Het babytopic (0-1 jaar) Deel 599

Gefeliciteerd met je 1-jarige Mariposas!

Fijn om te lezen dat ik niet de ben! En met de tijd wordt het beter, gelukkig. Daar houd ik me aanvast. Ik kijk uit naar komend voorjaar (en naar alle mooie momenten die de komende tijd komen, want ik weet dat die er ook genoeg zijn), dan zijn een hoop hobbels overwonnen. Maar dat voelt alsof ik haar nu niet waardeer voor wie ze is, alsof ik nu minder van haar houd. Dat dat nog moet groeien.

quote:

Op donderdag 21 juli 2016 17:51 schreef elamanilo het volgende:
Toen mijn peuter geboren werd heb ik ook heel lang met zulke gevoelens en ideeën geworsteld. Het lukte mij ook heel lang niet om mijn eigen plannen en dingen los te laten en go with the flow mee te gaan. Uiteindelijk kostte het ertegen verzetten zoveel energie, dat het op was, en toen moest ik dus wel. Ik bedacht me: wat is het belangrijkst? Mijn baby en ikzelf (om voor de baby te zorgen). De rest van de wereld kan prima voor zichzelf zorgen, dat hoef ik niet te doen en daar hoef ik geen rekening mee te houden. Die draait wel door, ook zonder mij. Maar mijn baby heeft me wel nodig, dus daar lag vanaf toen mijn focus, op mijn baby en op mezelf. En sindsdien ben ik zen.
Nu ook met een tweede kindje gaat het me zoveel makkelijker af om los te laten, om alles gewoon te laten komen en gaan zoals het komt en gaat, zoals het is. Om in te zien waar ik mijn focus wil hebben en wat ik belangrijk vind. Sterker nog, er blijft soms zelfs opeens tijd over om toch eigen dingetjes te doen tussendoor nu! Dat duurde bij mijn eerste baby veel langer.

De gedachte dat ik verlof heb voor S en niet voor mezelf helpt een heel stuk. Maar ik kan er niet voor haar zijn zoals ik er voor R en in mindere mate ook voor M kon zijn. Ze moet gewoon mee brengen/halen/zwemles en dat soort dingen. De draagdoek is daarbij heel fijn, daar slaapt ze lekker in en kan ik lopend of fietsend dingen doen.
In mijn hoofd is er minder plek voor haar, omdat ik me minder op haar kan focussen door de rest van het gezin (en de studie helpt ook niet mee).

Maar hey, ze lacht heel lief en olijk. En ze wil alles zien en meemaken, maar valt heel snel in slaap in de doek

Mijn baby heeft vandaag getrakteerd Ze vond Dikkie Dik helemaal leuk en had lekker gesmuld van de aardbei en meloen. Op de tafel staan terwijl de andere kinderen zongen was ook helemaal leuk

En morgenochtend om 09.33 is ze een dreumes!
Vorig jaar rond deze tijd was ik aan het balen omdat de weeën die ik de hele dag om de 7/8/9 minuten had ineens maar om de 20/25 kwamen en ik dacht dat er niks meer ging gebeuren.

Ik heb voor de gelegenheid mezelf nu maar het korte-praktische-moeder-kapsel aangemeten. Kan het iedereen met krullen na een jaar haaruitval en knopen aanraden

Jeetje zeg IMA, M. morgen ook alweer een dreumes. Vorig jaar ging deze periode als een waas aan me voorbij, grappig dat ik er nu achterkom van wanneer jullie kindjes precies zijn.

Alvast gefeliciteerd en veel plezier morgen!

quote:

Op donderdag 21 juli 2016 11:15 schreef LuDann het volgende:
Wat sneu Malteser. Misschien eindelijk een tandje?

Ik ben er al achter wat het is, er brak net een oortje open... Mijn sneutje had dus oorpijn .

Maar ik las een tijd geleden een post van Ela (en vandaag schreef ze weer zoiets ) en die post zorgde ervoor dat ik vandaag volledig meegegaan ben in wat Twix nodig had. Ik heb de boel de boel gelaten. Alleen hij en ik telde vandaag. Hij had me nodig, gaf dat aan en ik heb meegeveerd ipv gestreden. En omdat ik zelf ook moe was, ben ik heerlijk met hem in ons bed gaan liggen vanmiddag.
Mijn lieve, kleine jongetje die zo heerlijk in mijn armen in slaap viel. Mijn lieve, kleine jongetje die zo groot en stoer wil zijn en de wereld ontdekt maar eigenlijk nog zo klein is.

