Algemeen Complotten-topic #14

Hier:

quote:

Op woensdag 2 september 2015 15:44 schreef Aguia het volgende:

[..]

Bij dezen een artikel uit de Huffington Post:

http://www.huffingtonpost(...)y-law_b_3716826.html

Uit het artikel:

''Following the Russian Revolution, the regime under Lenin formally legalized homosexual acts (along with divorce and abortion), but Stalin criminalized them in 1933. So they would remain until 1993: officially illegal, yet tolerated on and off, depending on those in power.''

Maar aangezien het woordje ''acts'' niet volstaat, bij dezen nog enkele aanvullende bronnen:

http://www.anu.edu.au/pol(...)mandhomsexuality.htm

http://www.docstoc.com/do(...)in-Bolshevik-Russia# onder het kopje ''changes between men & women'' staat:

''There was more equality between the sexes and people were free to chose who they had sexual relations with/able to decide was there partner.''

Daar staat nog steeds niets over homohuwelijken.
Sexual acts /sexual relations is niet hetzelfde als een huwelijk.

quote:

Op woensdag 2 september 2015 15:49 schreef Chewie het volgende:

[..]

Ja die informatie had ik ook al wel gevonden, maar daar staat niks over een legaal homohuwelijk.

Verder is het wel duidelijk dat communisme en homoseksualiteit nu niet echt goed bij elkaar passen. De aangevoerde argumenten dat dit wel zo zou zijn komen voornamelijk uit de koker van de gek McCarthy

Nu niet direct meer idd, sinds Stalin het als illegaal aanmerkte. Toen weer legaal onder Jeltsin

[ Bericht 100% gewijzigd door Aguia op 02-09-2015 16:19:00 ]

quote:

Op woensdag 2 september 2015 16:16 schreef Copycat het volgende:
Daar staat nog steeds niets over homohuwelijken.
Sexual acts /sexual relations is niet hetzelfde als een huwelijk.

Mensen hadden meer vrijheid om hun partner te kiezen. Daarnaast wordt het in een adem genoemd met echtscheiding (divorce) en dat lijkt mij geen middel dat gebruikt wordt om een relatie te beëindigen maar juist een huwelijk.

quote:

Op woensdag 2 september 2015 16:25 schreef Aguia het volgende:

Mensen hadden meer vrijheid om hun partner te kiezen. Daarnaast wordt het in een adem genoemd met echtscheiding (divorce) en dat lijkt mij geen middel dat gebruikt wordt om een relatie te beëindigen maar juist een huwelijk.

Ik vermoedde al dat dit je redenatie was. Het zijn echter drie losstaande feiten die toegestaan werden onder Lenin. Je eigen partner mogen kiezen, mogen scheiden, abortus mogen plegen.

En een partner is natuurlijk niet per se een echtgenoot/echtgenote.

quote:

Op woensdag 2 september 2015 16:34 schreef Copycat het volgende:

[..]

Ik vermoedde al dat dit je redenatie was. Het zijn echter drie losstaande feiten die toegestaan werden onder Lenin. Je eigen partner mogen kiezen, mogen scheiden, abortus mogen plegen.

En een partner is natuurlijk niet per se een echtgenoot/echtgenote.

Volgens mij gaat het om de zogenaamde sodomie-wetten die betrekking had op seksuele bezigheden in zowel getrouwde als niet getrouwde stellen?

quote:

Op woensdag 2 september 2015 16:47 schreef Aguia het volgende:

Volgens mij gaat het om de zogenaamde sodomie-wetten die betrekking had op seksuele bezigheden in zowel getrouwde als niet getrouwde stellen?

Zou kunnen, maar dat betekent nog steeds niet dat toen twee homoseksuelen met elkaar konden trouwen. Enkel dat getrouwde stellen ook anale seks mochten hebben.

quote:

Op maandag 31 augustus 2015 23:30 schreef Aguia het volgende:

[..]

