ASS [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #146 Waar we ook de voordelen zien.

Tijdje terug alweer, maar vond bij toeval een interessant stukje (een onderzoek) over autisme dat ik met jullie wil delen.
Het gaat voornamelijk over kinderen, maar ook jongeren/studenten komen aan bond en feitelijk is dit over de gehele leeftijdslinie te projecteren.

Het gaat specifiek over fieps, maar gaat dit keer meer in op de effecten van deze fieps (in dit artikel "SIA" genoemd) en wat dit met betreffende autisten doet.

Ik wist al langer dat, wanneer ik iets moet doen waarvoor ik weinig motivatie kan opbrengen, dit erg moeizaam kan gaan. Gaat het echter over iets wat me boeit, dan raak ik soort van never vermoeid .

Staat o.a. volgende:

quote:

SIAs provide children with Asperger's with a way to relax, de-stress, and cope with the world. Children and youth with Asperger's often arrive home after school tired and stressed after a day of working hard to stay calm and focused at school. Allowing a child to spend some time engaging in her SIA after school can help reduce her stress level so that the child can then participate more willingly in the family's evening activities.

Ik herken dit wel, als afleiding zoeken. Maar ik merk ook wel dat ik naar dit soort activiteiten getrokken wordt.

Wat ik trouwens wel jammer vindt, is dat er in dit artikel meermalen gehint wordt naar "maak gebruik van deze autistische eigenschap, zodat je ze meer kan bewegen om socialer met de rest mee te doen" en ik kan nu al zeggen dat dit bij mij in het verleden ook geprobeerd is (ik had geen diagnose, maar dit heeft wel korte tijd gewerkt (in de zin dat ik "normaler" ging doen), maar dit heeft uiteindelijk geresulteerd in een chronisch wantrouwen naar de goede bedoelingen van anderen, omdat ze vaker nep-geïnteresseerd deden met als doel me meer te laten conformeren (dus minder mezelf te zijn, wat uiteindelijk mede resulteerde in een totaal-disfunctioneren)).
Een voorbeeldje van bovengeschrevene staat bijvoorbeeld in dit stukje:

quote:

Parents could use a child's SIA to motivate the child to cooperate with necessary daily living activities such as going to the dentist, shopping for groceries, or getting a haircut. Following such stressful events with free time to engage in the child's SIA may encourage the child to behave appropriately in order to hasten access to the SIA.

Dan lees ik eerst dit artikel, waarin conclusies getrokken zijn waarvan ik denk "Puik gedaan! " en vervolgens komen ze meteen daarna met dat

Dit is de onderzoekers positief opgevallen.

quote:

As we interviewed participants and later listened to the taped interviews, we noticed distinct changes in the participants' speech whenever they talked about their SIAs. Some participants began to show significantly more enthusiasm and emotion when asked about their SIAs. In some participants, we noted that their speech was much clearer and they used more advanced vocabulary when talking about their SIAs.

Blijkbaar gaat er meer beter zodra het gaat over dingen die ze boeien.

Volgende vond ik ook wel interessant.

quote:

Our team also observed improvement in body language, particularly an increase in eye contact and expressive gestures that accompanied speech. Further, we noticed a remarkable decrease in self-stimulation, distraction, and body movement in and around the tables and the participants' chairs.

Volgende herken ik wel

quote:

Participants shared that they felt positive emotions when actively engaged in their SIAs, including enthusiasm, pride, and happiness.

Wat ik dan weer jammer vind, is dat dit door bepaalden vaak als arrogant wordt afgedaan.
Of als "raar" of "abnormaal", jullie kennen het vast wel.

quote:

SIAs clearly serve a very positive purpose for children and youth with Asperger's. SIAs are vital to their well being; they are viewed by children and youth not as a hobby or leisure activity or interest, but as an integral part of who they are. In their special interest, these children and youth acquire clear focus, a way to organize the world, a social approach, and a way to interpret life. SIAs are not taken lightly by children and youth with Asperger's, and neither should they be taken lightly by parents and teachers.

Dit kan op meerdere manieren geïnterpreteerd worden, maar voor mij betekent het wat ik al langer wist: Dat ik moet doen waar mijn passie ligt/passies liggen.

Als ik wordt gedwongen op een andere plek te groeien dan ik beter zou kunnen doen, dan gaat dat net zo goed werken als wanneer je een cactus probeert te laten groeien in een mangrovebos (wat ik vaak ervaren heb als dat ik bijvoorbeeld koppig zou zijn, want "hij kan dat toch ook heel goed?").

En kijk eens aan, stukje over studenten met asperger

quote:

We cannot afford to ignore students' SIAs, or withhold engagement with them as punishment for misbehavior. With little additional effort, teachers can integrate SIAs into all core academic areas, including English, reading, writing, spelling, math, science, speech, and history.

Niet echt een verrassing lijkt me.
En dan nog dit:

quote:

Children with Asperger's Syndrome can achieve far beyond expectations when they are allowed to be involved in their SIAs.

Oftewel, volg je gevoel en laat je niet misleiden door wat "gewenst" zou zijn.

Ik heb vast 1 en ander gemist in dit artikel, maar ik ben dan ook behoorlijk brak....maar toen ik dit artikel las, kreeg ik ineens weer genoeg energie om het (brakkig) te lezen en deze post te schrijven. Nu kan ik weer tevreden op bed gaan liggen, waarna ik net niet in slaap kan vallen!

Ik bedenk me nu trouwens nog 2 dingen met betrekking op dit onderwerp:

Dat ik dingen niet wil loslaten tot ik ze begrijp. Nadat ik het begrijp, kan ik het ook veel makkelijker loslaten (dan blijft het zeg maat niet meer (zo) hangen).

Wat ik mis in dit artikel, is dat er veel autisten zijn die niet maar 1 zo'n interesse (of fiep) hebben, maar dat ze er meerdere hebben en in de loop der tijd verschuiven ze, soms verdwijnen ze zelfs (gewoonlijk -nadat- ze iets helemaal door hebben/begrijpen).

Ik bedacht me net nog een 3e ding, maar ben 't weer kwijt voordat ik het neer kon tikken

edit: Ik weet dat 3e ding weer. Deze interesses worden als (schijnbaar) nutteloos ervaren (door de meesten), maar als ik dit projecteer op mensen zonder autisme, dan is dit net zo nutteloos als, bijvoorbeeld, kijken naar en praten over voetbal.

Want wat heb je daar nou aan? je produceert toch niks? Maar de overeenkomst is dat dit gespreksonderwerpen oplevert.

Ik denk zelf trouwens dat de mate en de wisselingen van deze interesses minstens deels afhankelijk is van het intellect van betreffende autist, beiden (autistische en niet-autistische slimmerik) hebben vaker meerdere interesses en omdat deze gewoonlijk een beter vermogen hebben om dingen door te krijgen, zullen ze eerder geneigd zijn een bepaald onderwerp zeg maar door te hebben, waarna het minder interessant en zelfs als saai gezien kan worden, waarna ze gewoonlijk op zoek gaan naar nieuwe uitdagingen.

Ik vind dit wel heel boeiend eigenlijk!

[ Bericht 6% gewijzigd door magnetronkoffie op 01-07-2016 00:08:18 ]

quote:

Op vrijdag 1 juli 2016 00:32 schreef Aiciu het volgende:

[..]

Alkmaar.. Het is nog even afwachten, maar ik hoop wel over een jaar wat te vinden.

Fak, dan wonen we best dicht bij mekaar

quote:

Op vrijdag 1 juli 2016 00:34 schreef Strangeweirdo het volgende:
Het is officieel, ik heb ass.

Feli.

En? Hoe voelt het?

quote:

Op vrijdag 1 juli 2016 00:40 schreef Aiciu het volgende:

[..]

Waar woon jij?

Zaanstreek

quote:

Op vrijdag 1 juli 2016 01:00 schreef Aiciu het volgende:

[..]

Toch niet Assendelft he

Ik houd het lekker bij de Zaanstreek .

quote:

Op vrijdag 1 juli 2016 01:08 schreef Aiciu het volgende:

[..]

Misschien komen we elkaar wel onbewust tegen

Kan ik je in mijn eerstvolgende droom alvast de hand schudden en daarna gaan we samen naar Italië

quote:

Op vrijdag 1 juli 2016 02:17 schreef Strangeweirdo het volgende:

[..]

Alsof mijn leven nu nog fucked up-er is dan ervoor.

Zin in DSM-kwartet?

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op vrijdag 1 juli 2016 02:17 schreef Strangeweirdo het volgende:
Staat er al een autisten meet op de planning?

We waren wel begonnen met een meet van deze reeks ergens eind vorig jaar ofzo?

Maar is geloof ik nooit van de grond gekomen.

Ik weet nieteens of er überhaupt al eens een meet van deze reeks was D&A had wel een paar meets, maar ook alweer enkele jaartjes terug .

quote:

Op vrijdag 1 juli 2016 02:35 schreef Strangeweirdo het volgende:

[..]

Jammer..

Dsm kwartetten dan maar?

Is goed, wat heb je voor mij in de aanbieding?
Autisme heb ik al, dus die zoek ik niet meer.

Ik had wel depressie dubbel, interesse?

quote:

Op vrijdag 1 juli 2016 02:45 schreef Strangeweirdo het volgende:

[..]

Dysthyme stoornis heb ik voor je, ruilen tegen dubbele depressie?

Dysthyme stoornis + depressie == dubbele depressie, heb beide al
...naja...gehad.

Ik heb ook nog een geschrapte Rett voor je? Maar die is wel zeldzaam, dus wil daar op z'n minst wel wat goeds voor terug hebben (zoals borderline + nog iets goeds) en anders heb ik nog ADD en middelenmisbruik in regressie voor je in de aanbieding

En straks misschien nog Dyslexie, maar die diagnose heeft helaas vertraging opgelopen

quote:

Op vrijdag 1 juli 2016 12:07 schreef Strangeweirdo het volgende:

[..]

Jammer

Ik heb eigenlijk gewoon dysthyme stoornis en autistische stoornis, niet specifiek, dus helaas.

Nog even doorgaan met verzamelen dus, maar ik ben alweer een jaartje of 10 bezig met verzamelen, heb in de tussentijd aardig wat opgespaard en doorgeruild .

Mededeling van iemand anders en komt uit een ander topic.
Gezien de inhoud wellicht ook wel interessant (heb 't trouwens niet geverifieerd, maar neem aan dat als dit niet klopt, ik er snel genoeg op gewezen zal worden? ).

quote:

Op zondag 3 juli 2016 23:05 schreef LeesFoknl het volgende:
Beste medefokkers !!

Maandag 4 juli komt op NPO 2 om 17.10 het programma FOCUS met een documentaire over:
"leven met autisme"

Ik ben eerlijk, ik weet nagenoeg niks over autisme, en verbaas mij dat ik dat woord, begrip, de laatste tijd vaak (vaker dan voorheen) tegenkom.

Ik heb mijn apparatuur geprogrammeerd om dit op te nemen.

Misschien kijken jullie ook, nemen het op, of kijken het later bij programma gemist. ben echt benieuwd naar wat ik daar ga leren en zien.

quote:

Op zondag 3 juli 2016 19:21 schreef Keep_Walking het volgende:
Ik zit nu tijdelijk vrijwillig opgenomen, op mijn afdeling zit een hoogbegaafde man die waarschijnlijk ook autistisch is. Superintelligente man, heeft informatica gestuurd. In zijn basisschool veel gepest, en nu is hij volwassen en nog steeds last van psychische klachten. Hele sympathieke man is het.

Dacht even dat je het over mij had

Ben trouwens niet opgenomen, maar een (vrijwillige) opname lag voor mij kort geleden wel even op de loer.

quote:

Op zondag 3 juli 2016 19:55 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Nou prima. Ik functioneer prima en heb een leuk leven vol met vrienden. Ook doe ik een best pittige hbo studie. In het begin had ik veel last van bijwerkingen, maar inmiddels niet meer en kan ik de medicatie goed hebben.

Net zoals jij tevreden kan leven met je autisme zolang de omgeving rekening mee houd, kan ik prima leven met mijn psychosegevoeligheid zolang de omgeving meewerkt.

Psychose is trouwens wel iets waar ikzelf wel meer van zou willen weten (zelf nooit last van gehad). Ken ook een aantal mensen die dit zelf meegemaakt hebben, maar ik weet dat ik nog maar net het schilletje zeg maar lik en ik nog veel meer te graven heb (ik ga maar naar bed ).

quote:

Op zaterdag 9 juli 2016 21:34 schreef DoubleDip het volgende:

[..]

Ik reageer even omdat ik er wel iets over kan zeggen. Begeleid wonen heb ik nooit gedaan, maar ik heb wel drie jaar lang iedere week lessen gegeven aan mensen die begeleid woonden. Het ging om een instelling waar alleen jonge mensen woonden, ongeveer jouw leeftijd ook wel en maximaal 40 dacht ik. Iedereen had eigen voorzieningen, alleen geen kookgelegenheid omdat de leiding kookte. De woonkamer per appartement was zeer ruim en er waren twee gemeenschappelijke woonkamers waar bewoners konden eten of samen tv konden kijken. Wat mij vooral bij is gebleven is dat er een gezellige sfeer heerste, je 24 uur per dag de leiding kon roepen als er iets was en dat de bewoners er vaak met de leiding op uit gingen (dagjes uit, concert, dat soort dingen). De bewoners waren dus jonge mensen, waarvan ongeveer de helft in een rolstoel zat. Wat ze precies hadden weet ik niet, de mensen waar ik voor kwam hadden in ieder geval een verstandelijke beperking en bijna iedereen slikte (een berg) medicijnen.

Daarentegen ken ik ook iemand die begeleid woont en student is en dat is toch anders. Die jongen woonde gewoon in een studentenhuis op kamers, pas later kwam ik er achter dat hij begeleiding had. Hoe dat precies werkte weet ik niet, maar ik neem aan dat hij gewoon altijd iemand kon bellen indien nodig.

Er is ook zeg maar "begeleid zelfstandig wonen" (vooral handig voor mensen die pas later zorg krijgen, maar al zelfstandig wonen en het gewoon weinig zinvol is naar begeleid wonen te gaan).

quote:

Op zaterdag 9 juli 2016 21:43 schreef DoubleDip het volgende:

[..]

Ah oke, dankje voor het melden. Dan zal die jongen in dat studentenhuis dat wel gedaan hebben. Hij woont nu ergens anders, een plek voor niet-studenten omdat hij zijn studie heeft gestaakt, maar hoe de begeleiding daar werkt weet ik niet precies.

Ik wist trouwens niet dat je hiermee bekend was, maar sowieso in elk geval dank voor de info

Het verschilt per regio wat voor aanbod er is en hoe het precies wordt aangeboden.

Er zijn ook zeg maar woontrainingen die vooral bedoeld zijn voor tijdelijke bewoning en de mate van zelfstandigheid en ook privacy, kan behoorlijk wisselen (evenals de kosten ook denk ik, en de eventuele (maar wel zeer waarschijnlijk aanwezige) wachttijden).

Zo, ik heb weer even een brainstorm gehad.

Ik zit al langer te denken over wat nou autisme definieert en hoe zich dat/dit verhoudt tot mensen zonder autisme.

Een aantal dingen heb ik in de loop der tijd geleerd, namelijk dat autisten op een fundamenteel andere manier denken en de wereld beleven (dit beleven komt o.a. tot uiting in de grotere gevoeligheid/prikkeling) en dat de bestaande regeltjes voor veel autisten gewoon niet (goed) werken (wat ook een hoop sores kan opleveren).

Die prikkeling is maatschappelijk het beste bekend als overprikkeling...we weten wel, wanneer een autist schijnbaar vanuit het niets begint te flippen, waarna omstanders zich ermee gaan bemoeien (vaak ook gewoon goed bedoel) door bijvoorbeeld een ondersteunend bedoelde arm om de schouder, waardoor de overprikkeling alleen maar erger wordt, dus nog meer/heftigere acting out etc enz. De meesten van ons zijn ondertussen wel bekend met dit riedeltje.

Zelfde met overgevoeligheid voor sensorische prikkels (bijvoorbeeld harde geluiden of bepaalde stoffen).

Minder bekend (en zeker ook minder maatschappelijk geaccepteerd) zijn dan weer de voordelen, die op z'n best al snel in het hokje "raar" of "savant" worden gedrukt (die laatste met name wanneer het gaat om juist erg constructief gedrag, meestal een gave of een (schijnbaar) geweldige prestatie (terwijl ikzelf vaak zoiets heb van "zo moeilijk vond ik het niet, maar ben wel blij dat je dat zo positief ziet"....zoiets)) en het grotere empathische vermogen van autisten, dat helaas grotendeels onontwikkeld blijft bij veel autisten (dit is ook iets wat je moet leren, dat kan niemand vanzelf, ook mensen zonder autisme niet) en dit laatste uit zich bijvoorbeeld in hoe autisten met dieren omgaan (als je dit laatste stukje herkent (aan het gedrag van een autist wanneer die met dieren bezig is), snap je precies waar ik op doel).
Autisten willen vanuit zichzelf vaker niemand kwaad of pijn doen, willen minder snel anderen kwetsen of anderen dingen ontnemen (bijvoorbeeld diefstal), o.a. omdat ze zelf weten hoe vervelend/erg dit voor de ander is.

Maar er zijn nog meer maatschappelijk geaccepteerde verschillen tussen autisten en niet-autisten, zoals dat autisten vaak een ander ontwikkelingspatroon laten zien dan niet-autisten (met name wanneer het om kinderen gaat, later effenen deze ontwikkelingen zich eventueel wat meer uit). Autisten zijn vaker boekenwurmen en houden van dingen weten en daarover nadenken, maar vaker dan bij niet-autisten hebben autisten de neiging zich zeg maar te specialiseren in een kleinere hoeveelheid interesses (diep graven...soms echt heel heel diep, totdat het te ver gaat (omdat de nieuwe data niet meer goed theoretisch praktisch inzetbaar is), waar niet-autisten vaker meer interesses hebben, maar de neiging hebben er minder over te willen weten (minder diep graven, vaak het idee hebben dat autisten teveel nadenken en dat ze wat meer interesses zouden moeten gaan krijgen (zoiets), want dat zou goed voor ze zijn...wat natuurlijk niet zo simpel is).

Dus 1 ding is hoe interesses zich verhouden bij autisten t.o.v. niet-autisten.

Structuur.

Een ander ding is dat autisten meer structuur nodig hebben...of althans, dat is de huidige maatschappelijke kijk op autisme. Alles op een vaste plek, niet zomaar aan mijn spullen zitten (en al helemaal niet verplaatsen (en als je van me jat, kan je maar beter een nucleaire schuilkelder gaan zoeken )) en ook meer rust in de tent. "Thuis" moet een veilige basis zijn, een fort waarin deze zich terug kan trekken alnaargelang daar behoefte aan is. En verhuizen? That sucks
Bij niet-autisten zie ik vaker dat ze na een bepaalde periode hun inrichting weer zat zijn, oude bankstel eruit, nieuwe vloer, muren een nieuw kleurtje, etc enz...vinden autisten vaker dan niet-autisten minder tof. Het zorgt voor chaos...dat hele riedeltje.
Maar een ander ding is volgende: Wat ik vreemd vond, was dat op andere gebieden (bijvoorbeeld op sociaal gebied, hoe autisten met mensen omgaan) autisten juist minder behoefte aan structuur lijken te hebben. Plaatsen minder in hokjes en bekijken de mensen met wie ze omgaan meer als individu en niet "iemand die bij die of dat groepje hoort" (bijvoorbeeld als iemand een lagere status heeft...krijgt diezelfde persoon ineens een superpromotie, verandert het gedrag naar dat individu ook gelijk. Een autist vindt dit minder belangrijk en kan nog weleens een baas of chef boos krijgen hierdoor).

Maar ook over bijvoorbeeld filosofische dingen, bij autisten is gewoonlijk meer bespreekbaar, alles mag (her)overwogen worden, opnieuw bekeken worden, vragen stellen die niemand anders stelt of durft te stellen.

Dus of autisten nou per definitie zo stug zijn...dat hangt er vanaf hoe je het bekijkt en/of wilt bekijken (en waarmee je vergelijkt, stug is natuurlijk een relatieve term).
Maar dat autisten op andere vlakken juist minder stug zijn, werd mij steeds duidelijker (en ook andere dingen die mij steeds beter zijn gaan opvallen).

problemen (en de manier waarop daarmee omgegaan wordt).

Een ander ding is bijvoorbeeld hoe er met problemen omgegaan wordt. Wat ik zelf merk (ook bijvoorbeeld binnen m'n eigen familie) is dat niet-autisten wat meer de neiging hebben problemen te bespreken met anderen, terwijl autisten wat meer de neiging hebben om zich terug te trekken en er als een gek over te gaan nadenken (wat kan resulteren in piekeren en eventuele andere narigheden). Het valt mij op dat bepaalde niet-autisten zelfs een beetje de neiging hebben om ^{(dit gaat echt heel stom klinken maar ik tik deze gewoon uit, kan ik op invoeren drukken en weer andere dingen gaan doen)} met elkaar over problemen te gaan roddelen (met name over wat ze van mensen buiten dit roddelgroepje vinden).

Het gaat hier vooral om het delen van dingen die ze storen en als je dit in een grotere groep doet en allen vrijuit aan het roddelen zijn, wil je als meeroddelend individu nog weleens wat dingen oppikken. Blijkbaar leren ze er wel van, maar ze doen dit in groepsverband en op een communicatieve manier (moet ook wel, want zonder communicatie geen relatie (dus ook geen roddelgroepje)).
Bij niet-autisten lijken de (met elkaar gedeelde) problemen vaak om de verhouding met andere mensen te gaan, al dan niet direct. Ik heb nog nooit een roddelgroepje over dat nieuw ontdekte sub-atomaire deeltje horen roddelen of over (ik zeg maar wat) paperclips...het gaat vrijwel altijd over mensen (al dan niet direct dus).

Nou gaat het hier niet over roddelen, maar meer over de manier waarop autisten en niet-autisten met frustraties omgaan. Beiden hebben frustraties, maar proberen die op andere manieren te lozen.

Ik weet dat dit stukje nog nauwelijks 'klaar' of 'afgerond' is, maar ik zie steeds meer gelijkenissen tussen autisten en niet-autisten, waarbij de kern meer is dat beide groepen dezelfde dingen doen, maar waarbij vooral de verschillen geaccentueerd en benadrukt worden.

Er waren mij in de loop der tijd nog wat meer dingen opgevallen, maar die ben ik even kwijt. Ik liep hier al langer over na te denken...af en toe...

Dit was even een brainstorm, maar ik denk dat het laatste over deze specifieke brainstorm nog niet gezegd is (tis work in progress ).

edit: Maar het punt dat ik hiermee wil maken, is dat bepaalde dingen die als fundamentele verschillen worden gezien, dat wellicht helemaal niet zijn, en daar mag best wel nog een keertje naar gekeken en over nagedacht worden.

[ Bericht 1% gewijzigd door magnetronkoffie op 13-07-2016 16:06:28 ]

Hmm...ik ben eigenlijk niet zo heel tevreden over dat laatste stukje (stukje over problemen), ik weet wel dat ik in elk geval -iets- raak, maar ik heb de essentie zeg maar nog niet voldoende geraakt.

Een ander ding wat ik me net bedacht toen ik terug onderweg naar huis was van het boodschappen halen, is dat dat hokjesdenken wat veel niet-autisten doen, wellicht ook een drang naar duidelijkheid en structuur is. Zou wel verklaren waarom ze zo veel moeite hebben buiten deze hokjes te denken.

Wat ik me nu weer bedenk, is dat het roddelen over die hokjes dan wel weer de inhoud van de "problemen"-alinea ondersteunt.

Zo, nu eerst even de koelkast vullen en douchen

edit: Wat ik me toen ook bedacht, maar vergeten was te melden, is dat deze schijnbare verschillen wellicht zelfs een brug kunnen gaan zijn, maar dan is er wel ook zelfreflectie van de andere kant nodig.

[ Bericht 11% gewijzigd door magnetronkoffie op 13-07-2016 17:33:11 ]

quote:

Op woensdag 13 juli 2016 23:48 schreef Michie_ het volgende:
Goed stuk, Ik denk dat veel mensen niet beseffen hoe breed het spectrum is. Van mij werd op school bij iedere kennismaking gedacht dat ik goed was in wiskunde/rekenen terwijl ik dyscalculie heb.

Mijn aandacht focussen op 1 ding gaat maar dan moet het onderwerp mij interesseren, als dat het geval is dan wil ik alles van het onderwerp weten en verlies ik me er helemaal in.
Het omgekeerde geldt helaas ook. Ik kan onmogelijk mijn aandacht focussen op iets wat ik niet interessant vind.

Vetgedrukte is bij mij ook mission impossible (helaas ).
1 ding waarmee ik zeg maar kan rekken, is omdat ik zo ontzettend veel interesses en dingetjes te doen heb/op de plank heb liggen, als ik in een afgesloten bunker zou moeten zitten zonder contact met de buitenwereld, zou ik makkelijk een jaartje of 5 vooruit kunnen
Ik heb zo ontzettend veel dingen en dingetjes te doen en uit te proberen, dat de meeste dingen makkelijk meer dan een jaar op de plank blijven liggen. Sommige dingen doe ik al zo lang niet meer (ook al vind/vond ik ze wel leuk) dat ik op een gegeven moment compleet vergeten ben dat ik dat leuk vond om te doen...totdat iemand of iets me eraan helpt herinneren .

En thanks

Een nieuw stukje, deze lag al een weekje op de plank (kan ik even tussen het huishoudelijke door doen, komt dus wel goed uit ).

Ik weet niet meer precies hoe ik hieraan begon (was logeren bij een vriend en die was nog niet op, zoiets geloof ik), maar het heeft te maken met intelligentie bij autisme en waarin dit verschilt met niet-autisten.

Eerst deze 2 links (beide links hebben zelfde inslag).
https://www.researchgate.(...)of_Autistic_Children
en
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4596928/

Ik ga eerst naar het 1e artikel.
1e artikel handelt over de verschillen tussen de sterke en zwakke punten van intelligentie bij autistische kinderen (WISC is geloof ik een variant van WAIS specifiek voor kinderen).

Links naar uitleg beide varianten intelligentietests hierzo:
- https://nl.wikipedia.org/(...)e_Scale_for_Children
- https://nl.wikipedia.org/wiki/Progressive_Matrices

Er bleek een verschil in prestatie te zijn tussen de resultaten van WISC-III en van RPM (staat voor Raven's Progressive Matrices), zoals in de stukjes hier staat:

quote:

However, previous studies suggest that while WISC-III and Raven's Progressive Matrices (RPM) provide similar estimates of non-autistic intelligence, autistic children perform significantly better on RPM

quote:

Autistic children's RPM scores were significantly higher than their WISC-IV FSIQ, but there was no significant difference in typical children. Further, autistic children showed a distinctively uneven WISC-IV index profile, with a "peak" in the new Perceptual Reasoning Index. In spite of major changes, WISC-IV FSIQ continues to underestimate autistic intelligence.

Op zich heel interessant en ik moest gelijk denken aan een aantal verschillende dingen.
1e is het idee dat het meten van IQ's van autisten niet zo eenvoudig is als het meten van het IQ van niet-autisten, zoals ook hier beschreven is

quote:

Autism is a neurodevelopmental variant often associatedwith intellectual disability, but at reported rates which varywidely, even across autistic cohorts born at similar times inthe same country (e.g., 15 % in Williams et al. 2008, vs.55 % in Baird et al. 2006). The DSM-5 requires an autismspectrum diagnosis to specify whether it is accompanied byintellectual disability, yet the text refers to autistics’‘‘(often uneven) intellectual pro?le’’ (APA 2013, p. 51),which suggests that assessing autistic intelligence is notnecessarily straightforward.1Indeed, ?ndings that themeasured intelligence of autistic individuals varies—sometimes dramatically—according to which instrument isused are among the most durable in the history of autismresearch, but also among the most overlooked as to theirfull implications

Alleen al het idee dat het idee dat autisten een lager IQ zouden hebben, maar waarbij de verschillen tussen verschillende groepen autisten (bijvoorbeeld leeftijdsgenoten in verschillende landen) erg groot zijn, omdat er op verschillende manieren gemeten wordt.
Schuingedrukte stukje hint al naar een scheef IQ-profiel (dat je op sommige punten significant beter scoort en op andere punten significant slechter, een disharmonisch profiel heette zoiets dacht ik), daarover straks meer.

