Zelfmoord cijfers omhoog

Je hebt het gevoel dat er iets in de lucht hangt waar iedereen last van heeft maar niemand geeft het toe? nee ik snap niet wat je bedoelt.... je doelt op een energie waar heel nederland last van heeft? of alleen in bepaalde context

Die laatste zin is wel ontzettend vaag. Maar dan ook ontzettend. Dus jij hebt het gevoel dat er iets in de lucht hangt en dat iedereen het voelt maar de rest doet alsof het niet bestaat... juist ja.

Het zou natuurlijk ook kunnen dat jij dat alleen voelt, en dat de rest niet in een of ander groot complot zit, maar dat die niks voelen, omdat er misschien niks te voelen is, en dus jij de enige bent die iets voelt. Snap je wat ik bedoel?

Jammer dat men niet meer ingaat op het vervrouwelijken van het therapeutisch landschap. Dit kan wel degelijk een probleem zijn bij mannen. Ik zie het nu met name bij seksuele problematiek. Mannelijke patienten hebben hier vaak meer moeite mee om over te praten, maar aan de andere hebben vrouwelijke therapeuten er ook juist nog wel eens moeite mee om het te horen.

Gaat het verder goed TS? Die laatste zin klinkt alsof je weer op het verkeerde pad bent

quote:

Op donderdag 30 juni 2016 19:17 schreef CoolGuy het volgende:
Die laatste zin is wel ontzettend vaag.

"Snap je wat ik bedoel?" vind je vaag?

Zou het vrouwelijk geslacht dan tóch het sterke geslacht zijn?

quote:

Op donderdag 30 juni 2016 19:31 schreef Jaimy_Luca het volgende:

[..]

"Snap je wat ik bedoel?" vind je vaag?

De op een na laatste dan.

Komt door de besparingen in de zorg.

quote:

Ook vind ik dat mensen slecht met hun gevoelens en tegenslagen omgaan.

Dat komt waarschijnlijk omdat we een schitterende samenleving hebben.

Een maatschappij die ook nog eens veel druk zet op alles en iedereen helpt evenmin.

quote:

Op donderdag 30 juni 2016 19:41 schreef Moonraker2.0 het volgende:
Een maatschappij die ook nog eens veel druk zet op alles en iedereen helpt evenmin.

Dit. De druk is gewoon veel te hoog. Ouderen zeiken graag over hoe zwaar alles vroeger was, maar de prestatiedruk en de snelheid van het leven is tegenwoordig torenhoog - en ik denk dat niet alle mensen daar voor gemaakt zijn.

quote:

Op donderdag 30 juni 2016 19:48 schreef Swlabr het volgende:

[..]

Dit. De druk is gewoon veel te hoog. Ouderen zeiken graag over hoe zwaar alles vroeger was, maar de prestatiedruk en de snelheid van het leven is tegenwoordig torenhoog - en ik denk dat niet alle mensen daar voor gemaakt zijn.

En dan ook nog dat veroordelende als iemand afwijkt van de norm.

quote:

Op donderdag 30 juni 2016 20:05 schreef Keep_Walking het volgende:
Ter verduidelijking van de laatste zin:

Ik vind dat er iets gaande is op wereldwijde niveau dat niet echt benoemd wordt. Men doet alsof alles koek en ei is, terwijl dat niet zo is.

Blijft vaag imo. Wat is er dan gaande volgens jou? Een groot complot?

quote:

Op donderdag 30 juni 2016 19:41 schreef Moonraker2.0 het volgende:
Een maatschappij die ook nog eens veel druk zet op alles en iedereen helpt evenmin.

En ik denk dat die druk op mannen groter is dan op vrouwen. Vandaar ook het grote verschil in cijfers. Dat in combinatie met dat psychische hulp zoeken voor mannen nog steeds wel een taboe is in veel kringen.

'Het aantal zelfmoord'

Niet verder gelezen.

quote:

Op donderdag 30 juni 2016 20:13 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Nee, geen complot. Maar maatschappelijke onrust. Niet alleen in Nederland, maar heel Europa of misschien heel de wereld. Gedoe met Rusland, in de midden-Oosten, de V.S, enz. Hier in Nederland merk je dat mensen wantrouwerig zijn geworden tegenover elkaar en autoriteit.

Maar dat zijn allemaal onderwerpen die wel worden besproken...en jij had het over een of ander vaag gevoel waar niemand het over had.

Kan best dat de cijfers zijn gestegen hoor, maar ik denk inderdaad dat dat komt door eerder genoemde redenen (hogere druk, etc), niet zozeer door iets onzichtbaars dat in de lucht hangt

De druk ligt tegenwoordig meer psychisch dan fysiek. Daarbij lijkt de mens meer emotioneel verfijnd te zijn geworden (dit voor 1ste en 2e wereldlanden).

quote:

Op donderdag 30 juni 2016 19:10 schreef Keep_Walking het volgende:
Persoonlijk kan ik me irriteren aan de stelselmatige bezuinigingen op de GGZ. Ook vind ik dat mensen slecht met hun gevoelens en tegenslagen omgaan. Als laatste wil ik zeggen dat ik het gevoel Heb dat er iets in de lucht hangt en iedereen voelt het, maar iedereen doet alsof het niet bestaat. Snap je wat ik bedoel?

Onzekere tijden? Klimaatverandering? WW3(/4)?

Ik krijg bij deze TS toch elke keer opnieuw het gevoel dat hij vooral heel graag een heel speciaal sneeuwvlokje wil zijn. Hij is in veel topics die hij opent de uitzondering op datgene dat hij beschrijft, of in ieder geval, zo wil hij overkomen.

Nu ook weer, iedereen voelt het, maar niemand praat er over...behalve hij.

quote:

Op donderdag 30 juni 2016 20:11 schreef habitue het volgende:

[..]

En ik denk dat die druk op mannen groter is dan op vrouwen. Vandaar ook het grote verschil in cijfers. Dat in combinatie met dat psychische hulp zoeken voor mannen nog steeds wel een taboe is in veel kringen.

Oh zeker... Het is ook een groot taboe nog steeds.

quote:

Op donderdag 30 juni 2016 19:41 schreef Moonraker2.0 het volgende:
Een maatschappij die ook nog eens veel druk zet op alles en iedereen helpt evenmin.

Ik denk juist dat dit oorzaak is. Zoals er ook wel eens gezegd wordt 'Depression is a decease of society'.

We leven in een maatschappij waar alles steeds sneller gaat en we aan meer eisen moeten voldoen. Die Jet Bussemaker die bijvoorbeeld al pleitte om kindjes van 2 al naar school te sturen. Iedereen moet voldoen aan een steeds hoger verwachtingspatroon. Loop je even spaak of kan je dit niet bijbenen dan loop je al gauw achter en mis je de boot.

Als je vergelijkt wat kinderen nu moeten kunnen tegenover 20 jaar geleden is daar al zo veel verandering. En dat galmt helemaal door door de maatschappij. Daarnaast heeft de crisis ook zo z'n sporen achter gelaten.

Een jongen van 16 die ik ken zit al helemaal in de stress, omdat hij een relatief hoge kosten gaat krijgen voor zijn studie waar hij dus veel voor moet lenen. Hij zit nu al te rekenen wat voor een gevolgen dat heeft voor zijn hypotheek later mocht hij een huis willen kopen.

quote:

Op donderdag 30 juni 2016 20:13 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Nee, geen complot. Maar maatschappelijke onrust. Niet alleen in Nederland, maar heel Europa of misschien heel de wereld. Gedoe met Rusland, in de midden-Oosten, de V.S, enz. Hier in Nederland merk je dat mensen wantrouwerig zijn geworden tegenover elkaar en autoriteit.

Dat komt omdat onze generatie onrust niet gewend is.
Voorlopig kan bijna iedere jongere werken, eten en een huis kopen op de voorwaarde dat je de lat een beetje laag hangt.

Onze ouders en zeker de grootouders hebben oorlogen meegemaakt, cubacrisis en echte armoede en honger.

Als bepaalde groepen dit nog nooit meegemaakt hebben, kan ik mij voorstellen dat het vreemd aanvoelt.

ps. bij de gemiddelde intake bij ggz krijg je redelijke snel de vraag, heb je het gevoel dat er iets slechts staat te gebeuren. just sayin

quote:

Op donderdag 30 juni 2016 19:32 schreef Jaimy_Luca het volgende:
Zou het vrouwelijk geslacht dan tóch het sterke geslacht zijn?

