Vreemdgaan is fout (of niet)

quote:

Op zaterdag 16 januari 2016 08:25 schreef DW457 het volgende:
De seks is hierbij vaak het probleem niet. Waar het in ieder geval bij mij op stuk zou lopen is het breken van het vertrouwen. Ik moet er bij mijn partner vanuit kunnen gaan dat ze eerlijk is en blijft tegen mij. Mocht ze een keer t bed in duiken met een ander en dat mij eerlijk vertellen dan is dat voor mij nog wel te accepteren. Duikt ze het bed in en begint ze achter mijn rug om een affaire en ik kom daar achter, dan is het vertrouwen definitief weg en maakt de relatie ook geen kans meer.

Tja, Ik heb dat ook, ik heb mijn vrouw gezegd ze mag best met anderen sex hebben mits: ze het mij van te voren of uiterlijk direct erna vertelt. En mits het een veel jongere man is, en niet iemand in onze leeftijd. Kijk, waarom zou ik haar geen snoepje gunnen. Daarom dus ook een veel jiongere man. Voor mijn part een half voetbalalftal Dat is geen concurrentie voor mij. Dat is gewoon een lekker tussendoortje voor haar.
Helaas gaat zij er zo niet mee om, dus na de eerste 10 ruzies vertel ik haar niks meer. Dat heeft ze zichzelf gezocht dat ik niks meer vertel. En verder zeg ik: onze relatie is geen gevangenis, voor jou niet en voor mij niet. Kun je er niet mee leven dan ga, en als ik niet meer met je kan leven ben ik ook weg!
Monogaam, allemaal verzinsels van de kerk, vrouwen en ambtenaren. Ambtenaren, omdat al die single vrouwen dan heel vaak een uitkering nodig hebben als het mannetje hen verlaat. Vrouwen hebben "voerbak nijd". Kom niet aan mijn voerbak want dat is van mij. Dat is een door de natuur zo ingebakken gegeven daarover kunnen de meeste vrouwen niet eens bewust denken of besluiten. Dat is meer een instinkt kwestie. Zo van dadelijk gaat (een deel van) mijn geld (wat ik krijg van hem voor het gezin) naar een ander. Heeft in nagenoeg de hele wereld puur en direct met overleven te maken. Die andere vrouw, die ook zoekt, vecht om te overleven wordt dan automatisch vaak een hoer of een slet wordt genoemd. Geloof me dames (en heren) in de oorlog en in de liefde is alles ge-oorloofd. Althans zo denken de meeste mensen. Hoeveel vrouwen kunnen niet verhalen dat hun beste vriendin, of een van hun vriendinnen, degene is waar hun man mee "vreemd" is gegaan. Bv tijdens ziekte of zwangerschap van de vrouw. Of die hun man aan de (beste / goede) vriendin, een die nagenoeg dagelijks over de vloer kwam, voor goed kwijt raken.
Ja, en dan de kerk. Die vaart ook beter bij godvrezende gezinnetjes. Dat het zonde is om meer mensen lief te hebben, vertellen ons de priesters. Hoe ze zelf aan hun gerief komen, dat vertellen ze liever niet. Denk eraan als er collecte is, dat er miljoenen door de kerk uitgegeven worden om slachtoffers van hun misbruik "af te kopen" om het allemaal maar zo stil mogelijk te houden.

Vertrouwen? ja, als je belooft hebt mekaar eeuwig trouw te zijn (is dat dan ook in sexuele zin gedacht want er zijn, lijkt mij, toch veel belangrijkere zaken om trouw te zijn zoals ouderdom, ziekte Alzheimer, borstkanker en vrouw moet een borst missen). Blijf je dan bij je partner. dat is echte trouw vanuit mijn (mannen?) standpunt en zo zie ik dat.

Hoe gaat het vaker? De vrouw zeurt en zeurt over trouw en sex en de man geeft dan toe om van het gezeur af te zijn, of omdat ie anders van sex wordt onthouden, en bvromt maar wat mmm mmm, en de vrouw vat dat dan blij op als dat ie instemt. Dit soort afgedwongen afspraken, kontrakten, gelden niet voor de wet.

Wat is dat net vrouwen? als ik eens in de maand eens zondig tegen mijn dieet en een grote friet dubbel mayonaise en curry en 2 fricandellen speciaal buitenshuis eet, dan is dat niet een probleem. Terwijl dat echt slecht voor mij is! Maar ga je naar je sm domina (hehe) en je laat je lekker anaal verwennen en je komt .... weer heel relaxed thuis, dan zouden de poppen aan het dansen zijn.

