Heel herkenbaar hoor V eet alleen als hij een soort bankjr heeft gevormt van stoelen met papa of op iemand zijn/haar schoot zit èn dan moet er een heel spel gemaakt worden van het eten.. ' daar komt zwieber aan, die gaat jouw aardappel eten snel!!! ' etc etc..quote:Op donderdag 4 februari 2016 12:58 schreef Franny_G het volgende:
Sneu voor E, LB.
Wij hebben gelukkig geen ziek kind, maar het eten wordt wel steeds meer een strubbeling. Ze wil tegenwoordig alleen maar eten op mijn schoot. En ook het liefst van mijn bord. Als ze haar zin niet krijgt en wij volhouden dat ze in/op haar eigen stoel moet zitten en van haar eigen bordje eten, draait ze helemaal door. En dus geef ik uiteindelijk toch toe. Het eet ook niet echt relaxed als je kind huilend op de grond ligt. . Maar het is ook niet erg relaxed om bij iedere maaltijd met een kind op schoot te zitten, die eigenlijk vindt dat jij niets mag eten, omdat zij het eten op jouw bord wil.
Ik vind het maar lastig, ook omdat avondeten sowieso heel moeizaam gaat en er vaak maar heel weinig in gaat. Eigenlijk eet ze het meest als we haar een filmpje laten kijken en ik haar voer. . Het komt er vaak op neer dat we dat dus ook doen na het eten. Het eten dat ze dan aan tafel nog afkeurde als 'viessss' gaat er dan soms alsnog in.
Is dit gedoe herkenbaar? Ik bedenk me maar dat het een fase is, en dat het geen zin heeft om van eten een strijd te maken en zo. Maar het voelt toch als we een lange (neerwaartse) weg gegaan zijn van een vrolijk Rapleyende baby naar een peuter die ik op de bank aan het voeren ben. .
Mijn allesetende rapleymini is tegenwoordig ook een kieskeurig monster. Dus absoluut herkenbaar. Meestal heb ik wel iets van een basic komkommersalade op tafel staan dus in het ergste geval eet ze alleen dat. Op schoot mag ze pas als ik helemaal klaar ben. Eten met een filmpje doen we één of twee keer in de maand als ik heel laat klaar ben op mijn werk. Dan maak ik wrapjes met roomkaas en rauwkost en picknicken we op het kleed.quote:
Dat deed ik gisteren. Ik hield vol dat ze echt niet bij mij op schoot kon zitten. En dat ze, als ze niet wilde eten, ook niet hoefde te eten. Maar dat leidde er toe dat ze eerst letterlijk aan mijn arm ging hangen en huilend riep dat ze op schoot wilde. Toen ik haar van me losmaakte, ging ze op de grond liggen huilen. Ze wilde pertinent niet door haar vader opgepakt worden of op zijn schoot zitten. Ze was na een minuutje zo over de rooie dat ik maar naast haar op de grond ben gaan zitten en tegen haar ging praten en over andere dingen vragen ging stellen. Toen werd ze langzaam wel rustiger. Maar ze wilde nog steeds per se bij mij zitten. Punt is ook dat zoiets dan volgt op een 'papa-dag' als ik haar de hele dag niet gezien heb omdat ik aan het werk was. Haar behoefte om bij mij te zijn, snap ik heel goed. Maar ik merk ook dat als ik op zo'n moment toegeef aan haar behoefte en haar op schoot laat zitten, ze dat vervolgens ook wil op mijn vrije dag, bij het ontbijt, de lunch en het avondeten. .quote:Op donderdag 4 februari 2016 13:02 schreef LadyBlack het volgende:
Maargoed, dat is een an sich goeie eter die ook niet huilend op de grond eindigt, dus da's misschien makkelijk praten.
Ik zou het denk ik iig vrijblijvend houden. Dat ze niet hoeft te eten als ze dat niet wil, maar ook duidelijk maken dat jij niet wilt dat ze jouw eten opeet / op jouw schoot zit.
Herkenbaar Franny. En ik kan er Heel Erg Niet Tegen ook... Geen idee hoe ik er mee om moet gaan, helemaal niet als ik zelf ook nog eens moe ben. . Mijn man is dan heel geduldig en legt alles nog een keertje uit, en/of sluit af met een knuffel. Ik moest eens bij hem op les gaan ofzo .quote:Op donderdag 4 februari 2016 15:24 schreef Franny_G het volgende:
Het lastige vind ik die"emotionele terreur". Ze kan dan zo gaan huilen, en boos en verdrietig zijn dat ik niet goed weet wat ik met haar aan moet, en ik vind het dan ook zielig, hoe ze zichzelf zo van streek maakt. Maar ik vrees ook een beetje dat ik daardoor misschien teveel toegeef?
quote:Op donderdag 4 februari 2016 16:31 schreef _Ophelia_ het volgende:
Ik heb Otje geleerd om "Ga weg!" tegen monsters en andere enge dingen te roepen, daar luisteren ze over het algemeen wel naar. Daarnaast kan ze tegenwoordig bij de meeste lichtknopjes.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |