R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Wat voor invloed heeft dat op jouw angstklachten gehad? En hoeveel uren in de week ben je van plan om nu te gaan werken?quote:Op maandag 21 september 2015 19:02 schreef Elvi het volgende:
[..]
Ik werk er niet. Ik heb er 3 jaar geleden gewerkt. Wel is er vorige week een sollicitatie richting een callcenter gegaan en ik wacht nog op antwoord
Ehm... ja ik vond het niks maar goed het levert wel weer geld op.
Ik zoek een baan van 32-40 uur in de week.quote:
[..]
Wat voor invloed heeft dat op jouw angstklachten gehad? En hoeveel uren in de week ben je van plan om nu te gaan werken?
Het heeft wel grote invloed gehad ja. Ik nam alle problemen mee naar huis. De onbeschofte dingen die boze klanten naar me toesmeten nam ik ook persoonlijk op (en ja iedereen zei dat men het niet persoonlijk bedoelde, maar zo voelde het wel op dat moment). Mijn zelfbeschadiging is daar uit de hand gelopen.
Dus ik weet het niet... misschien is het geen goede zet om weer zoiets te gaan doen maar werk is werk. En zonder geld ben je nergens.
Duidelijk. Knap hoor, maar zou goed op je gezondheid letten.quote:
[..]
Ik zoek een baan van 32-40 uur in de week.
Het heeft wel grote invloed gehad ja. Ik nam alle problemen mee naar huis. De onbeschofte dingen die boze klanten naar me toesmeten nam ik ook persoonlijk op (en ja iedereen zei dat men het niet persoonlijk bedoelde, maar zo voelde het wel op dat moment). Mijn zelfbeschadiging is daar uit de hand gelopen.
Dus ik weet het niet... misschien is het geen goede zet om weer zoiets te gaan doen maar werk is werk. En zonder geld ben je nergens.
Maar geen van beide is ook klotequote:Op maandag 21 september 2015 21:09 schreef hardromacore2.0 het volgende:
Geld zonder gezondheid is ook niks...
Ik ben sinds een week bang om naar bed te gaan, ik zie zo tegen het slechte slapen op.
Ik wilde testen hoe het gaat zonder medicijnen - of ik dan uiteindelijk toch in slaap val. Ik ga steeds in eerste instantie zonder medicijnen naar bed, maar pak dan uiteindelijk alsnog wat omdat ik niet in slaap kan komen. En dan val ik wel in slaap maar onrustig, half wakker. Ik vroeg me af of het feit dat ik met hulp wel in slaap kom echt komt door de medicijnen of doordat ik er dan even uit bed ga of ga lezen (om te wachten tot de pillen werken) en daarna dus meer moe of kalm ben. Nou, nu sliep ik om vijf uur nog niet (ook al ging ik net als altijd even uit bed om iets rustigs te doen nadat ik een tijd wakker in bed lag), dus ik heb die flurazepam echt nodig en dus toch weer gebruikt. Na 5,5 uur slaap was ik weer klaarwakker en meteen onrustig.
Anyway, die flurazepam helpt dus wel iets maar niet genoeg en ik heb volgende week een belafspraak met de psychiater. Ik heb ook nog wat mirtazapine liggen, die ga ik ook maar weer gebruiken.
Ik wilde testen hoe het gaat zonder medicijnen - of ik dan uiteindelijk toch in slaap val. Ik ga steeds in eerste instantie zonder medicijnen naar bed, maar pak dan uiteindelijk alsnog wat omdat ik niet in slaap kan komen. En dan val ik wel in slaap maar onrustig, half wakker. Ik vroeg me af of het feit dat ik met hulp wel in slaap kom echt komt door de medicijnen of doordat ik er dan even uit bed ga of ga lezen (om te wachten tot de pillen werken) en daarna dus meer moe of kalm ben. Nou, nu sliep ik om vijf uur nog niet (ook al ging ik net als altijd even uit bed om iets rustigs te doen nadat ik een tijd wakker in bed lag), dus ik heb die flurazepam echt nodig en dus toch weer gebruikt. Na 5,5 uur slaap was ik weer klaarwakker en meteen onrustig.
Anyway, die flurazepam helpt dus wel iets maar niet genoeg en ik heb volgende week een belafspraak met de psychiater. Ik heb ook nog wat mirtazapine liggen, die ga ik ook maar weer gebruiken.
