ASS [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #144

quote:

Op maandag 14 december 2015 03:32 schreef Aiciu het volgende:
Ik heb straks een bhv cursus en moet daardoor vroeg opstaan: over een uur

Maar ik heb alleen het eerste uur geslapen
Nu kan ik maar beter niet gaan slapen, en dan heb ik ook nog eens geen kans om energy drankjes te kopen want ik moet er al om 7 uur zijn Hopelijk kan ik wel om 12 uur even een half uurtje weg want anders vraag ik me af hoe ik wakker ga blijven

Jezus...moet je voor die cursus naar Kopenhagen of zo?

quote:

Op maandag 14 december 2015 09:56 schreef sacha het volgende:

[..]

KLB / Vergist

OMG

Kan erger, ik was een keer voor een afspraak bij de tandarts (en die zat niet in dezelfde gemeente ) maar bij de balie stond mijn afspraak er helemaal niet...bleek ik een maand te vroeg te zijn __!!!!

En pasgeleden moest ik om 9:05 bij de HA zijn, dus ik haasten en toch nog net gelukt!
...maar er stond 9:50 en niet 9:05, maar gelukkig kon ik uiteindelijk toch nog wat eerder

quote:

Op maandag 14 december 2015 10:19 schreef Nijna het volgende:
oi... en dat op maandagochtend.

Magnetron, dat heb ik ook wel eens. Of dat ik het niet goed opschrijf, ik raak altijd een beetje in de war met gesproken en digitale tijd zeg maar.
Dan zeggen ze half 1 en ben ik nog wel eens geneigd om 13.30 op te schrijven... dus vaak zet ik het er dan achter als (half 1) .
Of ik herhaal het als 13 uur 30 he?

Dit ben ik dus sinds een jaartje ook gaan doen en had 't veel eerder moeten doen, super tip vind ik
Ik doe dan gelijk ook nog even de kalenderdag (bijvoorbeeld "23e") en ook de dag van de week en dat laatste is ook om te voorkomen dat iemand van ons twee de verkeerde maand noteert.

Ik doel trouwens met vetgedrukte op de manier van uitdrukken wanneer ik een afspraak in m'n agenda moet zetten, want daarbuiten gebruik ik gewoonlijk wel "half twee" en dat soort aanduidingen.

M'n afspraak vandaag was verzet naar iets later, maar toen ik onder de douche stond vanmorgen, werd er ineens aangebeld
Dus ik weer haasten, snel afdrogen kleding aan etc enz.
"Was het verzet?" kreeg ik te horen...

Vanmiddag, naar de fietsenmaker geweest en even elders een formulier inleveren, dus daarna wou ik even een uurtje op bed liggen.

Gaat de telefoon, ik heb morgen toevallig ook een afspraak die al was verschoven (je raadt het al, dat verschuiven was niet mijn initiatief), maar ik was bijna in slaap en had geen zin om op te nemen. Daarna belde ze weer en daarna kreeg ik een sms "of de afspraak morgen niet weer verzet kan worden?"

Maar goed, paar uur later begin ik toch weer in te kakken en er was verder toch niemand online, dus ik doe nog een poging...jep....maar die derde keer was het de zorgverzekeraar (kunnen ze niet gewoon tijdens kantooruren bellen of zo?).

Denk je drie keer op een dag even een rustmomentje te kunnen pakken...nope!

quote:

Op dinsdag 15 december 2015 09:58 schreef Aiciu het volgende:

[..]

Was eigenlijk pas om 9 uur Maar goed, weer een cursus bij op mn cv kan geen kwaad.

Ja, ik las het al in je andere topic
Heb je nog leuke foto's kunnen schieten?

quote:

Op dinsdag 15 december 2015 22:06 schreef Ainnir het volgende:
Toch maar weer eens meelezen hier. Heb een tijd lang geprobeerd m'n Asperger te ontkennen en negeren, maar dat werkt toch niet zo goed

Jaaaaarenlang gedaan, dit had ik je ook zo wel kunnen vertellen

Maareh...wat ga je nu doen dan? Nu die copingstrategie voor jou niet gewerkt heeft?

quote:

Op woensdag 16 december 2015 01:20 schreef Aiciu het volgende:
Ik was in Almere, daar ga ik écht geen foto's van maken
Om 8 uur gingen er koffiezaakjes open en heb ik daar een (iets wat door moest gaan als) latte macchiato en een broodje besteld.

Terechte klacht

quote:

Op woensdag 16 december 2015 08:25 schreef Ainnir het volgende:

[..]

Tja, ik moet het toch altijd eerst zelf ondervinden

Dit klopt ook, heb hetzelfde ook ondervonden.

En zolang je bepaalde dingen nooit zelf uitgeprobeerd hebt, kan je erover lezen en erover praten wat je wilt, maar sommige dingen kan je alleen maar begrijpen als je het ook gedaan hebt, het gevoeld hebt, in die schoenen gelopen hebt, ..enzo

quote:

Op dit moment zit ik weer in het diagnosetraject. Mijn diagnose heb ik in het buitenland gekregen, dus ze willen me hier eerst opnieuw testen. Ze hebben twijfels bij de diagnose, want "ja maar jij kijkt mij gewoon aan en je praat gewoon met mij, nee jij kan geen autisme hebben".

Dit zeiden ze van mij ook
And look at them now!

quote:

Twee weken geleden als het goed is de laatste testdag gehad, dus nu moet ik wachten op de resultaten. Er zat toen ook zo'n hele vervelende test bij met plaatjes waarvan ik moest vertellen wat de personen dachten, deden en gingen doen. Zo'n vervelende test was dat, het lukte me gewoon niet.

Maar, als alles goed gaat hoop ik dus eindelijk mijn nederlandse diagnose te krijgen, en het hulptraject in te gaan.

Succes ermee

Hopelijk valt het mee voor jou.
Toen ik jouw stukje las, moest ik ineens denken aan iets wat ik ooit in een Engelse readme gelezen heb: "It will be a journey filled with pain"

Leuk vooruitzicht he?

quote:

Op woensdag 16 december 2015 09:43 schreef Nijna het volgende:

[..]

Dat ze zelfs in hulpverlenersland zo kortzichtig kunnen zijn he... zucht.
Natuurlijk is het goed om kritisch te blijven, maar als je al met zo'n idee begint, kan je dan nog wel objectief kijken?

Beter is ook om er maar het beste van te hopen, er gaat wat dit betreft nog wel het één en ander mis. Ik weet niet of hier wat aan te doen is, maar ik denk het niet omdat de manier van denken vaak ook hun motivatie is. Haal je die manier van denken weg, dan is wellicht de motivatie zelf ook weg.

Ik hou wel op met ratelen nu

quote:

Op woensdag 16 december 2015 10:46 schreef Ainnir het volgende:

[..]

Dank je

Ach ik denk dat ik de meeste pijn nu wel heb gehad, ik ben nu op het punt waar ik klaar ben om het te accepteren en ermee aan de slag te gaan. Het was wel een zwaar rouwproces om te realiseren dat sommige dingen waarschijnlijk nooit gaan lukken, hoe hard ik het ook probeer. De confrontatie met mijn eigen limitaties was erg zwaar.

Klopt. Die confrontatie is ook erg zwaar en van je behandelaars krijg je gewoonlijk alleen maar te horen dat je dit niet kan, dat je dat niet kan, dat je slechter bent in dit en dat anderen dinges wel lukt en jou niet want zus en zo.

Je hoort eigenlijk vooral wat je fout doet en dat "het nou eenmaal zo is en dat je ermee zult moeten leren leven, maar misschien dat die therapie of dit medicatiepakket jouw leed ietswat kan verzachten" bla bla en 't houd nooit op.

En als je al iets goed doet, dan krijg je dat vaak op een manier te horen die klinkt alsof ze tegen je praten alsof je een kind bent (ik heb de indruk dat dit effect meer aanwezig is naarmate het slechter met je gaat en juist dan wil je juist serieus genomen worden.

Maar het ding is dat het wel degelijk voordelen heeft en die ben ik nu dus aan het ontdekken, maar je gaat van de meeste mensen hier geen feedback over krijgen (alsof die voordelen niet belangrijk zijn), dus houd daar rekening mee "and be strong"

quote:

Maar ik probeer het nu allemaal positief te benaderen en me niet zoveel zorgen te maken over wat er komen gaat. Er zijn altijd hulpverleners die geen kaas hebben gegeten van het spectrum, en dan met name bij volwassenen. Dus ik ga proberen rustig af te wachten wat er uit de tests komt, en dan zie ik wel verder.

Wat onderstreepte betreft kan ik je wel wat tips geven. En als je wilt (en interesse hebt natuurlijk ) dan kan je gewoon van je laten horen (bijvoorbeeld in deze reeks)

Laatste tip: Laat je niet kisten, je bent niet gek

quote:

Op woensdag 16 december 2015 11:31 schreef Ainnir het volgende:

[..]

Dit merkte ik tijdens een van mijn intakegesprekken, zo frustreren was het.

Je kunt dit ook uitspreken en het wordt vaak wel opgepikt, maar in sommige gevallen merkte ik dat hun reacties daarna meer kunstmatig aanvoelden...maar vaak is dit in elk geval al een stap in de juiste richting t.o.v. je als een kleuter behandeld te voelen

quote:

[..]

Ik sta altijd open voor tips, ik sta nog aan het begin en ik heb nog heel veel te leren

Oké, dan geef ik er even een paar zo snel uit m'n hoofd

Het grootste nadeel vind ik toch het sneller moe zijn (misschien dat dit voor jou anders is, maar dit kom ik vaak tegen bij mensen met autisme) en dat dit zich op een andere manier uit en andere gevolgen heeft.

