[Centraal] PTSS en Traumaverwerking

quote:

Op donderdag 19 januari 2017 10:50 schreef Marsenal het volgende:
Als kind ben ik over een periode van zo'n tien jaar opgesloten, mishandeld en verkracht door mijn ouders en oudste broer. Het gebrek aan veiligheid toen ervaarde ik als een gegeven, ik was niet echt depressief of iets dergelijks ervan.
Nu, twintig jaar later ben ik er achter gekomen dat ik mentaal nog steeds in die overlevingsmodus zit waar ik als kind in leefde, ieder moment leef ik nog met het gevoel dat vandaag de dag is dat ik eindelijk vermoord wordt en het voorbij is. Maar nog steeds heb ik geen verdriet, en ben ik niet depressief of iets dergelijks.

Daarentegen ben ik dan volledig losgekoppeld van mijn persoonlijkheid, dissociatie dus. Mijn angsten en dergelijke zitten volledig weggestopt omdat ik nog steeds het gevoel heb ieder moment doodgeslagen te kunnen worden, nog steeds ben ik alert op verkrachting en mishandeling.

Heb een vrouw, kind, huis, baan en een 'normaal' leven, maar dat is voor mij niet meer dan een poppenkast zodat niemand ziet dat ik abnormaal ben, en dat het gezin waaruit ik kom volledig disfunctioneel is.

Net als de TS zei, ik kom niet meer bij mn gevoel. Volg sinds dit jaar therapie, EMDR ook, maar alles zit muurvast. Heb het gevoel dat alles een leugen is, mijn hele leven en verlang soms naar de simpelheid van opsluiting en verkrachting, dan weet ik tenminste zeker dat de dood snel komt.

En dat is gek, want ben echt niet depressief in de omgang, of suļcidaal. Ik ben gewoon een acteur geworden, om normaal te kunnen zijn. Nu besef ik dat mijn hele leven een leugen is, en wil ik gewoon iets normaals voelen, een oprechte emotie.

Ik houd van mijn vrouw en kind, maar ben iedere dag bang dat mijn emoties daarin ook geacteerd zijn, en dat ik ze voor de gek houd.

Bedankt voor het luisteren, ik lees mee in dit topic.

quote:

Op zaterdag 23 juli 2016 17:38 schreef _Hestia_ het volgende:

[..]

Ja precies daar heb je helemaal niemand mee met vergelijken. Maar het is wel heel menselijk om dat te doen
Dankje

[..]

Jeetje dat klinkt toch wel erg heftig hoor als je zelfs het bewustzijn verliest tijdens zo'n aanval

En ja een opeenstapeling van problemen kan daardoor ook traumatisch werken. En dan is het idd lastig om het te ontrafelen. Dan kun je misschien beter kijken naar waar je in het hier en nu last van hebt en daar verandering in proberen te brengen. Maar wat voor behandeling daarbij past weet ik zo ook niet. De meeste therapieėn doen toch wel iets met het verleden vaak. Ik hoop dat je toch iets vindt!

[..]

Heftig hoor dat je de diagnose pas zo kort hebt. Hoe voelt het voor je? En wat wil je verder in dat contact met die instantie dan, of weet je dat nog niet? Sterkte iig!

quote:

Op dinsdag 2 augustus 2016 20:40 schreef pompoen20 het volgende:
Ik zou graag iets willen uitleggen over PTSS.

Tijdens een traumatische ervaring gebeurt het volgende:

Eerst wordt het sympatische zenuwstelsel extreem actief, dit heeft als doel de vecht/vlucht stand te activeren, zodat het organisme (mensen, maar ook dieren kunnen PTSS krijgen) kan proberen te vechten of te vluchten.

Als dit niet kan of niet lukt, wordt het parasympatische zenuwstelsel overactief. Het organisme komt dan in de freeze (bevriezing) terecht. In deze staat maak je veel endorfinen aan en dissocieer je (de shock), zodat je niet mee krijgt wat er gebeurt.

