Genderdysforie #53: Plat, platter, platst

quote:

Op woensdag 21 oktober 2015 19:20 schreef Aphrodyte het volgende:
Hoi allemaal

Ik kom me ook eens melden. Ik ben een vrouw met Asperger en identificeer als non-binary; ik voel me al mijn hele leven meer man dan vrouw maar heb geen lichamelijke dysforie

Ik ben een demi-boy zoals ze dat zo mooi op internet noemen

Ik lees hier vooral mee meestal

Ik had al die termen al eerder voorbij zien komen (ik ben een beetje de wiki's gaan afstruinen en kwam de door jou genoemde termen toen ook al tegen), maar heb me er eigenlijk nooit zo in verdiept.

Ik heb het toch voor de gein gedaan, maar kwam eigenlijk uit op een conclusie die ik wel verwacht had (ik geef wel even een samenvatting, vind ik wel leuk om te doen )

Blijkbaar val ik meer onder de term "versandrogyne", in mijn geval voel ik me een beetje beiden, maar omdat ik er ook nooit mee gezeten heb, is het niet zo dat ik onderscheid maak.

Voor mij is het meer zo dat ik gewoon ben wie ik ben en me pas later opviel dat ongeveer de helft van die trekken typisch vrouwelijk zijn en de andere helft eerder typisch mannelijk.

Ik ben fysiek een man, maar heb nooit echt de moeite genomen om me mannelijker te gaan uiten (geen krachttraining, geen sexy mannen-kleding (whatever that is)). Ik ben gewoon wie ik ben en om eerlijk te zijn maak ik geen onderscheid tussen vrouwelijke kenmerken en mannelijke kenmerken, ik ben wat dat betreft een zowat perfecte mix van de twee (geestelijk of gedragsmatig gezien).

Lichamelijk ben ik een man, ook nooit problemen mee gehad en ik ben verder 100% hetero (ik val op vrouwen, maar begin nu wel eindelijk door te krijgen dat ik vooral val op vrouwen met een (zeer) vrouwelijk lichaam maar met een meer androgyn karakter (ik houd niet van meisje-meisjes, nooit gehouden ook Ben echt meer van de meer nuchtere en rationele types)).

Van nature heb ik (zelfs voor een man) een vrij mannelijke lichaamsbouw (relatief brede schouders enzo, maar wel (veel) minder zichtbaar vanwege m'n nu nog overgewicht, m'n kledingstijl en het feit dat ik niet train). Weet ook sinds m'n pubertijd dat ik een grote longinhoud heb (eerst kwamen alle jongens, daarna alle meisjes (want eerder pubertijd enzo), daarna even niks en helemaal bovenaan stond ik), gewoon mazzel dus. De genen hebben me dus wat dat betreft gemazzeld...alleen ik doe er gewoon niks mee want het voelt niet als "mezelf".

Ik heb niet de behoefte om me vrouwelijk te kleden of zo (gewoon niet echt reden voor en zoals ik nu ben, stoort me verder ook niet), maar kleed me vooral makkelijk (is ook meer een autismeding denk ik).

Ik heb ook geen lichamelijke dysforie, maar hecht ook niet echt veel waarde aan m'n lichaam (ik doe het vooral voor m'n gezondheid, voor m'n geest) en heb een beetje schijt aan wat anderen van me vinden. Ik ben ook niet bang om mensen af te schrikken, dan zullen ze het maar zonder m'n awesomeness moeten doen

quote:

Op woensdag 21 oktober 2015 19:01 schreef Butti het volgende:

[..]

Oh gaaf dat je al zo ver bent. Is het echt overleven ja? Ik stel me steeds voor dat er best makkelijke vragen gesteld worden die veel op elkaar lijken en ook steeds herhaald worden. Zodat je of overtuigend of niet overtuigend overkomt.

Voor het diagnostische traject ansich doet de psychologische test niets, maar het hakt er wel in (iig bij mij) het is iig wel een van de laatste psychologische dingen voor mij in het traject. De volgende fase dient zich al aan :3 en dan zien we wel verder.

quote:

Op dinsdag 20 oktober 2015 15:25 schreef Quarant het volgende:

[..]

Hier ander filmpje van 'het'..

Dutch Diva Paris zoekt porno-jurk voor Roze Maandag

Dank je!

Ik heb zelf geen moeite met dergelijke mensen, Ik heb een kennis die nogal wat van dergelijk "gurls" in zijn vriendenkring heeft. Opvallend genoeg ook allemaal donkere mensen, uit het Carribisch gebied en Brazilië.
Ze hebben geen genderdysforie, maar houden van pracht en praal en manieren die zich makkelijker uit in vrouwelijke plumage dan heren.
Als je kijkt naar bv zuidamerikaanse indianen die nog veren gebruiken, dan zie je dat juist mannen zich tooien met de mooiste veren, dus ergens is het een behoefte die altijd heeft bestaan bij sommige, blijkbaar.

Ik heb zelf ook nogal dragqueen achtig erbij gelopen in mijn jonge jaren, maar dan zonder diva manieren, maar wel een feestnummer om het maar zo te zeggen, en een bezienswaardigheid, Daar ben ik uitgegroeid om een soort sobere cowboy te worden die helaas wel een vrouwenlichaam heeft.

quote:

Op dinsdag 20 oktober 2015 16:01 schreef Butti het volgende:

In dit filmpje lijkt ''hij'' ook genezen te zijn. Eerst was ze een meisje, maar las dat de uploader schrijft ''Joey is uit zijn genderdysforie gegroeid en leeft nu weer als jongen.''

Dit verbaasde me wel, in sommige gevallen verdwijnen die gevoelens dus bij kinderen. Waarschijnlijk ook bij volwassenen.

Maar ''genezen'' zijn? Daar geloof ik niks van, eerder gehersenspoeld of onderdrukt.

Het kan natuurlijk dat het in de eerste instantie al geen genderdysforie was. De ouders hebben het misschien ook wel geholpen die kant op.

Het kan zijn dat uiteindelijk in de puberteit de hormonen een belangrijke rol zijn gaan spelen. Hormonen hebben een enorne invloed op je gevoelsleven.
Dit wordt, zie ik, ook aangegeven in de vídeo.

Ik denk dat we pas zeker weten hoe het met dit kind zit als het ruim volwassen is en terug kan kijken. Ik weet niet hoe oud hij nu is?

Overigens vind ik het opvallend dat hij zegt "ik wil een meisje zijn" en niet "ik ben een meisje".
Voor mij is het verlangen naar iets, soms iets totaal anders als het verzetten tegen hoe je wordt gezien, hoewel het natuurlijk volkomen samen kan gaan.

quote:

Op woensdag 21 oktober 2015 20:00 schreef magnetronkoffie het volgende:
Voor mij is het meer zo dat ik gewoon ben wie ik ben en me pas later opviel dat ongeveer de helft van die trekken typisch vrouwelijk zijn en de andere helft eerder typisch mannelijk.

Dat geldt voor de meeste mensen hoor, nog even los van het feit dat typische mannelijke en typisch vrouwelijke trekken helemaal niet bestaan.

quote:

Op donderdag 22 oktober 2015 12:24 schreef Joanne35 het volgende:

[..]

Dat geldt voor de meeste mensen hoor, nog even los van het feit dat typische mannelijke en typisch vrouwelijke trekken helemaal niet bestaan.

Dat is helemaal geen feit vind ik, maar ieder zijn/haar eigen mening en zo

Er zijn dingen die typisch mannelijk of vrouwelijk genoemd worden, maar ze komen gewoon bij beide geslachten voor en kunnen daarom dus eigenlijk kwalijk typisch genoemd worden. Ik denk dat Joanne35 daarop doelt.

Wel kunnen hormonen een rol spelen en daarmee ook het geslacht waarin die hormonen dominant zijn, maar karakter en omgeving bepaalt veel meer hoe je je uit.
De typische zwarte of latino ghetto vrouw is anders dan de typische Gooise vrouw, om maar wat te noemen, en bij mannen is dat niet anders.
Een jongendie opgroeit in een hippy gezin is anders dan een jongen die opgroeit met ouders die bekrompen zijn. De eerste zal waarschijnlijk nogal zacht overkomen, zeker in de ogen van de tweede,omdat er nooit reden is geweest om zich hard te tonen en bovendien alle taken inclusief zorgen en koken etc op zich nemen als vanzelfsprekend. Dat maakt hem niet vrouwelijk, maar praktisch en sociaal.
De tweede heeft waarschijnlijk een vrouw in zijn leven om alles voor hem te doen, omdat het "zo hoort". Dat maakt hem niet mannelijk, maar ouderwets en asociaal.

Het is ook nog eens cultuurbepaald wat mannelijk en vrouwelijk is. Dus het zit niet echt aan het geslacht vast.

quote:

Op donderdag 22 oktober 2015 14:23 schreef Alentejana het volgende:
Er zijn dingen die typisch mannelijk of vrouwelijk genoemd worden, maar ze komen gewoon bij beide geslachten voor en kunnen daarom dus eigenlijk kwalijk typisch genoemd worden. Ik denk dat Joanne35 daarop doelt.

Maar als iets bij beide geslachten voorkomt, dan is iets niet niet typisch vrouwelijk of typisch mannelijk, maar eerder niet exclusief vrouwelijk of mannelijk.

Die verschillen zijn er nou eenmaal, als die er niet waren geweest, dan had zoiets als androgynie en transgender toch ook niet bestaan?

quote:

Wel kunnen hormonen een rol spelen en daarmee ook het geslacht waarin die hormonen dominant zijn, maar karakter en omgeving bepaalt veel meer hoe je je uit.
De typische zwarte of latino ghetto vrouw is anders dan de typische Gooise vrouw, om maar wat te noemen, en bij mannen is dat niet anders.
Een jongendie opgroeit in een hippy gezin is anders dan een jongen die opgroeit met ouders die bekrompen zijn. De eerste zal waarschijnlijk nogal zacht overkomen, zeker in de ogen van de tweede,omdat er nooit reden is geweest om zich hard te tonen en bovendien alle taken inclusief zorgen en koken etc op zich nemen als vanzelfsprekend. Dat maakt hem niet vrouwelijk, maar praktisch en sociaal.
De tweede heeft waarschijnlijk een vrouw in zijn leven om alles voor hem te doen, omdat het "zo hoort". Dat maakt hem niet mannelijk, maar ouderwets en asociaal.

Het is ook nog eens cultuurbepaald wat mannelijk en vrouwelijk is. Dus het zit niet echt aan het geslacht vast.

Ja, dit snap ik allemaal wel.

Valt me trouwens wel op dat (overal op fok, in het nieuws, het lijkt wel een beetje een hype of zo) er echt een punt wordt gemaakt van aangeleerde genderrollen. Zelf vind ik dat echt overdreven. Ik zie en merk wel dat dit bij veel mensen een "gewone" rol speelt, maar ik heb altijd al m'n eigen ding gedaan en me daar sowieso niks van aangetrokken.

edit: Ik weet niet precies waar Joanne35 op doelt, ik weet alleen wel dat dat wat ze zegt over het feitelijk niet bestaan van typisch vrouwelijk of typisch mannelijk, gewoon niet klopt. Daar ging het me meer om. Het is helemaal geen feit dat die niet bestaan, het is gewoon een mening dus

Tot op heden heeft niemand nog iets kunnen vinden dat echt exclusief mannelijk of vrouwelijk is (los van lichamelijke eigenschappen, en zelfs daarbij is sprake van overlap), dat bedoel ik inderdaad. Het is vooral de cultuur die bepaald hoe wij zaken rangschikken en wat wij typisch mannelijk en vrouwelijk vinden.

Dus dat iemand in zichzelf zowel typisch mannelijke als typisch vrouwelijke eigenschappen ziet verbaast me niets, ik zou het zelfs vreemd vinden als dat niet zo was.

Met genderdysforie heeft dat allemaal niet zoveel te maken. Zelfs een extreem "vrouwelijke" man of een extreem "mannelijke" vrouw kan nog steeds heel erg gelukkig zijn met zijn of haar geslacht.

Bij "jezelf man of vrouw voelen" kan je ook wel wat kritische vragen stellen, want niemand weet hoe een man of vrouw zich voelt. Daar heb je een referentiekader bij nodig waarbij je het gevoel van mannen en van vrouwen met elkaar kan vergelijken, en dat kan dus niet. Je kan je alleen jezelf voelen. Als mensen zeggen dat ze zich man of vrouw voelen is dat vooral een label dat ze er zelf opplakken, waarbij ze waarschijnlijk in grote mate beïnvloedt worden door hun eigen ideeën over wat nou typisch mannelijk of vrouwelijk is.

quote:

Op donderdag 22 oktober 2015 14:28 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Maar als iets bij beide geslachten voorkomt, dan is iets niet niet typisch vrouwelijk of typisch mannelijk, maar eerder niet exclusief vrouwelijk of mannelijk.

Die verschillen zijn er nou eenmaal, als die er niet waren geweest, dan had zoiets als androgynie en transgender toch ook niet bestaan?

Het eerste heeft te maken met uiterlijke kenmerken.
Genderidentiteit heeft te maken hoe je ge "wired" bent, maar dat heeft weer niet te maken met typerende dingen.
Ik weet dat ik een man ben maar niet omdat ik behoefte heb aan zogenaamde mannendingen, wat dat ook zouden moeten zijn, maar omdat ik voel dat dit lichaam me niet past.
Zelfs gender neutraliteit heeft te maken met wie je bent en niet met wat nou typsich mannelijk of vrouwelijk zou moeten zijn.

