[Centraal] Medicatie bij psychische klachten #20

quote:

Op maandag 1 mei 2017 20:44 schreef Nijna het volgende:
Als ik op het farmacotherapeutisch kompas kijk is 100 mg wel de maximale dosering.
En duizeligheid en hallucineren staat wel bij bijwerkingen.

Dat de bijwerkingen door je autisme komen lijkt me niet zo waarschijnlijk. Het zou maar zo met de verhoging te maken kunnen hebben. Als je je minder goed voelt zou ik het zeker weer aankaarten en het niet zomaar af laten schuiven op autisme... en desnoods weer terug naar 80mg... Sterkte!

Bedankt voor je reactie.
Ik ga gewoon de arts een mail sturen. Dat ik weer terug wil naar 80 mg.

quote:

Op maandag 1 mei 2017 21:12 schreef summer2bird het volgende:

[..]

Bedankt voor je reactie.
Ik ga gewoon de arts een mail sturen. Dat ik weer terug wil naar 80 mg.

Sinds wanneer slik je 100 mg? Misschien verdwijnen die (mogelijke) bijwerkingen nog.

Edit.

quote:

Op maandag 1 mei 2017 21:24 schreef kuolema het volgende:

[..]

Sinds wanneer slik je 100 mg? Misschien verdwijnen die (mogelijke) bijwerkingen nog.

Een maandje nu.

quote:

Op maandag 1 mei 2017 21:37 schreef summer2bird het volgende:

[..]

Een maandje nu.

Dan heb je het wel lang genoeg aangekeken vind ik.

quote:

Op maandag 1 mei 2017 21:38 schreef kuolema het volgende:

[..]

Dan heb je het wel lang genoeg aangekeken vind ik.

Echt wel. En dan heb ik nog niet eens de misselijkheid en jeuk genoemt

[ Bericht 100% gewijzigd door AnneLo op 03-05-2017 21:28:03 ]

Hoi allemaal,

Een van de medicatie die ik gebruik is Fluoxetine (prozac) en ik vroeg me af of hier meer mensen zijn die dat goedje slikken? En zo ja, krijgen jullie er ook zo'n maagpijn van? Maagbeschermer verlicht wel, maar de pijn kan soms echt erg opspelen (dat ik al ineen krimp bij het doorslikken van speeksel).
(ik moet eerlijk zeggen dat de maagpijn misschien ook kan komen van de andere medicatie (haldol, abilify, akineton. En natuurlijk de maagbeschermer, maar die is vast niet de dader).

En als er meer mensen zijn met maagklachten van medicatie, wat doen jullie er tegen?
Soms drink ik lauwe thee met heel veel melk, maar dat valt soms ook echt verkeerd.

Bedankt voor het meedenken!

quote:

Op vrijdag 5 mei 2017 21:31 schreef ChildoftheStars het volgende:
Hoi allemaal,

Een van de medicatie die ik gebruik is Fluoxetine (prozac) en ik vroeg me af of hier meer mensen zijn die dat goedje slikken? En zo ja, krijgen jullie er ook zo'n maagpijn van? Maagbeschermer verlicht wel, maar de pijn kan soms echt erg opspelen (dat ik al ineen krimp bij het doorslikken van speeksel).
(ik moet eerlijk zeggen dat de maagpijn misschien ook kan komen van de andere medicatie (haldol, abilify, akineton. En natuurlijk de maagbeschermer, maar die is vast niet de dader).

En als er meer mensen zijn met maagklachten van medicatie, wat doen jullie er tegen?
Soms drink ik lauwe thee met heel veel melk, maar dat valt soms ook echt verkeerd.

Bedankt voor het meedenken!

Ik slik ook prozac en krijg daar ook last van (eigenlijk van alle AD wel) maar bij mij werkt de 40mg omeprazol wel goed. Welke krijg jij?

quote:

Op zaterdag 6 mei 2017 13:28 schreef Franknfurter het volgende:

[..]

Ik slik ook prozac en krijg daar ook last van (eigenlijk van alle AD wel) maar bij mij werkt de 40mg omeprazol wel goed. Welke krijg jij?

Ook omeprazol, ook 40mg. Misschien stelt mijn maag zich aan

quote:

Op zaterdag 6 mei 2017 13:37 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Ook omeprazol, ook 40mg. Misschien stelt mijn maag zich aan

Nouja, als jij die klachten hebt heb jij die klachten heel simpel. Maar ik zou ook zeker even kijken naar de andere medicatie, wat die voor effect heeft op je maag.

quote:

Op zaterdag 6 mei 2017 17:05 schreef Franknfurter het volgende:

[..]

Nouja, als jij die klachten hebt heb jij die klachten heel simpel. Maar ik zou ook zeker even kijken naar de andere medicatie, wat die voor effect heeft op je maag.

Eigenlijk ben ik daar nogal bang voor, gezien het heel lang heeft geduurd voordat ik de juiste combi te pakken had. Maandag moet ik naar de psychiater, dus dan bespreek ik het met hem

Ik heb fluoxetine geslikt, maar daar nooit maagpijn van gehad.
Maar het kan ook wisselwerking van bepaalde middelen zijn. Lijkt me heel goed om met je psychiater te bespreken.
Jij hebt er last van en het klinkt erg ongemakkelijk, dus ik zou het zeker bespreken.

Sinds anderhalf jaar (ik zag het net toen ik terug zat te lezen) ben ik aan het afbouwen met de tranylcypromine (parnate). Nog 10 mg nu (ik zat op 50 mg dus heel langzaam afgebouwd). Als het goed blijft gaat, dan gaan ik voor de zomervakantie helemaal stoppen na bijna 4,5 jaar. So far so good...
Ondanks hobbels op de weg en daardoor ook wel mindere periodes, blijft mijn stemming vrij stabiel eigenlijk. Het zou wel heel erg super zijn als het zonder lukt .

quote:

Op zaterdag 6 mei 2017 21:32 schreef Nijna het volgende:
Ik heb fluoxetine geslikt, maar daar nooit maagpijn van gehad.
Maar het kan ook wisselwerking van bepaalde middelen zijn. Lijkt me heel goed om met je psychiater te bespreken.
Jij hebt er last van en het klinkt erg ongemakkelijk, dus ik zou het zeker bespreken.

Ja Ga ik zeker ook doen!

quote:

Sinds anderhalf jaar (ik zag het net toen ik terug zat te lezen) ben ik aan het afbouwen met de tranylcypromine (parnate). Nog 10 mg nu (ik zat op 50 mg dus heel langzaam afgebouwd). Als het goed blijft gaat, dan gaan ik voor de zomervakantie helemaal stoppen na bijna 4,5 jaar. So far so good...
Ondanks hobbels op de weg en daardoor ook wel mindere periodes, blijft mijn stemming vrij stabiel eigenlijk. Het zou wel heel erg super zijn als het zonder lukt .

Wat fijn dat het zo goed gaat met afbouwen. Ik hoop voor je dat het je helemaal gaat lukken. Als ik je zo lees, zit het wel goed. Zet hem op

Beetje een lastige vraag, maar als er ervaringdeskundigen zijn zullen ze hier zitten: ik besef me steeds meer hoe ik aan elkaar hang van zelfbeschermingsmechanismes om afwijzing te voorkomen/goedkeuring te krijgen, en wil weer wat dichter bij mijn 'echte' zelf komen, pijnlijke emoties gewoon aangaan etc.
Nu vraag ik me alleen ineens af of dat überhaupt wel mogelijk is zolang ik aan antidepressiva (welbutrin) zit. Is het mogelijk je moeilijke gevoelens onder ogen te zien en te verwerken als je ze eigenlijk dag in dag uit verdooft met medicatie?

quote:

Op donderdag 11 mei 2017 15:34 schreef Maartel het volgende:
Beetje een lastige vraag, maar als er ervaringdeskundigen zijn zullen ze hier zitten: ik besef me steeds meer hoe ik aan elkaar hang van zelfbeschermingsmechanismes om afwijzing te voorkomen/goedkeuring te krijgen, en wil weer wat dichter bij mijn 'echte' zelf komen, pijnlijke emoties gewoon aangaan etc.
Nu vraag ik me alleen ineens af of dat überhaupt wel mogelijk is zolang ik aan antidepressiva (welbutrin) zit. Is het mogelijk je moeilijke gevoelens onder ogen te zien en te verwerken als je ze eigenlijk dag in dag uit verdooft met medicatie?

Zoals ik het altijd heb meegekregen van mijn behandelaren is het niet wenselijk om een dermate hoge dosering te hebben dat je niks meer voelt. De AD is er om de diepe dalen weg te halen zodat je niet steeds in crisis verkeert en juist wat energie en ruimte krijgt om te werken aan de problemen die eronder liggen. Ik zou dus even gaan praten met de persoon die jou je AD voorschrijft hoe hij dit ziet.

Edit: en verder zijn je problemen zo op het eerste gezicht heel herkenbaar voor mij. Dus kan ik je ook uit ervaring vertellen dat als je die emoties eenmaal wel weer gaat voelen ze veel te heftig lijken in het begin, daar zul je echt even tegen moeten knokken (samen met een professional natuurlijk!).

quote:

Op donderdag 11 mei 2017 16:14 schreef Franknfurter het volgende:

[..]

Zoals ik het altijd heb meegekregen van mijn behandelaren is het niet wenselijk om een dermate hoge dosering te hebben dat je niks meer voelt. De AD is er om de diepe dalen weg te halen zodat je niet steeds in crisis verkeert en juist wat energie en ruimte krijgt om te werken aan de problemen die eronder liggen. Ik zou dus even gaan praten met de persoon die jou je AD voorschrijft hoe hij dit ziet.

Edit: en verder zijn je problemen zo op het eerste gezicht heel herkenbaar voor mij. Dus kan ik je ook uit ervaring vertellen dat als je die emoties eenmaal wel weer gaat voelen ze veel te heftig lijken in het begin, daar zul je echt even tegen moeten knokken (samen met een professional natuurlijk!).

Ik voel zeker niet niets, heb een lage dosering, maar 't haalt absoluut de randjes eraf, en er zijn wel eens momenten dat ik spanning/onrust voel waarvan ik wéét dat het voortkomt uit emotie, maar dat t me heel moeilijk lukt bij die emotie te komen.
Bij een zielige film of feelgood televisie is er werkelijk niets nodig om me in tranen te hebben, dus wellicht ligt die blokkade minder aan de meds en meer aan een leven lang 'sterk moeten zijn'.

Misschien is t ook wel oke zo, het idee begint me alleen steeds meer tegen te staan dat medicijnen vooral symptoombestrijding zijn, zonder eerst even te kijken wat nou eigenlijk de oorzaak van somberheid/angst is.
Maar destijds was ik ook wel dusdanig in constante staat van paniek dat er met therapie ook niet echt veel mogelijk was.

quote:

Op donderdag 11 mei 2017 16:26 schreef Maartel het volgende:

[..]

Ik voel zeker niet niets, heb een lage dosering, maar 't haalt absoluut de randjes eraf, en er zijn wel eens momenten dat ik spanning/onrust voel waarvan ik wéét dat het voortkomt uit emotie, maar dat t me heel moeilijk lukt bij die emotie te komen.
Bij een zielige film of feelgood televisie is er werkelijk niets nodig om me in tranen te hebben, dus wellicht ligt die blokkade minder aan de meds en meer aan een leven lang 'sterk moeten zijn'.

Misschien is t ook wel oke zo, het idee begint me alleen steeds meer tegen te staan dat medicijnen vooral symptoombestrijding zijn, zonder eerst even te kijken wat nou eigenlijk de oorzaak van somberheid/angst is.
Maar destijds was ik ook wel dusdanig in constante staat van paniek dat er met therapie ook niet echt veel mogelijk was.

Als je het zo vertelt lijkt het me inderdaad dat het meer te maken heeft met een constante staat van sterk moeten zijn. Als je er nu wat meer vertrouwen in hebt zou ik je zeker aanraden om een goede therapeut te zoeken om je daarbij te helpen

quote:

Op donderdag 11 mei 2017 16:27 schreef Franknfurter het volgende:

[..]

Als je het zo vertelt lijkt het me inderdaad dat het meer te maken heeft met een constante staat van sterk moeten zijn. Als je er nu wat meer vertrouwen in hebt zou ik je zeker aanraden om een goede therapeut te zoeken om je daarbij te helpen

Zal binnenkort het balletje eens opgooien!
Mijn huidige therapeut wilde eigenlijk juist de boel afronden omdat ik een erg sterk 'ik ben nooit goed genoeg'-gevoel van huis uit heb meegekregen en ze 't idee had dat verder therapieën alleen maar het idee voedt dat er heel veel aan me mankeert, wat volgens haar reuze meevalt.
Zit ook wel wat in natuurlijk, als je van jongs af aan al van dokter naar dokter gesleept ben is t op een gegeven moment ook wel goed om eens te merken wat je op eigen kracht kunt ipv maar te blijven 'doktoren'.

Maartel, ik vraag me af of je niet anders tegen de medicatie aan kan kijken.
Symptoombestrijding klinkt nogal negatief, misschien kan je het ook als steuntje in de rug zien...
Het dempt misschien wel wat, als ik het zo lees heeft het geholpen om niet meer steeds in staat van paniek te zijn en dat geeft weer ruimte om andere dingen aan te pakken (denk ik).

Het kan ook helpen om je in elk geval tijdelijk even redelijk "normaal" te voelen. Soms moet je dingen gewoon ervaren/uitproberen voor je erin kunt gaan geloven, dat het wel beter kan en dat er wel een beter bestaat.

quote:

Op donderdag 11 mei 2017 20:54 schreef Nijna het volgende:
Maartel, ik vraag me af of je niet anders tegen de medicatie aan kan kijken.
Symptoombestrijding klinkt nogal negatief, misschien kan je het ook als steuntje in de rug zien...
Het dempt misschien wel wat, als ik het zo lees heeft het geholpen om niet meer steeds in staat van paniek te zijn en dat geeft weer ruimte om andere dingen aan te pakken (denk ik).

Oja, absoluut, en destijds was het ws. een hele goede keuze (al zat ik toen volgens mij vooral in een heel diep dal omdat ik vlak ervoor medicatie had gekregen die héél verkeerd viel).
Maar het zorgt afentoe wel voor twijfel in hoeverre ik nu echt dingen beleef en voel zoals ik ze 'normaal gesproken' zou voelen, omdat er altijd een medicatie-filtertje overheen zit.

't speelt gewoon afentoe in mijn hoofd.. ik heb de laatste jaren enorme sprongen vooruit gemaakt.. als ik nu met medicatie zou stoppen zou ik dan terug bij af zijn of het inmiddels wel op eigen kracht aankunnen?
Zeker omdat steeds duidelijk wordt dat veel diagnoses ws meer voortkomen uit mogelijk Munchhausen v moeder dan dat er echt zoveel aan me mankeert.. en een heel leven proberen een vierkantje van mezelf te maken terwijl ik gewoon een cirkeltje ben (bij wijze van spreken).
't is een beetje een mini-identiteitscrisis.. in hoeverre ben ik mezelf nog met die medicatie?
Misschien ben ik ook wel meer mezelf dan zonder, maar dan nog heeft íets tot de klachten geleid waar ik als kind nog geen last van had.. Zijn er dan geen gezondere manieren om het aan te pakken dan te verdoven met medicatie?

Maartel, hoe lang slik je die medicatie nu dan?
Misschien kan je wel (rustig aan!) afbouwen proberen, maar dat zou ik dan wel onder begeleiding doen.

Dat je je op een gegeven moment af gaat vragen of het zonder kan, klinkt bekend.
En als je zelf het gevoel hebt dat het wellicht ook zonder kan, dan lijkt het me goed om dat te bespreken.

Ik ben sinds anderhalf jaar aan het afbouwen (volgens mij is zo'n slakkentempo niet heel gebruikelijk maar tot nu toe werkt het wel). Ik heb het gevoel dat het nu wel zonder zou moeten kunnen. We zullen zien, so far so good. Laatste stap waarschijnlijk voordat de kinderen zomervakantie krijgen .

Even een vraagje: wat doen jullie wanneer je hele hevige buikloop hebt voor een paar dagen? Inmiddels woon ik sinds woensdag op de WC en dat komt natuurlijk de opname van mijn medicatie ten goede (de pil wordt er immers ook minder veilig door) en ik wilde de psychiater erover mailen, alleen bedenk me net dat het zaterdag is (beetje warrig van de koorts). Heeft iemand tips?

(Op zich niet erg als de AD wat minder doet. Dan schommel ik meer in de extremen van mijn stemming. Alleen ben ik een beetje bang voor de antipsychotica en het weer krijgen van wanen, paranoïde denken en psychoses)

[ Bericht 23% gewijzigd door ChildoftheStars op 26-08-2017 08:31:55 ]

quote:

Op zaterdag 26 augustus 2017 07:18 schreef ChildoftheStars het volgende:
Even een vraagje: wat doen jullie wanneer je hele hevige buikloop hebt voor een paar dagen? Inmiddels woon ik sinds woensdag op de WC en dat komt natuurlijk de opname van mijn medicatie ten goede (de pil wordt er immers ook minder veilig door) en ik wilde de psychiater erover mailen, alleen bedenk me net dat het zaterdag is (beetje warrig van de koorts). Heeft iemand tips?

(Op zich niet erg als de AD wat minder doet. Dan schommel ik meer in de extremen van mijn stemming. Alleen ben ik een beetje bang voor de antipsychotica en het weer krijgen van wanen, paranoïde denken en psychoses)

Kun je die afdeling niet even vragen anders? Waar je ook kan bellen voor crisis? Of de apotheek van het ziekenhuis of HAP. Zaterdag geopend. Als het je gerust stelt.

Ik heb het meerdere keren gehad in de kliniek en toen is er nooit wat aan gedaan.

Slik je ook lithium? Want dan is het wel belangrijk om je zoutdinges op peil te houden ivm vergiftiging.