LuDann, erg herkenbaar die onrust en dat heen en weer gooien met ogen dicht. Ik heb het idee dat het hier vooral een kwestie van verwerken van de dag en/of van ontwikkelen is. Een week of drie/vier ging dat hier ook zo. Inmiddels is het een stuk beter gelukkig, want het was echt slopend.
Dé oplossing heb ik niet gevonden, maar wat wij hebben geprobeerd met wisselend succes (deels ook hierboven al genoemd):
- bedje wisselen (eigen ledikant, campingbedje, deryan, tussen ons in)
- nachtlampje
- warmere slaapzak
- handjes/gezichtje vasthouden
- voeden
- op zijn zij rollen, al dan niet met mijn arm om zich heen en tegen mij aan (dit deed ik als ik echt heel moe was en zelf graag wilde liggen. Baby slaapt namelijk in een ledikant op zijn eigen kamer, dus troosten gebeurt in eerste instantie zittend in de stoel op zijn kamer. Neerleggen tussen ons in resulteerde vaak in 'fladderen' met armpjes en daarvan kan ik zelf niet slapen, als ik steeds gemept word)
- man liep met hem rond en liet hem tegen zijn schouder in slaap vallen
Wat hier nog het beste ging was om hem op de arm in slaap te laten vallen. Aan/tegen de borst, handjes/gezichtje vasthouden en als hij wakker was, geen oogcontact te maken. Af en toe sssshhh, aaien en zeggen dat hij lekker kon gaan slapen. En dan slapend wegleggen in zijn bed.
Het duurde soms heel lang voor hij rustig sliep (wel twee uur idd) met meerdere keren teruggaan en opnieuw beginnen omdat hij weer onrustig werd zodra je hem neerlegde. Soms nam ik hem mee naar ons bed maar dat was niet altijd succesvol (in tegenstelling tot eerder, hij heeft maanden tussen ons in geslapen).
Ik haalde hem dus wel altijd uit bed, want hij had duidelijk behoefte aan onze nabijheid en een hand tegen zijn hoofd was niet voldoende.
Ik vind de tip van Loj om bijtijds van ouder te wisselen een goeie, die ga ik zelf onthouden voor een volgende keer. Wij deden dat wel maar te laat, pas op het frustratiemoment
Ik herken idd dat net dat wisselen soms de 'genadeklap' was en hij dan heel snel sliep.
Sterkte! Hopelijk is het een korte fase. Zit Wolk misschien weer in een frustratiemodus omdat ze graag wil staan/lopen of zo?
Oh ja: mijne sliep vaak 's ochtends (na 7u) een paar uur goed, dus ik heb wel eens met hem een uurtje of twee meegeslapen. Ik slaap echt nooit overdag maar om het gemis 's nachts te compenseren was dit toch wel erg fijn. Als het kan: doen!
Sillie, als een bepaalde aanpak voor jullie werkt, dan is dat toch prima? Je hoeft je wat mij betreft echt niet te verdedigen voor jullie keus. Iedereen doet wat hem of haar t beste lijkt en wat bij hem/haar past. Leven en laten leven.
[ Bericht 0% gewijzigd door Mineola op 17-06-2016 09:57:01 ]