Ik denk dat het duidelijk moet zijn dat we het over verschillende dingen hebben en dat gewoon het woord "typische" niet klopt.
Verschillen zijn er wel degelijk tussen de geslachten, maar dat zit ´m niet in manieren of gedrag.
Ontzettend veel zit op hormonaalgebied. Onder invloed van mannelijke hormonen ga je er anders uitzien en sterker worden. Onder invloed van vrouwleijke hormonen wordt je zwakker en krijg je borstontwikkeling.
De uiterlijke kenmerken zijn de enige dingen die je biologisch gezien "typisch" mannelijk of vrouwelijk kunt noemen
Bepaald gedrag zou je ook nog kunnen koppelen aan typisch voor veel mannelijk hormoon of veel vrouwelijk hormoon, zover wil ik wel met je meegaan wat gedrag betreft.
Maar dan heb je het niet over interesses of manieren, maar over primitieve dingen als agressie en paringsdrift. En zelfs dat zie je terug los van hormoonniveau, maar wordt wel toegeschreven aan testosteron.

Ik deel je mening dat de laatste tijd veel aandacht aan wordt besteed aan gender, genderidentiteit en genderrollen.
Grappig genoeg lijkt het erg op de golf die ik in de jaren 60/70 heb meegemaakt toen unisex hoogtij vierde alleen was het toen oppervlakkiger. Gelukkig voor mij waren dat mijn jeugd en tiener jaren. Zodat ik ook gewoon mijn ding kon doen.

quote:

Op donderdag 22 oktober 2015 15:43 schreef Joanne35 het volgende:
Tot op heden heeft niemand nog iets kunnen vinden dat echt exclusief mannelijk of vrouwelijk is (los van lichamelijke eigenschappen, en zelfs daarbij is sprake van overlap), dat bedoel ik inderdaad.

Oké, duidelijk. Wat je eerder zei, betekende namelijk iets totaal anders (je haalde exclusief en typisch door elkaar. Ik had het toch echt over typisch en niet over exclusief).

quote:

Bij "jezelf man of vrouw voelen" kan je ook wel wat kritische vragen stellen, want niemand weet hoe een man of vrouw zich voelt. Daar heb je een referentiekader bij nodig waarbij je het gevoel van mannen en van vrouwen met elkaar kan vergelijken, en dat kan dus niet. Je kan je alleen jezelf voelen. Als mensen zeggen dat ze zich man of vrouw voelen is dat vooral een label dat ze er zelf opplakken, waarbij ze waarschijnlijk in grote mate beïnvloedt worden door hun eigen ideeën over wat nou typisch mannelijk of vrouwelijk is.

Je kunt er vast wel kritische vragen over stellen. Eén kritische vraag is bijvoorbeeld melden dat wanneer iemand beweert dat het een feit is dat typisch mannelijk en typisch vrouwelijk niet bestaan, dat dat al gewoon niet kan kloppen. Dat heb ik dus ook gedaan en wat mij betreft is daarmee de kous af (ook omdat voor mij nu dus duidelijk is dat je de woorden "typisch" en "exclusief" door elkaar gebruikt, waarbij je bij dat wat ik gezegd heb, het woord "typisch" uit jezelf verving met het woord "exclusief" en daarmee zelfstandig de hele betekenis van dat wat ik zei hebt veranderd).
Ik heb geen zin me te moeten "verantwoorden" voor de logische fouten van een ander alleen maar omdat je het niet met me eens bent en vervolgens komt met een stelling die gewoon niet waar kan zijn.

Het is vast een super-interessante discussie over het wel of niet bestaan van "je vrouw voelen" en "je man voelen" en jij hebt daar duidelijk een wat meer uitgesproken mening over.
Maar zoals ik al eerder zei, ik stoor me gewoon niet aan hoe ik mezelf voel en heb o.a. daardoor gewoon niet de behoefte om over het wel of niet bestaan van typisch mannelijk/vrouwelijk in discussie te gaan met iemand die "exclusief" en "typisch" door elkaar haalt.

quote:

Op donderdag 22 oktober 2015 16:36 schreef Alentejana het volgende:

[..]

Het eerste heeft te maken met uiterlijke kenmerken.
Genderidentiteit heeft te maken hoe je ge "wired" bent, maar dat heeft weer niet te maken met typerende dingen.
Ik weet dat ik een man ben maar niet omdat ik behoefte heb aan zogenaamde mannendingen, wat dat ook zouden moeten zijn, maar omdat ik voel dat dit lichaam me niet past.
Zelfs gender neutraliteit heeft te maken met wie je bent en niet met wat nou typsich mannelijk of vrouwelijk zou moeten zijn.