En vandaag de dag zien we al deze dingen geïntegreerd (of zeg maar gerust: door ieders strot gedouwd) worden in de moderne maatschappij. En dan wederom mijn vraag: vanwaar dat gat tussen begin jaren '10 en '20 en plots is het uitgewaaid naar het westen (de ''make love, not war'' campagnes, etc.) Ik probeer die transitie uit te vinden maar het valt nog niet mee. Het enige wat ik momenteel kan vinden als kernwoorden en -namen: Marcus, Freud, Kinsey en nog een paar maar die schieten me even niet te binnen

Op die andere punten kom ik later nog op terug . Anders word het snel een onoverzichtelijke boel. De volgende link zal hopelijk een groot deel van je vragen beantwoorden

Variations of this speech have been delivered to various AIA conferences including the 2000 Conservative University at American University

Waar komen al die dingen vandaan die u deze ochtend gehoord hebt (op de radio)? Het feminisme, de homobeweging, de verzonnen statistieken, de herschreven geschiedenis, de leugens, de eisen en alles wat daarmee verwant is? Waar komen ze vandaan? Voor de eerste keer in de geschiedenis moeten Amerikanen opletten wat ze zeggen, wat ze schrijven of wat ze denken. Ze moeten bang zijn voor elk verkeerd woordgebruik, woorden die gecensureerd worden wegens beledigend, ongevoelig, racistisch, seksistisch of homofoob.

Er waren andere landen, vooral in de 20e eeuw, waar een gelijkaardig fenomeen zich voordeed. We hebben ze altijd bekeken met een mengeling van mededogen en, om eerlijk te zijn, een zeker amusement omdat het ons zo vreemd leek dat mensen überhaupt meehielpen aan een situatie waarbij ze bang moeten zijn om zich ‘te verspreken’. Maar nu zitten we met iets gelijkaardigs in ons land. We vinden dit voornamelijk terug op de campussen maar het verspreidt zich over de ganse maatschappij. Waar komt het vandaan? Wat is het?

We noemen het ‘politiek correct’. De naam dook voor het eerst op als een grap en stond letterlijk in een stripalbum. Nog steeds nemen we het niet zo serieus maar in feite is het dood serieus. Het is de grote ziekte van deze eeuw, een ziekte die tientallen miljoenen mensenlevens geëist heeft in Europa, Rusland, in China, eigenlijk over de ganse wereld. Het is de ziekte genaamd ‘ideologie’. Politiek correct is dus niet grappig, politiek correct is ‘dood’ serieus.

Indien we het analyseren en historisch bekijken vinden we snel waar het juist om gaat: Politieke correctheid is, in feite, cultureel Marxisme. Het is Marxisme vertaald van economische naar culturele termen. Deze tendens gaat niet terug tot in de jaren 1960 met de hippiebeweging en vredesbeweging, neen, deze tendens gaat terug tot aan Wereldoorlog 1. Indien we een vergelijking maken met de grondbeginselen van het ‘Politieke correct denken’ zien we duidelijke parallellen met het klassieke Marxisme.

Eerst en vooral, beide zijn totalitaire ideologieën. Het totalitair karakter van ‘Politiek Correct’ denken is nergens duidelijker terug te vinden dan op de universitaire campussen. Op dit punt lijken vele van die campussen wel op een soort van verdoken Noord Koreaanse enclaves: Wanneer een student of faculteitslid het ook maar aandurft om één van de grenzen, opgezet door feministen of homorechten activisten of de locale zwarte of Latijnse of enig andere “politiek correcte martelaren zelfhulpgroep”, te overschrijden dan begeeft deze overtreder zich, juridisch, op zeer glad ijs.

Alle ideologieën zijn totalitair omdat de essentie van een ideologie (merk op dat ‘conservatief’ strikt genomen, geen ideologie is) bestaat uit een zekere filosofie. Op basis van deze filosofie worden dan bepaalde zaken voor juist aanvaard zoals bvb: de ganse geschiedenis van onze cultuur is er één van de verdrukking van vrouwen. Vermits de realiteit echter anders luidt, moet die realiteit ‘verboden’ worden. Het moet verboden zijn om de realiteit van onze geschiedenis te erkennen. Mensen worden gedwongen om te leven met een leugen en sinds mensen, van naturen uit, moeilijk kunnen leven met een leugen zullen zij, met de nodige omzichtigheid weliswaar, protesteren: “wacht eens even. Dit is een leugen, ik wéét dat het niet waar is”. Er moet dus een zekere druk zijn van hogerhand om mensen te dwingen met een leugen te leven. Daarom leidt ideologie steevast naar de creatie van een totalitaire staat.

Ten tweede: Bij het cultureel Marxisme of Politiek correct denken wordt, net zoals bij het economisch Marxisme, de ganse geschiedenis verklaard door één enkel element. Economisch Marxisme zegt dat de ganse geschiedenis bepaald wordt door het bezit van productiemiddelen. Cultureel Marxisme, of politiek correct denken, zegt dat de volledige geschiedenis bepaald wordt door machtsverhoudingen tussen verschillende groepen. Die groepen worden dan gedefinieerd in termen van ras, sekse, enz. Niets anders telt. Alle literatuur gaat over die ene factor. Alles wat er in het verleden gebeurde gaat over dat ene element.

Ten derde: net zoals in het klassiek economisch Marxisme worden werkers en boeren, a-priori, als ‘goed’ omschreven terwijl andere groeperingen, zoals de bourgeoisie en de kapitaalkrachtigen, sowieso kwaadaardig zijn. In het cultureel Marxisme of politiek correct denken worden sommige groepen als ‘goed’ omschreven – feministen (enkel de feministen, niet-feministische vrouwen zijn onbestaande), zwarten, Spanjaarden, homo’s. Deze groepen worden bestempeld als ‘slachtoffers’ en daarom zijn ze automatisch ‘goed’ ongeacht wat ze doen. Tegelijkertijd worden ‘blanke mannen’ automatisch als ‘slecht’ omschreven: eigenlijk het equivalent van de bourgeoisie in het economisch Marxisme.

Ten vierde: Beide, economisch en cultureel Marxisme, steunen op onteigening. Wanneer de klassieke Marxisten, de communisten, een land overnamen zoals Rusland onteigenden ze de bourgeoisie: alle bezit werd hen ontnomen. Gelijkaardig, wanneer culturele Marxisten een universiteitscampus overnemen, onteigenen zij dmv quota’s en toelatingsvoorwaarden. Wanneer een blanke student met de vereiste kwalificaties de toegang ontzegd werd, ten gunste van een zwarte of Spaanse die minder gekwalificeerd is, dan werd de blanke student onteigend. Gelijkaardige feiten zijn te vinden in onze ganse, hedendaagse maatschappij. Blanke bedrijfsleiders die geen contract krijgen door, laat ons zeggen, zwarten of vrouwen. Dus ‘onteigening’ is een principieel instrument in beide vormen van Marxisme.

En, als laatste punt, beide gebruiken een analytische methode die automatisch de antwoorden verschaft die ze willen. Voor het klassiek Marxisme is dat de Marxistische economie. Voor het cultureel Marxisme is het ‘deconstructie’. In essentie heb je voor deconstructie een tekst nodig, die ontdoe je dan van de oorspronkelijke betekenis om er vervolgens een nieuwe, gewenste, betekenis aan te geven. Zo gaan bvb alle stukken van Shakespeare over de onderdrukking van de vrouw of de bijbel gaat enkel over ras en sekse. Al deze teksten worden dan koren op de molen voor diegene die vinden dat de ganse geschiedenis gaat over “wie heeft macht over wie”. De parallellen tussen het klassieke Marxisme dat we kennen van de oude Sovjet Unie en het culturele Marxisme, dat we vandaag kennen onder de naam ‘politiek correct’ zijn dus zeer herkenbaar.

Deze parallellen zijn echter niet per ongeluk ontstaan. Ze komen niet uit het niets. Het politiek correct denken heeft al een hele geschiedenis achter de rug, een geschiedenis die veel langer is dan de meeste mensen, buiten enkele academici die het fenomeen bestudeerd hebben, denken. De geschiedenis gaat terug tot, zoals ik reeds zei, de eerste wereldoorlog, net zoals zovele ziekteverschijnselen die onze hedendaagse maatschappij en cultuur aantasten.

De Marxistische leer stelt dat, wanneer de grote Europese oorlog kwam (zoals ik naar Europa kwam in 1914), de werkende klasse over gans Europa zal opstaan om vervolgens de regeringen (de bourgeoisie regeringen) omver te werpen. Dit alles omdat de werkende klasse onderling meer gemeenschappelijk kenmerken vertoonden, tot over de nationale grenzen heen, dan dat ze gemeen hadden met de bourgeoisie en leidende klasse in eigen land. 1914 kwam en niets gebeurde. Over gans Europa verzamelden de vastberaden arbeiders zich onder hun eigen nationale vlag om vervolgens elkaar te bevechten aan het front. De Duitse keizer schudde het hand met de leiders van de “Marxistisch Sociaal Democratische partij” en sprak de woorden: “er zijn geen partijen nu, er zijn enkel Duitsers”. In alle Europese landen gebeurde net hetzelfde: er was dus iets mis met de Marxistische theorie.

Marxisten wisten per definitie dat de theorie, ondanks alles, juist was. In 1917 hadden ze dan uiteindelijk een Marxistische coup in Rusland en het zag ernaar uit dat de theorie deze keer wel zou werken, maar uiteindelijk ging het weer mis. Het Russisch voorbeeld werd nergens gevolgd, onmiddellijk na de oorlog werden er pogingen gedaan om gelijkaardige coups uit te lokken met de Spartanen in Berlijn, de Bela Kun regering in Hongarije, de Munchener Soviets maar de broodnodige steun vanwege de arbeiders bleef uit.

De Marxisten hadden dus een probleem en twee Marxistische theoretici gingen aan het werk: Antonio Gramsci in Italië en Georg Lukacs in Hongarije. Gramsci stelde dat de arbeiders nooit de belangen in hun eigen klasse zullen inzien, zoals gedefinieerd door het Marxisme, tenzij ze bevrijd zijn van alle Westerse cultuur en, in het bijzonder, van de Christelijke leer. Doordat de arbeiders verblind zijn door cultuur en religie zagen ze de werkelijke belangen van hun eigen klasse niet meer. Lukacs, die beschouwd werd als de meest briljante Marxistisch theoreticus sinds Marx, zei in 1919 “Wie zal er ons redden van de Westerse beschaving?” Lukacs stelde dat het grootste obstakel op weg naar de creatie van het Marxistische paradijs de Cultuur was: de Westerse beschaving zelf dus.

Lukacs kreeg de kans om zijn ideeën in praktijk te brengen toen de Bolsjewistische Bela Kun regering geïnstalleerd werd in Hongarije in 1919. Hij werd ondervoorzitter van cultuur en het eerste wat hij deed was seksuele opvoeding in de Hongaarse scholen introduceren. Hierdoor was het vrijwel zeker dat de arbeiders de Bela Kun regering zeker niet zou steunen omdat de Hongaren, zowel de arbeiders als alle anderen, geshockeerd zouden reageren. Maar Lukacs hield rekening gehouden met het feit dat, datgene wat vandaag verassend lijkt, morgen gewoon beschouwd zal worden als de laatste nieuwe maatregel.

Duitsland 1923, een denktank wordt geïnstalleerd om het Marxisme te vertalen van economische naar culturele termen, daar ontstond dus het politiek correct denken dat we nu kennen. De essentie ervan werd vooral gecreëerd op het einde van de jaren 1930. Felix Weil, een jong rijkeluiszoontje van een zeer welgesteld Duits zakenman, wordt lid van de Marxisten. Het stoort hem echter dat de Marxisten verdeelt zijn in verschillende divisies en daarom besluit hij om de eerste Marxistische werkweek op te richten. Op deze werkweek, die hij zelf sponsort, brengt hij Luckacs en vele andere Marxistische denkers bij elkaar, kwestie om de verschillen tussen Marxisten weg te werken.

Hij zei: “Wat we nodig hebben is een denktank” Washington staat vol van zulke ‘tanks’ en wij zien hen als zeer modern. Hij subsidieert een instituut, geassocieerd met de universiteit van Frankfurt, gesticht in 1923 en oorspronkelijk bekend als het Instituut voor Marxisme. Maar de mensen achter het instituut besloten dat het niet in hun voordeel was om zich openlijk te identificeren als Marxisten. Het laatste wat de “Politieke Correcte lobby” wil is dat mensen zouden ontdekken dat het een vorm van Marxisme is. In plaats daarvan besluiten ze het om te dopen in : ‘Instituut voor Sociaal Onderzoek’.

Weil is zeer duidelijk over zijn doelstellingen. In 1971 schreef hij naar Martin Jay, auteur van een theorieboek op de Franfurt school (zoals het Instituut voor Sociaal Onderzoek ook wel genoemd werd) hij zei: “Ik wil dat het instituut bekend wordt, misschien zelfs beroemd voor zijn bijdragen aan het Marxisme” En hij was succesvol. De eerste directeur van het Instituut, Carl Grunberg, een Oostenrijkse economist eindigde zijn allereerste lezing, volgens Martin Jay, “door duidelijk zijn loyaliteit te tonen aan het Marxisme als wetenschappelijke methode” Marxisme, zei hij, wordt het heersende principe op het instituut, en dat is nooit veranderd.

Het eerste werk aan het instituut was eerder conventioneel, maar in de 1930 werd een nieuwe directeur aangesteld: Max Horkheimer, en Horkheimer’s inzichten waren zeer verschillend. Hij was veeleer een Marxistisch rebel. De stichters van de Frankfurt school waren rebelse Marxisten. Ze waren nog steeds zeer Marxistisch in hun denken maar ze weken ook af het klassieke denkpatroon. Moskou keek toe maar steunde hen niet wegens te afwijkend.

Horkheimer was initieel zeer geïnteresseerd in Freud. De sleutel tot de vertaling van het Marxisme van economische naar culturele termen ligt, in essentie, in de combinatie die hij maakte met Freud. Opnieuw schrijft Martin Jay “we kunnen zeggen dat in de vroege jaren van haar geschiedenis, het instituut voornamelijk bezig was met een analyse van de Bourgeoisie maatschappelijke, socio-economische substructuur” merk op dat Jay zeer begaan was met de Frankfurt school. In de jaren 1930 lag haar interesse vooral in de culturele superstructuur. De traditionele Marxistische formulering inzake de relatie tussenbeide werd in vraag gesteld door de Kritiek Theorie.

Datgene wat we deze ochtend hoorden , het radicaal feminisme, de vrouwenrechten beweging, de homorechten beweging, de black rechtenbeweging, al deze dingen vormen een onderdeel van de Kritiek Theorie. Wat de Frankfurt school hoofdzakelijk doet is, steunend op Marx en Freud’s een theorie creëren die ‘Kritiek theorie’ noemt. De term is goed gekozen want u wordt verleid om te vragen: “Wat is die theorie?” De theorie is: bekritiseren. De theorie is: de westerse cultuur en de kapitalistische orde onderuit halen zonder een alternatief te bieden. Zij weigeren expliciet om dat te doen. Zij zeggen, het kan niet gedaan worden en we kunnen ons niet voorstellen hoe een vrije maatschappij eruit zou zien (hun definitie van een vrije maatschappij). Zolang we onder repressie leven – de repressie van een kapitalistische economische orde die (volgens hun theorie) een Freudiaanse toestand creëert, een toestand die door Freud omschreven wordt als individuele repressie. Kritiek theorie gaat gewoon over bekritiseren. Kritiek theorie is een oproep voor de meest vernietigende kritiek, op alle mogelijke manieren met als doel de huidige orde neer te halen. Natuurlijk horen we de feministen zeggen dat de hele maatschappij vrouwonvriendelijk is enz, maar dat soort van kritiek is een afgeleide van de Kritiek Theorie. Het komt allemaal uit de jaren 1930, niet 1960.

Andere belangrijke Marxisten die erbij waren in de jaren ‘30 waren Theodore Adorno en, zeer belangrijk, Erich Fromm en Herbert Marcuse. Fromm en Marcuse introduceren een element dat centraal staat in het Politiek correct gedachtegoed: het seksuele element. Het was vooral Marcuse, die in zijn eigen werk oproept tot een maatschappij van “veelvormige perversie”: Zijn definitie van de toekomstige wereld die hij wil creëren. Marcuse schrijft in de dertiger jaren zeer extreme opvattingen over de nood aan seksuele bevrijding: deze theorie verspreidt zich als een lopend vuurtje doorheen het instituut. Net zoals de meeste theorieën, die we nu terugvinden in het politiek correct denken, teruggaan tot de dertiger jaren. Volgens Fromm zijn mannelijkheid en vrouwelijkheid niet elkaar spiegelbeeld door de essentiële seksuele verschillen, zoals de Romantici dachten. In plaats daarvan, zijn het afgeleiden van verschillende levensfuncties die ten dele sociaal bepaald werden. De sekse is kunstmatig. Seksuele verschillen zijn kunstmatig.

Een ander voorbeeld is het belang dat we nu hechten aan ecologie “Materialisme sinds Hobbes heeft geleid tot een manipulatie en dominantie van de natuur” Dat schreef Horkhemier in 1933 in “Materialismus und Moral”. “Het thema van hoe de man de natuur domineerde” volgens Jay “wordt één van de belangrijkste thema’s op de Frankfurt school in de eerstvolgende jaren” Horkheimer’s antipathy voor de verheerlijking van arbeid (zoals voorgeschreven door het Orthodox Marxisme) verraadde een andere dimensie van zijn materialisme: de vraag naar menselijke, sensuele vreugde. In één van zijn meest scherpe essays, Egoïsme en de Emancipatiebeweging, geschreven in 1936, bespreekt Horkheimer de vijandigheid naar persoonlijke bevrediging, inherent aan de bourgeoisie cultuur. En hij verwijst specifiek naar Markies de Sade, voor zijn “protest tegen zelfdiscipline in de naam van een hogere moraal”.

Hoe kwamen al die dingen hier terecht? In onze universiteiten en in ons dagelijks leven? De leden van de Frankfurt school zijn Marxisten en waren veelal ook Joods. In 1933 kwamen de Nazi’s aan de macht in Duitsland, het was dan ook niet verwonderlijk dat ze het Instituut voor Sociaal Onderzoek opdoekten. De leden vluchtten weg. Ze vluchtten naar New York, waar het instituut werd heropgericht in 1933 met behulp van de Columbia University. De leden van het instituut (ondanks dat velen onder hen bleven schrijven in Duitsland) verplaatsen geleidelijk al hun aandacht van de Kritiek Theorie, gericht tegen de Duitse samenleving naar de kritiek Theorie, gericht tegen de Amerikaanse samenleving. Er is een andere belangrijke transformatie wanneer de oorlog uitbreekt. Sommige onder hen, inclusief Herbert Marcuse, gaan werken voor de regering die een sleutelrol speelde in de OSS (voorloper van de CIA), anderen, inclusief Horkheimer en Adorno, verhuizen naar Hollywood.

Het Politiek correct denken zou vandaag niets betekend hebben ware er niet die twee opeenvolgende gebeurtenissen. De eerste is de studentenopstand midden jaren ’60 die grotendeels gedreven werd door het verzet tegen de inlijving voor de Vietnam Oorlog. De rebellerende studenten hadden echter een soort van theorie nodig: Zij konden niet zomaar naar buiten komen en zeggen: “Hell no we won’t go”, ze hadden dus een theoretische verklaring nodig. Weinigen onder hen waren geïnteresseerd in het lezen van Das Kapital. Klassiek, economisch Marxisme is immers zware kost en de meeste studenten waren niet echt gespecialiseerd. Gelukkig voor hen, en ongelukkig voor ons land vandaag, en niet enkel voor de universiteiten, bleef Herbert Marcuse in Amerika nadat de Frankfurt school terug verhuisde naar Frankfurt. Terwijl Adorno geshockeerd is wanneer de opstand overwaait naar Duitsland. (Adorno laat de oproerkraaiers arresteren wanneer ze zijn klas binnenstormen). Ziet Herbert Marcuse, in Amerika, een grote kans om het werk van de Frankfurt school als basis te gebruiken voor Nieuw Links in de Verenigde Staten.

Eén van Marcuse’s boeken was de sleutel. Het werd de bijbel van Nieuw Links en de studentenopstand in de jaren ’60. Dat boek heette Eros en Beschaving. Marcuse argumenteerde dat, onder een kapitalistisch bewind, ( hij speelt hier sterk in op het Marxisme, de ondertittel luidde: Een filosofisch onderzoek naar Freud, maar het referentiekader is Marxistisch) repressie de essentie vormt van dat bewind waardoor een persoon ontstaat die, zoals Freud het omschrijft, een persoon is met neuroses omdat zijn seksuele driften onderdrukt worden. We kunnen een toekomst zien, op voorwaarde dat we het huidige, repressieve bewind vernietigen waardoor we eros, ons libido kunnen bevrijden om zo tot een wereld van meervoudige perversiteit te komen waarin we kunnen doen wat we willen. Een wereld waarin we nooit meer hoeven te werken, enkel spelen. Dat klonk natuurlijk als muziek in de oren van de radicale studenten midden jaren ’60. Ze zijn student, babyboomers die zich voor niets zorgen hoeven te maken behalve dan het vinden van een job. En dan is iemand, wiens werk in eenvoudige bewoordingen omschrijft wat ze moeten doen. Ze hoeven nauwelijks zware kost a la Marx te lezen en hij zegt gewoon alles wat ze graag horen: “Doe je eigen zin”, “Doe alles wat je graag doet”, “Je hoeft nooit meer te werken” De zin “Make Love, no War” is trouwens ook van Marcuse. En dan terug naar de situatie op de campus waar Marcuse zijn “bevrijdende tolerantie” definieert: alles wat rechts is wordt beschouwd als intolerant, alles wat links is wordt beschouwd als tolerant. Marcuse kwam bij de Frankfurter school in 1932, dus ook hier is er weer een duidelijke link naar de jaren dertig.

Tot besluit: Amerika is in de ban van de grootste en slechtste transformatie uit haar geschiedenis. We worden een ideologische staat, een land met een officiële staatsideologie ons opgedrongen door de staat. Door “haat delicten” zijn er nu mensen opgesloten in de gevangenis omwille van hun politiek gedachtegoed. Het congres wil deze maatregelen zelfs nog uitbreiden. Positieve maatregelen vormen hiervan een onderdeel. Het is net dat wat we zagen gebeuren in Rusland, in Duitsland, in Italië, in China, en nu is het hier maar we herkennen het niet omdat we het Politiek Correct noemen en vervolgens erom lachen. Mijn boodschap vandaag is niet grappig, het is hier, het groeit en het zal uiteindelijk alles vernietigen wat we ooit beschouwden als onze vrijheid en cultuur.

Bron: http://www.academia.org/the-origins-of-political-correctness/

quote:

Op woensdag 2 september 2015 16:49 schreef Copycat het volgende:

[..]

Zou kunnen, maar dat betekent nog steeds niet dat toen twee homoseksuelen met elkaar konden trouwen. Enkel dat getrouwde stellen ook anale seks mochten hebben.

Het lijkt me verrekte moeilijk te controleren wat mensen onder de dekens uitspoken. Getrouwd of niet getrouwd. Homo of geen homo.

quote:

Op maandag 31 augustus 2015 23:30 schreef Aguia het volgende:

[..]

Ik heb mij dus ingelezen over de periode waarin de Russische tsaar werd afgezet/vermoord en de bolsjewieken de macht grepen. Wat me opviel, is dat Marx z'n ideeën grofweg halverwege 1800 stamden (rond 1848 ong.) maar het ruim een halve eeuw duurde eer deze geïmplementeerd werden door Lenin en zijn kornuiten. Weet jij waarom het zo lang duurde?

Brainwashing takes time . Je moet controle hebben over de media , leerstof. de scholen voordat je effectief je werk kan doen

Na de tweede wereldoorlog is het behoorlijk hard gegaan . Voor die tijd was de macht van de ''elite'' hier in Europa vrij beperkt(Britse rijk daar gelaten ;P)

quote:

Op maandag 31 augustus 2015 23:30 schreef Aguia het volgende:

[..]

En laatste vraag: de wortels van deze decadentie liggen dus in het communistisch Rusland. Hoewel wij in het Westen al die decadentie toepassen in de huidige maatschappij, hebben veel mensen een hekel/wrok aan/voor Rusland. Hebben de communisten bewust gekozen om zichzelf zwart te laten maken in ruil voor het (onbewust) laten overwaaien/implementeren van decadente waarden in de westerse maatschappij?

Sorry voor een heel relaas en thx voor het helpen

"Some call it Marxism — I call it Judaism."

(The American Bulletin, Rabbi S. Wise, May 5, 1935).

De link tussen de fake jews and het communisme is bij vele mensen onbekend maar wel zeer goed gedocumenteerd

Voor links geef een gil

quote:

Op dinsdag 1 september 2015 17:36 schreef Reya het volgende:
Er is een reden dat het topic over psychologie gesloten is. Over elkaars psychische achtergrond loopt binnen no-time uit op elkaar voor rotte vis uitmaken, daar gaan we dus niet aan beginnen.

Daar is geen psychologie topic voor nodig

Plaats een afwijkend idee en wacht op de reacties

quote:

Op woensdag 2 september 2015 17:12 schreef Lavenderr het volgende:

[..]

Het lijkt me verrekte moeilijk te controleren wat mensen onder de dekens uitspoken. Getrouwd of niet getrouwd. Homo of geen homo.

Just wondering Lav ,misschien is 't iets te persoonlijke vraag.

[ Bericht 3% gewijzigd door Blaadjes op 02-09-2015 20:02:02 ]

quote:

Op woensdag 2 september 2015 18:20 schreef Ali_boo het volgende:

[..]

Daar is geen psychologie topic voor nodig

Plaats een afwijkend idee en wacht op de reacties

Met een beetje olie op het vuur komen we wel ergens in de psyche uit, LSD doet ook wonderen

quote:

Op woensdag 2 september 2015 19:08 schreef Tingo het volgende:

[..]

Just wondering Lav ,misschien is 't iets te persoonlijke vraag.

Soms kun je de vraag beter niet stellen (zie...de complotBlaadjes)

quote:

Op woensdag 2 september 2015 17:09 schreef Ali_boo het volgende:

[..]

Cultureel Marxisme, of politiek correct denken, zegt dat de volledige geschiedenis bepaald wordt door machtsverhoudingen tussen verschillende groepen. Die groepen worden dan gedefinieerd in termen van ras, sekse, enz. Niets anders telt. Alle literatuur gaat over die ene factor. Alles wat er in het verleden gebeurde gaat over dat ene element.

Die eerste zin ontmaskert Machiavelli, Huizinga en Spengler als dienaren van het Cultureel Marxisme. Petje af. "Ras, sekse enz." - ik tel toch meer dan een factor of element.

Verder word ik, als conservatief, zeer droevig van een taalfout als "verdeelt" en een vertaalfout als "Spanjaarden".

quote:

Op woensdag 2 september 2015 20:01 schreef Dance99Vv het volgende:

[..]

Met een beetje olie op het vuur komen we wel ergens in de psyche uit, LSD doet ook wonderen

Wil je echt trippen doe een keer een ayahuaca

Het zou de users onderling wel dichter bij elkaar brengen , dat dan weer wel. Ergens een shaman regelen en we kunnen beginnen

Na zon ervaring krijgt iedereen plotseling hippy neigingen We should share more and like stop polluting the envirement man

quote:

Op woensdag 2 september 2015 20:43 schreef Ali_boo het volgende:

[..]

Wil je echt trippen doe een keer een ayahuaca

Het zou de users onderling wel dichter bij elkaar brengen , dat dan weer wel. Ergens een shaman regelen en we kunnen beginnen

Na zon ervaring krijgt iedereen plotseling hippy neigingen We should share more and like stop polluting the envirement man

Das meer een TRU aangelegenheid. Maar zeker een leuk idee (voor een volgende meet)

Als er trouwens een groep gekant was tegen het quotum, dan toch de Joden: die hadden daar slechte herinneringen aan. Zie Strangers in the Land: Blacks, Jews, Post-Holocaust America, p.76 en verder.

quote:

Op woensdag 2 september 2015 17:09 schreef Ali_boo het volgende:
Bron: http://www.academia.org/the-origins-of-political-correctness/

quote:

Op woensdag 2 september 2015 16:18 schreef Aguia het volgende:

Klinkt mij toch wat als oude wijn in nieuwe zakken (of zoiets) met een hedendaags links liberaal sausje eroverheen als je het plaatst in de tegenwoordige tijd.
Nou ben ik me bewust dat Aguia op zoek was naar de oorsprong van die zaken, die tegenwoordig als modern aanschouwd worden.

Zien jullie er nog een verschil in hoe men er toen en nu, het doel ervan, en de manier waarop het gedaan werd/wordt invulden/verwezenlijkte?

quote:

Op dinsdag 1 september 2015 12:35 schreef Tingo het volgende:
Heb deze gezien via de fantastische Clues Forum :


Heel interessante vraag vind ik

Does this mean generally unknowable sounds, specifically from visuals we are still learning about, can cause us to falsely guess and/or invent aspects of those sounds?

quote:

Op woensdag 2 september 2015 21:37 schreef Tingo het volgende:

[..]

Je qoute jezelf, maar waarom?

quote:

Op woensdag 2 september 2015 21:38 schreef Dance99Vv het volgende:

[..]

Je qoute jezelf, maar waarom?

Niet mijne woorden- foutje van editen.
En 't was 'n beetje verloren in de 'exchange of words' met de Hek.(Garden fence)