En door mee te veren kijk ik nu terug op een fijne dag waarbij ik er voor hem kon zijn en waarbij hij mij het vertrouwen geeft dat ik ergens, ondanks al mijn onzekerheden, iets goed doe als mama. En nu zijn er tranen van geluk. Ik ben zo trots op hem. Mijn lieve, kleine jongetje .

quote:

Op donderdag 21 juli 2016 21:35 schreef Malteser het volgende:

[..]

Ik ben er al achter wat het is, er brak net een oortje open... Mijn sneutje had dus oorpijn .

Maar ik las een tijd geleden een post van Ela (en vandaag schreef ze weer zoiets ) en die post zorgde ervoor dat ik vandaag volledig meegegaan ben in wat Twix nodig had. Ik heb de boel de boel gelaten. Alleen hij en ik telde vandaag. Hij had me nodig, gaf dat aan en ik heb meegeveerd ipv gestreden. En omdat ik zelf ook moe was, ben ik heerlijk met hem in ons bed gaan liggen vanmiddag.
Mijn lieve, kleine jongetje die zo heerlijk in mijn armen in slaap viel. Mijn lieve, kleine jongetje die zo groot en stoer wil zijn en de wereld ontdekt maar eigenlijk nog zo klein is.

En door mee te veren kijk ik nu terug op een fijne dag waarbij ik er voor hem kon zijn en waarbij hij mij het vertrouwen geeft dat ik ergens, ondanks al mijn onzekerheden, iets goed doe als mama. En nu zijn er tranen van geluk. Ik ben zo trots op hem. Mijn lieve, kleine jongetje .

quote:

Op donderdag 21 juli 2016 21:07 schreef Piekie81 het volgende:
Fijn om te lezen dat ik niet de ben! En met de tijd wordt het beter, gelukkig. Daar houd ik me aanvast. Ik kijk uit naar komend voorjaar (en naar alle mooie momenten die de komende tijd komen, want ik weet dat die er ook genoeg zijn), dan zijn een hoop hobbels overwonnen. Maar dat voelt alsof ik haar nu niet waardeer voor wie ze is, alsof ik nu minder van haar houd. Dat dat nog moet groeien.

Dit heb ik ook idd.. Ik kijk de tijd vooruit want dan zijn de krampjes voorbij/ken ik haar beter enz. Terwijl ik ook zo 'moet' genieten van nu..

Wat fijn, Malteser!

Nouk: ik heb op een gegeven moment heel hard geprobeerd het moeten genieten los te laten. Dat stond me heel erg in de weg. Ik vond een kleine baby moeilijk. T sliep slecht, dronk langzaam en ik had heeel erg weinig tijd voor mezelf. Laat staan het huishouden. Ik heb de eerste maanden echt ge-overleefd. Het was moeiijk voor mij, en voor m'n relatie met de duutser.

Maar, [enter cliché] alles wordt makkelijker. Je wereld wordt groter, jij wordt flexibeler en alles gaat gewoon makkelijker. Echt.

Ik ben blij dat ik nog even kan genieten van 1 kindje. Want het lijkt me enerzijds ontzettend gaaf om meer kindjes te hebben, anderzijds moeilijk om de aandacht te verdelen. Hoewel ik met 2 zussen zelf nooit iets tekort ben gekomen. We hadden juist veel aan elkaar (en nog)!

Malteser, je schrijft vaak over je onzekerheden, en die mogen er ook gerust zijn, maar als je over Twix schrijft klink je altijd zo trots en liefdevol. Volgens mij ben je een hele goede mama!
Dat geldt overigens voor alle mama's hier. Ik kan ooit emotioneel worden van hoe mooi jullie de liefde voor je kind(eren) beschrijven. /restjehormonen

Ik vond de eerste weken helemaal niet leuk. Een voorbeeld waardoor dit kwam in collage onder spoiler, bovenste rij, derde van links. Gelukkig wordt het leuker!

En nu zit het eerste jaar er alweer op. Het lijkt zo dichtbij, die dag dat hij ter wereld kwam, maar tegelijk zo lang geleden.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Voor alle bijna-jarige baby's en hun jaren '80 moeders hier misschien nog wat jeugdsentiment: http://www.youtube.com/pl(...)VtaUvIs0ODS9RT4mBSAf



[ Bericht 14% gewijzigd door Mariposas op 21-07-2016 22:31:51 ]

Die liedjes

Leuke collage en leuke spam bij de dreumessen! Tot zo!

Wat een mooie dreumes Mariposas!
En Ima ook alvast gefeliciteerd

Mariposas van harte gefeliciteerd met je knappe mannetje!! Mooie collage!

Ik vond de eerste maanden emotioneel ook heftig... Vooral ook toen ik nog bv gaf.. Weet ook niet of die heftige gevoelens met de bv te maken hadden of gewoon met de grote veranderingen de eerste maanden, maar toen ik ging afbouwen voelde ik me wel beter/vrijer.. Hoewel de keuze voor het afbouwen juist voor heel veel twijfels en moeilijke momenten zorgde bij mij..

Maar er veranderd ook zo veel in je leven en zelf voel je je nog steeds zoals voordat je kindje er was en ik vond het soms ook moeilijk dat sommige dingen niet meer konden zoals Hoe het ging voordat L. er was.. & ik denk dat het ook tijd nodig heeft om daar een goede balans in te vinden...

Wel fijn dat meerderen het hier herkennen... Op het moment dat ik die gevoelens had, voelde ik me daar erg alleen in & had ik ook vaak het idee dat ik daarin abnormaal was, aangezien je andere ouders over deze dingen niet altijd hoort praten.. Gelukkig konden man en ik daar wel goed over praten samen..

Maaaar het is echt steeds leuker en leuker ♡! : )

Ggirl gefeliciteerd met je meisje!!!

Malteser wat schrijf je toch lief over Twix !!! Vervelend dat hij niet helemaal fit is...

Mariposas: gefeliciteerd!
En IMA inmiddels ook!


voor de moeders die het moeilijk hebben en te streng zijn voor zichzelf.

Nouk en Chanty: leuk om te lezen hoe jullie babies gegroeid zijn. Ik ga morgen naar het CB en ben benieuwd. Maar ik zie N. voor mijn ogen groeien.

Molo kan L. al op haar zij rollen? Hoe dan

N kan al wel vaak lachen en ik vind die brede, tandenloze lach en twinkelende oogjes zooo lief
Vandaag was ze sowieso om op te vreten zo zoet.

quote:

Op donderdag 21 juli 2016 21:07 schreef Piekie81 het volgende:
[..]
De draagdoek is daarbij heel fijn, daar slaapt ze lekker in en kan ik lopend of fietsend dingen doen.

Fietsen met draagdoek?
Ik zag van de week iemand buikdragen met een kleintje, op de fiets. Vond het er eng uitzien. Al eens zelf met dikke buik op stuur gebotst, moet er niet aan denken om stuur direct in de rug van baby te hebben.

IMA; gefeliciteerd!

Toch fijn herkenbaarheid te lezen bij anderen, je hoort het idd nauwelijks bij andere moeders, alleen als ik er zelf over begin, maar ja dat doe je ook niet bij iedereen.. Gelukkig zijn clichés waar

Ik was ook verbaasd over fietsen met draagdoek, denk niet dat ik dat zou mogen van m'n man..

@Arja; ben ook benieuwd naar de stats van Emmy. Hier verandert ze ook met de dag

quote:

Op donderdag 21 juli 2016 22:14 schreef Mariposas het volgende:
Ik vond de eerste weken helemaal niet leuk. Een voorbeeld waardoor dit kwam in collage onder spoiler, bovenste rij, derde van links. Gelukkig wordt het leuker!

Ja, heel herkenbaar. Alleen ben ik de papa

Mini-dcadapter ligt een klein stukje verderop met z'n speentje te klooien. Ik heb 'm die maar gegeven, want ook al hebben we een "moeilijk" flesje, hij drinkt met name 's nachts door tot het leeuwendeel er aan de bovenkant weer uit komt.

Z'n mama slaapt vannacht in de slaapkamer, ik bij de uk. Zo proberen we te zorgen dat zij ook nog wat slaap krijgt. Merk dat ze het zwaar heeft, omdat het zo druk is, omdat mini last van z'n darmpjes heeft en dus vrij veel huilt, omdat ze er toch bij ieder huiltje wil zijn, zich er niet goed bij voelt als dat niet lukt en volgens mij is de bevalling ook nog wel pittig in haar hoofd.

Nu ik hier zoveel ervaringsdeskundigen voorbij zie komen vraag ik me als verse papa af wat ik nog meer kan doen dan gewoon zo veel mogelijk actief vaderen, zo veel mogelijk nachtdiensten pakken en zo lang mogelijk met uk wandelen om z'n mama wat she-time te gunnen.

Ze praat er zelf niet echt over, gaat het onderwerp een beetje uit de weg.. Zouden jullie het fijn vinden als er een beetje aangedrongen wordt om er eens over te praten? Of hebben jullie nog andere tips?

Ik zou zeggen vooral blijven doen wat je al doet dc! She-time en slapen zijn nu even heel belangrijk. Ik zou er niet op aandringen erover te praten, als ik naar mezelf kijk, helpt dat toch niet. Misschien regelen dat ze een avondje weg kan met vriendinnen? Dan is ze er ook even uit, want tijdens she-time gaat ze zich misschien druk maken om t huishouden?

Maar nogmaals, top wat je al doet. Hier doe ik tot nu toe altijd de nachten, omdat ik eerder wakker word van haar en makkelijker inslaap na zo'n voeding. Heb geen zin de hele dag te horen dat meneer zo moe is omdat hij niet meer kon slapen

Sorry, ik heb nog niet bijgelezen want lig nog in bed. Maar moet dit even kwijt hoor...

Wolk heeft de hele nacht doorgeslapen, zo bizar! Sinds 20:00 tot nu dus in ieder geval, gewoon nul keer wakker geworden. Ik ben wel klaarwakker want ik lag al om 21 uur op bed.

Aan de ene kant ben ik superblij dat het nu zo goed gaat met slapen opeens maar aan de andere kant voel ik me behoorlijk schuldig. Het lijkt er steeds meer op dat ze gewoon benauwd was 's nachts en daarom zo spookte elke keer. Hoe kan ik dat nou niet door hebben gehad!

*bijlees doet, kan toch niet meer slapen*

IMA, van harte gefeliciteerd met je dreumes! Wat schattig van het trakteren en zingen.

Malteser, wat sneu van zijn oortje. Veel beterschap aan Twix en wat zorg je toch goed voor hem.

Jaaaaaa mooie collage van Mariposas. Superleuk om te zien hoe hij zich heeft ontwikkeld. Tot ziens bij de dreumessen!

Dc-adapter, volgens mij doe je het zo al prima. Je zou eens kunnen vragen hoe je haar het beste kunt ondersteunen, of ze misschien een avondje weg wil.

LuDann, geweldig nieuws! Je hebt gedaan wat je kon overzien, niet schuldig voelen!

Malteser, wat zielig van z'n oortje, arme knul!

Mooi dat er ook ruimte en herkenning van moeilijke gevoelens in het topic is. Het is ook zo'n heftige verandering zo'n kleintje, schuldgevoel helpt niemand, zelfzorg wel!

Een vraagje voor borstvoedende moeders: hoe ging dat bij jullie toen de baby ging doorslapen? Wat te doen met de stuwing? Moet ik blijven kolven snachts? Of overdag vaker kolven?

[ Bericht 16% gewijzigd door Madivi op 22-07-2016 09:20:22 ]

Nou, nog niet geslapen, meneer bleef wat mekkeren dus na een uurtje heb ik m ik de kinderwagen gegooid en ben het bos in gewandeld. Was de deur nog niet uit of hij sliep al, haha

Nu net terug, nog even twee uurtjes pakken terwijl hij aan z'n ontbijtje bezig is

quote:

Op vrijdag 22 juli 2016 04:04 schreef Nouk84 het volgende:
Ik zou zeggen vooral blijven doen wat je al doet dc! She-time en slapen zijn nu even heel belangrijk. Ik zou er niet op aandringen erover te praten, als ik naar mezelf kijk, helpt dat toch niet. Misschien regelen dat ze een avondje weg kan met vriendinnen? Dan is ze er ook even uit, want tijdens she-time gaat ze zich misschien druk maken om t huishouden?

huishouden zal het nu niet zijn, zij heeft last van haar rug en doet dus zo min mogelijk. De poetshulp is er momenteel eens per 2 dagen en op de tussenliggende dagen dweil ik en doe de was. Wat dat betreft hebben we het nu eigenlijk gewoon luxe

Even weg is misschien wel een goed plan, ik zal haar weleens naar de film sturen thanks!

@ mama met de doorslaper hierboven: Werkt direct 's ochtends voeden of kolven niet? Zo lossen we het hier op in flesnachtjes.

Ben trouwens heel blij dat wij geen tweeling hebben, terwijl met dat eerst heel leuk leek

IMA, van harte gefeliciteerd met M! 🎂🎉