Ik had het niet over uiterlijke kenmerken.

quote:

Ik denk dat het duidelijk moet zijn dat we het over verschillende dingen hebben en dat gewoon het woord "typische" niet klopt.
Verschillen zijn er wel degelijk tussen de geslachten, maar dat zit ´m niet in manieren of gedrag.
Ontzettend veel zit op hormonaalgebied. Onder invloed van mannelijke hormonen ga je er anders uitzien en sterker worden. Onder invloed van vrouwleijke hormonen wordt je zwakker en krijg je borstontwikkeling.

Ik geloof wel dat er dingen zijn die als typisch mannelijk of als typisch vrouwelijk gezien kunnen worden, ik had het hier nota bene gisteren nog over met iemand aan de telefoon.
Ik kan bijvoorbeeld op die manier aan de manier van bewegen heel goed inschatten of iemand een man of een vrouw is, zonder dat dit aan de uiterlijke kenmerken te zien is (bijvoorbeeld aan de manier waarop iemand loopt).
En nogmaals, ik had het niet over uiterlijke kenmerken.

quote:

De uiterlijke kenmerken zijn de enige dingen die je biologisch gezien "typisch" mannelijk of vrouwelijk kunt noemen

Zie boven

quote:

Bepaald gedrag zou je ook nog kunnen koppelen aan typisch voor veel mannelijk hormoon of veel vrouwelijk hormoon, zover wil ik wel met je meegaan wat gedrag betreft.
Maar dan heb je het niet over interesses of manieren, maar over primitieve dingen als agressie en paringsdrift. En zelfs dat zie je terug los van hormoonniveau, maar wordt wel toegeschreven aan testosteron.

Ik heb nooit echt helemaal uitgezocht waardoor die verschillen -precies- veroorzaakt worden, dat boeit me nml gewoon niet zo heel erg. Wel wat natuurlijk, maar ik denk niet buitengewoon veel zeg maar (dan heb ik het over de discussie over hoe vrouwen-, en mannendingen biologisch ontstaan).

quote:

Ik deel je mening dat de laatste tijd veel aandacht aan wordt besteed aan gender, genderidentiteit en genderrollen.
Grappig genoeg lijkt het erg op de golf die ik in de jaren 60/70 heb meegemaakt toen unisex hoogtij vierde alleen was het toen oppervlakkiger. Gelukkig voor mij waren dat mijn jeugd en tiener jaren. Zodat ik ook gewoon mijn ding kon doen.

Je had een paar jaar terug nog de metro man of zo (ik moest meteen aan dat rijdende ding van het OV denken), dat zijn allemaal dingen die worden gehyped en elkaar worden aangepraat.
Ik heb hier nooit wat mee gehad (het is een soort kuddegedrag of zo, ik heb gewoon niks met kuddes en ben liever meer alleen). Dit heeft m.i. niks te maken met gender-issues en zelfs niet eens met iets dat specifiek is voor deze tijd denk ik.
Dit is gewoon één van die typische uitingen van hoe de standaardmens werkt.

Je hoeft je niet te verantwoorden, de hele discussie gaat niet over jou persoonlijk, maar is meer een aanval op vakjes en normen en voor mij zoeken naar het midden. Kijken waar je het wel en niet met elkaar eens bent. Ik ben niet overtuigd van mijn gelijk, maar ga uit van wat ik weet.

Ik snap wel wat je bedoeld, maar het blijft een eigengemaakte, cultuurgebonden indeling wat we mannelijk en vrouwelijk vinden.
Als je bv zegt ik vindt kletsen nou echt vrouwelijk, dan komt dat omdat "we" als maatschappij dat aan de vrouw hebben toebedeeld.
Zo ´n uitdrukking als meisje-meisje geeft duidelijk aan wat we vínden wat vrouwelijk is.
Zo ontstaan ook uitdrukkingen als manwijf of kenau, maar het blijft op basis van wat we vinden.

Overigens schiet me ineens een docu binnen over opgroeiende kinderen die door de BBC gevolgd werden juist om uit te zoeken wat de verschillen waren. Helaas weet ik niet hoe ik de terug zou kunnen vinden. Wat me erg bijgebleven is , was een aflevering waar ze al een jaar of 12 zijn en 5 opdrachten moeten uitvoeren. Iets als de deur openen, de telefoon opnemen, thee zetten en en tosti maken en thee inschenken. De meiden deden de deur open, maakten een tosti en zetten thee terwijl ze aan het telefoneren waren en daarna werd de thee ingeschokken en deden dat in een minuut ofzo. De jongens deden het allemaal op volgorde apart , waarbij ze ook steeds weer op het lijstje keken, en deden er veel langer over. Ik weet niet of je conclusies kunt trekken uit zulke proeven met een paar kinderen, maar het geeft wel stof tot nadenken.

Ik vind het altijd fijn als we een onderwerp voor discussie hebben, nogmaals, het is voor mij absoluut niet iets dat aan een persoon verbonden is.

quote:

Op donderdag 22 oktober 2015 20:02 schreef Alentejana het volgende:
Je hoeft je niet te verantwoorden, de hele discussie gaat niet over jou persoonlijk, maar is meer een aanval op vakjes en normen en voor mij zoeken naar het midden. Kijken waar je het wel en niet met elkaar eens bent. Ik ben niet overtuigd van mijn gelijk, maar ga uit van wat ik weet.

Ik kan me trouwens helemaal vinden in het idee dat er wel erg veel (ik zeg bewust niet "te veel"!) in hokjes gedacht wordt.
Op zich is het ook niet verkeerd, maar ik zie het zelf meer als hulpmiddel en niet als gewoonte om in hokjes te denken.

Eén van de dingen lijkt wel zo te zijn dat de hokjes waarin mensen denken, hokjes zijn die "door de grote massa geaccepteerd worden", oftewel "bestaande" hokjes. Ik bedenk juist m'n eigen hokjes en die hebben niet de functie om dingen te versimpelen (een probleem inherent aan hokjesdenken, een ware valkuil), maar als ezelsbruggetje.

quote:

Ik snap wel wat je bedoeld, maar het blijft een eigengemaakte, cultuurgebonden indeling wat we mannelijk en vrouwelijk vinden.
Als je bv zegt ik vindt kletsen nou echt vrouwelijk, dan komt dat omdat "we" als maatschappij dat aan de vrouw hebben toebedeeld.

Ik ben na mijn laatste post hier nog even gaan nadenken en snap nu een beetje meer welke kant je probeert op te gaan..denk ik
Het ding is alleen dat ik me buiten de maatschappij voel, ik ben geen deel van de groep, maar ben ook geen kluizenaar.
Ik ben meer een amoebe die door muren en wanden heen "shift" (zoals in startrek ofzo ) en ik kom, neem deel en vertrek vervolgens weer, compleet naar gelang mijn eigen agenda.
Ik doe mee met hokjesdenken als dat op dat moment goed uitkomt maar laat het zo weer vallen als een hete kool als dat beter is.

quote:

Zo ´n uitdrukking als meisje-meisje geeft duidelijk aan wat we vínden wat vrouwelijk is.
Zo ontstaan ook uitdrukkingen als manwijf of kenau, maar het blijft op basis van wat we vinden.

Het is ergens ook gewoon waar.
Ik krijg zelf namelijk het idee dat wat ik in dit topic zie, het schoppen tegen dat hokjesdenken hier over wat typisch mannelijk en wat typisch vrouwelijk is, is zelf ook weer een vorm van hokjesdenken.
Het is een ander hokje dan al die andere hokjes, maar het is net zo hard ook gewoon één van al die andere duizenden hokjes die ik elders weer zie en voor mij is dat één pot nat.
Sorry.

quote:

Overigens schiet me ineens een docu binnen over opgroeiende kinderen die door de BBC gevolgd werden juist om uit te zoeken wat de verschillen waren. Helaas weet ik niet hoe ik de terug zou kunnen vinden. Wat me erg bijgebleven is , was een aflevering waar ze al een jaar of 12 zijn en 5 opdrachten moeten uitvoeren. Iets als de deur openen, de telefoon opnemen, thee zetten en en tosti maken en thee inschenken. De meiden deden de deur open, maakten een tosti en zetten thee terwijl ze aan het telefoneren waren en daarna werd de thee ingeschokken en deden dat in een minuut ofzo. De jongens deden het allemaal op volgorde apart , waarbij ze ook steeds weer op het lijstje keken, en deden er veel langer over. Ik weet niet of je conclusies kunt trekken uit zulke proeven met een paar kinderen, maar het geeft wel stof tot nadenken.

Ik vind het altijd fijn als we een onderwerp voor discussie hebben, nogmaals, het is voor mij absoluut niet iets dat aan een persoon verbonden is.

Voor mij normaalgesproken ook niet, maar uiteindelijk werd -ik- hier wel door iemand gequote waarbij mij iets in mijn mond werd gelegd wat ik totaal niet had gezegd.
Niet alleen is dit voor mij gewoon superdoorzichtig, maar ook vermoeiend omdat ik gewoon geen motivatie meer heb om dingen uit te gaan leggen aan anderen alleen maar omdat die anderen moeite hebben de dingen die ik zeg en schrijf, letterlijk te nemen zoals ik ze heb gezegd (oftewel, de betekenis en vaak zelfs de letterlijke uitspraken van mij worden op eigen houtje veranderd en vervolgens word ik "onder sociale dwang" in een hoekje gedreven om me te verdedigen tegen een uitspraak die in de fantasie van iemand is gefabriceerd die gewoon totaal niet letterlijk kan nadenken).

Ja, zodra je over vrouwelijk en mannelijk begint, heb je al twee hokjes, kun je verder ook weinig aan doen... Kan inderdaad gewoon handig overzicht geven, maar men kan ook wel eens stilstaan bij wat er dan bij hoort en hoe het onstaan is en zo, vind ik zelf leuk om te doen, hoewel het me wel bijna hoofdpijn geeft.

Ik ben wel blij dat je nu ook snapt wat ik bedoel, we komen er wel uit.

We zijn in de eerste plaats gewoon mens.
Maar het heeft zo z´n nut soms, dat "indelen" . Soms handig om te weten wat voor een vlees je in de kuip hebt.

quote:

Op dinsdag 20 oktober 2015 16:00 schreef --HOOLIE-- het volgende:

[..]

Ik las dat je binnen Defensie werkt.
Oud collega van mij is transgender binnen defensie en begeleid ook "nieuwe" transgenders.
Als je wil kan ik haar naam wel doorgeven als behoefte heb aan info/ondersteuning of iets dergelijks..

Ja dat zou super zijn! Ik weet niet bij welk onderdeel ze werkzaam is, maar moet weinig uitmaken.
Ik heb nu de vraag ook uitstaan of er regelingen zijn m.b.t. transgenders. Maar nog niets gehoord

quote:

Op donderdag 22 oktober 2015 22:23 schreef IDontEvenKnow het volgende:

[..]

Ja dat zou super zijn! Ik weet niet bij welk onderdeel ze werkzaam is, maar moet weinig uitmaken.
Ik heb nu de vraag ook uitstaan of er regelingen zijn m.b.t. transgenders. Maar nog niets gehoord

PM gestuurd

quote:

Op donderdag 22 oktober 2015 20:54 schreef Alentejana het volgende:
Ja, zodra je over vrouwelijk en mannelijk begint, heb je al twee hokjes, kun je verder ook weinig aan doen... Kan inderdaad gewoon handig overzicht geven, maar men kan ook wel eens stilstaan bij wat er dan bij hoort en hoe het onstaan is en zo, vind ik zelf leuk om te doen, hoewel het me wel bijna hoofdpijn geeft.

Ik ben wel blij dat je nu ook snapt wat ik bedoel, we komen er wel uit.

We zijn in de eerste plaats gewoon mens.
Maar het heeft zo z´n nut soms, dat "indelen" . Soms handig om te weten wat voor een vlees je in de kuip hebt.

Hokjes zullen er altijd blijven, kun je wel tegenaanschoppen maar zo doen "we" dat toch. Is toch een manier van indelen en duidelijk maken voor jezelf. Meestal werkt dat heel goed, zo ben ik zeevarend, heel mooi hokje want een ieder die niet op zee vaart hoort daar niet in, simpel en rechtlijnig.

Genderdysforie zit al in de psychologische vakken en tada per direct simpel en rechtlijnig weg. Ik zie dan altijd van die schuifjes als op een versterker. Lichamelijk stand 1 of 0, psychisch man of vrouw een regeling tussen 0 en 100, met daar ook weer onderregelingen in. Heel heel veel mogelijkheden dus. Iedereen zijn eigen hokje, iedereen blij.

quote:

Op donderdag 22 oktober 2015 18:14 schreef magnetronkoffie het volgende:

Maar zoals ik al eerder zei, ik stoor me gewoon niet aan hoe ik mezelf voel en heb o.a. daardoor gewoon niet de behoefte om over het wel of niet bestaan van typisch mannelijk/vrouwelijk in discussie te gaan met iemand die "exclusief" en "typisch" door elkaar haalt.

Wat zit je nou semantisch te neuzelen zeg.

typical
ˈtɪpɪk(ə)l/
adjective
adjective: typical

1.
having the distinctive qualities of a particular type of person or thing.

distinctive
dɪˈstɪŋ(k)tɪv/
adjective
adjective: distinctive

characteristic of one person or thing, and so serving to distinguish it from others.
"juniper berries give gin its distinctive flavour"
synonyms: distinguishing, characteristic, typical, individual, particular, peculiar, idiosyncratic, differentiating, unique, exclusive, special, especial; More

Ongesteld zijn is typisch vrouwelijk, wat natuurlijk helemaal niet wil zeggen dat als je niet ongesteld kunt worden je geen vrouw bent.

Oké, we verschillen van mening. En ten slotte is dit een genderdysforie-reeks en niet een reeks over correct taalgebruik dus ik laat het hierbij

Ik dacht even dat ik in de verkeerde SC zat, toen ik allemaal posts van magnetronkoffie voorbij zag komen.

Het is al een tijdje geleden dat ik mijn hoofd hier heb laten zien, letterlijk en figuurlijk.
Dus het leek me wel even een goed idee om hier te komen buurten. Ik zie een aantal mensjes hier die ik nog niet ken, dus bij deze zal ik me dan even voorstellen. Hallo, ik ben Naomi, een 27 jarig kind, ik identificeer me als vrouw, en leef inmiddels al meer dan 1,5 jaar als vrouw en ben net zolang aan de hormonen en androcur.
Er zijn nog wat dingetjes die ik moet doen voordat ik de operatie mag, maar misschien is het beter als ik daar later wat verder op in ga.

Ik heb een wat mindere periode achter de rug, waardoor de voorbereidingen van de operatie een hele tijd hebben stilgestaan en waardoor ik mijn operatiedatum dan ook gemist heb. Maar met behulp van een paar lieve vriendinnen (en therapie) zie ik alles nu weer wat hoopvoller in en heb ik weer de motivatie om door te gaan met alles.

Onlangs heb ik met een goede vriendin van me een kleine fotoshoot gehouden, waarbij ze een aantal foto's van me gemaakt heeft. Er zat één foto bij die ik er toch wel erg uit vond springen, en die me wel weer wat meer zelfvertrouwen heeft gegeven. En het gevoel dat ik misschien toch niet zo lelijk ben als dat ik altijd gedacht heb. Ik wil 'm graag met jullie delen .

Inderdaad een hele mooie foto (met een mooie dame). Mooie heide ook erachter.
Wel wat aan die uitgroei van je haar gaan doen hoor

quote:

Op vrijdag 23 oktober 2015 13:00 schreef Tikbalang het volgende:
Ongesteld zijn is typisch vrouwelijk, wat natuurlijk helemaal niet wil zeggen dat als je niet ongesteld kunt worden je geen vrouw bent.

Dat is biologish... typering gaat ook over manieren/gedrag. Daarin zit dus ook het verschil van denkwijze. Gedrag is gewoonlijk niet echt aan een gender toe te schrijven. Dat is een beetje de gedachtengang (die ik volgde althans).

quote:

Op vrijdag 23 oktober 2015 22:01 schreef Alentejana het volgende:

[..]

Dat is biologish... typering gaat ook over manieren/gedrag. Daarin zit dus ook het verschil van denkwijze. Gedrag is gewoonlijk niet echt aan een gender toe te schrijven. Dat is een beetje de gedachtengang (die ik volgde althans).

Ik weet niet in hoeverre het gewoonlijk is of niet (in de zin van of iets cultureel bepaald is of niet) maar ik weet wel dat ik aan bijvoorbeeld (ja, wat nu volgt is niet de enige manier waaraan ik dit soort dingen kan zien) de manier van bewegen van iemand in de verte met vrij grote zekerheid kan zien of iemand een vrouw is of een man, onafhankelijk van of aan bijvoorbeeld uiterlijke kenmerken te zien is of iemand een man is of een vrouw (ik kan bijvoorbeeld in de verte iemand met lang haar zien bewegen zonder bijvoorbeeld borsten of bredere heupen te zien of zonder te zien of die persoon een baard heeft ja of nee), puur door te kijken naar hoe iemand beweegt.

Hoe iemand beweegt, wordt voor een groot deel bepaald door gedrag en door alleen maar naar het gedrag te kijken, kan ik al zien of het om een vrouw of om een man gaat. Ik snap serieus niet dat er mensen zijn die hier zo gepassioneerd moeilijk over willen doen, echt ongelooflijk.

De enige reden dat dit voor mij te zien is, is omdat de manier van bewegen verschilt al naar gelang iemand een vrouw is of een man.
Er zijn altijd uitzonderingen (dit punt breng ik vooral in omdat ik vrij vaak erop wordt aangesproken dat dit niet altijd zo is, maar voor mij is het gewoon logisch dat er altijd uitzonderingen zijn. Als iets idd echt altijd zo is, dan zeg ik dat er gewoonlijk gewoon bij ).

Dat gedrag gewoonlijk niet is toe te schrijven aan geslacht, is in elk geval dus niet mijn gedachtengang. Ik heb geen enkele reden om aan te nemen dat dit identiek zou zijn (het is logisch dat dit anders is, ten slotte zijn mannen en vrouwen ook globaal verschillend, op vergelijkbare wijze net zoals autisten en niet-autisten dat zijn).