En verrder, waarom gaan die mannen buitenshuis "eten"? Nu, dan krijgen ze niet genoeg of niet lekker genoeg thuis. Kunnen die vrouwen dan niet "koken"? Neen, vaak niet, en het interesseert hen ook niet echt. Gewoon iedere dag aardappels, boontjes en een worst. Maar mannen lusten ook graag eens iets anders, bv. een vurig Thais gerechtje (hehe, snap je hem? Tja, je weet maar nooit hier hehe).

quote:

Op maandag 18 januari 2016 20:08 schreef Pamtam het volgende:
Ik vind vreemdgaan altijd fout.
Als je 'jezelf pleziertjes wilt doen', 'wisselende seksuele contacten wilt leggen' of 'uit egoïsme', dan heb je imo twee mogelijkheden met een monogame partner:
- Blijf single;
- Zoek iemand die openstaat voor een open relatie.

Er zijn geen excuses voor vreemdgaan en als ik er ooit achter zou komen dat mijn partner mij bedriegt, mag hij zijn spullen op straat bij elkaar rapen...

Waw, wat ruig! Lap dat maar niet de verkeerde, want dan kunnen ze jou dadelijk op straat bij merkaar rapen. Je ziet toch hoe snel de maatschappij moreel aan het veranderen is. dacht je dat het alleen bij verkrachtingen op stations blijft. Deze zeden (beter on-zeden) verruwen de maatschappij hebben ook invloed op onze jeugdigen, die daar deels van zullen ovenemen. En met de vreemde voorkeur van jonge vrouwen / meisjes voor verkeerde maar wel spannende types gaan we nog een interessante tijd tegemoet.

[ Bericht 12% gewijzigd door LeesFoknl op 23-01-2016 10:18:57 (puntjes op de " i " gezet) ]

quote:

Op vrijdag 22 januari 2016 23:29 schreef LeesFoknl het volgende:

[..]

En mits het een veel jongere man is, en niet iemand in onze leeftijd. Kijk, waarom zou ik haar geen snoepje gunnen. Daarom dus ook een veel jiongere man. Voor mijn part een half voetbalalftal Dat is geen concurrentie voor mij. Dat is gewoon een lekker tussendoortje voor haar.

Dat vind ik echt egocentrisch. Dus jíj kiest haar 'snoepje'. De meeste vrouwen van pakweg 35+ zitten echt niet te wachten op een snotneus, daar is geen 'snoepje' aan...

En wat als zij zou stellen dat jij alleen met véél oudere vrouwen mag neuken, omdat die geen concurentie van haar zijn?
Of je laat elkaar vrij op dat vlak of niet. Maar dit is geen vrijheid!
Bovendien moet je gewoon op zoek gaan naar een partner die ook een open relatie wilt ipv je zin door te drijven.

Vreemdgaan - als in iemand beloofd hebben dat je met niemand anders gaat neuken en dat dan stiekem toch doen - is idd fout. Je schendt vertrouwen en komt beloftes niet na.

Meerdere partners hebben is natuurlijk prima, zolang je er niet over liegt.

Liegen en beloftes niet nakomen vind ik niet ok in een relatie. Dat gaat over diverse zaken, sex, geld met name.

quote:

Op zaterdag 23 januari 2016 07:50 schreef Blosje het volgende:

[..]

Dat vind ik echt egocentrisch. Dus jíj kiest haar 'snoepje'. De meeste vrouwen van pakweg 35+ zitten echt niet te wachten op een snotneus, daar is geen 'snoepje' aan...

En wat als zij zou stellen dat jij alleen met véél oudere vrouwen mag neuken, omdat die geen concurentie van haar zijn?
Of je laat elkaar vrij op dat vlak of niet. Maar dit is geen vrijheid!
Bovendien moet je gewoon op zoek gaan naar een partner die ook een open relatie wilt ipv je zin door te drijven.

Ik kies niks snoepjes voor haar. Ze wil geen snoepje. Anders kreeg ze wel een hele zak (lees voetbalelftal of volleybal vereniging) van me. Gun het haar graag. Maar ja, de meeste vrouwen gunnen het zichzelf niet, bang dat dat zonde, niet normaal qua moraal of zo is.
Maar wij zijn beiden !! AOW-ers. Dus met snoepjes bedoelen wij zeker niks onder de 35. Zeg maar jong belegen. Maar dan wel van een goede kwaliteit!

Of het fout is of niet heeft alles te maken met afspraken. Ga je een relatie aan met de afspraak dat je 100% monogaam bent dan wordt er natuurlijk ook wel van je verwacht dat je ook echt monogaam bent. Als je dan toch vreemdgaan...dan zit je fout. Ga je er vervolgens ook nog eens over liegen...dan zit je extra fout.

Vaak gaat het meer om het vertrouwen dat breekt dan de daad zelf. Als een relatie goed genoeg is moet er gewoon gecommuniceerd kunnen worden. In veel relaties kan dat niet (ook al denken ze dat ze als koppel helemaal fantastisch zijn) en gaat het daarom fout, al zijn er ook zat mensen die enkel vreemdgaan omdat ze het spannend vinden om vreemd te gaan. Voor dat soort mensen heb ik al helemaal geen respect.

