[Etappe 18] Sallanches - Megève (MTT) #2

Etappe 18: Sallanches - Megève, 17 km (MTT)

De eerste van vier zware ritten leverde voor het klassement weer niet veel op. Het werd weer een rit voor de vluchters. Zowaar gokte ik eens een keer naam goed, de fantastische Zakarin ging met de winst aan de haal. Toen hij 19 was al eens betrapt op het gebruik van anabole steroïden, wat je eigenlijk een levenslange schorsing zou moeten opleveren omdat je de rest van je loopbaan voordeel zult blijven hebben van het gebruikt van die spullen, maar dat geheel terzijde. Hij is nu het wonderkind van het Russische wielrennen, liet al fantastische dingen zien in de Giro bijvoorbeeld, zoals een rit winnen en en een jaar later bijna in een beek vallen. Hij is wonderbaarlijk snel hersteld van die val en klimt nu alweer op een hoog niveau. Een overwinning zat er al een paar dagen aan te komen. In de rit naar Culoz werkte zijn lens niet echt mee, maar nu kon niets hem stoppen. Na Westra de tweede winnaar bij het stuwmeer, een illuster rijtje begint zich te vorm. De klassementsrenners deden niet veel. Sky controleerde het rustig en de rest probeerde niets. Pas op de beklimmingen deed Astana iets, maar dat was meer om de jongens die in de buurt van Aru stonden te lossen. Aan het eind kregen we nog wel wat aanvalletjes, maar het was niet veel soeps. Sky is te sterk, of de rest te zwak. Poels haalt lachend iedereen terug. Alleen Porte kreeg het voor elkaar om weg te rijden van Wout. Zonder zijn lekke band was Porte de grote uitdager geweest van Froome en niet Mollema, dat had ons allemaal weer een hoop vervelende vragen van de NOS gescheeld. Zoals altijd had Mollema na de tweede rustdag weer een slechte dag en zakte hij lichtjes door het ijs. Hij heeft de tweede plaats nog, maar op deze manier gaat het lastig worden. Het gaat sowieso lastig worden om de laatste dagen van de Tour nog te overleven. Als ze in de op papier zwaarste rit al niets deden, wat krijgen we dan nog in de volgende ritten? Kan een flopshow worden. In ieder geval krijgen we nu een rit zonder de trein van Sky, dat scheelt al een hoop. We krijgen een tijdrit. Een klimtijdrit zelfs.




Sallanches is een stad in het departement Haute-Savoie, regio Rhône-Alpes, met 16.000 inwoners. Het ligt in de vallei van de rivier Arve, tussen de bergen in. De stad komt voor de derde keer voor in de Tour. In 2003 was het de vertrekplaats van een van de allerbeste ritten ooit. De achtste etappe in de Tour van 2003, van Sallanches naar Alpe d'Huez. De geniale rit met de sprint van US Postal aan de voet van de Alpe d'Huez en uiteindelijk de grandioze solo van Iban Mayo. Dat begon allemaal in dit stadje dus. In 1968 was er zelfs een aankomst en een vertrek in Sallanches. De Brit Barry Hoban won in Sallanches. Hoban was een goede vriend van Tom Simpson en schijnt twee jaar na het overlijden van Simpson met zijn weduwe te zijn getrouwd, mooie flapdrol ben je dan. De rit die daarna vertrok vanuit Sallanches werd gewonnen door de Belg Jos Huysmans. Toch allemaal wat minder impressionant dan Iban Mayo. Sallanches heeft wel ooit de eer gehad het wereldkampioenschap wielrennen te mogen organiseren. Dat was in het jaar 1980. Er werd een parcours uitgestippeld met dezelfde klim die de renners aan het begin van deze tijdrit krijgen. De Côte de Domancy kwam meerdere keren voorbij en dat zorgde ervoor dat het echt een kampioenschap voor de klimmers zou worden. In Frankrijk ging een Fransmans met de winst aan de haal, Bernard Hinault. Na enkele mislukte pogingen op verschillende wereldkampioenschappen lukte het hem dan eindelijk. Hinault is na zijn actieve carrière nog jarenlang betrokken geweest bij de Tour, tot de dag van vandaag. Na deze Tour neemt hij afscheid en gaat hij echt tijd maken voor z'n familie. Niet geheel toevallig dat we dit jaar nog even de plaats van een van zijn grootste triomfen bezoeken.




De renners starten in het centrumpje van Sallanches, naast de Place Charles Albert, een parkje met wat standbeeldjes. De tijdrit begint makkelijk. In Sallanches is het nog vlak en dit blijft ook een aantal kilometer zo. Na een paar hectometer is er een flauwe bocht naar links, maar daarna gaat het meer dan drie kilometer rechtdoor. Na vier kilometer bereiken de renners Domancy en hier begint de Côte de Domancy. Het ging lang rechtdoor, maar bij het binnenrijden van Domancy nemen ze bij een rotonde de eerste afslag, wat in dit geval neerkomt op een bijna terugdraaiende bocht. De renners hebben dan ook ineens weer uitzicht op wat fraaie bergen. Richting Domancy loopt de weg vals plat omhoog, maar de schok zal groot zijn als de klim echt begint. Meteen gaat het een halve kilometer omhoog aan 8%. Na die halve kilometer wordt het nog steiler, het gaat de volgende kilometer aan 11% omhoog. De laatste kilometer richting de top gaat het aan 10% omhoog, met uitschieters naar 17%. Een enorm steile klim. In totaal 2,5 kilometer lang en 9,4% gemiddeld. Degene die hier als eerste bovenkomt krijgt de Prix Bernard Hinault. Na ongeveer 6,5 kilometer komen de renners boven op de Côte de Domancy. Hier wordt ook de eerste tussentijd gemeten.



