[Centraal] Persoonlijkheidsstoornissen #9

Nou, ik ben terug bij af.

Ik heb mij laten testen op ADD en volgens PsyQ heb ik het. Sinds twee weken zit ik aan de methylfenidaat.

Ik ben uiteindelijk op ADD gekomen, omdat ik na de zoveelste therapie weer in mijn oude patroon ben geraakt, namelijk een sociaal isolement en een leeg bestaan. Elke therapie richt zich op je emoties en dat allemaal in hetzelfde kader van: je moet van je hart geen moordkuil maken, van jezelf houden en vooral de lat niet te hoog leggen. Volgens mij interesseert het ze geen ene moer wat je bereikt hebt in je leven en wat je had kunnen bereiken.

Maar om je leven op poten te kunnen zetten, heb je doorzettingsvermogen en discipline nodig. Daarin ontbreekt het mij nogal: ik maak nooit iets af.

Alles krijgt tegenwoordig een naam en ik heb het idee dat ze veel te gretig zijn bij het uitdelen van stoornissen. Uiteindelijk schiet je daar geen zak mee op.

quote:

Op woensdag 10 augustus 2016 04:29 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Nou, ik ben terug bij af.

Ik heb mij laten testen op ADD en volgens PsyQ heb ik het. Sinds twee weken zit ik aan de methylfenidaat.

Ik ben uiteindelijk op ADD gekomen, omdat ik na de zoveelste therapie weer in mijn oude patroon ben geraakt, namelijk een sociaal isolement en een leeg bestaan. Elke therapie richt zich op je emoties en dat allemaal in hetzelfde kader van: je moet van je hart geen moordkuil maken, van jezelf houden en vooral de lat niet te hoog leggen. Volgens mij interesseert het ze geen ene moer wat je bereikt hebt in je leven en wat je had kunnen bereiken.

Maar om je leven op poten te kunnen zetten, heb je doorzettingsvermogen en discipline nodig. Daarin ontbreekt het mij nogal: ik maak nooit iets af.

Alles krijgt tegenwoordig een naam en ik heb het idee dat ze veel te gretig zijn bij het uitdelen van stoornissen. Uiteindelijk schiet je daar geen zak mee op.

Je mag van mij tegen ze zeggen dat discipline niet bestaat en dat doorzettingsvermogen een voortdurende motivatie en interesse vereist.

quote:

Op woensdag 10 augustus 2016 04:29 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Nou, ik ben terug bij af.

Ik heb mij laten testen op ADD en volgens PsyQ heb ik het. Sinds twee weken zit ik aan de methylfenidaat.

Ik ben uiteindelijk op ADD gekomen, omdat ik na de zoveelste therapie weer in mijn oude patroon ben geraakt, namelijk een sociaal isolement en een leeg bestaan. Elke therapie richt zich op je emoties en dat allemaal in hetzelfde kader van: je moet van je hart geen moordkuil maken, van jezelf houden en vooral de lat niet te hoog leggen. Volgens mij interesseert het ze geen ene moer wat je bereikt hebt in je leven en wat je had kunnen bereiken.

Maar om je leven op poten te kunnen zetten, heb je doorzettingsvermogen en discipline nodig. Daarin ontbreekt het mij nogal: ik maak nooit iets af.

Alles krijgt tegenwoordig een naam en ik heb het idee dat ze veel te gretig zijn bij het uitdelen van stoornissen. Uiteindelijk schiet je daar geen zak mee op.

Wat had je in je leven kunnen bereiken?

quote:

Op vrijdag 12 augustus 2016 11:32 schreef OliverNelsonRemix het volgende:

[..]

Wat had je in je leven kunnen bereiken?

Sowieso meer dan nu.

Ben een creatief persoon, heb altijd goed kunnen tekenen en had altijd de wens gehad om mijn eigen muziek te componeren en uit te brengen. Ik ben ergens ook wel sociaal en heb behoefte aan een sociaal bewogen leven. Tenminste dat heb ik gewoon altijd gewild.

Maar het heeft anders uitgepakt. Ik ben altijd moe en heb de neiging om mij altijd terug te trekken en mij in een negatieve impasse te verkeren. Gevolg is eenzaamheid en frustratie. Om dit te doorbreken ben ik altijd in therapie geweest en heb ik inmiddels twee intensieve behandelingen achter de rug. Om daarna weer in hetzelfde patroon te vallen. Als de regie van mijn eigen leven weer in mijn eigen handen is, val ik terug in een sociaal isolement.

