LIF Lifestyle
Alles over gezondheid, uiterlijke verzorging, mode, kleding, make-up, tabak, etc.
Gia en Mula, gelukkig wat beter nieuws! 
Yvonne, hoe is het gelopen met de echo enzo?
Yvonne, hoe is het gelopen met de echo enzo?
[i]Als je iets loslaat heb je 2 handen om iets aan te pakken[/i]
Met mijn vrouw alles ok, werkt 3 dagen, gaat best aardig. Volgende week weer een botscan. Ga ik maar weer eens mee. Lang geleden, het ziekenhuis. Was voorheen wel anders.
https://www.kanker.nl/bib(...)ker?utm_source=em-82
kreeg dit vandaag in de mail.
Post het hier, misschien interessant voor sommigen.
kreeg dit vandaag in de mail.
Post het hier, misschien interessant voor sommigen.
Fijn te lezen dat het goed met je vrouw gaat. Waarom krijgt ze een botscan? Die geven ze niet standaard.quote:Op donderdag 30 juni 2016 22:53 schreef JK het volgende:
Met mijn vrouw alles ok, werkt 3 dagen, gaat best aardig. Volgende week weer een botscan. Ga ik maar weer eens mee. Lang geleden, het ziekenhuis. Was voorheen wel anders.
We moeten bereid zijn het leven dat we gepland hebben op te geven om het leven te vinden dat op ons wacht.
Vanwege dat ze aan de tamoxifen zit. Doordat ze vervroegd in de overgang is, worden de botten ook zwakker en zo houden ze bij hoe het er mee staat. Er was vorige keer al te zien dat ze minder goed zijn dan bij een gezonde meid van 31.quote:Op woensdag 6 juli 2016 11:39 schreef Slaapmeisje het volgende:
[..]
Fijn te lezen dat het goed met je vrouw gaat. Waarom krijgt ze een botscan? Die geven ze niet standaard.
O wat fijn. Dat hebben ze bij mij nooit aangeboden. Maar scheelt misschien dat ik 41 was bij de diagnose.
We moeten bereid zijn het leven dat we gepland hebben op te geven om het leven te vinden dat op ons wacht.
Ik ben met de laatste loodjes bezig, Herceptin tot eind september en dan heb ik er anderhalf jaar gifzooi opzitten, oh en bestralen en operatie natuurlijk.
Maar wat ik vragen wilde, is dit herkenbaar: ik word soms o overvallen door pijn in de borst+borststreek, bot, spieren, weefsel, gewoon een valse gemene pijn, net of het van binnen aan het scheuren is.
Echo was trouwens goed, ik had ook niks anders verwacht er zit gewoon rond de littekens, oksel, en borst gewoon iets niet goed. Soms een voelbare schijf en dan zoals vandaag weer zo'n scheurende pijn.
Ik bennog lang niet de oude en heb het idee dat ik me moeier voel dan na de operatie.
Nou ja, ik voel me soms zo'n zeur, ik zie er toch goed uit? Ben bijna klaar? Maar ik voel me niet echt geweldig. Bleh, bleh, bleh.
Maar wat ik vragen wilde, is dit herkenbaar: ik word soms o overvallen door pijn in de borst+borststreek, bot, spieren, weefsel, gewoon een valse gemene pijn, net of het van binnen aan het scheuren is.
Echo was trouwens goed, ik had ook niks anders verwacht er zit gewoon rond de littekens, oksel, en borst gewoon iets niet goed. Soms een voelbare schijf en dan zoals vandaag weer zo'n scheurende pijn.
Ik bennog lang niet de oude en heb het idee dat ik me moeier voel dan na de operatie.
Nou ja, ik voel me soms zo'n zeur, ik zie er toch goed uit? Ben bijna klaar? Maar ik voel me niet echt geweldig. Bleh, bleh, bleh.
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Scheurend gevoel herken ik niet, wel de gemene pijn in het borstgebied. Het wordt getriggerd door bepaalde bewegingen en soms door niks. Het is een soort kramp denk ik en zorgt ervoor dat ik ineens geen adem meer krijg. Net alsof mijn borstspieren het ineens niet meer doen. Heel eng. 
Het begint bij het uiteinde van mn litteken. Heb het aan beide kanten, maar vooral (en in veel ergere mate) aan de bestraalde kant. Volgens de fysio heeft het waarschijnlijk te maken met littekenweefsel na operatie en bestraling.
Wat rot dat je je nog steeds niet goed voelt Yvonne. Hopelijk knapt het echt op nadat je stopt met de Herceptin.
Met mij gaat het goed. Af en toe (heel erg) moe en af en toe stekende botpijn (in zo'n beetje mn hele lijf
), maar verder wel ok. Nog niks aangekomen tot nu toe 
en zelfs het haar geeft het nog niet op.
Het begint bij het uiteinde van mn litteken. Heb het aan beide kanten, maar vooral (en in veel ergere mate) aan de bestraalde kant. Volgens de fysio heeft het waarschijnlijk te maken met littekenweefsel na operatie en bestraling. Wat rot dat je je nog steeds niet goed voelt Yvonne. Hopelijk knapt het echt op nadat je stopt met de Herceptin.
Met mij gaat het goed. Af en toe (heel erg) moe en af en toe stekende botpijn (in zo'n beetje mn hele lijf
), maar verder wel ok. Nog niks aangekomen tot nu toe en zelfs het haar geeft het nog niet op.
Zoiets heb ik ook, ja. Net alsof soms alle spieren keihard samentrekken. Soort kramp, inderdaad.
Heb ik soms in mijn rug als ik gewoon plat lig. Soms ook aan de zijkant van mijn onderste ribben.
Heb ik soms in mijn rug als ik gewoon plat lig. Soms ook aan de zijkant van mijn onderste ribben.
ik heb het vooral als ik iets voorover buk en dan opzij draai. Bijv op de rand van het bed zitten en dan mn rechtersok aandoen. Of op een laag krukje in de tuin werken en dan net te ver opzij werken zonder het krukje mee te schuiven. Het is inderdaad net alsof de spieren ineens keihard samentrekken. Ik vind het echt rot. Het voelt vervelend, maar het doet ook gewoon pijn. En ik heb tot nu toe nog niks gevonden waar het beter van wordt. Alleen afwachten. 
Ik duim voor je vanuit Belgie.quote:
Ik ben met de laatste loodjes bezig, Herceptin tot eind september en dan heb ik er anderhalf jaar gifzooi opzitten, oh en bestralen en operatie natuurlijk.
Maar wat ik vragen wilde, is dit herkenbaar: ik word soms o overvallen door pijn in de borst+borststreek, bot, spieren, weefsel, gewoon een valse gemene pijn, net of het van binnen aan het scheuren is.
Echo was trouwens goed, ik had ook niks anders verwacht er zit gewoon rond de littekens, oksel, en borst gewoon iets niet goed. Soms een voelbare schijf en dan zoals vandaag weer zo'n scheurende pijn.
Ik bennog lang niet de oude en heb het idee dat ik me moeier voel dan na de operatie.
Nou ja, ik voel me soms zo'n zeur, ik zie er toch goed uit? Ben bijna klaar? Maar ik voel me niet echt geweldig. Bleh, bleh, bleh.
Knuffies voor iedereen!
Koning, keizer, admiraal, schijten moeten ze allemaal by cafca.
Beequeen is gister overleden na een jarenlange strijd tegen drie soorten kanker.
Haar topic staat hier:
UTO / R.I.P Beequeen
[ Bericht 0% gewijzigd door yvonne op 04-08-2016 20:43:28 ]
Haar topic staat hier:
UTO / R.I.P Beequeen
[ Bericht 0% gewijzigd door yvonne op 04-08-2016 20:43:28 ]
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Haar strijd is helemaal aan me voorbij gegaan. Schrik hier wel van.quote:Op donderdag 4 augustus 2016 11:42 schreef yvonne het volgende:
Beequeen is gister overleden na een jarenlange strijd tegen drie soorten kanker.
Haar topic staat hier:
UTO / R.I.P Beequeen
Is ook al de zoveelste fokker die overleden is.
Hoop dat ze daar boven, als er een boven is, een gezellige community hebben.
Hoe gaat het met iedereen? We zijn net terug van een weekje vakantie. Met mijn vrouw gaat het best aardig, harde matras niet goed voor haar heupen en door de medicatie merkt ze ook dat afvallen lastig is.
Hoop niet dat ze teveel is aangekomen door het eten tijdens de vakantie.
Hoop niet dat ze teveel is aangekomen door het eten tijdens de vakantie.
Poe, ik merk dat ik best moeite heb om hier een update te doen.
Ik ben klaar met de Herceptin, na anderhalf jaar eindelijk klaar.
Of ik schoon ben dat wordt niet gezegd je hoort tegenwoordig dat er op dit moment geen zichtbare kankercellen zitten.
De laatste rondes vielen me zwaar, erg zwaar, qua vermoeidheid heb ik een behoorlijke tik gekregen en ook mentaal.
Ik hoef jullie niet uit te leggen hoe dat zit met vermoeidheid Maar ik kan soms zelfs m'n hoofd niet recht houden, zo moe.
Ik vroeg hier in het begin: verander ik.
En ja, ik ben veranderd, alles is kleiner geworden, je leven staat stil, je richt je op hele kleine dingen, je zoekt naar een nieuwe balans, en je probeert tegen de stroom van geweld in te zwemmen en dat put alleen maar uit.
Ik ben enorm blij dat dit klaar is, ik kan gaan revalideren, vroeger had ik verpleegsterskuiten, nu heb ik vel en bot, spierweefsel is vrijwel overal flink verminderd, ik had vuurvaste handen, bij het minste of geringste brand ik me, warm eten gaat zo enorm langzaam, alles brandt, maar goed, alles maar dan ook alles is kapot geweest.
De vrouwen die hier ook hormoonpillen slikken en de Herceptin hebben gehad kennen de waslijst aan klachten, die hoef ik niet op te noemen
Dan zitten we hier morgen nog.
Ik kan ook nu pas aan verwerking beginnen, hoervoor was er iedere week wel iets, zo'n heel traject is niet bepaald rustgevend.
M'n brein is de grootste handicap, hele dingen kwijt, vergeten wat ik doe of zeg, vreselijk chaotisch, inn gesprek met anderen moet ik weg want dat kan ik niet verwerken, een op een wel, meerdere mensen: nope.
Gelukkig hebben ze de boel getest ( lange test, 3 uur, uitputtend) en het goede nieuws, het zit er allemaal nog, en was ik voor mijn leeftijd bovengemiddeld snel en slim. Alleen, er is altijd een alleen, ik vaar op automatische piloot, waarbij ik ook enorme fouten maak.
En alles komt wel terug, maar dan moet ik heeeeeeeeeeeeeel veel geduld hebben. En sowieso dagelijks oefenen. Maar dit kan jaren duren.
En dat bedoel ik met alles is kleiner geworden, dat iets nog jaren kan duren kan ik nieteens overzien. Het zegt me niets.
Maar ik ben klaar jongens, KLAAR!
En ik word oma
Alleen moet ik ook in oktober terugkomen voor een darmonderzoek, men vond bloed bij onderzoek dus moet het beter nagekeken worden.
Gedoe, uiteraard zit er bloed bij, wat denk je wat al die medicatie doet?
Maar goed, weer iets op m'n bordje, maar dat schuif ik eronder, ik weet dat het niks is.
Ik hoop dat het een beetje te volgen is, hak op de tak
Ik ben klaar met de Herceptin, na anderhalf jaar eindelijk klaar.
Of ik schoon ben dat wordt niet gezegd je hoort tegenwoordig dat er op dit moment geen zichtbare kankercellen zitten.
De laatste rondes vielen me zwaar, erg zwaar, qua vermoeidheid heb ik een behoorlijke tik gekregen en ook mentaal.
