Het dreumestopic (1 - 2 jaar) deel 339

Lief Always

Ohhh away jouw mannen

Sjaak aanhaak

Wat wordt het mooi JM

Lieve foto's Always

De rest ben ik vergeten, sorry

F heeft geen koorts meer maar wil nog steeds niet eten/drinken. Hij is al ruim een halve kg afgevallen... Nog maar een dagje thuis dus Gelukkig is m'n lief weer thuis hebben ze meteen een dagje quality time samen

Away Wat een lieve Fransie!
Fotoboek negeer ik....ik heb besloten dat B die zelf mag maken
Ah naar Fazz!

Op ons KDV heerst waterpokken....wij bereiden ons dus voor op waterpokken binnenkort. Zal je zien is mijnheer weer ziek net Kerst maar ik heb al gelezen dat het behalve de jeuk meevalt....

Met mijn mama gaat het niet zo goed. Ze heeft in augustus een lichte herseninfarct gehad en ze heeft nu al een tijdje allerlei klachten die wijzen op een naderende infarct. Huisarts, neuroloog en internist kunnen niet zo veel doen. Ze krijgt al de hoogste dosering medicijnen. Vanaf januari gaat ze meedoen met een medisch traject met injecties ipv pillen. Dan zou het een stuk beter moeten gaan.

Ook ik moet weer allerlei testen gaan doen. Mijn zus en broer hebben dezelfde aandoening als mijn moeder waardoor ze een veel te hoge bloeeddruk en cholesterol hebben. Mijn 2 neefjes van 12 en mijn nichtje van bijna 14 hebben het ook. De internist begrijpt niet dat ik het niet heb. Sterker nog mijn waardes zijn perfect. Het is dat ik als 2 druppels water mijn vader ben en ook enorm op mijn moeder lijk (en de bevallingsfoto's uit mijn hoofd ken...).

Heftig exode. Zeker als je weet dat er weer iets aan zit te komen maar er gewoon niks tegen te doen is.

De kindjes zijn bij de gastouder en ik ben aan het herstellen van de operatie van gisteren. Kan niet echt mijn rust vinden en het voelt zo raar zonder hen. Maar rust is nu wel even belangrijk voor het herstelproces. Maar leuk is anders.

quote:

Op donderdag 10 december 2015 12:13 schreef Twinkle20 het volgende:
Heftig exode. Zeker als je weet dat er weer iets aan zit te komen maar er gewoon niks tegen te doen is.

De kindjes zijn bij de gastouder en ik ben aan het herstellen van de operatie van gisteren. Kan niet echt mijn rust vinden en het voelt zo raar zonder hen. Maar rust is nu wel even belangrijk voor het herstelproces. Maar leuk is anders.

Alles goed gegaan?

het lukt me niet om aan te haken dames vind ik jammer...

quote:

Op donderdag 10 december 2015 16:00 schreef kwakz0r het volgende:
het lukt me niet om aan te haken dames vind ik jammer...

Vertel dan maar gewoon iets leuks over je toastje
(Mij lukt het ook niet meer clubje oprichten?)

quote:

Op donderdag 10 december 2015 16:01 schreef Burdie het volgende:

[..]

Vertel dan maar gewoon iets leuks over je toastje
(Mij lukt het ook niet meer clubje oprichten?)

ja, en dat we dan nooit posten alleen af en toe een smilie



toastje is zo leuk momenteel, hij dribbelt probeert harder te lopen dan hij kan met iniministapjes en lazert dan op zn kont. zo schattig. Nog 1 week bij de oude opvang, daarna in Gouda. Aan de ene kant fijn, aan de andere kant besef ik heel goed dat ik hem dan dus op werkdagen 's ochtends tien minuten zie als het meezit, en s avonds als ik thuiskom max een uur (of korter, want geen haast om kind te halen leidt tot langer doorwerken, ik ken mezelf en mijn werk). Voorheen hadden we nog een half uur en drie kwartier kletstijd samen in de auto.

en dat vind ik stom, moet ik eigenlijk van huilen want t is veel fijner als hij niet zo vroeg op hoeft, en met kindjes uit de buurt, en een fijner kdv, en niet meer zo lang in de auto...

en ik heb niet gesolliciteerd op die andere baan want kon geen motivatie vinden voor de brief en dat leek me teken genoeg (toch teveel junior functie naar mijn zin), en werk ging wel weer heel lekker maar inmiddels stapelt t zich alweer op en meh.

dus, als ik ga posten krijg je dit soort gezever en daar heb ik ook geen zin in steeds zonder aandacht voor wat jullie schrijven te hebben enzo

Hoe gaat t met jou Burd?

