Depressie & Angst #127 En weer een nieuwe :)

quote:

Op dinsdag 1 september 2015 15:01 schreef Gray het volgende:

[..]

Ja, dat lukt wel. Neigingen heb ik nooit, alleen gedachten en die gaan vanzelf weer over. Ben alleen zo verdomde moe de hele tijd en heb sinds eergisteren een heel sip gevoel. Vandaar dat ik daarnet gebeld heb. Kijken of ik eventueel alvast een recept kan krijgen voor adhd, om iig m'n werk/studie te verrichten tot ik therapie kan krijgen voor de depressie.

Had dit veel eerder moeten doen, maar beter laat dan nooit.

Van het weekend aangesproken door een kennis die zag wat speelde, waarbij hij aangaf zelf manische depressie te hebben. Fijn om met iemand in m'n omgeving daarover te kunnen praten. Misschien binnenkort ff alleen met hem afspreken.

Wat fijn van die kennis joh! Kan je veel steun aan hebben. En mijn ervaring is dat als je eenmaal hulp hebt ingeschakeld dat dat ook weer iets kan helpen om je beter te voelen

quote:

Op dinsdag 1 september 2015 21:37 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Wat fijn van die kennis joh! Kan je veel steun aan hebben. En mijn ervaring is dat als je eenmaal hulp hebt ingeschakeld dat dat ook weer iets kan helpen om je beter te voelen

Yeah, op dat moment zelf maakte het me zelfs een beetje blij, hoe egoistisch dat ook klinkt. Hij lijkt zijn leven best te managen, dus hopelijk weet hij tips. En ik hoop hem ook wat te geven uiteraard.

Was ff pittig vandaag met hulp zoeken, want zelfs al stond ik erop dat ik het deed, ik voelde me alsof ik op instorten stond. Vreesde dat ik in tweeen zou breken tijdens het praten met de assistente. Ben zelfs lichamelijke klachten vergeten te vermelden, maar dat doe ik tijdens het gesprek wel.

Ben op werk gelukkig wel productief geweest vandaag, al kreeg ik ook wat nieuws daaro dat me niet beviel. Maar daar heb ik al meteen op gereageerd, dus nu is het afwachten.

Ik snap best dat het 'niet alleen op de wereld'gevoel en het gevoel dat iemand anders met issues zijn leven best lijkt te kunnen managen je een beetje blij maakt. Dat is niet egoistisch.

quote:

Op dinsdag 1 september 2015 22:29 schreef Lonaa het volgende:
Ik snap best dat het 'niet alleen op de wereld'gevoel en het gevoel dat iemand anders met issues zijn leven best lijkt te kunnen managen je een beetje blij maakt. Dat is niet egoistisch.

Meer dat het iemand in m'n omgeving is; dat heb ik nooit gehad. Rot voor hem, maar toch, he?

Het gaat best redelijk hier. Lichte migraine aanval sinds gisteren, maar mn stemming is best ok

Niet zo over jezelf oordelen Gray. Ik herken het wel hoor, hoort bij de depressie, dan denk je dat je van alles verkeerd doet. Maar is niet nodig

quote:

Op woensdag 2 september 2015 10:20 schreef zomie het volgende:
Het gaat best redelijk hier. Lichte migraine aanval sinds gisteren, maar mn stemming is best ok

Fijn! Hopelijk duurt de migraine niet al te lang

quote:

Op woensdag 2 september 2015 11:35 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Fijn! Hopelijk duurt de migraine niet al te lang

Het is minder heftig dan de vorige keer, toen heb ik een dag in bed en op de bank gelegen.

Het gaat de laatste tijd niet heel lekker in mijn relatie (voor mij dan). Ik ben de laatste keren een aantal keer best boos geworden, omdat ik vind dat sommige dingen niet lekker gaan. Ze is eigenlijk al de hele zomer chagrijnig omdat ze het zichzelf druk maakt, alleen gaat ze daarom niet minder ondernemen. Onder andere op een vakantie die ik voor ons georganiseerd heb, is ze daardoor niet te genieten geweest een grote tijd en dat heb ik haar echt kwalijk genomen.

Ook vertelt ze me nooit dingen. Ik moet altijd alles uit haar trekken. Nu snap ik dat dit niet makkelijk is, maar zo moet ik me telkens afvragen of IK iets heb gedaan, elke keer wanneer ze weer een moodswing heeft. Dit geeft me gewoon enorm veel stress die ik er niet bij wil hebben.

