Wetenschappers op FOK! #23

quote:

Op vrijdag 27 november 2015 11:23 schreef motorbloempje het volgende:
Ik heb al een maand writersblock/-angst, ondanks dat ik een schrijfmaand zou houden.

Er moet binnenkort echt iets veranderen/ik moet echt een epiphany ervaren binnenkort. Misschien maar eens beginnen aan een data chapter zodat ik zie waar 't heen gaat.

Hoeveel heb je al en moet je nog?

quote:

Op vrijdag 27 november 2015 11:30 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Hoeveel heb je al en moet je nog?

Bits and bobs, begin gemaakt aan een introductie. Niet dé introductie maar wat achtergrondinformatie, dat soort zaken. Methods, en een begin met de lit review. Had eigenlijk deze maand aan de lit Review bezig willen zijn, maar ik werk niet zo goed 'lineair', dus dat moet ik maar laten varen denk ik, en mijn eigen ritme/structuur vinden..

quote:

Op vrijdag 27 november 2015 11:31 schreef motorbloempje het volgende:

[..]

Bits and bobs, begin gemaakt aan een introductie. Niet dé introductie maar wat achtergrondinformatie, dat soort zaken. Methods, en een begin met de lit review. Had eigenlijk deze maand aan de lit Review bezig willen zijn, maar ik werk niet zo goed 'lineair', dus dat moet ik maar laten varen denk ik, en mijn eigen ritme/structuur vinden..

Heb je al analyses gedaan of moet je die nog doen? Het ligt voor de hand om daarmee te beginnen en die stapsgewijs uit te werken. Ik werk nu met een collega bijvoorbeeld als volgt:

- dataverzameling (voor een deel voeren van interviews)
- vanwege tijdnood het coderen van de interviews tijdens het afspelen ervan (waarvoor eerst een coderingsschema is gemaakt, toegesneden op de onderzoeksvragen)
- voor elk interview een lopend verhaal schrijven waarin de onderzoeksvragen worden beantwoord
- elk interview nalezen en per interview hoofdthema's noteren
- de hoofdthema's clusteren
- de hoofdthema's uitschrijven

Pas in de laatste fase is er pas echt sprake van uitschrijven. Het prettige aan dit proces is dat je niet meteen het gevoel hebt dat je álles moet gaan vatten. Je hebt een vorm van een bottom-up strategie nodig om het schrijven behapbaar te maken. De kans op een blokkade is dan ook minder groot, denk ik. Alles draait om het behapbaar maken.

Technisch gezien is dit niet bottom-up maar meer een trechtermodel, aangezien we beginnen vanuit de onderzoeksvragen.

Analyses doe ik voornamelijk 'as I go' aan de hand van m'n (uitgewerkte) fieldnotes (heb voornamelijk ethnografische fieldnotes), die me eigenlijk alles hebben opgeleverd het afgelopen jaar, van een focus tot de thema's.

Moeilijkste vind ik vooral het maken van keuzes. Dat is mijn grootste struikelblok. Blijven lezen en op de hoogte blijven van wat er nu rondom mijn schrijven wordt gepubliceerd is dan ook mijn persoonlijke hel, eigenlijk, want ik vind altjid wel nieuwe ideeën, nieuwe invalshoeken, etc. En daar kan ik zeer slecht mee omgaan, omdat het dan voelt alsof ik dingen 'oversla', en ik wil allesssssssssssss doen, maar dat kan niet, en dat weet ik. En. Nou ja, die cirkel is vast wel bekend _!

Maar ik neem aan dat je de belangrijkste keuzes al hebt gemaakt? De dataverzameling zit er toch op? Dan is het vooral nog een kwestie van framen en dat is juist het minste werk. Sterker nog, dat kun je volledig veranderen als je bijv. besluit je artikel bij een ander tijdschrift in te dienen dan je aanvankelijk van plan was.

