Het peutertopic (2-4 jaar) deel 170

Oei Deepfreeze, wat een verhaal. Ik vind echt dat er een groot verschil is tussen niet-weerbaar en onopgevoed. Mijn kind lijkt gelukkig op haar papa (ik was ook heel teruggetrokken als kind). Ze heeft ook al een grote liefde op het kdv Ze zou het kind uit jouw verhaal kunnen zijn, met het verschil dat er voor haar een reden is achter dergelijk gedrag. Uiteraard zeg ik er iets van als ik dat zie, dat verandert echt niet haar assertieve persoon, maar maakt haar hopelijk wel een leuker mens. Ik vind te timide even erg als te assertief.

quote:

Op zondag 6 september 2015 20:06 schreef Moppert het volgende:
Ik vind dat altijd zo moeilijk met andere ouders en andere kindjes in speeltuinen..
En iedereen die dan maar heel hard samen spelen samen delen roept.

En wat voor andere onderdeel is van goed opgevoed is dat voor weer een ander helemaal niet.
Ik vind namelijk niet dat jantje direct de skelter aan pietje moet geven als pietje roept dat hij er NU op wil en dat jantje er al te lang op zit.. Maar genoeg ouders die dat weer heel anders zien,

Wel mee eens, ja. Ik weet het ook niet altijd, wat ik als ouder nu moet. Laatst waren we op het strand, bij een strandtent. Aan de rand van het terras was I met wat speeltjes aan het spelen. Maar er was een gezin met drie kinderen die daar ook zaten en die hadden echt een hele berg speelgoed. Logischerwijs voelde I zich daartoe aangetrokken. Dus die gaat er op af en begint met iets te spelen. Komt meteen het oudste kind (van ongeveer 8 jaar) van dat gezin op haar af en rukt meteen het speeltje uit haar handen. Beteuterde I uiteraard. Vervolgens gaat dat jongetje ook al het andere speelgoed zo ver mogelijk bij haar vandaag leggen en gaat er als bewaker bij zitten. In zijn opruimwoede pakte hij echter ook de bal van I, die natuurlijk direct ging piepen. Toen ben ik er wel even naar toe gegaan, om haar bal terug te vragen/pakken. Maar goed, I mag dus nergens mee spelen van die kinderen, en die ouders zitten daar ook bij en zeggen verder niets. Daar verbaas ik me dan wel over ook. Vooral omdat I zo'n kleintje is nog en die kinderen al een stuk groter en ze zoveel speelgoed hadden. Maar ja, aan de andere kant; het is niet haar speelgoed dus ze kan ook niet verwachten dat ze er wel mee mag spelen...en ze is ook nog te jong om zoiets echt te vragen. Ik vind het ook niet gepast als ik dan die kinderen ga vragen of I mag meespelen. Vind dat dan toch aan die ouders, om daar iets van te zeggen. En als zij dat niet doen, dan ga ik er dus vanuit dat zij het eens zijn met het gedrag van hun kinderen..Dus ja, lastig inderdaad!!

Even een stukje kinderpsychologie: echt samen spelen, leren kinderen pas vanaf 4 jaar. Vanaf de basisschool periode dus.
Daarvoor kunnen kinderen wel tezamen met hetzelfde speelgoed spelen, maar in hun fantasie spelen ze hun eigen spel. Als jij dan in de zandbak speelt dat je een kasteel bouwt en de ander speelt vadertje en moedertje en de ene heeft het vormpje nodig voor het kasteel en de ander omdat de baby honger heeft (verzin het maar ja!) Dan kunnen ze dus ruzie krijgen om dat zelfde vormpje. En is er geen begrip voor het andere kindje omdat die in een heel ander spel zit...

Daarom vind ik wat L-E zegt heel goed. Uitleggen, voorleven. Maar straffen heeft nog geen zin.
Hoewel ik me ook wel bij Deepfreeze kan aansluiten. Als ze de leeftijd van 4 bereiken, zijn ze veel beter in staat om uitleg te begrijpen dan wanneer ze 2 zijn.
En duwen om te duwen zou ik ook niet oké vinden. Prima dat je wil dat je kind assertief wordt/is, maar dan wel als het daar om iets wat hij graag wil hebben/doen. Niet voor het klieren.

Mijn dame is best assertief, ze laat zich niet zo maar dingen afpakken over het algemeen. Kleinere kinderen kunnen wel meer bij haar maken dan grote kinderen
Op woensdag heeft de oudste zwemles en dan heb ik meestal stoepkrijt bij me (buiten wachten ), in het begin mochten andere kinderen van haar er niet mee spelen. Dan vertel ik haar dat er meer dan genoeg krijtjes zijn en het andere kindje er dan toch ook wel mee kan spelen. Dat vind ik anders dan als ze één speelgoedje heeft bijvoorbeeld.

Ik leer ze idd ook dat ze moeten wachten als een ander kindje ergens op zit / mee speelt (wat niet van 1 iemand is). Maar ik leer ze ook dat ze iets niet de hele tijd kunnen toe-eigenen. Bijvoorbeeld bij een schommel, dat je niet de hele tijd erop zit als er ook een ander kindje wacht. En ze hoeven van mij hun eigen speelgoed ook niet te delen als ze dat niet willen.

Met zijn tweeën zijn ze soms minder leuk naar andere kinderen trouwens... In de dierentuin laatst waren ze met zijn tweeën iets aan het "verdedigen". Ergens moest ik er wel een beetje om lachen trouwens, want twee kinderen die een kop groter waren dan hun dropen wel af.
Ben op zich wel blij dat ze wel goed voor zichzelf kunnen opkomen, de manier waarop verdiend niet altijd een schoonheidsprijs, maar dat moeten ze ook leren.
Tot op zekere hoogte laat ik ze vaak wel hun gang gaan.

quote:

Op zondag 6 september 2015 21:22 schreef Franny_G het volgende:

[..]

Wel mee eens, ja. Ik weet het ook niet altijd, wat ik als ouder nu moet. Laatst waren we op het strand, bij een strandtent. Aan de rand van het terras was I met wat speeltjes aan het spelen. Maar er was een gezin met drie kinderen die daar ook zaten en die hadden echt een hele berg speelgoed. Logischerwijs voelde I zich daartoe aangetrokken. Dus die gaat er op af en begint met iets te spelen. Komt meteen het oudste kind (van ongeveer 8 jaar) van dat gezin op haar af en rukt meteen het speeltje uit haar handen. Beteuterde I uiteraard. Vervolgens gaat dat jongetje ook al het andere speelgoed zo ver mogelijk bij haar vandaag leggen en gaat er als bewaker bij zitten. In zijn opruimwoede pakte hij echter ook de bal van I, die natuurlijk direct ging piepen. Toen ben ik er wel even naar toe gegaan, om haar bal terug te vragen/pakken. Maar goed, I mag dus nergens mee spelen van die kinderen, en die ouders zitten daar ook bij en zeggen verder niets. Daar verbaas ik me dan wel over ook. Vooral omdat I zo'n kleintje is nog en die kinderen al een stuk groter en ze zoveel speelgoed hadden. Maar ja, aan de andere kant; het is niet haar speelgoed dus ze kan ook niet verwachten dat ze er wel mee mag spelen...en ze is ook nog te jong om zoiets echt te vragen. Ik vind het ook niet gepast als ik dan die kinderen ga vragen of I mag meespelen. Vind dat dan toch aan die ouders, om daar iets van te zeggen. En als zij dat niet doen, dan ga ik er dus vanuit dat zij het eens zijn met het gedrag van hun kinderen..Dus ja, lastig inderdaad!!

Ik als moeder van 3 met al een kind van ongeveer 8 jaar ( 7 maar toch ) zou in die situatie kunnen zitten. Ik denk dat mijn oudste hetzelfde zou doen en zou wegpakken omdat mijn middelste niet goed is met woorden en de mini zou gaan huilen..

Ik vind dan wat mijn dochter doet heel lief, al zou een kindje van mij altijd met de spullen mogen spelen en zeker een kleintje.. Maarja ik wil ook mijn dochter dan weer niet afvallen en zou dus niets zeggen. Want mijn oudste is natuurlijk heel lief om het voor haar broertjes op te nemen. En tjah ik vind delen dus weer geen must.. Ze zou wel zelf de bal komen terug brengen en daar sorry voor zeggen.

Maar.. zou je ons op een andere dag treffen en is iedereen iets beter gemutst zouden ze I. uitnodigen en aan jou vragen of ze druifjes of koekjes mag en voor haar zorgen alsof ze de allergrootste prinses is. Zou mijn middelste zelfs zijn kostbare treintjes uitdelen en de mini zou haar onder kwijlen

En dat maakt het ook zo lastig ik vind mijn eigen gezinsdynamiek al een uitdaging laat staan als er nog een mooie dame van 1,5 bij binnen komt scharrelen met een moeder die ik niet ken.

Ik zou het graag anders zien hoor, dat ik wel weet hoe ik dat goed moet doen en oplossen . Maar soms is de karakters van mijn kinderen respecteren ook minder leuk voor een ander.

Ik kan het me ook goed voorstellen, Moppert. Moet ook zeggen dat mijn vriend hierin goed bezig was. Want ik was als moederkloek wel geneigd om te denken: nou, wat onaardig van die grote kinderen (en ouders). Maar toen zei mijn vriend dat het oudste kind het speelgoed waarschijnlijk wilde beschermen voor zijn jongere broertjes, en dat is dan natuurlijk ook gewoon lief, en lief bedoeld.

Voor mij speelt dan weer beetje mee dat I enig kind is en dat hoogstwaarschijnlijk ook zal blijven, en dan vind ik het weer moeilijk om te zien als andere kindjes niet met haar willen spelen en zij dan allenig zit . Is natuurlijk weer mijn 'probleem' want I zal dat nu eenmaal wel vaker meemaken, dat hoort er bij en is niet het einde van de wereld. Later kwamen er twee zusjes die wel met haar wilde spelen. Eind goed, al goed. .

quote:

Op zondag 6 september 2015 20:12 schreef Goitske het volgende:
Hier en bij de gastouder is de regel dat ze mogen vragen of zij nu mogen, mag het niet heb je pech moet je wachten tot de ander klaar is

Dat vind ik een heel goede regel, die ik bij een vriendin hier met 2 peuters ook tegenkom. Maar helaas kan ik dat zelf met E niet zo goed 'oefenen' omdat ze thuis alleen is.

Vind t echt tof om ieders overwegingen hier in te lezen En kan me helemaal voorstellen hoe zowel Moppert als Franny in de wedstrijd staan!

Ik heb wat in te halen, maar wat leuk om al die verschillende karakters te zien!

Spark, dat klopt denk ik wel ja, dat Ellie op E. lijkt. Ze is alleen wat minder fel, dat wil zeggen, ze vindt het lang niet altijd erg om opzij te stappen of gaan.

Maar ik vertel haar tegenwoordig, nu ze taalvaardig genoeg is, dat ze iets moet vragen, en dat durft ze dan wel (klinkt hilarisch op dat vraagtoontje van haar ). Nou heeft dat bij andere peuters nog weinig zin, dus staat ze me vaak nog hulpeloos aan te kijken, maar het is een begin en ik hoop haar zo te begeleiden.
We komen verder niet op het kdv of bij een go, dus ze gaat het straks op de psz pas echt meemaken. Maar ik merk dat ze het veel makkelijker vindt met volwassenen dan andere kindjes of baby's.
Rollenspel lijkt me zeker handig, maar dat wil ze niet. We spreken het door, tenminste, dat probeert ze - en dat is best een uitdaging met een net 2-jarige.

Verder snap ik DF ook wel. Ik ben ook sociaal minder handig en ik had voor Ellie graag anders gezien. Het staat nog niet vast, natuurlijk, maar een roys als E van LB of de I's van Spirit en Franny zal ze niet zomaar worden. Ik denk wel dat het nog enorm gaat veranderen en dat voorleven en uitleggen bij 2-jarigen het enige zijn dat je kunt doen. Bij 3,5 lijkt me dat idd anders.

Verder ben ik ook niet van samen spelen, samen delen. Maar Ellie is totaal niet territoriaal dus dat komt niet vaak in het gedrang. Ze moet vragen en nee is nee, dan maar wachten of jezelf anders vermaken. Omdenken kun je leren .

Daan is ook niet echt bezitterig, tenzij hij net in een spel zit. Hij is sowieso heeeeeel erg op anderen gericht. Struint op de PSZ ook vaak rond tot er iemand samen wil spelen. Ik zie dat hij dat samen spelen (dus niet alleen naast elkaar) ook steeds beter lukt. Het scheelt dat hij een grote broer heeft, dus veel oefening in huis voor hem.
Soms kun je gewoon niet samen spelen met iets. Gisteren een spel voor 12+ die ik met grote broer speelde, dat gaat niet. Maar bij monopoly junior volgt hij goed de regels, netjes om de beurt etc. Gisteren was hij heel moe, toen ging hij bij een verkeersspel wel zijn eigen spel spelen, terwijl we samen bezig waren. Dus het gaat nog niet altijd goed..

Speelgoed van anderen is hun keuze of ze het delen. Willen ze dat niet, dan is het pech. Willen ze wel delen, dan mag het zolang het andere kindje dat goed vind.
Hier in huis is het meeste speelgoed van de jongens samen. Alleen een paar specifieke dingen voor Chris die te breekbaar/moeilijk zijn voor Daan.

Die regel hebben wij hier ook. En meestal zeggen ze dan nee, maar als ze klaar zijn met spelen, brengen ze hem wel naar de ander.

Delen kunnen ze wel, rekening houden met elkaar ook. Maar ze vinden het nog lastig om andere kindjes te lezen en in te schatten.

Een leuk nieuwtje is dat Ikea binnenkort met een nieuwe speelgoedcollectie komt en niet alleen voor kinderen maar ook voor volwassenen http://www.ouderwijsheid.nl/lattjo-speelgoed-ikea/

Zo wij zijn weer terug van ons bruiloft weekend. Ze jongens hebben het zo goed gedaan. Hele lange dagen, grootte groep gezelschap maar ze draaide er hun hand niet voor om.

Wij gaan zo naar de huisarts. hebben de halve nacht met Isa op gezeten. waarschijnlijk een fikse keelontsteking. Eerste keer dat ze niet naar het kdv gaat en ik me hrb ziekgemeld wegens slaapgebrek, en dan ben ik intussen toch wel wat gewend maar met 4 uur slaap stap ik liever niet voor een lange rit in de auto.

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 08:37 schreef Spirit82 het volgende:
Wij gaan zo naar de huisarts. hebben de halve nacht met Isa op gezeten. waarschijnlijk een fikse keelontsteking. Eerste keer dat ze niet naar het kdv gaat en ik me hrb ziekgemeld wegens slaapgebrek, en dan ben ik intussen toch wel wat gewend maar met 4 uur slaap stap ik liever niet voor een lange rit in de auto.

Ach wat sneu. Beterschap voor je meisje!

Ach die Riley

Ja gaat goed! Ben gelukkig weer thuis en nu begint het domme afwachten. Het is wel een beetje een achtbaan, ook omdat het al 2x leek
alsof het zou beginnen... Gelukkig zwakte het weer af. Mag thuis alleen weinig doen & ik vind dat best een uitdaging. Luc is wel een beetje van slag, maar toch gaat hij er goed mee om! Daaraan merk je echt duidelijk dat ze ouder worden! Toen ik weer thuis was kroop hij tegen mij aan een zei "Ik heb je wel heel erg gemist hoor mammie" Luc houdt heel erg van structuur & regelmaat & weten waar hij aan toe is. Dus al deze onverwachte dingen steeds zijn best moeilijk voor hem.

Zo weer naar het ziekenhuis voor een CTG & bloed test. Hopelijk is alles nog steeds goed!
Wel veel last van mijn rug (bij Luc had ik enkel rug weeen) & had gisteravond ook flink wat harde buiken. Maar nu is alles gelukkig weer rustig.

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 08:37 schreef Spirit82 het volgende:
Wij gaan zo naar de huisarts. hebben de halve nacht met Isa op gezeten. waarschijnlijk een fikse keelontsteking. Eerste keer dat ze niet naar het kdv gaat en ik me hrb ziekgemeld wegens slaapgebrek, en dan ben ik intussen toch wel wat gewend maar met 4 uur slaap stap ik liever niet voor een lange rit in de auto.

Snap dat je niet in de auto gaat stappen met een slaaphoofd, maar serieus ziekgemeld ivm slaapgebrek? Het kan misschien aan mij liggen hoor, maar ik zou dit niet accepteren als baas/collega zijnde.
Neem dan een verlofdag op? Edit; je kan er ook kortdurens zorgverlof voor opnemen of calamiteitenverlof? Of je krijgt iig doorbetaald verlof bij ziekte van kind etc.

Verder wel beterschap voor I, keelontsteking is niet niks voor die kleintjes.

Susie, al wel eens ECHT last gehad van slaapgebrek? Denk huilbaby, reflux, nachtenlang, wekenlang door moeten op 2 uur slaap? Daar kun je echt ziek van zijn hoor. Ten minste, ik kon dan niet normaal functioneren, laat staan lesgeven aan studenten en er voor zorgen dat ze ook nog wat leren in die tijd.

En ja, ik heb me dus wel eens ziekgemeld met die reden, en kreeg daarvoor alle begrip van mijn leidinggevende (zelf vader van 2 kleine kinderen, waarvan er 1 een huilbaby was). Mijn moeder gevraagd op baby te passen, en zelf geslapen. En verlofdagen opnemen kan in sommige beroepen gewoon simpelweg niet...

Wat ik wil zeggen: ik weet niet hoe en wat bij Spirit, maar oordeel gewoon niet te snel...

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 19:40 schreef mousemicky het volgende:
Susie, al wel eens ECHT last gehad van slaapgebrek? Denk huilbaby, reflux, nachtenlang, wekenlang door moeten op 2 uur slaap? Daar kun je echt ziek van zijn hoor. Ten minste, ik kon dan niet normaal functioneren, laat staan lesgeven aan studenten en er voor zorgen dat ze ook nog wat leren in die tijd.

En ja, ik heb me dus wel eens ziekgemeld met die reden, en kreeg daarvoor alle begrip van mijn leidinggevende (zelf vader van 2 kleine kinderen, waarvan er 1 een huilbaby was). Mijn moeder gevraagd op baby te passen, en zelf geslapen. En verlofdagen opnemen kan in sommige beroepen gewoon simpelweg niet...

Wat ik wil zeggen: ik weet niet hoe en wat bij Spirit, maar oordeel gewoon niet te snel...

Even een +1. Zeker als je een kindje hebt dat al 2 jaar niet doorslaapt en je dus al hele grillige nachten draait, dan kan zoiets echt de druppel zijn.

Wat de anderen zeggen. Verder komt Spirit op mij over als iemand die heel gedreven is in het werk en zich echt niet zomaar ziek meldt, dus dan zal het ook wel echt heftig zijn

Mousemickey, dat lees ik niet uit Spirit haar post, dat ze al nachtelang, wekenlang met slaaptekort kampt?

Ben het met je eens dat in de gevallen die je noemt het een ander verhaal is, geloof ook wel dat je daar serieus ziek van kunt zijn. Ik denk dat ik teveel collega's heb (gehad) die zich makkelijk ziek melden en ik daar ergens een allergie voor heb opgebouwd.

Overigens vind ik het kul om te zeggen dat je in sommige beroepen je geen verlof kunt opnemen, je kunt je toch ook ziek melden? Dan draait de boel toch ook door?