Een ander groot probleem vind ik dat verreweg de meeste mensen op een heel andere manier lijken te werken, waardoor je niet echt wat aan hun feedback hebt omdat die feedback en tips op jou niet van toepassing zijn (alsof je een auto-reparateur bent die probeert een diesel te repareren op de exact zelfde manier als die reparateur alle voorgaande benzine-auto's heeft gefixt, zo'n motor werkt gewoon op een heel andere manier ook al is het heel moeilijk om dat van de buitenkant te zien).

quote:

Op woensdag 16 december 2015 11:48 schreef Specularium het volgende:

[..]

Ik weet niet wie jouw behandelaars zijn, maar ik zou nieuwe zoeken als ik deze stapel klachten had.

Meestal is dit niet nodig. Als je dit aangeeft, hebben de meeste behandelaars daar op zich wel oren naar (ten slotte worden ze ook betaald om naar jouw gezemer te luisteren ) en meestal doen ze dat onbewust.

quote:

Op woensdag 16 december 2015 13:13 schreef Ainnir het volgende:

[..]

Zo ver als ik me kan herinneren ben ik altijd al snel moe geweest. Het was voor mij normaal om als kind na school in bed te gaan liggen, dekbed over mijn hoofd trekken en bijkomen. Dit doe ik nog steeds vaak eigenlijk. Slapen kan ik dan niet, maar ik moet stilte hebben en alles moet donker zijn.

Dit is wel typisch iets voor autisme btw en ik doe exact dit ook. Mijn gordijnen blokkeren soms niet genoeg licht en dan bind ik een donker t-shirt om m'n voorhoofd

quote:

Dat andere mensen anders werken, dat heb ik ook eigenlijk mijn hele leven al gezien. Van die adviezen als "je moet het gewoon even doen" of "even door de zure appel heen bijten, het valt allemaal wel mee" of "maak je geen zorgen het komt wel goed", daar kan ik ook echt helemaal niks mee.

Ja, die "goedkope inkoppers" heb ik al honderden keren de revue zien en horen passeren
Als ze na uitleg nog steeds geen begrip voor je tonen en je merkt dat ze ook niet bereid zijn daar moeite voor te doen, kun je die mensen het beste gewoon negeren (tot zover dat mogelijk is, ten slotte luisteren ze dan ook niet naar jou) .

quote:

Als ik zo terugdenk heb ik eigenlijk altijd gewoon heel hard geprobeerd normaal te zijn, maar het is nooit gelukt. Het bracht altijd heel veel stress en overspannenheid met zich mee. Ik ben wel blij dat dat niet meer hoeft

Alles herkenbaar
Maar een vriend van mij heeft veel ervaring met het sleutelen in auto's en die heeft me al meermalen verteld dat je niet zomaar benzine in een dieselmotor kunt gooien en er dan maar blind vanuit kunnen gaan dat dat gewoon gaat werken .

quote:

Op woensdag 16 december 2015 13:19 schreef Amnistia het volgende:
Ik heb de diagnose M.E. gekregen.. maar daar twijfel ik wel aan..

Wat je kunt doen is een paar lijstjes maken met waarom je denkt dat zij jou de diagnose M.E. hebben gegeven en een lijstje met waarom je denkt dat het dat niet kan zijn en waarom het wellicht wat anders is en daarmee naar de huisarts gaan (of een behandelaar die daar beter mee bekend is dan de huisarts, tenminste, als je die optie hebt).

Het gaat er vooral om dat je uitlegt waarom je denkt dat het niet klopt en die lijstjes helpen je HA te overtuigen dat je niet weer iemand bent die alleen maar tegendraads wil zijn en dat je er goed over nagedacht hebt .

quote:

Op zondag 20 december 2015 22:52 schreef SonicNemo het volgende:

[..]

Ik word hier zo moe van.
Mensen die twijfelen aan hun diagnose. Er zijn hele goede redenen waarom die diagnose gesteld wordt.
De redenen waarom je twijfelt zou ik al hebben besproken op het moment dat de diagnose werd uitgesproken. Dan kan de specialist direct je twijfels wegnemen door zijn diagnose te onderbouwen.

Ik word zo moe van mensen die hier binnen komen stormen om hun visie van de wereld op de users hier op te komen dringen omdat ze menen alles beter te kunnen weten en beter te begrijpen dan de mensen die hier al hun hele leven last van hebben. En met "last van hebben" doel ik ook op de mensen zoals jij, want meestal lukt het toch niet om het aan mensen zoals jij uit te leggen en zodra jij hier weer vertrekt omdat je merkt dat er voor jou hier toch niks te halen valt en je samen met je oneindige wijsheid tot je diepe teleurstelling en verbijstering niet met een rode loper en confetti in 7 kleuren en een glas van de duurste whiskey onthaald wordt, jouw opvolger al in de startblokken staat om het stokje van je over te nemen.
Het is verder ook zo jammer dat als ik die mensen, met hun vermeende goddelijke kennisbreinen, vraag om concrete oplossingen zoals bijvoorbeeld mijn huidige slaapproblemen, ik met een dooie mus blij word gemaakt.