Vervolgens vindt bij de meeste organismen die in de vrije natuur leven na het trauma, mits ze niet zijn gedood, een zogeheten "freeze discharge" plaats. Dit gaat gepaard met veel schudden en beven en hevig ademhalen, zodat het parasympatische zenuwstelsel weer rustig wordt. Als het organisme de freeze discharge heeft doorlopen, is het trauma verwerkt.

Er zijn een aantal organismen die de freeze discharge niet doorlopen, en daardoor getraumatiseerd blijven. Dit zijn alleen dieren in gevangenschap, laboratoriumdieren of gedomesticeerde dieren. De mens doet dit in principe ook niet, omdat wij in "culturele gevangenschap" leven of omdat wij het onbewust blokkeren.

Als de freeze discharge niet doorlopen is, zal je getraumatiseerd zijn. Dit betekent dat je een tijd lang in de Freeze stand blijft hangen. Hierna zal het sympatische deel van het autonome zenuwstelsel chronisch overactief blijven (de vecht/vlucht of fight/flight stand). Dit kan een aantal jaar duren en geeft specifieke klachten:

- agressie of angst probleem (afhankelijk van de persoon/persoonlijkheid, het is of het een of het ander (fight or flight)
- angst in situatie die aan het trauma doet herinneren
- matig slapen
- stress
- gejaagdheid
- lichte neerslachtigheid

Hierna zal weer het parasympatische deel van het autonome zenuwstelsel overactief worden, en kom je dus weer in de "Freeze" terecht. Dit geeft weer andere specifieke klachten. Als je traumatische ervaringen niet verwerkt, zal je op de lange termijn in deze "Freeze" stand blijven hangen.

In de Freeze stand (overactief parasympatisch zenuwstelsel) kunnen specifiek de volgende klachten optreden:

- zware hyperventilatie/stress
- chronische pijnklachten (fibromyalgie)
- extreem slecht slapen
- dissociaties
- conversie (bijvoorbeeld uitval armen of benen, tijdelijk of permanent)
- ernstige depressie
- chronische vermoeidheid
- psychose als onderdeel van PTSS
- dwangstoornissen

Verder zijn er ook klachten die niet specifiek onderdeel zijn van de freeze of de fight/flight (=vecht/vlucht) stand. Deze klachten zijn er altijd en zijn vooral:

- hyperwaakzaamheid, alle beweging en geluiden in de omgeving vragen je aandacht.
- ontwikkelen van een persoonlijkheidstoornis (voldoen aan de kenmerken van een van de persoonlijkheidsstoornissen).
- onrust/angst in de buurt van andere mensen.
- somatische dissociatie (= fysiologische verandering op de plek die geraakt is tijdens het trauma, bijvoorbeeld afknijpen van bloedvaten, spiermyoclonus etc.)
- op de korte termijn continue schakelen tussen overmatig sympatische activiteit en overmatig parasympatische activiteit (beide erg ongezond)
- in rust is het sympatische deel van het autonome zenuwstelsel actiever dan het parasympatische deel.

Indien onbehandeld is PTSS een progressieve ziekte in de zin dat iemand steeds slechter zal functioneren naarmate de tijd vordert. Uiteindelijk, in het ergste geval kun je in de laatste Freeze stand dus met conversie in een rolstoel of in een psychose terecht komen.

Ik hoop dat ik mensen zo een beetje kan uitleggen wat PTSS ongeveer is. Een deel van deze kennis is overigens nauwelijks aanwezig bij psychologen/psychiaters helaas.

quote:

Op dinsdag 2 augustus 2016 20:40 schreef pompoen20 het volgende:
Ik zou graag iets willen uitleggen over PTSS.

