Martin Armstrong's Cycle of War and Political Economics #2

quote:

De Amerikaan Martin Armstrong geeft al van jongs af aan blijk van een scherpe handelsgeest en een analytische blik op zaken die voor anderen te gecompliceerd waren. Als kind verzamelt hij al fanatiek munten, iets later handelt hij in goud. Als volwassene richt hij het bedrijf Princeton Economics International op. Op basis van een zelfontworpen model, waarin het geheimzinnige getal pi een belangrijke factor is, laat hij de computer uitrekenen welke ontwikkelingen in de wereldeconomie op stapel staan.

Zijn voorspellingen over aandelencrises of valutaproblemen zijn griezelig accuraat en hij bouwt een klantenkring op die bestaat uit machtige spelers in de wereldeconomie. Dit alles levert hem veel geld op maar ook steeds meer vijanden in hoge posities.

In 1999 staat de FBI bij hem op de stoep en belandt hij uiteindelijk op verdenking van fraude en samenzwering in de gevangenis, zonder dat er ooit een gerechtelijke uitspraak is gedaan. In 2012 duikt hij ineens weer op in het openbare leven, en deelt hij zijn pessimistische ideeën over de rampzalige ontwikkelingen in de wereld.

In de film vertelt hij zijn opzienbarende verhaal, ondersteund door archiefbeelden en interviews met zijn moeder, voormalige medewerkers en klanten. Een verhaal dat klinkt als een speelfilmscenario.

Bron: http://www.idfa.nl/nl/tag(...)4C-86C3-FD028573C70A

THE FORECASTER trailer

quote:

Vandaag draait op het IDFA in Amsterdam de documentaire over de Amerikaanse economische supervoorspeller Martin Armstrong. Hij ontwikkelde een computer-plus-programma waarmee hij claimt trends, marktpieken, crashes en zelfs opkomst en verval van naties te kunnen zien aankomen. Follow The Money duikt in de wereld van zelfdenkende economische voorspelmodellen.

Een computer met een database die alle wereldwijde geldstromen, grondstoffenmarkten en obligatiemarkten monitort en daarbij ook nog eens zelf kan denken, bestaat die? Ja, die bestaat en hij heet ‘Socrates’, vernoemd naar de filosoof uit de Griekse Oudheid, vooral bekend van het door velen aan hem toegeschreven leidmotief ‘Ken uzelf’, als basis voor kennis en het begrijpen van de werkelijkheid. Want hoe kan iemand iets kennen als hij zichzelf niet kent? Wie kent er dan? En wat is dan de waarde van zulke kennis? Helaas stierf Socrates door de gifbeker, laten we hopen dat dit lot -metaforisch gesproken- niet de computer van Martin Armstrong en zijn mensen treft.
‘De Voorspeller’

Wie is toch die invloedrijke Martin Armstrong, die door politici en centrale bankiers van over de hele wereld om advies wordt gevraagd? Armstrong werd op 1 november 1949 geboren in New Jersey als zoon van een advocaat en legerveteraan. Op diens aanraden studeerde Armstrong computertechnologie, zowel hardware als software engineering. Pas na de crash van 1966 begon hij zich te verdiepen in marktanalyse en economie. Hij ontwierp het Economic Confidence Model gebaseerd op ‘business cycles‘. Armstrong denkt dat pieken en dalen in de economie zich in vaste cycli van 3.141 dagen voltrekken (het getal pi vermenigvuldigd met 1.000).

Armstrong: elke 3.141 dagen treden pieken en dalen op in de wereldeconomie

Hij verkreeg wereldwijde bekendheid door zijn tot op de dag nauwkeurige voorspelling van de beurskrach in oktober 1987. Ook heeft Armstrong de top van de Nikkei index (1989) en de instorting van het Rusische financiële stelsel (1998) correct voorspeld. Sedertdien is hij een veel geraadpleegd economisch orakel. En dat, terwijl Armstrong een elfjarige gevangenisstraf heeft uitgezeten wegens (vermeende) beursfraude (van 2000 tot 2 september 2011).

Of Armstrong wel een eerlijk proces heeft gekregen valt te betwijfelen, aangezien hij niet steeds werd toegelaten tot alle gerechtelijke bijeenkomsten, geïntimideerd en gechanteerd werd. Ook kunnen vraagtekens geplaatst worden bij de onpartijdigheid van rechter Owen, die vanaf het begin van het proces liet merken dat hij een hekel had aan het ‘koppige optreden’ van Armstrong tijdens de verhoren en de opsluiting van Armstrong zelfs verlengde terwijl er geen juridische grond meer was voor vasthouding.

Volgens Armstrong zijn niet de bankiers en handelaren het grootste probleem, maar het corrupte politieke systeem, dat risicoloos speculeren met andermans geld mogelijk maakt.

Gisteren ging de film over het leven van Armstrong en diens strijd tegen wat hij noemt ‘a core system of corruption and manipulation‘ in première. Vandaag wordt de film – getiteld ‘The Forecaster‘- ook tijdens het International Documentary Film Festival Amsterdam (Idfa) getoond. Ter gelegenheid daarvan is Armstrong in Amsterdam en zal hij vanmiddag worden geïnterviewd door FTM-collega Eric Smit (en Nieuwsuur).

The Forecaster – Official Trailer HD from Marcus Vetter on Vimeo.

De documentaire laat een ontluisterend beeld zien van de Amerikaanse overheid. We zien hoe de regering van USA er alles aan deed om Armstrongs source code te bemachtigen. Ze hebben hem nog net niet fysiek gemarteld. Duidelijk wordt ook dat overheden geen schulden afbetalen (Roemenië of all places was het enige land dat in 1980 iets van haar schulden daadwerkelijk heeft terugbetaald, de rest herfinanciert slechts om de rente op hun schulden te kunnen betalen).

Armstrong geeft de wereld drie keuzes om de massale mondiale schuldenberg terug te dringen: default, inflatie of herstructurering. Zelf kiest hij voor dat laatste. Zonder (gedeeltelijke) schuldsanering is er geen oplossing voor de mondiale financiële crisis.
Tot zover over het leven van Armstrong.

Wat is het belang van deze zelfdenkende supercomputer?

Armstrong wilde een systeem maken dat kan putten uit een gigantische database en in staat om na te denken. Met behulp van AI-technieken (Artificial Intelligence) werkte Armstrong en zijn team meer dan tien jaar aan ‘Socrates’, een resultaat waarvan hij zelf zegt:

“Creating the world’s largest database on the global economy cost untold tens of millions of dollars. Merging that accomplishment that took more than a decade to complete with the ability to create an actual thinking machine, has truly been an achievement that is simply unmatched in the financial world.”

Het zelfdenkend systeem monitort continu de wereldwijde kapitaal- en goederenstromen, van alle financiële markten, waar ook ter wereld. Maar dat niet alleen, ook wordt het systeem gevoed met alle fundamentele internationale newsfeeds om te analyseren of er wellicht een correlatie is tussen dat nieuws en de gebeurtenissen op de markten. Doel is om inzicht te verwerven in hoe de (denk-)processen verlopen in de internationale politiek, economie en financiële wereld. In Armstrong’s woorden:

“Socrates, will demonstrate that traditional thinking and modeling employed in the political-economic-financial world is as antiquated as assuming the earth is still flat.”
Ambitieuze claims

Kern van de kritiek van Armstrong op bestaande computermodellen is, dat deze putten uit een veel te kleine database. Research gebaseerd op een te korte meetperiode van gegevens leidt meestal tot foute conclusies, die vervolgens weer leiden tot verkeerde beleidsmaatregelen. Volgens Armstrong falen de meeste economische modellen, omdat ze slechts beschikken over een veel te klein deel van de relevante historische data, waardoor er geen juiste conclusies worden getrokken en het zicht op de werkelijkheid vertroebeld wordt door menselijke emoties.

‘What goes up must come crashing down‘

Daarmee bedoelt Armstrong, dat de ‘voorspellingen’ zijn gebaseerd op de algemeen aanvaarde basis veronderstelling dat de huidige trend zich ook in de komende tijd zal voortzetten. Maar al die voorspelmodellen houden geen rekening met de business cycle van ‘what goes up must come down‘. De enige vraag die er daarbij toe doet is: wanneer gebeurt dit? Het unieke van Socrates is, dat dit systeem wèl deze economische cycli incorporeert in zijn model, zodat trendmatige verschuivingen opgemerkt zullen worden.

Van valse bescheidenheid heeft de Amerikaan geen last. Hij claimt dat met zijn systeem niet alleen pieken en dalen in financiële markten adequaat voorspeld kunnen worden, maar ook de opkomst en het verval van landen, rijken en stadstaten:

“Socrates is the achievement of gathering the collective knowledge of the human race and learning in a cognitive manner the causes behind the real trend of the rise and fall of markets, and economies, as well as the rise and fall of Empires, Nations, and City States. Socrates stands as proof that we are on the threshold of a completely new dawn. This is the achievement of mankind – the threshold of the Age of Reasoning & the Awakening – where we take that step forward for mankind comprehending that not merely is the world not flat – we are all connected and we indeed need each other to survive this journey we call life and the evolutionary process of civilization.”

Dat is nogal een claim, we zullen de komende tijd gaan zien of Armstrong die claim kan waarmaken of dat het een typisch Amerikaanse manier is om jezelf en je product op een slimme wijze goed te verkopen. De timing kon in elk geval niet beter zijn, met de geopolitieke, valutaire én financiële crises wereldwijd.

Bron: http://www.ftm.nl/exclusi(...)ele-wereld-monitort/

quote:

Op dinsdag 8 maart 2016 12:43 schreef Fogel het volgende:

[..]

Nog maar enkele dagen te gaan. Spannend.

quote:

Op woensdag 9 maart 2016 20:31 schreef J0kkebr0k het volgende:

[..]

De Europese Centrale Bank (ECB) staat voor een enorm dilemma. De inflatie blijft dalen, de economie trekt maar matig aan en dus klinkt de roep om meer actie. Maar de munitie is eigenlijk op. De ultralage rente kan eigenlijk niet verder omlaag en het opkopen van staatsobligaties zorgt alleen maar voor een zee aan ongebruikt geld in de eurozone.

De inflatieverwachtingen zijn verslechterd en de economische groeiverwachtingen in de eurozone zijn verlaagd. Niets doen is niet geloofwaardig, meer doen ook niet. Vandaag en morgen vergadert de ECB en er moet toch een besluit vallen.

Het ongekend agressieve monetair beleid van de ECB van rente en geld drijft de inflatie niet op en helpt de economie niet meer vooruit. Sinds vorig jaar maart pompt de ECB maand in maand uit circa 60 miljard euro in de eurozone, in ruil voor staatsobligaties in het bezit van financiële instellingen. Het idee is dat banken en investeerders daarmee geld vrijspelen om dat uit te lenen aan bedrijven en consumenten. De lage rente maakt krediet extra goedkoop.
Boeterente

Om banken extra te stimuleren geld in de economie te steken moeten ze sinds kort geld betalen, een boeterente van 0,3 procent, als ze ongebruikte miljarden tijdelijk bij de ECB op de rekening zetten. Het weerhoudt de banken er niet van om elk dag 200 tot 250 miljard euro weg te zetten in Frankfurt. Kosten: twee miljoen euro per dag aan boeterente.

Aanvankelijk leek dit recept van rente en geld effect te hebben, maar inmiddels lijkt het uitgewerkt. De ECB kan niet opboksen tegen de lage olieprijs die de inflatie onderuit trekt of tegen de zorgen over een verzwakkende Chinese economie en minder wereldhandel.

Ook de basisrente, die nu op een ongekend lage 0,05 procent staat, kan eigenlijk niet lager - in ieder geval heeft dat geen enkele zin. En meer geld erin pompen klinkt wel ferm maar doet dus niks. De ECB heeft namelijk voor bijna 800 miljard euro schuldpapieren opgekocht, maar 90 procent daarvan, zo'n 700 miljard euro, ligt ongebruikt op de plank. Het geld klotst tegen de plinten, maar je koopt er niks voor.

Draghi is aan het eind van zijn Latijn.
ABN Amro topman Gerrit Zalm

Het probleem is ook niet een tekort aan geld, maar de vraag is domweg niet groot. Het weerspiegelt het zwakke economische sentiment. Sterker, zeggen banken en economen, de enorme hoeveelheid goedkoop geld stimuleert niet meer, maar richt juist schade aan. "Draghi is aan het eind van zijn Latijn", mopperde ABN Amro-topman Gerrit Zalm bij de presentatie van zijn jaarcijfers.

Ook de BIS, de Bank for International Settlements, zegt maar de centrale bank der centrale banken, is ongewoon kritisch. De negatieve rente van de ECB en andere centrale banken baart de BIS zorgen. Centrale banken hebben hun kruit verschoten en blijken niet in staat om de nervositeit op financiële markten te beteugelen: "Markten verliezen hun vertrouwen in de helende kracht van centrale banken."

De lage inflatie en de lage kredietkosten mogen dan fijn zijn voor de koopkracht, maar aan de andere kant krijgen spaarders amper rente op hun spaargeld. Pensioenfondsen zitten in zwaar weer en korten op de pensioenen, de financiële markten stuiteren op en neer.

Binnen de ECB is er een stammenstrijd gaande. De preciezen, zoals Nederland en Duitsland, willen het liefst kappen met dit ineffectieve monetaire beleid. Stoppen met nog meer gekke dingen doen zonder resultaat. De rekkelijken, vooral zuidelijke landen, willen juist meer. De lage rente komt het zuiden bijzonder goed uit, het noorden heeft er vooral last van.

Markten verliezen hun vertrouwen in de helende kracht van centrale banken.
Claudio Borio, hoofd monetaire en economische afdeling van de BIS

De suggestie van sommigen om het monetaire beleid van rente en geld bijdrukken te vervangen door 'helikoptergeld' klinkt sympathiek, zo van "geen gezeik iedereen rijk", maar het mag niet. Elke burger een paar duizend euro op zijn rekening storten, naar believen te besteden, behoort niet tot het mandaat van de ECB.

Landen kunnen burgers trakteren op geld, belastingverlagingen of subsidies, maar de centrale bank kan dat niet. Bovendien is het verslavend: als het op is, wil je meer.

Een andere bijwerking van al dat goedkope geld is dat het overheden lui maakt en niet aanzet tot broodnodige hervormingen. Immers: het geld komt toch wel.
Bermuda-driehoek

ECB-president Mario Draghi zit in het kamp van de rekkelijken en heeft met allerlei toespelingen al te kennen gegeven op de ingeslagen weg verder te willen. Hij blijft dus draaien aan de renteknop en de geldkraan gaat verder of langer open. De ECB is een soort terra incognita ingelopen. Niemand weet waar naartoe en waar het eindigt.

Doorgaans wordt het monetaire beleid getoetst op drie punten: de noodzaak van een beslissing, de effectiviteit ervan, en de bijwerkingen. Maar die driehoek lijkt inmiddels een soort Bermuda-driehoek geworden, waarin geld, beleid en principes zomaar verdwijnen.
[..]

Bron: http://nos.nl/artikel/209(...)-voor-geen-zier.html

quote:

Op woensdag 9 maart 2016 21:54 schreef DeMolay het volgende:
Ken je de nano seconde truuk met centrale banknetwerken en handel?

twitter:

pietercleppe twitterde op vrijdag 11-03-2016 om 10:27:00 Ex Dutch Central Bank chief Wellink slams #Draghi: ECB goes really far. At some point won't manage to stop inflation https://t.co/uGnbntbFn1 reageer retweet

quote:

Op dinsdag 15 maart 2016 21:38 schreef Fogel het volgende:
De servertruc ken ik inderdaad.

Maaruh... gister of eergister zou de hele eurozone ingestort moeten zijn ofzo. Is zover ik kan zien nog niet gebeurd. Is er al een bericht waarin staan waarom deze harde voorspelling niet klopte?

quote:

Op dinsdag 15 maart 2016 22:05 schreef Dance99Vv het volgende:

[..]

Niet alleen de renteverlaging, het opkoop-programma werd ook uitgebreid van 60 naar 80 miljaard.
Dat betekend dat staats-schulden dus onbeperkt opgekocht worden, iets wat eigenlijk nooit de bedoeling was van de ECB, maar nu gewoon gedaan wordt, drie keer raden waar/wat er opgekocht word. En dat is precies waar martin voor waarschuwde, en waar het dus mis aan het gaan is.
De staats-schulden.

quote:

Op dinsdag 15 maart 2016 22:43 schreef Dance99Vv het volgende:

[..]

Je kent zijn uitspraak wel van je kan niet de problemen oplossen met dezelfde denkwijze als dat die problemen ontstaan zijn, en dat is precies wat er wel gebeurt, draghi doet steeds hetzelfde trucje maar de effectiviteit is averechts.
Hij lost de problemen niet op maar schuift ze steeds verder vooruit.

quote:

Op donderdag 24 maart 2016 15:00 schreef Dance99Vv het volgende:
Agressief beleid Draghi kost schatkist honderden miljoenen

DEN HAAG - Het "onconventionele" monetaire beleid waarmee de Europese Centrale Bank (ECB) de economie in de eurozone probeert te stimuleren, heeft nadelige gevolgen voor de Nederlandse schatkist. Dat schrijft minister Jeroen Dijsselbloem van Financiën donderdag in een brief aan de Tweede Kamer. Hij rekent op een tegenvaller van bijna 770 miljoen euro over de periode tot en met 2021.

De ECB heeft de rente in de eurozone de laatste tijd flink teruggeschroefd en koopt maandelijks voor miljarden euro's aan leningen op bij banken. De Nederlandsche Bank (DNB) ziet zich hierdoor genoodzaakt om komende jaren miljarden euro's opzij te zetten, omdat de aanwezige buffers onvoldoende zijn om de toegenomen financiële risico's op te vangen.

DNB wil een voorziening van 3,8 miljard euro opbouwen. De instelling begint dit jaar met het opzij zetten van 500 miljoen euro. De voorziening gaat ten koste van de winst van DNB en daarmee ook ten koste van de winstafdracht aan de Nederlandse staat.
http://www.telegraaf.nl/d(...)den_miljoenen__.html

quote:

Op donderdag 24 maart 2016 15:41 schreef Dance99Vv het volgende:
Nou dit zegt dan iets over de banken/dnb, maar dit geldt evenzo voor de pensioenfondsen en verzekeraars.