Op de top slaan de renners linksaf. Ineens wordt het bijna vlak, het stijgt aan minder dan 2%. Na dat steile gedoe van de voorgaande kilometers moeten de renners hier ineens weer naar het buitenblad gaan schakelen. Dit is toch vooral een tijdrit voor jongens die goed met de tempowisselingen om kunnen gaan. De renners rijden over een brede, maar niet al te beste weg, door een bos richting Combloux. Na de wat vlakkere kilometer gaat het weer twee kilometer lang omhoog aan 4,5%, voor de renners in het centrum van Combloux het tweede tussenpunt passeren na 10 kilometer. In Combloux zijn er nog een paar rotondes, maar omdat het ook redelijk klimt zal dat wel niet zo'n enorme uitdaging zijn. Buiten Combloux begint het iets steiler te worden, er volgt een kilometer aan 5,1%. Iets verderop ligt een grote rotonde, die de renners voor driekwart moeten nemen. Ze komen vervolgens op een smallere weg terecht, die even verderop nog smaller wordt. We fietsen richting een vakantiepark en daar is de weg echt steil. Het gaat een kilometer lang omhoog aan 8%. Na deze lastige strook slaan de renners rechtsaf en is het even een kilometer vlak. Richting het derde tussenpunt begint de weg weer stevig omhoog te lopen. Na 13,5 kilometer zijn de renners bij dit meetpunt en nemen ze een scherpe bocht naar links.



Het loopt nu een kilometer omhoog aan 8%. De renners rijden door een bos, waar het nogal donker is. Al snel rijden ze weer door een wat minder bosrijk terrein en zal de felle zon de oogjes verblinden. Na dit steile stuk loopt het nog even vals plat door aan 2,5%. Na 14,5 kilometer zijn de renners boven op de Côte des Chozeaux. In totaal drie kilometer aan 5,4%, maar dan toch vooral omdat er nog een vlakke kilometer tussendoor zat. Wel twee enorm vervelende kilometers aan 8%. Het is nog 2,5 kilometer tot de streep vanaf dit moment. Dit laatste deel van de rit zal in dalende lijn zijn. De renners fietsen over wat smallere wegen, door een klein dorpje, maar op twee kilometer van de streep komen ze weer op een brede weg terecht. In de eerste kilometer van de afdaling zit geen enkele bocht. Het loopt ook niet enorm steil naar beneden, geen gevaren tot nu toe. Pas op een meter of 500 van de streep komen de renners wat obstakels tegen. Ze zijn inmiddels Megève binnengereden en komen een rotonde tegen. Bij deze rotonde gaan ze rechts, wat prima te doen moet zijn, ondanks de hoge snelheid. Na de rotonde is er wel een vluchtheuvel, dus een verkenning kan geen kwaad. Daarna komen ze op een weg terecht met nog een aantal flauwe bochten, waarna ze weer op een rotonde stuiten. Dit is een ovaalvormige rotonde, die ze aan de linkerkant nemen. Bij het verlaten van de rotonde nog een best scherp bochtje naar links en dan gaat het rechtdoor richting de streep. In de laatste 100 meter loopt het nog een beetje viezig vals plat omhoog. Daarna bereikt men na 17 kilometer de streep in Megève.




De finish is voor de deuren van het Palais des Sports, het sportpaleis, in Megève. Dit is een multifunctioneel sportcentrum waar je zowat alles kan doen. Er is een zwembad, zowel binnen als buiten. Er zijn enkele indoor tennisbanen, je kan er tafeltennissen, er is een sportschool, je kan er yoga doen en ik zag zelfs een foto van een curlingbaan. Echt fantastisch dus. Na al die inspanning kun je vervolgens door naar de spa, voor een warm bad of een massage. Best een groot sportcentrum als je bedenkt hoe klein dit dorp is, er wonen maar 3500 inwoners. Wel een populair dorpje voor de wintersporters, aangezien er aan ieder kant van het dorp bergen zijn met de nodige pistes. Liefst 400 kilometer aan pistes in de omgeving, bovendien ook nog heel wat wandelroutes. Er zijn dan ook 40.000 bedden in Megève, waardoor het dorp soms iets meer inwoners heeft dan de normale 3500. Ooit had Megève een bekende inwoner. Dat was Émile Aillas, een skiër die als eerste Fransman ooit een medaille wist te pakken tijdens de Olympische Spelen in zijn discipline. Daarna werd hij nog liefst vier keer wereldkampioen. Hij werd liefst 100 jaar oud. In 1912 werd hij geboren in Megève en 100 jaar later overleed hij in Sallanches, de startplaats van deze rit. Megève is nog nooit eerder voorgekomen in de Tour, hoewel het dorpje eerder is voorgekomen in de Dauphiné. Al vier keer zelfs. Voor het laatst in 2014, toen er een rit zou starten in dit dorp, met einde in Courchevel. Mikel Nieve zou die rit winnen, maar het was vooral de rit van de coup van Talansky. Hij ging vroeg in de aanval, Contador en Froome lieten hem rijden maar kwamen er niet mee bij. Zo ging de Amerikaan, die daarna niets meer heeft laten zien, met de eindwinst in die Dauphiné aan de haal.



Ook in Sallanches en Megève gaat het weer warm worden. Voor de vroege starters zal het nog te doen zijn, in de ochtend en het begin van de middag is het een graadje of 26. Daarna wordt het steeds warmer, met een maximum van 31 graden. Vervelend warm dus. Zeker bij zo'n korte inspanning kan dat bij sommige renner wel voor problemen zorgen. Er zal niet veel wind zijn, hoewel het gedurende de dag waarschijnlijk wel wat harder gaat waaien. Maakt niet veel uit, om deze tijdrit te winnen moet je toch wel echt een uitstekende klimmer zijn. Weinig kans op regen. De eerste renner zal vertrekken om 10:45, dat is de rote lantaarn Sam Bennett. Om 16:59 vertrekt de laatste renner, gele trui Chris Froome. Zijn aankomst wordt verwacht om 17:31. Bij de vorige tijdrit hadden ze dat verdomd goed voorspeld, dus moeten we deze schatting ook vrij serieus nemen. 32 minuten doen over 17 kilometer, dat zegt wel wat. De uitzendingen van Sporza en de NOS beginnen uiteraard weer om 14:10.



Het is een lastige tijdrit, waar de klassementsmannen in het voordeel zijn ten opzichte van de pure tijdrijders. Ik ga er daarom ook maar vanuit dat de mannen die hoog in het klassement staan ook hoog gaan eindigen in deze tijdrit. Er zullen niet veel pure specialisten tussendoor gaan fietsen. Misschien dat een Coppel ons nog kan verrassen, maar verder zie ik hier niet teveel gekke namen bovenaan eindigen. De Tour is al beslist en alle spanning is al weg, maar ik heb zo'n vermoeden dat er na deze tijdrit nog minder spanning gaat zijn. De tijdrit is misschien niet alleen voor pure klimmers, je moet ook weer groter kunnen schakelen op de minder steile stukken en in de afdaling, maar de meeste jongens die nu hoog staan in het klassement kunnen dat wel. Met name de man in de gele trui.
1. Froome. Ideale tijdrit voor hem. Een paar steile kilometers, een paar minder steile kilometers, een paar vlakke kilometers en nog een risicoloze afdaling richting de finish. Hij gaat hier winnen en met een flinke voorsprong ook. Is simpelweg de sterkste en dan win je een tijdrit die op je lijf is geschreven.
2. Porte. De beste van de rest. Dat liet hij tijdens de vorige rit ook weer zien. De enige die Froome kan volgen. Daarnaast is het een goede tijdrijder, hoewel zijn vorige tijdrit dan weer niet echt indrukwekkend was. Deze tijdrit is in ieder geval wel geschikt voor hem, dus ik verwacht hem nu wel vooraan.
3. Yates. Weer zo'n vervelende lollerbrit. Reed al jaren best aardig, maar wat hij tijdens deze Tour laat zien is toch behoorlijk verrassend. Niemand had kunnen bedenken dat hij zou goed zou rijden, zeker niet na de schorsing van z'n tweelingbroer. Hij is echt hilarisch goed bezig en daarom denk ik dat hij het nu ook goed gaat doen. Heeft al een paar tijdritten gereden die helemaal niet slecht waren en dan is deze tijdrit nog eens extra geschikt voor hem. Hij gaat z'n podiumplaatsje hier wel veiligstellen.
4. Bardet. Kwam als vierde van de favorieten boven bij het stuwmeer, daarom noem ik hem nu ook als vierde. Lijken me wel briljante tactieken van mezelf. Niet de beste tijdrijder ooit, maar dit is geen normale tijdrit. In de wat lastigere tijdritten heeft hij wel eens goed gereden. Kan dus zo zijn dat hij het nu ook goed gaat doen. Kan ook niet.
5. Dumoulin. Dat hij een tijdrit met een steile beklimming kan overleven en zelf winnen bewees hij vorig jaar al in de Ronde van het Baskenland. In een tijdrit met de beestachtig steile muur van Aia was hij de sterkste. Dan moet je in deze tijdrit ook een eind kunnen komen. Hij zal zich hier ook wel op hebben gericht, neem ik aan. Toch verwacht ik er niet zo gek veel meer van. In de rit naar Culoz ging hij in de aanval, maar was hij verrassend kansloos. Het vet is waarschijnlijk al van de soep.