Wat voor mij het beste werkt? Gewoon een mix tussen monogaam zijn en een open relatie hebben. Je gaat ervoor om nooit vreemd te gaan, maar als het toch gebeurd..kan je het gewoon vertellen..en dan is er ook niks aan de hand. Als een partner dan iets zou willen doen met iemand..vind ik het ook prima. Zolang diegene het maar niet verzwijgt en gewoon open communiceert (zolang het maar vooraf of maximaal 1-2 dagen later verteld word). Communicatie en vertrouwen hebben in elkaar is de echte definitie van monogaam zijn voor mij. Je partner op een zetten en diegene respecteren...en je relatie respecteren. Dat zijn imo de beste relaties.

quote:

Op zaterdag 23 januari 2016 10:34 schreef LeesFoknl het volgende:

[..]

Ik kies niks snoepjes voor haar. Ze wil geen snoepje. Anders kreeg ze wel een hele zak (lees voetbalelftal of volleybal vereniging) van me. Gun het haar graag. Maar ja, de meeste vrouwen gunnen het zichzelf niet, bang dat dat zonde, niet normaal qua moraal of zo is.
Maar wij zijn beiden !! AOW-ers. Dus met snoepjes bedoelen wij zeker niks onder de 35. Zeg maar jong belegen. Maar dan wel van een goede kwaliteit!

Het is echt onzin dat dit een vrouwen ding is. Jij hebt gewoon een vrouw die monogaam van aard is.
Mij is opgevallen dat vrouwen het gemiddeld genomen beter doen met open relaties dan mannen. Mannen kijken gemiddeld genomen meer naar hun eigen 'voordeel' en kunnen schrikken als blijkt dat de partner er ook goed gebruik van maakt. Vrouwen zijn zich vaker meer bewust van wat de ander dan gaat doen en hoe zij zich daarover zullen voelen.

Dus mannen denken vaker aan wat zij voor avontuurtjes gaan doen en denken minder na over hoe ze zich voelen als de ander avontuurtjes heeft. Vrouwen denken vaker vooraf na over wat ze zullen voelen als de ander dat doet. Wat betekend dat als ze er ok mee zijn ze dat vaker ook echt zijn, ze hebben al nagedacht over de gevolgen.

Het is geen wet van meden en perzen en naast dat geld ook nog dat de een gewoon meer behoefte heeft aan 'anderen' dan de volgende persoon. Seks heeft nu eenmaal een andere waarde per persoon.
Vind het onvriendelijk klinken hoe je hier over je partner praat, snap niet goed waarom je haar gevoel als dikke pech voor haar neerzet. En geen enkel begrip hebt voor het feit dat zij geen zin heeft in 'snoepjes'. Er is naar mijn mening een schrijnend tekort aan wil tot inlevingsvermogen in haar, wat vreemd is als dit jouw partner is waar je je leven mee wil delen.

IK heb best begrip voor haar dat ze geen snoepjes lust, maar zij wil persee niet accepteren dat ik wel snoep lust. Ondanks dat ik dat duidelijk stel wil ze het toch maar niet accepteren. Mijn reactie daarop is dat ik dus niets meer vertel. Ik heb geen zin in die drama´s. Wat ik zei, als ze er niet mee kan leven dan gaat ze maar. En als ik genoeg heb van de drama´s vertrek ik wel. Mijn oplossing is dus niks vertellen en mijn persoonlijke kontakten in telf en pc met passwords beschermen zodat er geen aanleiding meer is, niets vindt. (ook niet als ze wil snuffelen in mijn spullen)

Zij, mijn vrouw, hoeft mij niet HAAR normen en waarden aan te leren, dat hebben er al genoeg geprobeerd. Niet alleen vrouwen! Meestal zijn die normen en waarden toch gebaseerd op eigenbelang. IK heb (ook) mijn eigen belangen, normen en waarden.
Alles in rokken,dus vrouwen, priesters, Schotten, Boedhistische monnikken en Romeinen, en zeker ook travestieten vertrouw ik voor geen meter. Zij was met 14 zwanger, ik niet! En nu, 55 jjaar later, mag ik niet doen wat zij toen deed. Ja, is haar antwoord: maar dat was anders. Zeker, toen leverde haar gedrag voordelen op (uit eten, financiele ondersteuning voor leven en studeren enz.) en als IK het nu doe dan kost het geld. Geld dat zij liever zelf opmaakt.
Dat dat MIJN geld is maakt niks uit ( het principe van veel vrouwen). Want jouw geld is mijn geld en mijn geld is ook van mij. Maar ik neem dit haar en andere vrouwen niet kwalijk. Ik vind dat gewoon als in de natuur, de aard van het beestje, ingegeven door miljoenen jaren evolutie.

[ Bericht 4% gewijzigd door LeesFoknl op 24-01-2016 14:17:10 (puntjes op de " i " gezet) ]

quote:

Op zaterdag 23 januari 2016 19:59 schreef erodome het volgende:

[..]

Het is .........................
Mij is opgevallen dat vrouwen het gemiddeld genomen beter doen met open relaties dan mannen. Mannen kijken gemiddeld genomen meer naar hun eigen 'voordeel' en kunnen schrikken als blijkt dat de partner er ook goed gebruik van maakt. Vrouwen zijn zich vaker meer bewust van wat de ander dan gaat doen en hoe zij zich daarover zullen voelen.

Dus mannen denken vaker aan wat zij voor avontuurtjes gaan doen en denken minder na over hoe ze zich voelen als de ander avontuurtjes heeft. Vrouwen denken vaker vooraf na over wat ze zullen voelen als de ander dat doet. Wat betekend dat als ze er ok mee zijn ze dat vaker ook echt zijn, ze hebben al nagedacht over de gevolgen.

Ja, daar moet ik je gelijk in geven. Veel mannen lopen hun "edele delen" achterna. Sommigen denken zelfs uitsluitend met het kleine koppie. Ik heb dat gelukkig niet zo.
Wil verder nuanceren dat ik praat voor mijzelf, wat betekentgeen kinderen, en wij zijn niet getrouwd ondanks de vele jaren bij mekaar. ZIJ wil niet! Tja, waarom zou ik mij aan de huwelijsbeloften houden als ZIJ niet wil trouwen. Zo zie je maar weer: vrouwen zijn niet te begrijpen, totdat je het, hun eigenbelang in hun besluiten en wensen gaat bezien.

[ Bericht 1% gewijzigd door LeesFoknl op 24-01-2016 14:27:58 (puntjes op de " i " gezet) ]

quote:

Op zondag 24 januari 2016 14:11 schreef LeesFoknl het volgende:
Zij was met 14 zwanger, ik niet! En nu, 55 jjaar later, mag ik niet doen wat zij toen deed

Je wil ook graag een abortus ondergaan?

Ik als jong belegen vrouw moet trouwens er niet aan denken met een zwaar belegen man te daten.
Ben benieuwd of het je ook een beetje lukt (zonder te hoeven betalen. )

quote:

Op zondag 24 januari 2016 14:25 schreef LeesFoknl het volgende:

[..]

en wij zijn niet getrouwd ondanks de vele jaren bij mekaar. ZIJ wil niet! Tja, waarom zou ik mij aan de huwelijsbeloften houden als ZIJ niet wil trouwen. Zo zie je maar weer: vrouwen zijn niet te begrijpen

Holy shit he, wat heb ik te doen met jouw vriendin. Wat heb jij weinig respect voor je vriendin zeg.

quote:

IK heb best begrip voor haar dat ze geen snoepjes lust, maar zij wil persee niet accepteren dat ik wel snoep lust. Ondanks dat ik dat duidelijk stel wil ze het toch maar niet accepteren. Mijn reactie daarop is dat ik dus niets meer vertel. Ik heb geen zin in die drama´s. Wat ik zei, als ze er niet mee kan leven dan gaat ze maar. En als ik genoeg heb van de drama´s vertrek ik wel. Mijn oplossing is dus niks vertellen en mijn persoonlijke kontakten in telf en pc met passwords beschermen zodat er geen aanleiding meer is, niets vindt. (ook niet als ze wil snuffelen in mijn spullen)

Zij, mijn vrouw, hoeft mij niet HAAR normen en waarden aan te leren, dat hebben er al genoeg geprobeerd. Niet alleen vrouwen! Meestal zijn die normen en waarden toch gebaseerd op eigenbelang. IK heb (ook) mijn eigen belangen, normen en waarden.
Alles in rokken,dus vrouwen, priesters, Schotten, Boedhistische monnikken en Romeinen, en zeker ook travestieten vertrouw ik voor geen meter. Zij was met 14 zwanger, ik niet! En nu, 55 jjaar later, mag ik niet doen wat zij toen deed. Ja, is haar antwoord: maar dat was anders. Zeker, toen leverde haar gedrag voordelen op (uit eten, financiele ondersteuning voor leven en studeren enz.) en als IK het nu doe dan kost het geld. Geld dat zij liever zelf opmaakt.
Dat dat MIJN geld is maakt niks uit ( het principe van veel vrouwen). Want jouw geld is mijn geld en mijn geld is ook van mij. Maar ik neem dit haar en andere vrouwen niet kwalijk. Ik vind dat gewoon als in de natuur, de aard van het beestje, ingegeven door miljoenen jaren evolutie.

Ik bedoel maar..

quote:

Op zondag 24 januari 2016 14:11 schreef LeesFoknl het volgende:
IK heb best begrip voor haar dat ze geen snoepjes lust, maar zij wil persee niet accepteren dat ik wel snoep lust. Ondanks dat ik dat duidelijk stel wil ze het toch maar niet accepteren. Mijn reactie daarop is dat ik dus niets meer vertel. Ik heb geen zin in die drama´s. Wat ik zei, als ze er niet mee kan leven dan gaat ze maar. En als ik genoeg heb van de drama´s vertrek ik wel. Mijn oplossing is dus niks vertellen en mijn persoonlijke kontakten in telf en pc met passwords beschermen zodat er geen aanleiding meer is, niets vindt. (ook niet als ze wil snuffelen in mijn spullen)

