Ja lekker nog een glaasje wijn, uitstekende keue heb je gemaakt dago
Sitethief
Zo dat ruikt lekker , ik wist helemaal niet dat hier een gebouw stond.
Mythus
Kijk er hangt een bord " Wees Welkom Reiziger " laten we naar binnen gaan.
* Onbewust sluipend gaan de twee elven naar binnen toe. Niemand van de mensen die aan het eten zijn merkt hen op , ze zijn veels te druk bezig met eten en praten .
Als Sitethief opeens zijn keel schraapt schrikken de aanwezigen.
Faat: *zucht* zoals gewoonlijk hoor Sitethief weer in de bocht >:)
Heer Dagobert is als hotelbaas gewend ineens onverwacht bezoek in huis te zien staan.
Magneet is inmiddels ook door het leven wijs en Loerka De Stern van Madagsscar zou niet wereldberoemd zijn als ze eenkennig was. Ze schrikt eerder als ze niet dagelijks wordt geconfronteert met nieuwe exemplaren van de medemens. Eenzaamheid en stilte kent ze niet en voor haar is een abdij in de bossen pas normaal als het een druk bezochte nachtclub lijkt.
Het gezelschap staat wel vertsteld van deze rare snuiters. Even lijkt het of Dagobert iets te binnen schiet maar hij laat het niet merken. Prins Tara knikt vriendelijk gedag en vestigt de aandacht weer op zijn ham. Loerka schat de twee in als onverzorgd en onbemiddeld. Ze vraagt de naar Sitethief en Mythus starende Magneet zijn aandacht weer geheel aan haar te schenken.
Magnaat, fergeet hun. Deegoburt zal ze so wel geven wat restjes.
Furtel me liefur meer ofer the Eiland. So als is hier leuk uitgaan? Kom you wel eens in Casino Craziest om you geld te spelen of is that niet meer a hotspot?
Welkom in de Abdij van de Verborgen Waarheid, wat kan ik voor jullie betekenen?
Hij klopte aan
Wat zeg je ? Oh ik kom niet veel in het casino want ik ben redelijk serieus bezig met het voetballen en ook de timmerwerkplaats kost nogal wat tijd en mijn vrije tijd besteed ik ook graag om af en toe een stuk te gaan vliegen
We heb veel samen: my peetfader was ook footballplayer and he had ook a helicopter, heb you sijn heli niet sien fliegen? You moet elkaar ken al play you niet the Casino, you heb beiden a dure hobby.
* Ze kijkt even rond of de nieuw binnen gekomen gasten geen bedreiging voor het behoud van haar gesprekspartner zijn. Dan valt haar de dure ring en kostbare wapentuig van Asschen-Sukar's op. Ze heeft een derde oog voor glimmende dingetjes. Misschien wel meer zintuigen zelfs want ze kan juwelen zelfs ruiken.
Ze zegt zachtjes en hoffelijk tegen haar tafelgenoot:
a moment Meneer Magnaat
...
* Loerka strekt even haar hand uit naar goed geklede vreemdeling terwijl ze lichtjes opstaat en nijgt opdat hij haar diamantbedekte vingers zal kussen...
Hi, I ben Loerka, en your naam is...?
...
* Dagobert verwelkomt zijn nieuwe gasten
Deegoburt, heb you a drink for these Stranger?
And meer wijn for me and Mister Magnaat.
Wees welkom allen!
*proost*
* Dagobert kijkt wat vreemd naar Ashen. Hij lijkt zo bekend, maar toch kan Dagobert de link niet vinden. Het lijkt erop dat hij de vreemdeling niet eerder heeft ontmoet. Dagobert bestudeerd de vremedeling wat nader. Hij ziet het zwaard aan shens middel. Dagobert neemt het handvat in zich op en duikt in zijn bibliotheek.
"Mijn naam is Asschen sukar, maar u mag Assie zeggen. Dat doen demeeste mensen."
Opkijkend naar de rest van het gezelschap, wat er meer waren dan hij gedacht had, begroette hij iedereen. Alleen die man die snel weer wegliep had hij niet goed kunnen zien. Dat was voor latere zorg. Hij zou eerst wat rusten, voordat hij opzoek zou gaan naar die vreemde bron van krachten die hier rondspookte.
Zeg dagobert, de wijn is uitstekend waar heb je deze in godsnaam vandaan echt super gewoon.
[Dit bericht is gewijzigd door Sitethief op 18-12-2002 15:14]
Faat: *zucht* zoals gewoonlijk hoor Sitethief weer in de bocht >:)
Al snel was duidelijk dat de elf een voorkeur had voor de lichtere elfenwapens, waar Asschen als voormalig beschermheer van het vroegere Elvendar, de elvenstad op een andere planeet, de voorkeur gaf aan de wat zwaardere hak wapens. Hetgeen ook duidelijk aan zijn lichaamsbouw te zien was.
"Mag ik u vragen waar u vandaan komt?" vroeg hij de man tegenover hem.
Faat: *zucht* zoals gewoonlijk hoor Sitethief weer in de bocht >:)
Dat is het geheim van de Abt he 
* Dagobert loopt naar de keuken en komt niet veel later terug met een schaal voor met heerlijke desserts.
Tast toe zou ik zo zeggen.
Proef this Magnaat!
* Smullend van cocoladebonbons houdt Loerka zichzelf en Magneet schaaltjes roomijs met poederbestoven knapperige wafeltjes en exotische noten, vruchten en liqeur voor.
Voor een slanke jonge dame eet ze als een losgeslagen puber. Het is ook haar werk en leven dat haar de volwassen blik heeft gegeven. Haar ranke danslichaam is 18 maar haar bewustzijn heeft al meer mee gemaakt dan menigeen ooit in zijn leven van zal durven dromen. Ze weet dat ze nog ongeveer vijf tot tien jaar kan dansen en dan wordt het tijd te gaan rentenieren. Ze zou dan ook dolgraag willen weten wat er is geworden van haar ouders en vooral van hun fabelachtige kapitaal. Voor twee mensen die half Fok!eiland bezaten is de bevolking wel erg gesloten over hun lot.
Prins Tara zit er schuddebollend bij als heeft hij een hersenspoeling ondergaan en er druipt roomijs op zijn beborduurde veston. Ze staat op en verontschuldigd zich.
Excuse me Magnaat, I moet help that arme old man
* Ze staat op en loopt met wiegelende tred, voor de hoeveelheid drank die ze op heeft nog biezonder gracieus op haar hoge hakken om de tafel heen en gaat naast Tara zitten.
Your Hoogheid, momentje...
* Met haar tong likt ze haar vinger nat en veegt hem over Tara's kin. Een in een glas tafelwater bevochtigde servetpunt wrijft ze even over zijn veston.
Ze neemt een coupe sinasappelmousse, er met een lepeltje creme af en houdt het hapje voor zijn mond.
Laat we delen dit. Veel to veel for één person.
We moet opnew kennismaak I vrees.
My afwezigheid was lang...
* Tara proeft de ranja-smaak van de parfait d'orange, likt zijn lippen af en kijkt haar verbaasd aan. Ineens grijpt hij haar beet en druk haar aan zijn borst onder de hartverscheurende kreet:
PLUISJE !?!?!
I ben Loerka, dochter fan your good frienden Lurky and Craziest!
* Ze duwt hem iets van zich af zodat hij haar beter kan zien. Hij snuift diep en ruikt de extreme ranjalucht van het sinasappeltoetje. Lucht is een zoveel sterkere informatiedrager van herinneringen dan woorden, geluiden en beelden.
Ze bedenkt zich geen moment... Pakt een stapeltje geld uit haar portefeuille en houdt het pak whisky-doordrenkt bankpapier onder zijn neus.
Here! Sniff this! Waar this doet denken you aan?
[Dit bericht is gewijzigd door lurky-jr op 20-12-2002 22:42]
Ondertussen dwalen nog steeds de gedachten door zijn hoofd dat hij Ashen ergens van kent. Maar hoe en waar? Het gesnuffel in zijn bibliotheek heeft het een en ander opgeleverd, maar dat zag er niet al te gunstig uit. Dagobert houdt de informatie nog maar voor zich zolang hij geen zekerheden heeft.
De abt loopt wat inde rondte. Vangt hier en daar een woord op uit de gesprekken die gevoerd worden en besluit dat het wel mooi geweest is voor vandaag. Die mensen redden zich ook wel zonder mij.
Dagobert sluipt ongemerkt weg van zijn gasten en na een kort bezoek aan de bibliotheek duikt hij zijn bed in.
Rustiger was het daar zeker, maar er was iets dat Asschen niet beviel. Het leek net of er een macht was die hem wou verdrijven. Na zijn lange en uitputtende strijd om op deze aardkloot te blijven zo hij dat niet laten gebeuren. Een keer verbannen worden kon hij nog laten gebeuren, maar twee keer was zelfs voor deze Valheru teveel.
Het beneuwde gevoel van net werd erger, het enige wat hij wou was weg van hier, maar zijn benen gehoorzaamde niet. Hij kwam geen stap vooruit.
De deuren begonnen zich te sluiten, het weinige licht dat er nog was verdween. Het was pikdonker, en zijn goede ogen lieten Asschen nu in de steek. Zijn magie was hier niet bruikbaar, dat had hij al door toen hij door de deur stapte. Iets of iemand was hier bedreven in de magie, en het hem moeilijk aan het maken.
Asschen, jij wat eens groot was en nu klein en miezerig. De macht die jou geschonken is heb je misbruikt. Je zal je straf niet ontlopen. De valheru die je eens was zal gestraft worden, totdat je...
De stem in zijn hoofd verdween. Ervoor in de plaats kwam een leeg gevoel, een gevoel van onbehagen. Vlak voordat hij doorhad wat er gebeurde viel hij flauw.
) Abdij klinken allen zo onbekend en de aanwezigheid van de gasten maakt het gevoel dat Dagobert heeft er niet beter op. Hij woelt in zijn slaap, een luide stem in zijn droom houdt hem bezig.Asschen, jij wat eens groot was en nu klein en miezerig. De macht die jou geschonken is heb je misbruikt. Je zal je straf niet ontlopen. De valheru die je eens was zal gestraft worden, totdat je hebt bewezen dat je beter kan. Dat je meer bent dan een zwakkeling die misbruik maakt van andermans gulheid.
Dagobert vraagt zich af waar hij het over heeft. Hij, een zwaar gebouwde man met een volle bruine baard, ietswat dwergachtig, lijkt een bekende. even als Asshen, maar het blijft Dagobert onduidelijk hoe het komt dat hij ze kent. Het zwaard leidde Dagobert het spoor naar de vergeten stad op het vaste land: Golondra. De stad een vreedzaam volk. De valheru's onder de bevolking waren wat men ookwel onder elite verstaat. De bovenste laag, het neusje vanm de zalm, creme de la creme. Dagobert kent deze stad enkel uit de boeken en is voor zover hij zich herinnerd nooit iemand uit Golondra in persoon tegen gekomen. En dan nu plots deze twee. Een visuele verschijning, die is te verklaren door mentale krachten, maar Asshen, een man van vlees en bloed. Een mortale persoon. Een stervende. Hoe kan Dagobert hem herkennen als hij hem nooit ontmoet heeft?
De droom vervaagd. De grote man verdwijnt en zijn omgeving wordt lichter. De zware bewolking maakt plaats voor een heldere hemel. De zon schijnt en toch regent het. Een heldere boog verschijnt aan de hemel. Het is ongekent. Onmoglijk.
Een jonge vrouw verschijnt ten tonele.
Hallo, Ellana is mijn naam. Je kent me niet, dat hoeft ook niet. Ik zal je verbleiden
Het blijft even stil. Dan beginnen een aantal vogeltjes vrolijk te tjirpen en komt er een gezang van Ellana.
De lust en het verlangen
Als dromen zo schoon
Die zijn niet te vervangen
Die zijn er gewoon
Je hebt haar aanbeden
Gekust en gezien
Je zal als in 't verleden
Haar nu ook weer zien
Ga op een queeste
Ga spowdig en snel
Je bent niet al de meeste
Je vind haar dus wel
Dan verdwijnt ook Ellana. Dagobert geniet van het mooie weer. Zijn slaap wordt rustiger. Hijligt stil en slaat verdig verder.
"Je was erg onrustig in je slaap, je liep de hele tijd te draaien, en bleef maar dingen mompelen over magie in een of andere oude kamer."
Het zweet stond Asschen nog op het gezicht. Was het dan alleen maar een droom? Was hij helemaal niet in de kamer geweest? Die stem klonk zo echt. En bekend. Hij besloot om de rest er maar niks van te vertellen. Niemand mocht erachter komen wie of wat hij was. Hij was nu eindelijk zover dat hij weer kon leven zonder iedere dag herinnerd te worden aan zijn verleden.
Een traan rolde over zijn wang, waarom... waarom was zijn dochter vermoord. Net toen hij een respectabel leven als normaal mens probeerde op te bouwen. Het had hem jaren gekost om van valheru als mens gezien te worden. En toen het hem gelukt was werd al zijn geluk en blijdschap in 1 klap vernietigd. Zijn dochter was hem ontnomen. Iets wat hem zo diep geraakt had, dat zijn oude gevoelens weer boven kwamen. Wat tot niet veel goeds had geleid.
"Droom? ik weet van niks meester elf. Misschien een onrustige nacht geweest. Bedankt dat u me dan wakker heeft gemaakt"
'Golondra' mompelt hij. Daar had die man het over. 'Golondra'
Dagobert slaat een Atlas open en gaat op zoek.Eenige tijd later ziet hij een stad die die naam draagt. Het ligt midden in de bossen. Dagobert pakt een enceclopedie en probeert zoveel mogelijk informatie te vinden. Het hoofdstuk Golondra heeft veel te vertellen. De geschiedenis en de vreedzaamheid waarin het volk leeft. Er staat alleen een vreemd detail. Een moord. Een vreedzaamvolk, naastenliefde en dan een moord. Het klinkt allemaal wat vreemd. 'Moord' mompelt hij. 'Moord, de daad is groot zo ook het woord' Een oude wijsheid die hij ooit leerde. Het zind hem niks dat deze vreemdeling hier is en Dagobert plots dromen krijgt over wat zijn geschiedenis lijkt te zijn.
Dagobert loopt de kamer uit. 'Moord, moord' dwaalt door zijn hoofd.
Ik moet het weten. Ik moeten het uitvinden. Ik wil het weten, eer zal ik niet rusten.
* Met gezwinde pas loopt hij de Abdij in. Hij is op zoek naar Asshen. Het duurt even, hij is niet in de eetzaal, niet in de keuken en niet in de bibliotheek. Als Dagobert de zitkamer binnen komt ligt Asshen op de grond. Hij kijkt ietswat dwazig om zich heen.
Goedemiddag mijn heer, zou ik U wat mogen vragen?
"Natuurlijk mag u wat vragen. Maar of ik u een antwoord op uw vraag kan verschaven is nog maar de vraag"
kort stukje...maar het wordt een beetje duur hierzo 
|
|