Ik hoef jullie niet uit te leggen hoe dat zit met vermoeidheid
Maar ik kan soms zelfs m'n hoofd niet recht houden, zo moe.Ik vroeg hier in het begin: verander ik.
En ja, ik ben veranderd, alles is kleiner geworden, je leven staat stil, je richt je op hele kleine dingen, je zoekt naar een nieuwe balans, en je probeert tegen de stroom van geweld in te zwemmen en dat put alleen maar uit.
Ik ben enorm blij dat dit klaar is, ik kan gaan revalideren, vroeger had ik verpleegsterskuiten, nu heb ik vel en bot, spierweefsel is vrijwel overal flink verminderd, ik had vuurvaste handen, bij het minste of geringste brand ik me, warm eten gaat zo enorm langzaam, alles brandt, maar goed, alles maar dan ook alles is kapot geweest.
De vrouwen die hier ook hormoonpillen slikken en de Herceptin hebben gehad kennen de waslijst aan klachten, die hoef ik niet op te noemen
Dan zitten we hier morgen nog.
Ik kan ook nu pas aan verwerking beginnen, hoervoor was er iedere week wel iets, zo'n heel traject is niet bepaald rustgevend.
M'n brein is de grootste handicap, hele dingen kwijt, vergeten wat ik doe of zeg, vreselijk chaotisch, inn gesprek met anderen moet ik weg want dat kan ik niet verwerken, een op een wel, meerdere mensen: nope.
Gelukkig hebben ze de boel getest ( lange test, 3 uur, uitputtend) en het goede nieuws, het zit er allemaal nog, en was ik voor mijn leeftijd bovengemiddeld snel en slim. Alleen, er is altijd een alleen, ik vaar op automatische piloot, waarbij ik ook enorme fouten maak.
En alles komt wel terug, maar dan moet ik heeeeeeeeeeeeeel veel geduld hebben. En sowieso dagelijks oefenen. Maar dit kan jaren duren.
En dat bedoel ik met alles is kleiner geworden, dat iets nog jaren kan duren kan ik nieteens overzien. Het zegt me niets.
Maar ik ben klaar jongens, KLAAR!
En ik word oma
Alleen moet ik ook in oktober terugkomen voor een darmonderzoek, men vond bloed bij onderzoek dus moet het beter nagekeken worden.
Gedoe, uiteraard zit er bloed bij, wat denk je wat al die medicatie doet?
Maar goed, weer iets op m'n bordje, maar dat schuif ik eronder, ik weet dat het niks is.
Ik hoop dat het een beetje te volgen is, hak op de tak
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Sterke, sterke vrouwquote:
Poe, ik merk dat ik best moeite heb om hier een update te doen.
Ik ben klaar met de Herceptin, na anderhalf jaar eindelijk klaar.
Of ik schoon ben dat wordt niet gezegd je hoort tegenwoordig dat er op dit moment geen zichtbare kankercellen zitten.
De laatste rondes vielen me zwaar, erg zwaar, qua vermoeidheid heb ik een behoorlijke tik gekregen en ook mentaal.
Ik hoef jullie niet uit te leggen hoe dat zit met vermoeidheid
Ik vroeg hier in het begin: verander ik.
En ja, ik ben veranderd, alles is kleiner geworden, je leven staat stil, je richt je op hele kleine dingen, je zoekt naar een nieuwe balans, en je probeert tegen de stroom van geweld in te zwemmen en dat put alleen maar uit.
Ik ben enorm blij dat dit klaar is, ik kan gaan revalideren, vroeger had ik verpleegsterskuiten, nu heb ik vel en bot, spierweefsel is vrijwel overal flink verminderd, ik had vuurvaste handen, bij het minste of geringste brand ik me, warm eten gaat zo enorm langzaam, alles brandt, maar goed, alles maar dan ook alles is kapot geweest.
De vrouwen die hier ook hormoonpillen slikken en de Herceptin hebben gehad kennen de waslijst aan klachten, die hoef ik niet op te noemen
Dan zitten we hier morgen nog.
Ik kan ook nu pas aan verwerking beginnen, hoervoor was er iedere week wel iets, zo'n heel traject is niet bepaald rustgevend.
M'n brein is de grootste handicap, hele dingen kwijt, vergeten wat ik doe of zeg, vreselijk chaotisch, inn gesprek met anderen moet ik weg want dat kan ik niet verwerken, een op een wel, meerdere mensen: nope.
Gelukkig hebben ze de boel getest ( lange test, 3 uur, uitputtend) en het goede nieuws, het zit er allemaal nog, en was ik voor mijn leeftijd bovengemiddeld snel en slim. Alleen, er is altijd een alleen, ik vaar op automatische piloot, waarbij ik ook enorme fouten maak.
En alles komt wel terug, maar dan moet ik heeeeeeeeeeeeeel veel geduld hebben. En sowieso dagelijks oefenen. Maar dit kan jaren duren.
En dat bedoel ik met alles is kleiner geworden, dat iets nog jaren kan duren kan ik nieteens overzien. Het zegt me niets.
Maar ik ben klaar jongens, KLAAR!
En ik word oma
Alleen moet ik ook in oktober terugkomen voor een darmonderzoek, men vond bloed bij onderzoek dus moet het beter nagekeken worden.
Gedoe, uiteraard zit er bloed bij, wat denk je wat al die medicatie doet?
Maar goed, weer iets op m'n bordje, maar dat schuif ik eronder, ik weet dat het niks is.
Ik hoop dat het een beetje te volgen is, hak op de tak
En ik wens je nog meer sterkte toe in het her- of opnieuw vinden van jezelf. 
Ik viel zo maar binnen en las
Je verhaal is prima te volgen.
...from the labyrinth beyond time and space, seeks her way out to a clearing
Het is goed te volgen Yvonne.
Hoop dat mbt vermoeidheid en andere klachten toch snel verbetering gaat laten zien
Hoop dat mbt vermoeidheid en andere klachten toch snel verbetering gaat laten zien
Oma Yvonne!
