quote:
Ik voel me een beetje schuldig dat ik het steeds niet kon opbrengen om jullie te bedanken voor de berg kaartjes en lieve berichjes
en een update te komen geven...
Het ging ook opeens zo snel in het ziekenhuis...vorige week vrijdag een huidtransplantatie gehad. Er zijn stukjes huid van mijn bovenbeen ge-kaasschaafd
en getransplanteerd naar mijn lies/doos/onderbuik gebied. Al die tijd hebben ze me behandeld met een vacuumpomp, dat zorgde ervoor de wond van binnuit sneller droogde/heelde. Afgelopen dinsdag ging die pomp eraf en toen werd me eigenlijk zo medegedeeld dat ik wel naar huis kon. Die zag ik echt even niet aankomen. Begrijp me niet verkeerd na vier weken ziekenhuis wil je heus wel naar huis maar zo van stel op sprong kon ik even niet bolwerken. Na een flinke jankbui en gesprek met arts besloten dat ik donderdag naar huis kwam. Maar echt...wat een communicatie in dat ziekenhuis
Lichamelijk gaat het best heel goed, ware mijn conditie echt nul is. Pijn is draaglijk maar dat komt wrs ook omdat ik nog een fikse dosis pijnstilling krijg.
Geestelijk heb ik het toch wat lastiger; lijk een soort van smetvreesachtig iets te ontwikkelen. Rationeel slaat het nergens op, want ik weet dat de normalie bacterieen niet veel kwaad kunnen maar ik ben zo geschrokken dat ik steeds maar met dettol, ontsmettingsdoekjes en handgel in de weer ben. Volgens psycholoog en huisarts mag dat wel even zo zijn maar moet natuurlijk op termijn verminderen/ophouden.
Ik ga even mijn dutje doen
superlief dat jullie aan me dachten en zich zorgen maakten
No one can make you feel inferior without your consent - Eleanor Roosevelt