Het dreumestopic (1 - 2 jaar) deel 342

Oh ja je mannen Nikki vooral de foto met papa is cute!

Zoe fijn dat de uitslag goed was!

Sjaak is natuurlijk wat jonger, maar wij zetten hem pas in de kinderstoel op het moment dat er eten is. Daarvoor mag hij op schoot, met ons rondlopen (in de armen), spelen op tafel/de grond etc.

En nee, dat gepeins houdt niet op. Het gras lijkt immers altijd groener...

quote:

Op woensdag 30 december 2015 11:52 schreef Razztwizzle het volgende:
Zoe wat fijn een goede uitslag! En wat voor dieet doe je? (Ik geloof niet zo in diëten maar wil na deze zwangerschap toch ook weer eens echt goed aan de slag met mezelf)

Dank voor alle reacties op het uitetenmetdreumes! Heel fijn om te lezen . Ik heb er vannacht (slapen is blijkbaar voor mannen en dreumesen, en niet voor zwangere vrouwen ) lang over liggen nadenken maar vooral het 'negeren' staat me tegen. Als ik iemands aandacht vraag en ze doen net alsof ze me niet horen word ik ook woest dus ik kan op z'n minst A laten weten dat ik haar hoor en begrijp, maar dat het even niet kan en haar dan een alternatief voor 'UIT ' aanbieden. Overigens: zodra er eten is, is ze stil ze smult zo lekker van iedereen mee, heerlijk is dat!

Zou dat 'doeikhetallemaalwelgoed'-gepeins ooit ophouden trouwens?

Het wordt minder . In mijn beleving is er op een gegeven moment niet helemaal meer een punt waarop jij het helemaal voor het zeggen hebt. Het kleine minimensje beslist ook mee wat ze zelf wilt. Nu is dat uit, maar beslissen jullie nog dat uit geen optie is en daar is ze zo te horen dik tevreden over. Als ze iets ouder is kan UIT nog steeds die behoefte zijn, maar kan je ook aan haar duidelijk maken (en dat ze dat begrijpt en naar handelt) dat uit betekend dat ze ergens op 1 locatie gaat spelen en niet iedereen daar lastig valt. Dan kan je volgensmij ook een zoet kind hebben die en mensen niet lastig valt en uit is.

Nou ja lang verhaal kort: het wordt minder omdat zij ook meer mee gaat beslissen in de 'goed doen' factor.

Wij zetten I ook pas aan tafel als het eten er is. . Verder vind ik het doodnormaal klinken, Razz! Ik was laatst zonder I met mijn zus ergens aan het lunchen en aan het tafeltje naast ons was een kindje van net 1 de hele tijd rustig in de kinderstoel beetje om zich heen aan het kijken. Wat? I zou al op tafel gezeten hebben. .

Nikki, wat een leuke foto's! Die blozende wangetjes op de netuitbedfoto zijn zo schattig. I heeft dat ook. _{En Baard ook nog vaak. Daar ben ik zo verliefd op. .}

Ik had vanochtend bedacht dat ik maar eerst werk moest gaan maken van speelgoed opruimen als I klaar is met het spelen ermee. Aan het einde van de dag is het hier altijd een soort war zone. . Dat ging dus zo...
I speelt met de trein met veertig blokjes. Op een gegeven moment besluit hij dat hij daar klaar mee is en trekt twaalf van zijn lievelingsboekjes uit de kast, dus ik ga de trein opruimen. I denkt: 'oh tof mama, samen met de trein spelen!' en gaat spelen met de trein die ik net heb weggezet. Ik loop naar de boekjes en zet ze weer terug in de kast. I denkt: 'oh tof mama, samen boekjes lezen!' en pakt een boekje. Ik loop naar de trein en zet die weer weg. I denkt...
Hallo war zone. .

quote:

Op woensdag 30 december 2015 09:49 schreef Razztwizzle het volgende:
Ik was gisteravond in een soort 'iktwijfelaanalles' bui, qua moederschap en of ik het wel goed doe .