Wat fijn dat je klaar bent Yvonne! Lekker vooruit vanaf nu.
Hier gaat het goed. Paar weken geleden deed het bloed vreemd en was het maar de vraag of de chemo nog werkte. Met spoed een ctscan gehad en dat zag er goed uit. Goed nieuws dus (alleen jammer dat ik een enorme bak stress kreeg in de week voor vakantie ). Maar goed, vakantie gelukt, bloed vandaag ook weer ok dus rest van de dag mag ik weer aan een infuus hangen. Laatste keer was 5 weken geleden. Mn haar groeit gewoon. 
Wat fijn dat je klaar bent Yvonne! Lekker vooruit vanaf nu.
Hier gaat het goed. Paar weken geleden deed het bloed vreemd en was het maar de vraag of de chemo nog werkte. Met spoed een ctscan gehad en dat zag er goed uit. Goed nieuws dus (alleen jammer dat ik een enorme bak stress kreeg in de week voor vakantie
). Maar goed, vakantie gelukt, bloed vandaag ook weer ok dus rest van de dag mag ik weer aan een infuus hangen. Laatste keer was 5 weken geleden. Mn haar groeit gewoon.
ik kan volgen hoor kanjer!quote:
Poe, ik merk dat ik best moeite heb om hier een update te doen.
Ik ben klaar met de Herceptin, na anderhalf jaar eindelijk klaar.
Of ik schoon ben dat wordt niet gezegd je hoort tegenwoordig dat er op dit moment geen zichtbare kankercellen zitten.
De laatste rondes vielen me zwaar, erg zwaar, qua vermoeidheid heb ik een behoorlijke tik gekregen en ook mentaal.
Ik hoef jullie niet uit te leggen hoe dat zit met vermoeidheid
Ik vroeg hier in het begin: verander ik.
En ja, ik ben veranderd, alles is kleiner geworden, je leven staat stil, je richt je op hele kleine dingen, je zoekt naar een nieuwe balans, en je probeert tegen de stroom van geweld in te zwemmen en dat put alleen maar uit.
Ik ben enorm blij dat dit klaar is, ik kan gaan revalideren, vroeger had ik verpleegsterskuiten, nu heb ik vel en bot, spierweefsel is vrijwel overal flink verminderd, ik had vuurvaste handen, bij het minste of geringste brand ik me, warm eten gaat zo enorm langzaam, alles brandt, maar goed, alles maar dan ook alles is kapot geweest.
De vrouwen die hier ook hormoonpillen slikken en de Herceptin hebben gehad kennen de waslijst aan klachten, die hoef ik niet op te noemen
Dan zitten we hier morgen nog.
Ik kan ook nu pas aan verwerking beginnen, hoervoor was er iedere week wel iets, zo'n heel traject is niet bepaald rustgevend.
M'n brein is de grootste handicap, hele dingen kwijt, vergeten wat ik doe of zeg, vreselijk chaotisch, inn gesprek met anderen moet ik weg want dat kan ik niet verwerken, een op een wel, meerdere mensen: nope.
Gelukkig hebben ze de boel getest ( lange test, 3 uur, uitputtend) en het goede nieuws, het zit er allemaal nog, en was ik voor mijn leeftijd bovengemiddeld snel en slim. Alleen, er is altijd een alleen, ik vaar op automatische piloot, waarbij ik ook enorme fouten maak.
En alles komt wel terug, maar dan moet ik heeeeeeeeeeeeeel veel geduld hebben. En sowieso dagelijks oefenen. Maar dit kan jaren duren.
En dat bedoel ik met alles is kleiner geworden, dat iets nog jaren kan duren kan ik nieteens overzien. Het zegt me niets.
Maar ik ben klaar jongens, KLAAR!
En ik word oma
Alleen moet ik ook in oktober terugkomen voor een darmonderzoek, men vond bloed bij onderzoek dus moet het beter nagekeken worden.
Gedoe, uiteraard zit er bloed bij, wat denk je wat al die medicatie doet?
Maar goed, weer iets op m'n bordje, maar dat schuif ik eronder, ik weet dat het niks is.
Ik hoop dat het een beetje te volgen is, hak op de tak
nu kan je gaan genieten van je toekomstig kleinkind!!
Koning, keizer, admiraal, schijten moeten ze allemaal by cafca.
Wat super oma yvonne 👍heb na het hele traject ook een darmonderzoek gehad, de chemo sloeg bij mij daar in als een bom. Daar kwamen bij mij toen de klachten weg, geen gekkigheid gevonden alleen een geirriteerde divertikel.
Mula fijn dat het gewoon goed gaat.
Hier vorige week de jaarlijkse controle gehad en pfff dat levert dan toch weer zorgen op maar alles goed. Mijn arts opperde of het misschien eens een idee is om naar een voorlichting avond te gaan over borstreconstructie. Gekke is ik weet het gewoon niet ... misschien is het ook wel het idee van safe geen borsten.
Mula fijn dat het gewoon goed gaat.
Hier vorige week de jaarlijkse controle gehad en pfff dat levert dan toch weer zorgen op maar alles goed. Mijn arts opperde of het misschien eens een idee is om naar een voorlichting avond te gaan over borstreconstructie. Gekke is ik weet het gewoon niet ... misschien is het ook wel het idee van safe geen borsten.
Sterkte nog, hopelijk stelt dat bloed in je darm niets voor. En bovenal: gefeliciteerdquote:
Maar ik ben klaar jongens, KLAAR!
En ik word oma
Wat leuk, Yvonne. Ben stiekem wel een tikkeltje jaloers. Hoop dat ook nog mee te mogen maken.quote:
Maar ik ben klaar jongens, KLAAR!
En ik word oma
Geniet ervan!
Mag eind oktober weer voor de jaarlijkse controle.
De diagnose is nu 5 jaar geleden. De magische 5-jaarsoverleving grens. Een nichtje van me kreeg het na 7 jaar terug en was toen binnen een half jaar dood.
Ik mag in elk geval nog tot mei 2017 Anastrazol. Ben echt bang om ermee te stoppen....
Sterkte met het herstel, en gefeliciteerd aanstaande omaquote:
Poe, ik merk dat ik best moeite heb om hier een update te doen.
[...]
Goede berichten, Yvonne. En leuk dat je oma wordt. Hopelijk breekt er nu een fijne periode aan en kun je volop genieten van je kleinkind.
oma zijn is zo leuk Yvonne
Godmother of Radio 49
And now I think of my life as vintage wine
How fragile we are
And now I think of my life as vintage wine
How fragile we are
Op
Haha. Moest lachen!quote:
Moest kunnen dat het voor iedereen klaar is. Niemand meer borstkanker. Zou er dat ooit van komen? Het is al wel in de meeste gevallen van 'niet meer beter worden' tot een chronische ziekte geworden, maar toch sterven er nog teveel vrouwen aan deze ziekte. En helaas vaak ook jonge vrouwen.
En tja, klaar....Hoe klaar ben je ermee? Nog 5 jaar controles, nog 5 jaar hormonen met de nodige bijwerkingen en levenslang angst dat het terugkomt.
Kon er maar een slotje op.
zo is dat. een klasgenootje van vroeger overleed 6 jaar geleden aan deze kutziekte. haar dochtertje moet verder zonder mama.quote:Op donderdag 29 september 2016 15:31 schreef Gia het volgende:
[..]
Haha. Moest lachen!
Moest kunnen dat het voor iedereen klaar is. Niemand meer borstkanker. Zou er dat ooit van komen? Het is al wel in de meeste gevallen van 'niet meer beter worden' tot een chronische ziekte geworden, maar toch sterven er nog teveel vrouwen aan deze ziekte. En helaas vaak ook jonge vrouwen.
En tja, klaar....Hoe klaar ben je ermee? Nog 5 jaar controles, nog 5 jaar hormonen met de nodige bijwerkingen en levenslang angst dat het terugkomt.
Kon er maar een slotje op.
Koning, keizer, admiraal, schijten moeten ze allemaal by cafca.
Ik hoop dat het zoals in de film Elysium gaat. Een machine detecteert kanker, fixt het ff in no time en zegt 'cancer cured'. Hoera!
Mijn vrouw zit er aan te denken om eerder te stoppen met de hormoonmedicatie, maar alleen afhankelijk na berekenen hoeveel procent het zou schelen. Er zijn wel meer vrouwen die er zo over denken of er eerder mee zijn gestopt.
Ik moet zeggen dat het wereldje eerst idd kleiner werd en simpele dingen niet meer boeiend waren, want er was iets veel ergers aan de hand, maar langzamerhand kan ik me weer heerlijk irriteren aan kleine dingetjes. Het leven begint weer een beetje normaal te worden voor mij in elk geval, maar ik denk ook wel van mijn vrouw, want die stoort zich ook al meer aan simpele dingen. Mag ook wel, laatste chemo's zijn bijna 2 jaar geleden en de operatie vlak voor de kerst ook 2 jaar.
Ze komt wel aan van die medicijnen, ze is nu volgens mij op haar zwaarst. Ze kon het bijhouden met een sportschoolabonnementje, maar die sloot. Nu gaan we dus samen een nieuwe sportschool zoeken. Zaterdag 'intake' en ik ga gewoon met haar mee sporten, in haar uppie zal ze denk ik snel afhaken, want sportschool is gewoon saai. Ik ga met haar mee, het helpt haar met de kilootjes en ik denk dat ik dan wat meer spieren ga kweken in mijn bovenlichaam.
Mijn vrouw zit er aan te denken om eerder te stoppen met de hormoonmedicatie, maar alleen afhankelijk na berekenen hoeveel procent het zou schelen. Er zijn wel meer vrouwen die er zo over denken of er eerder mee zijn gestopt.
Ik moet zeggen dat het wereldje eerst idd kleiner werd en simpele dingen niet meer boeiend waren, want er was iets veel ergers aan de hand, maar langzamerhand kan ik me weer heerlijk irriteren aan kleine dingetjes. Het leven begint weer een beetje normaal te worden voor mij in elk geval, maar ik denk ook wel van mijn vrouw, want die stoort zich ook al meer aan simpele dingen.
Mag ook wel, laatste chemo's zijn bijna 2 jaar geleden en de operatie vlak voor de kerst ook 2 jaar.Ze komt wel aan van die medicijnen, ze is nu volgens mij op haar zwaarst. Ze kon het bijhouden met een sportschoolabonnementje, maar die sloot. Nu gaan we dus samen een nieuwe sportschool zoeken. Zaterdag 'intake' en ik ga gewoon met haar mee sporten, in haar uppie zal ze denk ik snel afhaken, want sportschool is gewoon saai. Ik ga met haar mee, het helpt haar met de kilootjes en ik denk dat ik dan wat meer spieren ga kweken in mijn bovenlichaam.
Eej Yvonne, bijna oma, wat gaaf!
Heel af en toe kom ik hier even kijken, dan ben ik blij als ik jullie weer wat zie posten
Hier gaat het zo'n beetje zoals Yvonne beschrijft, de medicatie hakt er lekker in.
Totaal geen concentratie, twee dingen tegelijk gaat al helemaal niet en onderbreek me niet als ik wat vertel...
Kom echt vaak niet meer uit mijn woorden, vergeet werkelijk alles en verder wat vage klachten, pijnlijke spieren en stroeve gewrichten. Heb gemerkt dat het allemaal niet zo soepel meer meewerkt en val ook regelmatig. Het overeind komen lukt dan ook niet zonder hulp dus dat ziet er dan uit alsof ik teveel Belgische biertjes heb gehad
Zweet buien, slecht slapen, extreem moe zijn en dan vooral mentaal. Nog nooit zo genoten van stilte, zelfs muziek kan ik vaak niet aan.
Inmiddels gewend aan mijn "plakborsten", scheelt heel wat gewicht wat anders aan je schouders hangt.
Mijn gewicht is trouwens +10 door medicatie en ik maak me lekker niet meer druk, wandel graag en let wat op mijn voeding. Verder teken ik ervoor als het zo mag blijven.
Mijn haar groeit weer en dus denken mensen dat je beter bent.
Ben d'r klaar mee, ik leg niks ook meer uit. Leven en genieten van elke dag, dat is toch zo belangrijk en dat begrijp je pas als je het (van dichtbij) hebt meegemaakt.
Dit las ik er vandaag nog over.
Hey ToiToiToi allemaal
Heel af en toe kom ik hier even kijken, dan ben ik blij als ik jullie weer wat zie posten
Hier gaat het zo'n beetje zoals Yvonne beschrijft, de medicatie hakt er lekker in.
Totaal geen concentratie, twee dingen tegelijk gaat al helemaal niet en onderbreek me niet als ik wat vertel...
Kom echt vaak niet meer uit mijn woorden, vergeet werkelijk alles en verder wat vage klachten, pijnlijke spieren en stroeve gewrichten. Heb gemerkt dat het allemaal niet zo soepel meer meewerkt en val ook regelmatig. Het overeind komen lukt dan ook niet zonder hulp dus dat ziet er dan uit alsof ik teveel Belgische biertjes heb gehad
Zweet buien, slecht slapen, extreem moe zijn en dan vooral mentaal. Nog nooit zo genoten van stilte, zelfs muziek kan ik vaak niet aan.
Inmiddels gewend aan mijn "plakborsten", scheelt heel wat gewicht wat anders aan je schouders hangt.
Mijn gewicht is trouwens +10 door medicatie en ik maak me lekker niet meer druk, wandel graag en let wat op mijn voeding. Verder teken ik ervoor als het zo mag blijven.
Mijn haar groeit weer en dus denken mensen dat je beter bent.
Ben d'r klaar mee, ik leg niks ook meer uit. Leven en genieten van elke dag, dat is toch zo belangrijk en dat begrijp je pas als je het (van dichtbij) hebt meegemaakt.
Dit las ik er vandaag nog over.
Hey ToiToiToi allemaal
Duidelijk stuk Nachtzuster
[ Bericht 34% gewijzigd door franka op 13-10-2016 10:25:52 (even nadenken, iets met openbaar forum enzo) ]
[ Bericht 34% gewijzigd door franka op 13-10-2016 10:25:52 (even nadenken, iets met openbaar forum enzo) ]
'Juist door het verschil kan je onderscheid maken. Iedereen is anders, wat ons gelijk maakt is dat we mensen zijn met respect naar elkaar, toch . . .�
Ik lees dit toevallig, mistte je al een tijd.quote:
Eej Yvonne, bijna oma, wat gaaf!
Heel af en toe kom ik hier even kijken, dan ben ik blij als ik jullie weer wat zie posten
Hier gaat het zo'n beetje zoals Yvonne beschrijft, de medicatie hakt er lekker in.
Totaal geen concentratie, twee dingen tegelijk gaat al helemaal niet en onderbreek me niet als ik wat vertel...
Kom echt vaak niet meer uit mijn woorden, vergeet werkelijk alles en verder wat vage klachten, pijnlijke spieren en stroeve gewrichten. Heb gemerkt dat het allemaal niet zo soepel meer meewerkt en val ook regelmatig. Het overeind komen lukt dan ook niet zonder hulp dus dat ziet er dan uit alsof ik teveel Belgische biertjes heb gehad
Zweet buien, slecht slapen, extreem moe zijn en dan vooral mentaal. Nog nooit zo genoten van stilte, zelfs muziek kan ik vaak niet aan.
Inmiddels gewend aan mijn "plakborsten", scheelt heel wat gewicht wat anders aan je schouders hangt.
Mijn gewicht is trouwens +10 door medicatie en ik maak me lekker niet meer druk, wandel graag en let wat op mijn voeding. Verder teken ik ervoor als het zo mag blijven.
Mijn haar groeit weer en dus denken mensen dat je beter bent.
Ben d'r klaar mee, ik leg niks ook meer uit. Leven en genieten van elke dag, dat is toch zo belangrijk en dat begrijp je pas als je het (van dichtbij) hebt meegemaakt.
Dit las ik er vandaag nog over.
Hey ToiToiToi allemaal
Sterkte met alles lieve NZ..O+ Em de rest hier ook alleemaal natuurlijk.
Topquote:
Ik hoop dat het zoals in de film Elysium gaat. Een machine detecteert kanker, fixt het ff in no time en zegt 'cancer cured'. Hoera!
Mijn vrouw zit er aan te denken om eerder te stoppen met de hormoonmedicatie, maar alleen afhankelijk na berekenen hoeveel procent het zou schelen. Er zijn wel meer vrouwen die er zo over denken of er eerder mee zijn gestopt.
Ik moet zeggen dat het wereldje eerst idd kleiner werd en simpele dingen niet meer boeiend waren, want er was iets veel ergers aan de hand, maar langzamerhand kan ik me weer heerlijk irriteren aan kleine dingetjes. Het leven begint weer een beetje normaal te worden voor mij in elk geval, maar ik denk ook wel van mijn vrouw, want die stoort zich ook al meer aan simpele dingen.
Ze komt wel aan van die medicijnen, ze is nu volgens mij op haar zwaarst. Ze kon het bijhouden met een sportschoolabonnementje, maar die sloot. Nu gaan we dus samen een nieuwe sportschool zoeken. Zaterdag 'intake' en ik ga gewoon met haar mee sporten, in haar uppie zal ze denk ik snel afhaken, want sportschool is gewoon saai. Ik ga met haar mee, het helpt haar met de kilootjes en ik denk dat ik dan wat meer spieren ga kweken in mijn bovenlichaam.
Dat geeft me weer moed
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Zo herkenbaarquote:
Eej Yvonne, bijna oma, wat gaaf!
Heel af en toe kom ik hier even kijken, dan ben ik blij als ik jullie weer wat zie posten
Hier gaat het zo'n beetje zoals Yvonne beschrijft, de medicatie hakt er lekker in.
Totaal geen concentratie, twee dingen tegelijk gaat al helemaal niet en onderbreek me niet als ik wat vertel...
Kom echt vaak niet meer uit mijn woorden, vergeet werkelijk alles en verder wat vage klachten, pijnlijke spieren en stroeve gewrichten. Heb gemerkt dat het allemaal niet zo soepel meer meewerkt en val ook regelmatig. Het overeind komen lukt dan ook niet zonder hulp dus dat ziet er dan uit alsof ik teveel Belgische biertjes heb gehad
Zweet buien, slecht slapen, extreem moe zijn en dan vooral mentaal. Nog nooit zo genoten van stilte, zelfs muziek kan ik vaak niet aan.
Inmiddels gewend aan mijn "plakborsten", scheelt heel wat gewicht wat anders aan je schouders hangt.
Mijn gewicht is trouwens +10 door medicatie en ik maak me lekker niet meer druk, wandel graag en let wat op mijn voeding. Verder teken ik ervoor als het zo mag blijven.
Mijn haar groeit weer en dus denken mensen dat je beter bent.
Ben d'r klaar mee, ik leg niks ook meer uit. Leven en genieten van elke dag, dat is toch zo belangrijk en dat begrijp je pas als je het (van dichtbij) hebt meegemaakt.
Dit las ik er vandaag nog over.
Hey ToiToiToi allemaal
wat fijn je weer even te lezen.Dat omkiepen ook
Gewoon vanuit het niets
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Dames, degene die Herceptin gehad hebben ( ik heb nu wel nog de hormoontherapie), deze week zou eik m'n toedieningsweek zijn, maar ik voel me beroerd, lijken wel ontwenningsverschijnselen.
Zeg maar alle bijwerkingen van Herceptin en dan sterk uitvergroot.
Kon vanmorgen nieteens m'n armen optillen
Heeft een van jullie daar ook last van gehad?
Zeg maar alle bijwerkingen van Herceptin en dan sterk uitvergroot.
Kon vanmorgen nieteens m'n armen optillen
Heeft een van jullie daar ook last van gehad?
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Heb ik mijn vrouw niet over gehoord.
Wat geeft je weer moed? Dat de kleine dingetjes weer gaan storen? Ik vind het irritant, want het is zo zinloos om je daar druk over te maken en toch doe je het (weer).
Wat geeft je weer moed? Dat de kleine dingetjes weer gaan storen? Ik vind het irritant, want het is zo zinloos om je daar druk over te maken en toch doe je het (weer).
Nee, dat andere vrouwen ook die klachten hebben en ik me niet helemaal hoef af te vragen of ik stapelgek aan het worden benquote:
Heb ik mijn vrouw niet over gehoord.
Wat geeft je weer moed? Dat de kleine dingetjes weer gaan storen? Ik vind het irritant, want het is zo zinloos om je daar druk over te maken en toch doe je het (weer).
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Oh, zo. Nou jij hebt meer klachten gehad dan mijn vrouw. Mijn vrouw mag absoluut klagen, maar wat ik soms toch hoor en lees, kon het dus nog erger. Zo denkt ze er zelf ook over.
Nu is het voornamelijk nog geen energie meer hebben, teveel kilo's eraan en heel moeilijk er af en soms bitchy zijn.
Nu is het voornamelijk nog geen energie meer hebben, teveel kilo's eraan en heel moeilijk er af en soms bitchy zijn.
Nee, maar toen ik na de diagnose stopte met Herceptin, voelde ik me uberhaupt nog niet mezelf. De herceptin kwam veel en veel harder aan bij mij dan de chemo.quote:
Dames, degene die Herceptin gehad hebben ( ik heb nu wel nog de hormoontherapie), deze week zou eik m'n toedieningsweek zijn, maar ik voel me beroerd, lijken wel ontwenningsverschijnselen.
Zeg maar alle bijwerkingen van Herceptin en dan sterk uitvergroot.
Kon vanmorgen nieteens m'n armen optillen
Heeft een van jullie daar ook last van gehad?
Het schijnt trouwens dat Herceptin een behoorlijk lange halfwaardetijd heeft. Volgens mij zelfs langer dan de 3 weken waarna je de volgende dosis krijgt, dus op zich zou je daar geen ontwenningsverschijnselen van moeten hebben.
quote:Op woensdag 19 oktober 2016 03:06 schreef liesje1979 het volgende:
[..]
Ik lees dit toevallig, mistte je al een tijd.
Sterkte met alles lieve NZ..O+ Em de rest hier ook alleemaal natuurlijk.
Liesje en Yvonnequote:
[..]
Zo herkenbaar
Dat omkiepen ook
Geen herceptin hier Yvonne, wel hormoontherapie
Zet hem op iedereen
Tnx FANNquote:
NZ veel sterkte en IEDEREEN hier natuurlijk, maar ineens kot er dus zomaar wéér iemand bij
Zo herkenbaar.quote:
Ben d'r klaar mee, ik leg niks ook meer uit. Leven en genieten van elke dag, dat is toch zo belangrijk en dat begrijp je pas als je het (van dichtbij) hebt meegemaakt.
Dit las ik er vandaag nog over.
Hey ToiToiToi allemaal
"Oh, je hebt kanker gehad? Maar het is nu toch weer helemaal goed, toch?"
Lief bedoelde vraag, maar anderen snappen niet dat het eigenlijk nooit meer goed wordt. Heb anderhalve borst, neuropathie voor de rest van mijn leven en altijd de angst dat 'het' terug komt.
Nee, het wordt nooit meer helemaal goed, maar 'naar omstandigheden 'goed''
Heb de apk weer gehad. Alles, haha, goed. Over een half jaar afspraak met de chirurg over stoppen met de arimidex. Kijk er naar uit en vrees het. Heb een beetje het idee dat de kanker wegblijft dankzij die pillen. Ben aan de andere kant wel benieuwd of mijn lijf minder zeer gaat doen, mijn vingers minder stram, geen oude wijvenloopje meer. We zullen zien.