Ik wil dit gewoon niet. Al moet ik ervoor jarenlang in een strafkamp en afgebeuld worden. Het is voor mij absoluut zeker dat ik zo niet wil leven!

Ik kan geen vingertje wijzen naar psychologen dat ze het allemaal fout hebben gedaan. Je kan niet in iemands hoofd kijken. En wat een patient zelf denkt wat er aan de hand is, kan weleens verschillen van wat er nou werkelijk aan de hand is. Zeker bij persoonlijkheidsproblematiek raken je eigen gedachten vertroebeld.

Maar wat ik wel vaak constateer. Behandelaars doen hun werk en denken volgens de geijkte paden om de patienten te helpen. Als je borderline hebt, word je behandeld voor je borderline. Maar er wordt niet echt onderzocht wat nou precies die persoonlijkheidsstoornis heeft veroorzaakt en wat nou eigenlijk - los van je diagnose - jouw probleem is.

Als je er zelf niet uit kan komen, ben je de lul.

quote:

Op vrijdag 12 augustus 2016 15:45 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

Sowieso meer dan nu.

Ben een creatief persoon, heb altijd goed kunnen tekenen en had altijd de wens gehad om mijn eigen muziek te componeren en uit te brengen. Ik ben ergens ook wel sociaal en heb behoefte aan een sociaal bewogen leven. Tenminste dat heb ik gewoon altijd gewild.

Maar het heeft anders uitgepakt. Ik ben altijd moe en heb de neiging om mij altijd terug te trekken en mij in een negatieve impasse te verkeren. Gevolg is eenzaamheid en frustratie. Om dit te doorbreken ben ik altijd in therapie geweest en heb ik inmiddels twee intensieve behandelingen achter de rug. Om daarna weer in hetzelfde patroon te vallen. Als de regie van mijn eigen leven weer in mijn eigen handen is, val ik terug in een sociaal isolement.

Ik wil dit gewoon niet. Al moet ik ervoor jarenlang in een strafkamp en afgebeuld worden. Het is voor mij absoluut zeker dat ik zo niet wil leven!

Ik kan geen vingertje wijzen naar psychologen dat ze het allemaal fout hebben gedaan. Je kan niet in iemands hoofd kijken. En wat een patient zelf denkt wat er aan de hand is, kan weleens verschillen van wat er nou werkelijk aan de hand is. Zeker bij persoonlijkheidsproblematiek raken je eigen gedachten vertroebeld.

Maar wat ik wel vaak constateer. Behandelaars doen hun werk en denken volgens de geijkte paden om de patienten te helpen. Als je borderline hebt, word je behandeld voor je borderline. Maar er wordt niet echt onderzocht wat nou precies die persoonlijkheidsstoornis heeft veroorzaakt en wat nou eigenlijk - los van je diagnose - jouw probleem is.

Als je er zelf niet uit kan komen, ben je de lul.

Bij de dingen die je opnoemt lopen er veel verschillende dingen door elkaar inderdaad.
Spreekt elkaar ook een beetje tegen, dus dan is het lastig om erop te reageren.

quote:

Op zaterdag 27 augustus 2016 10:38 schreef LordofLeaves het volgende:
Hoe gaat het ondertussen met iedereen hier?

Met mij niet zo lekker eerlijk gezegd. Aangezien ik al meerdere intensieve behandelingen heb gehad, weet ik niet hoe ik verder moet.

quote:

Op vrijdag 12 augustus 2016 15:45 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

Behandelaars doen hun werk en denken volgens de geijkte paden om de patienten te helpen. Als je borderline hebt, word je behandeld voor je borderline. Maar er wordt niet echt onderzocht wat nou precies die persoonlijkheidsstoornis heeft veroorzaakt en wat nou eigenlijk - los van je diagnose - jouw probleem is.

Als je er zelf niet uit kan komen, ben je de lul.

Dit is exact mijn ervaring.

Zelfs op fok zijn zat users die wel zien dat er meer bij mij speelt, maar mijn psycholoog heeft gewoon gezegd dat ze niet weet hoe ze me verder zou kunnen helpen, alsof ze geen flauw idee heeft, alsof ze niks ziet.

Ze vroeg me nota bene zelf met een plan van aanpak te komen, terwijl 1 van mijn klachten waarom ik bij haar terecht kwam, was omdat ik er zelf niet (meer) uit lijkt te kunnen komen.

