Franse vakantiekinderen, deel XVI: 7de editie!

Inderdaad oh-oh, het is maar wát fijn dat we verlost zijn van ballenbakken en Animatieteams.

Nog wat kieken zo door de dagen heen:

Ein-de-loos dezelfde films kijken, met popcorn en zonder paparazzi, s' il vous plait:


De Pannenkoeken-'tradition':


Ochtendhumeurtje:


Natuurlijk even racen:

Het is wellicht de interessantste editie tot nu toe, met deze portretten. Heel af en toe zie je een glimp van wat komen gaat: de volwassen K. en L. Soms lopen ze in gedachten de trap af en dan zijn ze plots groot. Pakken ze hun jas van de kapstok om de zakken te bekloppen op hun mobiele telefoon.

Even later zijn ze klein. Staan ze op hun lange benen ongecontroleerd te springen als ik voorzichtig vraag of ik hun rozekoeken-desert (tradition!) nog wel aan moet kleden met vruchtenhagel en Danoontje. Hoe ik het in mijn hoofd haalde dat überhaupt te vragen. Vruchtenhagel en Danoontje!!!

Ze zijn verlegen als er bezoek is, overdreven luidruchtig vervolgens, want o wee als het bezoek zou vergeten dat er twee Franse dames in huis zijn.
Ze sluipen 's nachts door het huis, snurken een gat in de dag, bespreken aan de ontbijttafel de gevolgen van Brexit (K.) en die van de omkoping in het voetbal (L.) en dansen daarna weer met de chocovlokken in hun mondhoeken als malloten door de gang op de muziek uit hun koptelefoons.

Het is soms even schakelen, tussen hun scheermesjes in de badkamer en hun waterverfschilderijen aan de eettafel.

[ Bericht 13% gewijzigd door Duderinnetje op 05-08-2016 00:32:39 ]

quote:

Op donderdag 4 augustus 2016 23:47 schreef golfer het volgende:
Oh, wat leuk, die boot.
Als we ooit naar Arnhem gaan (zou niet weten waarvoor, maar je weet nooit...) dan gaan we zeker proberen daar te overnachten!

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Arnhem is onwijs leuk, golfer! In de zomer is het een aaneenschakeling van leuke festivals en je krijgt de prachtige omgeving, het werkelijk fantastische Openluchtmuseum én de indrukwekkende WOII-geschiedenis aldaar, er gewoon bij. Geen grap hoor: een prachtige uitvalsbasis. Ook voor zaken als Het Loo en De Hoge Veluwe/Kröller Müller.

En de Poezenboot is niet eens schreeuwend duur.

quote:

Op vrijdag 5 augustus 2016 00:04 schreef Bluezz het volgende:
Heerlijk.
Moet ineens denken aan dat liedje meisjes van 13!

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Dank! Ik zoek het meteen even op. Zo treffend!

Vanavond had Arty wat kennissen op bezoek met wie hij een bordspellenclubje heeft. De huiskamer is dan voor de helft gevuld met mannen die gebogen over hun spel zitten en geen enkele notie hebben van kinderen in hun directe omgeving.
Ik laat de meiden dan altijd alles doen waar ze maar zin in hebben. Ze hebben discolampen gemaakt in hun deel van de ensuite-kamer, hebben Grease gekeken en meegezongen en kregen onbeperkt chips en Ice-tea in mooie glazen. Want als wij, apart van hen, een soort feestje hebben, met lang opblijven, mogen zij dat van ons ook. Tot op zekere hoogte natuurlijk.

Ik herinner me hoe naar ik het als kind vond als de volwassenen pret hadden en jij naar bed moest. Zonder een duidelijke reden die het verschil acceptabel maakte. En hoe leuk het was als dat een keer níet hoefde en je mocht opblijven tot je omviel.

Dat mogen ze op dergelijke avonden dus van ons en ik heb ze zojuist pas hun bed in gesmeten (wat ze overigens altijd zonder morren opvolgen. Gevolg van dat er véél mag, denk ik) en nu zie ik (denk ik) het bezoek denken: best wel laat voor twee pleegkinderen zeg! Wat in principe waar is.