Ook een factor is blijkbaar door wie de IQ test afgenomen wordt, zoals hier beschreven wordt:

quote:

While Wechsler scoringis to some degree subjective and dependent on how skil-fully it is administered, this is not the case for RPM

Gezien de issues met communicatie die voor veel autisten dagelijkse kost zijn, kan dit makkelijk nadelig uitpakken voor autisten. Ik ken zelf wel enkele voorbeelden van enorme verschillen tussen WAIS-uitslagen, maar wist niet dat deze verschillen ook aan de behandelaar van de IQ-test zelf kon liggen, maar meer aan bijvoorbeeld "IQ-testmaker heeft wellicht slecht geslapen en/of zit niet goed in zijn/haar vel". Bij de RPM is dit blijkbaar niet het geval (wellicht ook omdat deze niet getimed is?).
Maar sowieso vind ik het toch best wel kwalijk dat de uitslag van een IQ-test zo sterk afhankelijk is van diegene die iemand zo'n IQ-test laat doen.
Ook heeft het maken van vernieuwde versies van de WAIS geen rekening gehouden met de effecten van het eindresultaat op iemand met autisme, wat hier beschreven wordt:

quote:

autistics are alsoaffected when Wechsler tests change in both their contentand structure, sometimes substantially, as new versionsare created

Volgende stukje wijdt wat meer uit over het bestaan van deze verschillen en noemt deze verschillen "significant" en "soms dramatisch" (woord "dramatisch" heeft hier meer de betekenis van "gigantisch" en niet zozeer iets wat zeg maar treurig is).

quote:

For the typical population, these two very differentapproaches to intelligence testing provide similar esti-mates of intellectual potential (see Mackintosh 2011, fora review). This does not, however, necessarily hold true for adults or children on the autism spectrum, whoseRPM scores have been reported as signi?cantly, andsometimes dramatically, higher than their Wechsler full-scale IQ (FSIQ) (Barbeau et al. 2013;Bo¨lte et al. 2009;Dawson et al. 2007; Hayashi et al. 2008; Soulieres et al.2009), including in a large population-based sample(Charman et al. 2011). Autistics’ Wechsler Verbal andPerformance IQ (VIQ and PIQ) may, in addition, besigni?cantly lower than their RPM scores (e.g., Dawsonet al. 2007)

En volgende stukje impliceert dat autisten bij het maken van deze test even accuraat waren, maar veel sneller het juiste antwoord konden geven, wat duidt op een significant voordeel van het autistische intellect.

quote:

A functional neuroimaging study, in whichreaction time data were collected during a self-pacedRPM task, also suggests important autistic advantages onthis test: autistics answered as accurately but signi?cantlyfaster than nonautistics, while recruiting perceptualresources to a larger extent than nonautistics on moredif?cult and complex RPM test items (Soulieres et al.2009)

Een opsomming waarom deze onderzoeksresultaten belangrijk zijn, wordt hier gegeven (heb deze opsomming iets gestructureerder geformatteerd ivm verbeterde leesbaarheid):

quote:

These ?ndings merit attention for several related rea-sons.
First, in the ?eld of human intelligence, RPM haslong held unique importance as a paradigmatic test repre-senting the constructs of ?uid intelligence (Flynn 2000;Mackintosh 2011) and general intelligence (Neisser 1998)

quote:

Second, RPM is recognized as the most complex single testof intelligence (Snow et al. 1984)

quote:

Third, RPM is not asimple, rote, low-level, or perceptual task; instead, RPMmakes demands on a wide range of abilities, such asattentional control and high-level integration or abstractreasoning (Carpenter et al. 1990; Kane and Engle 2002;Unsworth and Engle 2005), which have long been pre-sumed de?cient if not absent in autism (see Dawson et al.2007; Stevenson and Gernsbacher 2013, for reviews)

quote:

Fourth, while RPM is often described as a ‘‘non-verbal’’test, in the nonautistic population, verbal abilities are cru-cial in determining performance (e.g., Fox and Charness2010)

De gegeven conclusie:

quote:

autistics’ RPM performance presents inter-esting challenges to commonly invoked theories of autisticlimitations (e.g., ‘‘disordered complex information pro-cessing;’’ Au-Yeung et al. 2013, p. 84) and to the recurringpremise that autism per se causes low intelligence (e.g.,Vivanti et al. 2013)

Nu snap ik ook beter waarom zoveel mensen denken dat autisme een geestelijke handicap zou zijn, maar als ik, dit wat ik hier tot nu toe heb weergegeven, lees, dan is het opnieuw een voorbeeld van een niet-autistische wereld die de autist als een niet-autist probeert te meten (een IQ-meting dit keer) en vervolgens te verklaren, wat natuurlijk niet (goed) werkt, daar autisten sowieso op een andere manier denken (ook als het bijvoorbeeld communicatie betreft).

Rest van 1e artikel is wat gedetailleerder over hoe de tests afgenomen zijn en bevatten nog meer interessante en leuke details, maar ik laat het even hierbij en wil verder gaan naar het 2e artikel. (deze http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4596928/ ).

Titel "Autistic fluid intelligence", wat fluid intelligence inhoudt, wordt hier kort weergegeven:

quote:

Fluid reasoning relates to the ability to infer logical solutions when solving novel problems

Dus eigenlijk een vorm van problemsolving.

Inleiding van 2e artikel:

quote:

Abstract
Different test types lead to different intelligence estimates in autism, as illustrated by the fact that autistic individuals obtain higher scores on the Raven's Progressive Matrices (RSPM) test than they do on the Wechsler IQ, in contrast to relatively similar performance on both tests in non-autistic individuals. However, the cerebral processes underlying these differences are not well understood. This study investigated whether activity in the fluid “reasoning” network, which includes frontal, parietal, temporal and occipital regions, is differently modulated by task complexity in autistic and non-autistic individuals during the RSPM.

Deze inleiding leest als een vervolgstudie op 1e artikel en gaat uit van de daaruitvoortgekomen conclusie (heb ik vetgedrukt) en dat daar blijkbaar nog veel onduidelijkheid over bestaat.

quote:

In a previous fMRI study (Soulières et al., 2009), we recorded brain activity while participants performed the RSPM, the emblematic fluid reasoning test (see examples in Fig. 1). Autistic participants performed the self-paced RSPM task with an accuracy similar to that of their comparison group, but unexpectedly exhibited a 40% shorter response time.

Blijkbaar reageren de breinen van autisten hier net zo goed als de niet-autistische controlegroep (ze presteerden ongeveer even goed bij deze test), maar reageren de hersenen van autisten bijna 2x zo snel (in 60% van de tijd die niet-autisten nodig hadden), dis echt bizar!
Wellicht dat dit een meetbare uiting is van de toegenomen gevoeligheid van autisten en hun autistische brein t.o.v. niet-autistische breinen.

Als ik verder kijk bij stukje 3.1. Behavioral data, dan zie ik dat bij deze test autisten niet alleen veel sneller het correcte antwoord vinden (bijna 2x zo snel), maar dat de antwoorden gemiddeld genomen ook iets vaker kloppen dan de antwoorden gegeven door niet-autisten. Sneller (echt veel sneller!) en ook iets beter dus.
Het gaat hier volgens mij trouwens nog steeds om die RPM-test (in artikel staat RSPM task).

quote:

3.1. Behavioral data

The Group × Complexity ANOVA on accuracy revealed a significant main effect of Complexity, F(2, 90) = 63.019, p < 0.001, but no significant effect of Group, F(1, 90) = 0.964, p = 0.329, and no significant interaction, F(2, 90) = 0.133, p = 0.876. Post-hoc comparisons confirmed a lower accuracy for complex analytical (58.25%) problems than for figural (90.35%) and analytical problems (83.50%), both p < 0.001. The Group × Complexity ANOVA on response times revealed a significant main effect of Group, F(1, 90) = 14.047, p < 0.001, and of Complexity, F(2, 90) = 55.185, p < 0.001, with no significant interaction, F(2, 90) = 2.242, p = 0.112. Autistic participants (12.52 s) were significantly faster than non-autistic participants (17.29 s) by an average of 4.77 s. Response times were longer for complex analytical (23.87 s) than for analytical problems (13.03 s), p < 0.001, and analytical than figural problems (7.82 s), p = 0.002 (see Table 2).

Table 2 staat dus bij 3.1. Behavioral data en is aanklikbaar (en tis een heel simpel en goed leesbaar schema), makkelijker te lezen dan bovenstaande quote).
Vetgedrukte geeft de snelheidsverschillen weer tussen autisten (12,52s) weer en niet-autisten (17,29s).
Onderstreepte geeft weer waar autisten significant beter en/of significant slechter scoren en blijkbaar zit zeg maar analytisch oplossingsvermogen in het autistische bloed (wat ikzelf niet echt een verrassing vind).
De toegenomen reactietijd bij complexe analytische problemen komt wellicht doordat het langer duurt voordat het probleem dat opgelost moet worden, geabsorbeerd is, maar autisten doen dit blijkbaar ook altijd sneller als ik dit stukje mag geloven:

quote:

autistic participants performed faster than non-autistic participants at all complexity levels

"3.2. fMRI data" geeft ook interessante verschillen weer, maar zou me dan wel even moeten inlezen in de technische details van de gegeven data (is me nu te warm hoor ).
"3.3. PPI analyses" heeft nog een apart stukje:

quote:

This second set of PPI analyses also suggests less extended network interactions involved in reasoning in autistic individuals relative to non-autistic individuals.

Bij het doen van deze test, gebruiken autisten blijkbaar minder verschillende hersendelen. part.
Dit wordt onderaan wat duidelijker beschreven (was lastig het wat korter te houden, maar bron heb ik gegeven (voor geval iemand meer wil lezen))

quote:

Here we demonstrated that this increased activity was actually modulated by reasoning complexity. Moreover, while autistic participants exhibited less modulation of fronto-parietal activity and connectivity as reasoning complexity increased, connectivity involving occipital areas was more consistently modulated by task complexity in autistic than non-autistic participants. Occipital regions are not only known for their involvement in visuospatial processes, but also in the identification of correct answers with abstract rules (Skosnik et al., 2002), number subtraction and addition (Benn et al., 2012). The greater use of these regions as complexity increases in a reasoning task has an equivalent in typical individuals, albeit to a lesser extent (Goel, 2007; Soulières et al., 2009; Yamada et al., 2012).

Wat ik hier o.a. kan opmaken, is dat autisten bij simpele problemen, simpel denken, maar uiteindelijk ook sneller denken en iets vaker de juiste oplossing hebben t.o.v. niet-autisten.

En blijkbaar was het opvallend dat het gebruik van de hersenen vrij rap toenam naarmate de complexiteit van een probleem ook toenam.

quote:

In contrast, compared to autistic participants, non-autistic participants more strongly engaged a combination of regions related to verbal and visuospatial processing as task complexity increased. The left middle frontal gyrus is known to be involved in inner speech (Geva et al., 2011; Jones and Fernyhough, 2007), working memory (Liakakis et al., 2011) and other verbal processes (Prado et al., 2013). The precuneus in both hemispheres is involved in visuospatial imagery, episodic memory retrieval and self-referential processing (Cavanna and Trimble, 2006)

En dit vind ik 1 van de meest interessante dingen bij niet-autisten: namelijk dat niet-autisten ook bij simpele problemen, veel meer hersengebieden aanspreken die zo op hyet 1e gezicht op zich weinig te maken hebben met het oplossen van problemen. Extra connectie naar verbaal gebied, ook als dit in principe niet nodig is (autisten doen dit niet of significant minder en presteren beter). Verklaart wellicht ook de afgenomen reatietijdprestaties, deze extra omweg. Ook connecties naar andere hersengebieden worden bij niet-autisten vaker gemaakt.

't stomme is dat dit stukje me wel weer aan het denken zet, ik krijg zo vaak de indruk dat als ik een probleem aan een niet-autist voorleg, dat de niet-autist er van alles en nog wat bij lijkt te halen wat verder compleet irrelevant is voor het oplossen van het door mij voorgelegde probleem (dat ik meer aan het bijsturen/corrigeren ben dan dat ik bezig ben het het daadwerkelijke probleem).

Ook zou ik zo kunnen verklaren waarom niet-autisten menen dat autisten een rigide denkpatroon hebben, maar als ik dit even eigenhandig interpreteer, kan ik het ook zien als niet-autisten die er veel meeer bij halen dan nodig is en gewoon veel te on-rigide denken (veel te slordig denken).

Zou ook die natte groene-zeep-theorie kunnen verklaren, alsof ze overal een oplossing zoeken, daar waar de oplossing er niet is. (zo, dat ook weer even eruitgegooid (ik kijk ook naar jullie, niet-begrijpende hulpverleners )).

- En dan nog 1 ding -

Het is trouwens ook opvallend dat niet alleen bij de RPM-test autisten significant beter lijkt te presteren dan niet-autisten, maar dat dit ook zo is bij bepaalde testonderdelen van de WAIS-test zelf, en dan met name blokpatronen. Ook presteren autisten bij de WAIS-test (ik noem het maar even snel zo, wil dit stukje toch afgeschreven krijgen zodat ik nog wat van het mooie weer kan meepakken ) bij andere bepaalde testonderdelen significant slechter.

Wat mij hierbij boeit, is dat de testonderdelen van de WAIS-test waarbij autisten structureel anders lijken te scoren dan niet-autisten, een bepaald patroon hebben (ik zou zelf kunnen zeggen een "autistisch patroon") en vraag me niet af of het een idee zou zijn om bij afname van een WAIS-test bij psychiatrisch patiënten zonder ASS-diagnose en met ernstige psychische problematiek en waarbij na afloop van de test dit specifieke autistische scoringspatroon waargenomen wordt, dit als signaal door hulpverlener zou kunnen worden gebruikt om een ASS-test af te laten nemen bij betreffende psychiatrisch patiént. Met name de beter-camouflerende autisten kunnen daardoor sneller opgespoord worden (met name autistische vrouwen, maar bij bijvoorbeeld mijzelf was dit autistische patroon ook waarneembaar, maar liet de definitieve ASS-diagnose nog meerdere jaren op zich wachten, wat helaas mijn eigen herstel flink vertraagd heeft).

Zo, wel weer even genoeg gedaan voor nu .

Ik vind 't eigenlijk nog best een goed idee...om autisme mbv een (al dan niet als preventief geziende) autisme-scoringspatroon te uhm...scouten (gewoon na een IQ test checken of er sprake is van een autistisch-scoringspatroon (de punten waar autisten gewoonlijk sterker en zwakker scoren)).

't is makkelijk implementeerbaar, makkelijk uitvoerbaar (maar kost uiteraard wel een beetje xtra tijd), goedkoop (want deze IQ-tests worden sowieso al gedaan en hoeven in principe nieteens aangepast te worden om als autisme-scoutingmethode ingezet te kunnen worden) en blijkbaar ook vrij accuraat (al kan dit denk ik niet zomaar als vervanging ingezet worden, maar aantoonbare verschillen in de hersenen zijn er blijkbaar wel).

Sterker nog, zou dit niet min of meer gelijk al ingezet kunnen worden? 't zou ook bij oude IQ-test-uitslagen toegepast kunnen worden. Misschien moet ik maar eens wat belletjes gaan plegen .

Wat ik me later ook bedacht, was dat de manier waarop autisten (zeg maar) lineair meer hersengebieden moeten aanspreken bij het oplossen van complexe problemen, kan verklaren waarom autisten niet houden van o.a. constante wisselingen (bijvoorbeeld steeds nieuwe behandelaars en/of dat dingen steeds op een andere plek staan etc enz), zich grager richten op een enkele bezigheid (al zijn er voor dit fenomeen ook andere oorzaken die hieraan kunnen bijdragen) en nog wat andere dingen waar ik even niet op komen kan.

Ondersteunt wel mijn theorie dat autisme een andere manier van denken is en niet zozeer een defect (om het maar zo te zeggen, al zijn er natuurlijk ook (vaak flinke) nadelen).

*********** DEEL 2 ************

Ik ben dus ietswat terug gaan rondstruinen op het net en kwam aardig wat leesvoer tegen over autisme, waarvan ik een deel al eerder heb gedeeld. Hier volgt het 2e deel.

Een kort artikeltje (doet meer aan als een nieuwsbericht) over de conclusies van het onderzoeksresultaat waar ik eergisteren over heb geschreven (hierzo) en waaruit bleek dat de verschillen in hersenactiviteit tussen autisten en niet-autisten groot bleek te zijn.
Als voorbeeld kan je deze pagina bekijken, waarbij zelfs voor een leek heel duidelijk zichtbaar moet zijn dat bij autisten veel minder hersengebieden gebruikt worden bij deze wijze van problemsolving, maar waarbij autisten deze zelfde problemen significant sneller konden oplossen dan niet-autisten (en als bonus deden ze het nog ietsjes beter ook, gewoon echt bizar ).
Een voorbeeld van de verschillen in hersenactiviteit is hier te zien

Terwijl bovengenoemde artikel van september 2015 is, vond ik nog een bericht dat blijkbaar ouder is, uit 2009.
Helaas heb ik geen toegang tot de onderzoeksresultaten zelf, maar de beschreven bevindingen zijn dan wel weer typisch (ook wat de vooroordelen over autisme betreft) en de link is hierzo: Study finds autistics better at problem-solving

quote:

Montreal, June 16, 2009 -- Autistics are up to 40 percent faster at problem-solving than non-autistics, according to a new Université de Montréal and Harvard University study published in the journal Human Brain Mapping. As part of the investigation, participants were asked to complete patterns in the Raven's Standard Progressive Matrices (RSPM) - test that measures hypothesis-testing, problem-solving and learning skills.

quote:

"While both groups performed RSPM test with equal accuracy, the autistic group responded more quickly and appeared to use perceptual regions of the brain to accelerate problem-solving,"

Zelfde conclusie als uit dat onderzoek uit 2015.

En dan het stukje vooroordelen weer (die gelukkig ook erkend wordt als "debunked")

quote:

"Some critics agued that autistics would be unable to complete the RSPM because of its complexity, yet our study shows autistics complete it as efficiently and have a more highly developed perception than non-autistics."

en

quote:

"The Raven's Standard Progressive Matrices are among the most complex tests to provide insight on how a person understands and formulates rules, manages goal hierarchies and performs high-level abstractions. Our wager was that autistics could complete such a test and they surpassed our expectations."

Dan nog een linkje naar wat de bovengenoemde "perception" is

quote:

Perception (from the Latin perceptio, percipio) is the organization, identification, and interpretation of sensory information in order to represent and understand the environment.[1] All perception involves signals in the nervous system, which in turn result from physical or chemical stimulation of the sense organs.

Perception can be split into two processes.[4] Firstly, processing sensory input, which transforms these low-level information to higher-level information (e.g., extracts shapes for object recognition). Secondly, processing which is connected with a person's concepts and expectations (knowledge) and selective mechanisms (attention) that influence perception.

Ergens verbaast dit me niet echt, maar ik vind 't zelf wel storend dat aan mijn vermogen de wereld om me heen te begrijpen getwijfeld wordt door mensen die menen dit beter te begrijpen, maar niet begrijpen dat ik het beter begrijp dan zijzelf (heb dit vooral bij familieleden die me dingen proberen uit te leggen, waarbij ik als het ware steeds 5 stappen achteruit moet zetten). Maar wel leuk dat dit blijkbaar niet alleen maar aan mijn IQ blijkt te liggen (meeste familieleden waar ik dit probleem mee heb, zijn zeker niet dom (zelfs ook bovengemiddeld), maar toch leek de afstand significant groter dan ik op basis van het IQ-verschil alleen kon verklaren).

En dat ze zich daar ook niet bewust van zijn, wordt ook op de wikipagina uitgelegd

quote:

Perception depends on complex functions of the nervous system, but subjectively seems mostly effortless because this processing happens outside conscious awareness.

Het lijkt idd moeiteloos (effortless) te gaan, maar ik weet uit ervaring dat dit wel degelijk energie kost, daar na een tijdje mijn accu dan gewoon leeg is...en dan is het klaar! (voor even).

De volle infobron staat hier, maar die kan ik dus niet openen

Volgende stukje:
http://www.theatlantic.co(...)n-advantages/406180/

Opening:

quote:

There’s a popular misconception that autistic people are either anti-social tech geniuses or Rain Man-like savants. But research is increasingly showing that even “low-functioning” autistic people might be smarter than neurotypical people in certain ways.

Bovenstaande stukje -kan- mede verklaren waarom autisten een lager IQ zouden hebben (zoals ook daadwerkelijk gemeten is (en waarover ik geschreven heb, dat de methodes om IQ's te testen bij autisten gemaakt is voor het meten van IQ's van niet-autisten, waardoor autisten vooraf (voor het maken van de gestandaardiseerde IQ tests) meteen al een achterstand hebben)), maar wanneer ik deze gedachte combineer met de wetenschap dat autisten met een hoger IQ gemiddeld pas later de diagnose krijgen (waardoor de groep gediagnostiseerde hoog-intelligente autisten kunstmatig lager is dan de groep gediagnostiseerde lager-intelligente autisten) en dat de IQ's van autisten gemeten wordt met een meetinstrument waarmee autisten inherent benadeeld worden, denk ik dat er meer dan zat twijfel bestaat om het maatschappelijke idee (de hersenloze aanname) dat autisme een intellectueel nadeel zou zijn, als inaccuraat weg te mogen zetten.

Autisme veroorzaakt geen domheid...eerder integendeel. Het heeft vele voordelen die door een maatschappij die is aangepast aan het niet-autistische brein niet alleen teniet worden gedaan, maar zelfs als intellectuele beperking worden weggezet.
Dit proberen uit te leggen lukt me meestal niet, maar dat kan dus ook aan het intellect van diegene die ik tegenover me heb liggen.

Bovenstaande conclusies ga ik vervolgens proberen te integreren aan nog een ander onderzoek, welke hier te vinden is.
Titel: Overhaul of our understanding of why autism potentially occurs

Ik heb een langere tijd terug al eens geschreven over het autistische brein en de vergrote plasticiteit daarvan t.o.v. het niet-autistische brein (dat het autistische brein gezien kan worden als een flexibeler en jonger brein). Toen ik dit las, moest ik gelijk denken aan wat ik toendertijd daarover geschreven heb.
Onder andere hierom:
inleidend stukje:

quote:

An analysis of autism research covering genetics, brain imaging, and cognition led by Laurent Mottron of the University of Montreal has overhauled our understanding of why autism potentially occurs, develops and results in a diversity of symptoms. The team of senior academics involved in the project calls it the "Trigger-Threshold-Target'' model. Brain plasticity refers to the brain's ability to respond and remodel itself, and this model is based on the idea that autism is a genetically induced plastic reaction. The trigger is multiple brain plasticity-enhancing genetic mutations that may or may not combine with a lowered genetic threshold for brain plasticity to produce either intellectual disability alone, autism, or autism without intellectual disability. The model confirms that the autistic brain develops with enhanced processing of certain types of information, which results in the brain searching for materials that possess the qualities it prefers and neglecting materials that don't.

De onderste regel in bovenstaande quote geeft aan dat autisten blijkbaar heel goed informatie kunnen sorteren. Dit is voor mij een beetje een doordenkertje, maar het kan verschillende dingen verklaren.
- Mijn gebeugen lijkt soms op een ladenkast, waarbij ik bepaalde herinneringen niet meer weet, maar zodra iets een herinnering bij mij teriggert, gaat die hele lade open en weet ik ineens alles weer (een beetje alsof ik van niets naar een compleet uitgebouwd bureau ga waar alle info die ik nodig heb, voor mij beschikbaar is).
- Niet-autisten zien mijn manier van denken als rigide, maar zelf zie ik de niet-autistische manier van denken als slordig (ze halen er van alles bij wat echt niks te maken heeft met het door ons samen gedeelde gespreksonderwerp, wat soms zelfs frustrerende vormen aanneemt, omdat ik de indruk krijg dat mijn gesprekspartner vooral bezig lijkt te zijn met denken aan dingen (het aandragen van "argumenten") die echt totaal irrelevant zijn voor de inhoud van het gesprek dat ik met die niet-autist aan het voeren ben). Hierdoor worden problemen minder snel opgelost en krijg ik er problemen bij die niks te maken hebben met zowel het oorspronkelijke probleem alsook de oplossing van het oorspronkelijke probleem. Maar blijkbaar kunnen ze het niet helpen (gezien de manier waarop bij niet-autisten automatisch hersengebieden worden aangesproken en het gemeten resultaat dat niet-autisten bij het oplossen van problemen veel langzamer zijn (en het daarbij ook ietsje slechter doen), inefficiënt en slordig.

Dat niet-autisten standaard meer en andere hersendelen activeren bij het oplossen van problemen (zoals ik eergisteren al beschreven heb), kan daar een meetbare uiting van zijn.

Een ander stukje uit dat artikel doet een uitspraak waar ik het zelf al langer mee eens ben (maar wat wel veel weerstand ondervindt), hierzo:

quote:

"One of the consequences of our new model will be to focus early childhood intervention on developing the particular strengths of the child's brain, rather than exclusively trying to correct missing behaviors, a practice that may be a waste of a once in a lifetime opportunity,"

In plaats van mijn verschillen t.o.v. niet-autisten te zien als een probleem, is het probleem eerder het niet kunnen laten mij te verplichten aan de massa te conformeren (en dit doe ik dan ook niet meer, dit heeft me in ruim 30 jaar vooral ellende opgebracht, weinig eigenwaarde, de hele mikmak. Dus forget it, die bullshit doe ik niet meer en mensen die dit niet kunnen laten ga ik gewoon niet meer mee om. Ik doe dit sinds ruim een jaar steeds meer en ineens wordt het steeds meer "smooth sailing"! ).

Ik zie ook bij andere autisten dat de drang om te conformeren eigenlijk vooral nadelige effecten heeft. En zelfs al zijn de intenties goed (en soms ook handig, zoals makkelijker sociale contacten maken), de conformistische manier om dit te doen, zal voor autisten globaar gezien niet werken.

En hier is een stukje waar ik al heel lang vragen over heb, namelijk waarom niet-autisten een soort interne drang lijken te hebben om sociaal te doen (waarom de ergere gevallen van niet-autisme zulke groupthinkers zijn)

quote:

"Geneticists, using animals implanted with the mutations involved in autism, have found that most of them enhance synaptic plasticity - the capacity of brain cells to create connections when new information is encountered. In parallel, our group and others have established that autism represents an altered balance between the processing of social and non-social information, i.e. the interest, performance and brain activity, in favor of non-social information," Mottron explained.

Eindelijk een link tussen het autistische brein en waarom het meer zelfstandige denkers zijn.
Autisten lijken informatie die niet relevant is, beter en meer te kunnen negeren. Dat bij autisten sociale kletspraat ook meer gericht is op bijvoorbeeld het delen van data en minder een soort van spontane neiging lijkt (dus gewoon zomaar kwebbelen omdat het kan) en dit is ook iets wat ik in mezelf herken, zeker van vroeger.

Maar omdat niet-autisten uit zichzelf meer bezig zijn met sociaal doen, hebben ze daar ook meer ervaring mee.

Dit stukje is wellicht ook interessant:

quote:

The various superiorities that subgroups of autistic people present in perception or in language indicates that an autistic infant's brain adapts to the information it is given in a strikingly similar way to sensory-deprived people.

en al helemaal volgende gedeelte:

quote:

"Speech and social impairment in some autistic toddlers may not be the result of a primary brain dysfunction of the mechanisms related to these abilities, but the result of their early neglect," Mottron said. "Our model suggests that the autistic superior perceptual processing compete with speech learning because neural resources are oriented towards the perceptual dimensions of language, neglecting its linguistic dimensions. Alternatively, for other subgroups of autistic people, known as Asperger, it's speech that's overdeveloped. In both cases, the overdeveloped function outcompetes social cognition for brain resources, resulting in a late development of social skills."

Dit zou een hele mooie verklaring zijn voor de verschillende wijzes waarop autisme zich uit en het zou ook bepaalde dingen kunnen verklaren, zoals de oneven wijze waarop autisten zich ontwikkelen (dat ze op sommige dingen hun leeftijdsgenoten enorm vooruit zijn, maar op andere dingen juist weer hopeloos achter kunnen lopen (hier werd met name social skills genoemd), maar dit (samen met de grotere plasticiteit van het autistische brein) impliceert ook dat deze achterstanden in principe ook weer in te halen zijn.

Zie nu iets verderop dat dit in het artikel zelf ook gesuggereerd wordt

quote:

By indicating that autistic ''restricted interests'' result from cerebral plasticity, this model suggest that they have an adaptive value and should therefore be the focus of intervention strategies for autism.

Ten slotte dit,

quote:

Rather than simply triggering a normal but enhanced plastic reaction, these mutations cause neurons to connect in a way that does not exist in non-autistic people.

misschien dat ik hierom meestal faal als ik probeer dingen uit te leggen
(waar geen weg is, is geen wil?)

Je kan dus stellen dat autisten het beste opgevoed kunnen worden als een autist en niet geforceerd worden zich te conformeren zodat de autist zo goed en zo kwaad als ie kan, een niet-autist te emuleren.

Dit beleid faalt hard, en daar mag best wat meer tegen gedaan gaan worden.

2 1/2 uur tikwerk, maar was wel weer even leuk en misschien dat er voor anderen hier ook nog bruikbare info in staat.

En mijn excuus voor de lengte, je kunt posts op fok met 1 druk op de W en de S knop 1 post vooruit skippen en achteruit skippen (gewoon net als je met WASD in games kunt sturen ).

[ Bericht 0% gewijzigd door magnetronkoffie op 23-07-2016 22:34:52 (woordje vergeten) ]

Even een repost vanuit de D&A reeks, maar waarvan ik wel vind dat het erg goed op deze reeks van toepassing is. het sluit toevalligerwijze ook goed aan met mijn posts hierboven.

Kernpunt is dat de huidige behandelingen voor psychische klachten bij autisten vaak niet werken, omdat de meeste behandelingen en therapieën ontwikkeld zijn om niet-autisten te behandelen.

De repost zelf:

quote:

Als ik het even heel zwart wit mag zeggen met hoe ik het zou ervaren.
Een persoon die een stoornis heeft en in mijn schematherapie groep zou terechtkomen zou storend werken, misschien een aparte groep/ benadering.

quote:

Op zondag 24 juli 2016 16:10 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Dat mag. Mijn antwoord op jouw zwart-witte zegje ga ik trouwens op een idem manier van een antwoord voorzien.

1 kernprobleem van de behandeling van autisten is dat veel (of de meeste) behandelingen gemaakt zijn om niet-autisten te helpen/genezen, maar omdat autisten sowieso in de basis op een (soms zelfs heel) andere manier denken, gaan de huidige behandelmethodes niet werken en cijfers onderbouwen deze visie ook.

Maar dit levert wel meerdere foutieve inzichten op, waarvan er 1 is dat autisten simpelweg een soort ingebouwde therapie-resistentie zouden hebben. Maar dit is niet zo.

Wat ik veel merk bij niet-autisten (de meeste behandelaars zijn zelf ook niet autistisch) is dat ze niet in staat zijn om te bedenken dat autisten andere behoeften hebben en die behoeften worden vaak niet gezien als een neutraal gegeven, maar als symptoom van behandel-resistentie, juist omdat ze dingen alleen maar vanuit hun eigen niet-autistische projecties kunnen zien.

Dit probleem (het alleen maar vanuit de eigen niet-autistische projectie ziektebeelden kunnen bekijken) zorgt er in zekere mate zelfs voor dat deze foutieve schema's zelfs schadelijk voor een autistische psychiatrisch patiënt zijn (ze maken de psychische problemen alleen maar erger, met een beetje mazzel zal het simpelweg niet aanslaan en zal er hooguit sprake zijn van weggegooide tijd).

Dat dit idee ook klopt, is denk ik ook 1 van de redenen waarom het LKH overweegt om helemaal geen SoVa trainingen meer te geven...omdat ze merken dat die "therapie/cursus/whatever" helemaal niet zo effectief blijkt te zijn.

SoVa is gebaseerd op het idee dat autisten inherent sociale problemen hebben, maar omdat dit niet het geval is, proberen ze een probleem recht te zetten vanuit een idee dat helemaal niet correct is (alsof je iemand medicatie voorschrijft voor een aandoening die medicatienemende helemaal niet heeft...en dus slaat deze medicatie helemaal niet aan).

Onjuiste kijkwijze met een onjuiste conclusie.

Ik heb toevallig de afgelopen dagen in het ASS-topic hier uitgebreid over geschreven en kwam toen zelf tot de conclusie dat behandelingen die gebaseerd zijn de tekorten van autisme ivm non-autisme te corrigeren, averechts werken (ging om meerdere wetenschappelijke bevindingen, links staan ook in de ASS-reeks) en ik was zelf ook al richting die conclusie gegaan.

De oplossing is (en dit impliceer je toevalligerwijze zelf ook al) door behandelmethoden te (gaan) ontwikkelen die specifiek voor autisten is, want een autist een therapie geven die gemaakt is om niet-autisten te genezen.

Deze zienswijze is net zo (in)effectief als een behandeling tegen bloedverlies bij mannen terwijl het om menstruatiebloed bij vrouwen gaat, ze zien 1 probleem, maar proberen het op te lossen net zoals ze een vergelijkbaar probleem zouden oplossen bij een heel ander type mens (en dit werkt natuurlijk niet). Het is een heel ander ding, maar de doctor denkt "als het bloed is, dan moeten we het dus zo en zo oplossen en aangezien dit bij mannen werkt, moet dit bij vrouwen ook werken en zo niet, dan zijn vrouwen blijkbaar gewoon therapieresistent".

Sorry voor het domme voorbeeldje, maar kon even niet een ander symptoom bedenken waarbij de symptomen vergelijkbaar zijn (rood bloed), maar de oorzaak totaal ergens anders ligt.

quote:

Iedere persoon is een paar keer flink door de mangel en als voorbeeld genomen.. Een persoon met een stoornis zou dan compleet buiten het plaatje vallen "ja zo ben ik nou eenmaal".

Er was ook een persoon met heel weinig empathie/ inlevingsvermogen en dat was bv heel erg slecht voor het groepsgevoel en sommige mensen hadden moeite om te delen waar hij bij was. (zat ie bv ongeinteresseerd te gapen)

Het luistert allemaal best nauw

quote:

Op zondag 24 juli 2016 16:10 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik heb dit zelf ook al meegemaak dat ik een behandeling kreeg die voor niet-autisten wellicht prima werkt, maar bij mij dus averechts.

1 voorbeeld die ik me heel goed voor de geest kan halen, is de behandeling die ik kreeg bij groepstherapie en later nog bij minstens 1 andere psycholoog die ik als "the silent treatment" bestempel.

Ik heb zelfs aan meerdere psychologen gevraagd waarom ze dit doen (want snap er geen snars van dat dit überhaupt iets goeds zou kunnen doen) en mij werd verteld dat de onderbouwing een (soms zelfs zeer) grote effectiviteit schijnt te hebben bij de problematiek die ik ervaar...maar voor mij werkt dit op z'n best niet, maar helaas had ik meer pech en heeft dit zelfs een extra traumatiserend effect op m'n psychische gezondheid gehad.

Bij die groepstherapie was zelfs 1 groepsgenote die zelfs meldde dat zij niet wist waarom ik er nou in godsnaam bij zat, waarna ikzelf antwoordde dat ik het helemaal met haar eens was (deze vrouw was zelf trouwens niet-autistisch) en onze behandelaars stonden erbij, keken ernaar, keken naar elkaar en alles bleef zoals het was totdat de boel even later helemaal explodeerde.

Dus ben het met je eens, ik weet zeker dat er veel meer autisten zijn die ervaren hebben dat bepaalde behandelingen die normaal gesproken effectief hadden moeten zijn, dit helemaal niet bleken te zijn. Lekker ook voor je eigenwaarde als autist, dat je als "inherent onbehandelbaar" wordt weggezet, terwijl je zelf al zo lang met psychische problemen loopt en terwijl je behandelingen maar niet lijken te werken en vervolgens gooien ze er maar een berg pillen tegenaan.

Ik heb de vraagsteller wel even geanonimiseerd, maar hem wel een DM gestuurd dat ik zijn vragen aan mij hierheen gequote heb .

quote:

Op zondag 24 juli 2016 20:03 schreef Mathemaat het volgende:

[..]

Nou, ik vind dat heel raar volgens mij is de behandeling van ASS al gestandaardiseerd voor ASS'ers. Was dat groepstherapie voor AD(H)D misschien?

De groepstherapie was bedoeld als soort "inventariseer-groep", de bedoeling was dat ze gingen kijken wat voor issues ik had om daarna een vervolggroep aan te bieden (dit is tenminste wat mij vooraf verteld was en mijn verwachtingen waren dan ook daarnaar).

De psychologe (2e keer dat ik deze behandeling kreeg) was jaren later en die was op de hoogte van mijn diagnoses. Was trouwens niet gerelateerd aan ASS of ADHD.

Bij de groepstherapie en later bij in minstens een ander geval (de andere keer was bij een psychologe) kreeg ik de silent treatment (noem het maar ff zo, mensen die dit kenne, zullen wel weten wat ik daarmee bedoel).

Maar het komt er op neer dat ze mij lieten vertellen...en vertellen...en nog meer vertellen. Maar ze zeiden niks terug. Dus ging ik duidelijker uitleggen, raakte hierdoor gefrustreerd, gaf zelf als feedback dat ik dit vervelend vond. Ik was altijd heel open en eerlijk naar ze, maar het was alsof ik tegen een dood paard aan het schoppen was. Ze bleven passief en ik had geen flauw idee waarom ze zo passief bleven, raakte daardoor gefrustreerd (want ondertussen was mijn thuissituatie en mijn leven een hel...en ondertussen deden de mensen die mij hadden moeten ondersteunen zo min mogelijk, alsof ze lui waren en alsof het ze niks kon schelen).

Dit ging meer dan een jaar zo door (tussendoor nog een vakantie-tje op de PAAZ-afdeling gespendeerd wat mede het gevolg van deze silent treatment was) en nog steeds ging het lampje niet bij ze branden dat dit niet alleen niet werkte, maar schade bij mij aan het veroorzaken was.

De andere keer was bij een psychologe. Compleet nutteloos en achteraf verspeelde tijd. Maar die 2e keer herkende ik het gedrag van mijn psychologe en ben daar zo snel mogelijk weer weggegaan (met een kutsmoes) om nog meer schade voor te zijn (want hierover praten had de vorige keer ook geen effect gehad).

Andere psychologen en hulpverleners heb ik gevraagd waarom ze dit nou deden en TOEN PAS kwam ik dus te weten dat dit gewoon een soort standaard behandelmethode was (dat wist ik beide keren niet) en dat dit blijkbaar wel zou werken...maar bij mij dus niet (waarschijnlijk omdat ik autistisch ben).

Ik heb dan ook op semi-stalinistische wijze ervoor gezorgd dat dit in al mijn dossiers vermeld wordt, want in plaats van dat de silent treatment me geholpen heeft, kreeg ik er alleen nog meer trauma's bij (goed voor mijn vertrouwen in de mensheid was dit ook niet, dit is schadelijk geweest op zo veel levels).

Je andere vraag:

quote:

Op zondag 24 juli 2016 20:01 schreef Mathemaat het volgende:

[..]

Nou, ik heb je al verteld dat ze geprobeerd hadden om ene ASS-labeltje op mij te plakken, omdat misschien de behandeling voor ASS mij zou helpen. Gelukkig vertrouwde mijn shv'er mij wel, dus het pushen stopte op een gegeven moment.

Ik ben blij dat er niet aan toegegeven heb, want ik was waarschijnlijk knetter gek geworden met die behandeling voor ASS en de mensen daar weer van mij, als ik zo terug kijk.

Maar ik neem de rest van de discussie wel naar ass-topic.

Maar als je deze behandeling nooit gehad hebt, hoe kan je dan weten dat deze niet voor je gewerkt had?

quote:

Op maandag 25 juli 2016 10:38 schreef Mathemaat het volgende:

[..]

Omdat ik ASS'ers in mijn vriendengroep heb, dat botst al behoorlijk tussen hoe chaotisch ik ben in mijn praten, doen en laten. En bovendien heb ik me ingelezen in de therapie voor ASS'ers, dan zie ik ook dat ik dat niet nodig. Misschien klinkt het heel arrogant, maar ik vertrouw meer in mijn eigen oordeel, dan die van een psycholoog. Want ik weet ondertussen, dat ik gewoon een boek kan pakken en dan kan leren en toepassen.

Over welke therapieën heb je je ingelezen? Ben vooral ook benieuwd om persoonlijke redenen wat voor aanbod er tegenwoordig is .
Ik vind je niet arrogant klinken, ik vind het juist heel goed dat je voor jezelf nadenkt .

Alles uit een boekje is minder mijn ding heb ik gemerkt, maar ik vind het wel leuk om bepaalde artikelen te interpreteren en te kijken hoe ik de aangereikte kennis kan toepassen.

Ik kan zelf trouwens ook erg chaotisch zijn in mijn praten en doen (allen die me al wat beter kennen, kunnen dit denk ik wel beamen).

En als je wilt, ik zou het zelf wel heel leuk vinden hoe je je vriendschappen met autisten ervaart (voordelen, nadelen, hoe de invulling van je vriendschappen met autisten is en hoe deze zich verhouden met je vriendschappen met niet-autisten), wie weet kan ik daar nog wat van leren .

quote:

Op maandag 25 juli 2016 10:42 schreef Mathemaat het volgende:

[..]

Ahja, volgens mij valt dat onder psychoanalyse, dan laten ze je praten totdat je ergens vastloopt, als in emotioneel reageert, dan proberen ze dat meer uit te lokken (en te behandelen). Ik kan me voorstellen dat je als ASS'er geen idee hebt wat je dan moet doen. Ik zou daar zelf ook niet tegen kunnen vanwege mijn diepe onzekerheid.

Owja...psycho-analyse moest zoiets heten...alleen wel jammer dat ik na een jaar van deze silence-treatment mijn behandelaars steeds vaker begon te vragen of ze me nou eindelijk eens konden vertellen wat er nou met me aan de hand was.

Maar ze antwoordden altijd ontwijkend (de enige keer dat ik wel feedback kreeg, was toen ik vroeg hoe ze mijn toestand konden beschrijven de weken voor mijn opname op de PAAZ en ze spontaan antwoordde dat het klonk als overspannenheid (ik heb trouwens enorm veel aan die feedback gehad, kon erover praten zonder zelf niet te weten waar ik het over had, feedback geven, uitleggen aan mensen die anders moeilijk bleven doen (alsof ik aan het liegen/overdrijven/etc was ofzo ))).

Op een gegeven moment gaf ik aan dat ik betwijfelde of ze überhaupt wel wat van me wisten en begon ik gerichter naar mijn diagnose te vragen, waarop ze uiteraard weer geen antwoord gaven.

De feedback die ik toen kreeg, was een beetje van het niveau "we zijn er bijnaha! Nog even volhouden " en ik had zoiets van "Wtf man, ik wacht al een jaar, ik ben toch geen idioot ofzo?".

De groep zelf liep tegen die tijd ook voor geen meter, geregeld bleef bijna iedereen weg (dus dat er van de 6 tot 8 mensen in de groep er maar 2 kwamen opdagen (ik was 1 van die 2 dan).

Op een gegeven moment was de druk op mij zo hoog opgelopen weer dat ik (een paar maanden na mijn opname op de PAAZ en even nadat mijn 1e vriendin onze ehm..'relatie' had beëindigd(?) (ik had haar op de PAAZ ontmoet en ze heeft me toen geschaakt)) weer suïcidale ideaties begon te krijgen en het niet meer kon opbrengen om nog naar de groep te gaan. Uiteindelijk heb ik maar een klacht tegen ze ingediend, mede zodat ik dat dossier dat ze van me hadden eindelijk uit hun klauwen kon rukken en inzien ....en TOEN PAS gebeurde er eindelijk eens wat! Het was GVD ruim een jaar later man .

Stond trouwens opvallend weinig in dat dossier, maar die paar dingetjes gaven me tenminste wel richting nadat ik uit de groep was gegooid en zij al mijn tekeningen en knutselarijen blijkbaar al hadden vernietigd toen ik vroeg hoe het afhalen van mijn werken daar het beste geregeld kon worden.

Toen ik wat jaren later dus een psychologe kreeg (was ivm bepaalde angstklachten geloof ik?) en zij dezelfde stijl hanteerde, herkende ik die dan ook meteen en heb eerst nog korte tijd aangegeven dat dit niks voor me was, waarna die gesprekken uiteindelijk niet lang geduurd hebben (en ook niks meer voor me hebben opgeleverd).

Dus tegenwoordig hamer ik erop dat dit misschien wel voor hun andere cliënten fantastisch werkt, maar bij mij dus niet. 't was eerder traumatiserend en mijn vertrouwen in de hulpverlening (mijn vertrouwen in alles eigenlijk) heeft door die ervaring een flinke deuk opgelopen.

Mijn vertrouwen was voordat ik aan die groep begon sowieso al bijna non-existent, maar nu zat ik dus met nog een trauma erbij weer op een wachtlijst en had ik 3 jaar na mijn aanmelden bij de RIAGG nog steeds geen diagnose.

Het enige goeie wat mijn zorgbehandeling heeft opgeleverd, was zeg maar de uitslag van een uitgebreid karakteronderzoek dat ik (nadat ik uit de groep was gegooid) gedaan heb en het resultaat daarvan gaf mij eindelijk de zelfinzichtsaanknooppunten die ik nodig had om aan mezelf te werken (zat o.a. een IQ-test bij), maar voor de rest was ik gewoon niet verder gekomen.

...niet dat het daarna ineens wel van een leien dakje ging hoor .

^{en mijn excuus voor de rommelige post, ben net nog geen uurtje gelee uit bed gekomen}

quote:

Op woensdag 27 juli 2016 16:30 schreef Aiciu het volgende:
Misschien moet ik toch maar gaan liegen over mijn aantal dates want ik ben de tel inmiddels kwijt en dat vinden ze niet leuk om te horen

Naja, als ik een date zou hebben die begint over hoeveel dates zij heeft gehad met mannen die uiteindelijk "niet altijd even eerlijk" beken te zijn en nog meer van dat gezeik, zou ik ook niet vrolijk van worden .

quote:

Mensen die afspraken niet nakomen
Skip!

Heb je het nu trouwens over je dates of over mensen die hun afspraken niet nakomen in het algemeen?

Maar hoe dan ook "eens"

quote:

Op donderdag 28 juli 2016 17:44 schreef Aiciu het volgende:

[..]

Ik ben soms te eerlijk

Het kan op allebei slaan, maar in dit geval ging het over iemand waar ik mee af zou spreken, maar toen ik haar wilde bellen om zeker te weten dat ze thuis was, kreeg ik haar niet te pakken.
Ik heb al eerder voor een dichte deur gestaan, dus dat vertrouwen is weg.

Was 't dezelfde?
Als 't nml 2 verschillenden waren, is dat wantrouwen wellicht niet helemaal terecht.

quote:

Op donderdag 28 juli 2016 15:42 schreef Opoefiets het volgende:
Mensen die hun afspraak niet nakomen zijn erg vervelend. Die moet je ook gewoon mijden.

Ben ik trouwens wel met je eens (tenzij ze er een goede reden voor hebben en geen slechte intenties hebben etc).

[ Bericht 12% gewijzigd door magnetronkoffie op 28-07-2016 19:49:10 ]

quote:

Op vrijdag 29 juli 2016 17:51 schreef Aiciu het volgende:

[..]

Ja, dezelfde. Maar het is gewoon irritant wanneer mensen niet nakomen en ook niets zeggen.
Zeg dan gewoon eerlijk dat je niet kan/wil dan is het goed.

Duidelijk, snap 't, eens