Vannacht had ik een hele vage (en eerlijk gezegd ook niet echt boeiende) droom over dat ik in m'n kamer zat en net wakker was geworden en het stikte van de muggen! Maar alle muggen zaten op de muur, de ene helft vlakbij m'n bed en de andere groep vakbij m'n kamerdeur en ik probeerde ze met een stofzuiger weg te krijgen maar iemand anders deed moeilijk om me die stofzuiger te geven of zo.
En opeens had ik een hele oude LP en zette die op om te luisteren wat voor muziek erop stond en het bleek een soort clubhouse dinges te zijn en zat te kijken hoe de naald van de LP speler op de LP voortbewoog terwijl dat ding (met lichte kraakjes) de LP afspeelde. Ik kon me vlak na het wakker worden zelfs nog exact de muziek herinneren en ik heb dat nummer nooit eerder gehoord, maar vond er niet zoveel aan.
Toen de LP ongeveer halverwege was, werd ik wakker (echt wakker dus
).
.
Maar ik herinnerde me ineens een oude droom van een x aantal jaren geleden.
Ik was gewoon aan het wandelen buiten en het was ergens in de zomer, zonnetje scheen, vrolijke mensen wandelden en fietsten rond, lieten hun hond uit of fietsten met een volle bagagedrager met boodschappen, prachtige zomerse dag!
En ineens stopte de zon met schijnen en was het aardedonker, het begon wat harder te waaien en de vogels deden raar en binnen een paar minuten merkte iedereen dat het frisser aan het worden was.
Niemand wist wat er aan de hand was en iedereen was in lichte paniek, dus ik besloot om naar huis te gaan, alle waterflessen te vullen en de verwarming hoog te zetten, maar al vrij snel viel ook de verwarming en de stroom uit en deed het water het niet meer het werd het buiten nog kouder. Regen veranderde in sneeuw en ik was met nog een paar mensen thuis en we besloten alle matrassen, lakens en alles wat van hout was naar de woonkamer te verplaatsen en zo goed als we konden de muren zoveel mogelijk te isoleren met kleding, plakband, alles wat maar hielp.
Mobieltjes werkten op een gegeven moment ook niet meer en omdat we met meer mensen waren, bleef de woonkamer wat langer warm.
Iemand had een soort radiootje gebouwd en we hadden genoeg batterijen en er waren ook anderen met wie we met dat radiootje contact hadden. Iedereen was er vrij laconiek onder, maar iedereen wist wat er ging gebeuren maar niemand had het erover.
Op een gegeven moment moesten we alle meubels, alles wat kon branden, in de open haard gooien omdat het zo ontzettend koud begon te worden binnen. We hadden wat mobieltjes en wat fietslampjes maar moesten heel spaarzaam zijn daarmee en in de loop der uren verloren we met steeds meer van de andere radiogroepjes het contact en ik weet nog dat ik het het meest jammer vond dat ik van m'n vrienden geen afscheid had kunnen nemen, dat ik niet bij hun was.