En dan vind ik dat dus zó leuk he, ons anarchistische huishouden van Jan Steen. Ik ben volledig #teamPippiLangkous-kinderen. Die meiden hebben toch maar mooi drie keer Grease gekeken vanavond en op de salontafel John Travolta en Olivia Newton John nagedaan.

[ Bericht 1% gewijzigd door Duderinnetje op 05-08-2016 01:32:00 ]

Wij gaan alweer de laatste dagen in! Ik maak later weer een update in woord en beeld, met o.a. Golfende dames, bootvarende dames en kokkerellende dames!

Voor duufje een foto van Dirk, wat zeer ontopic is, mijne modjes, want over Dirk gaat het ook, in de update.




[ Bericht 26% gewijzigd door Duderinnetje op 08-08-2016 11:11:24 ]

Het is inpakdag! De meiden hebben geen zin om te gaan. Met name L. is er teneergeslagen van. K. gaat zaterdag nog met het gezin naar een camping, dus die heeft nog een fijne tijd in het verschiet. Voor L. is het doelloos en voornamelijk alleen rondhangen thuis, totdat school weer begint. Dus ik snap wel dat ze liever nog even vakantie zou blijven vieren hier.

quote:

Op woensdag 10 augustus 2016 13:17 schreef AnneX het volgende:
Mag / kan L. niet mee met K. naar de camping?
Of zijn ze daar nog niet opgekomen.

Zijn jullie opgelucht dat het weer gedaan is?

Verder in afwachting van het verslag

Daar zijn ze nog niet opgekomen... Ik weet ook niet of dat kan qua ruimte en zo.

Verslag van de afgelopen week volgt, inclusief kieken.

Het is deze keer in elk geval ómgevlogen, al zeg ik dat waarschijnlijk elk jaar. Ik vond het de leukste editie tot nu toe. Ik ben sowieso dol op pubers, dus ik voel me wel senang bij hun huidige leeftijd. De belevingswereld van kinderen spreekt me nu eenmaal niet zo aan en hoewel dat destijds ook allemaal prima ging, gaat het nu moeitelozer. Het is gewoon een gezellig huishouden van Jan Steen nu, waarin er verder weinig kans is op gaten in schedeltjes, verf in de gordijnen en kauwgom in Dirks vacht.
Ik hou van de slungelige, opgetrokken benen aan tafel bij het ontbijt, de ochtendhumeurtjes, de rollende ogen en het onbedaarlijk lachen om helemaal niets. En zelfs van de verstikkende deo-walm op hun kamer na hun douche, de twee bekoptelefoonde muziekcocons op de achterbank van de auto en de diepe frons als ze elkaars puistjes bestuderen.

En natuurlijk, de grootste beloning voor menig ouder, stel ik me zo voor: ze krijgen vanzelf de leeftijd waarop ze zich voor je beginnen te generen!
Oh de zoete, kleine, heimelijk wraak voor al die rauwe ontbijt-eitjes: dansen op straat of raar praten, héél luid, op een terras. Zo maar zoenen op de overloop. Terwijl de buurvrouw er is tegen kat Dirk zeggen: oepiedoepiedirkielievekattekoppiedoppieskattielievie! en hem stevig omhelzen en op het puntje van zijn staart kussen. Een rap improviseren tijdens het koken, drie kwartier lang plat Rotterdams praten... Ze vinden het verschrikkelijk. "Wie arre not connus avec them!", roept K. dan uit op straat. "We horen niet bij hen!"

(Maar ze lachen er ook om hoor. )

[ Bericht 27% gewijzigd door Duderinnetje op 10-08-2016 14:01:16 ]

Ze zijn vanochtend om zeven uur weer vertrokken.
En daar waar de andere, jongere kinderen wat snotterden, hun gastouders stevig vasthielden en sip naar de grond staarden, stonden onze meiden daar groot te zijn. : “O nee hè! Het regent”, pruilde K. “Mijn make up loopt uit”, mopperde L. Toen de deuren van de touringcar openschoven en wij ze een kus op de wang drukten, keken ze al nauwlettend langs ons heen naar de gang van zaken bij het instappen. Geen kind moest het in zijn hoofd halen de achterbank in te pikken. Oudste rechten voor onze veteranen! Maar eenmaal op de felbegeerde plek, begon het zwaaien. En hele verhalen in gebarentaal. Hartjes, duimen omhoog, nog meer zwaaien, kushandjes en veel gekke bekken.

