Het is best aangrijpend, dus niet voor iedereen misschien een goed idee om te beluisteren. Maar wat mij vooral opviel in alle gesprekken was het volgende: het is soort verdriet dat je leven lang bij je blijft en waarvan het zo belangrijk dat het erkend wordt: dat je kindje erkend wordt maar ook je verdriet.quote:Het Spoor Terug: Ongewijde engeltjes (deel 1 van een tweeluik)
Ze kwamen volgens de katholieke leer in het zogeheten voorgeborgte, waar ook goede heidenen als Plato en Socrates hun eeuwigheid uitzaten. Ondertussen werden ze begraven achter de heg, in ongewijde grond, deze levenloos of te vroeg gestorven kinderen, die niet gedoopt waren. Ze werden Engeltjes genoemd. Dat was zo ongeveer het beste dat ze overkwam, want de hemel, zo leerden paus, pastoor en kerk, zouden ze nooit zien. Rene Oomen maakte de tweedelige documentaire ‘Er ligt een engeltje achter de heg’, waarvan zondag het eerste deel wordt uitgezonden.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ik. Maar das wat anders dan normaal, dus het ligt er aan hoe je het leest. met 6 weken een kloppend hartje en met 12 weken was hij niet verder gegroeid dan 7 weken. We zouden de week erop curettage krijgen maar het weekend liet hij zelf los.quote:Op zaterdag 7 november 2015 09:28 schreef Burdie het volgende:
Vraagje aan de dames die een MA hebben afgewacht... hoe lang hebben jullie gewacht en kwam het toen alsnog vanzelf? En hoe snel was je cyclus daarna weer op orde?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Lief dat je eraan denkt! De UD komt idd erg dichtbij. Zo raar blijft dat. Geen lief klein meisje hier maar wel veel gevoelens en gedachten. En de tijd die gewoon verder gaat...quote:Op zondag 8 november 2015 09:28 schreef AwayTL het volgende:
En wij bij jou Lingue. Jouw UD komt ook weer erg dichtbij.
OUD / Zwarte gedachten en (irrationele) angsten tijdens de zwangerschapquote:Op zondag 8 november 2015 10:55 schreef Svane het volgende:
Burd, ik vind het zo onwijs kut voor je, bah! Ik hoop echt dat het snel vanzelf gaat en zwanger worden weer snel gaat en dan helemaal goed. Al kan ik me dan wel voorstellen dat het vertrouwen tot een dieptepunt is gezakt...
Over dat gesproken. Ben benieuwd naar andermans ervaringen met zwanger zijn na meerdere miskramen. Ik ben nu 8+4, mooie echo gehad, maar merk dat ik na twee eerdere ervaringen nu nog steeds echt geen meter vooruit durf te kijken. gevoelsmatig is het echt gewoon wachten op slecht nieuws. Wat echt kut voelt. Ik hoop voor mezelf dat er snel een omslagpunt daarin komt; iemand ervaringen? Het voelt ook zo aanstellerig want hallooooo hoeveel geluk heb ik wel niet met zwanger worden! En ergens diep van binnen is m'n algehele gevoel over deze zwangerschap ook zoveel positiever dan eerdere keren maar ik durf daar gewoon niet in mee te gaan.
Dit herken ik ongelofelijk! Ik had echt de twee dagen na m'n echo geen werkafspraken gepland, want 'dan kan ik thuis de miskraam afwachten wanneer ik slecht nieuws krijg'. Echt zo irritant om steeds per ongeluk zo te denken.quote:Op zondag 8 november 2015 14:28 schreef groofskendezoveelste het volgende:
Oh, en steeds me voorbereiden op slecht nieuws. heel stom, vind ik dat. Dan denk ik letterlijk 'als het mis is dinsdag, blijf ik de rest van de week thuis van mijn werk' of als ik nadenk over een weekje weg met kerst denk ik 'dan kan ik in elk geval van mijn duo genieten zonder sociale Kerstverplichtingen als het mis is'.
Ik ben zelf naïef optimistisch te noemen, denk ik. Dit soort gedachten passen in elk geval helemaal niet in mijn systeem.
dikke en dat stukje beschrijf je heel goed.quote:Op zondag 8 november 2015 14:45 schreef Take_A_Picture het volgende:
Ik geloof dat ik bij de oudste enigszins gerust was toen de 20-weken echo er goed uit kwam, toen werd ik rustiger.
Bij de jongste had ik veel meer last van angst dat het mis zou gaan, ook later in de zwangerschap. Zo van, ben blij als ze er is want dan weet ik dat het goed is.
Goh. Morgen 5 jaar geleden dat onze allereerste ter wereld kwam. Een leven geleden. Je moeder voelen maar je bent het niet. Zoiets. En je dan ergens een aansteller voelen want het was 'pas' 17 weken, geen volledige zwangerschap, ik voelde het nog niet schoppen etc.
Maar het heeft ontzettend veel indruk gemaakt en het blijft voor mij de eerste. Maar toch ook niet ofzo.
Volgens mij hoeft dat niet hoor, als het 'normaal' verloopt. Bij mij in ieder geval niet. Wel relatief 'fijn' als het nu komt.quote:Op zondag 8 november 2015 17:56 schreef Burdie het volgende:
En ja hoor, roze afscheiding gespot, net zoals ik normaal heb de avond voor ik ongesteld word. Ben benieuwd of het doorzet... Als het vanzelf komt, moet ik dan over een x aantal tijd voor nog een echo eigenlijk?
Ja dat is ook weer zo. Nou, eerst maar eens afwachten wat er gebeurt.quote:Op zondag 8 november 2015 18:11 schreef Suikertante het volgende:
Je hoeft toch helemaal niks? Als jij erop vertrouwt dat je lichaam het heeft afgerond straks dan lijkt me dat niet nodig. Maar misschien twijfel je zelf en dan is het natuurlijk fijn als het kan.
Heej, aan jou zat ik laatst nog te denken. Gefeliciteerd met je zwangerschap! En veel sterkte en wat je maar nodig hebt de komende tijd, op naar een gezond kindje over ca. 27 wekenquote:Op zondag 8 november 2015 15:35 schreef Mereltje het volgende:
Herkenbaar weer allemaal, die onzekerheid. Ik heb op 1 mei mijn kindje verloren met 19 weken, waarschijnlijk met 16 weken al overleden. Ik ben nu 13 weken zwanger. Zenuwslopend als ik weer een echo heb en zou blij zijn als ik de 20 weken voorbij ben...
Lief dat je het vraagt. Veelal gaat het gewoon ok/goed. Ik doe mijn ding, ik doe leuke en fijne dingen en kan ook zonder schaamte genieten. Daar heb ik nog best een tijdje moeite mee gehad als ik ergens van genoot.quote:Op donderdag 12 november 2015 21:09 schreef L-E het volgende:
TAP, ik had er even helemaal overheen gelezen sorry (geen desinteresse hoor, gewoon een iPhone ) maar dat klinkt als een fijne dag Knap dat je daar zo bewust bij stil kan staan zonder dat het verdriet de overhand neemt. Daar hoop ik ooit ook te komen.
Lingue, hoe is het met jou?
Wat verdrietig dat je vader dat moet doorstaan En fijn om te lezen dat het, over het algemeen genomen toch redelijk tot goed gaat. Ik vermoed dat het gemis en de scherpe randjes nooit zullen verdwijnen, respect voor hoe kranig je je er doorheen slaat.quote:Op zaterdag 14 november 2015 12:18 schreef Lingue het volgende:
[..]
Lief dat je het vraagt. Veelal gaat het gewoon ok/goed. Ik doe mijn ding, ik doe leuke en fijne dingen en kan ook zonder schaamte genieten. Daar heb ik nog best een tijdje moeite mee gehad als ik ergens van genoot.
Ik blijf de vraag over of ik kinderen heb lastig vinden. Ik neem het mijzelf enerzijds kwalijk als ik nee zeg, maar met ja krijg je veel andere vragen waar ik vaak geen zin in heb.
Verder tja.. ik had gehoopt dat ik mn portie 'ellende' wel gehad had maar helaas nog niet. Mijn vader is dezelfde strijd als de moeder van SQ aan het aangaan. Daarmee word ik ook wel weer met de neus op de feiten gedrukt. Dat het leven kwetsbaar is, dat het onderwerp de dood weer wat meer door mijn hoofd speelt, dat ik mn dochtertje mis, dat mocht ik ooit nog kinderen krijgen mijn vader ze nooit zal leren kennen terwijl er eigenlijk al een jaar lang een lief klein meisje hier het leven moest komen verrijken met haar aanwezigheid.
Veelal gaat het gewoon ok/goed, maar soms zou ik wel weer eens even in mijn coconnetje willen zitten om weer de juiste balans te kunnen vinden.
Hoe gaat het met jou? Ik lees je mooie blogs en dat raakt me altijd, maar vind het tegelijkertijd lastig om er op te reageren. Een dikke
Nee, het is in en in verdrietig en gemeen, oneerlijk. Er valt echt niets van te maken verder, ook al doe je nog zo je best. Ik hoop dat het allerscherpste verdriet met de tijd iets minder wordt voor jullie en dat jullie als gezin sterk blijven staan. .quote:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Lief dat je aan mij dacht. Welke datum maakt niet, it's the thought that counts!quote:Op zondag 15 november 2015 21:33 schreef AwayTL het volgende:
Lingue ik heb aan jullie gedacht vandaag..
(Ik dacht in ieder geval dat de 15e de dag was)
Ondanks dat je blij bent kun je ook bang zijn. Het is niet of of. Dus je kunt wel tegen jezelf zeggen van ik moet hier blij mee zijn want dit is nou wat je noemt geluk, maar daarmee neem je de werkelijkheid niet serieus en dat is dat het allemaal super spannend en eng is enzo. Je bent je heel bewust van de risico's, door eerdere ervaring. Omdat het eerder is gebeurd, kan het nogmaals gebeuren... tot het tegendeel bewezen is. Dat is nu eenmaal anders dan voor iemand die geen miskraam heeft meegemaakt. Het lijkt mij ook heel moeilijk om los te laten. Zal het beter worden als je voorbij je langste zwangerschapstermijn bent? (Geen idee hoe lang dat is...)quote:Op zondag 8 november 2015 10:55 schreef Svane het volgende:
Ben benieuwd naar andermans ervaringen met zwanger zijn na meerdere miskramen. Ik ben nu 8+4, mooie echo gehad, maar merk dat ik na twee eerdere ervaringen nu nog steeds echt geen meter vooruit durf te kijken. gevoelsmatig is het echt gewoon wachten op slecht nieuws. Wat echt kut voelt. Ik hoop voor mezelf dat er snel een omslagpunt daarin komt; iemand ervaringen? Het voelt ook zo aanstellerig want hallooooo hoeveel geluk heb ik wel niet met zwanger worden! En ergens diep van binnen is m'n algehele gevoel over deze zwangerschap ook zoveel positiever dan eerdere keren maar ik durf daar gewoon niet in mee te gaan.
Omdat er twee uur geen reactie komt, serieus..?quote:Op donderdag 26 november 2015 10:45 schreef Burdie het volgende:
Ik weet dat dit niet het meest populaire topic van fok is, maar het komt wel een beetje over alsof het niemand een drol kan interesseren zo.
Dat heb ik niet gezien. Ik denk echt niet dat er niet wordt gereageerd omdat het men niet boeit, maar omdat men niet enorm veel in dit topic leest. Ik vind het wel verdrietig dat je je zo eenzaam voelt, dikke knuffel daarvoor. Ik heb geen ervaring met een miskraam, maar het lijkt me enorm rot. En 'leeg'.quote:Op donderdag 26 november 2015 10:58 schreef Burdie het volgende:
Eerder deze week heb ik een vraag na 7 uur weggehaald, want geen enleke reactie. Terwijl overal volop gepost wordt. Ja. Sue me. Ik voel me al zo eenzaam hierin.
Dat hoop ik ook . En niet je berichten weghalen hoor. Misschien help je er zelf wel weer iemand anders mee die zich erin herkent.quote:Op donderdag 26 november 2015 11:44 schreef Franny_G het volgende:
Ik hoop voor je dat je in het nieuwe jaar in een ander topic kan gaan posten.
Het is al erg genoeg voor je dàt t weer over jou gaatquote:Op donderdag 26 november 2015 15:13 schreef Cygne het volgende:
Burdie.
Ik snap t wel. T voelt ook eenzaam. Ik post soms ook wat en dan haal ik het weer weg omdat ik niet wil dat t wéér over mij gaat.
Ik herken het ook wel. Het voelt in mijn geval soms wel een beetje als de Grote L-E Show, omdat het zo verweven is met ons dagelijks leven dat ik er in elk topic wel over kan beginnen. Juist daarom is het fijn dat dit topic er is, ongegeneerd praten over de Bak Ellende, omdat het mag, en ik hoop dat iedereen hier zijn ruimte neemt. Ik trek het niet om bij elk nieuw bericht hier te lezen, dus soms gaan er dagen overheen, maar echt, dat maakt mijn medeleven en warmte niet minder. Hoewel ook ik als geen ander weet hoe je daar geen boodschap aan hebt als een reactie uitblijft. Nu ja, kusjes all around dan maarquote:Op donderdag 26 november 2015 15:13 schreef Cygne het volgende:
Burdie.
Ik snap t wel. T voelt ook eenzaam. Ik post soms ook wat en dan haal ik het weer weg omdat ik niet wil dat t wéér over mij gaat. En omdat ik denk dat t niemand wat boeit, maar dat is echt mijn eigen gevoel.
Dankjewel er had hier idd een taart met 1 kaarsje moeten staan! En een dreumes die iedereens hart zou laten smelten...quote:Op donderdag 26 november 2015 15:22 schreef tombolafan het volgende:
[..]
Het is al erg genoeg voor je dàt t weer over jou gaat
Iedereen hier die het kan gebruiken een dikke knuffel Één van de weinige topics in OUD waar je hoopt nooit te hoeven posten
En nog een extra voor Lingue die vandaag een verjaardag had moeten vieren
Ik weet niet wat ik moet zeggen, mn hart krimpt ineen als ik posts dit lees maar ik kan me waarschijnlijk niet eens voor 1% voorstellen hoe je je moet voelen op deze dagenquote:Op donderdag 26 november 2015 19:32 schreef Lingue het volgende:
[..]
Dankjewel er had hier idd een taart met 1 kaarsje moeten staan! En een dreumes die iedereens hart zou laten smelten...
Nu ik zo rustig thuis zit na het werken komt toch alle emotie wel los op verschillende manieren. Alsof mijn lichaam reageert nu ik in ontspan modus op de bank zit.
Alsof ademhalen 100x moeilijker gaat, alsof de zin om voor mijzelf te zorgen even niet aanwezig is.
Geen dag gaat voorbij dat zij niet in gedachte is. Veel momenten waarop gedacht wordt dat het anders had moeten zijn,dat het niet zo is zoals zo graag gewenst.
Veelal zijn de dagen normaal en gewoon ok. Maar die bijzondere dagen in juni en november en de feestdagen hebben toch altijd dat extra zwarte randje.
Lingue.. een hele dikke knuffquote:Op donderdag 26 november 2015 19:32 schreef Lingue het volgende:
[..]
Dankjewel er had hier idd een taart met 1 kaarsje moeten staan! En een dreumes die iedereens hart zou laten smelten...
Nu ik zo rustig thuis zit na het werken komt toch alle emotie wel los op verschillende manieren. Alsof mijn lichaam reageert nu ik in ontspan modus op de bank zit.
Alsof ademhalen 100x moeilijker gaat, alsof de zin om voor mijzelf te zorgen even niet aanwezig is.
Geen dag gaat voorbij dat zij niet in gedachte is. Veel momenten waarop gedacht wordt dat het anders had moeten zijn,dat het niet zo is zoals zo graag gewenst.
Veelal zijn de dagen normaal en gewoon ok. Maar die bijzondere dagen in juni en november en de feestdagen hebben toch altijd dat extra zwarte randje.
Dit inderdaad, al is het voor mij korter geleden. Eenzaam blijft hetquote:Op donderdag 26 november 2015 14:45 schreef Unihipili het volgende:
Mijn miskraam is anderhalf jaar geleden en ik vind het nog steeds eenzaam.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Fijn dat je hier advies hebt gekregen, daar wat mee gedaan hebt en erbij bleek dat het werkte.quote:Op vrijdag 27 november 2015 00:01 schreef Gevalletje het volgende:
Sowieso veel sterkte voor iedereen hier. Ik weet nooit zo goed wat ik hier moet posten en hoe zwaar het gevoel moet zijn.. Daarom maar een voor iedereen hier!
Wilde jullie nog even bedanken voor de reacties op m'n vraag hoe ik het beste kon blijven praten met m'n vriendin die haar kindje verloor kort voordat de mijne geboren werd. Heb kunnen uitleggen dat ik het lastig vond om met haar te praten en ik veel aan haar dacht, dat was fijn
Wij zeggen er nu maar bij dat we eerst uitgebreid willen opknappen, en dan eens kijken of we een tweede nog aandurven. Op dit moment kan ik op die vraag namelijk nog geen antwoord geven, ik ben zo bang dat het weer mis gaat. En weer, en weer, en weer...quote:Op zaterdag 28 november 2015 10:03 schreef Aventura het volgende:
Ja die druk. Heel veel mensen weten het van de miskraam. Achteraf wilde ik dat ik het niet had verteld. Het is veel leuker om met een verrassing te komen, en wat als het niet meer lukt, dan is het extra beladen allemaal. Ik heb verder geen gezondheidsproblemen meer (had een hoge bloeddruk maar de internist heeft me nu zelfs teruggestuurd naar de huisarts voor verder begeleiding) maar mijn leeftijd werkt tegen me. Ik wilde liever niet zo'n oude moeder worden.
quote:Op zaterdag 28 november 2015 23:19 schreef Burdie het volgende:
[..]
Wij zeggen er nu maar bij dat we eerst uitgebreid willen opknappen, en dan eens kijken of we een tweede nog aandurven. Op dit moment kan ik op die vraag namelijk nog geen antwoord geven, ik ben zo bang dat het weer mis gaat. En weer, en weer, en weer...
(En toch weet ik dat ik er op een dag weer klaar voor zal zijn. Kan morgen zijn, kan over een jaar. Maar ooit. Ik wil voor mezelf ook voorlopig die druk er niet op.)
snap ik helemaal. Hoe voel je je nu?quote:Op zaterdag 28 november 2015 23:19 schreef Burdie het volgende:
[..]
Wij zeggen er nu maar bij dat we eerst uitgebreid willen opknappen, en dan eens kijken of we een tweede nog aandurven. Op dit moment kan ik op die vraag namelijk nog geen antwoord geven, ik ben zo bang dat het weer mis gaat. En weer, en weer, en weer...
(En toch weet ik dat ik er op een dag weer klaar voor zal zijn. Kan morgen zijn, kan over een jaar. Maar ooit. Ik wil voor mezelf ook voorlopig die druk er niet op.)
Och Burdie toch Ik kom hier niet zo veel, doet me altijd veel pijn om hier te lezen. Te veel van dichtbij meegemaakt.quote:Op zaterdag 28 november 2015 23:19 schreef Burdie het volgende:
[..]
Wij zeggen er nu maar bij dat we eerst uitgebreid willen opknappen, en dan eens kijken of we een tweede nog aandurven. Op dit moment kan ik op die vraag namelijk nog geen antwoord geven, ik ben zo bang dat het weer mis gaat. En weer, en weer, en weer...
(En toch weet ik dat ik er op een dag weer klaar voor zal zijn. Kan morgen zijn, kan over een jaar. Maar ooit. Ik wil voor mezelf ook voorlopig die druk er niet op.)
Ik had al gezocht maar vond het niet .quote:Op donderdag 10 december 2015 11:24 schreef Burdie het volgende:
Owww klap .
Volgens de lijst op borstvoeding.com heeft het de classificatie L2 (veilig):
https://www.borstvoeding.com/problemen/medicijnen/2015NL.html
Het medicijn heet misoprostol.
Bij mij zei de gyn ook dat het wel samen kon.
Ja met mij gaat het redelijk goed, de tijd gaat door en het slijt een beetje he... Het is vijf weken geleden dat we die eerste echo hadden en drie weken na de curettage. Ik heb alleen nog steeds wat bloedverlies, duurt echt lang dit keer.quote:Op donderdag 10 december 2015 11:25 schreef klaprooss het volgende:
[..]
Ik had al gezocht maar vond het niet .
Fijn dank je wel!
Met jou al weer wat beter?
Ja best wel. Ik heb nu een heel lief en mooi kindje rondhuppelen en de zwangerschap was nog pril.quote:Op donderdag 10 december 2015 13:30 schreef L-E het volgende:
Klap Je komt heel rustig over, ben je dat ook?
He verderie, daar ben je nu wel klaar mee .quote:Op donderdag 10 december 2015 13:03 schreef Burdie het volgende:
[..]
Ja met mij gaat het redelijk goed, de tijd gaat door en het slijt een beetje he... Het is vijf weken geleden dat we die eerste echo hadden en drie weken na de curettage. Ik heb alleen nog steeds wat bloedverlies, duurt echt lang dit keer.
En dan maar afwachten of en wanneer mijn lijf het allemaal weer oppakt, en of we nog een keer durven.
Hoe ver zou je nu zijn en was er alleen een leeg vruchtzakje te zien?
Officieel moet je wachten tot je helemaal niet meer vloeit, maar ik ben wel al een paar keer in bad geweest met kuiken samen. (Foei! )quote:Op donderdag 10 december 2015 20:40 schreef Suikertante het volgende:
Dat van dat hartje kan ik me voorstellen. Maar toch erg verdrietig.
Burdie ik hoop dat je intussen vaak in bad bent geweest en dat de bovenverdieping zichzelf per ongeluk heeft verbouwd
Nou dit dus is zo waar, bij het zien van een tweede streep is het gewenst en gaat je gevoel aan de haal.quote:Op donderdag 10 december 2015 20:59 schreef Burdie het volgende:
[..]
Klap, ik had de eerste mk ook alleen een leeg vruchtzakje. Ja, het is vast net iets minder stom dan wanneer je al een hartje hebt gehad en het gaat alsnog mis, maar toch moet je schakelen in je gevoel en toekomstplannen. Want het kindje was even zo gewenst en geliefd en gewild als wanneer het wel goed was gegaan. 't Blijft gewoon stom.
(En je gevoel 'er klopt iets niet' herken ik heel erg, en er niet aan durven toegeven, want dan voelt het als een selffulfilling prophecy.)
Lees ik nou tussen de regels door dat jij ook...?quote:Op donderdag 10 december 2015 21:19 schreef BlueEyes het volgende:
[..]
Nou dit dus is zo waar, bij het zien van een tweede streep is het gewenst en gaat je gevoel aan de haal.
Ookal is het pril, het doet iets met je en je wordt er verdraaid onzeker van als het (weer) gebeurd.
Mijn vertrouwen krijgt er een beste deuk van in elk geval...
Ja, dat denk ik nu ook.. Bluetje.quote:Op donderdag 10 december 2015 21:31 schreef Stormqueen het volgende:
[..]
Lees ik nou tussen de regels door dat jij ook...?
quote:Op donderdag 10 december 2015 21:19 schreef BlueEyes het volgende:
[..]
Nou dit dus is zo waar, bij het zien van een tweede streep is het gewenst en gaat je gevoel aan de haal.
Ookal is het pril, het doet iets met je en je wordt er verdraaid onzeker van als het (weer) gebeurd.
Mijn vertrouwen krijgt er een beste deuk van in elk geval...
Redelijk, de EUG is nu ruim zeven maanden geleden en hoewel ik toen echt in de overlevingsstand zat merk ik dat de klap pas echt later komt. Het feit dat ik er bijna niet meer was maar ook de angst dat het nog een keer kan gebeuren. De meeste dagen gaat het goed hoor, maar er zijn ook dagen dat het me echt naar de keel vliegt, dat het verdriet echt even heel hoog zit.quote:
Ja, die klap komt later. Zijn de mensen om je heen zich daar bewust van?quote:Op donderdag 10 december 2015 22:24 schreef Cygne het volgende:
[..]
Redelijk, de EUG is nu ruim zeven maanden geleden en hoewel ik toen echt in de overlevingsstand zat merk ik dat de klap pas echt later komt. Het feit dat ik er bijna niet meer was maar ook de angst dat het nog een keer kan gebeuren. De meeste dagen gaat het goed hoor, maar er zijn ook dagen dat het me echt naar de keel vliegt, dat het verdriet echt even heel hoog zit.
We gaan volgend jaar een PGD traject in en hoewel ik blij ben dat het kan, vind ik het toch moeilijk. Omdat ik dan voor mijn gevoel dan echt het vertrouwen in mijn lichaam opzeg. Het voelt toch een beetje als falen. Maar aan de andere kant wil ik ook niet nog meer miskramen.
@Fuchshia, dat van die onbezorgde zwangerschap.. Dat je niet meer blij kunt zijn met een positieve test. Bang dat het toch wel weer misgaat.
Ja, ik ben tegelijkertijd doodsbang en kijk uit naar een positieve test. Tot nu toe wint mijn zwangerschapswens, maar geen idee voor hoelang. Ik vind het echt slopend.quote:Op donderdag 10 december 2015 22:24 schreef Cygne het volgende:
[..]
@Fuchshia, dat van die onbezorgde zwangerschap.. Dat je niet meer blij kunt zijn met een positieve test. Bang dat het toch wel weer misgaat.
quote:Op donderdag 10 december 2015 22:43 schreef Fuchsia_roze het volgende:
[..]
Ja, ik ben tegelijkertijd doodsbang en kijk uit naar een positieve test. Tot nu toe wint mijn zwangerschapswens, maar geen idee voor hoelang. Ik vind het echt slopend.
Dat klinkt allemaal fijn, heel warm inderdaad.quote:Op donderdag 10 december 2015 22:50 schreef Cygne het volgende:
L-E, gelukkig wel, ik kan naast WJ ook heel veel kwijt bij mijn moeder. Bij mijn vader probeer ik het niet zo te laten merken omdat het hem teveel pijn doet, dat zie ik als hij naar me kijkt. Het heeft ons als gezin wel veel dichter bij elkaar gebracht. WJ durft het nu ook beter bespreekbaar te maken met vooral zijn zus en zijn moeder. De jongste van mn schoonzus voelt het ook heel goed aan, die weet gewoon als ik me verdrietig voel en dan kruipt ze bij me op schoot of pakt ze me aan de hand om even een stukje te wandelen. Het meisje is zes, maar ze voelt dat zo goed aan, heel waardevol is dat.
Sinds kort heb ik een nieuwe teamleider op mijn werk, hij is op de hoogte van de hele situatie inclusief translocatie, miskramen, EUG en PGD en daar is gewoon alle begrip voor. 'Health is the most important', zegt hij dan. Ik spreek mijn collega's en teamleiders alleen via skype, maar het is zo'n warm team. Echt een lichtpuntje wel.
Ik vrees echt voor de dag dat iemand mij persoonlijk over haar zwangerschap verteld. En misschien is het maar beter ook als het een keer gebeurd, dan heb ik dat ook maar gehad.quote:Op donderdag 10 december 2015 23:17 schreef Aventura het volgende:
Herkenbaar, vandaag een presentatie met een collega. Vertelt ze naast me aan de hele groep dat ze zwanger is. Ik haar feliciteren natuurlijk maar ondertussen zakte ik door de grond.
Het moment is alweer voorbij. Ik gun het haar en de anderen ook gewoon. Door die schrikmomenten moet je gewoon heen. En dan weer vooruit kijken. Hoe is het nu met jou? 'Mag je nu zwanger worden of moet je wachten?quote:Op donderdag 10 december 2015 23:25 schreef Fuchsia_roze het volgende:
[..]
Ik vrees echt voor de dag dat iemand mij persoonlijk over haar zwangerschap verteld. En misschien is het maar beter ook als het een keer gebeurd, dan heb ik dat ook maar gehad.
Dat is ook dubbel he. Je gunt het ze zo want je hoopt dat niemand zoiets mee hoeft te maken maar je wil zelf óók zo graag.quote:Op donderdag 10 december 2015 23:17 schreef Aventura het volgende:
Herkenbaar, vandaag een presentatie met een collega. Vertelt ze naast me aan de hele groep dat ze zwanger is. Ik haar feliciteren natuurlijk maar ondertussen zakte ik door de grond.
Ja, natuurlijk gun je het haar. Je gunt het heel de wereld. Maar jezelf ook zo hard.quote:Op donderdag 10 december 2015 23:32 schreef Aventura het volgende:
[..]
Het moment is alweer voorbij. Ik gun het haar en de anderen ook gewoon. Door die schrikmomenten moet je gewoon heen. En dan weer vooruit kijken. Hoe is het nu met jou? 'Mag je nu zwanger worden of moet je wachten?
Ja dit. Ik gun een ander zijn/haar geluk, maar het herinnert me zelf ook aan "what could have been". Maar daar heeft zo'n ander weinig boodschap aan natuurlijk, dus even op m'n lip bijten, jaloezie weg slikken en daarna kan ik wel echt blij zijn voor een ander.quote:Op donderdag 10 december 2015 23:32 schreef Aventura het volgende:
[..]
Het moment is alweer voorbij. Ik gun het haar en de anderen ook gewoon. Door die schrikmomenten moet je gewoon heen. En dan weer vooruit kijken. Hoe is het nu met jou? 'Mag je nu zwanger worden of moet je wachten?
Zo had ik het niet opgevat hoor Ik snapte klaprooss haar gevoel heel goed dat ze "blij" was nog geen goede echo gezien te hebben en kon beamen dat het voor mij inderdaad echt heel rot was toen ik wel een goede en daarna slechte echo had.quote:Op donderdag 10 december 2015 23:58 schreef Burdie het volgende:
[..]
Fuchsia, na een goede echo lijkt me dat inderdaad wel een enorm harde klap in je gezicht... (En ik bedoelde absoluut niet dat te bagatelliseren, mocht je dat zo hebben opgevat, maar meer dat verdriet om een leeg vruchtzakje of "gewoon" een vroege mk ook reëel is en er mag zijn). .
quote:Op zondag 13 december 2015 21:45 schreef IsabellaMariaAnna het volgende:
Maar er is wel een ander meisje waar ik vaak aan denk, want ze had precies net zo oud kunnen/moeten zijn als onze M. En ik zal er niet snel wat over zeggen, want juist dat M wel 5 maanden is en lacht en kletst maakt het een soort 'zie, bij ons wel en bij jullie niet'.. Maar ik denk wel aan haar
Moedig ben je!quote:Op vrijdag 18 december 2015 10:42 schreef klaprooss het volgende:
Lief dat je het vraagt cygne, het gaat best goed. Bij het ophalen van de medicatie bij de apotheek moest ik wel even huilen maar nu alles achter de rug is wil ik dat het bloeden snel stopt en verder proberen te kijken. Het is redelijk rustig in mijn hoofd nu.
Druk is gelukkig weg nu alleen nog heftigere menstruatie krampen.
Ik heb hier inderdaad precies een maand gebloed, dus gelijk de menstruatie erachteraan qua tijd. (Of dat echt zo was weet ik niet)quote:Op vrijdag 18 december 2015 14:36 schreef Burdie het volgende:
Klap ik duim voor je dat het idd schoon is, dan kan je weer vooruit.
JM heb je bedacht hoe lang je wilt afwachten? En heeft de VK verteld wat je man verwachten als het zelf zou komen?
Ik heb vier weken na dato nog steeds een beetje bloedverlies. Niet belachelijk veel, heb niet eens een inlegkruisje meer nodig, maar bij het afvegen zie ik nog altijd een beetje bruin. Stom . Ik las zelfs dat sommige vrouwen dit houden tot hun volgende menstruatie.
Wow fleur, wat heftig... Hoe ver was je? En konden ze je eileiders wel beide houden?quote:Op vrijdag 18 december 2015 18:48 schreef Fleurr het volgende:
Tja, hier ging het ook mis. Zo denk je zwanger te zijn, word je opeens onwel en lig je s'avonds op de operatietafel omdat je een buitenbaarmoederlijke zwangerschap hebt.
Kutzooi, ben ik eindelijk zwanger en dan nu dit
Sterkte voor de anderen bij wie het mis ging!
Ach jee, wat rot. Sterkte!quote:Op vrijdag 18 december 2015 18:48 schreef Fleurr het volgende:
Tja, hier ging het ook mis. Zo denk je zwanger te zijn, word je opeens onwel en lig je s'avonds op de operatietafel omdat je een buitenbaarmoederlijke zwangerschap hebt.
Kutzooi, ben ik eindelijk zwanger en dan nu dit
Sterkte voor de anderen bij wie het mis ging!
Bij mij was het na 11/12 dagen gedaan, maar een aantal hier geloof ik 4 weken. Kan dus best even duren.quote:Op woensdag 23 december 2015 14:08 schreef klaprooss het volgende:
Zit nu bij de gyn, te wachten voor de controle echo.
Gaat verder goed, dank je wel.
Hoe lang kan je bloeden trouwens?
Snap dat het verschillend is per vrouw maar ben even benieuwd
'Fijn' dat je lichaam het zelf lijkt op te pakken, ik duim voor je dat het meevalt. Sterkte .quote:Op zaterdag 26 december 2015 20:10 schreef JufMariska het volgende:
Oh da's fijn Burd! Moving forward
Hier lijkt het op gang te komen; bloedverlies.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Everything will be fine in the end. If it's not fine, it's not the end
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |