LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Dank je welquote:Op zaterdag 19 september 2015 16:38 schreef Scuidward het volgende:
Zelden mooier voetbalcommentaar gehoord.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
*Stil*quote:
Messi
Spelers naar buiten, trage start
Genietend van de zon
Jonge god, mooie kuiten
Succes lonkt aan de horizon,
publiek snakt, een hart dat bonkt
Stadion in lichterlaaie, flitsend licht
Reeds drie man gepasseerd
Twee keer kappen, één keer draaien
Oude helden verstoten, ongegeneerd
Medeplichtig aan strelend aaien
Blik naar het leer, toch haren in de nek
Keeper op zijn hoede, wat een pech
Tikkie breed dat doet zo’n zeer
Zelf de glorie willen voelen
Plots is zijn rug weer recht
Ogen blijven naar beneden, ze twijvelen niet
Bal komt naast de linkerschoen, als wuivend riet
Afrekenen met het verleden
Alleen falen door het niet te doen
Aanstonds het overwinningslied
Rechterbeen veert zonder rancune, staat alleen
Bal mag de touwen strelen van deze godenzoon
Blik naar de tribune, als één van de hunne
Zijn naam klinkt uit hun kelen
Men waant zich in de mooiste droom
Armen in de lucht, er klinkt bravo
Geen hoofdrol vermeden , wat een niveau
Je hoort een diepe zucht,
Altijd zon, nooit meer regen
De hand van God heeft zijn opvolger gekregen
Mooi!
Freestyle
Heel fraai! Ik zie je zo staan, in een schemerig zaaltje, tijdens een spoken word-avond.quote:
Messi
Spelers naar buiten, trage start
Genietend van de zon
Jonge god, mooie kuiten
Succes lonkt aan de horizon,
publiek snakt, een hart dat bonkt
Stadion in lichterlaaie, flitsend licht
Reeds drie man gepasseerd
Twee keer kappen, één keer draaien
Oude helden verstoten, ongegeneerd
Medeplichtig aan strelend aaien
Blik naar het leer, toch haren in de nek
Keeper op zijn hoede, wat een pech
Tikkie breed dat doet zo’n zeer
Zelf de glorie willen voelen
Plots is zijn rug weer recht
Ogen blijven naar beneden, ze twijvelen niet
Bal komt naast de linkerschoen, als wuivend riet
Afrekenen met het verleden
Alleen falen door het niet te doen
Aanstonds het overwinningslied
Rechterbeen veert zonder rancune, staat alleen
Bal mag de touwen strelen van deze godenzoon
Blik naar de tribune, als één van de hunne
Zijn naam klinkt uit hun kelen
Men waant zich in de mooiste droom
Armen in de lucht, er klinkt bravo
Geen hoofdrol vermeden , wat een niveau
Je hoort een diepe zucht,
Altijd zon, nooit meer regen
De hand van God heeft zijn opvolger gekregen
Paar dingetjes:
Medeplichtig aan strelend aaien
Moet hier niet juist een tegenstelling in? Tenminste, ik lees het als de voetballer die zijn tegenstander subtiel een tikkie verkoopt. En zou dan strelend veranderen in een agressiever woord. Snijdend, stekend ... Zijn niet de juiste woorden, maar iets in die trant. Maar misschien lees ik het wel verkeerd, als Messi-beet.
Twijvelen moet met een f.
En achter vermeden staat een spatie te veel.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Met twijfelen heb je gelijk. Heb hem na hier op m'n Face Book geplaatst, en het daar zelf al veranderd. Kan gebeuren.quote:Op zaterdag 19 september 2015 17:36 schreef Copycat het volgende:
[..]
Heel fraai! Ik zie je zo staan, in een schemerig zaaltje, tijdens een spoken word-avond.
Paar dingetjes:
Medeplichtig aan strelend aaien
Moet hier niet juist een tegenstelling in? Tenminste, ik lees het als de voetballer die zijn tegenstander subtiel een tikkie verkoopt. En zou dan strelend veranderen in een agressiever woord. Snijdend, stekend ... Zijn niet de juiste woorden, maar iets in die trant. Maar misschien lees ik het wel verkeerd, als Messi-beet.
Twijvelen moet met een f.
En achter vermeden staat een spatie te veel.
Die spatie te veel komt door m'n trillende Korsakow handen.
'Medeplichtig aan strelend aaien' is een dichterlijke tegenstelling die positief is bedoeld.
Messi is bezig de beste voetballer aller tijden te worden. Die behandeld de bal met fluwelen voeten.
Er zullen voor jou wel dingen instaan waarvan je de dubbele bodem niet doorziet.
Maradona zijn Argentijnse voorganger als beste ooit, scoorde ooit een belangrijk doelpunt met de hand op een WK. Dat noemde hij achteraf 'De hand vanGod.'
[ Bericht 8% gewijzigd door tong80 op 19-09-2015 18:00:54 ]
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
De hand van God van Maradona ken ik heus wel, hoor!
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Ik luisterquote:Op zaterdag 19 september 2015 18:25 schreef Copycat het volgende:
De hand van God van Maradona ken ik heus wel, hoor!
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Kiprich, cultheld voor het levenquote:
De hand van God van Maradona ken ik heus wel, hoor!
De ware zucht hoort van diep te komen
De longen vol lucht geblazen
Alleen echte bazen, weten dit te beheersen
Geen gemakzucht, eerder energie ophalen
Opladen voor wat komen gaat, te kunnen grazen
Wat ons staat te wachten, melancholie, romantische gedachten
Koud in het veld, de handen al in de zij
Warmlopen is overbodig, kost te veel kracht
Zal ie nog nodig hebben, dan onverwacht :
'geef die bal maar aan mij'
Overdacht toch spontaan, het liefst langs de lijn,
In de voetjes zoals dat heet, warmte in aantocht
Niet elke bal hoeft een toverbal te zijn, echter
met een tovenaar in dienst, kleurt de hemel blauw
Komt de regenboog tevoorschijn
voor dag en dauw, wachtend om te schitteren
Eerst een sigaret, aansteker in de zak
Het vuur uit de sloffen, moet vlammend hard zijn
Zie hem daar lopen, naar de vogeltjes fluitend
Omringd door duizende toeschouwers, doch alleen
De zon schijnt, het briesje in z'n haar blaast
Geen gesloten dak, heerlijk in de natuur buiten
Het slenteren verandert in dartelen, wat een eindbaas
Een veulen in de wei, alleen met de bal kan ie zich uiten
Je bent al snel een cultheld, wordt hier en daar verteld
Het kan raar lopen, een antilope op het veld
met hangende schouders en kromme pootjes, onverhuld
Blijft onvermeld dat deze speler het publiek bekoorde
In koor bezongen ze zijn heldendaden, 'Jóóósef, Jóóósef, Jóóósef'
Die het zich herinneren weten : József was de ultieme cult
József, de tovenaar van Tatabanya, sprak met de bal aan zijn voeten
Andere minimale culthelden, blazen hoog van de toren
Puffend en zuchtend liet József zien hoe het wel zou moeten
Hoe je niet alleen met je mond een held bent, de echte cultheld
dartelt in het veld, scoort, je moet ook het publiek bekoren.
Dan pas mag je bij de echte culthelden zoals József behoren
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
quote:
[..]
Kiprich, cultheld voor het leven
De ware zucht hoort van diep te komen
De longen vol lucht geblazen
Alleen echte bazen, weten dit te beheersen
Geen gemakzucht, eerder energie ophalen
Opladen voor wat komen gaat, te kunnen grazen
Wat ons staat te wachten, melancholie, romantische gedachten
Koud in het veld, de handen al in de zij
Warmlopen is overbodig, kost te veel kracht
Zal ie nog nodig hebben, dan onverwacht :
'geef die bal maar aan mij'
Overdacht toch spontaan, het liefst langs de lijn,
In de voetjes zoals dat heet, warmte in aantocht
Niet elke bal hoeft een toverbal te zijn, echter
met een tovenaar in dienst, kleurt de hemel blauw
Komt de regenboog tevoorschijn
voor dag en dauw, wachtend om te schitteren
Eerst een sigaret, aansteker in de zak
Het vuur uit de sloffen, moet vlammend hard zijn
Zie hem daar lopen, naar de vogeltjes fluitend
Omringd door duizende toeschouwers, doch alleen
De zon schijnt, het briesje in z'n haar blaast
Geen gesloten dak, heerlijk in de natuur buiten
Het slenteren verandert in dartelen, wat een eindbaas
Een veulen in de wei, alleen met de bal kan ie zich uiten
Je bent al snel een cultheld, wordt hier en daar verteld
Het kan raar lopen, een antilope op het veld
met hangende schouders en kromme pootjes, onverhuld
Blijft onvermeld dat deze speler het publiek bekoorde
In koor bezongen ze zijn heldendaden, 'Jóóósef, Jóóósef, Jóóósef'
Die het zich herinneren weten : József was de ultieme cult
József, de tovenaar van Tatabanya, sprak met de bal aan zijn voeten
Andere minimale culthelden, blazen hoog van de toren
Puffend en zuchtend liet József zien hoe het wel zou moeten
Hoe je niet alleen met je mond een held bent, de echte cultheld
dartelt in het veld, scoort, je moet ook het publiek bekoren.
Dan pas mag je bij de echte culthelden zoals József behoren
Je bent op dreef.
Freestyle
Moet plots aan een "ongepaste" opmerking van mezelf denken.quote:
Mijn broer en ik zaten in het theater naar een voorstelling over het Zaltbommel van vroeger te kijken.
Grote, vierjaarlijkse, revue gemaakt door toneelverenigingen en andere organisaties.
Hadden ze een sketch over straatnamen van tegenwoordig van vroegere Bommelaren.
Zei ik iets te hard tegen m'n broer : 'Gerrit de Koreaan Dreef.'
Geroezemoes en ingehouden gegniffel rond ons.
Gerrit van Eck woonde bij ons in de straat. Door zijn dienstplicht had ie als bijnaam 'de Koreaan.'
Hij overleed doordat ie, als dronken alcoholist, in een slootje verdronk, na van een bruggetje te zijn gevallen.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
quote:
[..]
Moet plots aan een "ongepaste" opmerking van mezelf denken.
Mijn broer en ik zaten in het theater naar een voorstelling over het Zaltbommel van vroeger te kijken.
Grote, vierjaarlijkse, revue gemaakt door toneelverenigingen en andere organisaties.
Hadden ze een sketch over straatnamen van tegenwoordig van vroegere Bommelaren.
Zei ik iets te hard tegen m'n broer : 'Gerrit de Koreaan Dreef.'
Geroezemoes en ingehouden gegniffel rond ons.
Gerrit van Eck woonde bij ons in de straat. Door zijn dienstplicht had ie als bijnaam 'de Koreaan.'
Hij overleed doordat ie, als dronken alcoholist, in een slootje verdronk, na van een bruggetje te zijn gevallen.
Ze kende n je daar vast wel beter.
Naar einde wel voor Gerrit.
Freestyle
Tuurlijk, het was niet echt schokkend. Ik kwam uit de voetbalkantine en had gedronken. M'n moeder speelde mee, anders was ik niet eens gegaan en gaan stappen.quote:
[..]
Ze kende n je daar vast wel beter.
Naar einde wel voor Gerrit.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Ik kwam van de week een leuk krantenartikel tegen over je moeder.quote:
[..]
Tuurlijk, het was niet echt schokkend. Ik kwam uit de voetbalkantine en had gedronken. M'n moeder speelde mee, anders was ik niet eens gegaan en gaan stappen.
Krachtige vrouw lijkt me dat.
Freestyle
Unieke vrouw. Iedereen kent haar hier in Bommel. 50 jaar geacteerd en zeer sociaal. Uit een groot gezin en één van een drieling. Heb een stukje over haar geschreven. Past wel in dit topic.quote:
[..]
Ik kwam van de week een leuk krantenartikel tegen over je moeder.
Krachtige vrouw lijkt me dat.
Dit artikel bedoel je denk ik :
'Ik ben een theatermens.'
Vijfenvijftig haar lang was Letta actief voor het amateurtoneel.
Zaterdag speelde ze haar laatste voorstelling.