We gaan hier vaak uit eten, wat heel goed gaat, maar A heeft wel veel afleiding nodig bij het wachten aan tafel. Dus boekjes mee, liedjes zingen, samen de menukaart bekijken, nog een liedje, broodje peuzelen, slokje water, etc. Tussendoor roept ze vaak "UIT" en probeert dan uit de stoel te klimmen (wat hier vaak lukt want vaak gammele oude kinderstoelen), en dan zet ik of man haar weer terug en leg uit dat dat niet kan want het eten komt zo, en dan leiden we haar weer af, etc. Soms helpt het, soms wordt het gehuil. Als het te erg wordt tillen we haar soms toch op om even een stukje met haar te lopen tot het eten er is. Ik vond dat eigenlijk wel prima gaan.

Maar gisteravond zat er aan een tafel naast ons een heel rustig meisje van 1,5 dat helemaal niet uit de stoel wilde en gewoon alleen maar naar haar ouders zat te kijken en nu begonnen man en oma ineens dat het misschien beter is om A te negeren als ze 'UIT' roept omdat we haar anders leren dat ze altijd aandacht krijgt als ze dreigt te gaan jengelen. Wat misschien ook wel zo is. Maar ik probeer alleen te voorkomen dat het hele restaurant last heeft van mijn kind.

En doen deden mijn zwangerschapshormonen de ikdoehethelemaalverkeerd-chachacha en moest ik ineens overal om huilen .

Maar goed. Hoe doen jullie dit?

Mijn kind is inmiddels bijna 4 en heeft nog steeds 0 zitvlees. Meestal roept hij al kauwend op zijn laatste "magikvantafelikwilspelen!" Het kost nog steeds moeite om hem ervan te overtuigen dat het beleefd is te wachten tot op zijn minst iedereen klaar is met eten voor hij van tafel weggaat. Inmiddels is hij oud genoeg dat hij vatbaar is voor zulke rationele argumenten. Ik denk niet dat het opvoeding is, maar gewoon temperament en bewegingsdrang. Hij speelt ook nooit aan tafel en tekenen en puzzelen doet hij ook het liefst staand. Negeren helpt hier in ieder geval niet.

Wat ik doe is dat ik plekken uitzoek waar hij een beetje rond kan dartelen, liefst met een speelhoek. Als het eten komt moet hij aan tafel komen en ik probeer het daar leuk te maken met kletsen bijvoorbeeld. Na het eten mag hij weer verder spelen. Hij kan nu zelf van tafel en zich vermaken, ook in restaurants, maar tot die tijd was het inderdaad een kwestie van wat jij al doet; speelgoed mee aan tafel of er zelf eindeloos achteraan hobbelen.

Laat je vooral door ouders van rustigere kinderen (*oh, mijn dreumes zit rustig 1,5 uur binnen een reikwijdte van een meter heel lief te spelen, dat is toch juist normaal?* ) of je eigen onzekerheid wijsmaken dat je het fout doet. Echt, de belangrijkste les van het ouderschap vind ik dat je je kind niet anders kunt maken dan het in de basis is. Een rouwdouwer wordt geen kalm poppetje en een introvert kind wordt geen lefgozer. Mijn taak is mijn kind erin te begeleiden dat hij dat karakter en temperament op een sociaal acceptabele manier kan uitent. Dus ga ik eten in een restaurant waar kinderen welkom zijn, zorg ik dat mijn kind niet schreeuwt of rent of zich anderszins misdraagt en verder laat ik het gewoon.

Oh zo herkenbaar DAD

Hier liggen alle boekjes op de grond (de nieuwste hobby van Js), er staat een toettoetbaan, het keukentje is overhoop gehaald en op tafel staat playmobile en ligt een puzzel...
Hopeloos

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Zijn er trouwens nog meer dreumessen met berg hier? Lucas heeft het dus nog steeds met 18 maanden en het lijkt eerder weer meer dan minder te worden. Je ziet het alleen met nat jaar en hij heeft er geen last van. Maar ik vind het stom. Tot nu toe heb ik het gelaten maar vraag me af of ik toch niet moet proberen er iets tegen te doen. Alleen met olie weken en los schapen gaat m natuurlijk niet worden met al dat haar

quote:

Op woensdag 30 december 2015 12:46 schreef Chanty het volgende:
Zijn er trouwens nog meer dreumessen met berg hier? Lucas heeft het dus nog steeds met 18 maanden en het lijkt eerder weer meer dan minder te worden. Je ziet het alleen met nat jaar en hij heeft er geen last van. Maar ik vind het stom. Tot nu toe heb ik het gelaten maar vraag me af of ik toch niet moet proberen er iets tegen te doen. Alleen met olie weken en los schapen gaat m natuurlijk niet worden met al dat haar

Ja Frans heeft het ook nog. Niet heel erg en valt alleen op met nat haar inderdaad. Ik laat het maar . Gaat wel over denk ik

Melba heeft het ook nog een beetje

Js ook.