Tijdens een traumatische ervaring gebeurt het volgende:

Eerst wordt het sympatische zenuwstelsel extreem actief, dit heeft als doel de vecht/vlucht stand te activeren, zodat het organisme (mensen, maar ook dieren kunnen PTSS krijgen) kan proberen te vechten of te vluchten.

Als dit niet kan of niet lukt, wordt het parasympatische zenuwstelsel overactief. Het organisme komt dan in de freeze (bevriezing) terecht. In deze staat maak je veel endorfinen aan en dissocieer je (de shock), zodat je niet mee krijgt wat er gebeurt.

Vervolgens vindt bij de meeste organismen die in de vrije natuur leven na het trauma, mits ze niet zijn gedood, een zogeheten "freeze discharge" plaats. Dit gaat gepaard met veel schudden en beven en hevig ademhalen, zodat het parasympatische zenuwstelsel weer rustig wordt. Als het organisme de freeze discharge heeft doorlopen, is het trauma verwerkt.

Er zijn een aantal organismen die de freeze discharge niet doorlopen, en daardoor getraumatiseerd blijven. Dit zijn alleen dieren in gevangenschap, laboratoriumdieren of gedomesticeerde dieren. De mens doet dit in principe ook niet, omdat wij in "culturele gevangenschap" leven of omdat wij het onbewust blokkeren.

Als de freeze discharge niet doorlopen is, zal je getraumatiseerd zijn. Dit betekent dat je een tijd lang in de Freeze stand blijft hangen. Hierna zal het sympatische deel van het autonome zenuwstelsel chronisch overactief blijven (de vecht/vlucht of fight/flight stand). Dit kan een aantal jaar duren en geeft specifieke klachten:

- agressie of angst probleem (afhankelijk van de persoon/persoonlijkheid, het is of het een of het ander (fight or flight)
- angst in situatie die aan het trauma doet herinneren
- matig slapen
- stress
- gejaagdheid
- lichte neerslachtigheid

Hierna zal weer het parasympatische deel van het autonome zenuwstelsel overactief worden, en kom je dus weer in de "Freeze" terecht. Dit geeft weer andere specifieke klachten. Als je traumatische ervaringen niet verwerkt, zal je op de lange termijn in deze "Freeze" stand blijven hangen.

In de Freeze stand (overactief parasympatisch zenuwstelsel) kunnen specifiek de volgende klachten optreden:

- zware hyperventilatie/stress
- chronische pijnklachten (fibromyalgie)
- extreem slecht slapen
- dissociaties
- conversie (bijvoorbeeld uitval armen of benen, tijdelijk of permanent)
- ernstige depressie
- chronische vermoeidheid
- psychose als onderdeel van PTSS
- dwangstoornissen

Verder zijn er ook klachten die niet specifiek onderdeel zijn van de freeze of de fight/flight (=vecht/vlucht) stand. Deze klachten zijn er altijd en zijn vooral:

- hyperwaakzaamheid, alle beweging en geluiden in de omgeving vragen je aandacht.
- ontwikkelen van een persoonlijkheidstoornis (voldoen aan de kenmerken van een van de persoonlijkheidsstoornissen).
- onrust/angst in de buurt van andere mensen.
- somatische dissociatie (= fysiologische verandering op de plek die geraakt is tijdens het trauma, bijvoorbeeld afknijpen van bloedvaten, spiermyoclonus etc.)
- op de korte termijn continue schakelen tussen overmatig sympatische activiteit en overmatig parasympatische activiteit (beide erg ongezond)
- in rust is het sympatische deel van het autonome zenuwstelsel actiever dan het parasympatische deel.

Indien onbehandeld is PTSS een progressieve ziekte in de zin dat iemand steeds slechter zal functioneren naarmate de tijd vordert. Uiteindelijk, in het ergste geval kun je in de laatste Freeze stand dus met conversie in een rolstoel of in een psychose terecht komen.