Why are you wearing that stupid man suit?
Even een kleine update:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Hoe gaat het nu eigenlijk tussen jou en je nieuwe spv? Ik neem aan (mag het hopenquote:
[..]
Ik zoek een baan van 32-40 uur in de week.
Het heeft wel grote invloed gehad ja. Ik nam alle problemen mee naar huis. De onbeschofte dingen die boze klanten naar me toesmeten nam ik ook persoonlijk op (en ja iedereen zei dat men het niet persoonlijk bedoelde, maar zo voelde het wel op dat moment). Mijn zelfbeschadiging is daar uit de hand gelopen.
Dus ik weet het niet... misschien is het geen goede zet om weer zoiets te gaan doen maar werk is werk. En zonder geld ben je nergens.) dat je met je huidige meer kan dan met de voorgangers?
Jezus...quote:
Ik ben sinds een week bang om naar bed te gaan, ik zie zo tegen het slechte slapen op.
Ik wilde testen hoe het gaat zonder medicijnen - of ik dan uiteindelijk toch in slaap val. Ik ga steeds in eerste instantie zonder medicijnen naar bed, maar pak dan uiteindelijk alsnog wat omdat ik niet in slaap kan komen. En dan val ik wel in slaap maar onrustig, half wakker. Ik vroeg me af of het feit dat ik met hulp wel in slaap kom echt komt door de medicijnen of doordat ik er dan even uit bed ga of ga lezen (om te wachten tot de pillen werken) en daarna dus meer moe of kalm ben. Nou, nu sliep ik om vijf uur nog niet (ook al ging ik net als altijd even uit bed om iets rustigs te doen nadat ik een tijd wakker in bed lag), dus ik heb die flurazepam echt nodig en dus toch weer gebruikt. Na 5,5 uur slaap was ik weer klaarwakker en meteen onrustig.
Anyway, die flurazepam helpt dus wel iets maar niet genoeg en ik heb volgende week een belafspraak met de psychiater. Ik heb ook nog wat mirtazapine liggen, die ga ik ook maar weer gebruiken.
Gewoon -niet- in slaap kunnen komen lijkt me al helemaal een ramp.
Zelf probeer ik toch altijd de boel te relativeren, maar ik weet notabene uit eigen ervaring hoe wanhopig slapeloosheid een mens kan maken (dan kun je relativeren wat je wilt, slapeloosheid blijft in dat opzicht hopeloos).
Ik val tenminste wel bijna altijd in slaap, heb alleen geen garantie hoe lang ik lang in slaap blijf.
En toch probeer ik er het beste van te maken (heb nu een heel ritme aangeleerd voor wanneer ik weer eens 5u 's morgens beneden zit, een nieuwe gewoonte). Alleen schrijf je dat je ook dat je ten 1e opziet tegen het slapen (je zegt niet precies waartegen...de teleurstelling van het niet in slaap kunnen vallen misschien? Of wie weet ook de verveling omdat er dan niemand wakker is? ) en dat je onrust ervaart (en dat laatste is niet best voor je stemming, maar dat weet je nu denk ik wel).
Enige wat ik je kan vragen is in hoeverre je het mogelijk acht in hoeverre het mogelijk kan zijn dat je onrust en slapeloosheid door gewenning van de flurazepam kan komen (ik dacht dat je beide symptomen ook al had voor gebruik van benzo's? ) en in hoeverre je slechte slapen bij jou sowieso meer een "standaard" iets is.
...of als ik me jouw andere topic herinner (die die je pasgeleden gemaakt hebt in R&P), is het mogelijk dat bij je slechte en onrustige slapen je negatieve ervaringen in het verleden een rol spelen? Misschien dat het daarmee te maken zou kunnen hebben?
damn, 2 uur tikwerk voor 1 post
Begrijp me niet verkeerd hoor, maar ik heb nooit gesnapt, hoe mensen aankomen van AD. Als je weet dat het een bijwerking is, dan ga je toch bewuster eten en sporten?
Het kan best dat ik hiermee te maken ga krijgen, dus ben echt benieuwd.
Het kan best dat ik hiermee te maken ga krijgen, dus ben echt benieuwd.
Zo ben ik ook weer even. Slecht slapen is echt klote als je mentaal al niet fit bent. Veel sterkte kuolema.
Afgelopen nacht ook 4 uur geslapen, drukke dag, met tig dingen tegelijk bezig in het hoofd en op het scherm = het recept om op te branden. Tot nu toe hield ik het nog vol om mijn gewone werkweek te draaien maar zo blijf ik het niet trekken
Vandaag ook bij de behandelaar uitgebreide diagnose besproken, depressie lijkt getriggerd te zijn door bepaalde ervaringen die ik wel herken maar er spelen qua persoonlijkheid ook nog andere zaken waar ik echt wat mee moet en waarvan ik niet in de gaten had dat het zo slecht ging. Leuk man het leven.
@ Child, pas op jezelf en ga meer lief voor jezelf zijn, hoop dat de opname, hoe vervelend ook, daarvoor ruimte geeft..
@ Elvi, denk dat het verstandig van je is dat je rekening houdt met je beroepsomgeving. Ik heb onlangs echt een interne groeikans / promotie laten schieten omdat ik dat nu nooit zou trekken en hoezeer ik daar zelf ook echt een faal gevoel bij heb: je kunt beter herkennen dat iets wellicht niet past en niet meer druk op de hals halen dan toch tegen die eigen kennis ingaan.
Afgelopen nacht ook 4 uur geslapen, drukke dag, met tig dingen tegelijk bezig in het hoofd en op het scherm = het recept om op te branden. Tot nu toe hield ik het nog vol om mijn gewone werkweek te draaien maar zo blijf ik het niet trekken
Vandaag ook bij de behandelaar uitgebreide diagnose besproken, depressie lijkt getriggerd te zijn door bepaalde ervaringen die ik wel herken maar er spelen qua persoonlijkheid ook nog andere zaken waar ik echt wat mee moet en waarvan ik niet in de gaten had dat het zo slecht ging. Leuk man het leven. @ Child, pas op jezelf en ga meer lief voor jezelf zijn, hoop dat de opname, hoe vervelend ook, daarvoor ruimte geeft..
@ Elvi, denk dat het verstandig van je is dat je rekening houdt met je beroepsomgeving. Ik heb onlangs echt een interne groeikans / promotie laten schieten omdat ik dat nu nooit zou trekken en hoezeer ik daar zelf ook echt een faal gevoel bij heb: je kunt beter herkennen dat iets wellicht niet past en niet meer druk op de hals halen dan toch tegen die eigen kennis ingaan.
Ik kom hier ook eens wat meelezen. Hopelijk kan ik hier wat tips vinden om beter met mezelf om te leren gaan of gewoon af en toe wat dingen delen en ervaringen uitwisselen.
In een notedop: Echt depressief vind ik mezelf niet, heb er net een periode ACT-therapie opzitten, dat heeft wel geholpen. Maar ik heb nog steeds het gevoel dat mijn grondstemming gewoon net een stukje onder neutraal zit, in plaats van er boven. Ben me nog aan het bezinnen over verdere stappen of dat ik me er maar gewoon bij neer moet leggen dat ik gewoon zo ben.
In een notedop: Echt depressief vind ik mezelf niet, heb er net een periode ACT-therapie opzitten, dat heeft wel geholpen. Maar ik heb nog steeds het gevoel dat mijn grondstemming gewoon net een stukje onder neutraal zit, in plaats van er boven. Ben me nog aan het bezinnen over verdere stappen of dat ik me er maar gewoon bij neer moet leggen dat ik gewoon zo ben.
Wees welkomquote:
Ik kom hier ook eens wat meelezen. Hopelijk kan ik hier wat tips vinden om beter met mezelf om te leren gaan of gewoon af en toe wat dingen delen en ervaringen uitwisselen.
In een notedop: Echt depressief vind ik mezelf niet, heb er net een periode ACT-therapie opzitten, dat heeft wel geholpen. Maar ik heb nog steeds het gevoel dat mijn grondstemming gewoon net een stukje onder neutraal zit, in plaats van er boven. Ben me nog aan het bezinnen over verdere stappen of dat ik me er maar gewoon bij neer moet leggen dat ik gewoon zo ben.
Vetgedrukte klinkt als dysthyme stoornis? Ik denk dat accepteren dat depressie een belangrijke(re) rol in je leven speelt je wel kan helpen er beter mee om te gaan. Dat wil echter niet zeggen dat je maar moet accepteren dat je altijd depressief zal zijn (wel dat je wsl gevoeliger bent om depressieve gevoelens te krijgen, net zoals de meeste anderen hier).
Zelf heb ik geaccepteerd dat ik vatbaarder ben voor bepaalde psychische dingen, ik hoop voor je dat je wel in staat bent om je vatbaarheden zoveel mogelijk te fixen
Hoe heb je ACT ervaren? Heb heel effe snel gegoogled maar misschien vind je het wel leuk erover te vertellen? En wie weet heeft iemand anders ook wat aan jouw ervaringsverhaal
Ik ben je username niet eerder tegengekomen, dus ken je verder niet enzo
quote:
Even een kleine update:Fijn dat je een goed gesprek hebt gehadSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Ik heb al mijn hele leven moeite met slapen. Soms gaat het wat beter, dan weer slechter. Dat was ook al zo voordat ik met medicijnen begon.quote:[..]
Hoe gaat het nu eigenlijk tussen jou en je nieuwe spv? Ik neem aan (mag het hopen
[quote]
[..]
Jezus...
Gewoon -niet- in slaap kunnen komen lijkt me al helemaal een ramp.
Zelf probeer ik toch altijd de boel te relativeren, maar ik weet notabene uit eigen ervaring hoe wanhopig slapeloosheid een mens kan maken (dan kun je relativeren wat je wilt, slapeloosheid blijft in dat opzicht hopeloos).
Ik val tenminste wel bijna altijd in slaap, heb alleen geen garantie hoe lang ik lang in slaap blijf.
En toch probeer ik er het beste van te maken (heb nu een heel ritme aangeleerd voor wanneer ik weer eens 5u 's morgens beneden zit, een nieuwe gewoonte). Alleen schrijf je dat je ook dat je ten 1e opziet tegen het slapen (je zegt niet precies waartegen...de teleurstelling van het niet in slaap kunnen vallen misschien? Of wie weet ook de verveling omdat er dan niemand wakker is? ) en dat je onrust ervaart (en dat laatste is niet best voor je stemming, maar dat weet je nu denk ik wel).
Enige wat ik je kan vragen is in hoeverre je het mogelijk acht in hoeverre het mogelijk kan zijn dat je onrust en slapeloosheid door gewenning van de flurazepam kan komen (ik dacht dat je beide symptomen ook al had voor gebruik van benzo's? ) en in hoeverre je slechte slapen bij jou sowieso meer een "standaard" iets is.
...of als ik me jouw andere topic herinner (die die je pasgeleden gemaakt hebt in R&P), is het mogelijk dat bij je slechte en onrustige slapen je negatieve ervaringen in het verleden een rol spelen? Misschien dat het daarmee te maken zou kunnen hebben?
damn, 2 uur tikwerk voor 1 post
Ik zie op tegen de gedachtenstroom die altijd komt als ik in bed lig, tegen de rusteloosheid en emoties die daarmee gepaard gaan (angst, spanning/zenuwen, schaamte, woede) en tegen het vele dromen en daarbij half wakker zijn (dat is vermoeiend en vervelend). Ik denk veel aan nare dingen, dat kan van alles zijn, recente gebeurtenissen maar ook dingen van langer geleden, of fantasieėn. Het zijn vaak dezelfde dingen die steeds terugkomen.Why are you wearing that stupid man suit?
Je kunt diėten en sporten wat je wilt maar dat betekent niet per se dat je gewichtstoename voorkomt. De oorzaak ligt vaak niet alleen bij meer eetlust maar bij flinke veranderingen in het metabolisme, vooral bij antipsychotica. Zoek er maar eens wat over op.quote:Op dinsdag 22 september 2015 17:50 schreef Gray het volgende:
Begrijp me niet verkeerd hoor, maar ik heb nooit gesnapt, hoe mensen aankomen van AD. Als je weet dat het een bijwerking is, dan ga je toch bewuster eten en sporten?
Het kan best dat ik hiermee te maken ga krijgen, dus ben echt benieuwd.
Why are you wearing that stupid man suit?
Uiteindelijk blijft het toch een kwestie van input-output?quote:
[..]
Je kunt diėten en sporten wat je wilt maar dat betekent niet per se dat je gewichtstoename voorkomt. De oorzaak ligt vaak niet alleen bij meer eetlust maar bij flinke veranderingen in het metabolisme, vooral bij antipsychotica. Zoek er maar eens wat over op.
Al weet ik wel dat bepaalde medicatie invloed heeft op vetopslag, nu ik erover nadenk. Maar dan blijft het zo dat je teveel vet opneemt, lijkt me.
En als je metabolisme verandert, dan zou misschien ook je dieet moeten veranderen. Op het moment heb ik geen zin in het uitzoeken, maar wellicht later. Zeker weten dat ik het uitpluis wanneer ik zelf zoiets zou krijgen.
Klopt. Moet ook maar zo gaan slapen, anders blijf ik uitstellenquote:
[..]
Fijn dat je een goed gesprek hebt gehad
Die gedachtenstroom met die nare gedachtes over gebeurtenissen, spelen die een rol bij je eigenwaarde?quote:[..]
Ik heb al mijn hele leven moeite met slapen. Soms gaat het wat beter, dan weer slechter. Dat was ook al zo voordat ik met medicijnen begon.
Ik zie op tegen de gedachtenstroom die altijd komt als ik in bed lig, tegen de rusteloosheid en emoties die daarmee gepaard gaan (angst, spanning/zenuwen, schaamte, woede) en tegen het vele dromen en daarbij half wakker zijn (dat is vermoeiend en vervelend). Ik denk veel aan nare dingen, dat kan van alles zijn, recente gebeurtenissen maar ook dingen van langer geleden, of fantasieėn. Het zijn vaak dezelfde dingen die steeds terugkomen.
Die fantasieėn zijn (zou ik denken) meer een uiting van je innerlijk, van wat er in je speelt, meer een gevolg dan een oorzaak (ook al kan het in principe wel een cirkeltje worden).
Dit kan veel uitmaken
Er zijn hormonen en waarschijnlijk ook kunstmatige middelen die het echt onmogelijk kunnen maken om op gewicht te blijven.quote:Op dinsdag 22 september 2015 23:11 schreef Gray het volgende:
[..]
Uiteindelijk blijft het toch een kwestie van input-output?
Al weet ik wel dat bepaalde medicatie invloed heeft op vetopslag, nu ik erover nadenk. Maar dan blijft het zo dat je teveel vet opneemt, lijkt me.
En als je metabolisme verandert, dan zou misschien ook je dieet moeten veranderen. Op het moment heb ik geen zin in het uitzoeken, maar wellicht later. Zeker weten dat ik het uitpluis wanneer ik zelf zoiets zou krijgen.
Cortisol is zo'n voorbeeld, stofje wat vrij komt bij stress, en soms door een overactieve hypofyse bijvoorbeeld. Als je heel lang een te hoge cortisol waarde hebt krijg je meer vetopslag en dan vooral rond je buik en een bolle toet.
Sorry dat ik hier zomaar binnen kom vallen. Lees soms mee.
Ik heb hier helaas ook ervaring mee. Eerst heb je het niet door, denk je dat je gewoon trek hebt. Maar je hebt ook trek als je genoeg op hebt. Enorme onweerstaanbare trek.... Stel je voor een verjaardag met een volle tafel lekkere dingen of een bbq met eindeloos veel eten. Normaal stop ik als ik echt vol zit, maar toen kon ik blijven eten. En dan kun je op normale dagen prima de boel onder controle hebben, 1 weekend vakantie en hop een halve kg er aan... (die er niet zomaar af ging)quote:
Begrijp me niet verkeerd hoor, maar ik heb nooit gesnapt, hoe mensen aankomen van AD. Als je weet dat het een bijwerking is, dan ga je toch bewuster eten en sporten?
Het kan best dat ik hiermee te maken ga krijgen, dus ben echt benieuwd.
Nu kon ik ook niet echt sporten toen (te druk voor me) en ben ik vrouw en 45 (dan is t lastiger ivm leeftijd en overgang enz) Mannen kunnen trouwens makkelijker afvallen, dat zit in de genen
Kennen jullie dat, dat je van alles wil doen maar moeite hebt om ergens aan te beginnen? Dat je liever onder je dekentje op de bank kruipt. En dan ook voor leuke dingen zoals muziek maken en andere hobbys. Ik vermoed dat het een kenmerk van depressie is, maar zeker ben ik niet. Heb t al jaren en dacht dat het burnout achtig was.
Ik heb gister op tijd (als in, voordat ik ging slapen, en niet pas na een poging) flurazepam genomen en sliep vrij snel en heb 8 uur goed geslapen 
Ben nog wel moe though.
Ben nog wel moe though.Ja, dat doen ze. Herinneren me aan hoe miserabel ik ben en hoe stom anderen me vinden.quote:
[..]
Klopt. Moet ook maar zo gaan slapen, anders blijf ik uitstellen
[..]
Die gedachtenstroom met die nare gedachtes over gebeurtenissen, spelen die een rol bij je eigenwaarde?
Die fantasieėn zijn (zou ik denken) meer een uiting van je innerlijk, van wat er in je speelt, meer een gevolg dan een oorzaak (ook al kan het in principe wel een cirkeltje worden).
Dit kan veel uitmaken
Why are you wearing that stupid man suit?
Pff herkenbaar verhaal, hik zelf ook al tijden lang tegen een depressie aan en misschien moet k ook eens de huisarts / psycholoog op gaan zoeken.quote:Op dinsdag 15 september 2015 12:14 schreef NagChampa het volgende:
Begin van het jaar is bij mij de bom gebarsten. Het ging al een tijd niet echt lekker. Kon mijn rust niet meer vinden, begon me steeds meer terug te trekken van het gezin. Begon eigenlijk een eigen leven te leiden buiten het gezin om. Het draaide toch wel door, ik was niet nodig voor mijn gevoel.
Ik had nergens meer zin in, ik snapte mijn vrouw en kinderen niet meer en zij snapte mij ook niet meer. Had alleen maar behoefte om alleen te zijn en geen verplichtingen meer. Om vervolgens te verdrinken in mijn gedachten, angsten en verdriet.
Doordat ik me afsloot van het gezin, voelde ik me steeds meer eenzaam. Had steeds meer het gevoel dat ik er niet meer toe doe. Ze waren voor mijn gevoel beter af zonder mij. Had nog wel energie om me groot te houden tegenover de buitenwereld, maar ook dat werd steeds zwaarder.
Kreeg steeds meer het gevoel dat niemand meer op mij zat te wachten. Sprak niet meer af met vrienden omdat ik hen toch maar tot last zou zijn. Zo gezellig ben ik nou ook weer niet. Waarom zouden ze in vredesnaam met mij af willen spreken? Op het werk steeds meer het gevoel dat ik het niet goed genoeg deed. Elke keer bang dat ik een fout had gemaakt.
De angsten werden steeds groter. Ik was zo bang om te falen, dat ik uiteindelijk alleen nog maar naar mijn beeldscherm staarde., mijn tijd gewoon uitzat. Totdat ik op een ochtend helemaal niks meer kon. Mijn wekker ging af, maar kon de kracht niet meer vinden om mijn arm optillen zodat ik hem kon uitzetten. Uiteindelijk heeft mijn vrouw de wekker uitgezet en mijn naar de huisarts “gesleept”.
Diagnose was duidelijk; depressie. Ik moest zo snel mogelijk hulp krijgen.
Ondertussen heb ik al enkele maanden hulp. Heb het gevoel dat het wel wat beter gaat. Ben weer onderdeel geworden van het gezin, doe weer mee met de opvoeding van de kinderen en begin ook weer closer te worden met mijn vrouw. De kinderen geven aan dat ze me een lievere papa vinden dan voordat ik ziek werd.
Maar toch blijf ik een gevoel houden, het gevoel van er niet toe doen. Heb nog altijd het idee dat ze beter af zijn zonder mij. Voel me ook nog steeds teleurgesteld in mezelf. Dat ik na zoveel maanden nog steeds niets kan. De standaard dingen lukt nog wel, maar het kost zoveel moeite en energie dat ik daarna opgebrand ben.
Weet het gewoon niet meer. Kan niet echt genieten van het leven. De toekomst is grauw en kil. Vraag me ook af of het ooit nog goed komt. Ze zeggen van wel, maar ik kan / wil het niet geloven.
Weet niet waarom ik dit deel. Misschien om mijn verhaal een keer op papier te zetten, misschien om mijn ervaring te delen.
Sterkte
Childhood is over the moment you know you're going to die.
'Snelwegen verbreden om files op te lossen? Dat is zoals de broeksriem losser maken tegen obesitas'
'Snelwegen verbreden om files op te lossen? Dat is zoals de broeksriem losser maken tegen obesitas'
Cortisol wordt door sporten ook weer verminderd, evenals stress, schijnt. En dat maakt de output weer hoger.quote:
[..]
Er zijn hormonen en waarschijnlijk ook kunstmatige middelen die het echt onmogelijk kunnen maken om op gewicht te blijven.
Cortisol is zo'n voorbeeld, stofje wat vrij komt bij stress, en soms door een overactieve hypofyse bijvoorbeeld. Als je heel lang een te hoge cortisol waarde hebt krijg je meer vetopslag en dan vooral rond je buik en een bolle toet.
Sorry dat ik hier zomaar binnen kom vallen. Lees soms mee.
Ah, die onophoudelijke honger kan ik me wat bij voorstellen. Een beetje als stoppen met roken.quote:
[..]
Ik heb hier helaas ook ervaring mee. Eerst heb je het niet door, denk je dat je gewoon trek hebt. Maar je hebt ook trek als je genoeg op hebt. Enorme onweerstaanbare trek.... Stel je voor een verjaardag met een volle tafel lekkere dingen of een bbq met eindeloos veel eten. Normaal stop ik als ik echt vol zit, maar toen kon ik blijven eten. En dan kun je op normale dagen prima de boel onder controle hebben, 1 weekend vakantie en hop een halve kg er aan... (die er niet zomaar af ging)
Nu kon ik ook niet echt sporten toen (te druk voor me) en ben ik vrouw en 45 (dan is t lastiger ivm leeftijd en overgang enz) Mannen kunnen trouwens makkelijker afvallen, dat zit in de genen
Tenzij je cortisol spiegel echt overhoop ligt, dan heb je de energie niet om te sporten.quote:
[..]
Cortisol wordt door sporten ook weer verminderd, evenals stress, schijnt. En dat maakt de output weer hoger.
[..]
Ah, die onophoudelijke honger kan ik me wat bij voorstellen. Een beetje als stoppen met roken.
Ja! Absoluut!quote:
Kennen jullie dat, dat je van alles wil doen maar moeite hebt om ergens aan te beginnen? Dat je liever onder je dekentje op de bank kruipt. En dan ook voor leuke dingen zoals muziek maken en andere hobbys. Ik vermoed dat het een kenmerk van depressie is, maar zeker ben ik niet. Heb t al jaren en dacht dat het burnout achtig was.
Bij mij betekent dit dat ik zoveel aan m'n hoofd heb, dat ik zoveel heb waar ik nog aan moet beginnen, dat ik er uiteindelijk maar voor kies om maar helemaal niks te doen en dan ga ik vooral vetgedrukte doen (omdat dit mij de beste afleiding geeft en ik dus niet meer aan al die dingen hoef te denken).
Gister was echt zo'n dag voor mij, is gister ook weinig uit m'n handen gekomen en ik ging ook veel te laat naar bed (ik werk al jaren aan het zo stabiel mogelijk houden van m'n dag-nachtritme en dat gaat de laatste tijd wel steeds beter, maar zodra er "ruis" is en/of er speelt veel wat in mijn hoofd blijft hangen, dan is dat ritme makkelijk weer weg en gaat m'n hele ritme weer naar de shit. Heb tijden gehad dat ik opstond en net op tijd was voor het avondeten)
Bij mij is dat denk ik meer iets ADHD-achtigs(?) (10 dingen tegelijk doen en willen doen en niks komt af), waarmee ik niet uitsluit dat depressie een soortgelijk effect zou kunnen hebben.
[ Bericht 4% gewijzigd door magnetronkoffie op 23-09-2015 12:55:32 ]
Wel eens geoefend op je hoofd leeg maken zoals bij mindfullness en yoga? Ik gebruik dat nu om te gaan slapen. Dan ga ik op mn spieren letten en proberen die allemaal te ontspannen.quote:
Ik heb gister op tijd (als in, voordat ik ging slapen, en niet pas na een poging) flurazepam genomen en sliep vrij snel en heb 8 uur goed geslapen
[..]
Ja, dat doen ze. Herinneren me aan hoe miserabel ik ben en hoe stom anderen me vinden.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |