Wachten op het tweede streepje deel 350!

@elamanilo: dankje

Aventura wat een lompe reactie van de gyn! Lijkt me toch logisch dat je je een beetje zorgen maakt of alles weer goedkomt na een miskraam? Beetje onaardig. Wel fijn dat je nu een knaller van een test had

Ja, ik voelde me echt op mijn nummer gezet. Alsof ik een aanstelster was. Mensen geruststellen hoort ook bij een arts' taak denk ik dan. En het was niet zo dat ik na 5 weken al kwam zeuren.

Aventura, wat naar dat je je zo voelde.

Ik heb toen bij mn gynaecoloog aangekaart dat ik me zorgen maakte. Die kwam toen met allerlei wetenschappelijke uitleg waarom dat niet nodig was. Zonder me t gevoel te geven dat ik een klein kind was. Dat is zo belangrijk, de toon die de muziek maakt en zo.

quote:

Op vrijdag 28 augustus 2015 16:27 schreef Aventura het volgende:
Ja, ik voelde me echt op mijn nummer gezet. Alsof ik een aanstelster was. Mensen geruststellen hoort ook bij een arts' taak denk ik dan. En het was niet zo dat ik na 5 weken al kwam zeuren.

Sommige van die knakkers die zou je kunnen slaan! Ik had ook al zo'n omhooggevallen eikel!

quote:

Op vrijdag 28 augustus 2015 16:27 schreef Aventura het volgende:
Ja, ik voelde me echt op mijn nummer gezet. Alsof ik een aanstelster was. Mensen geruststellen hoort ook bij een arts' taak denk ik dan. En het was niet zo dat ik na 5 weken al kwam zeuren.

Was het een jonge arts?
Vragen of iemand iets op het Internet gelezen heeft, zit tegenwoordig min of meer in onze standaard vragenlijst bij aanvullende anamnestische vragen. Vooral dus om aan te horen wat voor gedachtes er in iemand hoofd rond gaan "als ik maar niet ... heb". Dienen dus om eventuele onjuistheden te ontkrachten en gerust te stellen.

Op de verkeerde manier gesteld kan ik me goed voorstellen dat het als een vervelende vraag voelde. Wilde alleen even de mogelijke intentie van de arts duidelijk maken.

quote:

Op vrijdag 28 augustus 2015 17:46 schreef Skittles het volgende:
Was het een jonge arts?
Vragen of iemand iets op het Internet gelezen heeft, zit tegenwoordig min of meer in onze standaard vragenlijst bij aanvullende anamnestische vragen. Vooral dus om aan te horen wat voor gedachtes er in iemand hoofd rond gaan "als ik maar niet ... heb". Dienen dus om eventuele onjuistheden te ontkrachten en gerust te stellen.

Op de verkeerde manier gesteld kan ik me goed voorstellen dat het als een vervelende vraag voelde. Wilde alleen even de mogelijke intentie van de arts duidelijk maken.

Ik kan me ook voorstellen dat er een hoop mensen inderdaad juist komen omdat ze iets op het internet hebben gelezen. Tegenwoordig zoek je zo makkelijk dingen op, maar wat bovenaan komt op google hoeft natuurlijk niet altijd de beste informatie te zijn...

Ik zit nu (denk ik) weer tussen mijn ovulatie en NOD in. Overweeg wel steeds meer om ovulatietests te gaan gebruiken, gewoon om een beter idee te krijgen van wat er nou eigenlijk allemaal precies gebeurt... Ik merk dat ik me veel wisselender voel als toen ik nog aan de pil was, en gok dat dit met hormonen te maken heeft. Voel me verder gewoon normaal, dus ik ga er eigenlijk gewoon vanuit dat ik over ongeveer 9 dagen weer ongesteld wordt..

quote:

Op zaterdag 29 augustus 2015 20:56 schreef lunamatic het volgende:

[..]

Ik kan me ook voorstellen dat er een hoop mensen inderdaad juist komen omdat ze iets op het internet hebben gelezen. Tegenwoordig zoek je zo makkelijk dingen op, maar wat bovenaan komt op google hoeft natuurlijk niet altijd de beste informatie te zijn...