En verder eens met de twee posts boven de mijne.

[ Bericht 0% gewijzigd door magnetronkoffie op 21-12-2015 05:42:06 ]

Ik was net in de oude dozen op zoek naar iets, maar vond iets heel anders:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 4% gewijzigd door magnetronkoffie op 21-12-2015 09:32:44 ]

Mooi artikel over autisme op de frontpage

Ik zat gisteravond met een vriend van me te skypen en hij had het over dat hij een mooie bureaubladachtergrond had en me die wou laten zien.
Toevallig spaar ik die en liet ik hem gelijk de mijne zien, die die vervolgens graag wou hebben (via skype is dat zo gebeurd), maar was ook wel benieuwd wat jullie van deze foto's en andere plaatjes vonden?
Ik zoek dan vooral plaatjes die ik (heel) mooi vind, vaak herfsttaferelen of "artist impression" van ruimteplaatjes (een beetje soort "fantasy") of zonsondergangen of tropische eilanden of iets anders wat me visueel aanstaat, zoals deze.

Wat vinden jullie zoal mooi?

Gespoilerd want de plaatjes zijn best wel groot
En dit zijn ze lang niet allemaal. Had ergens nog een grotere map, maar die kan ik zo snel even niet terugvinden en dit is denk ik toch wel voldoende om duidelijk te maken waar ik een beetje heen wil gaan.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op woensdag 23 december 2015 16:35 schreef Aiciu het volgende:
Ik ben meer fan van mijn eigen foto´s. En dan bedoel ik niet van mezelf

Deze heb ik nu:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Hey ...

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op woensdag 23 december 2015 17:50 schreef Scuidward het volgende:
Zelf vind ik de architectuur van grote steden wel mooi. Zoals deze wallpapers hebben.

http://imgur.com/a/EEXdW

De bovenste heb ik nu ingesteld.

Wow..ja die zijn wel mooi!
Maar voor mij te druk om als bureaubladachtergrond te gebruiken want zo raak ik het overzicht van waar m'n icoontjes staan kwijt

Ik had vroeger ook zo'n achtergrond en eerst leek het me wel leuk, maar erg praktisch vond ik het hierdoor niet, er zit teveel contrast bij of zo.

Neemt niet weg dat het mooie foto's zijn trouwens, vooral die met die mist en die met die kerk!

Ik begin steeds meer de indruk te krijgen dat de problematiek die veel bij autisme gezien worden, voor een groot deel aangeleerd is en dat die voor een groot deel ook voorkomen kunnen worden.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

edit: Ik las net een artikel op nu.nl over een wetenschappelijk onderzoek dat aangetoond zou hebben dat honden empathie zouden hebben, maar dat dat door andere wetenschappers in twijfel werd getrokken, zoiets.

Niet dat de uitkomst van dat onderzoek relevant is hier, maar er stond ook dat voor het hebben van empathie je in staat moet zijn om te begrijpen wat er in een ander persoon omgaat.

Nou heb ik het zo ontzettend vaak meegemaakt dat mensen mij juist niet konden invoelen. Een interessant vraagje zou kunnen zijn dat die mensen (waarvan het overgrote deel niet autistisch was btw) niet zoveel empathie hebben als ze menen te hebben?
Ten slotte is het makkelijker om in te voelen wat er in een ander omgaat naarmate die persoon meer op je lijkt, maar dan zou empathie toch ""situational" zijn?
Afhankelijk van wie je tegenover je hebt?

[ Bericht 2% gewijzigd door magnetronkoffie op 24-12-2015 21:07:20 ]

Wat zijn eigenlijk de symptomen van mensen die juist chronisch onderprikkeld zijn? Weet iemand dat? Ik ben gaan zoeken hiernaar en kwam veel meer tegen dan ik verwacht had.
Ik ben alleen wel een beetje heen en weer gaan tikken binnen deze post.

Enige wat ik kon vinden was een link met toegenomen geweld, maar kwam dit wel vaker tegen.

Hier een voorbeeldje en de bron van onderstaande quotes

quote:

Raine takes the reader on a scientific journey through what he perceives to be the roots of violence, a collection of biological factors that together can tip the scales toward bloodshed. The first stop is a summary of genetics and evolutionary theory that owes much to the “selfish gene” concept popularized by biologist Richard Dawkins -- a debt that Raine readily acknowledges. Both Raine and Dawkins believe that evolution should be viewed as a struggle between competing genes rather than competing species, and that human behavior -- even altruistic behavior -- is driven by this essentially selfish function. Seen in this light, Raine believes that antisocial behavior can be adaptive when seen from a genetic perspective, particularly when it comes to men who may not otherwise be able to compete with smarter or stronger rivals: Valuable resources can be gathered by theft, rivals can be eliminated by murder, and genes spread by sexual violence and infidelity.