Ja, de belangrijkste keuzes heb ik hier voor me op papier liggen, netjes op 'n A4'tje met in feite mijn data hoofdstuk indeling Maar schrijven voelt op dit moment nog als definitief als het gaat om m'n studie, terwijl ik in de wetenschap ben dat ik alles voor een conferentie of publicatie kan 'framen' inderdaad. Voor de thesis voelt 't een stuk enger.

Wel zin in m'n conferentie overigens. Zit op belangrijk nieuws over funding te wachten (travel grant), en dat zou super fijn zijn, al ga ik wel naar San Francisco, sowieso!

En mijn eerste conference paper opgestuurd naar een landelijk review mbt Social en Welfare Policy! De school was zeer blij met deze mogelijkheid om m'n werk al nut te laten hebben 'in de echte wereld', en ik hoop ook dat ze 't daadwerkelijk gaan gebruiken, al ben ik al lang blij dat de vraag om bijdrage vanuit de organisatie kwam die m'n presentatie zag op de conferentie

[ Bericht 0% gewijzigd door motorbloempje op 27-11-2015 12:38:38 ]

quote:

Op vrijdag 27 november 2015 11:22 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Een student van me heeft de prijs gewonnen voor de beste masterscriptie in ons vakgebied. (Hoewel de prijs haar toekomt, zie ik het ook een beetje als mijn prijs. Ik ben immers de begeleider die het allemaal mogelijk heeft gemaakt en in goede banen heeft geleid. ).

En mijn dataverzameling zit er bijna op. Mijn onderzoeksrapport is bijna af. Het is bijna kerstvakantie. In januari heb ik dan eindelijk wat meer tijd voor onderzoek. De eerste analyses op de data uit een door onszelf ontwikkeld instrument zijn conform verwachtingen en veelbelovend. Ik hoef dit jaar nog maar in twee reeksen colleges te geven.

TOF Dat is fijn om te lezen en maakt dit veel leuker!

quote:

Op vrijdag 27 november 2015 11:46 schreef motorbloempje het volgende:
Analyses doe ik voornamelijk 'as I go' aan de hand van m'n (uitgewerkte) fieldnotes (heb voornamelijk ethnografische fieldnotes), die me eigenlijk alles hebben opgeleverd het afgelopen jaar, van een focus tot de thema's.

Moeilijkste vind ik vooral het maken van keuzes. Dat is mijn grootste struikelblok. Blijven lezen en op de hoogte blijven van wat er nu rondom mijn schrijven wordt gepubliceerd is dan ook mijn persoonlijke hel, eigenlijk, want ik vind altjid wel nieuwe ideeën, nieuwe invalshoeken, etc. En daar kan ik zeer slecht mee omgaan, omdat het dan voelt alsof ik dingen 'oversla', en ik wil allesssssssssssss doen, maar dat kan niet, en dat weet ik. En. Nou ja, die cirkel is vast wel bekend _!

Dit klinkt zo herkenbaar, hier ging ik met mijn literatuurscriptie (en nu met een review) ook volledig de mist in . Tot het onderwerp/invalshoek afgebakend is, dan staat er opeens binnen een paar weken een compleet verhaal op papier.

Volgens de VK mogen jullie per 1 januari niet meer in Cell/Nature/Science publiceren. Dus nog snel even submitten, voor het te laat is!

Geen last van

Ben eens gaan praten bij verschillende TUs en Us in Nederland, en mijn indruk is dat ze nogal erg in hun maag zitten met het grote aantal beta studenten dat zich heeft aangemeld, en dat ze daarom flink op zoek zijn naar nieuwe mensen. Zo erg zelfs, dat ze zelfs mijn CV met belangstelling hebben gelezen.

Maar... als je weet hoe het er in andere landen aan toe gaat, dan is de situatie in Nederland niet al te rooskleurig: Een teaching load van 40% of meer (hier zit ik op 5% of minder (0% dit jaar!)) en een 'permanent contract' dat een wassen neus blijkt te zijn. Stel dat de stroom aan betastudenten volgend jaar opdroogt, dan kunnen ze je er meteen weer uitknikkeren, met een afvloeiingsregeling waarbij je 1 maand//gewerkt jaar meekrijgt.

Ik proef ook dat er steeds meer schaalvergroting is, en steeds meer bureaucratie, waardoor het steeds lastiger wordt om geld binnen te halen. Alleen als je jezelf in een consortium kunt werken dat zelf een vinger in de pap heeft te brokkelen dmv een lobby, maak je een goede kans op (veel) overheidsgeld.

Daarnaast lijkt de hoge druk die studenten ondervinden vanwege hun studiefinanciering zich te vertalen in een zo schools mogelijke opleiding. Begrijpelijk, maar bij een universiteit stel je je toch iets anders voor. Als lessen toch schools worden opgezet, zouden lessen dan niet beter door mensen gegegeven worden die hun strepen hebben verdiend in het HBO? Is het wel nodig om een professor voor de klas te zetten, die het liefst in een lab werkt om te concurreren met de wereldtop?

Kortom, wie leent zich voor dit soort praktijken? Waarom zou ik hier in meegaan? Is er hier iemand die daar iets positiefs over durft te zeggen?

[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 01-12-2015 15:10:40 ]

Zou je het uberhaupt overwegen om terug te gaan naar NL?

quote:

Op dinsdag 1 december 2015 15:03 schreef motorbloempje het volgende:
Zou je het uberhaupt overwegen om terug te gaan naar NL?

Mevrouw Lyrebird ziet dat beter zitten dan ik, zij is er best positief over. Ik vind het toch wel een erg kil land, met erg koude mensen. Kijk, van mezelf ben ik ook best een ijskonijn, en dan is het toch wel handig als je tussen mensen woont en werkt die voor een warme omgeving zorgen. Japan is wat dat betreft ook geen goed voorbeeld, maar Amerikanen kunnen dat dus wel. De VS hebben dan ook mijn voorkeur.

Maar er liggen wel kansen in Nederland, alhoewel die onder lijken te sneeuwen door wat ik hierboven schrijf. Het kan heel goed zijn dat ik het wat te somber in zie, dus ik zou graag wat tegengas krijgen

Het is overigens ook wat mij doet twijfelen over werken in academe. Ik wil heel graag onderzoek doen, maar lesgeven zie ik op het moment (om verschillende redenen) (nog) niet zitten. En het hele schoolse is daar ook een factor in.

quote:

Op dinsdag 1 december 2015 15:08 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Mevrouw Lyrebird ziet dat beter zitten dan ik, zij is er best positief over. Ik vind het toch wel een erg kil land, met erg koude mensen. Kijk, van mezelf ben ik ook best een ijskonijn, en dan is het toch wel handig als je tussen mensen woont en werkt die voor een warme omgeving zorgen. Japan is wat dat betreft ook geen goed voorbeeld, maar Amerikanen kunnen dat dus wel. De VS hebben dan ook mijn voorkeur.

Maar er liggen wel kansen in Nederland, alhoewel die onder lijken te sneeuwen door wat ik hierboven schrijf. Het kan heel goed zijn dat ik het wat te somber in zie, dus ik zou graag wat tegengas krijgen

In welk opzicht zijn de wetenschappers in de US 'warmer'?
Ik heb altijd erg het gevoel bij Amerikaanse wetenschappers dat ze enkel heel hard hun best doen om te laten lijken dat ze een prachtige baan hebben, maar in werkelijkheid over lijken gaan.

Nu weet ik dat ze er in NL ook wat van kunnen, maar de beelden die in dit topic soms geschetst worden vind ik absoluut een brug te ver gaan.

quote:

Op dinsdag 1 december 2015 15:08 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Mevrouw Lyrebird ziet dat beter zitten dan ik, zij is er best positief over. Ik vind het toch wel een erg kil land, met erg koude mensen. Kijk, van mezelf ben ik ook best een ijskonijn, en dan is het toch wel handig als je tussen mensen woont en werkt die voor een warme omgeving zorgen. Japan is wat dat betreft ook geen goed voorbeeld, maar Amerikanen kunnen dat dus wel. De VS hebben dan ook mijn voorkeur.

Maar er liggen wel kansen in Nederland, alhoewel die onder lijken te sneeuwen door wat ik hierboven schrijf. Het kan heel goed zijn dat ik het wat te somber in zie, dus ik zou graag wat tegengas krijgen

Ik herken dat wel. Ben ook niet een van de meest 'warme' persoon om mee samen te werken (m'n Nederlandse directheid en ietwat te zelfstandigheid soms), maar ik heb het ook nodig om dan juist in een opener/warmer omgeving te werken, iets wat ik nu stiekem ook wel mis.
Ik denk dat het misschien ook wat werkvloer eigen is? En misschien ook afdeling/veldafhankelijk? Ik zit zelf in een Business School, officieel, maar werk godzijdank ook veel samen met Social Sciences en Geography; een wereld van verschil. Bij mijn eigen department zit iedereen vooral in zijn/haar hokje, niet veel sociale dingen samen, niet veel interactie, deuren dicht, of zoveel mogelijk vanuit huis werken. In de andere twee staan de deuren veel vaker open, of op z'n minst op een kier, gezamenlijke koffiehoeken, gezellige uitjes zo nu en dan. Dat geeft voor mij iig een goede balans waar ik en mezelf kan zijn, maar ook wat aanmoediging krijg van collegae om mijn warmere 'zakelijke' kant (die ik echt wel heb) ook met regelmaat te laten zien, zeg maar

quote:

Op dinsdag 1 december 2015 15:15 schreef NaturalScience het volgende:

[..]

In welk opzicht zijn de wetenschappers in de US 'warmer'?
Ik heb altijd erg het gevoel bij Amerikaanse wetenschappers dat ze enkel heel hard hun best doen om te laten lijken dat ze een prachtige baan hebben, maar in werkelijkheid over lijken gaan.

Goed punt. Bij Amerikaanse topinstituten gaan ze inderdaad over lijken, en moet je hele puntige ellebogen hebben om te overleven. Daar pas ik voor. Maar onder de top heb je nog hele goede scholen, waar je lekker aan wetenschap kunt doen met een gezonde dosis onderwijs.

Misschien staar ik me iets te blind op hoe warm die Amerikanen zijn - ik heb daar ook meegemaakt dat het juist de buitenlanders waren die voor dat 'warme bad' gevoel zorgden, omdat ze geen familie in de buurt hadden wonen. Maar toch, Amerikanen kunnen dat als geen ander, er voor zorgen dat je je thuisvoelt.

Gisteren kreeg ik 2 mailjes in de box over artikelen waar ik co-auteur op ben die op pubmed gezet zijn. Er zijn dagen dat dat er minder zijn. Helaas hebben we nog niets gehoord van de beurs waar we op geschreven hebben dus ik denk dat dat het niet gaat worden. 9 op 100 inschrijvingen is ook wel erg laag kwa toewijzing maarja daarvoor doe je wetenschap hè

Hoezee Bb.

Ik heb een buitengewoon productieve dag op kantoor hier. Ik blijf net zo lang zitten tot ik echt weg moet en dan meteen door naar de sportschool alvorens aan het avondeten te beginnen om 10 uur.

deze dagen

quote:

Op dinsdag 1 december 2015 16:31 schreef motorbloempje het volgende:
Hoezee Bb.

Ik heb een buitengewoon productieve dag op kantoor hier. Ik blijf net zo lang zitten tot ik echt weg moet en dan meteen door naar de sportschool alvorens aan het avondeten te beginnen om 10 uur.

deze dagen

Het is hier alom deadline stress moet zeggen dat dat aanstekelijk werkt en ik nu wat zelfopgelegde deadlines ook gehaald heb.

quote:

Op dinsdag 1 december 2015 15:02 schreef Lyrebird het volgende:
Ben eens gaan praten bij verschillende TUs en Us in Nederland, en mijn indruk is dat ze nogal erg in hun maag zitten met het grote aantal beta studenten dat zich heeft aangemeld, en dat ze daarom flink op zoek zijn naar nieuwe mensen. Zo erg zelfs, dat ze zelfs mijn CV met belangstelling hebben gelezen.

Maar... als je weet hoe het er in andere landen aan toe gaat, dan is de situatie in Nederland niet al te rooskleurig: Een teaching load van 40% of meer (hier zit ik op 5% of minder (0% dit jaar!)) en een 'permanent contract' dat een wassen neus blijkt te zijn. Stel dat de stroom aan betastudenten volgend jaar opdroogt, dan kunnen ze je er meteen weer uitknikkeren, met een afvloeiingsregeling waarbij je 1 maand//gewerkt jaar meekrijgt.

Ik proef ook dat er steeds meer schaalvergroting is, en steeds meer bureaucratie, waardoor het steeds lastiger wordt om geld binnen te halen. Alleen als je jezelf in een consortium kunt werken dat zelf een vinger in de pap heeft te brokkelen dmv een lobby, maak je een goede kans op (veel) overheidsgeld.

Daarnaast lijkt de hoge druk die studenten ondervinden vanwege hun studiefinanciering zich te vertalen in een zo schools mogelijke opleiding. Begrijpelijk, maar bij een universiteit stel je je toch iets anders voor. Als lessen toch schools worden opgezet, zouden lessen dan niet beter door mensen gegegeven worden die hun strepen hebben verdiend in het HBO? Is het wel nodig om een professor voor de klas te zetten, die het liefst in een lab werkt om te concurreren met de wereldtop?

Kortom, wie leent zich voor dit soort praktijken? Waarom zou ik hier in meegaan? Is er hier iemand die daar iets positiefs over durft te zeggen?

Sorry, niet positief, maar veel vrienden van me met gezin en vrouw met baan zijn beperkt tot NL (of voelen dat iig zo) dus die nemen dit soort banen terwijl ze ergens anders een beter pakket zouden krijgen..

quote:

Op dinsdag 1 december 2015 15:23 schreef motorbloempje het volgende:

[..]

Ik herken dat wel. Ben ook niet een van de meest 'warme' persoon om mee samen te werken (m'n Nederlandse directheid en ietwat te zelfstandigheid soms), maar ik heb het ook nodig om dan juist in een opener/warmer omgeving te werken, iets wat ik nu stiekem ook wel mis.
Ik denk dat het misschien ook wat werkvloer eigen is? En misschien ook afdeling/veldafhankelijk? Ik zit zelf in een Business School, officieel, maar werk godzijdank ook veel samen met Social Sciences en Geography; een wereld van verschil. Bij mijn eigen department zit iedereen vooral in zijn/haar hokje, niet veel sociale dingen samen, niet veel interactie, deuren dicht, of zoveel mogelijk vanuit huis werken. In de andere twee staan de deuren veel vaker open, of op z'n minst op een kier, gezamenlijke koffiehoeken, gezellige uitjes zo nu en dan. Dat geeft voor mij iig een goede balans waar ik en mezelf kan zijn, maar ook wat aanmoediging krijg van collegae om mijn warmere 'zakelijke' kant (die ik echt wel heb) ook met regelmaat te laten zien, zeg maar

Wij (business school) gaan gemiddeld 2-3 keer per week bier dirnken om 4 uur met zn allen...

Moet ik ook maar bloemen in m'n haar doen en jouw kant op komen na m'n promoveren

quote:

Op dinsdag 1 december 2015 18:46 schreef motorbloempje het volgende:
Moet ik ook maar bloemen in m'n haar doen en jouw kant op komen na m'n promoveren

Yeap, enige nadeel is dat de huur voor een 2-kamer appartement rond de 3500 ligt