Met pijn in haar hart heeft Letta van Tongerlo ( 69 ) afgelopen weekend afscheid genomen van het amateurtoneel. Ze vindt zichzelf niet mobiel genoeg meer om op het podium actief te zijn.
'Maar het kost me heel veel moeite,' zegt ze. 'Ik ben echt een theatermens.'
De meeste Bommelaren kennen haar wel. Als meisje van 13 voerde ze al toneelstukjes op met de buurtvereniging in de binnenstad.
Letta groeide op in een groot gezin met 12 kinderen aan de Heilige geeststraat. Ze werd geboren als één van een drieling. 'Het was altijd gezellig bij ons thuis', zegt ze. 'We maakten muziek met elkaar en we zongen. Mijn vader speelde mondharmonia en mijn moeder kon heel mooi verhalen vertellen. Ik weet nog heel goed dat ze dat ook altijd met Kerstmis deed. Ik kom wat liefde en gezelligheid uit een heel warm nest.'
Toen ze als verpleegster aan de slag ging in het ziekenhuis in Zaltbommel, werd ze lid van toneelgroep de Groentjes. Ze trouwde en kreeg twee kinderen en ze bleef actief bij het toneel. Bij de Groentjes heeft ze jarenlang allerlei rollen gespeeld. Ondertussen werd ze ook wel gevraagd om de regie van stukken te doen. 'Bij de brandweer in Waardenburg bijvoorbeeld,' weet ze nog goed. 'En ik heb ook wel eend de eindproduktie van scholengemeenschap Cambium gedaan. En ik werkte mee aan elke Bommelrevue. Ik heb daar erg goede herinneringen aan.'
Vijf jaar geleden nam ze het initiatief om een seniorentoneelgroepje op te richten in de Schans. 'Dat is echt heel leuk om te doen,' zegt ze. 'Maar ook wel eens moeilijk, want iemand van 80 laat zich niet zoveel meer zeggen.' Ook financiëel was het wel eens zwaar. De toneelgroep van de Schans is anders dan de meeste toneelgroepen geen vereniging met een bestuur en veel vrijwilligers. 'Het is gewoon een activiteit zoals bijvoorbeeld het kaarten of het sjoelen. Er is dus geen extra geld beschikbaar,' vertelt ze. Toch kreeg Letta het voor elkaar om één keer per jaar een toneelstuk op de planken te brengen. Daarbij deed ze niet alleen de regie, ze speelde ook zelf een belangrijke rol in het stuk, bemoeide zich met de kaartverkoop en organiseerde de verloting. 'Eigenlijk een éénmansbedrijf,' lacht ze.
Nu het doek is gevallen, verwacht Letta niet in een gat te vallen. 'Ik ben dol op mijn twee kleinkinderen, daar daar zal ik veel tijd aan besteden,' verteld ze. 'Ook lees ik graag en ik heb veel aanloop. Samen met een vriendin probeer ik elk jaar een keer op vakantie te gaan. En ik wil heel graag een computercursus gaan volgen. Maar ik ga het toneel wel heel erg missen.'
Mag ik trots zijn ?
Zal mijn column hierna posten.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Tieske de putjesschepper
Tieske (Tinus) was een bekende en markante bommelaar, werkte eerst bij de sigarenfabriek van de familie van Maaren in de Bloemendaal als sigarenmaker, nadat de fabriek ophield te bestaan weigerde hij om zijn hand op te houden bij de gemeente, (hij wilde er voor werken) het baantje van putjesschepper was nog vrij. Hij is op 19-04-1964 overleden.
Tieske was één meter 50. Werkte voor de gemeente als putjesschepper. Liep door de straten van Zaltbommel met zijn karretje. Iedereen kende hem en Tieske kende iedereen. Vooral de jeugd hield van hem want hij maakte deksels in de stoep open om de verloren knikkers te zoeken. Hij werd ook "Geplaagd" 'Tieske, pak me dan.' 'Kik moar uut dak oe nie pak belhamel.'
Tieske was geliefd bij jong en oud. Helaas werd Tieske een beetje ziek. En moest ie stoppen met zijn werk. Kon niet meer voor zichzelf zorgen. En moest naar een andere bestemming.
Destijds was er geen plaats voor Tieske in het bejaardentehuis. Daar zaten veel notabelen en kakmadams. Die vonden maar dat Tieske er raar uitzag en dat ie stonk.
Tieske moest naar een klooster in Kerkdriel. De nonnen wilden hem wel verzorgen.
Maar Tieske wilde helemaal niet weg uit zijn geliefde Bommel.Hij kon geen dag zonder de waal en de Bommelse toren.
Mijn ma was toen een 22jarige verpleegster in het Bommelse gasthuis. En omdat ze met Tieske was opgegroeid en hem goed kende, net als de rest van haar familie, "mocht" ze hem begeleiden naar Kerkdriel. Met de taxi werd Tieske opgehaald. Maar hij wilde niet. Hij huilde tranen met tuiten. 'Dag Steenweg, dag Bommel ik goa oe nooit nie meer missen.' Ma kon zich zelf als jonge verpleegster niet inhouden en huilde met lieve kleine Tieske mee. Ze moest de vingers van Tieske één voor één van de deurpost halen.
Tieske kon net uit het raam van de taxi kijken en prevelde zwaaiend onderweg : 'Dag mooi stadje van me.'
Tieske stierf een maand later uit heimwee.
Omdat mijn moeder inmiddels zelf een markante Bommelaar is en hem zo mooi had geholpen en begeleid heeft de organisatie ma gevraagd het monument te onthullend.
Tieske (Tinus) was een bekende en markante bommelaar, werkte eerst bij de sigarenfabriek van de familie van Maaren in de Bloemendaal als sigarenmaker, nadat de fabriek ophield te bestaan weigerde hij om zijn hand op te houden bij de gemeente, (hij wilde er voor werken) het baantje van putjesschepper was nog vrij. Hij is op 19-04-1964 overleden.
Tieske was één meter 50. Werkte voor de gemeente als putjesschepper. Liep door de straten van Zaltbommel met zijn karretje. Iedereen kende hem en Tieske kende iedereen. Vooral de jeugd hield van hem want hij maakte deksels in de stoep open om de verloren knikkers te zoeken. Hij werd ook "Geplaagd" 'Tieske, pak me dan.' 'Kik moar uut dak oe nie pak belhamel.'