Ik hoop dat ik mensen zo een beetje kan uitleggen wat PTSS ongeveer is. Een deel van deze kennis is overigens nauwelijks aanwezig bij psychologen/psychiaters helaas.

quote:

Op zaterdag 18 maart 2017 18:28 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Is "- conversie (bijvoorbeeld uitval armen of benen, tijdelijk of permanent)" ook zeg maar voor enkele minuten? Of valt dat onder zware hyperventilatie/stress? Wat is dit precies?

quote:

Op zaterdag 18 maart 2017 18:28 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

En een vraagje voor de "ervaringsdeskundigen" hier, hoe uit zich bij jullie een herbeleving? En is het goed of juist slecht om vaker met (niet-leerzame) herbelevingen geconfronteerd te (moeten) worden?

Zelf merk ik dat het geen voordeel lijkt te hebben en meervoudige herbelevingen dingen eigenlijk alleen maar erger maken, ik word er eigenlijk alleen maar energieloos van.

quote:

Op zaterdag 18 maart 2017 20:27 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Uitval kan ook tijdelijk zijn. Ik denk dat er geen "precies" in is, het kan er variėren van permanent tot herhaaldelijk in verschillende tijdsduren tot eenmalig.

quote:

Op zaterdag 18 maart 2017 20:36 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Ik geloof dat ik je tweede vraag niet helemaal begrijp. Het hebben van herbelevingen, het herbeleven van je trauma is ontzettend slopend. Dat vooropgesteld.
Maar ik maak uit jouw bericht op dat iemand met opzet jouw trauma triggert zodat je weer gaat herbeleven? Als in een therapeutische setting? Of jijzelf? Of doen anderen het onbewust?

Of begrijp ik je bericht verkeerd?

Sorry. Ik quote een beetje raar. Ik kan niet goed lezen mobiel.

quote:

Op zondag 19 maart 2017 17:17 schreef _Hestia_ het volgende:

[..]

Jammer van die tegenwerking, maar mooi dat je nu dit kunt gaan doen dan. Veel succes!

quote:

Op maandag 20 maart 2017 15:12 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik doel met name op situaties buiten een traumabehandeling (dus zeg maar in het dagelijks leven). De mensen die dit expliciet blijven triggeren bij mij zijn de ergsten.

quote:

Op maandag 20 maart 2017 20:24 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Magnetronkoffie, sorry ik bedoel het goed maar ik kan soms je berichten niet goed begrijpen. Hoe ik zelf berekeningen ervaar vind ik wat te ingewikkeld en te persoonlijk om uit te leggen.

quote:

Maar het hebben van herbelevingen is uitputtend en verwarrend. Het draagt niks bij, wat mij betreft.

quote:

Bedoel je dat de herbelevingen die door expliciete in je leven getriggerd worden het ergste zijn?
Zo ja, kun je voorkomen dat die mensen steeds in je leven zijn? Of er een omgang mee vinden die voor jou beter behapbaar is?
Kijk je kunt niet alles gaan vermijden en sommige dingen zijn niet te vermijden maar soms wel anders mee om te gaan toch? Sterkte. Sorry als ik je verkeerd begrepen heb.

quote:

Op maandag 20 maart 2017 20:24 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Maar het hebben van herbelevingen is uitputtend en verwarrend. Het draagt niks bij, wat mij betreft.

quote:

Op maandag 20 maart 2017 20:24 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Maar het hebben van herbelevingen is uitputtend en verwarrend. Het draagt niks bij, wat mij betreft.

quote:

Op donderdag 23 maart 2017 20:28 schreef magnetronkoffie het volgende:
Ik denk dat ik het wat beter snap nu Luchtbel.

[..]

Hoe zouden andere mensen hier wel mee om kunnen gaan?

Stel dat je een herbeleving krijgt bij (ik zeg maar wat) een groepje vrienden of terwijl je samen met wat andere mensen ergens op de bus staat te wachten.

Wat zou de beste manier zijn waarop deze mensen op jouw herbeleving kunnen reageren?