Iedereen hier veel sterkte bij het leren leven na kanker of als partner van.
Natuurlijk degenen die moeten leven met kanker, nog veel meer sterkte.
Mooi Gia, dat de apk weer goed was
Het moeten stoppen met de medicatie zou ik ook een heel ding vinden. Zoals je zegt erg dubbel.
Mijn onco gaat nu uit van 7 jaar en elders zitten ze al 10 jr slikken vertelde ze.
De angst is bij mij de grootste 'bijwerking', alle andere klachten ach, niet fijn maar tis te doen.
Ook de apk is raar hier omdat er niks echt onderzocht kan worden (borsten weg)
Blijft dan bij wat lichamelijk onderzoek en vragen stellen. Minder geruststellend want je hoort niet echt dat het goed is.
(op een jaar tijd zijn er vier weggevallen, daar krijg ik de kriebels van..)
Het plotseling in de overgang zijn is dan wel weer een voordeel als het kouder wordt hè
Had er alleen op gerekend dat ik eindelijk van die ellendige hormonale migraine verlost zou zijn en dat gaat gewoon door, stomme hormonen
Straks maar weer een eind wandelen, anders heb ik weer een nieuwe jeans nodig
Fijne zondag mensen!
Het moeten stoppen met de medicatie zou ik ook een heel ding vinden. Zoals je zegt erg dubbel.
Mijn onco gaat nu uit van 7 jaar en elders zitten ze al 10 jr slikken vertelde ze.
De angst is bij mij de grootste 'bijwerking', alle andere klachten ach, niet fijn maar tis te doen.
Ook de apk is raar hier omdat er niks echt onderzocht kan worden (borsten weg)
Blijft dan bij wat lichamelijk onderzoek en vragen stellen. Minder geruststellend want je hoort niet echt dat het goed is.
(op een jaar tijd zijn er vier weggevallen, daar krijg ik de kriebels van..)
Het plotseling in de overgang zijn is dan wel weer een voordeel als het kouder wordt hè
Had er alleen op gerekend dat ik eindelijk van die ellendige hormonale migraine verlost zou zijn en dat gaat gewoon door, stomme hormonen
Straks maar weer een eind wandelen, anders heb ik weer een nieuwe jeans nodig
Fijne zondag mensen!
quote:
Mooi Gia, dat de apk weer goed was
Het moeten stoppen met de medicatie zou ik ook een heel ding vinden. Zoals je zegt erg dubbel.
Mijn onco gaat nu uit van 7 jaar en elders zitten ze al 10 jr slikken vertelde ze.
De angst is bij mij de grootste 'bijwerking', alle andere klachten ach, niet fijn maar tis te doen.
Ook de apk is raar hier omdat er niks echt onderzocht kan worden (borsten weg)
Blijft dan bij wat lichamelijk onderzoek en vragen stellen. Minder geruststellend want je hoort niet echt dat het goed is.
(op een jaar tijd zijn er vier weggevallen, daar krijg ik de kriebels van..)
Het plotseling in de overgang zijn is dan wel weer een voordeel als het kouder wordt hè
Had er alleen op gerekend dat ik eindelijk van die ellendige hormonale migraine verlost zou zijn en dat gaat gewoon door, stomme hormonen
Straks maar weer een eind wandelen, anders heb ik weer een nieuwe jeans nodig
Fijne zondag mensen!
sterkte!!!!!!
Dit loopt bij mij via de chirurgie. Raar eigenlijk dat dat van ziekenhuis tot ziekenhuis verschilt.quote:
Mooi Gia, dat de apk weer goed was
Het moeten stoppen met de medicatie zou ik ook een heel ding vinden. Zoals je zegt erg dubbel.
Mijn onco gaat nu uit van 7 jaar en elders zitten ze al 10 jr slikken vertelde ze.
Alleen de chemo ging via de oncologie.
Had een gesprekje met de chef de clinique (chirurgie) over stoppen of doorgaan. Omdat ik postmenopauzaal ben, heb ik anastrozol en volgens haar wordt dat niet verlengd na 5 jaar. Er zijn wel proeven met Tamoxifen op het gebied van langer doorslikken. Maar ze weet niet of ik na anastrozol kan overstappen terug naar tamoxifen. Heb een afspraak voor april bij mijn eigen chirurg om dit te bespreken. En anders is het stoppen per mei en er het beste van hopen.
Gaat dan wel een hoop stramheid schelen en dat is ook wel fijn, eigenlijk.
Het is maar rustig in dit topic de laatste tijd.
Hoe gaat het verder met iedereen?
Mijn vrouw wil na een jaar of 2 of 2,5 ook wel stoppen met Tamoxifen... maar goed, begin volgend jaar maar eens laten uitzoeken hoeveel procent het dus scheelt met wat ze verwachten als je het wel blijft gebruiken. Verder hier met mijn vrouw in principe best goed. Wel moe na 3 dagen werken, dan is ze echt kapot. Maar goed, dan heeft ze 4 dagen (incl. weekend) om op te laden.
Ben ook wel benieuwd hoe het met de rest gaat, het is idd erg stil (kan goed zijn ).
Ben ook wel benieuwd hoe het met de rest gaat, het is idd erg stil (kan goed zijn
).
Hier gaat het wel. Laatste maanden beetje lopen kwakkelen. Niet echt kankergerelateerd, maar wel vervelend. Bloed is stabiel (maar wel behoorlijk afwijkend) en ik begin me de laatste weken wel weer echt veel beter te voelen. Heb alleen een aantal keer vreemde koortsaanvallen gehad (zonder dat ik ziek ben? 
) Is niet duidelijk waar het vandaan komt, maar het zet ook niet echt door, dus het zal allemaal wel.
) Is niet duidelijk waar het vandaan komt, maar het zet ook niet echt door, dus het zal allemaal wel.