We hebben het besproken en ze heeft haar verontschuldigingen aangeboden voor dat ze zo chagrijnig was. Ook heeft ze beloofd vanaf nu meer open en eerlijk tegen me te zijn. Ik moet het echter de komende maanden eerst zien. Ik wil een relatie met een meisje dat weet hoe ze zich moet gedragen, ik wil niet overal aan moeten 'sleutelen'. Dan zal ze toch echt een jongen moeten vinden die houdt van een stille, overwerkte meid.

De komende periode wil ik zien dat het weer leuker wordt dan dat het de laatste weken is geweest. Het hoeft niet altijd allemaal lol. Maar toch overwegend enthousiasme om elkaar te zijn is toch wel iets wat ik verwacht, net als openheid in de communicatie richting je vriend. Mijn relatie heeft veel leuke punten, alleen ook (te) veel negatieve. Ik hoop dat dingen richting de betere kant gaan de komende tijd, maar anders zal ik niet schromen er een punt achter te zetten. Ik ben wel enorm bang om weer alleen te zijn, en de angst grijpt me soms enorm aan als ik er aan denk, alleen wil ik me dit niet laten stoppen. Uiteindelijk ben ik het gelukkigst en stress-vrij in een relatie die bij me past, en als zij me dit niet kan geven, dan zoek ik dit ergens anders.

quote:

Op woensdag 2 september 2015 16:19 schreef duracellkonijntje het volgende:
Ik wil een relatie met een meisje dat weet hoe ze zich moet gedragen, ik wil niet overal aan moeten 'sleutelen'.

Wauw

@duracell: heb je je al eens afgevraagd wat zij nodig heeft? En waar zij blij van wordt? Misschien heeft ze meer dan jij tijd voor zichzelf en haar eigen dingen nodig en heeft ze niet altijd zin om blij en leuk te doen.
En misschien vertelt ze niks omdat je gewoon teveel aan haar trekt?

Verdiep je eens echt in haar en beslis dan of zij een type is dat bij je past. En zie haar niet als fout, maar gewoon als mens, met eigen behoeftes.

Ik doe deze even punt voor punt ivm overzicht enzo

quote:

Op woensdag 2 september 2015 16:19 schreef duracellkonijntje het volgende:
Het gaat de laatste tijd niet heel lekker in mijn relatie (voor mij dan). Ik ben de laatste keren een aantal keer best boos geworden, omdat ik vind dat sommige dingen niet lekker gaan. Ze is eigenlijk al de hele zomer chagrijnig omdat ze het zichzelf druk maakt, alleen gaat ze daarom niet minder ondernemen. Onder andere op een vakantie die ik voor ons georganiseerd heb, is ze daardoor niet te genieten geweest een grote tijd en dat heb ik haar echt kwalijk genomen.

Wat bedoel je met vetgedrukte?

quote:

Ook vertelt ze me nooit dingen. Ik moet altijd alles uit haar trekken. Nu snap ik dat dit niet makkelijk is, maar zo moet ik me telkens afvragen of IK iets heb gedaan, elke keer wanneer ze weer een moodswing heeft. Dit geeft me gewoon enorm veel stress die ik er niet bij wil hebben.

Echt letterlijk nooit never? Zegt ze überhaubt "iets" tegen jou?
Heb je geprobeerd haar te vragen naar die moodswings op een moment dat ze er geen heeft?
Het moet wel "ergens" vandaan komen, heb je enig idee waarvandaan?

quote:

We hebben het besproken en ze heeft haar verontschuldigingen aangeboden voor dat ze zo chagrijnig was. Ook heeft ze beloofd vanaf nu meer open en eerlijk tegen me te zijn. Ik moet het echter de komende maanden eerst zien. Ik wil een relatie met een meisje dat weet hoe ze zich moet gedragen, ik wil niet overal aan moeten 'sleutelen'. Dan zal ze toch echt een jongen moeten vinden die houdt van een stille, overwerkte meid.

Even aanzien is dan het beste denk ik, even een kans geven om te zien hoe dit zich gaat ontwikkelen.
Is ze verder echt zo stil dan? Praten jullie niet met elkaar zodra jullie samen zijn?
Wat bedoel je precies met "stille"?

quote:

De komende periode wil ik zien dat het weer leuker wordt dan dat het de laatste weken is geweest. Het hoeft niet altijd allemaal lol. Maar toch overwegend enthousiasme om elkaar te zijn is toch wel iets wat ik verwacht, net als openheid in de communicatie richting je vriend. Mijn relatie heeft veel leuke punten, alleen ook (te) veel negatieve. Ik hoop dat dingen richting de betere kant gaan de komende tijd, maar anders zal ik niet schromen er een punt achter te zetten. Ik ben wel enorm bang om weer alleen te zijn, en de angst grijpt me soms enorm aan als ik er aan denk, alleen wil ik me dit niet laten stoppen. Uiteindelijk ben ik het gelukkigst en stress-vrij in een relatie die bij me past, en als zij me dit niet kan geven, dan zoek ik dit ergens anders.

Klopt. Zonder communicatie geen relatie.
Ongewild alleen zijn is wel jammer ja. Voor de rest vind ik Murmeli's reactie hierboven erg passend, goed en ook wel herkenbaar

quote:

Op woensdag 2 september 2015 17:12 schreef Murmeli het volgende:
@duracell: heb je je al eens afgevraagd wat zij nodig heeft? En waar zij blij van wordt? Misschien heeft ze meer dan jij tijd voor zichzelf en haar eigen dingen nodig en heeft ze niet altijd zin om blij en leuk te doen.
En misschien vertelt ze niks omdat je gewoon teveel aan haar trekt?

Verdiep je eens echt in haar en beslis dan of zij een type is dat bij je past. En zie haar niet als fout, maar gewoon als mens, met eigen behoeftes.

Daar hebben we het al over gehad. Ik stel soms voor om af te spreken, soms zij. We hoeven elkaar echt niet elke dag te zien o.i.d.

Ook met telefonisch contact hoeft het niet enorm te zijn. Ze hoeft echt niet de hele dag met me te appen ofzo. Als ze dingen doet is ze daar gewoon mee bezig.

Voor de rest spreekt ze gewoon lekker met vrienden af wanneer ze dat wil en ga ik haar niet dwingen om bij mij te zijn. Ik houd er ook gewoon een leuk sociaal leven op na.

@magnetronkoffie

Wat ik bedoel met 'stil', is dat ALS er haar iets dwars zit, ze dit echt niet vanzelf aan me vertelt. Ook niet als het iets met mij te maken heeft. Ik moet navragen of er iets is, en dan uiteindelijk te horen krijgen dat er iets is. Dit terwijl ik, als er iets is, dit meestal gewoon direct aan haar vertel.

Met druk bedoel ik dat ze soms klaagt dat ze het erg druk heeft, maar intussen wel allemaal dingen blijft doen. Als ze het leuk vindt, prima, alleen is het jammer dat de frustratie van haar drukte dan op mijn bord terecht komt.

quote:

Op woensdag 2 september 2015 16:21 schreef Elvi het volgende:

[..]

Wauw

Dit was wel erg kut geformuleerd, zo bedoel ik het niet.

Wat ik bedoelde is dat ik persoonlijk communiceren over problemen binnen een relatie erg belangrijk vind, en dit stiekem ook van de ander gewoon verwacht. Als er iets mis is, vind ik het vrij normaal om dat bij de ander aan te kaarten om het op te lossen. Is heel moeilijk in het begin, maar is zeker iets wat te leren valt.

Verder is er niks mis met een slechte dag of periode. Heb ik er meer dan zat van. En hoewel ik ook niet altijd vrolijk ben bij mijn vriendin, ben ik, ook al heb ik een kutdag/periode, wel vaak weer vrolijk als ik haar zie, omdat ZIJ het is. Ik realiseer me dondersgoed dat als ik constant over dezelfde problemen klaag en chaggy ben, maar intussen niks verander aan de situatie, dit gaat irriteren.

quote:

Op woensdag 2 september 2015 20:08 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Dit was wel erg kut geformuleerd, zo bedoel ik het niet.

Wat ik bedoelde is dat ik persoonlijk communiceren over problemen binnen een relatie erg belangrijk vind, en dit stiekem ook van de ander gewoon verwacht. Als er iets mis is, vind ik het vrij normaal om dat bij de ander aan te kaarten om het op te lossen. Is heel moeilijk in het begin, maar is zeker iets wat te leren valt.

Verder is er niks mis met een slechte dag of periode. Heb ik er meer dan zat van. En hoewel ik ook niet altijd vrolijk ben bij mijn vriendin, ben ik, ook al heb ik een kutdag/periode, wel vaak weer vrolijk als ik haar zie, omdat ZIJ het is. Ik realiseer me dondersgoed dat als ik constant over dezelfde problemen klaag en chaggy ben, maar intussen niks verander aan de situatie, dit gaat irriteren.