Moeten ze jou met rust laten of een beetje op je gaan letten totdat het voorbij is? Ik weet nml zelf ook niet wat ik op dat moment van anderen verwachten moet.

edit: Bij een paniekaanval weet ik dat ondertussen wel.

quote:

Op vrijdag 24 maart 2017 12:47 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Er zijn een heleboel manieren waarop je in kunt gaan met herbelevingen (en binnen therapeutische setting kunnen herbeleving ook wel degelijk wat bijdragen) maar wat je nodig hebt is natuurlijk totaal persoonlijk. Die vraag kan ik niet voor je beantwoorden.
Ik denk dat je jezelf het beste de vraag kunt stellen, wat zijn voor mij dingen die mij uit die herbeleving kunnen halen terug de actuele situatie in. En hoe kunnen anderen daar evt bij helpen?

Want ik weet niet wat je mag verwachten van een ander, misschien merkt een ander wel niet zo veel aan jou. Je schrijft hierboven ergens, iets als waarom kunnen anderen dat niet ik kan het toch ook?
Ik snap wel dat dingen soms zo kunnen voelen maar zo werkt het helaas toch niet? We hebben toch allemaal andere capaciteiten?

quote:

Als mensen blijven triggeren is het misschien beter om (tijdelijk) uit de buurt te blijven. Als dat een optie is.

quote:

Op maandag 27 maart 2017 13:42 schreef Marsenal het volgende:
Herbelevingen weet ik niks van, ik heb enkel nachtmerries, in die categorie. Stress bovenop je trauma, daar heb ik daarentegen wel ervaring mee. Op mij werkt het verlammend, en ik ga structureel mijn kop in het zand steken en de boel de boel laten, wat voor nog meer problemen zorgt.

Ik heb nog nooit iets meegemaakt wat mijn trauma 'triggert' op een manier dat ik niet meer normaal gedrag kon vertonen, en dat mijn omgeving het opvalt. Maar goed, onderdeel van mijn trauma is ook dan dat ik alles geheim moet houden.

Het lijkt me loodzwaar

quote:

Op maandag 27 maart 2017 19:05 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik merk dat als ik daarbovenop extra stress krijg, dat ik alleen maar slechter begin te gaan. Mijn grootste probleem is vooral om mensen de door mij gestelde grenzen te laten respecteren. Vandaar ook dat ik lever de meeste mensen uit de weg ga.

Nachtmerries heb ik niet echt, maar de laatste tijd merk ik wel dat dingen zeg maar steeds meer aan het terugkomen zijn. Er lopen al langer dingen fout en ik ben eigenlijk al meer dan een jaar bezig met dweilen, maar ik merk dat ik (weer!) te goed van vertrouwen ben geweest en (weer) de verkeerde mensen om hulp heb gevraagd.

Liefst beperk ik me tot een kleine schare mensen die wel normaal kunnen doen, want ik merk dat ik dan zelfs in de meest heftige tijden veel slagkrachtiger blijf (ondanks alle shit).

Ik ben er ondertussen uit dat mijn slaapproblemen voornamelijk door stress veroorzaakt worden, want zodra de stressoren weg zijn, slaap ik zelfs weer redelijk normale tijden. Ik kon het alleen niet geloven...maar wat moet je dan als je iemand tegenover je hebt die letterlijk zegt "ik wil je alleen maar helpen" om daarna achter de daadwerkelijke (verdraaide) feiten te komen waardoor ik ontdek dat het voor een groot deel steeds dezelfde externe factoren blijken te zijn waardoor ik steeds weer naar beneden wordt getrokken.

Verder heb ik moeite met alles plaatsen (wat waardoor veroorzaakt wordt) en heb ik eigenlijk meer behoefte aan uitleg en aan (concrete) voorbeelden.

quote:

Op zondag 2 april 2017 11:47 schreef magnetronkoffie het volgende:
Hoe ervaren jullie zelf herbelevingen?