(ouders van) jonge kinderen met een ASS deel 40

quote:

Op donderdag 22 september 2016 13:32 schreef danic het volgende:

Ze was wat verrast maar ging het wel doen. Ik merkte aan haar rea toe dat ze er compleet niet bij stil had gestaan dat Eva er zo op kon reageren.

Mooi dat ze het wel oppikt. Superjuf!

M. is niet helemaal in haar hum. Kort lontje. Maar is dat dan begin van het schooljaar moeheid, heeft ze iets onder de leden, loopt het toch niet helemaal lekker op school...
Juf van vorig jaar vroeg hoe het ging (die ziet ook wel aardig hoe het gaat aan hoe M. doet) en hielp me herinneren dat het vorig jaar volgens haar ook niet helemaal lekker liep zo aan het begin van het jaar (en dat had ik ook in mn hoofd, maar juf heeft toen even een stapje terug gedaan met de taak volgens mij en dat hielp wel wat.)
Ik zit een beetje in dubio of ik toch de leerkracht van dit jaar nog even ga vragen hoe het gaat, over 2 weken ouderavond, maar ik denk dat dit niet iets voor de ouderavond is.

Even jullie hulp/advies gevraagd.

Er is een kans van 95 procent dat ik ga verhuizen. In de buurt heb ik keuze uit een rkbs of een montessorischool. Wat zouden jullie doen?

De linker!

quote:

Op vrijdag 23 september 2016 12:11 schreef Brighteyes het volgende:
De linker!

wat bedoel je?

Sorry, flauw, maar op basis van wat je nu schrijft is er toch nauwelijks een zinnig advies te geven? Hoe groot zijn de scholen, de klassen, wat is er aan begeleiding/verdieping mogelijk op de scholen etc. etc., hoe scoren de scholen zelf etc. etc. Ik zou eerst meer informatie zoeken voor ik een besluit zou nemen, keertje langs gaan, voelen hoe de sfeer is etc. etc.

Misschien hebben jullie goede ervaringen met een montessorischool, of juist niet. Ik vrees overigens dat ik vrij weinig tijd heb om me breed te oriënteren, als het doorgaat ben ik binnen vier weken verhuisd

Montessori is fantastisch voor kinderen bij wie het past. Maar past het jouw kind niet, dan kan het heel lastig zijn.

Wij wilden onze kinderen op het montessori, die ging helaas dicht, dus Sasha heeft daar maar 5 weken op gezeten en toen zijn we overgestapt naar Dalton.
Ik vind het montessori-principe dat de ontwikkeling van het kind gevolgd wordt heel fijn, dat betekent dat een kind zijn eigen leerpad kan volgen (met natuurlijk wel de onderwijsdoelen erbij in acht genomen) maar dat moet je kind wel liggen. Sommige kinderen leren echt beter met een duidelijk gestructureerd plan in de klas.

quote:

De kern van het montessorionderwijs wordt meestal samengevat in de uitspraak: "Help mij het zelf te doen". Uitgangspunt is dat een kind een natuurlijke, noodzakelijke drang tot zelfontplooiing heeft. Opvoeding en onderwijs moeten onderkennen wat de behoeften van een kind op een gegeven moment zijn en daarop inspelen door de juiste omgeving en materialen te bieden.

De leerlingen werken individueel of in kleine groepjes aan materiaal dat zij zelf aan het begin van de dag gekozen hebben

Maar er zijn anderen hier die veel meer onderwijskennis hebben dus wellicht kunnen die wel iets zinnigs zeggen. Ik reageerde wat impulsief.

Hier zitten de kinderen op Dalton onderwijs, ik ben fan van het type onderwijs maar begin me behoorlijk af te vragen of het type onderwijs wel past bij Jen. Leyla doet het heel erg goed en bij Jen moet er enorm aan getrokken worden qua plannen, ze overziet het geheel gewoon niet.

quote:

Op woensdag 21 september 2016 16:07 schreef Moonah het volgende:

[..]

Spannend?

Nee, maar ik trek het gewoon even niet. Als ik op school ben hoor ik toch alleen de slechte dingen en als ik dat dus elke keer weer moet aanhoren en ik er niks aan kan doen en er niks aan gedaan wordt dan werkt dat enkel frustrerend.

DJMO, hier zitten de kinderen op Dalton onderwijs, geen ervaring met montessori.
Ik zou echt proberen te kijken naar de dingen die BE ook zegt.

Eens, je kind moet echt geschikt zijn voor montessori.
En de juiste leerkracht die goed bij stuurt. Ik ken kinderen die rekenen stom vonden en daar maanden nauwelijks wat aan deden. Dat is niet echt de bedoeling
Als je kind leergierig is en zelfdiscipline heeft is het een fantastische plek.
Ik vind het zelf nog steeds jammer dat onze nieuwe woonplaats geen montessorischool heeft.

quote:

Op vrijdag 23 september 2016 12:13 schreef Brighteyes het volgende:
Sorry, flauw, maar op basis van wat je nu schrijft is er toch nauwelijks een zinnig advies te geven? Hoe groot zijn de scholen, de klassen, wat is er aan begeleiding/verdieping mogelijk op de scholen etc. etc., hoe scoren de scholen zelf etc. etc. Ik zou eerst meer informatie zoeken voor ik een besluit zou nemen, keertje langs gaan, voelen hoe de sfeer is etc. etc.

dat wat zij zegt.

ik zou niet zomaar voor een school kiezen puur op basis van wat je hoort. Probeer toch echt even tijd te maken om op die 2 scholen te kijken. Het is voor de kinderen niet prettig als ze ineens toch naar een andere school moeten omdat het type onderwijs niet past.

Montesorri/Dalton/Jenaplan is heel specifiek onderwijs. En zoals gezegd, daar moet je wel een kind voor hebben.
Mijn dames zitten op een Natuurlijk Leren school. Is een beetje een combi tussen Dalton en Montesorri en ze doen het daar heel goed. Er zijn de afgelopen jaren echter kinderen naar een andere school gegaan omdat ze niet goed konden gedijen.

De montessori waar mij jongens op zitten gaat niet zover dat je maanden een vak kunt overslaan. Volgens mij lukt dat geen week, doordat de juffen snel bijsturen. Dictee gaat bijv ook klassikaal. Ze hebben wel veel vrije werkmomenten, maar de kinderen in de bovenbouw maken zelf een planning per dag, vooral om het werktempo bij te sturen. In de middenbouw krijgen enkele kinderen een grove planning van juf en bepalen zijn bijv de volgorde. De rest werkt vrijer qua indeling, maar ook daar houdt juf het wel bij. Dus de ene montessori is de andere ook niet.
Soms mag het van mij nog wel een tikkie losser hier. Maar zo werkt het ook.

De rkbs in onze oude buurt was echt een kak-school waar minder slimme kinderen of kinderen van arme ouders anders behandeld werden. Dus dat zou voor mij nooit een optie zijn..

In jou geval zou ik bij beide scholen langs gaan en kijken wat ze jou kunnen bieden?

Als ik een kind had met bijzonderheden, reden dat je in dit topic schrijft, zou ik zeker de moeite nemen goed te gaan kijken. Dat moet je voor een gemiddeld kind al willen, laat staan als er toch iets meer bij komt kijken om je kind de school door te loodsen.

Deepfreeze, daarom valt en staat elke klas met een goede leerkracht
Deze was duidelijk niet capabel maar wel met grote gevolgen voor de kindjes

Misschien had ik mijn vraag ook anders moeten formuleren .. ik was namelijk meer nieuwsgierig of jullie, met een kind met ASS, goede ervaringen hebben met een montesorrischool, of juist niet.

Als ik echter de meningen hierboven lees, dan staat voor mij al redelijk vast dat Jan gewoon naar de rooms katholieke basisschool zou moeten, aangezien hij een hele duidelijke nood aan structuur heeft. Zo is mijn AB'er inmiddels ook bezig om in de vakanties die langer dan een week duren, dagbesteding te regelen, zodat hij (hier thuis, bij papa heb ik niks over te zeggen natuurlijk) iig een vast dagritme blijft houden, ook in de vakanties.

Maar elk kind is toch anders djmo? Of het nu autistisch is of niet, het is per kind verschillend of het op bijzonder onderwijs past. Jij kent je kind, ga kijken, proef de sfeer.

weten jullie hoe het voelt als je kind met autisme op het hbo zit?

of je geblinddoekt met je hoofd in een strop staat en je ziet niet aankomen wanneer ze het krukje onder je wegtrappen.
oftewel: je mag je tot je nek in de schulden steken, maar je moet vooral niet denken dat je ook maar iets mee te beslissen heeft.

het heeft iets van 6 weken geduurd. gistermiddag belde de mentor dat ze zich toch wel erge zorgen maakt of het einde van het schooljaar gehaald gaat worden, maar meer kon ze niet zeggen want wet op de privacy bla bla bla en L. wil niet dat ik ergens van op de hoogte ben/mee mag overleggen wat nu te doen.

mijn slechte voorgevoel is na 6 weken nachtelijk piekeren uitgekomen. ik sta in een hoek en ik weet het niet meer.

iemand nog een goed idee?

quote:

Op dinsdag 27 september 2016 20:12 schreef lady-wrb het volgende:
weten jullie hoe het voelt als je kind met autisme op het hbo zit?

of je geblinddoekt met je hoofd in een strop staat en je ziet niet aankomen wanneer ze het krukje onder je wegtrappen.
oftewel: je mag je tot je nek in de schulden steken, maar je moet vooral niet denken dat je ook maar iets mee te beslissen heeft.

het heeft iets van 6 weken geduurd. gistermiddag belde de mentor dat ze zich toch wel erge zorgen maakt of het einde van het schooljaar gehaald gaat worden, maar meer kon ze niet zeggen want wet op de privacy bla bla bla en L. wil niet dat ik ergens van op de hoogte ben/mee mag overleggen wat nu te doen.

mijn slechte voorgevoel is na 6 weken nachtelijk piekeren uitgekomen. ik sta in een hoek en ik weet het niet meer.

iemand nog een goed idee?

weet je waarom L. dit niet wil?

én sterkte

omdat hij nooit wat wil. hij praat nooit over zijn gevoelens en altijd gaat het goed en zijn huiswerk is af.

hij had gisteren een gesprek met zijn mentor. ik had hem van tevoren aangeraden om over zijn autisme te praten en om te vragen om hulp (want we hadden deze hbo gekozen vanwege hun speciale hulp voor autisten.

hij schijnt dus bij dat gesprek letterlijk gezegd te hebben: mijn moeder zegt dat ik moet zeggen dat ik autisme heb. sec is dat misschien wel de strekking, maar ik bedoelde het toch iets genuanceerder, maar ja, ik sta op een zijspoor, ik heb gisteren gepraat als brugman maar als L. zegt dat ik buiten de gesprekken blijf, heb ik op alle punten het nakijken.

moet ik dan werkloos toekijken hoe mijn zoon de afgrond ingaat?

Het klinkt ronduit ellendig lady .. heel veel sterkte.

quote:

Op dinsdag 27 september 2016 20:26 schreef lady-wrb het volgende:
omdat hij nooit wat wil. hij praat nooit over zijn gevoelens en altijd gaat het goed en zijn huiswerk is af.

hij had gisteren een gesprek met zijn mentor. ik had hem van tevoren aangeraden om over zijn autisme te praten en om te vragen om hulp (want we hadden deze hbo gekozen vanwege hun speciale hulp voor autisten.

hij schijnt dus bij dat gesprek letterlijk gezegd te hebben: mijn moeder zegt dat ik moet zeggen dat ik autisme heb. sec is dat misschien wel de strekking, maar ik bedoelde het toch iets genuanceerder, maar ja, ik sta op een zijspoor, ik heb gisteren gepraat als brugman maar als L. zegt dat ik buiten de gesprekken blijf, heb ik op alle punten het nakijken.

moet ik dan werkloos toekijken hoe mijn zoon de afgrond ingaat?

letterlijk gezegd, de skat

en op je laatste vraag: nee, ik zou via zijwegen in gesprek gaan met de opleiding / mentor

Lady, ik werk op een HBO-instelling, en af en toe zijn er ook studenten met een stoornis in het autistisch spectrum op mijn opleiding. Als mentor schakel ik dan hulp in van onze tweedelijnsmentoren die hier meer in gespecialiseerd zijn (werkgroep heet studie+, en een aantal docenten/mentoren daar hebben aanvullende cursussen gedaan mbt ASS). De student moet daar echter wel voor open staan, en deze hulp willen accepteren. Samen met de student (en indien de student daarmee akkoord gaat, de ouders) maken we dan een aangepast studieplan dat werkt voor die specifieke student.

Maar de sleutel ligt dus bij de student zelf. Wij kunnen een student op het HBO nergens toe dwingen, ookal zijn ze soms pas 16/17 als ze beginnen. Je zou wel als ouder contact met de mentor kunnen hebben en kunnen navragen of er op zijn HBO ook zo'n soort extra ondersteuning mogelijk is/ specialistische mentoren zijn? En evt. vragen of hij/zij dit ter sprake wil brengen?

quote:

Op dinsdag 27 september 2016 20:26 schreef lady-wrb het volgende:
omdat hij nooit wat wil. hij praat nooit over zijn gevoelens en altijd gaat het goed en zijn huiswerk is af.

hij had gisteren een gesprek met zijn mentor. ik had hem van tevoren aangeraden om over zijn autisme te praten en om te vragen om hulp (want we hadden deze hbo gekozen vanwege hun speciale hulp voor autisten.

hij schijnt dus bij dat gesprek letterlijk gezegd te hebben: mijn moeder zegt dat ik moet zeggen dat ik autisme heb. sec is dat misschien wel de strekking, maar ik bedoelde het toch iets genuanceerder, maar ja, ik sta op een zijspoor, ik heb gisteren gepraat als brugman maar als L. zegt dat ik buiten de gesprekken blijf, heb ik op alle punten het nakijken.

moet ik dan werkloos toekijken hoe mijn zoon de afgrond ingaat?

Toen je de mentor sprak heb je toch wel even kunnen toelichten hoe jij die tip bedoelde? En hoe zat dat bij de aanmelding, kon je dat destijds toen ook niet ergens aangeven? Of moest L. dat toen ook zelf doen? Hoe dan ook: spannend hoe 't nu verder gaat, succes ermee. Hopelijk komt er een plan waar L. wat aan heeft en waar hij zich in kan vinden. Wat voor opleiding doet hij precies?