Zij, mijn vrouw, hoeft mij niet HAAR normen en waarden aan te leren, dat hebben er al genoeg geprobeerd. Niet alleen vrouwen! Meestal zijn die normen en waarden toch gebaseerd op eigenbelang. IK heb (ook) mijn eigen belangen, normen en waarden.
Alles in rokken,dus vrouwen, priesters, Schotten, Boedhistische monnikken en Romeinen, en zeker ook travestieten vertrouw ik voor geen meter. Zij was met 14 zwanger, ik niet! En nu, 55 jjaar later, mag ik niet doen wat zij toen deed. Ja, is haar antwoord: maar dat was anders. Zeker, toen leverde haar gedrag voordelen op (uit eten, financiele ondersteuning voor leven en studeren enz.) en als IK het nu doe dan kost het geld. Geld dat zij liever zelf opmaakt.
Dat dat MIJN geld is maakt niks uit ( het principe van veel vrouwen). Want jouw geld is mijn geld en mijn geld is ook van mij. Maar ik neem dit haar en andere vrouwen niet kwalijk. Ik vind dat gewoon als in de natuur, de aard van het beestje, ingegeven door miljoenen jaren evolutie.

De liefde spat van je woorden af...

Waarom ben je met haar samen is de enige vraag die bij me opkomt als ik dit lees. Onbegrip, jaloezie (zij heeft het vroeger gedaan dus heb ik er nu ook recht op!), het "mijn geld" argumten krijg ik kotsneigingen van om eerlijk te zijn.

Echt, wat een wrok en afgunst in je tekst. Snap niet waarom je niet lekker alleen bent als je zo denkt.

quote:

Op zondag 24 januari 2016 14:25 schreef LeesFoknl het volgende:

[..]

Ja, daar moet ik je gelijk in geven. Veel mannen lopen hun "edele delen" achterna. Sommigen denken zelfs uitsluitend met het kleine koppie. Ik heb dat gelukkig niet zo.
Wil verder nuanceren dat ik praat voor mijzelf, wat betekentgeen kinderen, en wij zijn niet getrouwd ondanks de vele jaren bij mekaar. ZIJ wil niet! Tja, waarom zou ik mij aan de huwelijsbeloften houden als ZIJ niet wil trouwen. Zo zie je maar weer: vrouwen zijn niet te begrijpen, totdat je het, hun eigenbelang in hun besluiten en wensen gaat bezien.

Dit gaat niet over huwelijksbeloften, dit gaat over samen op 1 lijn zitten, de beide levens met elkaar verweven. Van elkaar houden en elkaar niet willen kwetsen, de gevoelens van elkaar op waarde schatten en daar wat mee doen.

En nee, jij loopt je pik niet achterna. Vandaar dat je beledigt bent dat zij vroeger wild heeft gedaan en jij dat nu even moet inhalen. Vandaar dat je haar gevoelens opzij gooit en erop stampt...

Wat niet weet wat niet deert.

Als je het doet, doe het dan slim

quote:

Op zondag 24 januari 2016 14:52 schreef Norma_Jeane het volgende:

[..]

Je wil ook graag een abortus ondergaan?

Ik als jong belegen vrouw moet trouwens er niet aan denken met een zwaar belegen man te daten.
Ben benieuwd of het je ook een beetje lukt (zonder te hoeven betalen. )

Hoe bedoel je? Dat kind is gewoon geboren. Want abortus mag niet van de (katholieke) kerk. Was toen dus wettelijk verboden! Verder is ze nagenoeg even oud als mij.
Wat dat jong en oud belegen en met mekaar daten: heb je groot gelijk in, kan ik me prima voorstellen. doe dat zelf ook niet, met veel oudere vrouwen daten. (zeg maar "vieux").
Maar er zijn ook vrouwen, niet zo heel veel maar toch, die veel liever "daten" met een oudere man.

quote:

Op woensdag 20 januari 2016 13:33 schreef JustTalkLove het volgende:

[..]

Begrijpelijk. Maar ook hier mis ik onderbouwing.

Wat de meerderheid (in essentie) wilt of niet wilt, zegt niet of iets goed (wenselijk) is of niet. Dat zegt op zich niets. Ieder mens heeft recht op zijn visie, zijn overtuiging. Als de meerderheid christelijk is, maar ik ben bv atheïst, zegt dit niets over bv de goedheid van het Christendom.

Een mens die door lust of emotie 'bevangen' geraakt kun je zwak noemen. Dat klopt. Tot het jezelf eens overvalt. Dan ben je blij als iemand daar ook begrip voor heeft. Begrip voor de zwakkere. Begrip voor de ander. Niet iedereen kan even sterk als jij (of een ander) zijn.

Vreemdgaan is inderdaad verkeerd wat het bedrog (bedriegen) betreft. Dat klopt. Dan is het fout.

Maar monogamie is evengoed verkeerd in het teveel de ander aan jezelf willen vastbinden (verbinden). Daarmee maak je zowel van de liefde als seks een OBJECT. Iets om te bezitten. Jij bent van mij. Je mag en kan met je lichaam enkel met mij nog seks hebben. Niet meer met een ander. Je bent mijn bezit, mijn eigendom. Dergelijke "claims" maken de liefde er niet mooier op. Juist meer egoïstisch (het egoïsme waar je zelf ook over spreekt). Wie is er dan de egoïst ? Ik vind dat allemaal niet zo duidelijk in dit hele verhaal. Daarom ook dat ik schrijf dat vreemdgaan (vanuit een bepaalde invalshoek bezien) niet fout is. Maar een gemaakte/overvallen keuze. Vanuit een andere invalshoek bekeken.

Ik heb begrip voor beide standpunten.

Zowel voor de stem van de Duivel
Als de stem van de Engel.

De argumentatie (die sommige mensen geven) dat als je relatie bv niet open is, je maar iemand anders moet zoeken die bij je past, doet afbreuk aan de liefde (in de gesloten relatie) die er op dat moment is. Met dergelijke liefde breken (omdat ze bv niet open is) is opnieuw niet liefdevol te noemen. Dat is terug geen liefde, maar een vorm van egoïsme...

Net zoals dit in het voorbeeld verhaal (zie OT) gold. De vrouw verlangde naar meer dominante seks. De man kon en wou dit niet geven. Ipv het seksuele ergens een plaats (oplossing) buiten hun relatie te geven. Zodat de liefde (en dat is toch uiteindelijk hetgene wat telt niet ? dat betekenis heeft, niet de seks met die ander) BEHOUDEN kan blijven. Dan kies je voor de liefde. Voor de relatie. Voor de ander. Voor elkaar.

Echter, gebeurde dat niet (in het gegeven voorbeeld). De vrouw ging vreemd en verbrak erna haar relatie. Ze begon een andere 'monogame' relatie met haar minnaar. Tot ze daar misschien terug iets mist. Al was het maar de liefde (zorgzaamheid) die ze bij haar vorige man vond (en ook voor viel). Dan kan ze terug willen keren naar hem. Of met nog een ander, 'iets' nieuws beginnen...

Het enige wat ik in dergelijke 'monogame' relatie avonturen zie, is vooral veel KWETSURES die in de naam van de liefde (wat ook een vorm van egoïsme is) worden aangebracht. En dat is niet mooi. Dat is verdomd pijnlijk en tragisch.

In het gegeven voorbeeld heb ik meer te doen met die man, dan met die vrouw. Omdat de vrouw de liefde de rug heeft toegekeerd. Ze verstoot de ander. Ipv de ander te omarmen. Toch een gemiste kans. Niet ?

JTL, wat heb jij dit prachtig onder woorden gebracht. Zo denk ik het ook maar zo verwoorden kan ik niet. Het niet toestaan door de vrouw van eens een snoepje nemen is ook een vorm van egoisme. En een die dus echt op drogredenen gebaseerd is, zoals de moraal, de norm, het fatsoen, de kerk. Of gewoon op haar eigen ego-isme.
Terwijl lust hebben op een snoepje en aan die zin voldoen gewoon gebaseerd is op de natuur, zoals God hem heeft gemaakt, dus hoe kan die fout zijn?
Nogmaals, ik kan het moeilijk verwoorden, ik denk ik ben misschien Boedhistisch of Hindoe of zo !?

quote:

Op maandag 25 januari 2016 16:43 schreef LeesFoknl het volgende:
Hoe bedoel je? Dat kind is gewoon geboren. Want abortus mag niet van de (katholieke) kerk. Was toen dus wettelijk verboden!

Je zei dat jullie geen kinderen hebben. Daarmee ging ik er van uit dat zij dus ook geen kind heeft gekregen.
Dat abortus niet mocht wil niet zeggen dat het niet gebeurde (met alle risico's van dien).

Norma Jean: Ja, dat dacht ik al. Geen probleem.

quote:

Op maandag 25 januari 2016 17:05 schreef LeesFoknl het volgende:

[..]

JTL, wat heb jij dit prachtig onder woorden gebracht. Zo denk ik het ook maar zo verwoorden kan ik niet. Het niet toestaan door de vrouw van eens een snoepje nemen is ook een vorm van egoisme. En een die dus echt op drogredenen gebaseerd is, zoals de moraal, de norm, het fatsoen, de kerk. Of gewoon op haar eigen ego-isme.
Terwijl lust hebben op een snoepje en aan die zin voldoen gewoon gebaseerd is op de natuur, zoals God hem heeft gemaakt, dus hoe kan die fout zijn?
Nogmaals, ik kan het moeilijk verwoorden, ik denk ik ben misschien Boedhistisch of Hindoe of zo !?

Hoe is dat van haar egoisme en dat van jou niet? Jij kiest toch bewust ervoor jouw verlangen boven haar gevoel te laten gaan?
Snap niet zo goed waarom je haar emotie een drogreden noemt en je eigen emotie (behoefte) verheft tot een soort van natuurwet. Beide is emotie en evenveel waard, beide manieren hebben zo hun oorsprong in onze menselijke natuur.
De mens is vooral een flexibel wezen, dat maakt ons zo succesvol. Zowel monogamie als geen monogamie behoren tot de mogelijkheden en bij de een is er meer behoefte aan monogamie als bij de ander.
Jij bent geen verheven persoon omdat je wel kan "delen" op dit gebied, dit gaat niet over wat je haar gunt. Dit gaat over jou, jouw verlangen, jouw behoefte, jouw emotie. Jouw onwil tot begrip voor de ander.

Als jou gevraagd wordt waarom het zo ok is om dit wel te doen kom je ook niet verder dan, euh ja, euh natuur weet je wel. Wees eens echt eerlijk, kijk eens diep in jezelf, het gaat niet over "natuur".

En nee, je bent niet boeddhistisch als je zo denkt, boeddhisme gaat over het loslaten van verlangen en compassie.

quote:

Op maandag 25 januari 2016 17:43 schreef JustTalkLove het volgende:
Ik begrijp de frustraties van LeesFoknl

Ieder mens heeft recht op zijn verhaal. Zijn eigenheid, zijn verlangens, zijn wensen, etc.

Het probleem met de liefde, is dat ze enerzijds vrij laat (vrije liefde is beter dan een te gevangen liefde), maar anderzijds ook aan haar bindt (je daarin rekening met elkaar dient te houden).

Zodoende ontstaan ook de conflicten Bijvoorbeeld:
1) Vrouw wil meer dominante seks. Man kan haar dit niet bieden. Vrouw mag niet op een ander gaan van de man. Vrouw gaat vreemd. Relatie (en liefde) ontspoort
2) Man wil eens seks met een ander. Vrouw kan dit liefdevol niet dragen. Man wordt belet in zijn vrijheid. Man blijft met verlangen zitten. Man gaat op in verleiding met een ander. Men is de liefde niet trouw geweest

Liefde is als de zee, ze komt en gaat met eb en tij.
Dat geven en nemen hoort in balans te zijn en dat is iets heel erg moois.

Als je je niet jezelf kan voelen in een relatie (openlijk dus) dan is er geen balans. Je bent niet verplicht bij iemand te blijven, soms is liefde niet bedoeld om voor altijd te zijn. Vaker niet dan wel zelfs. Afscheid nemen op een liefdevolle en respectvolle manier is geen verlies. De ander in zijn/haar waarde laten en diegene volledig accepteren hoe ze zijn is liefde, ook als dat vaarwel betekend omdat wat jij bent daar niet goed bij past, jouw weg een andere is.

De bottom line is dat ik niet toesta dat iemand, anderen, voor mij gaan beslissen wat ik wel of niet mag of doe. Heb ik het niet over wetten, over wetgeving. Veel anderen laten dat blijkbaar wel toe. Dus deze anderen laten wel toe dat anderen voor hen beslissen. Ja, natuurlijk ook alleen maar in die dingen waar ze zelf ook achterstaan, zo over denken, of over die dingen waarbij ze het sop de kool niet waard vinden, dus die hen niet genoeg interesseren om er een punt van te maken.
En waarom ik zo denk, is verder eigenlijk schijt egaal. Ik denk en doe wat ik wil en waarom ik dat wil.
Waarom zou ik, zoals sommigen zeggen, deze relatie verbreken? Ik kan dat, maar wil dat niet. Maar zij kan dat ook (zie een van mijn vorige posts hier in dit topic, waarin ik zeg dat zowel zij als ik niet in een gevangenis leven en beiden uit de relatie kunnen stappen). Nu kan je schrijven, ja, als IK !! jouw vrouw was ... Ja, klopt, als ... Maar jij bent mijn vrouw niet. Of willen jullie nu al voor mij EN voor mijn vrouw gaan beslissen, gaan voorschrijven wat wij moeten en mogen. Mogen niet vreemdgaan, moeten uit mekaar. Het opgeheven vingertje van Nederland.
Mijn vrouw en ik doen beiden wat we willen, zonder dwang! En zijn toch 22 jaar samen. Niet zo heel lang (voor mensen op onze leeftijd 68 en 69 jaar) maar toch, ondanks, mits, dankzij enz. Uit eigen vrije wil.
Leven zoals anderen willen dat je leeft heeft geen zin. Morgen komt weer en ander en die zegt: Man, je doet het fout, je moet, ik vind ...
DE !! les van het leven is: doe wat je wilt. Je hebt je eigen geweten, je eigen normen en waarden, en je eigen dromen en wensen. Iedereen heeft die. Leef ernaar.
Als je oud bent kun je heel verdrietig zijn om de dingen die er niet MEER zijn, de dingen die voorbij zijn, voor altijd voorbij. Maar hoe erg is het als je als oud mensch moet denken: had ik dat of dat maar gedaan, die kans maar gegrepen. Beter spijt van iets dat je gedaan hebt en dat niet zo goed is afgelopen als spijt hebben omdat je dingen niet gedaan hebben.
Tante van mij laatst overleden, bijna 100. Paar maanden ervoor vertelt ze me ze had haar hele leven al zo graag frans (de taal, niet een person) willen leren. Ik zeg: rien ne va plus. Dat gaat dus niet meer. Maar waarom heb je dat nooit gedaan, al die vele avonden dat oom sport en voetbal keek, had je fijn frans kunnen leren, met een boekje en cassettes.je tu il, toujours lámour dans la cour, baissez mois enz. Haar antwoord: ja, iedereen zei tegen me, dat is toch niks voor een eenvoudig mens, wat moet jij nou met frans (gingen ook nooit op vakantie ergens heen).
DAT vind ik erg. Straks is het rien ne va plus, niets gaat meer, en dan kun je maar beter verdrietig zijn om dingen die wel geprobeed zijn, dat je geleefd hebt (zoveel mogelijk) als je wenste. Als dat je iets graag had willen doen en niet eens geprobeerd hebt .... vanwege (gezeiver van) anderen.
Zo denk ik er eigenlijk over. Als ik mijn hele leven had gedaan hoe anderen in mijn omgeving zeiden dat het moest, had ik van ellende, verveling en saaiheid nooit de 50 jaar gehaald! Amen!

[ Bericht 2% gewijzigd door LeesFoknl op 25-01-2016 21:05:05 (puntjes op de " i " gezet) ]

quote:

Op maandag 25 januari 2016 19:06 schreef erodome het volgende:

[..]

Liefde is als de zee, ze komt en gaat met eb en tij.
Dat geven en nemen hoort in balans te zijn en dat is iets heel erg moois.

Als je je niet jezelf kan voelen in een relatie (openlijk dus) dan is er geen balans. Je bent niet verplicht bij iemand te blijven, soms is liefde niet bedoeld om voor altijd te zijn. Vaker niet dan wel zelfs. Afscheid nemen op een liefdevolle en respectvolle manier is geen verlies. De ander in zijn/haar waarde laten en diegene volledig accepteren hoe ze zijn is liefde, ook als dat vaarwel betekend omdat wat jij bent daar niet goed bij past, jouw weg een andere is.

Ja, dat bedoel ik dus. Ik ben ik, mijn vrouw is ook zichzelf. En ondanks de dingen waar we het niet over eens zijn, zijn we toch bij mekaar. Want er is veel meer tussen ons dan alleen die sex, en mijn snoepgedrag. Ik ben haar grote sterke man.Dus figuurlijk gesproken, niet letterlijk, ik ben klein van figuur. Doe weinig in het huishouden, maar als ze weg gaat dan krab ik de ramen vrij voordat ze op is, Als het glad is haal en breng ik haar, alle problemenmet overheid, instanties, belastingen los ik voor haar op. Bij een overval, ooit, waar we kansloos waren, bluf ik 4 jionge mannen weg. Ze kan best blij met mij zijn, zoals ik blij met haar ben. Maar niet de baas spelen!

[ Bericht 23% gewijzigd door LeesFoknl op 25-01-2016 21:18:47 (dubbele quote verwijderd) ]

quote:

Op maandag 25 januari 2016 21:17 schreef LeesFoknl het volgende:

[..]

Ja, dat bedoel ik dus. Ik ben ik, mijn vrouw is ook zichzelf. En ondanks de dingen waar we het niet over eens zijn, zijn we toch bij mekaar. Want er is veel meer tussen ons dan alleen die sex, en mijn snoepgedrag. Ik ben haar grote sterke man.Dus figuurlijk gesproken, niet letterlijk, ik ben klein van figuur. Doe weinig in het huishouden, maar als ze weg gaat dan krab ik de ramen vrij voordat ze op is, Als het glad is haal en breng ik haar, alle problemenmet overheid, instanties, belastingen los ik voor haar op. Bij een overval, ooit, waar we kansloos waren, bluf ik 4 jionge mannen weg. Ze kan best blij met mij zijn, zoals ik blij met haar ben. Maar niet de baas spelen!

Vandaar dat je het geheim moet houden omdat anders het grote pijn en ellende zal veroorzaken.
Je liegt jezelf voor. Want je weet net zo goed als ik dat als je iedere keer wel open zou zijn, niet zou liegen, ze weg zou zijn. Haar liefde voor jou zou wegsmelten en pijn de plaats van liefde in zou nemen.

Jij bent een leugen in wat je voor haar bent, jij bent niet jouw volledige zelf, er is geen acceptatie van wat jij bent, er is geen acceptatie voor wat zij is.
Jullie pad samen kan enkel en alleen passend gemaakt worden door een schaduw spel te spelen, je anders voor te doen dan je werkelijk bent.

Jij bent niet die man die je hier beschrijft, dat is niet jouw totaal.
Begrijp me niet verkeerd, ik zeg niet dat jouw totaal slecht is, alleen maar dat je je totaal niet bent in deze relatie, een deel verborgen moet houden om de illusie van een goede relatie te behouden.

[ Bericht 5% gewijzigd door erodome op 25-01-2016 21:43:23 ]