Mthld † 15-1-2015quote:Hallo allemaal,dit is de man van Fratz.
Vannacht om 00:45 is Fratz overleden.
Vlak voordat ze wegging heeft ze me nog op het hart gedrukt om hier een bericht te posten.
Ik weet dat ze ontzettend veel steun en kracht heeft gekregen van dit forum.
Als ik mijn emoties wat meer onder controle heb zal ik wat meer posten over wat hoe het gegaan is.
Voor nu wens ik iedereen sterkte en veel kracht.
quote:Ik kan berichten als haar man.
Dank jullie wel voor de lieve kaarten.
Ik heb ze aan Mthld voorgelezen. De familie was ontroerd.
Dinsdag heeft Mthld gekozen voor palliatieve sedatie. Gisteren, donderdag, is ze (heel vredig) overleden.
De strijd is voorbij.
Het is heftig he Yvonnequote:Op maandag 11 april 2016 11:12 schreef yvonne het volgende:
Zo, even eens een poosje geen FOK!, alleen een beetje twitter om nog een beetje bij de 'wereld' te horen, gedaan
Ik heb nu bijna een jaar geleden de diagnose gehad, ben nu bijna 2 weken van de bestralingen af, en moet nu alleen nog maar tot sept aan de herceptin en nog 5 jaar pillen.
Als dat alles is?
Ik heb nu voor het eerst sinds een jaar een hele week vrij, geen onderzoeken, geen bloed afgeven, geen kuur, gesprek, of ander gedoe aan me.
Wow.
En toen? Toen raakte ik in een dip. Ik ben een jaar bezig geweest me staande te houden heb me met allerlei gif laten behandelen, en dan maakt de bestraling het allerlaatste restje energie finaal kapot, maar ook de energie die je nog ergens verstopt had.
En nu loop ik tegen dingen aan en zit me zelf enorm in de weg.
Kanker is geen glamour, ik heb op tv of op de geldinzamelingsacties maar zelden het echte gezicht van kanker gezien.
Ik 'herken' de kankerkoppies , we hebben allemaal uiteraard raar haar, maar er is een bepaalde blik in geslopen, een soort pijn die je denk ik alleen maar herkent als je die ook bij jezelf ziet.
kanker ontmenselijkt, het stript je van al dat wat je mens maakt.
Maar het vertekent ook je beeld, als je in een winkel 80+ loopt uit te hangen en ze vinden dat je door moet lopen wil je heel hard roepen, kun je dan gvd niet zien dat ik kanker heb?!
Je denkt misschien, oh top, geen lichaamshaar meer, tot dat je erachter komt, dat is ook geen neushaar, dus gebeurt het ( altijd als er mensen bij zijn) dat water of snot, ongeremd je neus uit kan druppen.
Dat het aantasten van je slijmvliezen daadwerkelijk inhoud dat je tong zo groot en ontstoken raakt dat ie bijna niet meer in je mond past, dat je niet kunt eten omdat je hele zijkant van je tong openligt, dat je niet kunt plassen zonder ellende of poepen zonder pijn, want guess what, daar zitten ook slijmvliezen.
Het opvolgen van de instructies van de oncoloog, en dus bellen zo gauw als de klachten krijgt waar hij het over heeft, want dat heeft hij je op het hart gedrukt dat te doen.
En verdomt, krijg je altijd een zuster die het wel even overlegd, of die je naar de huisarts terugstuurt en dan lig je de volgende dag wel in het z'huis.
De verkeerde medicijnen die je meekrijgt, was tramadol, krijgen ze mooi niet terug.
De kerel van de echo die in eerste instantie zei, oh dit is een hele mooi afgegrenste tumor, dan is het geen kanker. Tot na een dieper onderzoek hij z'n woorden aan moest passen.
En dat het daarna blijkt dat het een agressieve tumor is, lang traject maar wel goede vooruitzichten.
Of de dingetjes over je nagels, ja, die kunnen er ook nog af, wat er ook aan of in je zit, kapot gaat het. Vingernagels groeien al in geen tijden meer, scheuren soms overdwars in, of gewoon, maar dan wel tot op het leven.
Dan merk je opeens dat je bij een heleboel karweitjes wel degelijk je nagels nodig hebt, hoe forse nagelbijters dit soort karweitjes oplossen is me een raadsel.