Vrouwen hebben aan de andere kant wel vaker psychische problemen dan mannen.

quote:

Op donderdag 30 juni 2016 19:32 schreef Jaimy_Luca het volgende:
Zou het vrouwelijk geslacht dan tóch het sterke geslacht zijn?

Nee, het heeft er mee te maken dat er voor mannen nog steeds een groot taboe rust op zwakte tonen en gevoelens delen en dat zij zelfmoordmethoden kiezen waarvan de slagingskans hoger is.

quote:

Op donderdag 30 juni 2016 21:19 schreef Jaeger85 het volgende:

[..]

Nee, het heeft er mee te maken dat er voor mannen nog steeds een groot taboe rust op zwakte tonen en gevoelens delen en dat zij zelfmoordmethoden kiezen waarvan de slagingskans hoger is.

Ik vraag me af wie dat taboe bedenkt of ervaart.
Ben er nog nooit op afgerekend of een stempel ervaren.

Zijn tijden niet veranderd en denken (nederlandse) mensen dat er een taboe op rust.

quote:

Op donderdag 30 juni 2016 21:03 schreef Donnie-Brasco het volgende:

[..]

Ik denk juist dat dit oorzaak is. Zoals er ook wel eens gezegd wordt 'Depression is a decease of society'.

We leven in een maatschappij waar alles steeds sneller gaat en we aan meer eisen moeten voldoen. Die Jet Bussemaker die bijvoorbeeld al pleitte om kindjes van 2 al naar school te sturen. Iedereen moet voldoen aan een steeds hoger verwachtingspatroon. Loop je even spaak of kan je dit niet bijbenen dan loop je al gauw achter en mis je de boot.

Als je vergelijkt wat kinderen nu moeten kunnen tegenover 20 jaar geleden is daar al zo veel verandering. En dat galmt helemaal door door de maatschappij. Daarnaast heeft de crisis ook zo z'n sporen achter gelaten.

Een jongen van 16 die ik ken zit al helemaal in de stress, omdat hij een relatief hoge kosten gaat krijgen voor zijn studie waar hij dus veel voor moet lenen. Hij zit nu al te rekenen wat voor een gevolgen dat heeft voor zijn hypotheek later mocht hij een huis willen kopen.

Weet het, maar kijk ook eens naar het uitgavenpatroon van een Nederlander en de druk die men elkaar oplegt om dat ook te moeten doen. Kom met gemak rond van 1000,- in de maand terwijl anderen al vlug het dubbele nodig hebben. Als er dan ook iets spaaak loopt relatie eindigt verleis van baan en dan is het al vlug gestress om het geld.

Kijk om je heen hoe mensen van 25 er tegenwoordig uitzien helemaal op zijn ze, en dat is zo zonde. We verkloten hele generaties met die zogenaamde druk en maar mee moeten doen.

quote:

Op donderdag 30 juni 2016 21:37 schreef Moonraker2.0 het volgende:

[..]

Weet het, maar kijk ook eens naar het uitgavenpatroon van een Nederlander en de druk die men elkaar oplegt om dat ook te moeten doen. Kom met gemak rond van 1000,- in de maand terwijl anderen al vlug het dubbele nodig hebben. Als er dan ook iets spaaak loopt relatie eindigt verleis van baan en dan is het al vlug gestress om het geld.

Kijk om je heen hoe mensen van 25 er tegenwoordig uitzien helemaal op zijn ze, en dat is zo zonde. We verkloten hele generaties met die zogenaamde druk en maar mee moeten doen.

Ik ben 24 en krijg ook al vaak daar opmerkingen over Vrienden van me zijn ook die leeftijd en werken 60 uur per week, als je die ziet. Op leven na dood.

quote:

Op donderdag 30 juni 2016 21:51 schreef Donnie-Brasco het volgende:

[..]

Ik ben 24 en krijg ook al vaak daar opmerkingen over Vrienden van me zijn ook die leeftijd en werken 60 uur per week, als je die ziet. Op leven na dood.

Ben bijna 30 en krijg juist vaak te horen van neen max 22 of zo Werk wel alleen doe wat ik wil... De projecten die mij trekken. Verschil voor mij is weer wel doe niets voor geld, als dat zou kiezen zou het ook op dat soort uren uitkomen.

Weet je heb jong geleerd dat ik het toch niet mee kan nemen snap je?

Vandaag ook bij Nieuwsuur.

quote:

Op donderdag 30 juni 2016 19:32 schreef Jaimy_Luca het volgende:
Zou het vrouwelijk geslacht dan tóch het sterke geslacht zijn?

Mneen. Als je verder in dat onderzoek zou gaan kijken, zou je zien dat vrouwen algemeen veel meer pogingen doen dan mannen en dat wanneer een vrouw zelfmoord pleegt, er doorgaans veel meer pogingen aan voorafgegaan zijn.

(wat dus niet wil zeggen dat vrouwen aandachtstrekkers zijn en mannen het wel echt menen en dat als je het echt meent, dat je dan sowieso dood bent en dat wie het zegt, het niet doet en alle andere dooddoeners -pun enigszins intended- die hierover zo leuk verteld worden)

Mannen kiezen vaker voor agressievere, meer drastische methoden, daarnaast gaan ze vaak ook minder snel hulp zoeken en zal er minder ingegaan worden op signalen die die mannen uitsturen over hoe diep ze zitten.

Over de OP

Dat de zelfmoordcijfers omhoog gaan *kan* ook *deels* te maken hebben met het feit dat meer zelfmoorden als dusdanig geregistreerd worden, vooral bij ouderen dan. Ik weet dat bij bejaarden, bijvoorbeeld, zelfmoord vaak toch als een natuurlijk overlijden werd beoordeeld, omdat dat een hele hoop rompslomp wegneemt, de verzekering de nabestaanden dan uitbetaalt, er geen politie bij moet komen,om de familie niet met het idee 'opa heeft zelfmoord epleegd' op te zadelen,...

Idem voor depressieve klachten, ik weet niet of het objectief zo is, ik zie wel dat mensen sneller hulp inroepen, dat er ook meer hulp is dan pakweg 15 jaar geleden en dat het minder taboe is om erover te spreken. Zijn er dan ook effectief meer klachten, of werd er toen eenvoudigweg niet over gesproken?

quote:

Op donderdag 30 juni 2016 20:05 schreef Keep_Walking het volgende:
Ter verduidelijking van de laatste zin:

Ik vind dat er iets gaande is op wereldwijde niveau dat niet echt benoemd wordt. Men doet alsof alles koek en ei is, terwijl dat niet zo is.

iets hangt in de lucht, ben ik het mee eens. Een soort spirituele duisternis?

Mogelijk de eindtijd waar de bijbel over spreekt. Google maar. Bijvoorbeeld: http://www.signs-of-end-t(...)-of-world-signs.html

Of misschien kom ik niet vaak genoeg buiten.

quote:

Op donderdag 30 juni 2016 20:13 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Nee, geen complot. Maar maatschappelijke onrust. Niet alleen in Nederland, maar heel Europa of misschien heel de wereld. Gedoe met Rusland, in de midden-Oosten, de V.S, enz. Hier in Nederland merk je dat mensen wantrouwerig zijn geworden tegenover elkaar en autoriteit.

Volgens mij doet niemand in dat opzicht alsof alles koek en ei is.

quote:

Op donderdag 30 juni 2016 23:19 schreef MarieAlice het volgende:

[..]

Mneen. Als je verder in dat onderzoek zou gaan kijken, zou je zien dat vrouwen algemeen veel meer pogingen doen dan mannen en dat wanneer een vrouw zelfmoord pleegt, er doorgaans veel meer pogingen aan voorafgegaan zijn.

(wat dus niet wil zeggen dat vrouwen aandachtstrekkers zijn en mannen het wel echt menen en dat als je het echt meent, dat je dan sowieso dood bent en dat wie het zegt, het niet doet en alle andere dooddoeners -pun enigszins intended- die hierover zo leuk verteld worden)

Mannen kiezen vaker voor agressievere, meer drastische methoden, daarnaast gaan ze vaak ook minder snel hulp zoeken en zal er minder ingegaan worden op signalen die die mannen uitsturen over hoe diep ze zitten.

Over de OP

Dat de zelfmoordcijfers omhoog gaan *kan* ook *deels* te maken hebben met het feit dat meer zelfmoorden als dusdanig geregistreerd worden, vooral bij ouderen dan. Ik weet dat bij bejaarden, bijvoorbeeld, zelfmoord vaak toch als een natuurlijk overlijden werd beoordeeld, omdat dat een hele hoop rompslomp wegneemt, de verzekering de nabestaanden dan uitbetaalt, er geen politie bij moet komen,om de familie niet met het idee 'opa heeft zelfmoord epleegd' op te zadelen,...

Idem voor depressieve klachten, ik weet niet of het objectief zo is, ik zie wel dat mensen sneller hulp inroepen, dat er ook meer hulp is dan pakweg 15 jaar geleden en dat het minder taboe is om erover te spreken. Zijn er dan ook effectief meer klachten, of werd er toen eenvoudigweg niet over gesproken?

Ter aanvulling: niet iedereen die zelfmoord pleegt is (klinisch) depressief. Het kan ook in een opwelling zijn.

quote:

Op vrijdag 1 juli 2016 09:04 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Ter aanvulling: niet iedereen die zelfmoord pleegt is (klinisch) depressief. Het kan ook in een opwelling zijn.

En dat. (En niet depressief en desondanks niet in een opwelling kan ook.)

Ten eerste wil ik zeggen dat ik psychiatrische stoornissen serieus neem en dat (manisch)depressie een erge aandoening is.

Maar....

we hebben het met elkaar nog nooit zo goed gehad. Er is altijd voldoende eten, er is altijd onderdak, er is altijd kleding, er is een verzorgingsstaat, goede sanitaire voorzieningen, er is medicatie verkrijgbaar voor angst, depressie en psychose, er zijn chirurgische ingrepen in het brein mogelijk voor ernstige gevallen.

Het ding is: wij mensen waren vroeger (heel vroeger, nog voor de agrarische revolutie) het grootste deel van de dag bezig met het verkrijgen van voedsel (en het maken van tenten, kleding en gereedschappen). Als je niet je bed uitkwam om te jagen kon je meerdere dagen voedsel mislopen. Mensen waren het grootste gedeelte van de dag fysiek bezig en als je fysiek bezig bent maakt je lichaam endorfines aan waardoor je je goed voelt. Als mensen dan eindelijk konden rusten gingen ze rond het kampvuur zitten, babbelen, zingen, muziek maken en seksen in de tent en dan lekker slapen (ze hadden geen slaappillen nodig, ze waren moe genoeg om direct in slaap te vallen).

Vandaag de dag hoeven we ons niet druk te maken om te overleven. Je hoeft alleen even naar de supermarkt en binnen een half uurtje heb je voor een paar dagen voedsel. We hoeven ons eigenlijk dus nergens druk over te maken, we hoeven namelijk niet bang te zijn dat we dood gaan door honger of dat we opgegeten worden door een leeuw of dat we aangevallen worden door een vijandelijke stam. Heerlijk!

Mensen die het druk hebben met overleven hebben geen tijd om depressief te zijn. Vandaag de dag kun je de hele dag achter je computer zitten en nadenken over hoe slecht je je voelt en hoe moeilijk je leven is, terwijl je leven gewoon hartstikke makkelijk is.

Bovendien zitten we in de onnatuurlijke situatie dat we de hele dag achter de computer zitten voor werk/school/plezier en dat we dus veel te weinig lichamelijke beweging krijgen om voldoende endorfines te krijgen en moe genoeg te worden voor een goede nachtrust.

quote:

Op donderdag 30 juni 2016 21:03 schreef Donnie-Brasco het volgende:

En dat galmt helemaal door door de maatschappij. Daarnaast heeft de crisis ook zo z'n sporen achter gelaten.

Crisis? Volgens mij ligt er nog voldoende voedsel in de supermarkt en volgens mij draaien de fabrieken gewoon door.

quote:

Op donderdag 30 juni 2016 21:03 schreef Donnie-Brasco het volgende:

Een jongen van 16 die ik ken zit al helemaal in de stress, omdat hij een relatief hoge kosten gaat krijgen voor zijn studie waar hij dus veel voor moet lenen. Hij zit nu al te rekenen wat voor een gevolgen dat heeft voor zijn hypotheek later mocht hij een huis willen kopen.

Zijn ballen moeten nog indalen. Als hij zich daar nu al zorgen over gaat maken moet hij echt harder gaan worden.

