quote:
Dit is ook weer een leuk stukje. Historisch erg belangwekkend. Het is duidelijk dat de krachtige werkgeverslobby verantwoordelijk is voor de toenmalige en huidige problemen.
"In het algemeen is de commissie van mening dat de regering te veel naar de economie heeft gekeken en te weinig naar de gevolgen voor de Nederlandse bevolking en voor de gastarbeiders zelf. Zo komt een artikel ter sprake waarin wordt gewaarschuwd voor de ontwikkeling van een etnisch subproletariaat.80 Het beleid dient er volgens de commissie in zijn algemeenheid op gericht te zijn terugkeer naar het land van herkomst te stimuleren, maar wanneer de buitenlandse werknemer zich blijvend in Nederland wil vestigen mag hij daarin niet worden tegengewerkt.
Zij deelt de mening van de SER dat op korte termijn een studie aangevangen moet worden die het opstellen van een macro-economische kosten-batenanalyse mogelijk maakt. Deze analyse heeft tot dan toe ontbroken, ondanks herhaalde verzoeken van onder meer de vakbeweging. 'De resultaten daarvan zullen stellig van niet geringe betekenis zijn voor het bepalen van het economisch beleid op middellange en langere termijn en zullen een daarop afgestemd arbeidsmarktbeleid wezenlijk kunnen beïnvloeden.' Het uitvoeren van een kosten-batenanalyse is des te dringender omdat de regering in haar nota heeft erkend dat een herstructurering van het productieapparaat noodzakelijk is en dat deze wordt afgeremd door het werven van buitenlandse werknemers, aldus de commissie.
Omdat in de nota was gesteld dat de Nederlandse arbeiders zich voor sommige werkzaamheden niet meer beschikbaar stelden, wordt gevraagd of de regering een overzicht van die werkzaamheden kan geven. Het is namelijk mogelijk dat bepaalde werkzaamheden niet meer verricht worden door Nederlanders omdat de beloning hiervoor structureel te laag is. Als in dergelijke gevallen zonder nader onderzoek buitenlandse werknemers worden aangetrokken, blijft de beloning voor dit soort werkzaamheden te laag en dat leek deze commissieleden geen oplossing. 'Als de bewindslieden vervolgens stellen dat de werving van buitenlandse werknemers een gunstige herstructurering van ons productieapparaat afremt, dan ontgaat het deze leden ten enenmale dat hieruit geen consequenties worden getrokken voor het overheidsbeleid, met name het beleid in internationaal opzicht.
Als de stelling van de bewindslieden juist is, dan worden met behulp van buitenlandse werknemers bedrijven in stand gehouden, die qua karakter en arbeidsintensiviteit beter zouden passen in ontwikkelingslanden; in feite remt het gebruikmaken van buitenlandse werknemers dan de economische ontwikkeling in die landen. Door de korte-termijn-aspecten als uitgangspunt te laten prevaleren doet de Regering de ontwikkeling van die landen tekort,
terwijl het de vraag is of het Nederlandse belang op lange termijn hiermee gediend is.'"
Dat laatste is inmiddels wel duidelijk geworden.
En er is humor:
"Bij veel commissieleden had de gedachte postgevat dat de vreemdelingen 'op ons verzoek hier komen om zowel hun eigen welzijn als dat van ons volk te bevorderen'. Deze commissieleden waren niet op de hoogte van de feiten, want van de op dat moment aanwezige gastarbeiders was nauwelijks een kwart op 'ons verzoek' naar Nederland gekomen. Driekwart was op eigen initiatief, zonder uitnodiging en gedeeltelijk illegaal gekomen. Dit misverstand zou later nog vele discussies beïnvloeden. Er zijn bovendien niet veel Nederlanders die een baan accepteren om het welzijn van het Nederlandse volk te dienen. Waarom zo'n veronderstelling met betrekking tot vreemdelingen wel op zijn plaats zou zijn, is onduidelijk."
"Een interessante vraag is wat zwaarder heeft gewogen: de voordelen voor de ondernemers of de nadelen voor de staat. Een Nederlandse arbeider had in die jaren gemiddeld twee kinderen. In 1971 ontving een werknemer met twee kinderen aan kinderbijslag netto 1.000 gulden. Voor een werknemer met vijf kinderen betaalde de Sociale Verzekeringsbank, in feite de staat, 2.400 gulden meer (aan een werknemer met zeven kinderen zelfs 4.300 gulden meer).
Aangezien een ondernemer gemiddeld tweeduizend gulden netto op een gastarbeider verdiende waren de lasten van de extra kinderbijslag al groter. Wanneer de kosten van de kinderbijslag worden meegerekend, heeft het hele verschijnsel gastarbeiderschap slechts winst opgeleverd tot het moment dat de zeer kinderrijke Riffijnen in 1969 op de arbeidsmarkt kwamen."
"Voor iemand die weet hoe controle in de praktijk werkt, zijn deze fouten allerminst verbazingwekkend. Wanneer in een organisatie meerdere controleschakels na elkaar opereren, gaat de tweede controleschakel er in het algemeen van uit dat de eerste zijn werk goed heeft gedaan. En elke volgende controleschakel denkt hetzelfde. In organisatorische verbanden met veel controleschakels wil de eerste controleur ook nog wel eens denken dat zijn werk door meer gekwalificeerde lieden wordt gecontroleerd. Daarom doet soms ook de eerste controleur zijn werk maar half. Dat leidt tot de paradox dat naarmate er meer controlemechanismen aanwezig zijn, er slechter gecontroleerd wordt. Dit verschijnsel komt niet alleen voor onder ambtenaren en in non-profitinstellingen maar ook in het bedrijfsleven."
[ Bericht 1% gewijzigd door Bart2002 op 08-07-2016 20:37:20 ]