Tieske was geliefd bij jong en oud. Helaas werd Tieske een beetje ziek. En moest ie stoppen met zijn werk. Kon niet meer voor zichzelf zorgen. En moest naar een andere bestemming.
Destijds was er geen plaats voor Tieske in het bejaardentehuis. Daar zaten veel notabelen en kakmadams. Die vonden maar dat Tieske er raar uitzag en dat ie stonk.
Tieske moest naar een klooster in Kerkdriel. De nonnen wilden hem wel verzorgen.
Maar Tieske wilde helemaal niet weg uit zijn geliefde Bommel.Hij kon geen dag zonder de waal en de Bommelse toren.
Mijn ma was toen een 22jarige verpleegster in het Bommelse gasthuis. En omdat ze met Tieske was opgegroeid en hem goed kende, net als de rest van haar familie, "mocht" ze hem begeleiden naar Kerkdriel. Met de taxi werd Tieske opgehaald. Maar hij wilde niet. Hij huilde tranen met tuiten. 'Dag Steenweg, dag Bommel ik goa oe nooit nie meer missen.' Ma kon zich zelf als jonge verpleegster niet inhouden en huilde met lieve kleine Tieske mee. Ze moest de vingers van Tieske één voor één van de deurpost halen.
Tieske kon net uit het raam van de taxi kijken en prevelde zwaaiend onderweg : 'Dag mooi stadje van me.'
Tieske stierf een maand later uit heimwee.
Omdat mijn moeder inmiddels zelf een markante Bommelaar is en hem zo mooi had geholpen en begeleid heeft de organisatie ma gevraagd het monument te onthullend.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
quote:
[..]
Unieke vrouw. Iedereen kent haar hier in Bommel. 50 jaar geacteerd en zeer sociaal. Uit een groot gezin en één van een drieling. Heb een stukje over haar geschreven. Past wel in dit topic.
Dit artikel bedoel je denk ik :
'Ik ben een theatermens.'
Vijfenvijftig haar lang was Letta actief voor het amateurtoneel.
Zaterdag speelde ze haar laatste voorstelling.
Met pijn in haar hart heeft Letta van Tongerlo ( 69 ) afgelopen weekend afscheid genomen van het amateurtoneel. Ze vindt zichzelf niet mobiel genoeg meer om op het podium actief te zijn.
'Maar het kost me heel veel moeite,' zegt ze. 'Ik ben echt een theatermens.'
De meeste Bommelaren kennen haar wel. Als meisje van 13 voerde ze al toneelstukjes op met de buurtvereniging in de binnenstad.
Letta groeide op in een groot gezin met 12 kinderen aan de Heilige geeststraat. Ze werd geboren als één van een drieling. 'Het was altijd gezellig bij ons thuis', zegt ze. 'We maakten muziek met elkaar en we zongen. Mijn vader speelde mondharmonia en mijn moeder kon heel mooi verhalen vertellen. Ik weet nog heel goed dat ze dat ook altijd met Kerstmis deed. Ik kom wat liefde en gezelligheid uit een heel warm nest.'
Toen ze als verpleegster aan de slag ging in het ziekenhuis in Zaltbommel, werd ze lid van toneelgroep de Groentjes. Ze trouwde en kreeg twee kinderen en ze bleef actief bij het toneel. Bij de Groentjes heeft ze jarenlang allerlei rollen gespeeld. Ondertussen werd ze ook wel gevraagd om de regie van stukken te doen. 'Bij de brandweer in Waardenburg bijvoorbeeld,' weet ze nog goed. 'En ik heb ook wel eend de eindproduktie van scholengemeenschap Cambium gedaan. En ik werkte mee aan elke Bommelrevue. Ik heb daar erg goede herinneringen aan.'
Vijf jaar geleden nam ze het initiatief om een seniorentoneelgroepje op te richten in de Schans. 'Dat is echt heel leuk om te doen,' zegt ze. 'Maar ook wel eens moeilijk, want iemand van 80 laat zich niet zoveel meer zeggen.' Ook financiëel was het wel eens zwaar. De toneelgroep van de Schans is anders dan de meeste toneelgroepen geen vereniging met een bestuur en veel vrijwilligers. 'Het is gewoon een activiteit zoals bijvoorbeeld het kaarten of het sjoelen. Er is dus geen extra geld beschikbaar,' vertelt ze. Toch kreeg Letta het voor elkaar om één keer per jaar een toneelstuk op de planken te brengen. Daarbij deed ze niet alleen de regie, ze speelde ook zelf een belangrijke rol in het stuk, bemoeide zich met de kaartverkoop en organiseerde de verloting. 'Eigenlijk een éénmansbedrijf,' lacht ze.
Nu het doek is gevallen, verwacht Letta niet in een gat te vallen. 'Ik ben dol op mijn twee kleinkinderen, daar daar zal ik veel tijd aan besteden,' verteld ze. 'Ook lees ik graag en ik heb veel aanloop. Samen met een vriendin probeer ik elk jaar een keer op vakantie te gaan. En ik wil heel graag een computercursus gaan volgen. Maar ik ga het toneel wel heel erg missen.'
Mag ik trots zijn ?
Zal mijn column hierna posten.
Leuk om te zien ook hoe betrokken de mensen met elkaar zijn in Bommel.
Dat heb ik uit meer stukjes en artikelen gehaald.
Is voor mij heel verfrissend om dat te zien.
Ken dat niet hier.
Freestyle
Dat is een ontroerend verhaal.quote:
Tieske de putjesschepper
[ afbeelding ]
Tieske (Tinus) was een bekende en markante bommelaar, werkte eerst bij de sigarenfabriek van de familie van Maaren in de Bloemendaal als sigarenmaker, nadat de fabriek ophield te bestaan weigerde hij om zijn hand op te houden bij de gemeente, (hij wilde er voor werken) het baantje van putjesschepper was nog vrij. Hij is op 19-04-1964 overleden.
Tieske was één meter 50. Werkte voor de gemeente als putjesschepper. Liep door de straten van Zaltbommel met zijn karretje. Iedereen kende hem en Tieske kende iedereen. Vooral de jeugd hield van hem want hij maakte deksels in de stoep open om de verloren knikkers te zoeken. Hij werd ook "Geplaagd" 'Tieske, pak me dan.' 'Kik moar uut dak oe nie pak belhamel.'
Tieske was geliefd bij jong en oud. Helaas werd Tieske een beetje ziek. En moest ie stoppen met zijn werk. Kon niet meer voor zichzelf zorgen. En moest naar een andere bestemming.
Destijds was er geen plaats voor Tieske in het bejaardentehuis. Daar zaten veel notabelen en kakmadams. Die vonden maar dat Tieske er raar uitzag en dat ie stonk.
Tieske moest naar een klooster in Kerkdriel. De nonnen wilden hem wel verzorgen.
Maar Tieske wilde helemaal niet weg uit zijn geliefde Bommel.Hij kon geen dag zonder de waal en de Bommelse toren.
Mijn ma was toen een 22jarige verpleegster in het Bommelse gasthuis. En omdat ze met Tieske was opgegroeid en hem goed kende, net als de rest van haar familie, "mocht" ze hem begeleiden naar Kerkdriel. Met de taxi werd Tieske opgehaald. Maar hij wilde niet. Hij huilde tranen met tuiten. 'Dag Steenweg, dag Bommel ik goa oe nooit nie meer missen.' Ma kon zich zelf als jonge verpleegster niet inhouden en huilde met lieve kleine Tieske mee. Ze moest de vingers van Tieske één voor één van de deurpost halen.
Tieske kon net uit het raam van de taxi kijken en prevelde zwaaiend onderweg : 'Dag mooi stadje van me.'
Tieske stierf een maand later uit heimwee.
Omdat mijn moeder inmiddels zelf een markante Bommelaar is en hem zo mooi had geholpen en begeleid heeft de organisatie ma gevraagd het monument te onthullend.
Mooi dat er een standbeeld voor Tieske is ter nagedachtenis.
Daar zou hij vast reuzetrots op zijn, dat hij daar zo fier in zijn geliefde Bommel staat.
Freestyle
Loop net, met m'n zaterdagse Bronk-kibbeling, in de Koningsstraat, wil m'n hofje ingaan, langs een stilstaande auto, wordt er vanuit de auto een bananenschil op straat gegooid. Vlak voor m'n voeten. Ik raap het op, klop op de autoruit. 'Meneer, u verliest iets.' Hij neemt het aan en draait het raampje weer dicht. De auto gepasseerd, doet iemand anders achter het stuur de deur open. 'Wa motte nou man ?' 'Vindt u dat normaal meneer, zo'n schil op straat gooien ?' 'Ach vent, goai noar oew vluchtelingen.'
De kaalhoofdige man in glimmend trainingspak, dacht waarschijnlijk dat ik een visje had gekocht voor de op de beganegrond wonende Somaliër. Deze goed Nederlands sprekende, ex-vluchteling met HTS, heeft geen pleinvrezende, uitslapende, WAO-er nodig om van voedsel voorzien te worden. Ik wilde bijna oerwoudgeluiden gaan maken, qua banaan. Deels uit lafheid, deels uit solidariteit met de banaan en het Afrikaans fruit in het algemeen, hield ik me gedeisd en keek niet meer achterom. Dat moeten de Afrikanen immers al te vaak doen momenteel. Ze mochten van mij echter wel de boom in. Wijsheid klimt namelijk met de jaren.
De kaalhoofdige man in glimmend trainingspak, dacht waarschijnlijk dat ik een visje had gekocht voor de op de beganegrond wonende Somaliër. Deze goed Nederlands sprekende, ex-vluchteling met HTS, heeft geen pleinvrezende, uitslapende, WAO-er nodig om van voedsel voorzien te worden. Ik wilde bijna oerwoudgeluiden gaan maken, qua banaan. Deels uit lafheid, deels uit solidariteit met de banaan en het Afrikaans fruit in het algemeen, hield ik me gedeisd en keek niet meer achterom. Dat moeten de Afrikanen immers al te vaak doen momenteel. Ze mochten van mij echter wel de boom in. Wijsheid klimt namelijk met de jaren.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Ons Ber
Klein van stuk, hard als graniet
Als je hem zag, dacht je aan lang vervlogen tijden
Vlassend snorretje, puberen en Zundapp rijden
Waar je niet aan dacht zijn grote dromen die in het verschiet
liggen, tot wasdom komen als volwassen man
Dromen immers zijn bedrog, weet menigeen alles van
Bij Helmondia beginnen was niet ideaal, verre van zelfs
Dan is de spiraal al snel instabiel, naar boven uitzonderlijk
Mocht je al blij zijn dat je af en toe inviel
Van ieder talent gespeend, wel winnen in de derde helft
Je hebt wat afgeweend, talent bleek betrekkelijk
Dan is mentaliteit alles dat telt, zo werd je oordeel geveld
Harder lopen dan de anderen, van koers veranderen
Geen balletje hooghouden, dat besteed je uit
Harder lopen dan de rest, je best doen, kin omhoog
Raspaardjes zijn er genoeg, menig gesneuveld talent
haalde het niet, achteraf te lang verwend
Daar loop je hard voorbij, met een grote boog
Noeste arbeid begon zich steeds te lonen
'Kom maar bij ons trainen, bij de jeugd'
Gat in de ozon laag gesprongen, toch mooi afgedwongen
Tot zijn vreugd, mocht ie z'n kwaliteiten komen tonen
Daar gaat ie met de trein, eerst de fiets, tas op de rug
Komt het toch van pas, al dat trainen, ijzeren longen
De eerste de best bal, knal, daar lag de tegenstander
Hij had geen kaartje nodig om te zeggen dat ie op visite kwam
Maak maar een plaatsje vrij, dan zou ie laten zien hoe het hoorde
Als geen ander, kwam ie zichzelf tegen, z'n geest bleef vrij
Nu was ie beland waar ie wilde zijn, het hek was van de dam
Het was mentaliteit dat hem daar bracht, wat het publiek bekoorde
Na al die jaren terugkijkend, blijken voetbaldromen te zijn uitgekomen
Wie had dit ooit voorspeld, een voetbalsprookje, dat is zeker
Noeste arbeid bleekt te lonen, straks mag ie de beker tonen
Daar staat ie dan naast de grote Rastaman, kijkt bewonderend omhoog
'Gif 'm moar aan mij, ik déél um mé alle harde werkers deze beker'
Z'n moeke zei :'Kik ons Ber doar nou is stoan, nust die van Gullit.'
Niemand hield het nog droog
Klein van stuk, hard als graniet
Als je hem zag, dacht je aan lang vervlogen tijden
Vlassend snorretje, puberen en Zundapp rijden
Waar je niet aan dacht zijn grote dromen die in het verschiet
liggen, tot wasdom komen als volwassen man
Dromen immers zijn bedrog, weet menigeen alles van
Bij Helmondia beginnen was niet ideaal, verre van zelfs
Dan is de spiraal al snel instabiel, naar boven uitzonderlijk
Mocht je al blij zijn dat je af en toe inviel
Van ieder talent gespeend, wel winnen in de derde helft
Je hebt wat afgeweend, talent bleek betrekkelijk
Dan is mentaliteit alles dat telt, zo werd je oordeel geveld
Harder lopen dan de anderen, van koers veranderen
Geen balletje hooghouden, dat besteed je uit
Harder lopen dan de rest, je best doen, kin omhoog
Raspaardjes zijn er genoeg, menig gesneuveld talent
haalde het niet, achteraf te lang verwend
Daar loop je hard voorbij, met een grote boog
Noeste arbeid begon zich steeds te lonen
'Kom maar bij ons trainen, bij de jeugd'
Gat in de ozon laag gesprongen, toch mooi afgedwongen
Tot zijn vreugd, mocht ie z'n kwaliteiten komen tonen
Daar gaat ie met de trein, eerst de fiets, tas op de rug
Komt het toch van pas, al dat trainen, ijzeren longen
De eerste de best bal, knal, daar lag de tegenstander
Hij had geen kaartje nodig om te zeggen dat ie op visite kwam
Maak maar een plaatsje vrij, dan zou ie laten zien hoe het hoorde
Als geen ander, kwam ie zichzelf tegen, z'n geest bleef vrij
Nu was ie beland waar ie wilde zijn, het hek was van de dam
Het was mentaliteit dat hem daar bracht, wat het publiek bekoorde
Na al die jaren terugkijkend, blijken voetbaldromen te zijn uitgekomen
Wie had dit ooit voorspeld, een voetbalsprookje, dat is zeker
Noeste arbeid bleekt te lonen, straks mag ie de beker tonen
Daar staat ie dan naast de grote Rastaman, kijkt bewonderend omhoog
'Gif 'm moar aan mij, ik déél um mé alle harde werkers deze beker'
Z'n moeke zei :'Kik ons Ber doar nou is stoan, nust die van Gullit.'
Niemand hield het nog droog
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Je typt knappe stukken terwijl je slaapt.quote:
Ons Ber
Klein van stuk, hard als graniet
Als je hem zag, dacht je aan lang vervlogen tijden
Vlassend snorretje, puberen en Zundapp rijden
Waar je niet aan dacht zijn grote dromen die in het verschiet
liggen, tot wasdom komen als volwassen man
Dromen immers zijn bedrog, weet menigeen alles van
Bij Helmondia beginnen was niet ideaal, verre van zelfs
Dan is de spiraal al snel instabiel, naar boven uitzonderlijk
Mocht je al blij zijn dat je af en toe inviel
Van ieder talent gespeend, wel winnen in de derde helft
Je hebt wat afgeweend, talent bleek betrekkelijk
Dan is mentaliteit alles dat telt, zo werd je oordeel geveld
Harder lopen dan de anderen, van koers veranderen
Geen balletje hooghouden, dat besteed je uit
Harder lopen dan de rest, je best doen, kin omhoog
Raspaardjes zijn er genoeg, menig gesneuveld talent
haalde het niet, achteraf te lang verwend
Daar loop je hard voorbij, met een grote boog
Noeste arbeid begon zich steeds te lonen
'Kom maar bij ons trainen, bij de jeugd'
Gat in de ozon laag gesprongen, toch mooi afgedwongen
Tot zijn vreugd, mocht ie z'n kwaliteiten komen tonen
Daar gaat ie met de trein, eerst de fiets, tas op de rug
Komt het toch van pas, al dat trainen, ijzeren longen
De eerste de best bal, knal, daar lag de tegenstander
Hij had geen kaartje nodig om te zeggen dat ie op visite kwam
Maak maar een plaatsje vrij, dan zou ie laten zien hoe het hoorde
Als geen ander, kwam ie zichzelf tegen, z'n geest bleef vrij
Nu was ie beland waar ie wilde zijn, het hek was van de dam
Het was mentaliteit dat hem daar bracht, wat het publiek bekoorde
Na al die jaren terugkijkend, blijken voetbaldromen te zijn uitgekomen
Wie had dit ooit voorspeld, een voetbalsprookje, dat is zeker
Noeste arbeid bleekt te lonen, straks mag ie de beker tonen
Daar staat ie dan naast de grote Rastaman, kijkt bewonderend omhoog
'Gif 'm moar aan mij, ik déél um mé alle harde werkers deze beker'
Z'n moeke zei :'Kik ons Ber doar nou is stoan, nust die van Gullit.'
Niemand hield het nog droog
Freestyle
Multi-Tasken.quote:
[..]
Je typt knappe stukken terwijl je slaapt.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Opmerkelijk.. jij bent een man die kan multitasken, ik ben een vrouw die niet kan multitasken.quote:
Terwijl er meestal gezegd wordt dat het een typisch vrouwending is.
Freestyle
Zo is ie beter :quote:
[..]
Heel fraai! Ik zie je zo staan, in een schemerig zaaltje, tijdens een spoken word-avond.
Paar dingetjes:
Medeplichtig aan strelend aaien
Moet hier niet juist een tegenstelling in? Tenminste, ik lees het als de voetballer die zijn tegenstander subtiel een tikkie verkoopt. En zou dan strelend veranderen in een agressiever woord. Snijdend, stekend ... Zijn niet de juiste woorden, maar iets in die trant. Maar misschien lees ik het wel verkeerd, als Messi-beet.
Twijvelen moet met een f.
En achter vermeden staat een spatie te veel.
Messi.......De voet van God.
Spelers naar buiten, trage lome start
Genietend van de zon, wat wordt verwacht
Een jonge god, mooie kuiten
Succes lonkt aan de horizon
Publiek snakt, naar 't spelend hart dat bonkt
Stadion in lichterlaaie, flitsend licht
Reeds drie man gepasseerd, verdediging ontwricht
Twee keer kappen, één keer draaien
Oude helden kijken toe, ongegeneerd
Medeplichtig aan strelend aaien, zelf ongedeerd
Blik naar het ronde leer, lange haren in de nek
Keeper op zijn hoede, wat een pech
Tikkie breed doet dan zo’n zeer
Zelf de glorie willen voelen, de zoveelste keer
Plots, de gebogen rug weer recht
Ogen blijven naar beneden, ze twijfelen niet
Bal naast de linkerschoen, als wuivend riet
Afrekenen met het verleden
Alleen falen door het niet te doen
Aanstonds het overwinningslied, van de ware kampioen
Rechterbeen, zonder enige rancune, staat alleen
Bal mag de touwen strelen van deze godenzoon
Blik naar de tribune, als één van de hunne
Zijn naam klinkt uit hun kelen
Men waant zich in de mooiste droom
Gespreide armen in de lucht, er klinkt bravo
De hoofdrol gekregen, wat een niveau
Hoorbaar is de onpijlbaar diepe zucht,
Altijd zon, nooit meer regen
De hand van God, zijn opvolger gekregen
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Arjen de laatste dribbelaar
De laatste romanticus langs de lijn
Bezijden de realiteit, ontkalkt vol elegantie
Kan het zijn dat de raspaardjes niet meer bestaan
Verschijnen ze niet meer, geen Coen Moulijn,
geen Pietje Keizer, die vol branie tegenstanders lieten staan
Geen kalk meer aan de schoenen, geen solisten meer
De man die dribbelde maakte het onderscheid
Te veel naar links of rechts, de juiste baan
Wegbereiders, slalommend als ski-kampioenen
Bereid tot soleren, de trainer liet ze gaan
Binnendoor dreigen, buiten er omheen
Schijnbeweging, bal er langs, gepasseerd
Verdediger op verkeerde been
Kop kleiner, grote daden, net als Tsjeu la Ling
Reggie als uitblinker, Arjen weet nog hoe het ging
De nul vasthouden, eenzaam staat de spits
te wachten op de bal van de flanken, laten we gokken
Hij komt niet meer, mag niet, niemand te bedanken
Midvoor, bereid de kromme voorzet in te koppen
Scheer je weg meneer, rakelings, coaches tevreden op de banken
Voetbal was romantiek, publiek bedienen
Schoonheid voorop, langs de man, bal op de kop
Sokken half stok, stokpaard, permanent in de war
Geen opdrachten, maak er wat van, publiek tevreden
Arjen is de laatste, over hem wordt gepraat aan de bar
Breekbaar als kristallen glazen, broos zoals ze zeggen
Nooit de uitdaging uit de weggaand, hij blijft verbazen
Vaak eenzaam voorin, bijna buitenspel, op de rand
Fluweel, elegant, niet te stoppen, kijk hem razen
Toch de rust aan de bal, als Mandela op Robbeneiland
De laatste romanticus langs de lijn
Bezijden de realiteit, ontkalkt vol elegantie
Kan het zijn dat de raspaardjes niet meer bestaan
Verschijnen ze niet meer, geen Coen Moulijn,
geen Pietje Keizer, die vol branie tegenstanders lieten staan
Geen kalk meer aan de schoenen, geen solisten meer
De man die dribbelde maakte het onderscheid
Te veel naar links of rechts, de juiste baan
Wegbereiders, slalommend als ski-kampioenen
Bereid tot soleren, de trainer liet ze gaan
Binnendoor dreigen, buiten er omheen
Schijnbeweging, bal er langs, gepasseerd
Verdediger op verkeerde been
Kop kleiner, grote daden, net als Tsjeu la Ling
Reggie als uitblinker, Arjen weet nog hoe het ging
De nul vasthouden, eenzaam staat de spits
te wachten op de bal van de flanken, laten we gokken
Hij komt niet meer, mag niet, niemand te bedanken
Midvoor, bereid de kromme voorzet in te koppen
Scheer je weg meneer, rakelings, coaches tevreden op de banken
Voetbal was romantiek, publiek bedienen
Schoonheid voorop, langs de man, bal op de kop
Sokken half stok, stokpaard, permanent in de war
Geen opdrachten, maak er wat van, publiek tevreden
Arjen is de laatste, over hem wordt gepraat aan de bar
Breekbaar als kristallen glazen, broos zoals ze zeggen
Nooit de uitdaging uit de weggaand, hij blijft verbazen
Vaak eenzaam voorin, bijna buitenspel, op de rand
Fluweel, elegant, niet te stoppen, kijk hem razen
Toch de rust aan de bal, als Mandela op Robbeneiland
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Je krijgt het voor elkaar om mij een heel schrijfsel over sport te laten lezen.quote:
Arjen de laatste dribbelaar
De laatste romanticus langs de lijn
Bezijden de realiteit, ontkalkt vol elegantie
Kan het zijn dat de raspaardjes niet meer bestaan
Verschijnen ze niet meer, geen Coen Moulijn,
geen Pietje Keizer, die vol branie tegenstanders lieten staan
Geen kalk meer aan de schoenen, geen solisten meer
De man die dribbelde maakte het onderscheid
Te veel naar links of rechts, de juiste baan
Wegbereiders, slalommend als ski-kampioenen
Bereid tot soleren, de trainer liet ze gaan
Binnendoor dreigen, buiten er omheen
Schijnbeweging, bal er langs, gepasseerd
Verdediger op verkeerde been
Kop kleiner, grote daden, net als Tsjeu la Ling
Reggie als uitblinker, Arjen weet nog hoe het ging
De nul vasthouden, eenzaam staat de spits
te wachten op de bal van de flanken, laten we gokken
Hij komt niet meer, mag niet, niemand te bedanken
Midvoor, bereid de kromme voorzet in te koppen
Scheer je weg meneer, rakelings, coaches tevreden op de banken
Voetbal was romantiek, publiek bedienen
Schoonheid voorop, langs de man, bal op de kop
Sokken half stok, stokpaard, permanent in de war
Geen opdrachten, maak er wat van, publiek tevreden
Arjen is de laatste, over hem wordt gepraat aan de bar
Breekbaar als kristallen glazen, broos zoals ze zeggen
Nooit de uitdaging uit de weggaand, hij blijft verbazen
Vaak eenzaam voorin, bijna buitenspel, op de rand
Fluweel, elegant, niet te stoppen, kijk hem razen
Toch de rust aan de bal, als Mandela op Robbeneiland
En mijn interesse er in te blijven houden.
Ze worden steeds knapper, je stukjes.
Goed bezig H.
Freestyle
Vishandel Bronk
Ik was zo'n bietje de allerurste vanochtend. Tijd genoeg dus om op z'n Bommels te kleppen en te gek uilen. Het vet moest nog warm worden. Schort nog aangedaan. Garnalen Noors-Hollands gescheiden en de haring uit de emmers gevist. De braadpan in de aanslag. Adrie was weer klaar om in de aanval te gaan. Ik wilde Adrie, die ik zo'n beetje heel m'n leven ken, aanspreken.
Er was nog iemand voor me, dé is gewoonte bij Adrie. Lekker ouwehoeren voor dé ge de lekkerbek meekrégt. Met iedereen lullen, totdat de schellen van je oren vallen.
Dé hét ie van z'n vader. Wim Bronk blonk al uit in de retoriek veur dé Riek het ha uitgevonde. Van vader op zoon. Met de paplepel ingegoten. Zo vader zo zoon. Op z'n 15e, net van school, schoonde Adrie al de vis op. Van de schoolbanken rechtstreeks naar de scholvissen. Kibbeling moest nog worden uitgevonden. Garnalen uit Noorwegen waren onderweg. 'Welke wil de hebbe Herm ?' 'Doe moar de lekkere Adrie.' Schepke er boven op, extra portie. Echt Hollands. Dak te weinig geld bij me had vergaf ie me. 'Ache moar een keer un mooi stukske schréft.'
Mooi wordt het stukske zeker. Kreeg laats het verwijt dat ik weer over Vishandel Duyvis had geschreven. Wat in de Kuip zit verzuurt niet, zei de haring. Waar Duyvis vis van achteren heet, heet Adrie het van voren. Waar van Bronkhorst hinkt op twee gedachten. 'Zak Dirk nu opstellen of Kuijt ?' Is Adrie de uitblinker zonder coach. Heeft hij niet nodig. Hij heeft de regie over z'n eigen kraam.
Van de Heksenwal tot de Koniningin Wilhelminaweg. De Bosche Poort staat wagenwijd open. Als voetballiefhebber dribbelt Adrie Bronk tussen oew benen door. Geen woorden maar daden.
Geen woorden te veel, daarom maak ik het niet te lang. De Tsjeu la Kibbeling van Bronk is de lekkerste. De lekkerbek een likkenswaardig genot. De garnalen lijken door zijn familie, gezellig aan de grote tafel, gezamenlijk van kop en kont gescheiden. Dan kan Duyvis wel uit Spakenburg komen en een acht en een half hebben gekregen. Zeggen dat het er altijd een fuif is. Maar het echte feest begint pas als Adrie binnen is. Tussen ons gezegd en gezwegen.
Adrie krijgt een negen.
Ik was zo'n bietje de allerurste vanochtend. Tijd genoeg dus om op z'n Bommels te kleppen en te gek uilen. Het vet moest nog warm worden. Schort nog aangedaan. Garnalen Noors-Hollands gescheiden en de haring uit de emmers gevist. De braadpan in de aanslag. Adrie was weer klaar om in de aanval te gaan. Ik wilde Adrie, die ik zo'n beetje heel m'n leven ken, aanspreken.
Er was nog iemand voor me, dé is gewoonte bij Adrie. Lekker ouwehoeren voor dé ge de lekkerbek meekrégt. Met iedereen lullen, totdat de schellen van je oren vallen.
Dé hét ie van z'n vader. Wim Bronk blonk al uit in de retoriek veur dé Riek het ha uitgevonde. Van vader op zoon. Met de paplepel ingegoten. Zo vader zo zoon. Op z'n 15e, net van school, schoonde Adrie al de vis op. Van de schoolbanken rechtstreeks naar de scholvissen. Kibbeling moest nog worden uitgevonden. Garnalen uit Noorwegen waren onderweg. 'Welke wil de hebbe Herm ?' 'Doe moar de lekkere Adrie.' Schepke er boven op, extra portie. Echt Hollands. Dak te weinig geld bij me had vergaf ie me. 'Ache moar een keer un mooi stukske schréft.'
Mooi wordt het stukske zeker. Kreeg laats het verwijt dat ik weer over Vishandel Duyvis had geschreven. Wat in de Kuip zit verzuurt niet, zei de haring. Waar Duyvis vis van achteren heet, heet Adrie het van voren. Waar van Bronkhorst hinkt op twee gedachten. 'Zak Dirk nu opstellen of Kuijt ?' Is Adrie de uitblinker zonder coach. Heeft hij niet nodig. Hij heeft de regie over z'n eigen kraam.
Van de Heksenwal tot de Koniningin Wilhelminaweg. De Bosche Poort staat wagenwijd open. Als voetballiefhebber dribbelt Adrie Bronk tussen oew benen door. Geen woorden maar daden.
Geen woorden te veel, daarom maak ik het niet te lang. De Tsjeu la Kibbeling van Bronk is de lekkerste. De lekkerbek een likkenswaardig genot. De garnalen lijken door zijn familie, gezellig aan de grote tafel, gezamenlijk van kop en kont gescheiden. Dan kan Duyvis wel uit Spakenburg komen en een acht en een half hebben gekregen. Zeggen dat het er altijd een fuif is. Maar het echte feest begint pas als Adrie binnen is. Tussen ons gezegd en gezwegen.
Adrie krijgt een negen.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
