Je wil dus gewoonweg niet de gevoelens van iemand anders begrijpen, tja..quote:Op zaterdag 14 november 2015 21:10 schreef Alentejana het volgende:
Ik zie gewoon niet hoe een en ander relevant is als er sprake is van een transvrouw of -man die volledig van geslacht is veranderd.
Op dat moment heb je nl geen genderdysforie meer, immers je identiteit past dan bij je geslacht. (Dus een vergelijking met een blijvende stoornis gaat niet op).
Ik snap hoe een probleem hebben met jezelf een probleem kan zijn in een relatie.
Maar als je geen probleem hebt met jezelf, waarom moet er dan een probleem gecreëerd worden op basis van een probleem dat er ooit geweest is?
Een complex complex complex heb je dan.
Waar je hem zelf legt. Ik ben nog zoekende daar in maar wil niet mensen voor een blok zetten/krampachtig het verbergenquote:Op zaterdag 14 november 2015 20:58 schreef wonderer het volgende:
Ik vind dat wij het recht hebben om op onszelf beoordeeld te worden en niet op onze medische achtergrond. Dus mocht er een moment zijn, dan niet al op of voor de eerste ontmoeting.
En opnieuw, als de enige reden is dat het een dealbreaker zou kunnen zijn, waar trek je dan de grens? Wat moet je allemaal nog meer vertellen, en wat is ok om te verzwijgen omdat het niet belangrijk is? Dat je een konijn hebt gehad kan voor een fanatieke dierenliefhebber net zo goed reden zijn om er meteen een punt achter te zetten. Dat je op je veertiende iets uit de supermarkt gejat hebt ook.
Dus vertel eens, waar ligt die grens?
Niet mee eens. Het is niet hop klaar nu ik mijn naam heb veranderd, aan de hormonen ben en een poes hebquote:Op zaterdag 14 november 2015 21:10 schreef Alentejana het volgende:
Ik zie gewoon niet hoe een en ander relevant is als er sprake is van een transvrouw of -man die volledig van geslacht is veranderd.
Op dat moment heb je nl geen genderdysforie meer, immers je identiteit past dan bij je geslacht. (Dus een vergelijking met een blijvende stoornis gaat niet op).
Ik snap hoe een probleem hebben met jezelf een probleem kan zijn in een relatie.
Maar als je geen probleem hebt met jezelf, waarom moet er dan een probleem gecreëerd worden op basis van een probleem dat er ooit geweest is?
Een complex complex complex heb je dan.
Want cis mensen doen ook zo goed hun best om trans mensen te begrijpen, bedoel je?quote:Op zaterdag 14 november 2015 21:12 schreef conservatief_liberaal het volgende:
[..]
Je wil dus gewoonweg niet de gevoelens van iemand anders begrijpen, tja..
Nou als CIS blanke man moet je al heel veel moeite doen om alles en iedereen wat niet is CIS blanke man maar te begrijpen. Of ik een cis man ben weet ik niet, ik doe aan crossdressing en nog wel wat meer dingen. Maar voor sommigen binnen de T wereld is dat ook niet genoeg om je als zodanig verbonden te voelen. Ach ja zo kom je in elke groepering boze mensen tegen.quote:Op zondag 15 november 2015 12:26 schreef wonderer het volgende:
[..]
Want cis mensen doen ook zo goed hun best om trans mensen te begrijpen, bedoel je?
Dus je hebt moeite met je geslacht terwijl je inmiddels het geslacht hebt aangepast naar je identiteit?quote:Op zaterdag 14 november 2015 22:47 schreef Vivie het volgende:
[..]
Niet mee eens. Het is niet hop klaar nu ik mijn naam heb veranderd, aan de hormonen ben en een poes heb
Wat heeft dat er nu weer mee te maken?quote:Op zondag 15 november 2015 12:26 schreef wonderer het volgende:
[..]
Want cis mensen doen ook zo goed hun best om trans mensen te begrijpen, bedoel je?
- Ik zal in sommige situaties (denk aan medische ingrepen, verzekeringen) het wel moeten melden dat ik een 'stoornis' heb. Scheelt kosten en ik kan zorg krijgen die bij mij past. En in veel situaties is het ook niet het melden waardquote:Op zondag 15 november 2015 12:53 schreef Alentejana het volgende:
[..]
Dus je hebt moeite met je geslacht terwijl je inmiddels het geslacht hebt aangepast naar je identiteit?
Dat zou voor mij persoonlijk totaal niet opgaan, maar goed om op te merken, ik had dat niet voor mogelijk gehouden. Weer wat geleerd.
Maar dan zou jij theoretisch iemand zijn met een stoornis die je dan wel of niet zou willen melden omdat je daar je hele leven mee te maken hebt? Of hoe moet ik het zien, wil je daar over uitwijden?
Of waar het eigenlijk om gaat : vind jij het relevant in een relatie dat je ooit een piemel hebt gehad?
Vraag me meteen af, heeft transitie dan wel nut? Dat doe je toch om vrede te hebben met je lichaam? Tenminste dat zou het voor mij wel betekenen.
Het gaat dan om instanties, dat vind ik weer anders.quote:Op zondag 15 november 2015 13:53 schreef Vivie het volgende:
[..]
- Ik zal in sommige situaties (denk aan medische ingrepen, verzekeringen) het wel moeten melden dat ik een 'stoornis' heb. Scheelt kosten en ik kan zorg krijgen die bij mij past. En in veel situaties is het ook niet het melden waard
Dat heeft niets te maken met een piemel gehad hebben. Gaat ook gewoon op voor cisvrouwen die een hysterectomie hebben ondergaan bv. Wat ervaringen betreft, dat heeft ook niet te maken met een piemel gehad hebben, maar met een andere rol gehad hebben....En ja op het moment dat je op zoiets stuit kun je noemen dat je er nieuw in bent.quote:-In zekere zin is het relevant ja, ik kan geen kinderen krijgen, ik heb geen menstruaties en en ik heb niet dezelfde ervaring als cisvrouwen op bepaalde punten. Als iemand dat weet is dat misschien ook wat makkelijker te plaatsen voor een ander
De rompslomp is geen genderdysforie. Maar ik begrijp wat je bedoelt. Heel helder.quote:- Ja ik doe dit om vrede met mn lichaam te hebben. Betekent niet dat de hele rompslomp aan veranderingen daar omheen zomaar foetsie is nu. Nee ik moet ook wennen aan andere dingen, mensen die close zijn moeten ook weer mij op nieuwe manier leren kennen etc
Ben het met je eens maar je weet zelf ook wel dat er genoeg mensen zijn die denken in de trant: "Ooit een peepee gehad? Ok dan ben je geen vrouw en zul je het ook nooit zijn"quote:Op zondag 15 november 2015 20:20 schreef Alentejana het volgende:
[..]
Het gaat dan om instanties, dat vind ik weer anders.
[..]
Dat heeft niets te maken met een piemel gehad hebben. Gaat ook gewoon op voor cisvrouwen die een hysterectomie hebben ondergaan bv. Wat ervaringen betreft, dat heeft ook niet te maken met een piemel gehad hebben, maar met een andere rol gehad hebben....En ja op het moment dat je op zoiets stuit kun je noemen dat je er nieuw in bent.
[..]
De rompslomp is geen genderdysforie. Maar ik begrijp wat je bedoelt. Heel helder.
Maar het heeft nog steeds niks te maken met een piemel, als je begrijpt wat ik bedoel, alleen met je rolverandering.
Als er mensen zijn die en probleem hebben met de dingen in je hier en nu dingetjes, heb ik al eerder aangegeven, dan begrijp ik dat, maar ik kan nog steeds niet begrijpen wat het uitmaakt dat er ooit een piemel is geweest.
De afkeer bedoel ik.
Heel erg bedankt dat je even uit wilde wijden!
Dat is handig voor het kiezen van de kleur op de beschuit met muisjes. Daarna wordt het allemaal wat vager en voor discussie geopend, uitkomst genderdysforie forum op Fok! ondermeer.quote:Op zondag 15 november 2015 23:43 schreef Alentejana het volgende:
Ja precies. Waarom is er eigenlijk een soort meetlat?
Exact !quote:Op zondag 15 november 2015 23:41 schreef wonderer het volgende:
Dat hele gezeik van "echte man/vrouw" vind ik ook zo vermoeiend. Ten eerste is er een grondig gebrek aan definitie en ten tweede, wat maakt het uit?
Oh en ten derde, wie zegt dat dat ons uiteindelijke ultieme doel is?
Oke dat is duidelijk alhoewel het me veel beter lijkt om het eerder te vertellen. Bespaart een heleboel kutgevoelens, maar ieder zo zijn eigen tempo!quote:Op maandag 16 november 2015 22:02 schreef Alentejana het volgende:
Butti, voor de duidelijkheid, het ging om een vrouwen waarbij mensen er een probleem van maken dat ze ooit een penis hebben gehad. Dat is een probleem maken dat er niet is.
Ik trek het niet door naar álle transgenderpersonen.
Ik zeg ook heel duidelijk dat als je op dingen stuit in het hier en nu, dat het dan de tijd en de persoon is om iets aan te vertellen daarover.
Maar je hoeft niet met een stempel "ik had vroeger een piemel" rond te lopen en van te voren afgewezen te worden als vrouw, omdat men een "echte kut" wil.
Als je een date hebt en die haakt af, so be it, maar afhaken op het idee dat er vroeger iets anders zat, dat je niet eens geweten had als het niet verteld was, vind ik persoonlijk heel vreemd.
Precies. Iedereen moet het voor zichzelf kunnen bepalen, wanneer en of ze uit de kast komen, en tegenover wie. Dat was mijn punt. Geen recht, geen plicht.quote:Op dinsdag 17 november 2015 07:26 schreef Butti het volgende:
[..]
Oke dat is duidelijk alhoewel het me veel beter lijkt om het eerder te vertellen. Bespaart een heleboel kutgevoelens, maar ieder zo zijn eigen tempo!
Zeer herkenbaar. Ik had ook altijd het gevoel dat ik voor anderen leefde. En nu kies ik voor mezelf.quote:Op maandag 16 november 2015 19:56 schreef Meike26 het volgende:
[..]
Exact !
En ten vierde, wie heeft er vóór zijn of haar transitie vooral het gevoel gehad voor anderen geleefd te hebben en erna vooral 'egoistischer' (in andermans ogen)geworden om je eigen keuzes te maken?
Ik zelf in iedergeval en imo moet je echt een goede knoop doorbikken om meer voor jezelf op te komen.
Dit met alle voorgaande punten zou dan toch het bewijs zijn dat transgenders eenmaal na het besluit gewoon niet meer in hokjes te stoppen zijn
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |