Ons moeder had vroeger ook 2 van die schreeuwlelijkerds van ergens meegenomen waar ze weg moesten.. En het waren 2 vrouwtjes.. En zoals bij alle papegaaiensoorten raken ze in gevangenschap nogal van slag en gaan onnatuurlijk gedrag vertonen..
Het meest dominante vrouwtje nam de mannelijke rol over en was ook zeer territoriaal en agressief naar ons toe. Het andere wat meer timide vrouwtje werd ook gedekt door het dominante vrouwtje en ging ze nestjes bouwen en eitjes leggen en broeden. We moesten de eitjes dan ook altijd weghalen, want het is gewoon zielig om zo'n diertje constant op onbevruchte eitjes te laten zitten.
Maar het ging maar door... Uit frustratie waren het dus Agapotjes geworden..
Waar je dan eens over na mag denken is, hoe goed doen wij er eigenlijk aan om zulke gevoelige intelligente en sociale groepsdiertjes afgezonderd als paartje in een kooitje te bewaren? En wanneer ze dan leuk schreeuwen en kwebbelen en lief zijn maar aan te nemen dat ze dan ook maar samen zielsgelukkig met elkaar moeten zijn in hun gevangenschap. Ook al mogen ze dan met onze goedkeuring zo nu en dan eens door het huis vliegen en op onze schouder zitten. Allemaal leuk en aardig, maar het is en blijft onnatuurlijk gedrag. En omdat ze maar alleen met z'n tweetjes zijn, hebben ze ook niemand anders om echt papegaaien gedrag van te leren en nemen dan naar mijn idee uit verveling (en frustratie) onnatuurlijke gedragspatronen aan en leren elkaar dit ook in stand te houden.
Maar ze zijn er nu eenmaal en er is niets meer aan te doen terug naar de grote groep in het tropische woud kunnen ze niet meer. Ze zullen het maar met z'n tweetjes moeten doen, dat is het lot wat ze van ons hebben gekregen. Verzorg ze gewoon naar je beste weten en hoop dat ze gelukkig zijn. Niemand kan het weten, zelfs niet de papegaaien experts, die lullen ook maar wat en wanneer het echte experts waren zouden ze tegen het houden van vogeltjes in kooitjes moeten zijn.