@Verdwaasde Vogel, ik kon je niet qouten voor zover ik weet. Dus als je dit nog leest:
Die eerste twee punten vind ik heel goed. Zo had ik er nog niet over nagedacht
Paar redenen:
1. Rankings kunnen soms redelijk lang hetzelfde blijven. Als de nummers 1 t/m 5 drie grote toernooien achter elkaar hetzelfde blijven, komen 4 en 5 elkaar elke keer tegen in de kwartfinale. Daarnaast, als je een dominante top 4 hebt, heb je ook altijd dezelfde semi's, telkens Nadal Djokovic, Federer Murray als de rankings een half jaar Federer>Nadal>Djokovic>Murray zijn. Dat is saai.
2. Het maakt bepaalde rankings minder dan de ranking er direct onder. Stel je hebt een dominante nummer 1, maar 2-4 zijn pakbaarder. Dan kan het beter zijn voor je kansen om diep te gaan om nummer 10 te zijn ipv 8. Dan speel je weliswaar nummer 7 in de vierde ronde, maar in de kwart tref je nummer 2. Als je een dominante top 3 hebt maar een wisselvallige nummer 4 en 5, is zelfs nummer 12 het beste: tref je 5 en 4 op weg naar je semi.
3. Deterministische rankings geven meer mogelijkheden voor onethisch gedrag, zoals express een wedstrijd verliezen voor een betere seed, of een truktrekking 'kopen' voor een betere seed oid.
4. De allerbeste spelers (als je ervanuit gaat dat de ranglijst een goede representatie daarvan is) over houden is niet per se wat er gewild is. Men wil een redelijk gebalanceerde draw, maar een klein beetje uit balans kan goed uitpakken, iig voor de organisatie/sponsoren. Gouden kansen voor relatieve no-names om een kwartfinale te pakken, zware 4 rondes, verhaaltjes over moeilijke of makkelijke draws etc..