Ja de operatie is gelukkig zonder complicaties verlopen. Maar wel veel last van de zwelling. Hoesten, slikken, praten en bukken doet flink pijn want dat drukt enorm. Daarom de kindjes toch maar weg gebracht. Dus hrt voelt een beetje raar want ik heb vandaag alleen maar geslapen en films en series zitten kijken.

Ooit, toen ik nog geen kinderen had, kon ik daar echt van genieten. Lekker de hele dag ongegeneerd een beetje films te kijken. Maar tegenwoordig voel je dan gewoon dat dat niet klopt.. . Dat er iets mist.

Ze zijn nu thuis .. kerstliedjes aan . Zo grappig als Boaz met zijn kontje staat te schudden en te dansen en te klappen

Fijn dat t goed gegaan is Twinkle, sterkte met herstellen.

Maar soms zit je hoofd toch gewoon vol met je eigen dingen?! . Hebben we allemaal wel eens... ik wel iig. En dan past er weinig 'andere mensen op fok' bij.

Jammer van die baan, maar hopelijk komt er binnenkort iets anders voor je voorbij wat helemaal tof is .

En dribbelende Melba . Zo zijn ze nog best snel ineens he .

Twink, beterschap .

Twink, groot gelijk dat je even een dag voor jezelf hebt om te herstellen! Wij konden voor B hele zondagen liggen stinken op de bank en dan om een uur of 20:00 eens bedenken ' wat gaan we eten'. Ik kan me daar niets meer bij voorstellen. We zeggen het wel eens tegen elkaar: wat deden we vroeger met al die zeeen van tijd?

Kwak, geeft toch niets! Van je afschrijven is ook fijn.

Dit is overigens werkontwijkend gedrag want ik moet eigenlijk collega's bellen en daar heb ik geen zin in.

ik moet nakijken maar ben op secret santa jacht

Beterschap Twinkle!

Oh exode

E slaapt vaak maar 1x pd ( en S nog 2x) het lijkt alsof E echt van haar 'alleen'tijd geniet (als peuter haar met rust laat dan .)
S is nu eigenlijk wel n klein boefje. Ze slaat E en zegt dan 'ohhh' en geeft E een knuffel en 100 kusjes
Nu nog leren dat je ook knuffels en kusjes kunt geven zonder iemand eerst pijn te doen haha.

S haar linkervoortandje is door en de rechter van E eindelijk.

Twinkle, voor mij klopt het wel hoor, dat jij een dagje voor jezelf hebt gehad! Kindjes kunnen best even zonder mama!

Kwak, ik herken het. Voor mij is hier lezen en posten een vorm van ontspanning en pauze tussen alle drukte door. Maar het is wel lastig om op iedereen in te haken.

Ik had deze week iets leuks. Een leerling uit de examenklas probeert aangenomen te worden in Cambridge. En dat niet alleen: ook nog eens bij het vak dat ik geef! Hij had vorige week interviews, ik heb hem veel tips gegeven en volgens hem ging het behoorlijk goed. Ik zou het zo geweldig vinden als hij wordt aangenomen en als dat gebeurt voelt het ook echt als een opsteker voor mijzelf. . . Maar ook als hij niet wordt aangenomen (die kans is veel groter natuurlijk) ben ik heel trots. Door zoiets weet ik wel weer waarom ik zo hard werk. .

tof is dat Franny! echt leuk!

Wat tof fran! Spannend wel!
Welk vak geef je eigenlijk? Ik dacht altijd dat je Nederlands gaf.

Cambridge, gaaf .

Room, geschiedenis. .

Geschiedenis ❤ Mooi vak! En met recht een pluim! Ik kan soms ook bijna net zo trots zijn op mijn "leerlingen" alsof het mijn eigen kinderen zijn.

Om het weer even op (kleine) kindjes te brengen. Wij hebben bij wijze van baby shower met z'n drietjes een deel van a new dawn van de Twilight Saga herschreven, voor een goede vriendin (dat deel waarin de hoofdpersonen een kind krijgen). Het is in het kader van onze Ardennen weekendjes die altijd in het teken staan van het kijken naar (slechte) horrorfilms. Het is echt zo hilarisch geworden: we hebben er zelf ook allemaal een rol in. Het is best kinderachtig maar tegelijk ook zo goed. We hebben ook de filmposter zitten veranderen met foto's van haar en haar vriendin erin verwerkt en daar de boekomslag van gemaakt. .