Het peutertopic (2-4 jaar) deel 185

Gaaf goitske.

Danic zijn de kinderen van je zus ook niet ongeveer even oud als die van jou? En vergelijken ze daarom onbewust? Maar wel herkenbaar en de gouden tip heb ik ook niet voor je helaas.

Ik merk dat mijn ouders ook erg vergelijken ean en haar neefje zijn praktisch even oud. Alleen zijn start was beter dan die van ean. Haar tempo lag altijd wat lager en dat maakte mij altijd al erg onzeker en die opmerkingen erover deed dat niet goed. Sowieso zijn ze erg van het kritiek geven en daar kon en kan ik nog steeds niet tegen. Een beetje het gevoel van er niet bij horen. En zo voelt het nog steeds zowel bij mijn ouders als bij mijn schoonouders. Een kleinzoon bij mijn ouders was echt helemaal het einde eindelijk een zoon. En mijn schoonouders hadden al een kleinkind en die van je dochter is specialer dan die van je zoon.

Einde klaagpost.

Wij zijn perfect dus wij krijgen nooit commentaar :p

Mijn familie bemoeit zich er eigenlijk totaal niet mee. Ook al ben ik het kleine zusje.

Mijn schoonfamilie is heel anders, die bemoeien zich over alles met elkaar. B is 4 weken ouder dan zijn nichtje en 6 weken ouder dan zijn andere nichtje dus er wordt genoeg vergeleken. Maar ik moet zeggen dat dat nu echt veel minder is. Vooral mijn schoonmoeder is enorm ingebonden, tenminste naar ons, mijn schoonzusjes krijgen genoeg over zich heen.

Wij krijgen wel ongevraagd advies en vragen van collega's, vrienden en kenissen. 'Krijgt ie alleen water' 'jenaplan, zou je dat wel doen' etc maar als ik het hier allemaal lees, valt het bij ons reuze mee.

Ik word momenteel vooral gek van de 'wanneer komt de 2e?' vraag.

Bij jullie ook die vraag? Wat zeg je dan? "We doen ons best maar het wil nog niet zo lukken?" of zo?

quote:

Op zondag 22 mei 2016 19:49 schreef Goitske het volgende:
Haha exode die 2e vraag ben ik ze voor geweest
Ik kreeg de vraag of het wel echt gepland? Ik was na 9 maanden weer zwanger dus jan was anderhalf toen teun werd geboren
Krijg nu nog wel eens de vraag of het wel de bedoeling was aangezien ze nu 2 en 3 zijn

Herkenbaar

Kyara, ik zeg meestal, echt ik doe er alles aan maar het lukt gewoon niet, wat zou het toch zijn?

Maar serieus waarom vraag je dat? Goede vrienden mogen dat echt wel vragen, familie ook, maar anders kan zo'n vraag toch heel fout vallen? Mijn beste vriendin heeft net een miskraam gehad, op dezelfde dag werd bij een goede vriendin van mijn vrouw het kindje bij 23 weken dood geboren en een andere vriendin overweegt ivf omdat de 2e maar niet lukt. Dat is toch pijnlijk? Of je wilt geen 2e en dan mag je dat uitleggen.

Misschien scheelt het ook als je op oudere leeftijd een kind krijgt? We krijgen eigenlijk nooit commentaar over opvoeding, de keuzes die we maken en ook nooit vragen over wanneer de tweede komt. Het scheelt misschien ook dat mijn vriend 'al' 48 is en bovendien al een kind van 21 heeft. Dus hij heeft reeds bewezen dat hij een kind kan opvoeden. .
Kortom, ik kan het iedereen aanraden: pas op je 38e een kind krijgen. . . Volgens mij gaat zo ongeveer iedereen in onze omgeving er wel vanuit dat het bij eentje gaat blijven. Mijn ouders zeiden zelfs een keer tegen me: "Nee, een tweede ga je niet doen toch? Wees nou blij dat het met I zo goed gegaan is allemaal, op jouw leeftijd, neem nou geen risico's verder." Ik vind het wel lief van ze op zich, ze zeggen het uit bezorgdheid natuurlijk en met de beste bedoelingen, maar het komt ook wat overdreven over.