En m'n peuter ook tot een maand of 4 geleden. Toen begin hij te klagen over jeuk op zijn hoofd en heb ik hem geprobeerd berg vrij te maken (in bad met een kammetje met babyolie en daarna haar wassen en nog een keer kammen). Hij heeft nu geen berg meer, maar nog wel jeuk

Ah fijn dat ik niet de enige ben. Als ik op internet lees krijg ik echt de indruk dat berg normaal wel weg is na het jaar.

quote:

Op woensdag 30 december 2015 09:49 schreef Razztwizzle het volgende:
Ik was gisteravond in een soort 'iktwijfelaanalles' bui, qua moederschap en of ik het wel goed doe .

We gaan hier vaak uit eten, wat heel goed gaat, maar A heeft wel veel afleiding nodig bij het wachten aan tafel. Dus boekjes mee, liedjes zingen, samen de menukaart bekijken, nog een liedje, broodje peuzelen, slokje water, etc. Tussendoor roept ze vaak "UIT" en probeert dan uit de stoel te klimmen (wat hier vaak lukt want vaak gammele oude kinderstoelen), en dan zet ik of man haar weer terug en leg uit dat dat niet kan want het eten komt zo, en dan leiden we haar weer af, etc. Soms helpt het, soms wordt het gehuil. Als het te erg wordt tillen we haar soms toch op om even een stukje met haar te lopen tot het eten er is. Ik vond dat eigenlijk wel prima gaan.

Maar gisteravond zat er aan een tafel naast ons een heel rustig meisje van 1,5 dat helemaal niet uit de stoel wilde en gewoon alleen maar naar haar ouders zat te kijken en nu begonnen man en oma ineens dat het misschien beter is om A te negeren als ze 'UIT' roept omdat we haar anders leren dat ze altijd aandacht krijgt als ze dreigt te gaan jengelen. Wat misschien ook wel zo is. Maar ik probeer alleen te voorkomen dat het hele restaurant last heeft van mijn kind.

En doen deden mijn zwangerschapshormonen de ikdoehethelemaalverkeerd-chachacha en moest ik ineens overal om huilen .

Maar goed. Hoe doen jullie dit?

Wij gaan ook regelmatig uit eten met Nora, maar wij kiezen meestal zo'n all you can eat-tent waar we als ze echt vervelend gaat doen zo naar huis kunnen. In de tussentijd moeten we ook van alles bedenken om haar blij te houden (menukaart, stokbroodje geven, wat drinken, etc). Omdat we dan precies op tijd wegkunnen, werkt dit meestal wel aardig.

Alleen gister niet We gingen met mijn vader en zijn nieuwe vriendin (etentje was ter kennismaking met vriendin) ergens al a carte eten. Als ik zeg wat een drama het was, is dat nog een understatement In de eerste 5 minuten dat ze zat was het al AF!. Ze had een kleurplaat met kleurtjes gekregen, maar dat maaide ze al gelijk van tafel. We konden niet anders dan met haar rondlopen, anders krijstte ze de hele boel bij elkaar. Op een gegeven moment was ik het zo zat dat ik haar jas maar heb aangedaan om buiten wat te wandelen....

Ik heb misschien bij elkaar maar iets van 5 minuten gekletst met vriendin, voor de rest was het etentje in het water gevallen.

DaD, ik stapte vanochtend eerst op een brandweerpoppetje van Little People en toen mijn voet daar een beetje van bijgekomen was stapte ik op een houten blokje om vervolgens de stal van de Fisher Price boerderij om te gooien met mijn andere voet. Kortom….hier is het gedurende de dag een enorme, nou ja zooi. Zodra B naar bed gaat, ruimen we samen op. Ook al als hij echt ergens mee klaar is, ruimen we op. Samen want als ik het doe, ligt het binnen 10 seconden weer door de kamer heen.
Chanty, berg? Check. B is ruim 22 maanden en het is nog steeds niet helemaal weg.

Vanochtend dikke pret met zijn nichtje. Schoonzus vertelde: ze heeft al 3 dagen niet gepoept. Ja hoor, 2 poepluiers achter de rug. En dat vind ik dus echt erger stinken dan die van mijn eigen kind. En volgens mijn vrouw doe ik veel voorzichtiger met haar dan met B.

I heeft het ook heel lang gehad en nog steeds zie ik het af en toe. Het was nooit heel erg, dus heb er ook niets tegen gedaan.

Razz, het is ook herkenbaar voor me. Volgens mij doe je het prima en inderdaad: negeren vind ik ook geen optie in zo'n geval. Het enige moment waarop ik I wel eens negeer, is als ze uit moeheid met iets gaat gooien (na een dag kdv) en ik weet dat als ik me er dan mee ga bemoeien het alleen maar erger wordt. Of als ik wil dat ze even voor zichzelf speelt (ik speel altijd heel veel met haar, maar soms EVEN NIET JA ). Als ik dat aan haar heb uitgelegd, wordt ze ook altijd even heel boos. Gaat ze ook met speelgoed gooien, maar dat negeer ik dan ook en dan gaat ze vervolgens gewoon lekker zelf spelen.

En DAD, ik verbaas me ook altijd zo over sommige baby's/dreumesen die zo heel lang, heel stil en zonder geluid te maken bij hun moeder op schoot zitten. Alleen maar een beetje rond zitten te kijken, en dat een half uur lang. . En moeders ondertussen lekker bijkletsen met vriendin. Af en toe zie ik dat in een koffietentje en dan ben ik een tikkeltje jaloers. .

En toevallig Razz, lag ik vannacht ook even wakker en te piekeren over I. Niet zozeer over I zelf natuurlijk, maar wel over hoe ik iets moet aanpakken. Ik zag gisteren bij het ophalen iets tussen haar en een peutermeisje waar ze af en toe mee speelt en de interactie tussen die twee bevalt me helemaal niet. Elke keer als ik het zie, krijg ik het er benauwd van en I is ook altijd uit haar doen als ze met dat meisje heeft gespeeld. Wat het is: dat meisje geeft haar helemaal geen ruimte, bemoeit zich constant met haar, pakt een speeltje af, geeft het weer terug en pakt het dan meteen weer af. En dan ineens gaat ze I weer knuffelen, neemt haar zo ongeveer in de houdgreep en I kan geen stap verzetten of dat kind zit weer achter haar aan. Het gaat echt altijd zo als de peutergroep een keer samenspeelt met de dreumesgroep, heb het al meermalen gezien. Ik weet alleen niet zo goed wat ik hier nu mee moet. Heb het al een keer besproken op het kdv en ze zouden er op letten, maar gisteren was er een invalster en dan is het natuurlijk anders.

Het roept iets in me op waar ik niet zo blij mee ben: ik vind dat peutermeisje dus echt heeeel stom, en wil haar liefst direct bij I vandaan trekken als ik het zo zie gebeuren. Zelfs als ik dan naar I toega en haar omhels, blijft ze nog aan I trekken en dan heb ik echt zin om haar weg te duwen. . Terwijl ik normaalgesproken geen moeite heb met andere kinderen en het ook prima kan handelen als een ander kind I een keer slaat, bijt of wegduwt; dat hoort er allemaal bij. Maar hier gebeurt iets wat kennelijk iets heel sterks in mij oproept: dat verstikkende gedrag. Kortom, ik vind het niet fraai van mezelf en ik weet er niet zo goed raad mee. . Denk dat ik het wel weer een keer ga bespreken op het kdv.

Franny, dat klinkt als heel erg claimend... Als ze daar nu al mee bezig is...

Ja, het is best gek gedrag he, Sunshine? Maar ik heb er geen verstand van, misschien past het ook wel in een bepaalde ontwikkeling of zo.