Joh, iets van 4 gesprekken met haar gehad en nu weet ze al zeker dat ze niks voor me kan betekenen, maar het voelt bij mij meer als desinteresse, alsof het haar niks boeit omdat ik anders ben.

Mijn papieren dossier alleen al bestaat uit 3 mappen. Hoe de fuk kan zij geen enkele aanknopingspunten vinden?

quote:

Op maandag 29 augustus 2016 16:00 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Dit is exact mijn ervaring.

Zelfs op fok zijn zat users die wel zien dat er meer bij mij speelt, maar mijn psycholoog heeft gewoon gezegd dat ze niet weet hoe ze me verder zou kunnen helpen, alsof ze geen flauw idee heeft, alsof ze niks ziet.

Ze vroeg me nota bene zelf met een plan van aanpak te komen, terwijl 1 van mijn klachten waarom ik bij haar terecht kwam, was omdat ik er zelf niet (meer) uit lijkt te kunnen komen.

Joh, iets van 4 gesprekken met haar gehad en nu weet ze al zeker dat ze niks voor me kan betekenen, maar het voelt bij mij meer als desinteresse, alsof het haar niks boeit omdat ik anders ben.

Mijn papieren dossier alleen al bestaat uit 3 mappen. Hoe de fuk kan zij geen enkele aanknopingspunten vinden?

Dat lijkt me oprecht kut.

quote:

Op maandag 29 augustus 2016 17:05 schreef Jaimy_Luca het volgende:

[..]

Dat lijkt me oprecht kut.

Ja is 't ook. Al helemaal omdat dit iets is waar ik al jaren op probeer aan te sturen, maar er was teveel een "dit kan vanuit je autisme verklaard worden"-houding, moest ik eerst door die extra barriėre heen en kom ik eenmaal door zulke barriėres heen, dan merk ik dat het meestal evengoed tot niks uitloopt, omdat de ander een (opvallend) passieve houding aanneemt.

Zijn ook mensen die ditzelfde overkomt (die dit zelf ook ervaren hebben), maar het lijkt wel alsof dit probleem niet mag bestaan, heel frustrerend.
En al helemaal omdat ik nog wel meer dingen te regelen heb.

quote:

Op zaterdag 27 augustus 2016 10:38 schreef LordofLeaves het volgende:
Hoe gaat het ondertussen met iedereen hier?

Ik heb net mijn eerste intake gehad. I don't know. Het heeft intussen zo lang geduurd dat ik voor mijn gevoel aardig hersteld ben. Tenminste ik heb al eventjes geen periodes meer gehad.

quote:

Op maandag 29 augustus 2016 19:35 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ja is 't ook. Al helemaal omdat dit iets is waar ik al jaren op probeer aan te sturen, maar er was teveel een "dit kan vanuit je autisme verklaard worden"-houding, moest ik eerst door die extra barriėre heen en kom ik eenmaal door zulke barriėres heen, dan merk ik dat het meestal evengoed tot niks uitloopt, omdat de ander een (opvallend) passieve houding aanneemt.

Zijn ook mensen die ditzelfde overkomt (die dit zelf ook ervaren hebben), maar het lijkt wel alsof dit probleem niet mag bestaan, heel frustrerend.
En al helemaal omdat ik nog wel meer dingen te regelen heb.

Je bedoelt dat je psycholoog alleen maar luistert en totaal niet op je reageert? Want daar had ik veel last van. Dat vind ik mega irritant, reageer gvd eens op wat ik zeg.

quote:

Op maandag 29 augustus 2016 19:46 schreef Sander_Van_Hoorn het volgende:

[..]

Je bedoelt dat je psycholoog alleen maar luistert en totaal niet op je reageert? Want daar had ik veel last van. Dat vind ik mega irritant, reageer gvd eens op wat ik zeg.

Dit probleem heb ik meermalen meegemaakt, maar ik doelde echt op een hulpverlener die het gewoon niet zo boeit wat er in je omgaat.
De hulpverleners die dit zeg maar meer planmatig zo doen, lijken overtuigd dat als je deze stilte-therapie maar lang genoeg doorzet, dat het dan wel zal werken....ofzo .

Sommigen lijken echt braindead te zijn, de meest simpele dingen vatten ze verkeerd op, zoals het verschil tussen 3 en 4 na meermalen nog niet snappen en het verschil tussen wel iets willen en iets juist niet willen, niet snappen. Maar het is vooral de frequentie van deze slordigheidsfouten, dat ik 80% van de tijd en energie besteed aan het opruimen van zijn/haar slordigheidsfouten en verkeerde aannames en nauwelijks nog toe kom om de spiegelen met een hulpverlener.

En wat jij benoemt over een psycholoog die niks terugzegt, ik ken veel psychiatrisch patiėnten die dezelfde ervaringen hebben (ik werd door deze behandeling zelfs opgenomen waarna deze behandeling me een extra trauma opleverde en nog steeds zetten ze zo door, echt hoe blind kun je zijn?).

Maar het vreemdste vind ik nog dat het bewezen effectief zou zijn....maar naar feedback dat dit vaak niet zo is (of zelfs destructief ipv helend), dit wordt niet opgepikt.

Het is zelfs nu nog steeds geen discussiepunt, terwijl ik uit eigen ervaring al weet dat dit al meer dan 10 jaar mis gaat.

quote:

Op maandag 29 augustus 2016 19:35 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ja is 't ook. Al helemaal omdat dit iets is waar ik al jaren op probeer aan te sturen, maar er was teveel een "dit kan vanuit je autisme verklaard worden"-houding, moest ik eerst door die extra barriėre heen en kom ik eenmaal door zulke barriėres heen, dan merk ik dat het meestal evengoed tot niks uitloopt, omdat de ander een (opvallend) passieve houding aanneemt.

Zijn ook mensen die ditzelfde overkomt (die dit zelf ook ervaren hebben), maar het lijkt wel alsof dit probleem niet mag bestaan, heel frustrerend.
En al helemaal omdat ik nog wel meer dingen te regelen heb.

Ik begrijp je frustraties. Je bent ten eerste veel meer dan alleen maar een autist. En autistische trekjes heeft trouwens ieder persoon. Je moet als mens behandeld worden. De psycholoog moet zich een voorstelling kunnen maken van hoe jij naar jezelf, naar anderen en naar het leven kijkt. Vanuit daar kan hij/zij bedenken waarop jij vastloopt en hoe jij dat zou kunnen oplossen of ermee kan leren omgaan.

Het belangrijkste is dat je een gevoel van perspectief krijgt en in het leven kan staan zoals jij dat wilt. Leuren met labels en diagnoses gaat niks oplossen.

quote:

Op maandag 29 augustus 2016 19:44 schreef Sander_Van_Hoorn het volgende:

[..]

Ik heb net mijn eerste intake gehad. I don't know. Het heeft intussen zo lang geduurd dat ik voor mijn gevoel aardig hersteld ben. Tenminste ik heb al eventjes geen periodes meer gehad.

En als je er eens dieper en langer over nadenkt..? Denk je dan ook dat je genoeg hersteld bent?

quote:

Op dinsdag 6 september 2016 21:38 schreef appelsap het volgende:

[..]

En als je er eens dieper en langer over nadenkt..? Denk je dan ook dat je genoeg hersteld bent?

Nee. Er zijn zelfs mensen bewust bezig me er terug in te trappen. Bewust iemands leven kapot maken , leuk joh. Heb al van alles via via naar mijn hoofd gehad. Simulatie, gevaarlijk zijn, ik zou mensen gevolgd zijn en op deze manier proberen ermee weg te komen. Allemaal onzin verhalen, maar doe er maar eens wat tegen. Als de persoon die die verhalen de wereld in slingert hoog genoeg op de maatschappelijke ladder staat en jij staat onderaan kan je niks.

Maar godzijdank zijn nu de juiste mensen langzaam aan door die verhalen heen aan het prikken.

quote:

Op donderdag 15 september 2016 09:22 schreef LordofLeaves het volgende:

[..]

Waarom ga je dan om met zulks soort mensen?

Collega's wellicht?

quote:

Op donderdag 15 september 2016 09:42 schreef Jaimy_Luca het volgende:

[..]

Collega's wellicht?

Juist. En ik kan met niemand praten wat het management zoekt gewoon contact met alle instellingen waar ik hulp zoek en vertelt een lulverhaal over simulatie. Ondertussen hebben ze nog steeds geen zaak. Zijn al een half jaar bezig, nog steeds geen zaak.

Maar ik ben niet van plan me weg te laten jagen door dat smerige gedoe. Als het moet, liever vechtend ten onder dan me te laten kennen. Het helpt alleen de situatie voor geen ene meter.
En ik word ontzettend moe van alle beschuldigingen.

[ Bericht 35% gewijzigd door Sander_Van_Hoorn op 20-09-2016 21:33:57 ]