Exode, naar mijn idee mogen ook alleen goede vrienden zo'n vraag stellen. Het is te intiem voor gewoon even een praatje bij de koffie.

quote:

Op zondag 22 mei 2016 19:48 schreef Kyara het volgende:
Bij jullie ook die vraag? Wat zeg je dan? "We doen ons best maar het wil nog niet zo lukken?" of zo?

!

Hier eigenlijk zelden commentaar op onze opvoeding, maar ik geloof dat wij enorm goed zijn in uitstralen dat het ons geen fuck interesseert wat de wereld denkt En de spaarzame mensen die ooit wel kritiek hadden zijn geen onderdeel van ons leven meer, dat kan ik ook wel aanraden (Niet vanwege de kritiek, gewoon omdat ze stom zijn)

De vraag over een volgend kindje vind ik enorm intiem, dat is wat mij betreft iets voor onder goede vriendinnen.. niet voor op de verjaardag van de buurvrouw ofzo.

Ik blijf het bizar vinden dat mensen informeren naar wanneer nummer 2 komt. Er zit bijna 4 jaar tussen L en de jongens en ook hier is de vraag regelmatig voorbij gekomen. Het is een vraag die ik nooit zou stellen aan iemand anders. Je weet simpelweg niet wat er bij diegene speelt. Aan goede vrienden zou ik wellicht wel vragen of ze er nog een tweede bij zouden willen, maar dan alleen als het gesprek toch al die richting op ging. Al heb ik die vraag ook nog nooit gesteld. Ik zou echter nooit vragen wanneer die tweede dan komen gaat, dat vind ik echt te ver gaan.

Hetzelfde geldt voor de vragen/opmerkingen die ik over tweelingen krijg. Soms lusten de honden er geen brood van. Had je er niet liever één bij gewild? Of... Ik ben blij dat ík er maar één heb, ik zou niet op twee tegelijk zitten te wachten. Dat soort opmerkingen.
Het ergste is nog wel dat dat door wildvreemden of vage kennissen gezegd wordt. Met dat soort mensen ben ik heel snel klaar in ieder geval.

De nr 2 vraag krijg ik ook veel. Goede vriendinnen weten wel hoe het zit maar verder laat ik het erg in't midden. Zeker met familie weet ik nu al dat als ze weten dat we bezig zijn, er continue naar de status gevraagd gaat worden.Daar heb ik niet zo'n zin in, ze horen het echt wel als het zo ver is

Nikki, dat zijn echt onbeschofte opmerkingen

Goitske, wat leuk zo bij de bakker!

Na de 2 succesvolle potjes momenten heb ik hem vandaag niet meer zo ver gekregen Hij heeft er wel opgezeten maar er kwam niet. Ach, we zien wel hoe het loopt.

Afgelopen week hebben we de bevestiging gehad van de basisschool! Blijkbaar waren we heel laat met inschrijven maar desondanks was er toch een plek voor F op de school die we wilden We zijn er met hem gaan kijken vorige week en hij wilde niet meer mee naar huis Goed teken lijkt me

Die vraag over een 2e waren wij ook voor. Wel vind ik het soms wel vervelend dat men er zonder meer vanuit gaat dat we nu *dus* klaar zijn. Sowieso is zo'n vraag erg intiem en kan ook enorm pijnlijk zijn denk ik.

Ik begreep trouwens van mijn moeder dat zij ook veel vragen heeft gehad "waarom ze nog geen oma was" en dat mensen daar ook enorm op door bleven vragen.

[ Bericht 0% gewijzigd door Kyara op 22-05-2016 22:35:05 ]

Hier krijg ik meer van iedereen te horen dat ik het bij eentje moet houden. En dat terwijl ik zo keihard rammel en zo graag voor nummer twee een poging zou willen doen. Maar commentaar maakt mij dan toch wel heel onzeker.

De mensen die aannemen dat je na een dood kindje snel weer voor een zwangerschap wil gaan zijn ook niet op twee handen te tellen. En ik snap de insteek wel ofzo, maar again: zo intiem.

Hier ook vaak de vraag wanneer we voor de 2e gaan. Kaylee is nu bijna 3 dus vinden mensen het ineens tijd ofzo?
Wij zijn allebei heel stellig dat er hier geen tweede komt. En als mensen vragen waarom niet is ons antwoord heel simpel daarom niet.
We kunnen kaylee nu alles geven wat we graag willen. ( een tweede is wel welkom maar voorlopig gewoon niet haha)

Goitske wat gaaf, zelf je taart en broodjes bakken bij een echte bakker!! Leuke foto's ook, ze gaan er helemaal in op .

Ik begrijp echt niet dat mensen het nodig vinden om zich te bemoeien met hoeveel kinderen je wenst of juist niet. En al helemaal dat ze er dan ook nog een mening aan ophangen .

Omen, laat je niet van je stuk brengen. Als jij ruimte hebt in je huis en hart, past er heus een kindje bij. Je bent zo'n lieve moeder voor Riley! Ik vind het heel naar dat anderen je zo onzeker maken. Realistisch erover nadenken is prima, maar een mooi plan terzijde schuiven alleen omdat anderen vinden dat het niet hoort, is niet de bedoeling .

Hier hadden I en ik een creepy gesprek vanmiddag. Hij had een klein onderdeeltje van een keukenspeeltje afgehaald, en ik zei hem dat hij dat er nu niet meer op kon laten omdat A het dan in zijn mond kon doen.

I: als A dood is, en wij weer met z'n drieën zijn, mag het er dan wel weer op?
Mama: euh als A dood zou gaan, zou ik daar wel verdrietig van worden, hoor.
I: ja maar A kan niet héél lang bij ons blijven, boven de aarde.
Mama: Waarom niet dan?
I: dat kan gewoon niet.

En toen begon hij weer over iets heel anders. Niks meer over gehoord... Maar ik had serieus overal kippenvel .

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Dat kan ik me voorstellen Phaidra. Ik zou op een ander moment dat gesprek nog eens aanzwengelen, denk ik.

Hier kregen wij ook regelmatig de vraag voor een 2e kindje.. Sorry, maar nee, die komt er niet. Dan is mijn kind maar 'zielig'.. ze komt niets te kort en daarbij is de situatie nu heel en zo anders hier, dat ik het niet zou kunnen.. Mijn man doet en kan weer erg veel zelf, maar of het weer ooit de volle 100% wordt is nog steeds de vraag.

En heftig gesprek Phaidra..

En Goitske, wat een leuk uitje!

Ik kan me je kippenvel goed voorstellen Phaidra, best heftig om te horen van zo'n kleintje. Ik zou er ook nog eens over beginnen denk ik.

Omen, jij kan dat! Een tweede. Laat jezelf niet van jouw wens afbrengen door je omgeving, je bent zoveel meer waard

Goitske, wat een leuk uitje en leuke foto's!

Hier bijna nooit de vraag of we een tweede willen. We zijn blijkbaar overduidelijk 1-kind-ouders

Vraag over een tweede hebben we nooit gehad eigenlijk.

Wel mn moeder die zei dat ik debiel was als ik voor een tweede ging. Zoveel moeite al gedaan had voor de eerste. Daar moest ik maar blij en trots op wezen dat het toch nog gelukt was

De opmerkingen als ik dan mijn nichtje of neefje vast had deden me meer zeer. Zo van: staat je goed zo'n baby. Of: ik denk wel dat jij een geweldige moeder zou zijn. Dan zei ik wel: dat denk ik ook maar helaas kan ik geen kinderen krijgen. Dat gaf zo'n schokeffect dat ik die opmerkingen op een gegeven moment ook niet meer kreeg

Hier was de shock juist groot bij sommigen toen ze hoorden dat nr 3 onderweg is
maar ik snap jullie ergernissen wel hoor over al die opmerkingen. Ik ben daar altijd erg voorzichtig in maar sommige mensen flappen er dan dingen uit ... . Alsof het allemaal maar zo vanzelfsprekend is.

Phaidra jeetje dat is echt heel creepy

Omen wat naar van die opmerkingen . Ook ik zie jou als een hele warme, sterke mama. Je moet het maar durven .. een kindje bewust in je eentje opvoeden. Ik vind het petje af als ik iedere keer weer die warme verhalen van jou en Riley lees. Als jouw gevoel voor een tweede zo sterk is, dan hoop ik dat je daar op een dag naar durft te luisteren en al die mensen met een mening fijn achter je kunt laten. Het is jouw leven! Ik ben er van overtuigd dat het je gaat lukken want ik vind je een van de meest toegewijde mama's op dit forum waar ik soms nog heel veel van kan leren! Zo steek die maar in je zak

Twinkle

Phaidra, wat een eng gesprek zeg. Ik zou ook kippenvel hebben

Ik ben het helemaal met Twinkle eens.

+2 op Twink

Oh en Phaidra, ik kreeg zelfs al tijdens het lezen kippenvel .

quote:

Op zondag 22 mei 2016 22:23 schreef L-E het volgende:
Dat kan ik me voorstellen Phaidra. Ik zou op een ander moment dat gesprek nog eens aanzwengelen, denk ik.

Ja, dat lijkt me een goed plan. Al weet ik nog niet of ik er weer over durf te beginnen. Even goed nadenken over de insteek en wat ik precies wil weten...

Phaidra ik heb er ook kippenvel van Zegt ie vaker zulke dingen? E gebruikt namelijk het woord 'dood' ook vaak maar heeft duidelijk geen benul wat het betekent. Maar dat "boven de aarde" maakt het zo creepy wmb!

Omen, ik hoop dat je al die mensen eens een poepie laat ruiken

Phaidra, dat lijkt me ook een vreemd gesprek met kippenvel.

Bij ons komt de vraag bijna dagelijks voorbij hoor, B is ook wel erg goed gelukt dat zal het wel zijn Mijn vrouw wil het liefste 4 kinderen, maar ik denk dat ik 2 wel de max vind (voor die perikelen zie ander topic).

Ik ben geen moeder van nature, ik weet zeker dat veel mensen zich afvroegen of ik uberhaupt wel wist hoe een romper aan moet etc. Er waren ook genoeg familie en vrienden die niet hadden verwacht dat er kinderen kwamen bij ons.

Maar goed wij krijgen ook andere vragen...dat ik denk WTF? Ik zou dat echt nooit vragen, ja aan goede vrienden. (de 2 vrouwen hebben een kind vragen )

Phaidra wat creepy

Hier de vraag over een 2e ook regelmatig.
Schoonmoeder, schoonzussen, mensen op werk (geen collega's maar klanten die ik jaren ken). Ik vind het op zich niet erg maar wel als er dan achteraan komt "dat het nu wel tijd is", of "dat is zo leuk voor Aiden".
Als ze er dus gelijk hun mening bij plakken.
Ik weet wel dat sommigen gewoon oprechte belangstelling hebben en ervaar het niet als pijnlijk omdat wij (ik althans) heel bewust nog geen 2e wil.
Soms zeg ik ook gewoon dat ik het nog niet weet want het gaat eigenlijk wel prima zo.
Mijn moeder vroeg het tot een jaar geleden ook nog, maar sinds ik luid en duidelijk heb uitgelegd waarom nog niet, begrijpt ze het wel.
Sterker nog, er is zelfs gezegd dat zij (en mijn zus ook trouwens) niet eens zo blij zouden zijn.
Ergens begrijp ik dat, maar maakt mij ook onzeker. Wat als ik er wel een keer klaar voor ben, zouden ze dan nóg niet blij zijn?

Phaidra: ik vind het ook wel een griezelig gesprek. Weet niet wat ik ermee zou doen. Misschien afwachten of hij weer met zoiets komt, dan kan je er altijd weer over doorvragen.

Ik twijfel of zelf er weer over beginnen handig is. Kunt toch iets oprakelen wat misschien bij hem allang vergeten is en alleen maar onbewust sturen/beïnvloeden.
Lastig!

quote:

Op maandag 23 mei 2016 09:21 schreef LadyBlack het volgende:
Phaidra ik heb er ook kippenvel van Zegt ie vaker zulke dingen? E gebruikt namelijk het woord 'dood' ook vaak maar heeft duidelijk geen benul wat het betekent. Maar dat "boven de aarde" maakt het zo creepy wmb!

Omen, ik hoop dat je al die mensen eens een poepie laat ruiken

Nee ik heb nog niet eerder zoiets van hem gehoord. Hooguit dat hij wel eens iemand bij zijn bed zag, maar dat schaarde ik onder het kopje 'krokodil onder mijn bed', etc. Dus uitgelegd dat hij dat gedroomd had en dat het niet echt was. Dat vond hij ok.

Hij weet wel wat dood is, hij heeft een tijdje geleden gevraagd wie mijn mama is en toen is het onderwerp dood ook besproken. We zijn op de begraafplaats geweest en weet dus ook dat je onder de aarde gaat als je begraven wordt. De laatste tijd is hij gefascineerd door het feit dat sommige dieren ook andere dieren vangen en opeten. Ik denk wel dat hij het begrip dood snapt. Zeker weten doe ik dat niet, natuurlijk.

De eerste vraag interpreteerde ik ook als puur hypothetisch, ik denk niet dat hij begrijpt dat hij ons 'kwetst' (tussen aanhalingstekens, bij gebrek aan een woord dat de lading dekt) met zo'n vraag. Hij tast af wat de randvoorwaarden zijn van iets dat ik aan hem 'opleg'. Maar het kreeg wel een vreemd vervolg... Ik moet eerlijk bekennen dat het me niet lekker zit .

Kan mij voorstellen dat het je niet lekker zit. Hoe oud is zijn broertje/zusje nu dan dat hij daar zo ineens mee komt?
Bedoel, als je net een baby hebt gehad is het misschien een soort idee van: als de baby er nu is, is die straks ook weer weg?

quote:

Op maandag 23 mei 2016 17:30 schreef vencodark het volgende:
Kan mij voorstellen dat het je niet lekker zit. Hoe oud is zijn broertje/zusje nu dan dat hij daar zo ineens mee komt?
Bedoel, als je net een baby hebt gehad is het misschien een soort idee van: als de baby er nu is, is die straks ook weer weg?

15 maanden, ik denk dat hij wel door heeft dat z'n broertje een blijvertje is . En 95% van de tijd wil hij juist graag met zijn broertje spelen/knuffelen/stoeien. Hij zegt vaak dat A zijn beste vriend is en hij A lief vindt (smelt ), dus ik geloof ook niet zo dat hij hem graag weg zou willen hebben. Wat op zich soms een begrijpelijke gedachte van een peuter zou zijn.

Phaidra, dat zijn inderdaad wel bijzondere uitspraken. . Dat gaat niet zo makkelijk meer uit je hoofd. Maar voor hem is het kennelijk heel 'logisch', in zijn hoofdje. Misschien juist wel omdat de dood een gespreksonderwerp is geweest bij jullie en hij daar nu z'n eigen verhaal en invulling aan geeft? Of geloof/denk jij in/aan helderziendheid? Is dat iets waar je bekend mee bent? (Sorry, ik ken het verhaal van je moeder wel, maar dit niet, geloof ik.)

Ik baalde een beetje van het weer vandaag. Had ook even geen puf om veel te ondernemen en I was ook heel plakkerig. Ik kan er eigenlijk helemaal niet zo goed tegen: een hele dag gewoon thuis en ga er eigenlijk altijd op uit met haar. Nu werd zij op een gegeven moment heel baldadig en ik steeds chagrijniger. En als het aan haar ligt, kijkt ze echt de godganse dag Peppa. .

Maar, dan de positieve kant van dit 'lief dagboek verhaal'. We hebben een nieuw boek en dat is een groot succes. We konden het hele boek bijna in een keer uitlezen. I zat ademloos mee te kijken en te luisteren. Over tranenthee (prachtig verhaaltje) en nog veel meer. . Dus een tip als je nog op zoek bent naar een mooi boek.

quote:

Op maandag 23 mei 2016 17:23 schreef Phaidra het volgende:

[..]

Nee ik heb nog niet eerder zoiets van hem gehoord. Hooguit dat hij wel eens iemand bij zijn bed zag, maar dat schaarde ik onder het kopje 'krokodil onder mijn bed', etc. Dus uitgelegd dat hij dat gedroomd had en dat het niet echt was. Dat vond hij ok.

Hij weet wel wat dood is, hij heeft een tijdje geleden gevraagd wie mijn mama is en toen is het onderwerp dood ook besproken. We zijn op de begraafplaats geweest en weet dus ook dat je onder de aarde gaat als je begraven wordt. De laatste tijd is hij gefascineerd door het feit dat sommige dieren ook andere dieren vangen en opeten. Ik denk wel dat hij het begrip dood snapt. Zeker weten doe ik dat niet, natuurlijk.