Ik snap dat je bedoelingen wel positief zijn, maar iemand die niet uit zichzelf of haarzelf over problemen vertelt, dat is altijd wel lastig. Ik weet alleen niet of het er proberen uit te trekken (zeker op de momenten dat de problemen "hot" zijn) wel altijd zo goed is.

Bij bepaalde mensen werkt dit, maar ik kan me ook heel goed voorstellen dat anderen dan wel meer gaan praten, maar tegelijkertijd het ook weer vermoeiend is of op een andere manier vervelend als je door blijft vragen (het is ook heel lastig dan beleefd te blijven en tegelijk je grenzen goed aan te geven).

Zelf heb ik soms gewoon langer nodig om dingen op een rijtje te krijgen, zodra iemand op dat soort momenten begint door te vragen en te graven, dan ervaar ikzelf dat soms als erg vervelend (kan daardoor in de war raken waardoor ik dingen minder zuiver breng, waardoor de ander dingen weer anders interpreteert...waardoor ik het gevoel heb constant bezig te moeten zijn met repareren terwijl ik op die momenten juist erg chaotisch ben).

Sorry ik draafde een beetje door want chaotisch enzo
maar misschien kun je er toch iets nuttigs uit halen?

quote:

Op woensdag 2 september 2015 11:34 schreef Murmeli het volgende:
Niet zo over jezelf oordelen Gray. Ik herken het wel hoor, hoort bij de depressie, dan denk je dat je van alles verkeerd doet. Maar is niet nodig

Heb het idee dat het doorgaans wel meevalt, behalve op het gebied van relaties en vriendschappen. Daar wil ik m'n baggage buiten houden zoveel het kan. Het is ook waarom ik geen serieuze relatie wil tot ik mezelf daartoe in staat acht. En de voornaamste reden waarom ik nooit kinderen wil.

Op dit moment wil ik me vooral focussen op wat belangrijk is, namelijk leren m'n leven te leiden, niet lijden. Ongeacht de piek of het dal aan de praktische kant van m'n leven kunnen werken. Wil die onzekerheid over m'n toekomst wegwerken, zonder op het moment zelf verlamd raken. Want dat brengt het juist weer in gevaar, een eindeloze cirkel.

quote:

Op woensdag 2 september 2015 20:08 schreef duracellkonijntje het volgende:
Wat ik bedoelde is dat ik persoonlijk communiceren over problemen binnen een relatie erg belangrijk vind, en dit stiekem ook van de ander gewoon verwacht. Als er iets mis is, vind ik het vrij normaal om dat bij de ander aan te kaarten om het op te lossen. Is heel moeilijk in het begin, maar is zeker iets wat te leren valt.

Een relatie moet je ook samen leren. Er zijn zoveel kanten aan persoonlijkheden die kunnen botsen samen, dat je echt samen moet leren leven.

Het is voor mij de reden dat ik geen relatie wil; bots al genoeg met mezelf. Wil een ander geen plaats laten maken voor wanneer ik over grenzen ga.

[ Bericht 2% gewijzigd door Gray op 02-09-2015 22:03:48 ]

quote:

Op woensdag 2 september 2015 21:27 schreef Gray het volgende:

[..]

Een relatie moet je ook samen leren. Er zijn zoveel kanten aan persoonlijkheden die kunnen botsen samen, dat je echt samen moet leren leven.

Het is voor mij de reden dat ik geen relatie wil; bots al genoeg met mezelf. Wil een ander geen plaats laten maken voor wanneer ik over grenzen ga.

Je hebt een beetje verkeerd geknipt in de quote, dat was duracel

quote:

Op woensdag 2 september 2015 21:36 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Je hebt een beetje verkeerd geknipt in de quote, dat was duracel

Holy shit, je hebt gelijk!

Ff corrigeren. hihi

[ Bericht 1% gewijzigd door Gray op 02-09-2015 22:23:37 ]

quote:

Op woensdag 2 september 2015 20:08 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Dit was wel erg kut geformuleerd, zo bedoel ik het niet.

Wat ik bedoelde is dat ik persoonlijk communiceren over problemen binnen een relatie erg belangrijk vind, en dit stiekem ook van de ander gewoon verwacht. Als er iets mis is, vind ik het vrij normaal om dat bij de ander aan te kaarten om het op te lossen. Is heel moeilijk in het begin, maar is zeker iets wat te leren valt.

Verder is er niks mis met een slechte dag of periode. Heb ik er meer dan zat van. En hoewel ik ook niet altijd vrolijk ben bij mijn vriendin, ben ik, ook al heb ik een kutdag/periode, wel vaak weer vrolijk als ik haar zie, omdat ZIJ het is. Ik realiseer me dondersgoed dat als ik constant over dezelfde problemen klaag en chaggy ben, maar intussen niks verander aan de situatie, dit gaat irriteren.

Ik vond het al zo raar uit jouw mond toetsenbord

Heb je die verwachting ook naar haar uitgesproken? Wat voor jou normaal is, hoeft voor de ander niet normaal te zijn en zo lang je van elkaar denkt jullie elkaars 'normaal' begrijpen terwijl dat niet zo is krijg je misverstanden (volgt u m nog? )

Je was ook al erg onzeker toen zij contact had met mannelijke studiegenoten en op reis ging met een vriend van haar. Heb je dat ooit met haar besproken? Het komt op mij over alsof je een hele hoop verwachtingen hebt, en een hele hoop normen, maar deze niet met haar bespreekt (ik kan het mis hebben, ik ben er tenslotte niet bij ).

Even van haar kant bekeken: ik herken trouwens wel het deel van het mezelf te druk maken en me dan afreageren op de naaste omgeving Ik haal me soms teveel vrijwilligerswerk op de hals (ik heb me vanavond ook weer aangemeld voor het Rode Kruis ) en ik kan dan ook uitvallen als het me teveel wordt of inderdaad heel chagrijnig zijn. Bij mij hielp het niet als anderen gingen zeggen "je moet stoppen want dit gaat zo niet" want ik zat er middenin en ik vond mezelf onmisbaar voor de organisatie. Dat was ik uiteindelijk niet, maar daar moest ik wel zelf achterkomen
Je kunt haar dus niet hierin veranderen; ze moet er zelf tegenaan lopen. Jij hebt toch ook ooit een burnout gehad? Hoe vaak zeiden mensen niet tegen jou "doe rustig" en misschien heb je je toen ook afgereageerd op anderen. Maar pas na de burnout kon je een pas op de plaats maken. En nu bedoel ik niet dat je moet wachten tot ze een burnout heeft maar dit is even ter illustratie dat je op die drukke momenten er even doorheen moet bijten misschien? Een andere rol op je nemen. Niet naast haar willen staan, maar achter haar.

Zo'n emo bui midden in de nacht waarbij je onzeker bent over alles en jezelf maar stom vind

quote:

Op woensdag 2 september 2015 22:03 schreef Gray het volgende:

[..]

Holy shit, je hebt gelijk!

Ff corrigeren. hihi

maakt verder niet uit hoor

quote:

Op donderdag 3 september 2015 02:55 schreef zomie het volgende:
Zo'n emo bui midden in de nacht waarbij je onzeker bent over alles en jezelf maar stom vind

Heb je niet iemand om mee te knuffen die je effesnel kunt schaken voor jouw doeleinden?

quote:

Op woensdag 2 september 2015 21:17 schreef Gray het volgende:

[..]

Heb het idee dat het doorgaans wel meevalt, behalve op het gebied van relaties en vriendschappen. Daar wil ik m'n baggage buiten houden zoveel het kan. Het is ook waarom ik geen serieuze relatie wil tot ik mezelf daartoe in staat acht. En de voornaamste reden waarom ik nooit kinderen wil.

Op dit moment wil ik me vooral focussen op wat belangrijk is, namelijk leren m'n leven te leiden, niet lijden. Ongeacht de piek of het dal aan de praktische kant van m'n leven kunnen werken. Wil die onzekerheid over m'n toekomst wegwerken, zonder op het moment zelf verlamd raken. Want dat brengt het juist weer in gevaar, een eindeloze cirkel.

Ik denk ook dat het doorgaans erg mee valt, maar het viel me nu even op. Hoopte je een hart onder de riem te steken

@duracell: wat koffie en Elvi zeggen dus. Ik praat/vertel doorgaans ook meer dan mijn vriendje (en al mijn exen), maar heb ook mijn punten waarop ik gesloten ben. Ieder is anders en ik denk dat jij er echt goed aan doet om meer de persoonlijkheid van je lief te proberen te snappen. Even zonder oordelen.

quote:

Op donderdag 3 september 2015 07:51 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Heb je niet iemand om mee te knuffen die je effesnel kunt schaken voor jouw doeleinden?

Mn lief wilde ik niet teveel uit zn slaap houden, maar de kat lag veel bij me op bed

quote:

Op woensdag 2 september 2015 23:21 schreef Elvi het volgende:

[..]

Ik vond het al zo raar uit jouw mond toetsenbord

Heb je die verwachting ook naar haar uitgesproken? Wat voor jou normaal is, hoeft voor de ander niet normaal te zijn en zo lang je van elkaar denkt jullie elkaars 'normaal' begrijpen terwijl dat niet zo is krijg je misverstanden (volgt u m nog? )

Je was ook al erg onzeker toen zij contact had met mannelijke studiegenoten en op reis ging met een vriend van haar. Heb je dat ooit met haar besproken? Het komt op mij over alsof je een hele hoop verwachtingen hebt, en een hele hoop normen, maar deze niet met haar bespreekt (ik kan het mis hebben, ik ben er tenslotte niet bij ).

Even van haar kant bekeken: ik herken trouwens wel het deel van het mezelf te druk maken en me dan afreageren op de naaste omgeving Ik haal me soms teveel vrijwilligerswerk op de hals (ik heb me vanavond ook weer aangemeld voor het Rode Kruis ) en ik kan dan ook uitvallen als het me teveel wordt of inderdaad heel chagrijnig zijn. Bij mij hielp het niet als anderen gingen zeggen "je moet stoppen want dit gaat zo niet" want ik zat er middenin en ik vond mezelf onmisbaar voor de organisatie. Dat was ik uiteindelijk niet, maar daar moest ik wel zelf achterkomen
Je kunt haar dus niet hierin veranderen; ze moet er zelf tegenaan lopen. Jij hebt toch ook ooit een burnout gehad? Hoe vaak zeiden mensen niet tegen jou "doe rustig" en misschien heb je je toen ook afgereageerd op anderen. Maar pas na de burnout kon je een pas op de plaats maken. En nu bedoel ik niet dat je moet wachten tot ze een burnout heeft maar dit is even ter illustratie dat je op die drukke momenten er even doorheen moet bijten misschien? Een andere rol op je nemen. Niet naast haar willen staan, maar achter haar.

Ja, ik heb haar er op aangesproken en ze heeft dus gezegd vanaf nu meer open te zijn richting mij als er iets aan de hand is. Toch blijf ik zenuwachtig of het wel echt gebeurd. Ik heb gewoon weinig vertrouwen in woorden, pas als ik zie dat het kan, geloof ik ook echt dat het gaat gebeuren.

Die dingen met mannen heb ik grotendeels besproken. Soms komt er nog wel iets op waar ik me druk over maak dat het weer gebeurd, maar ik wil ook niet continu oude koeien uit de sloot halen, zonder dat daar reden voor is. Wel heb ik van die vakantie en dat uitstapje laten weten dat dit voor mij echt de druppel is, en als het nog een keer gebeurd ze haar koffers mag pakken. Zulke dingen vind ik echt, echt niet kunnen en ik geloof dat ik niet compleet gek ben als ik dat zeg.
Verder heb ik wel enorm aan mijn jaloezie gewerkt, en leer momenteel meer op feiten af te gaan ipv emoties en angst. Het is echter wel heel moeilijk. Ik hoop nu dat er maanden aankomen waarin ze ook echt laat zien dat ze snapt dat er bepaalde grenzen zijn als het op andere mannen aankomt. Ik kan haar al veel meer loslaten dan eerst, alleen heb ik alsnog wel bepaalde grenzen waar ik me echt aan houd. Het feit dat er gewoon regelmatig incidenten op dit vlak zijn gebeurd, maakt me erg nerveus voor de toekomst.

Wat betreft het vermoeid zijn, heb ik haar verteld dat ik snap waarom ze zo moe is nu, en haar alle ruimte wil geven om daarvan te herstellen. Ik laat haar meer het tempo bepalen. Het duurt nu wel echter erg lang, en ik verwacht wel dat ze leert van deze situatie en in de toekomst dingen anders doet. Soms moet je je er ook even overheen zetten. Het feit dat ik deze zomer een vakantie naar Parijs met haar gehad heb, waarvan de eerste dagen heel leuk waren, maar ze daarna chaggy werd omdat ze 'zo veel moest lopen', tja, daar kan ik niks mee. We zagen elkaar in de vakantie vaak genoeg niet, en als je dan zoiets leuks samen onderneemt, vind ik dat echt iets waar je niet over moet zeuren en je er overheen zetten.

Sorry voor het lange verhaal. Heel erg bedankt ook voor je eerlijke antwoorden (iedereen trouwens).