Ik kijk nooit te ver vooruit omdat je toch niet weet wat er gaat gebeuren in je leven. Misschien rijd je jezelf per ongeluk dood tegen een boom terwijl je dronken in een auto zit, misschien word je doodgestoken tijdens een ruzie in een nachtclub, misschien krijg je kanker. Wie weet? geniet gewoon van de dag en wat er morgen gebeurt zien we vanzelf.

Zo sta ik erin tenminste.

Bezuinigen hè, hoe minder cliënten hoe goedkoper.
Het is een grote conspiracy!

Je moet in de huidige nederlandse maatschappij stevig in je schoenen staan om er wat positiefs van te maken. Maar het is niet onmogelijk.

Hoe zijn de zelfmoordcijfers onder letters?

quote:

Op vrijdag 1 juli 2016 17:07 schreef Libertarisch het volgende:
Ten eerste wil ik zeggen dat ik psychiatrische stoornissen serieus neem en dat (manisch)depressie een erge aandoening is.

Maar....

we hebben het met elkaar nog nooit zo goed gehad. Er is altijd voldoende eten, er is altijd onderdak, er is altijd kleding, er is een verzorgingsstaat, goede sanitaire voorzieningen, er is medicatie verkrijgbaar voor angst, depressie en psychose, er zijn chirurgische ingrepen in het brein mogelijk voor ernstige gevallen.

Het ding is: wij mensen waren vroeger (heel vroeger, nog voor de agrarische revolutie) het grootste deel van de dag bezig met het verkrijgen van voedsel (en het maken van tenten, kleding en gereedschappen). Als je niet je bed uitkwam om te jagen kon je meerdere dagen voedsel mislopen. Mensen waren het grootste gedeelte van de dag fysiek bezig en als je fysiek bezig bent maakt je lichaam endorfines aan waardoor je je goed voelt. Als mensen dan eindelijk konden rusten gingen ze rond het kampvuur zitten, babbelen, zingen, muziek maken en seksen in de tent en dan lekker slapen (ze hadden geen slaappillen nodig, ze waren moe genoeg om direct in slaap te vallen).

Vandaag de dag hoeven we ons niet druk te maken om te overleven. Je hoeft alleen even naar de supermarkt en binnen een half uurtje heb je voor een paar dagen voedsel. We hoeven ons eigenlijk dus nergens druk over te maken, we hoeven namelijk niet bang te zijn dat we dood gaan door honger of dat we opgegeten worden door een leeuw of dat we aangevallen worden door een vijandelijke stam. Heerlijk!

Mensen die het druk hebben met overleven hebben geen tijd om depressief te zijn. Vandaag de dag kun je de hele dag achter je computer zitten en nadenken over hoe slecht je je voelt en hoe moeilijk je leven is, terwijl je leven gewoon hartstikke makkelijk is.

Bovendien zitten we in de onnatuurlijke situatie dat we de hele dag achter de computer zitten voor werk/school/plezier en dat we dus veel te weinig lichamelijke beweging krijgen om voldoende endorfines te krijgen en moe genoeg te worden voor een goede nachtrust.

Het heeft alles te maken met langdurige stress. De huidige maatschappij faciliteert dat. Vroeger zouden we inderdaad korte perioden van stress hebben bij voedselschaarste of wegrennen van een roofdier, maar tegenwoordig is de wereld zo complex dat er te veel dingen zijn om je zorgen over te maken. (interessant boek: why zebra's don't get ulcers)

Overigens is het niet per definitie zo dat mensen die alleen bezig zijn met overleven, geen 'tijd hebben om depressief te zijn'. Zoals gezegd heeft dat met stress te maken. Als je kijkt naar documentaires uit Afrika of armere landen zijn er wel duidelijk verschillen als het aankomt op verbinding en community, maar die mensen kunnen ook depressief zijn of zelfmoord plegen. Living on One Dollar (2013) - IMDb belicht dit een beetje. De stress om te overleven is hoog, maar er is genoeg verbinding om die stress een plekje te kunnen geven. Ik denk dat dat het voornaamste is. Leed wordt gedeeld.

Veel mensen die zelfmoord plegen voelen die verbinding misschien niet, om wat voor reden dan ook. Hebben het gevoel dat ze er alleen voor staan.

Die lui van Living on One Dollar werden trouwens depressief van weinig eten/energie. Overleven is ook geen pretje voor je gemoedstoestand.

quote:

Op zaterdag 2 juli 2016 08:55 schreef viceversa het volgende:

[..]

Het heeft alles te maken met langdurige stress. De huidige maatschappij faciliteert dat. Vroeger zouden we inderdaad korte perioden van stress hebben bij voedselschaarste of wegrennen van een roofdier, maar tegenwoordig is de wereld zo complex dat er te veel dingen zijn om je zorgen over te maken. (interessant boek: why zebra's don't get ulcers)

Overigens is het niet per definitie zo dat mensen die alleen bezig zijn met overleven, geen 'tijd hebben om depressief te zijn'. Zoals gezegd heeft dat met stress te maken. Als je kijkt naar documentaires uit Afrika of armere landen zijn er wel duidelijk verschillen als het aankomt op verbinding en community, maar die mensen kunnen ook depressief zijn of zelfmoord plegen. Living on One Dollar (2013) - IMDb belicht dit een beetje. De stress om te overleven is hoog, maar er is genoeg verbinding om die stress een plekje te kunnen geven. Ik denk dat dat het voornaamste is. Leed wordt gedeeld.

Veel mensen die zelfmoord plegen voelen die verbinding misschien niet, om wat voor reden dan ook. Hebben het gevoel dat ze er alleen voor staan.

Ik vind dit eigenlijk nog best goed bedacht

Ik vind de post van Libertarisch sowieso een beetje kort door de bocht. Een beetje een mix van "betutteling" en "je moet niet zo zeuren".

En ja, langdurige stress is funest voor de psyche, zeker als dingen uitzichtloos zijn (en dan met name die factoren die in de 1e plaats voor die langdurige stress hebben gezorgd).

quote:

Op donderdag 30 juni 2016 23:19 schreef MarieAlice het volgende:

[..]

Mneen. Als je verder in dat onderzoek zou gaan kijken, zou je zien dat vrouwen algemeen veel meer pogingen doen dan mannen en dat wanneer een vrouw zelfmoord pleegt, er doorgaans veel meer pogingen aan voorafgegaan zijn.

(wat dus niet wil zeggen dat vrouwen aandachtstrekkers zijn en mannen het wel echt menen en dat als je het echt meent, dat je dan sowieso dood bent en dat wie het zegt, het niet doet en alle andere dooddoeners -pun enigszins intended- die hierover zo leuk verteld worden)

Mannen kiezen vaker voor agressievere, meer drastische methoden, daarnaast gaan ze vaak ook minder snel hulp zoeken en zal er minder ingegaan worden op signalen die die mannen uitsturen over hoe diep ze zitten.

Over de OP

Dat de zelfmoordcijfers omhoog gaan *kan* ook *deels* te maken hebben met het feit dat meer zelfmoorden als dusdanig geregistreerd worden, vooral bij ouderen dan. Ik weet dat bij bejaarden, bijvoorbeeld, zelfmoord vaak toch als een natuurlijk overlijden werd beoordeeld, omdat dat een hele hoop rompslomp wegneemt, de verzekering de nabestaanden dan uitbetaalt, er geen politie bij moet komen,om de familie niet met het idee 'opa heeft zelfmoord epleegd' op te zadelen,...

Idem voor depressieve klachten, ik weet niet of het objectief zo is, ik zie wel dat mensen sneller hulp inroepen, dat er ook meer hulp is dan pakweg 15 jaar geleden en dat het minder taboe is om erover te spreken. Zijn er dan ook effectief meer klachten, of werd er toen eenvoudigweg niet over gesproken?

Goeie post
Ik denk (wat het wel/niet aanstellerij-gedeelte betreft) dat dit erg afhankelijk is van het karakter van diegene die een dergelijke uitspraak doet.

Ik weet dat je het bij de 1 echt bijna kunt wegwuiven, maar van een ander weet ik dat ik zijn/haar uitspraken het beste gewoon letterlijk(er) kan nemen. Sommige mensen zijn dan ook onverbeten dramaqueens (zowel mannen als vrouwen) en overdrijven dat het een lieve lust is. Puur voor de aandacht idd, of misschien zelfs omdat ze bang zijn dat ze geen erkenning krijgen van anderen of watdanook.

quote:

Op donderdag 30 juni 2016 19:48 schreef Swlabr het volgende:

[..]

Dit. De druk is gewoon veel te hoog. Ouderen zeiken graag over hoe zwaar alles vroeger was, maar de prestatiedruk en de snelheid van het leven is tegenwoordig torenhoog - en ik denk dat niet alle mensen daar voor gemaakt zijn.

Als oudere voel ik mij natuurlijk GEROEPEN daarop op te reageren.
En je hebt gelijk. Wil het wel nuanceren. Vroeger had je veel minder maar (en dat is belangrijk !!!) sinds de tweede wereldoorlog ging het alemaal vooruit, beter.
Je kon rustig stellen dat in een periode van 3 jaren je inzet (werk was er zat) was beloond. Je kreeg het steeds beter, het gedoe met kolen en schlamm ging rond 1960 over naar olie (nauwelijks werk aan vergeleken met de opslag van kolen thuis) Daarna kwam het gas, gashaard, nog later de cv. Er kwamen supermarkten, de keuze in voedsel werd steeds groter, de inkomsten stegen, auto´s en telefoon kwamen er en werden gemeengoed. Ik zag de eerte tv met ´n jaar og 8, geen 10 jaar later had iedereen een tv. Kortom, je werk en in zet werd beloond, er was werk zat en de vooruitzichten waren dat men het steeds beter kreeg.

Nu is het andersom, de vooruitzichten zijn dat het (VOOR DE MEESTE MENSEN) steds slechter wordt. Crisis, oorlog, terreur, werkloosheid, (stille) armoede zelfs in NL / Belgie.
Er is veel druk op de mensen, ook op hun werk. val je uit dan krijg je met een steeds a-socialer en strenger straffend systeem te maken. 1 euro jobs, verplicht in de zorg werken met bijstand, zodat de professionals in de zorg werkloos worden, afzakken en ove 2-3 jaar mogen die zelf weer in hun oude vak beginnen ... als vrijwilliger.
De bejaardenhuizen, afgeschaft. De geestelijke gezondheidszorg, net niet afgeschaft maar wachtlijsten van 6 maanden, jeugdzorg die het werk (ook door gebrek aan mankracht) niet aan kan. De maatschappij miet het maar zelf oplossen. De gemeente moet het maar overnemen. Dus dat wordt dan werken met verplichte "vrijwilligers". Wie denk je dat beter voor een patient zou zijn. Vroeger kreeg je een gesprek met een psycholoog, nu, als je geluk hebt, met een vrijwiliger die begeleid wordt door een psycholoog. Door een van die paar psychologen die het geluk hebben een betaalde baan te vinden. Die anderen psychologen kunnen dan weer als vrijwiliger aan de slag.
Vaste banen worden minder en minder. het wordt steeds meer een elite met goede vooruitzichten, die dik geld maken, en een tweede groep werkenden die steeds minder en minder rechten hebben en ook minder verdienen, minder vastigheid (oproepkracht). En dan de zwakkeren (om welke reden dan ook) die men het liefst een pil zou geven. Gewoon de bejaardenhuizen afgeschaft. De zorg minder maar wel de winsten in de zorg hoger. Dus een paar dikke baantjes voor de elite, minder service voor de klanten en de gewone werkenden in de zorg steeds meer druk en stress.
Je zou je voor minder ophangen als je in de verkeerde hoek zit, die van de zwakkeren of van die werkenden die het maar matig hebben. En als je dan iets overkomt (ziekte, ontslag) zit je binnen de 2 jaren in de groep van de zwakken.

Ik heb echt medelijden met de jonge mensen tegenwoordig. Vroeger was het misschien zwaarder maar wel met een betere toekomst in het verschiet. Nu kun je je afvragen of er überhaupt nog wel een toekomst is voor ons, voor de wereld. Overigens, mijn toekomst is al voorbij, maar ook wij hebben kinderen en kleinkinderen, en ik voel echt met jullie mee!

Die vele zelfmoorden komen m.i voort uit angst, en dan angst die maar niet ophoudt, steeds erger wordt, voor veel mensen. Het gros van de mensen staat gewoon machteloos en zijn een speelbal geworden van de politiek en het grote kapitaal. Hebben niet meer het gevoel dat ze ook maar iets kunnen doen om hun situatie, en die van hun gezin of familie, te verbeteren.