Dit strookt wel met een idee dat ik al eerder had, namelijk dat pestgedrag ook een uiting is van dit concurrentiegedrag, want waarom zou jij proberen sneller te kunnen rennen dan je concurrent als je ook 's nachts tijdens zijn slaap zijn benen kunt breken?
Snelheid is relatief en je kunt sneller gaan dan je concurrent door of zelf sneller te gaan, of door je tegenstander trager te doen gaan, echt superlogisch.

Dit zou ook kunnen impliceren dat mensen die tegen het "verbieden" van pestgedrag zijn, zelf ook tot deze groep mensen behoren.

quote:

Genetics can influence the mix of neurotransmitters that inform -- or as Raine would likely prefer, form -- one’s personality. A few tweaks here and there can amplify the capacity for aggression beyond what is considered normal, predisposing some to violent behavior. So can certain neurological abnormalities that can lead to understimulated nervous systems and malfunctions in areas of the brain responsible for learning and emotional response. This biological stacking of the deck in favor of violence can be further amplified by factors like exposure to environmental toxins, abuse in the home, and malnutrition, all of which can have an impact on the brain’s growth and development. It is this witch’s brew of heredity and environment that births the next generation of rapists, thieves, and murderers, and thus, the cycle of violence continues.

Aangezien deze vorm van chronische onderprikkeling een minder voorkomende eigenschap is voor mensen met autisme (die zijn juist heel makkelijk te prikkelen, sneller overprikkeld ook en over het algemeen gesproken meer gevoelig) en geweld uitgevoerd door mensen met autisme vrijwel altijd terug te voeren is op overprikkeling, kan dit verklaren waarom autisten vaker mensen zijn die geen kwaad willen doen of een minder gewelddadig basiskarakter hebben...maar ook wanneer ze het gevoel hebben klemgezet te worden. Wat dat klemzetten betreft, kom ik later in deze post nog op terug.

Wel grappig dat ik ook wat anders vond wat verband heeft met wat ik eerder vanavond getikt heb over empathie.
Hierzo stond het volgende:

quote:

Neurotypical people, (abbreviated NT's, a more polite term for "normal people" in the ASD community), misunderstand the behavior of autists, (my personal favorite term for people with ASD), all the time. And that makes sense, our brains work differently, and the ability to understand the motivations of others is based on the ability to emphasize with them, and construct a realistic model of their mind in your own. Both of these are really hard for NT's to do for autists.

Ik ben dus niet de enige die tot de conclusie gekomen is dat empathie gebaseerd is op het hebben van gelijkenissen met datgene waarmee je je probeert in te voelen.
De volgende alinea vond ik erg verrassend en denk ik interessant daar dit iets is wat ik toevallig gister met iemand heb besproken, namelijk iets over het gedrag van NTs:

quote:

But that's the simple part: from an autist perspective, an NT should see our behavior differing from theirs and infer that we are different from them. That is not how being neurotypical works. NT's have an almost impossibly strong bias to fit new data into their existing view of the world. That is, when an NT interprets anothers behavior, they almost always assume that the motivations of that person as the same that theirs would be, if they were acting that way.

Niet zo gek dat autisten zo vaak verkeerd begrepen worden. Het is blijkbaar voor mensen zonder autisme bijna onmogelijk dit te doen en dit strookt ook met wat ik eerder al typte

quote:

Op zondag 29 november 2015 22:50 schreef magnetronkoffie het volgende:
Wow, Nijna

[..]

Dat afdwalen (her)ken ik wel hoor Ik heb dat een beetje afgeleerd (mede omdat ik tegen miscommunicaties aan bleef lopen en het veel denkwerk vereist om het verhaal kloppend te laten...en omdat ik dan al helemaal steeds de draad kwijt raak ).

Ik denk dat wat je hierboven hebt getikt, wel heel dicht in de buurt zit.

Wat die verklaring betreft...het zou logisch zijn om aan te nemen dat het toch ergens vandaan moet komen en het enige wat ik me kan bedenken is dat dat wat ik vertel, niet strookt met een idee dat mijn praatpartner op dat moment heeft en er dus zelf een invulling aan geeft.
En ik denk dat dat beeld waarvandaan zij de info die ik probeer te overhandigen, afhankelijk is van het beeld dat zij van mij hebben. Dus als het (onbewuste) beeld dat zij van mij hebben niet strookt met wat ik zeg, dat er dan ergens wat fout gaat bij de interpretatie van de door mij aangereikte boodschap.