Het was een mooie editie. Ondanks hun uiterst coole houding bij de bus (Verzuchtend: “Die kleine kinderen schreeuwen altijd zo. Een mens kan nauwelijks zijn muziek luisteren in de bus.”), had het van de meiden nog wel wat langer mogen duren. Hoewel ik altijd blij (als in: het is prima zo) ben als ze weer weg zijn, had ik het ook nog wel even uitgehouden. Zo’n zevende jaar maakt hun bezoek tot een routine: we hebben onze vaste gebruiken, onderlinge grapjes, gevoeligheden en kleine ergernissen. Zoals een normaal gezin, stel ik me zo voor, behalve dat alles wat we willen delen met elkaar, samengebald is in drie weken. Waar een puber gewoonlijk wellicht een hele dag chagrijnig is, doen zij dat in een uurtje. Daarna gaat de muziek weer aan en ‘walken’ we, zonder dat iemand dat duidelijk initieert allemaal ‘like an Egyptian’ achter elkaar aan door de gang. We hebben geen tijd te verliezen immers. En in een rijtje walken like an Egyptian is nu eenmaal een zeer toffe manier om je van huiskamer naar de keuken te bewegen.

En wat als, wat als. Dat waren de vragen van de laatste dag: Wat als één van hen niet zou kunnen komen volgend jaar. Wat als de organisatie plots niet meer zou bestaan. Wat als de eind-leeftijd ineens veranderd zou worden. Wat als ons huis vlak voor de volgende zomervakantie afbrandt (nou dan konden we allemaal wel gewoon drie weken op de Poezenboot logeren, adviseerden de meiden). En wat als er aan aanslag zou zijn volgend jaar, waardoor er geen bussen meer zouden rijden tussen Frankrijk en Nederland?

Viel wel op dit jaar: hun angst voor aanslagen. Dagelijks hadden ze er wel Facebook-contact over met vriendinnen in Frankrijk en dan was toch telkens weer schichtig de vraag: is er een aanslag geweest vandaag? Wij kregen daar dan verslag van: ‘Vandaag geen aanslag!’ Of: ‘Misschien was er een aanslag, er zijn geruchten!’ Terrorisme is helaas een vast onderdeel geworden van hun dagelijkse beschouwingen. Hoe zit mijn haar vandaag? Heeft Justin Bieber nog iets gepost op Instagram? Zijn er nog aanslagen?

- Later meer, zo eerst even slapen -

quote:

Op donderdag 11 augustus 2016 17:44 schreef Teslynd het volgende:
Jammer dat het ze zo pakt, maar K is toch islamitisch, dus het is niet helemaal verrassend. Het laatste jaar zal een grote overgang voor ze inluiden. Dat weten ze zelf natuurlijk ook, nu ze bewust tiener zijn.

Nou, wat ik zo fantastisch vind, is dat geen van beide meiden ook maar een link legt met K.'s geloof. Helemaal niet gewoon. Ze zijn gewoon bang voor aanslagen. Door mafkezen.
Ik ben blij dat het voor hen kennelijk zo klaar als een klontje is dat de ellende niets met K. te maken heeft. Het is niet eens ter sprake gekomen, terwijl we het heus genoeg over de aanslagen hebben gehad. Dit is iets dat buiten hun wereld gebeurt. Door volwassenen die niet goed snik zijn en die noch voor L., noch voor K. iets met K.'s cultuur of geloof te maken hebben.

[ Bericht 3% gewijzigd door Duderinnetje op 11-08-2016 18:02:36 ]

quote:

Op donderdag 11 augustus 2016 17:51 schreef Bluezz het volgende:
Ik dacht een heerlijke lange lap tekst met foto's

/ongeduldig

Ja ik moet er nog even voor gaan zitten!

Wij leven op de vertrekdag altijd in een soort twilight zone. Hartstikke vroeg opgestaan, drukte, adrenaline, dan stilte, nog even een gat in de dag slapen, wachten tot we horen dat ze veilig thuis zijn... Een rare dag altijd.

En we voelen ons ook een beetje alsof we voor het eerst zonder ouders alleen thuis zijn. In bed al googlen welk eten we gaan bestellen en in de namiddag al aan de wijn. Oh en chips als ontbijt hadden we ook. Beetje een kinderlijk en ook kinderachtig genoegen, zo'n eerste dag zonder verantwoordelijkheid.

Ondanks onze hang-dag, zal ik even een fotoverslag maken.

We waren gebleven ná de poezenboot. Zoals jullie allemaal wel weten was het weer (Het Weer) niet zo denderend dit jaar. Maakte de meiden niks uit hoor: die kijken binnen films, al is het 25 graden buiten en al zou Bieber himself in zwembroek in onze tuin staan. - Hoewel, dan zouden ze wellicht even een blik door de klapdeuren werpen.

Feit is wel dat wij altijd meer in zak en as zitten bij slecht weer, dan zij. We hebben het ook echt moeten leren in de loop der tijd: onze definitie van 'vakantie' is niet dezelfde als van (deze) kinderen. Ze willen lekker samen op de bank zitten stinken achter YouTube. Op hun bed hangen en met twee koptelefoons in een splitter keihard vals meezingen met liedjes op Spotify. Ze willen uren druk zijn met maskertjes, gescrub, en het föhnen van hun haren.

Als ze dát allemaal niet doen, houden ze zich bezig met ons. Want wij zijn toch wel een vreemd project dat ze elk jaar weer moeten draaien van de organisatie. Dude die met haar katten praat. Arty die met vrienden uren lang gebogen over een bordspel zit. Het feit dat we (het blijft een jaarlijkse verbazing) zo 'raar' zijn getrouwd. Niet eens een trouwjurk, kwamen ze dit jaar achter. "Wat is dit voor een koppel!!! Ohmygodmondieu!!" En dan allebei een kruisje slaan.

Een alien die in onze tuin zou landen, zou denken dat wij op aarde vakantievolwassenen onderbrengen bij kinderen. "Kunnen die volwassenen ook even bijkomen door wat structuur in hun leven."

Kieken nu:

Ze kookten een avond voor ons! Met een beetje hulp ging dat perfect! Ze hadden zelf hun boodschappenlijstje gemaakt en hebben álles gedaan, van tafeldekken tot alles klaarmaken.


(Dit deden ze, zie ik nu, overigens in hun pyjama's Kennelijk helemaal vergeten ons om te kleden die dag. Ontaard gezin).

We voeren in een bootje van mijn zus:



We gingen zelfs even golfen! Wat best goed ging! Ze vonden het leuk te leren wat wij er zo leuk aan vonden. Vier holes pitch en putt gedaan, bij slecht weer. Ik had er als 13/14-jarige geen zin in gehad, maar ze hadden er echt lol aan.


[ Bericht 5% gewijzigd door Duderinnetje op 11-08-2016 19:25:07 ]

En we gingen ook nog even de stad in. Waar ze in een verkleedwinkel alle pruiken opdeden (maar op die foto's zijn ze te herkenbaar), en nog een potje schermden.

Waar ik voor hier geen geschikte foto's van heb, is van de speeltuindag die de organisatie elk jaar organseert. Wij waren in Nienoord (een landgoed hier in de buurt) met de meiden en hun twee bus-vrienden (iets jongere jongens van een gezin hier uit de buurt) waren er ook. Dan vang je op dat onze meisjes de jongens flink om de oren slaan: "Die [gastouders] van ons zijn de coolste. En ze spreken perféct Frans."

Ik betrapte mezelf er op dat ik vanmorgen, bij de bus, met al die vakantiekinderen, tegen Arty fluisterde: "Die van ons zijn de coolste!.

En ja, ze spreken perféct Frans.