De eerste vraag interpreteerde ik ook als puur hypothetisch, ik denk niet dat hij begrijpt dat hij ons 'kwetst' (tussen aanhalingstekens, bij gebrek aan een woord dat de lading dekt) met zo'n vraag. Hij tast af wat de randvoorwaarden zijn van iets dat ik aan hem 'opleg'. Maar het kreeg wel een vreemd vervolg... Ik moet eerlijk bekennen dat het me niet lekker zit .

Zou het niet in het verlengde van 'iedereen gaat ooit een keer dood' kunnen zitten?
Ik merk aan Nora dat ze soms bijzondere verbanden legt. Misschien dat het zoiets is? Dat hij weet dat iedereen ooit dood gaat en dat hij zich nog herinnert dat jullie ooit met z'n drieen waren. Misschien dat hij ze samenvoegt?

Franny, ik herken het. Nora en ik kunnen ook niet tegen thuiszitten, dan worden we aan het einde van de dag ook kribbig. Morgen gelukkig weer beter weer geloof ik.
Ik ga het boek eens opzoeken. Klinkt leuk!

Vandaag hebben we geen last van de regen trouwens, Nora is vanaf zaterdag al aan het logeren bij opa en oma (schoonouders). Woensdag halen we haar weer op. Lang man! Ik mis d'r best wel.
Maar man en ik vermaken ons goed, we zijn al 2 keer uit eten geweest, filmavond gehouden, oud computerspel afgestoft die we vroeger altijd samen speelden (WoW voor de kenners... Shandaly? ) en vanavond staat de bios op de planning

Oh! Ik wilde nog even zeggen dat ik het eens ben met Twinkle, Omen!

[ Bericht 1% gewijzigd door Sylver_ op 23-05-2016 20:15:33 (Aanvulling voor Omen) ]

Franny. Lijkt me een leuk boek. Ik heb hem gereserveerd bij de bieb. Hopelijk is die er heel snel. Dan kan ik hem meenemen naar de camping.

Ik was vandaag naar een indoorspeeltuin. We vermaakten ons prima. Op een moment was Riley ergens heengeklommen en zag ik haar niet meer. Dus ik haar zoeken op de plek waar ik haar het laatst zag. Hadden andere kindjes haar meegenomen. Ze wist niet meer hoe ze eruit moest. En we hadden elkaar dus net misgelopen.

quote:

Op maandag 23 mei 2016 20:14 schreef Sylver_ het volgende:

[..]

Zou het niet in het verlengde van 'iedereen gaat ooit een keer dood' kunnen zitten?
Ik merk aan Nora dat ze soms bijzondere verbanden legt. Misschien dat het zoiets is? Dat hij weet dat iedereen ooit dood gaat en dat hij zich nog herinnert dat jullie ooit met z'n drieen waren. Misschien dat hij ze samenvoegt?

Dit klinkt best plausibel . Hij is de laatste tijd erg veel bezig met verbanden leggen, ik verbaas me er steeds weer over. Dus helemaal geen gekke suggestie, dank!

Spoiler weer weg .

[ Bericht 13% gewijzigd door Phaidra op 24-05-2016 07:49:59 ]

Wat betreft je laatste zin in je spoiler: dat denk ik ook wel.
Ik krijg ook een beetje rillingen maar ik weet dat M er ook wel veel mee bezig is momenteel. Op de een of andere manier geven ze er ook een eigen draai en invulling aan. Misschien heeft hij iets gehoord over begraven en als je leeft dan ben je dus boven aarde?

M heeft bijvoorbeeld het idee opgevat dat je dood gaat als je 100 bent. Daar was hij echt heel bang voor, wilde dus geen 100 worden. Nu heeft hij voor zichzelf bedacht dat hij 99 wordt en daarna weer terug naar 0 gaat. Kleuterlogica.

Bijzonder Phaidra... Ik zou er best veel moeite mee hebben, ben zelf veel te nuchter voor dat soort dingen.