Dus stel dat iemand denkt dat ik een kleptomaan ben en ik zeg dat ik niet dat pak appelsap heb leeggedronken, dan kan ik nog zo hard de waarheid spreken dat ik dat idd niet gedaan heb (omdat ik een appelsap-allergie heb of whatever, bedenk maar wat ) maar omdat dat niet strookt met het beeld van kleptomaan dat zij hebben, zullen ze die waarheid altijd gewoonlijk naast zich neerleggen.

Ik zit ook maar hardop te denken, dit is zo snel en zo laat het enige wat ik nu bedenken kan. En het kan fout zijn, maar ik denk wel dat de momenten dat mijn boodschap niet (nooit!) aankomt, dat er dan een soort van "incompatibiliteit" is met een andere "boodschap" (de onbewuste boodschap bij de praatpartner), want ten slotte moet "die informatieve afwijzing" ergens vandaan komen.
Ik geloof niet dat ze niet in staat zijn om baby-logica te snappen, maar dan moet het wel ergens anders aan liggen. Logisch ook.

[..]

Ja, that makes sense

Ik herken het als zodanig dat ik het een tijdje wel bleef doen omdat ik merkte dat steeds de verkeerde conclusies werden getrokken, dus ik ging er onterecht vanuit dat als ik mijn info zo compleet mogelijk aandroeg, dat praatpartner dan wel de juiste conclusie zou trekken...maar dat gebeurde veel minder vaak dan ik had verwacht.

Dus op een gegeven moment probeerde ik iets anders: Ik ging dingen juist heel erg versimpelen, terugbrengen tot de essentie (ik kan trouwens wel nog steeds prima ouwehoeren...zoals je wellicht al gemerkt hebt in deze post van mij ).
Maar dat hielp ook niet. Ik kreeg ook steeds te horen dat ik iets fout deed, maar op een gegeven moment was de info die ik aandroeg dermate simpel dat het schier onmogelijk was dat het aan een gebrekkige boodschap moest liggen.
Het leek totaal onlogisch.

En dit is een skill die ik niet beheers en wellicht ook nooit zal beheersen. Niet dat ik het mis, het is vooral vervelend dat mijn info zo vaak verkeerd aankomt, maar ik weet nu ook dat het bij sommige mensen niet uit lijkt te maken wat ik zeg en wat ik doe, ik doe toch alles fout.

Dus ik ging -nog- harder m'n best doen!
Nog meer idiot-proof!

En toen kwam voor mij -de- grote verrassing: Ze werden boos.
Ze worden allemaal boos! Of ze gaan huilen of ze gaan schelden...zelfs fysiek geweld is dan ineens een optie. Ze flippen!

Naja, dat werkt dus ook niet dus ook al weet ik nu absoluut zeker dat het iets te maken moet hebben met de ontvanger, maar een oplossing heb ik dus nog niet, I'll keep you posted

Naja, hier dus de nieuwe post

In het door mij laatstgelinkte stukje staat beschreven wat ik proefondervindelijk al gemerkt had, namelijk dat mensen zonder autisme vrijwel onmogelijk hun bestaande opinie of bestaande beeld van de wereld kunnen bijstellen. Zolang het niet in hun straatje past, zullen ze zich hier zeer sterk tegen gaan verzetten en als dat verzet onlogisch lijkt, doet er dan niet meer toe.

Nog erger, maar wel duidelijkmakend, is dat wanneer iemand zonder autisme klemgeluld wordt met logica, dat dit bij de niet-autist heel veel stress zou moeten geven, daar het bijna ondoenlijk voor ze is om de discrepantie die ze zien tussen de logica die door de veelal autistische gesprekspartner waarmee de niet-autist geconfronteerd wordt en het wereldbeeld dat de niet-autistische toehoorder heeft, met elkaar te lijmen.
Het kan ook bijna niet anders of ze doen dit onder elkaar ook, want ten slotte zijn discussierende niet-autisten feitelijk vooral bezig om te pogen elkaars wereldbeeld bij te stellen naar zoveel mogelijk het wereldbeeld dat ze zelf hebben. Wellicht dat dit ook een oorzaak kan zijnj voor het gevoel dat het noodzakelijk is om zoveel mogelijk te communiceren, daar hoe meer je de kans krijgt de ander te bewegen jouw wereldbeeld te accepteren, hoe beter dat voor je is en hoe minder stressig en angstig je bent.
Blijkbaar is het superbelangrijk voor ze dat andere groepsleden zoveel mogelijk gelijkgestemd zijn.
Gecombineerd met het idee dat autisten deze noodzaak niet voelen, hebben autisten ook minder belang bij zoveel mogelijk communiceren, maar zijn dus ook over het algemeen gesproken minder geoefend in de kunst van het debat. Dit kan denk ik bij veel autisten een gevoel van minderwaardigheid geven, ook omdat de wereldbeelden van mensen zonder autisme niet op logica gebaseerd zijn en daar waar dat wel zo is, is dit niet met logica aan te passen. Of slechts zeer moeilijk.
Dit moet echt superpijnlijk voor ze zijn en dit kan resulteren in nog verder onlogisch gedrag, zoals ik dat al eerder heb beschreven toen ik opmerkte dat ze begonnen (emotioneel) te flippen.

Ze zijn zich van deze achilleshiel ook bewust, dat is makkelijk op te maken uit het getoonde gedrag dat ik vaak bij ze zie, ik denk dat zelfs een groot deel van de motivatie om pestgedrag te vertonen, hier vandaan zou kunnen komen, maar dat kan ik nu nog niet zeggen.

Wel strookt dit met een conclusie die ik jaren terug al heb getrokken: Dat het over de lange termijn het beste is om dit soort mensen (de mensen die geen logica kunnen accepteren door hun officieuze handicap (lol)) zoveel mogelijk te mijden, want het enige dat ze willen is jou zoveel mogelijk voor hun karretje spannen, das het enige wat hen motiveert. Doe je niet met ze mee? Dan staat je wat te wachten. En autisten doen hier gewoonlijk niet aan mee, omdat ze niet zo denken.

Grappig wel.

Verder zijn er nog wat zijweggetjes, maar ik heb geen zin meer om te schrijven nu en ik heb geen drank in huis

Bovenstaande impliceert trouwens nog wat anders. Want een ander ding wat me ook al eerder opgevallen is, is dat mensen zonder autisme wel degelijk logisch kunnen redeneren, maar dit strookte niet met het gedrag dat ik zag, namelijk dat ze dit vermogen leken te weigeren te gebruiken en dat kan weer komen omdat de drang om te conformeren aan de groep simpelweg groter is dan de drang om dingen logisch te begrijpen.

Dit zou dan kunnen impliceren dat deze mensen wel logica bijgebracht kan worden, maar dan moet het wel conform de groep zijn. Zo, is dat mysterie ook weer opgelost!

edit: Bovenstaande strookt trouwens ook met een advies dat ik eerder gegeven heb over hoe je deze mensen makkelijker kunt bereiken door een derde persoon erbij te betrekken, want alleen al door de aanwezigheid van een ander, verandert de samenstelling van de groep en dus ook waaraan geconformeerd moet worden.
Het is eigenlijk zo simpel!

deze post doelde ik geloof ik op:

quote:

Op zaterdag 28 november 2015 00:39 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Eén ding wat ik (wat dat niet naar mij luisteren betreft) merkte wat wel hielp, is wanneer iemand anders hetzelfde probeert duidelijk te maken. Ik weet niet waarom, maar bij sommige mensen kan ik hetzelfde wel 50 keer uitleggen en ze snappen het nog niet, maar zodra iemand anders het doet dan lukt het ineens wel. Debiel, maar dit is wat ik toen opgemerkt heb.

Garantie geeft dit niet (sommige mensen...het kwartje gaat gewoon niet vallen, ik begrijp nog steeds niet waarom).
Mensen zijn soms zo onlogisch.

edit2: En nu snap ik deze ook:

quote:

Op zondag 29 november 2015 15:52 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik heb hier dus ook (nog) geen antwoord op, ik weet het zelf ook niet.

Wel meermalen geprobeerd (linksom en rechtsom) en dit probleem zelfs bij die man van het LKH uitgelegd, maar verder dan een "ze worden boos omdat je ze het gevoel geeft dat ze klem zitten" kom ik niet.
Het lijkt wel cognitieve dissonantie, maar weet niet of dat de beste naam daarvoor is. Maar aan mijn duidelijkheid kan het bijna niet liggen, die is echt zowat idiot-proof.

Maar zodra ik iets ontdek of uitgevogeld heb, laat ik het wel even weten

en deze:

quote:

Op zondag 29 november 2015 16:02 schreef kuolema het volgende:

[..]

Ik denk dat je er niet teveel over moet nadenken. Het komt bij NT's onderling ook wel voor.

en deze ook (onderstaande quote). Het zo uitgebreid mogelijk uitleggen deed ik ook, maar ik wist al langer dat dat niet hielp en dat het onbegrip niks te maken kon hebben met mijn vermeende slechte communicatie of dat ik bepaalde social skills niet heb. Het gaat namelijk niet om hoe goed je kunt communiceren, maar hoe goed je de ander ervan kunt overtuigen dat het overnemen van jouw mening conform de groep is:

quote:

Op zondag 29 november 2015 22:20 schreef Nijna het volgende:

[..]