Ik zit nu (denk ik) weer tussen mijn ovulatie en NOD in. Overweeg wel steeds meer om ovulatietests te gaan gebruiken, gewoon om een beter idee te krijgen van wat er nou eigenlijk allemaal precies gebeurt... Ik merk dat ik me veel wisselender voel als toen ik nog aan de pil was, en gok dat dit met hormonen te maken heeft. Voel me verder gewoon normaal, dus ik ga er eigenlijk gewoon vanuit dat ik over ongeveer 9 dagen weer ongesteld wordt..

Mijn huisarts vraagt standaard wanneer ik kom (en dat is vaak): wat denk je zelf dat het is? Als ik dat wist zat ik daar niet he (edit: deze man heeft ook wel eens gezegd dat de pijn die ik had tussen mijn oren zat. Het heeft mij echt veel moeite gekost een verwijzing te krijgen voor de reumatoloog, wat het ook bleek te zijn.)

Over die ovulatietests: dat schoot deze maand ook een paar keer door mijn hoofd. De eerste maanden had ik netjes een cyclus van 28 dagen, vorige maand 33 dagen en deze maand zit ik op 29 and counting. Dus dan is het ook zo lastig in te schatten wanneer de eisprong zou kunnen zijn. Natuurlijk kun je gewoon anderhalve week lang veel liefde bedrijven, maar het is fijn om er iets controle over te hebben.

quote:

Op zaterdag 29 augustus 2015 21:05 schreef Nazil het volgende:

[..]

Mijn huisarts vraagt standaard wanneer ik kom (en dat is vaak): wat denk je zelf dat het is? Als ik dat wist zat ik daar niet he (edit: deze man heeft ook wel eens gezegd dat de pijn die ik had tussen mijn oren zat. Het heeft mij echt veel moeite gekost een verwijzing te krijgen voor de reumatoloog, wat het ook bleek te zijn.)

Over die ovulatietests: dat schoot deze maand ook een paar keer door mijn hoofd. De eerste maanden had ik netjes een cyclus van 28 dagen, vorige maand 33 dagen en deze maand zit ik op 29 and counting. Dus dan is het ook zo lastig in te schatten wanneer de eisprong zou kunnen zijn. Natuurlijk kun je gewoon anderhalve week lang veel liefde bedrijven, maar het is fijn om er iets controle over te hebben.

Ook die vraag zit (Hoe stom het ook lijkt) in het rijtje van standaard vragen die je in principe, tussen neus en lippen door, moet stellen. In ieder geval wel op het examen


Veel succes dames. Dat jullie maar snel de gewenste tweede streep op de test mogen krijgen

quote:

Op zaterdag 29 augustus 2015 21:26 schreef Skittles het volgende:

[..]

Ook die vraag zit (Hoe stom het ook lijkt) in het rijtje van standaard vragen die je in principe, tussen neus en lippen door, moet stellen. In ieder geval wel op het examen


Veel succes dames. Dat jullie maar snel de gewenste tweede streep op de test mogen krijgen

ik stel hem zelf ook regelmatig. Soms geeft het gewoon heel veel informatie. Heb je zelf een idee waar het aan zou kunnen liggen? Heb je zelf een idee over wat het zou kunnen zijn? Of de meest verstopte, of ze de klachten die ze heeft misschien herkent of kan plaatsen.

Het zou je idd nog verbazen hoeveel mensen een heel concreet beeld hebben van wat ze denken te hebben. Soms klopt het, soms niet. Maar je kunt wel verder vanuit die vraag. Ik snap wel dat ie, lomp gesteld, verkeerd over kan komen. Maar het is best een nuttige.

Snap ik ook wel, maar het is inderdaad maar net hoe je het zegt. In mijn geval vond ik 'm elke keer vrij lomp. Plus dat als ik 5 keer in 3 maanden tijd kom voor de zelfde soort klachten en al een paar keer aangegeven heb een verwijzing te willen voor de reumatoloog, lijkt het mij ook wel duidelijk. Helaas is die van mij van het soort 'symptoombestrijding', dus pijnstillers staan klaar bij de apotheek en tot de volgende keer Ik heb af en toe zo het gevoel dat hij echt geen idee heeft wat hij met mij aan moet. Maar dat hoort in een ander topic thuis.

De standaardvraag waar ik het meest om moet lachen (in mijzelf, anders staat het ook zo stom) is: hoe gaat het? ik heb zķ de neiging om te zeggen: ja goed, nou, dan kan ik wel weer naar huis. Doei he! En ja, het is een fijne ijsbreker en sociale vraag enzo, maar ik vind 'm zo grappig.

ligt er heel erg aan op welke manier een arts de vraag stelt. ik herken dat lompe zoals Nazil het vertelt wel. (incl de reumatische klachten, geen verwijzing naar de reumatoloog krijgen, opmerkingen dat het tussen de oren zit of zelfs aanstellerij is. dan voel je je ook niet meer serieus genomen. ben jij een kloon van mij?)

net zoals de vraag "wat wil je dat ik doe?" zonder uitleg van opties, mogelijkheden of iets. "je werk" was niet het gewenste antwoord.

quote:

Op zaterdag 29 augustus 2015 21:52 schreef Elleska het volgende:
ligt er heel erg aan op welke manier een arts de vraag stelt. ik herken dat lompe zoals Nazil het vertelt wel. (incl de reumatische klachten, geen verwijzing naar de reumatoloog krijgen, opmerkingen dat het tussen de oren zit of zelfs aanstellerij is. dan voel je je ook niet meer serieus genomen. ben jij een kloon van mij?)

net zoals de vraag "wat wil je dat ik doe?" zonder uitleg van opties, mogelijkheden of iets. "je werk" was niet het gewenste antwoord.

Nou, dat dus precies. 'Ja, dan weet ik het ook niet' uit zijn mond horen komen was ook niet prettig. Toen ik overigens op die vraag antwoordde dat een verwijzing naar de reumatoloog wel fijn zou zijn keek hij ontzettend bedenkelijk. 'Ja, laten we dat maar doen'. Nou dan heb je toch wel echt het idee dat je zijn werk aan het doen bent, hoor.

Ik heb vroeger heel veel slikklachten, keelpijn en zo gehad. Ging daarmee naar de dokter ook maar er is nooit echt concreet wat mee gedaan. Toen ik later mijn dossier ophaalde om aan mn nieuwe huisarts te geven las ik: 'zit tussen de oren.'. Uiteindelijk bij nieuwe huisarts verwijzing naar kno-arts gevraagd, die kreeg ik wel maar hij zou toch niks voor me doen. Ik kom daar, kno kijkt in mn keel, waren mn amandelen chronisch ontstoken. Sindsdien zegt mijn huisarts altijd 'wat denk jij dat het is, en welke doorverwijzing dacht je aan?'.

Wat ontzettend slecht zeg ook die opmerking 'zou toch niks voor je doen'. Houd dat ff lekker voor je.

precies dat ja. verwijzing naar de psycholoog kon ik wel krijgen. uiteindelijk een voor de reumatoloog gekregen 'ter geruststelling van de patiënt'.

bij de reumatoloog bleek dat de klachten niet eens in mijn dossier stonden. de nieuwe huisarts was ook heel blij met het incomplete dossier (van voor mijn 18e is er helemaal niets meer. daarna misschien de helft van de afspraken, verschilde per inval-arts).
gevolg van dat alles is wel dat de lat naar de huisarts voor mij immens hoog is geworden beetje verpest door meerdere rare (inval)huisartsen.

sommige artsen zouden gewoon geen arts moeten zijn.

Fijn is dat. Ik vermoed dat mijn dossier ook niet helemaal goed is aangekomen 3 jaar geleden bij de nieuwe ha. De eerste keer dat ik er kwam zei hij: je bent nog nooit bij een ha geweest? Terwijl ik al een heel verleden had. En ik weet ook niet of de hele diagnose fibromyalgie wel in mijn dossier van de huisarts staat. Ik heb het de vorige keer wel genoemd in ieder geval.

Wat je zegt van die drempel herken ik ook heel erg. Niet door invallers, maar gewoon het idee dat je niet serieus genomen wordt. Terwijl mijn oude huisarts altijd zo meedenkend was.

Twijfelen jullie niet om naar een andere te gaan? Ik heb deze destijds gekozen omdat vriend er ook bij zat, maar die is nu ook minder tevreden dan toen. Schoonzussen vinden m wel fijn. Ik zie er elke keer tegenop om te gaan, maar vind het lastig om echt weg te gaan. Weer iemand anders enzo. En naar wie dan? Van vriendinnen is de ervaring ook heel wisselend.

quote:

Op zaterdag 29 augustus 2015 22:13 schreef Nazil het volgende:
Wat ontzettend slecht zeg ook die opmerking 'zou toch niks voor je doen'. Houd dat ff lekker voor je.

Een beetje lomp inderdaad. Maar mijn amandelen zagen er ook niet rood of geīrriteerd uit. Tegenwoordig gaat ze er maar vanuit dat ik wel weet wat er aan de hand is.

Beter dan de waarnemend huisarts die me na mijn bbz vroeg of het 'een bewuste zwangerschap was.', Toen ik zei dat het de vierde zwangerschap was en dat ik een translocatie had, zei ze: 'Ja, dat weet ik. Ik heb je dossier gelezen!'.

quote:

Op zaterdag 29 augustus 2015 22:38 schreef Cygne het volgende:

[..]

Een beetje lomp inderdaad. Maar mijn amandelen zagen er ook niet rood of geīrriteerd uit. Tegenwoordig gaat ze er maar vanuit dat ik wel weet wat er aan de hand is.

Beter dan de waarnemend huisarts die me na mijn bbz vroeg of het 'een bewuste zwangerschap was.', Toen ik zei dat het de vierde zwangerschap was en dat ik een translocatie had, zei ze: 'Ja, dat weet ik. Ik heb je dossier gelezen!'.

Gewoon schaamteloze nieuwsgierigheid, ik kan mij niet voorstellen dat die vraag iets toevoegt.

Ze had in ieder geval je dossier gelezen

En er over praten met de huisarts? Hij s ook maar n mens... misschien totaal niet bewust van hoe zn vragen aankomen?

Ik heb ook ooit zelf gevraagd om een verwijzing kinderarts voor mijn oudste. Die kreeg ik, ter geruststelling van moeder idd. De kinderarts schrok zich een hoedje en belde de huisarts weer om eea terug te koppelen. Mijn huisarts had vervolgens wel de ballen om het gesprek aan te gaan, zn excuus aan te bieden en te zeggen dat hij zich niet gerealiseerd had dat het allemaal zo ernstig was. Dat had van mij echt niet gehoeven, voor die verwijzing waren wr zelf ook niet happig op het idee van ziekenhuis enzo.
Maar juist door zijn open houding realiseerde ik me dat hij ook maar een momentopname ziet natuurlijk en dat hij een inschatting moet doen en dat hij er in dit geval helaas naast heeft gezeten. Shit happens.

Verder kom ik bijna nooit bij de huisarts maar als ik kom dan heb k wat van longontsteking tot schildkliertumor tot stuipend kind. Volgens mij wordt die arme man een beetje nerveus als k langskom

quote:

Op zaterdag 29 augustus 2015 22:43 schreef mignonne het volgende:
En er over praten met de huisarts? Hij s ook maar n mens... misschien totaal niet bewust van hoe zn vragen aankomen?

Durf ik niet

quote:

Op zaterdag 29 augustus 2015 22:46 schreef Nazil het volgende:

[..]

Durf ik niet

Maar eigenlijk wel gek toch om hem dan van alles kwalijk te nemen hier over en zelfs over te willen stappen zonder te bespreken.

Ik snap best dat dat spannend is maar goed, misschien realiseert hij het zich helemaal niet en wordt de soep helemaal niet zo heet gegeten.

Ik heb dat met mijn huisarts wel gedaan. KNO had ook een en ander teruggekoppeld. Huisarts heeft ook excuses aangeboden. Ook toen ik er kwam met benauwdheid, ze kon niet echt iets vinden maar nam me wel serieus. Bleek chronische hyperventilatie. De andere vaste ha in de praktijk is ook prima.

Bij die waarnemer flapte de assistente eruit 'waarom vráág je t dan?'.

Qua specialisten eigenlijk alleen maar fijne artsen gehad.