Tijd voor koffie #10 Heet en sterk !!

Het was een barre donderdagochtend, ik stond op, voelde mij wat grieperig maar gezien het gure weer was dit ook wel te verwachten. Dichte mist benaderde mij terwijl ik over de landweggetjes naar mijn werk reed. Het leek wel alsof het spookte, zwarte vogels vlogen van de parkeerplaats af voor het pand. Ik keek naar binnen, het was donker, de kleine lichtjes van de alarminstallatie knipperde. Gelukkig, mijn collega's hadden gisteravond dus wel het alarm aangezet, je wil niet weten wat voor ongure types dit soort panden aantrekken. Rustig stak ik de sleutel in het slot en draaide de deurknop om, ik kon gelukkig op tijd de code intoetsen, anders zouden de halfgare bosmongolen van het bewakingsbedrijf weer bellen. Terwijl ik door het pand liep gingen de lichten half aan en toen zag ik het: Het koffie-apparaat. Lampjes stonden te knipperen, godverdomme. Na het water te hebben bijgevuld, tyfte ik verse bonen in het apparaat. "Stervendehoerenkankerkoffieapparaat" dacht ik nog, natuurlijk moest het bakje met ranzig en schimmelend koffiewater nog geleegd worden. Vervolgens spuwde het apparaat mijn kopje vol met zwarte teer en heet water.

Ik genoot vervolgens van mijn derde bakje koffie.

Het is nog steeds donderdag, ditmaal rond het lunch-uurtje, de collega's om mij heen lachen en eten hun broodjes op. Gezien mijn maag rammelde, rond een uur of twaalf, ben ik door mijn brood heen. Ik kijk haatdragend om mij heen terwijl ik zonder schaamte een schoon kopje uit de vergeelde kastjes in het keukentje pak. Ik kijk wederom naar het zwarte apparaat, hij probeert mij iets te vertellen. Langzaam loop ik, stap voor stap (met een klein huppeltje tussendoor), naar het zwarte koffie-apparaat, ik leg mijn oor tegen de zijkant. *HGGGGGGGGNNNGGGGGRRRR* doet het apparaat, ik kijk verschrikt op, collega's kijken mij aan. Zonder blikken of blozen pak ik het waterreservoir en vul ik deze bij door de kraan open te zetten. Het water giet er zonder spatten in, onwetende dat mijn volgende actie het indrukken van de koffie-knop zal zijn. Ik druk op de knop en vergeet mijn kopje, net op tijd zet ik met een machtige zwaai mijn kopje op zijn plek.

Lekker, het vijfde kopje van de dag.

quote:

Op donderdag 29 oktober 2015 13:04 schreef Geerd het volgende:

[..]

Ben je collega van Werkman ofzo? Bij de betoncentrale?

Neen, ik werk bij een IT-leverancier. We hebben goede koffie!

quote:

Op donderdag 29 oktober 2015 09:14 schreef LompeHork het volgende:
Het was een barre donderdagochtend, ik stond op, voelde mij wat grieperig maar gezien het gure weer was dit ook wel te verwachten. Dichte mist benaderde mij terwijl ik over de landweggetjes naar mijn werk reed. Het leek wel alsof het spookte, zwarte vogels vlogen van de parkeerplaats af voor het pand. Ik keek naar binnen, het was donker, de kleine lichtjes van de alarminstallatie knipperde. Gelukkig, mijn collega's hadden gisteravond dus wel het alarm aangezet, je wil niet weten wat voor ongure types dit soort panden aantrekken. Rustig stak ik de sleutel in het slot en draaide de deurknop om, ik kon gelukkig op tijd de code intoetsen, anders zouden de halfgare bosmongolen van het bewakingsbedrijf weer bellen. Terwijl ik door het pand liep gingen de lichten half aan en toen zag ik het: Het koffie-apparaat. Lampjes stonden te knipperen, godverdomme. Na het water te hebben bijgevuld, tyfte ik verse bonen in het apparaat. "Stervendehoerenkankerkoffieapparaat" dacht ik nog, natuurlijk moest het bakje met ranzig en schimmelend koffiewater nog geleegd worden. Vervolgens spuwde het apparaat mijn kopje vol met zwarte teer en heet water.

Ik genoot vervolgens van mijn derde bakje koffie.

quote:

Op donderdag 29 oktober 2015 13:02 schreef LompeHork het volgende:
Het is nog steeds donderdag, ditmaal rond het lunch-uurtje, de collega's om mij heen lachen en eten hun broodjes op. Gezien mijn maag rammelde, rond een uur of twaalf, ben ik door mijn brood heen. Ik kijk haatdragend om mij heen terwijl ik zonder schaamte een schoon kopje uit de vergeelde kastjes in het keukentje pak. Ik kijk wederom naar het zwarte apparaat, hij probeert mij iets te vertellen. Langzaam loop ik, stap voor stap (met een klein huppeltje tussendoor), naar het zwarte koffie-apparaat, ik leg mijn oor tegen de zijkant. *HGGGGGGGGNNNGGGGGRRRR* doet het apparaat, ik kijk verschrikt op, collega's kijken mij aan. Zonder blikken of blozen pak ik het waterreservoir en vul ik deze bij door de kraan open te zetten. Het water giet er zonder spatten in, onwetende dat mijn volgende actie het indrukken van de koffie-knop zal zijn. Ik druk op de knop en vergeet mijn kopje, net op tijd zet ik met een machtige zwaai mijn kopje op zijn plek.

Lekker, het vijfde kopje van de dag.

Verdomme hork

quote:

Op donderdag 29 oktober 2015 21:03 schreef Simterklaas het volgende:

[..]

PC-Oké?

Was het maar zo'n feest, helaas een veel minder professionele partij.

Tevens 11^e bakje inmiddels (maar dan nu Nespresso, omdat thuis)

Hier net ook 2 op, in de trein.

quote:

Op donderdag 29 oktober 2015 21:04 schreef LompeHork het volgende:

Tevens 11^e bakje inmiddels (maar dan nu Nespresso, omdat thuis)

Jij en LV moeten vast en zeker wilde avonden hebben zo te horen

quote:

Op vrijdag 30 oktober 2015 08:14 schreef d4v1d het volgende:

[..]

Jij en LV moeten vast en zeker wilde avonden hebben zo te horen

Jahoor, helemaal strak van de cafeïne

Tevens derde bakje van de laatste werkdag van de week.