[DEF SC]#763 Niet gehinderd door enige kennis van zaken.

quote:

De
dienstplichten die hij onder zijn hoede kreeg dreven de man ook tot waanzin: „één lichting,
die nu weg is, was echt heel erg a-sociaal. Daar waren er 22 van met justitie in aanraking
geweest.‟178 Het probleem bleef niet beperkt tot nieuwe IBC‟en, ook oude compagnieën zoals
420 IBC (opgericht 1955) kampten met onhandelbare dienstplichtigen. De commandant van
de desbetreffende compagnie verzuchtte in 1989: „Er werden weleens met pakken melk
fietsers van de fiets gegooid, de methadonbus stond voor de kazernepoort, combi‟s van 420
reden gewoon in sloten, maar verder viel het best mee.‟179 Soms vervulde een IBC de
vijandrol bij oefeningen, en ook daar leken de Van Heutszers de grens van het toelaatbare op
te zoeken. Zo werd een gevangengenomen duiker een mes op de keel gezet toen hij zich,
conform de oefening, verzette tegen arrest. Vijf overmeesterde vaandrigs werden (tegen deregels in) door een Van Heutsz-compagnie afgevoerd en flink aan de tand gevoeld zodat zij
ook eens konden ervaren hoe dat was. Eén vaandrig moest na afloop een bezoek aan het
ziekenhuis brengen. Vernielingen aan gebouwen en materieel kwamen regelmatig voor, zo
ramde in het heetst van een andere oefening een door Van Heutszers bestuurde vrachtwagen
dwars door een wegversperring.180
Met de reputatie van de IBC‟en is het nooit goed gekomen. Hoezeer het regiment ook
geprobeerde afstand te nemen van het BKL, de bewakingstaak zorgde bijna per definitie voor
een slechte naam. In combinatie met onstuimige karakter van de dienstplichtigen die werden
ingedeeld bij de IBC‟en, leidde dit in sommige gevallen tot disciplineproblemen en een laag
moraal. Waar het pantserinfanteriebataljon Van Heutsz bloeide, leken de IBC‟en meer moeite
te hebben met het handhaven van een goede regimentsnaam. In 1987 probeerde commandant
Pastoor in een interview met militair maandblad „Info 11‟ nog het beste ervan te maken.
Volgens Pastoor was de slechte reputatie het gevolg van de BKL-periode toen het regiment
„werd opgezadeld met nauwelijks opleidbaren en moeilijke sociale gevallen.‟ Hij vervolgd:
„Maar dat is veranderd. Zowel het bataljon als de beveiligingscompagieën krijgen exact
dezelfde mensen als elders in het legerkorps, nog altijd de doorsnede van de Nederlandse
bevolking.’181 Tenzij in 1987 iedere compagnie (plusminus honderd man) 22 dienstplichtigen
telde die in aanraking waren geweest met justitie, hield de commandant, op z‟n zachtst gezegd,
een mooi-weer-praatje.