ik herplaats het verslag even zodat beide delen in een topic staan:
Op donderdag 21 juli 2016 22:49 schreef Tazmaniac het volgende:International Fight Week 2016 [deel 1] Dinsdagochtend Schiphol.. wachten.. wachten en nog meer wachten.
Tijd om naar de gate te lopen.. en wie zit er in hetzelfde vliegtuig?
Juist, Team Mousasi!
Na een t*fus lange reis van bijna 16 uur aangekomen op Vegas Airport. En wie loop ik daar binnen de korste keren tegen het lijf? This guy:
Voor mijn vertrek kwam me al snel ter oren waar het fighters hotel zou zijn, meteen even een kijkje gaan nemen en ze hadden de boel al mooi versierd!
De eerste fighter die ik zag? Roy Nelson.. 0.5 seconde later zie ik deze gast rondlopen.
En alhoewel ik Nelson en stuk aardiger vindt, was dit wel een uitgelezen kans om met een groot talent op de foto te gaan!
Handje schudden.. nee hoor, daar is Jonny te groot voor.
Op de terugweg naar mijn eigen hotel kwam ik deze held nog tegen! De eerste keer dat ik hem een interview zag doen dacht ik echt dat hij fake was, zoals hij voor de camera stond. Maar deze gast is gewoon echt 24/7 de aardigste gozert op aarde en heeft plezier in alles. "All the way from Holland? That is so cool sir!"
Tijdens de eerste echte dag in Vegas stond meteen de UFC200 persconferentie op het programma. Een lekker moment om alvast warm te draaien voor de drie events die er aan stonden te komen. Leukste was nog wel de back and forth tussen DC en Jones + de droge uitspraken van Lesnar.
Vervolgens stonden de wegingen voor Fight Night [Alvarez vs. dos Anjos] op het programma die gehouden werden in de gloednieuwe T-Mobile Arena. [
Op weg naar de arena nog wat leuke foto's kunnen maken.
Ook op de weg terug na de weigh-ins kwam ik weer het nodige talent tegen. Helaas was ik inmiddels niet de enige die wist waar de fighters verbleven, maar ondanks de bizarre drukte toch nog een paar leuke foto’s kunnen maken, al moest het soms écht overhaast.
Na een bezoekje aan Xtreme Couture waar ik nog een babbeltje met niemand minder dan Ray Sefo had kunnen maken was het tijd om de dag af te sluiten. Althans dat was de bedoeling.
Teruggekomen in het fighter hotel kwam ik op een rustig plekje een UFC fighter tegen en raakte aan de praat. Nog geen 15 minuten later begon zijn telefoon rood te gloeien… Jon Jones FAILS DRUG TEST ... Out of UFC 200. Ik wilde het eerst echt niet geloven en dacht dat die gast een geintje maakte, maar al snel bleek het de keiharde realiteit te zijn. De weinige mensen in de directe omgeving reageerden ontzettend verbaasd en geschokt, maar was het eigenlijk wel zo vreemd dat een verslaafde nu weer door de mand viel? Hoe dan ook.. het meest bizarre toeval ooit stond op het punt van gebeuren.
Iedereen die het nieuws net had gelezen wilde natuurlijk zoveel mogelijk informatie, journalisten verzamelden zich in rap tempo en iedereen wilde de eerste zijn die Jon Jones voor de camera zou krijgen voor kort commentaar of een videoclip… Ik neem afscheid van mijn metgezel en terwijl we samen naar de uitgang lopen komen we Jones en zijn complete team tegen!!!
Het nieuws was letterlijk nog geen half uur oud en ik… simpele ziel… loop Jon Jones spreekwoordelijk tegen het lijf.. dezelfde Jon Jones die
zojuist vernomen heeft dat hij niet mag deelnemen aan het grootste UFC evenement ooit.. dezelfde Jon Jones die zichzelf
zojuist MILJOENEN door de neus geboord heeft en dezelfde Jon Jones die
nét begon te beseffen welke consequenties dit allemaal voor hem zou hebben.
Om op dat moment Jon Jones met rood doorlopen ogen tegen te komen en een Greg Jackson die volledig geslagen was en al nee schuddend en schoorvoetend zichzelf voort bewoog was op z’n zachts gezegd BIZAR!!!
Als dat geen eerste action packed dag was…
Zaterdagmiddag part 2!