Misschien ligt het er niet aan dat "jij" autistisch bent, maar meer dat de ander dat juist niet is... . Om er nog maar een lekkere dooddoener in te gooien.
Maar het is wel frappant als je leest dat dus veel meer mensen dat ervaren. Dat je echt iets heel duidelijk zegt en mensen het toch niet snappen...
Nu de verklaring nog en dan 1 waar je iets mee kan... ik weet van mezelf wel dat ik niet heel handig communiceer, ik heb de neiging een heel verhaal ergens omheen te vertellen wat helemaal niet ter zake doet ofzo. Misschien dat men daarom dat wat ik eigenlijk bedoel, niet goed hoort. Ik weet het niet.

en dan zou onderstaand advies dat ik een aantal weken geleden gaf ook nu logisch verklaard kunnen worden, want dan verandert de samenstelling van de groep en dus ook de "wetten" waaraan die persoon zou moeten conformeren:

quote:

Op maandag 30 november 2015 14:49 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Een derde optie die wel werkt, is wel een vervelende: Als je bij praatpartner tegen zo'n blokkade oploopt waar je gewoon niet doorheen kunt komen en die niet bespreekbaar is, neem iemand mee (een losstaand semi-onafhankelijk persoon zeg maar) en laat die de exact zelfde boodschap overdragen. Dit heeft m.i. nog de beste kans om dan wel over te komen en heeft als bijkomend voordeel dat de reden van de blokkade (de motivator die de blokkade voert en in stand houdt) meteen daarna bespreekbaar gemaakt kan worden zodat dit probleem opgelost kan worden.
Ik weet alleen niet hoe dit het beste kan, want er bestaat kans dat er daarna nog meer blokkades lijken te zijn en/of dat het emoties kan losmaken waar praatpartner moeilijk mee om kan gaan.
Dit heeft in elk geval drie belangrijke nadelen:
1) Je bent afhankelijk van de hulp van iemand anders
2) Kans dat zodra de putdeksel eindelijk van z'n plek is, er nog meer blokkades volgen. Wees daarop voorbereid.
3) Kan veel emoties losmaken (en nu ik dit schrijf, zou het oppotten van emoties zelfs een motivator van betreffende blokkade kunnen zijn. Verder: Wellicht is het de angst om deze emoties te moeten confronteren? Het zou wel de boosheid kunnen verklaren, je zadelt iemand op met niks behalve de emoties die je aanstaren en geen enkele vluchtroute meer. Grappig).

Maar in elk geval: Beste optie die ik nu kan bedenken is dus toch om een derde persoon erbij te betrekken (wat gewoon best wel ruk is, maar een betere en efficiëntere oplossing weet ik gewoon even niet).

Nog een edit:
Er is een link bijgekomen nu met allet bovenstaande en met wat ik eerder vertelde over de betere plasticiteit van hersenen van mensen met autisme. Dit zou impliceren dat mensen met autisme flexibeler zijn in het aanpassen van de eigen visie van de wereld dan mensen zonder autisme dit kunnen (of willen, tis maar net hoe je het bekijkt. En wat is "vrije wil" dan eigenlijk nog?). Zou ook verklaard kunnen worden omdat het zo duidelijk is dat logica een belangrijkere rol speelt voor mensen met autisme dan voor mensen zonder autisme.

Gelukkig zijn er nog zat andere waarden belangrijk voor de mens waar denk ik wel meer raakvlakken onderling zijn, zoals liefde geven.

[ Bericht 8% gewijzigd door magnetronkoffie op 25-12-2015 00:43:43 ]

Maar als ik bovenstaande samenvat, dan hebben mensen die deze vorm van cognitieve dissonantie hebben uit angst om buiten de groep te vallen, daar toch ook last van??

Het is dan alsof ze als een nat stuk zeep (wanhopig!) proberen uit de handen van de logica te blijven, en aangezien ze er ook last van hebben, kan ik dit ook onder de noemer "stoornis", een "beperking" of een "handicap" schalen, alleen welke van deze drie zou het moeten zijn dan?

De definitie van stoornis is een beetje deze blijkbaar: "Een stoornis is dus een afwijking op orgaanniveau. Een stoornis is altijd objectief: het kan vastgesteld worden door een arts of psycholoog."

En een syndroom is het denk ik niet.

Nou, het zit in de hersenen, wat ook een orgaan is, en dit fenomeen is ongetwijfeld door een psycholoog vast te stellen, dus dan ga ik maar voor de term "stoornis".

Nu nog een naam bedenken...hmm...O wacht!

Ik doop dit dan maar "de IWBOS-stoornis" of zo, IWBOS staat hier trouwens voor "Illogical Wet Bar Of Soap"

Tjezus, heb morgen wel weer een fles run verdiend hoor!

edit: Aangezien autisten en niet-autisten last hebben van elkaar, kan je ook weer stellen dat je of beide een stoornis zou moeten noemen, of geen van beide.

quote:

Op vrijdag 25 december 2015 01:54 schreef Scuidward het volgende:
Ik zal er morgen eens voor zitten

Zolang je me maar geen moeilijke vragen gaat stellen dan, want waarschijnlijk ben ik morgen de hele dag dronken