Het gaat wel dichtbij komen trouwens de komende periode, het onderwerp dood. Ik kreeg vanmiddag van het kdv een maitlje dat de vader van twee meisjes daar was overleden na een heftig ziekbed. Het ene meisje is bijna 4, zit bij Femke in de groep, en gaat binnenkort naar school bij Lars in de klas, en het andere meisje is 7 en zit bij Lars op de BSO.
Wel heel tof eigenlijk hoe ze er mee omgaan, met uitleg over dat ze er met de peuters een boekje over zullen gaan lezen (van Nijntje), en dat je kinderen dus met vragen zouden kunnen komen thuis ook...

Vreselijk zeg... en dan baal ik dat mijn man komend weekend een teamuitje heeft met z'n werk.. dat ik 3 dagen alles in mijn eentje moet doen. Die moeder moet het voorlopig allemaal alleen rooien...

Phaidra: ik had je spoiler gelezen en ik twijfel er eigenlijk niet aan. En het lijkt me voor een kind heel naar als mama en papa er geen aandacht aan schenken omdat ze het of zelf eng vinden, of niet geloven. Ik zou dus zeker ruimte willen bieden voor alles daaromtrent, zodat mijn kind zoiets niet in zijn eentje hoeft te dragen

quote:

Op dinsdag 24 mei 2016 09:27 schreef L-E het volgende:
Phaidra: ik had je spoiler gelezen en ik twijfel er eigenlijk niet aan. En het lijkt me voor een kind heel naar als mama en papa er geen aandacht aan schenken omdat ze het of zelf eng vinden, of niet geloven. Ik zou dus zeker ruimte willen bieden voor alles daaromtrent, zodat mijn kind zoiets niet in zijn eentje hoeft te dragen

Hier sluit ik me bij aan. Hoe lastig is ook is, ik zou hem hierin wel proberen te begeleiden. Nu is het misschien een incident, maar als het vaker voorkomt of het je echt niet lekker zit zou ik zelf misschien wel op zoek gaan naar iemand die ons daarbij zou kunnen helpen 😘

Oh bah Phaidra, zou mij ook niet lekker voelen. Heb je spoiler niet gelezen, maar gewoon
Ow heeft een keer gehad dat hij super verdrietig was omdat papa niet meer thuis zou komen. Hij zou papa nooit meer zien. Ik heb vriendje gebeld voordat hij naar huis kwam en geëist dat hij super rustig en oplettend zou zijn. Hij kwam veilig thuis en Ow was toen ook helemaal "verbaasd". Ik vraag me soms nog wel eens af (en ergens ook weer niet) wat er zou zijn gebeurt als ik vriendje niet had gebeld.

Omen, ik denk net als de rest dat je er prima twee aan zou kunnen. Maak je eigen keuze en wat andere denken, niets van aantrekken.

Mijn peuter zit nu met mijn oude playmobile poppenhuis te spelen en met zijn nieuwe dierentuin. Te tof

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 29% gewijzigd door Loj op 24-05-2016 14:53:39 ]

Wij zijn dus bezig voor een 2e (zie ander topic) maar ik heb daar best lang over getwijfeld. B is echt makkelijk en ik vind het leven nu erg leuk en eigenlijk nou ja nog steeds best makkelijk. Ik vond die eerste maanden echt loodzwaar en ben dus geen mama vrouw zeg maar.

Ook wat ze altijd roepen van '2 kinderen kunnen elkaar lekker vermaken' nam ik altijd met een flinke korrel zout. Het is geen garantie dat ze elkaar leuk vinden, mijn broer en ik maakten elkaar het leven aardig zuur bijvoorbeeld.

Ik heb een oudere broer en een oudere zus en dat vind ik zelf echt heeeeel fijn. Vooral als volwassene. Met mijn moeder gaat het al een tijdje niet zo goed en mijn vader is nu bijna 10 jaar geleden overleden. Ik zou al dat gedoe niet gekund hebben zonder mijn broer en zus. En DAT gun ik B ook zo. Onvoorwaardelijke liefde van familie, op elkaar kunnen rekenen, die echte familieband. Ik kan enorm goed met mijn broer en zus opschieten en mijn vrouw heeft 2 broers en 1 zus en die banden zijn voor ons heel erg belangrijk. We zijn allemaal enorm verschillend maar toch zien we elkaar graag en steunen we elkaar altijd. Dat was voor mij de doorslag zeg maar en nu denk ik ook 'wat zou het leuk zijn!!'

Eigenlijk is het wel verwonderlijk dat ik daarom de vraag zo vaak krijg waar de 2e blijft aangezien iedereen me kent als 'Kinderen? Oh nee!'

Sorry voor het lange verhaal

Loj, je spoiler. Ik ben benieuwd

Exode. Je zet alles even op een rij voor jezelf. Hoef je geen sorry voor te zeggen.

Exode dat was ook voor ons ook een van de redenen om voor een tweede kindje te gaan. Ik kan heel goed overweg met mijn zus, we zien en spreken elkaar dagelijks. Zo'n band gun ik L ook. Natuurlijk is het altijd maar de vraag hoe het tussen broers en zussen gaat lopen, maar ze is in ieder geval niet helemaal alleen.
Het werden in ons geval zelfs twee broers voor L en dat vind ik zo af en toe best sneu voor haar. Met name omdat ze toch een beetje het derde wiel aan de wagen is nu en daardoor gaat ze zich soms misdragen wat ertoe leidt dat ik vaker dan me lief is boos op haar wordt.
Het zou ook echt allemaal makkelijker geweest zijn als ze maar één boertje of zusje zou hebben. Je gaat dan toch echt makkelijker op stap, samen spelen gaat beter etc., maar het is nu eenmaal anders en daar moet L toch mee leren leven, of ze het nu leuk vindt of niet.
We zorgen overigens wel dat L regelmatig een speciaal L uitstapje doet. Dat kan een simpel ontbijtje bij de Hema zijn, een middagje theater, een dagje shoppen of een dagje pretpark, maar wel speciaal voor L. Op dat soort momenten bloeit L helemaal op, dus ze heeft het ook soms echt even nodig.

Mijn tweetal heeft vandaag weer geoefend bij de peutergroep op het kdv. Niet omdat het moest, maar op eigen initiatief. Ze wilden tijdens het gezamenlijke eetmoment niet meer bij de dreumessen zitten maar bij de peuters en daarna wilden ze ook niet meer terug naar de dreumesgroep, dus mochten ze bij de peuters blijven. Ze hadden dikke pret tijdens het zingen en spelen en gedroegen zich alsof ze er al jaren zaten. Het ging heel goed en ze hebben geen kindjes gepest, dat doen ze bij de dreumessen namelijk wel. Ik ben heel blij dat het veel beter ging dan bij de dreumessen, want daar gebeurde echt elke dag wel iets. Misschien ligt dat ook een beetje aan de dreumesjuf, maar mijn gevoel zegt dat ze zich een beetje gingen misdragen omdat ze de dreumesgroep gewoon ontgroeid waren.

Toen ik onderweg naar huis vroeg wat ze vandaag gedaan hadden op het kdv zei Sven heel trots: "Peuters!"

Wat leuk om weer wat te lezen over je drietal, Nikki!
Jouw tweeling en I zitten zo dicht op elkaar.

Ik herken je verhaal wel een beetje: I is nu op de dreumesgroep de één na oudste: een paar van haar grootste vriendjes zijn de afgelopen maanden overgegaan naar de peuters. Gelukkig ziet ze die nog wel bij het buitenspelen, want dan mengen die twee groepen altijd. Soms mag ze ook even bij de peuters meedoen en dat vindt ze heel leuk. Het scheelt dat ze motorisch gezien niet de snelste is, en ook niet zo groot, waardoor ze in ieder geval fysiek de jongere kinderen niet overheerst. En er zijn nog twee andere kindjes die heel dicht in leeftijd na haar komen, en daar speelt ze veel mee. De leidsters gaan er wel goed mee om: ze betrekken bijvoorbeeld I wat meer bij de gang van zaken. Dan mag ze helpen met iets schoonmaken (dat vindt ze nu echt supertof).

Maar wat goed dat je tweeling zo duidelijk kan aangeven wat ze willen! Wat een zelfbewustzijn al. . Zou dat versterkt worden omdat ze met z'n tweetjes zijn?

Zijn hier trouwens kindjes met eczeem? Was het niet E. van LB, die daar ook last van heeft? I heeft een hardnekkige plek op haar wang. Ze zit er niet aan, maar smeren helpt niet, de plek gaat niet meer weg. Het blijft rood en schilferig. Ik twijfel een beetje of ik ermee naar de HA zal gaan.