Oh wat betreft het opruimen: daarbij is het kdv echt geweldig, vind ik. . Daar heeft I geleerd dat speelgoed aan het eind van de dag wordt opgeruimd, dat doen ze altijd met z'n allen. En dat doen we thuis dus ook heel consequent. Soms heeft ze geen zin en loopt ze weg, maar dan ga ik naar haar toe, pak haar handje en vraag of ze het dan samen met mij wil doen, ik laat haar zien hoe het moet en dan doet ze dat ook. Ik vind het echt belangrijk wel, dat ze dat leert, want ik heb er geen zin in dat ik de hele tijd achter haar kont op alles moet lopen opruimen, . Ik heb dat te vaak bij andere mensen gezien... kinderen die een rotzooi maken en dan erbij staan te kijken terwijl de ouders opruimen. Dus daar ben ik waarschijnlijk nogal 'streng' in.

Ik vind het wel weer eens tijd voor een plaatje (of 2) bij alle praatjes

Bij Rhijnauwen op 2e Kerstdag:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Mooie doordringende blik, exode! Echt een stoer ventje.

Nikki: ook zo leuk om jouw mannen te zien!! Ze hebben zulke herkenbare eigen gezichtjes, al zie je duidelijk dat ze gegroeid zijn. .

Hier nog een foto van I tijdens het bagel eten vorige week. Dat ging heel goed, omdat het in een boekwinkel was. Perfect entertainment tijdens het eten voor een boekengek als I: je moeder die met een stapel voorleesboeken zit en je het ene na het andere boekje voorleest. Dat ze daarbij zelf bijna geen hap binnenkrijgt, is niet jouw probleem natuurlijk. .

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Boaz heeft nauwelijks last van berg gehad. Djenna wel lange tijd. Ik heb het op een dag ingesmeerd met vaseline. Nachtje in laten werken. Volgende dag kon ik alles er zo uit kammen en daarna bleef het weg.

Razz voor de hormonsters.

Herkenbaar hoor die uit-eten scenario's. Toen W nog een klein W'tje was (toen we op vakantie gingen toen hij een maand of 10 was bijv), kon hij rustig een uurtje in de stoel zitten en lekker smullen en om zich heen kijken en weet ik het. Inmiddels is die tijd echt wel voorbij en ik vind dat niet echt bijdragen aan de ontspanning, dus wij gaan meestal gewoon zonder W uit eten en regelen een oppas . Maar op vakantie is dat anders idd. Wij hadden met het oog daarop juist een huisje met een keuken geregeld en kookten veel savonds (of grote salade ofzo) en gingen uitgebreid uit lunchen. Dat gaat meestal toch iets sneller dan in de avond.

Fotos! I met haar mooie ogen en stoere B!

quote:

Op woensdag 30 december 2015 14:56 schreef Razztwizzle het volgende:
Fijne foto's!! I met haar mooie ogen en wat een stoere dreumes heb je exode!

Lastig geval Franny, ik zou het ook niet weten . Het klinkt heel vervelend..

Sun dat klinkt dus heel herkenbaar jammer van het etentje! Maar wel 'fijn' te horen dat het bij anderen ook zo gaat .

Chanty - A heeft ook nog berg, ik doe er niks mee.

Over mijn dilemma: We gaan trouwens thuis helemaal niet vaak uit eten maar hier op vakantie eigenlijk elke dag (geen zin om te koken en uit eten kost hier geen drol en overal elke dag verse vis ). Dus daarom speelt het nu zo. Thuis zet ik haar ook inderdaad pas in haar stoel als alles klaar is. Maar hier in de restaurantjes is dat toch wat lastiger. Wat we wel kunnen doen is na het bestellen nog even met haar gaan lopen, dan hoeft ze in elk geval niet zo lang aan tafel te wachten. Gaan we vanavond maar eens proberen !

Ohja ik lees nu trouwens 'French Children Don't Throw Food', misschien dat ik daarom ook wel zo in de 'doeikhetwelgoed'-modus schiet. Wel een leuk boek trouwens!

Oh, ik ben opgehouden in Raising Boys om die reden! Vast een geweldig boek, maar ik werd er alleen maar onzekerder van en dan met name met het oog op de toekomst. Ik had hetzelfde bij dat Droomritme boek, dus ik lees geen opvoedboeken meer heb ik me voorgenomen Die hebben het toch niet over mijn kind.
En je foto's zijn echt jaloersmakend!