Ludann, ik vond promoveren met een baby (-dreumes-peuter) echt uitermate relaxed
De vrijheid, goddelijk. Later beginnen, eerder ophouden, geen gedoe als je kind een dag ziek is en niet naar het kdv kan. Hoewel ik best een pittig project had (voortdurend maar geen significante resultaten) heb ik nooit structureel overgewerkt en er ook niet extreem veel meer tijd in gestoken dan mijn werkuren. Het hangt denk ik ook erg af van je groep. Bij ons hing een fijne sfeer en werden er aan de lopende band kinderen geboren en stond mijn promotor daar ook echt achter. In ruil voor de flexibiliteit inderdaad soms langer doorwerken en het voortdurende gevoel dat er nog iets moet. En alle andere dingen die promoveren stom maken maar dat heeft weinig met het kind te maken
Ik werkte overigens 32 uur per week en ging ook eens per jaar op conferentie. Dan zag ik mijn inderdaad een week niet, maar dat vond ik niet onoverkomelijk.
Nu ik klaar ben en in de kliniek en het onderwijs werk, is het allemaal beduidend minder ontspannen. Sowieso denk ik dat binnen de wetenschap je promotietraject een relatief rustige periode is. Focus op één project, geen gedoe om subsidies, beperkte onderwijsverplichting...