En dan je teennagel, mên die komen rechtstreeks uit een zombiefilm, vervormd, zombiekleuren, en ze vallen eraf, maar met een beetje mazzel zit er al een nieuwe nagel onder, die tergend langzaam groeit, want ook dat proces is verstoord. Ik heb mazzel dat de af te vallen nagel niet helemaal losgelaten heeft en ahw al aan een nwe nagel vastzit.
Maar na een wandelingetje bloed in m'n sokken vinden kijk ik nieteens meer van op.
Dus nee, het is absolouut niet glamoreus. én, de ene kankersoort is de ander niet, waar de een na een operatie al beter is is een ander 18 maanden met een traject bezig.
Dat is verneukeratief voor het grote publiek, men zegt echt met zo'n toontje, oooooooooh borstkanker daar genees van je van toch?
Was dat maar zo, feit is dat er veel te veel jonge vrouwen dood gaan aan borstkanker.
En nu? Nu wil ik zo veel en kan zo weinig, vandaar de dip.
Ik ben voor de rest van de dag uitgeschakeld als ik geveegd, kattenbakken, afasje, gewone was, boodschapje gedaan heb.
Bam, afgelopen, weg energie.
Er ís gewoon niets meer waar je uit kunt putten.Ook een nacht goed slapen levert geen uitgerust gevoel op. Het moet langzaam weer terugkomen.
En dat langzaam is nu een van m'n allerslechtste punten., dus loop ik tegen mezelf aan nu.
En verder heb ik er de pest over in als ik blogs lees waar mensen godbetert gewoon na de bestraling weer gaan werken.
M'n hersenen zijn gefried, m'n voetzolen zijn gevoelloos, ik heb de aandachtspanne van een goudvis.
Veel dingen tegelijk in een kamer geeft ruis waardoor ik helemaal niets meer kan 'opnemen'
Hersens en conditie zijn shit, zachtjes uitgedrukt.
En ik moet eindelijk eens in gaan zien dat ik niet opeens weer alles kan, dat iedereen een andere genezing heeft.
Dit is een heel duidelijk stuk over vermoeidheid:
http://www.stomaatje.nl/informatief/spoontheorie.html
En wat ik doe is alle lepels in de lucht gooien en eronder gaan staan en zien welke er in m'n armen valt.
Ik heb nu een lijstje voor vandaag gemaakt,
FOK!
planten doen
kwartier 'daar'ruimen
en
kwartier 'daar' ruimen
En ik moet me dwingen om te gaan beginnen met een half uur wandelen.
En buiten afwasje, koken,katten, is dat op dit moment genoeg.
En dan eens kijken wat dat met mn energie doet.
Eigenlijk wil ik een personal trainer.
Die 19 is
Misschien een hoop gezeur, maar ook een beetje meer uitleg over het niet glamoureuze van kanker en waarom ik me bitter weinig kan concentreren op FOK! ( en daar voel ik me nog het schuldigst om)
En weet je wát pas ruk is?
7 kilo afvallen en daar in je kleding niets maar dan ook niets van merken.
En verder wil ik een leuk appje dat bijhoudt hoe wat hoeveel ik wandel, met statistiekjes enzo.
"u heeft vandaag 500 meter gewandeld"enzo.
Die ook stijging in terrein registreert want als ik een verkeersheuvel opklauter wil ik dat erin hebben staan
Laatste loodjes, alls komt goed
Hvjbjtwjnmkntb
Disclaimer: dit is míjn beleving hè, ieder van ons beleeft en herstelt anders.
En soms moet je even kunnen spuien.
sterkte. kwamen ze er bij routine controle achter of voelde je je (extra) niet goed?quote:Op vrijdag 15 april 2016 21:27 schreef Mula het volgende:
Ik lig in het ziekenhuis met leverproblemen. Ze hebben geen idee waar het vandaan komt dus afwachten maar weer...
Ik ben al het gezeik echt zó zat.
Mijn ogen werden ineens geel.quote:Op vrijdag 15 april 2016 21:39 schreef computergirl het volgende:
[..]
sterkte. kwamen ze er bij routine controle achter of voelde je je (extra) niet goed?
Sterkte Mula,quote:Op vrijdag 15 april 2016 21:27 schreef Mula het volgende:
Ik lig in het ziekenhuis met leverproblemen. Ze hebben geen idee waar het vandaan komt dus afwachten maar weer...
Ik ben al het gezeik echt zó zat.
aha, ik had niet op mijn netvlies dat je daar een stent had zitten. Fijn dat het beter gaat en je weer thuis bentquote:Op zaterdag 16 april 2016 20:20 schreef Mula het volgende:
Ik ben weer thuis!
Oncoloog denkt dat ik een combi van dingen heb gehad die mijn lever over de zeik hebben geholpen. Waarschijnlijk virusje (had de nacht vantevoren buikgriep) en mogelijk iets dat de stent in mijn galwegen tijdelijk heeft verstopt (ik durf het bijna niet te zeggen, maar: galsteentje ) en dat terwijl mn lever de chemo van 3 dagen daarvoor nog aan het verwerken was.
Ik voel me stukken minder moe, oogkleur is beter en alle leverproeven waren vandaag verbeterd. Volgens oncoloog geen reden om aan uitzaaiingen te denken. Krijg wel vrijdag ct-scan, maar die moest ik sowieso wel.
Computergirl, als de leverwaarden vandaag niet goed waren geweest, dan hadden ze niet tot maandag gewacht. Dan hadden ze in ieder geval zeker moeten weten dat de stent niet verstopt was. Dat was op de buikecho niet goed te zien, dus dan had ik waarschijnlijk vandaag een ct-scan gekregen.
Heel veel sterkte Mulaquote:Op dinsdag 26 april 2016 23:04 schreef Mula het volgende:
De kanker is terug. Eind vd week weer aan de chemo waar ik kaal van wordt. En dik.
Wat een slecht nieuws. Bah.quote:Op dinsdag 26 april 2016 23:04 schreef Mula het volgende:
De kanker is terug. Eind vd week weer aan de chemo waar ik kaal van wordt. En dik.
Mula wat ontzettend kut en heftig Heel veel sterkte!quote:Op dinsdag 26 april 2016 23:04 schreef Mula het volgende:
De kanker is terug. Eind vd week weer aan de chemo waar ik kaal van wordt. En dik.
zorgde dat dan toch voor je leverproblemen?quote:Op dinsdag 26 april 2016 23:04 schreef Mula het volgende:
De kanker is terug. Eind vd week weer aan de chemo waar ik kaal van wordt. En dik.
he verdorie Mula... dat is zwaar klote!!quote:Op dinsdag 26 april 2016 23:04 schreef Mula het volgende:
De kanker is terug. Eind vd week weer aan de chemo waar ik kaal van wordt. En dik.
Oh shitquote:Op dinsdag 26 april 2016 23:04 schreef Mula het volgende:
De kanker is terug. Eind vd week weer aan de chemo waar ik kaal van wordt. En dik.
knuffel!!!!quote:Op dinsdag 26 april 2016 23:04 schreef Mula het volgende:
De kanker is terug. Eind vd week weer aan de chemo waar ik kaal van wordt. En dik.
Ik lees hier vaak mee, ik wens je álle sterkte van de wereld toe ik kan heel goed begrijpen datquote:Op woensdag 27 april 2016 19:46 schreef Mula het volgende:
Jullie zijn lief.
Ik moet aldoor maar huilen. Een paar weken geleden was mijn haar eindelijk lang genoeg om het in een kapsel te knippen waar ik blij van word. En ik ben nog steeds 10kg zwaarder dan voor de kanker, maar ik zat mede dankzij het sporten stukken beter in mijn vel. Misschien heel erg oppervlakkig (vooral voor mijn doen, want ik ben totaal niet ijdel), maar ik vind het zo erg dat dat gewoon binnenkort weer weg is. Ik voelde me na bijna 5 jaar gewoon eindelijk weer echt "mij".
Omg sterkte!quote:Op dinsdag 26 april 2016 23:04 schreef Mula het volgende:
De kanker is terug. Eind vd week weer aan de chemo waar ik kaal van wordt. En dik.
Ik heb me met de Taxol best goed gevoeld, dus dat is in ieder geval positief. Ik kreeg enorm veel last van mn gewrichten en was stijf, maar goed, dat werd met een vliegticket richting de zon al een stuk beter.quote:Op woensdag 27 april 2016 21:40 schreef JK het volgende:
Van mij krijg je ook een knuffel, Mula! Die kilo's zijn ook klote en het haar eraf absoluut, want het duurt gewoon lang voor je genoeg hebt om er een kapsel van te knippen, maar ik hoop dat je daarna nog heel veel tijd mag hebben waarin je je best lekker voelt. Als je je na 5 jaar eindelijk weer een beetje jezelf ging voelen, is dit gewoon zo klote. Sterkte!
Wat vreselijk balen allemaal Mula! Heel veel sterkte!quote:Op donderdag 28 april 2016 09:44 schreef Mula het volgende:
Ik heb me met de Taxol best goed gevoeld, dus dat is in ieder geval positief. Ik kreeg enorm veel last van mn gewrichten en was stijf, maar goed, dat werd met een vliegticket richting de zon al een stuk beter.
Alleen dat gewicht blijft een dingetje. Nou ja, een dingetje ter grootte van een olifant. Letterlijk en figuurlijk Ik krijg in ieder geval minder dexa dan 2.5 jaar geleden. Dat heb ik toen ook een tijdje gehad en daar kreeg ik veel minder honger van.
Ik bedacht me gisteravond in bed dat ik in de afgelopen bijna-5-jaar 14 maanden niet behandeld ben. Tijdens de 1e 10 was ik aan het bijkomen van 1.5jaar behandelen en tijdens de laatste 4 ging ik dood vd pijn van wat uiteindelijk uitzaaiingen bleken te zijn. Dit wordt behandelronde nummer 4, derde keer dat ik uitzaaiingen heb. Volgens mij kan ik beter op zoek naar een andere hobby.
Dat is helemaal niet oppervlakkig Mula. Het is een stukje controle wat je terug had, een stukje 'jou' wat even weg geweest is.quote:Op woensdag 27 april 2016 19:46 schreef Mula het volgende:
Jullie zijn lief.
Ik moet aldoor maar huilen. Een paar weken geleden was mijn haar eindelijk lang genoeg om het in een kapsel te knippen waar ik blij van word. En ik ben nog steeds 10kg zwaarder dan voor de kanker, maar ik zat mede dankzij het sporten stukken beter in mijn vel. Misschien heel erg oppervlakkig (vooral voor mijn doen, want ik ben totaal niet ijdel), maar ik vind het zo erg dat dat gewoon binnenkort weer weg is. Ik voelde me na bijna 5 jaar gewoon eindelijk weer echt "mij".
Je oncologe weet het het beste en als die ertegen is zou ik het niet doen als ik jou was. Wie weet maakt een lagere dosering al best veel uit.quote:Op donderdag 28 april 2016 13:47 schreef Mula het volgende:
Dankje voor het meedenken. Ik ga het morgen eens overleggen met mijn oncologe. Ik krijg allergische reacties van Taxol en die zijn niet fijn. Maar daar krijg ik ook al Tavegyl voor (waar ik ook slecht tegen kan), dus in welke mate die dexa nou echt nodig is? Ik heb online vaker verhalen gelezen van mensen die dexa weigeren en ik geloof dat de meeste doktoren daar niet echt achter staan. Mijn oncologe had het erover dat minder een optie is, maar helemaal niets niet. Mijn dokter is niet zo van de onnodige dingen, dus wat dat betreft heb ik er ook wel vertrouwen in dat het beter voor me is om het wel te krijgen.
De chemo is nu voor de 3de keer een week uitgesteld (ik zou vrijdag eigenlijk weer moeten). Volgende week gaan we weer kijken hoe het dan met mijn handen en voeten is en afhankelijk van hoe die dan voelen gaat de chemo wel of niet door. Als het dan weer niet doorgaat dan gaan wel actief wat doen en definitief de chemo voor nu opgeven. Mijn handen zijn wel beter nu dan ze waren de bij het eerste uitstel. Ik kon toen na de rustweek niet eens meer een boodschappenlijstje schrijven. Nu gaat schrijven wel weer redelijk gelukkig en ik heb eindelijk mijn muts afgehaakt. Ik laat nog wel veel vallen en het voelt naar aan. Net alsof ik dikke handschoenen met prikkers aan de binnenkant aanheb.quote:Wat een gedoe joh met die voeten en handen! Gaan ze nu gewoon maar afwachten totdat het beter wordt of wordt er ook actief iets aan gedaan? Mijn voeten zijn nog steeds een beetje gevoelloos van de chemo van 4.5 jaar geleden. Ik vind het echt zo vies voelen. Hopelijk wordt het snel beter voor je en kan je verder met je behandeling!
zonnige knuffel vanuit Gooreind-Wuustwezel!!quote:Op vrijdag 6 mei 2016 11:01 schreef yvonne het volgende:
Gadverdamme Mula, wat een bummer
Nr 65 van de chemo, mens wat dapper, ik had allang de handdoek in de ring gegooid, maar dat komt ook omdat ik er zo onwijs ziek van werd.
Hier gaat het nog hetzelfde, ben weer m'n wimpers kwijt door de herceptin, zo heb je zo, zo ben je ze weer kwijt.
Het lijkt alsof m'n hele lichaam protesteert tegen alle bijwerkingen, bot en spierpijn, bah!
Maar gelukkig heb ik de oramorph, dan kan ik iig even doorslapen.
Verder allemaal vage zooi, opeens weer kotsmisselijk, of opeens weer je wang en tong kapot.
De rommel is nog lang m'n lijf niet uit.
Maar ik ben in feite ook pas sinds januari van de chemo af, dus wie weet is het volgende maand opeens over
Is jullie korte termijngeheugen ook stuk? De mijne volledig, wat lastig is bij series kijken, want ik moet de volgende dag altijd de vorige aflevering nog eens kijken anders heb ik geen idee
Lieve Mula, ik wens je zo enorm boel veel sterkte!
Ik heb me dat totaal niet gerealiseerd, maar ook ik wandel (nou ja, het lijkt er weer een beetje op) de chemo kamer binnen en verlaat hem in een rolstoel. Tot nu toe niet door gehad dat dat door de Tavegyl komt. Ik ga het in de gaten houden of het net als bij jou steeds erger wordt. Stoppen ermee zal voor mij ook geen optie zijn denk ik omdat ik de dexa ook al niet doe.quote:Op vrijdag 29 april 2016 00:07 schreef Mula het volgende:
Je kan ook niet tegen Tavegyl? Ik ga volkomen knock-out. Mijn vriend voert me in een rolstoel af en ik ben geregeld de volgende ochtend wakker geworden dat ik gewoon geen idee meer had hoe ik thuis ben gekomen. Verpleegkundigen die me niet kenden, hebben weleens geweigerd om me naar huis te laten gaan. Des te vaker ik het krijg, des te erger het wordt. Maar goed, ik heb -daar gaan we weer- geen keus.
Over stoppen hoef ik gelukkig verder niet na te denken, groen licht gekregen, mijn handen en voeten zijn voldoende hersteld en de 3 extra rustweken waren het maximum wat we konden wachten zonder de behandeling echt in gevaar te brengen. Dus vanaf nu weer iedere week chemo, wel met aangepaste dosering.quote:Kan je behandelingstechnisch nu wel stoppen met de chemo dan? Heftig hoor, niet alleen die handen/voeten, maar ook dat het zo ingrijpend is voor de rest van je behandeling. Mijn voeten stellen niet zoveel voor hoor. Doet geen pijn en is ook niet echt gevoelloos, maar het gevoel is anders/minder. Ik had vorig jaar teenslippers van crocs met kleine opstaande puntjes op de zool. Dat voelt echt gek en vies. Maar goed, dit komt alleen van de eerste vier chemos die ik heb gehad. Ik krijg morgen #65, dus ze houden zich best goed.
Ik heb wel een filmpje gevonden waar ze voordoen hoe je ze vouwt.quote:Op zaterdag 7 mei 2016 07:46 schreef Mula het volgende:
Heeft iemand hier trouwens ervaring met Buff mutsjes? Ik vraag me af of ze goed te dragen zijn terwijl je oren vrij zijn. Je kan ze knopen met je oren vrij, maar zal dat wel blijven zitten op een kale kop?
Ach, het is allemaal rotzooi. Ik hoop dat het bij mij toch nog verbetert met de Qutenza behandelingen. Op het moment gaat het goed. Moet begin juni, geloof ik, weer naar de pijnpoli.quote:Op zaterdag 7 mei 2016 14:58 schreef Mula het volgende:
Gia, ik heb en Taxotere en Taxol gehad en vond de Taxol echt stukken milder. Volgens mij nog steeds kans op neuropathie, maar ik heb 4x Taxotere gehad en kreeg dovig gevoel in mn voeten en na 34x Taxol was er helemaal niks aan de hand.
Ja die heb ik, zijn stoer man! En ja, blijven prima zitten, ik heb zo'n skater/surfer model genomen.quote:Op zaterdag 7 mei 2016 07:46 schreef Mula het volgende:
Heeft iemand hier trouwens ervaring met Buff mutsjes? Ik vraag me af of ze goed te dragen zijn terwijl je oren vrij zijn. Je kan ze knopen met je oren vrij, maar zal dat wel blijven zitten op een kale kop?
Mooi zo! Dan ga ik daar achteraan. Ik snap echt niet waarom alle kankermutsjes en dingen ervoor gemaakt zijn om over je oren te dragen. Dat irriteert zo bij mij en bovenal; ik hoor er gewoon geen klap meer door!quote:Op zondag 8 mei 2016 07:50 schreef yvonne het volgende:
[..]
Ja die heb ik, zijn stoer man! En ja, blijven prima zitten, ik heb zo'n skater/surfer model genomen.
Gaat ook niet broeien op warme dagen.
kan ik me wat bij voorstellen, hoe doen die moslima's datquote:Op zondag 8 mei 2016 08:44 schreef Mula het volgende:
[..]
Mooi zo! Dan ga ik daar achteraan. Ik snap echt niet waarom alle kankermutsjes en dingen ervoor gemaakt zijn om over je oren te dragen. Dat irriteert zo bij mij en bovenal; ik hoor er gewoon geen klap meer door!
Ik ben destijds hier in Helmond bij een kapster geweest die een aparte afdeling, boven, voor mensen met kaalheid. Zij had daar ook, in Amerika, extra opleidingen voor gevolgd.quote:Op maandag 9 mei 2016 20:33 schreef yvonne het volgende:
wat ik erg vind is dat je die dingen voor heel veel geld moet aanschaffen, meestal online.waarom niet gewoon bij H&M of primark. Volgens mij is daar best een markt voor.
Ik draag mijn gewone bh's, vaak zonder vulling. Wel groot verschil dan, zeker op mijn leeftijd. Die gezonde borst hangt tegenwoordig een stuk lager.quote:Op maandag 9 mei 2016 21:37 schreef Mula het volgende:
Wat ik trouwens nog asocialer vind is de prijs van prothesebh's en zwempakken. Bij de bh's zit alleen een extra stukje stof ingenaaid en voor de rest is het een gewone bh. De zwempakken zijn zo suf en degelijk en duur. Snap niet dat iemand daar niet eens een leuke collectie van ontwerpt.
De primark heeft heel vaak dingen die geschikt zijn voor protheses. Een sporttopje met vakjes voor protheses voor ¤5. Een zwempak waar je opvulling in kan doen voor ¤9. Waarom moet zo'n zwempak anders meteen ¤100+ kosten?
Dank je.quote:Op vrijdag 13 mei 2016 10:59 schreef sararaats het volgende:
Sterkte Mula en een hele dikke knuffel vanuit Belgie.
Ik leef met iedereen mee want ben heel lief hihi.
Dankje! Lief!quote:Op vrijdag 13 mei 2016 10:59 schreef sararaats het volgende:
Sterkte Mula en een hele dikke knuffel vanuit Belgie.
Ik leef met iedereen mee want ben heel lief hihi.
Ja, daar had ik in het begin veel moeite mee, ik ben lief en zorgzaam voor anderen ( ook beroepsmatig) en dan word je opeens helemaal vertroeteld ahw. Ook die speciale 'look good feel better' en de massages die ze op de afdeling geven, zalig.quote:Op vrijdag 13 mei 2016 12:05 schreef Gia het volgende:
[..]
Dank je.
Is overigens een bizarre bijkomstigheid van (borst)kanker, iedereen is zo lief.
Althans, dat is mijn ervaring. Ook in het ziekenhuis, bijvoorbeeld, geen nummertje voor bloedprikken, gewoon meteen aan de beurt. Je wordt echt in de watten gelegd.
Is ook wel fijn, want je kunt gewoon effe niks anders dan de tijd uit zitten die nodig is voor (soms tijdelijk) herstel. Vanaf de diagnose gaat je leven in de wacht. Na de laatste klinische behandeling moet je overeind gaan krabbelen en dat leven terug gaan zoeken.
Ben altijd blij met de reacties van meelevende medefokkers.
Geweldig nieuws dat de behandeling aanslaat.quote:
Top nieuws!!quote:
WTF!quote:Op zondag 5 juni 2016 20:48 schreef Slaapmeisje het volgende:
Sinds het overlijden van Slaapvriendje
Mijn man is helaas op 4 november 2014 totaal onverwacht overleden aan een hartstilstand. We waren 18 jaar samen. Net op het moment dat mijn leven na de borstkanker weer een beetje lekker ging, overleed hij. Een week na de crematie lag ik op de operatietafel om mijn eierstokken eruit te laten halen. Die operatie stond al gepland.quote:
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |