Daarin sta je niet alleenquote:Op maandag 17 augustus 2015 14:08 schreef Vox_Populi het volgende:
Zo, afgelopen vrijdag intake gehad bij de zoveelste psycholoog. Ik kan er nog niet heel veel over zeggen, behalve dat het me wel een geschikte kerel lijkt. Ik heb mezelf er alleen (weer) op betrapt dat ik het allemaal wat nuanceer en mezelf veel positiever doe voorkomen Ik heb moeite met me meteen zo helemaal open te stellen voor een vreemde. Eerstvolgende afspraak staat voor over een kleine twee weken, ben benieuwd.
Klopt, maar ik zei dan ook dat je geen garantie hebt dat het mislukt..maar andersom geldt dat natuurlijk net zo goed.quote:Op maandag 17 augustus 2015 12:12 schreef kuolema het volgende:
[..]
Dat is waar maar ik heb nu, ondanks dat ik probeerde een positieve instelling te hebben, al zo vaak mezelf teleurgesteld dat ik niet meer geloof dat ik het kan. Men zegt me nu ook steeds 'ja maar je hebt nu de juiste diagnose dus er gaan dingen veranderen' maar ik weet het niet zo.
Ja, maar ik moet dan wel een alternatief hebben voor die "roesverslaving" (weet even geen beter woord ervoor) en dan moet het maar met die koekjes (of dat ene alternatief maar die doe ik wel als ik geen koekjes meer kan krijgen ).quote:[..]
Dat is balen. Goed idee om dan minder vaak te gaan drinken.
Bij mij gaat het eerste drankje juist altijd langzaam, daarna steeds sneller
Weet je ondertussen ook meer over die woongroep?quote:[..]
Het zou kunnen dat die pauze te kort was. Ik weet het niet. Het gaat nu overigens niet veel beter met me - het schommelt, en op dit moment gaat het wel okee, maar dat kan zo weer over zijn.
En dank je.
Weet je eigenlijk hoeveel jaar je er in theorie over zou mogen doen?quote:[..]
Daar heeft mijn spv het ook over gehad. Maar mijn eerste reactie was en blijft 'Nope, geen optie, ik wil het er niet over hebben, punt. Ik moet deze studie gewoon halen en zo snel mogelijk. Ik weet dat ik dit kan en ik mag niet iets anders doen want dan heb ik gefaald.' Ik heb me aan deze studie vastgeklampt.
Omdat je er al zo lang over doet? Basisschool deed je toch langer over?quote:[..]
Als ik nu meteen weer zou beginnen weet ik vrijwel zeker dat het niet zou werken. Ik wil helemaal niet, zie het echt niet zitten, heb alleen het gevoel dat ik moet, omdat ik er al zo lang over doe.
Klinkt alsof je het oppot.quote:Op maandag 17 augustus 2015 12:30 schreef kuolema het volgende:
Wat betreft agressie: ik heb veel agressieve gedachten en gevoelens, maar in de praktijk houd ik meestal mijn mond en trek ik me terug. Ik heb, behalve in mijn thuissituatie (maar dat is sinds ik bij mijn vader woon eigenlijk opgelost) eigenlijk nooit ruzie met anderen. Ik kan er ook niet tegen, tegen die spanning. Ik ben meer het type dat zorgvuldig een moord plant, uitvoert en er vervolgens mee wegkomt .
Dit gevoel herken ik. Ik vertel je hier nog wel een keer overquote:Mijn buurvrouw bijvoorbeeld, die is echt een bitch, ik heb haar al zo vaak willen uitschelden en word ontzettend boos op haar steeds, echt woedend, ik wil haar dan helemaal kapot maken maar ondertussen houd ik mijn mond of reageer ik kalm op haar. Het is niet zo dat ik me echt probeer te beheersen - ik blokkeer gewoon of zo. Ze dreigt steeds onze kat iets aan te doen, maar als ik erachter kom dat ze iets heeft gedaan dan heeft ze echt een probleem.
Er komt een moment dat ik wel los ga, dat alle woede eruit komt. Ik kijk stiekem uit naar dat moment.
Wat goed dat je zo pro-actief bezig bent Het gaat vast goed komen met je plan en met jou.quote:Op maandag 17 augustus 2015 21:02 schreef zomie het volgende:
Vanmiddag een gesprek gehad over mn crisisplan. Het begint steeds meer vorm te krijgen. Op zich staan er veel dingen in die ik al weet. Maar via deze weg hoop ik er nog wat beter mee uit de voeten te kunnen en als alle stappen die ik zelf kan zetten niet helpen dan mag ik mn behandelaar bellen of de huisartsenpost.
Omdat ze natuurlijk liever zien dat ik zoveel mogelijk zelf kan oplossen zal ik het af en toe ook maar hier posten denk ik, soms is ff praten fijn, ook al is het via dit topic.
Dank je, jij bent lief. En zelf ook goed bezigquote:Op maandag 17 augustus 2015 21:57 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Wat goed dat je zo pro-actief bezig bent Het gaat vast goed komen met je plan en met jou.
En hier posten is natuurlijk altijd goed We zijn er om elkaar te steunen. Je bent echt goed bezig !
Misschien helpt het om voor de volgende keer op te schrijven wat je echt dwars zit? Als je het niet kunt vertellen kun je het desnoods laten lezen. Vertel in elk geval dat je moeite hebt om te vertellen wat er echt is, dan kan de psycholoog daar ook op inspelen.quote:Op maandag 17 augustus 2015 14:08 schreef Vox_Populi het volgende:
Zo, afgelopen vrijdag intake gehad bij de zoveelste psycholoog. Ik kan er nog niet heel veel over zeggen, behalve dat het me wel een geschikte kerel lijkt. Ik heb mezelf er alleen (weer) op betrapt dat ik het allemaal wat nuanceer en mezelf veel positiever doe voorkomen Ik heb moeite met me meteen zo helemaal open te stellen voor een vreemde. Eerstvolgende afspraak staat voor over een kleine twee weken, ben benieuwd.
Of je zoekt een gezonder alternatief, dat kan natuurlijk ook. Iets van afleiding waardoor die behoefte afneemt.quote:Op maandag 17 augustus 2015 18:01 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Klopt, maar ik zei dan ook dat je geen garantie hebt dat het mislukt..maar andersom geldt dat natuurlijk net zo goed.
Ik vind van mezelf dat ik een positieve instelling heb, maar dat betekent allerminst dat ik alles toelach en elke tegenslag van mn schouders afklopt. Integendeel, tuurlijk raakt het me, maar ik probeer er ook van te leren.
Garanties heb je idd nooit, maar die heeft eigenlijk niemand.
[..]
Ja, maar ik moet dan wel een alternatief hebben voor die "roesverslaving" (weet even geen beter woord ervoor) en dan moet het maar met die koekjes (of dat ene alternatief maar die doe ik wel als ik geen koekjes meer kan krijgen ).
Grappig, ik zuip namelijk eerst heel snel totdat ikop een bepaald prettig niveau zit en daarna tank ik alleen maar bij om dat niveau vast te blijven houden (de tijd van ladderzat worden ligt achter me )
Nee, het is vakantietijd dus dingen gaan niet zo vlot.quote:[..]
Weet je ondertussen ook meer over die woongroep?
10 jaar mag je over een studie doen. Lang genoeg.quote:[..]
Weet je eigenlijk hoeveel jaar je er in theorie over zou mogen doen?
Ik weet wel dat mn zusje er heel lang over gedaan heeft (had je geloof ik al eens verteld hoeveel jaar).
Als je niet wilt stoppen, dan moet je dat ook niet doen maar bedenk je wel dat je er niets aan hebt als je jezelf kapot stort op iets omdat het je niet snel genoeg gaat.
Waarom heb je het gevoel dat je dan faalt? Vind je dat van andere mensen trouwens ook die falen (of bijvoorbeeld ook nooit een studie hebben afgemaakt), of alleen maar jezelf?
Ik weet niet hoe het gaat lopen. We zullen zien.quote:[..]
Omdat je er al zo lang over doet? Basisschool deed je toch langer over?
Ieder doet de dingen in zijn of haar eigen tempo he?
De 1 is sneller in A en trager in B en bij de ander is dat omgekeerd.
Als jij meer tijd nodig hebt voor je studie en je hebt die optie, waarom niet van die optie gebruik maken?
Gewoon rustig aan alle opties naast elkaar leggen en afwegen. Desnoods (ik weet dat je het niet wilt horen) kies je er over een half jaar voor dat je een stuk beter gaat, maar je net lekker bezig bent met jezelf en het eigenlijk handiger is het nog één keertje uit te stellen zodat je echt ervoor kunt gaan en dat je basis (je fundament en je houvasten) goed genoeg is.
Als je band lek is, dan kun je hem wel steeds weer opnieuw oppompen en na 5 minuten moet je weer afstappen, maar als je wat meer tijd neemt en hem gelijk even goed dichtplakt, dan heb je op de lange termijn de meeste vooruitgang
Ja dat ken ik. Ik merk dat sporten veel spanning wegneemt bij mij. Daar moet ik iets mee doen. Ik heb nu die dagbehandeling met PMT, wil al heel lang gaan zwemmen bijvoorbeeld 1 keer per week, ben aangemeld voor een intake voor running therapy (al zie ik dat niet echt zitten) en individuele PMT.quote:[..]
Klinkt alsof je het oppot.
Heb je verder geen constructievere manieren om die opgepotte "woede" op een onschuldigere manier te ventileren?
Dit is een belangrijke reden geweest voor mij om te gaan gamen. Heerlijk inloggen, shotgun rapen en een paar honderd koppen afknallen
En sporten/veel bewegen.
Ik weet niet of jij het herkent, maar ik houd ervan om af te zien (als ik voor mn gevoel echt gesloopt ben, dan krijg ik weer nieuwe "motivatie" om dan juist nog harder door te gaan.
Als ik fiets en krijg wind tegen, dan ga ik juist harder trappen net zolang tot mn benen net niet te verzuurd zijn, dat soort dingen.
En anders ken ik nog wel iemand met een boksbal (1tje die aan het plafond hangt)
Okee, ik ben benieuwd.quote:[..]
Dit gevoel herken ik. Ik vertel je hier nog wel een keer over
Succes morgen!quote:---------
Ego: Sinds vrijdag ben ik min of meer aaneengesloten vermoeid (alleen zondag was beter door de slaapmedicatie), ook al was vrijdag een ingelaste rustdag. Komt vooral door mn slaapproblemen.
Ik was vandaag nieuwe zooltjes halen en moest afrekenen, maar ik had blijkbaar niet genoeg saldo
Gelukkig was hij zo schappelijk dat ik ze evengoed mocht meenemen en dat ik volgende week in zijn praktijk langskom zodat ik het dan kan betalen (dan heb ik de huur/zorgtoeslag binnen, dus daar ga ik de zooltjes van betalen).
Morgen 2 hele belangrijke afspraken!!
1 afspraak dus met de HA (vanwege die slapeloosheid, ik heb echt geen idee wat hij gaat zeggen maar ik vind hem geweldig, maar dan nog beangstigend vanwege de onzekerheid bij iets wat een steeds grotere negatieve invloed op mn leven aan het krijgen is)
Maar de andere afspraak is mijn gesprek met de ervaringsdeskundige ivm die opleiding die ik wil gaan doen!
Ook wel beetje gespannen, ik weet niet wat en hoe er misschien straks vanalles geregeld zal moeten gaan worden. Ik lig al zolang uit dit wereldje, ik ga er met een zo leeg mogelijk hoofd heen en zie wel hoe het gesprek gaat lopen.
Ik hoop alleen niet dat die slapeloosheid roet in het eten gaat gooien voor mij wat die opleiding (en eventuele baan) betreft.
Maar wel spannend voor mij morgen dus
Ik ben al jaaaren bezig om gezondere alternatieven te vinden en daadwerkelijk uit te voeren (bijvoorbeeld bewegen, gamen, afleiding idd, ik was er dagelijks mee aan het worstelen). Merk wel dat die behoefde aan een roes heel langzaam aan het afnemen is (ik denk misschien ook omdat ik over het algemeen minder stressig ben de laatste paar jaar? ).quote:Op dinsdag 18 augustus 2015 00:41 schreef kuolema het volgende:
[..]
Of je zoekt een gezonder alternatief, dat kan natuurlijk ook. Iets van afleiding waardoor die behoefte afneemt.
10 jaar is wel erg ruim, das op zich wel gunstig.quote:[..]
10 jaar mag je over een studie doen. Lang genoeg.
Dat falen vind ik eigenlijk alleen van mezelf. Van anderen kan ik het makkelijker begrijpen of zo.
Kijk maar, je weet/vaak zelf en/of voelt vaak zelf aan wat het beste voor je isquote:[..]
Ik weet niet hoe het gaat lopen. We zullen zien.
Runningtherapie heb ik een paar jaar terug ook een tijd gedaan en ookal had ik chronisch de schurft aan hardlopen, toch heb ik er erg van genoten. Denk meer omdat het een uitdaging voor me was en ik de oefeningen leuk vond (door hoepels heenrennen/springen met grote passen...had iets met looptechniek te maken ofzo). Belangrijkste reden dat ik er uiteindelijk mee stopte was omdat ik te enthousiast was en steeds blessures kreegquote:[..]
Ja dat ken ik. Ik merk dat sporten veel spanning wegneemt bij mij. Daar moet ik iets mee doen. Ik heb nu die dagbehandeling met PMT, wil al heel lang gaan zwemmen bijvoorbeeld 1 keer per week, ben aangemeld voor een intake voor running therapy (al zie ik dat niet echt zitten) en individuele PMT.
Dankje!quote:[..]
Okee, ik ben benieuwd.
[..]
Succes morgen!
Zooo, dat mens roept nu al agressie in me op Ik hoop dat ze haar bedreigingen niet gaat uitvoeren.quote:Op maandag 17 augustus 2015 12:30 schreef kuolema het volgende:
Wat betreft agressie: ik heb veel agressieve gedachten en gevoelens, maar in de praktijk houd ik meestal mijn mond en trek ik me terug. Ik heb, behalve in mijn thuissituatie (maar dat is sinds ik bij mijn vader woon eigenlijk opgelost) eigenlijk nooit ruzie met anderen. Ik kan er ook niet tegen, tegen die spanning. Ik ben meer het type dat zorgvuldig een moord plant, uitvoert en er vervolgens mee wegkomt .
Mijn buurvrouw bijvoorbeeld, die is echt een bitch, ik heb haar al zo vaak willen uitschelden en word ontzettend boos op haar steeds, echt woedend, ik wil haar dan helemaal kapot maken maar ondertussen houd ik mijn mond of reageer ik kalm op haar. Het is niet zo dat ik me echt probeer te beheersen - ik blokkeer gewoon of zo. Ze dreigt steeds onze kat iets aan te doen, maar als ik erachter kom dat ze iets heeft gedaan dan heeft ze echt een probleem. Er komt een moment dat ik wel los ga, dat alle woede eruit komt. Ik kijk stiekem uit naar dat moment.
quote:Op dinsdag 18 augustus 2015 09:46 schreef ChildoftheStars het volgende:
Gewicht eindelijk eens stabiel
Dus eindelijk eens niet op mijn flikker gehad bij de diëtist
quote:Op dinsdag 18 augustus 2015 09:46 schreef ChildoftheStars het volgende:
Gewicht eindelijk eens stabiel
Dus eindelijk eens niet op mijn flikker gehad bij de diëtist
Is ook helemaal waar. En ik wil het ook wel, maar ik kan mezelf vaak nét niet die drempel over krijgen om het ook daadwerkelijk te doen. Ik heb altijd zo'n instelling gehad van 'Ik red het wel zelf, ik heb niemands hulp nodig.', maar daar kom ik nu wel op terug. Ik ben ook een stuk wantrouwender geworden ten opzichte van mensen, dus dat helpt ook niet mee.quote:Op maandag 17 augustus 2015 17:25 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Daarin sta je niet alleen
Maar kan je wel zeggen dat als het went en je leert om over jezelf te praten zonder je voor jezelf te schamen, dat dat echt als een opluchting en openbaring kan aanvoelen.
Het maakt alles een heel stuk makkelijker, ook al besef ik wel dat ik nog steeds dingen tegen mensen kan zeggen die het wellicht tegen me gaan gebruiken.
Dat is inderdaad wel een goed idee! Toen ik aan de bel trok bij mijn zus om haar te laten weten dat het niet goed met me ging, heb ik ook alles opgeschreven omdat ik het niet kón zeggen. Ik heb volgende week vrijdag mijn volgende sessie, dus genoeg tijd om een en ander op papier te zetten. Bedankt voor de tipquote:Op dinsdag 18 augustus 2015 00:41 schreef kuolema het volgende:
[..]
Misschien helpt het om voor de volgende keer op te schrijven wat je echt dwars zit? Als je het niet kunt vertellen kun je het desnoods laten lezen. Vertel in elk geval dat je moeite hebt om te vertellen wat er echt is, dan kan de psycholoog daar ook op inspelen.
[..]
Als je ergens tegenaan loopt, gewoon bij je behandelaar aangeven (dat geldt dus ook voor als je dingen wel zou willen aangeven, maar het niet kunt of er heel veel moeite mee hebt, want dat is ook een belemmering). Dat van "ik red het wel, ik doe alles lekker zelf", daar had ik veel eerder vanaf moeten stappen achteraf gezien, magoed, gebeurd is gebeurd.quote:Op dinsdag 18 augustus 2015 11:53 schreef Vox_Populi het volgende:
[..]
Is ook helemaal waar. En ik wil het ook wel, maar ik kan mezelf vaak nét niet die drempel over krijgen om het ook daadwerkelijk te doen. Ik heb altijd zo'n instelling gehad van 'Ik red het wel zelf, ik heb niemands hulp nodig.', maar daar kom ik nu wel op terug. Ik ben ook een stuk wantrouwender geworden ten opzichte van mensen, dus dat helpt ook niet mee.
Het is behoefte, met een t . Je blijft het verkeerd typen dus ik moest er toch even iets van zeggen.quote:Op dinsdag 18 augustus 2015 05:11 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik ben al jaaaren bezig om gezondere alternatieven te vinden en daadwerkelijk uit te voeren (bijvoorbeeld bewegen, gamen, afleiding idd, ik was er dagelijks mee aan het worstelen). Merk wel dat die behoefde aan een roes heel langzaam aan het afnemen is (ik denk misschien ook omdat ik over het algemeen minder stressig ben de laatste paar jaar? ).
Omdat ik al zoveel fouten maak, te veel. Ik doe en ben niet zoals ik zou willen zijn. Ik haat mezelf. Ik verdien het niet dat anderen of ikzelf aardig tegen mij doen.quote:[..]
10 jaar is wel erg ruim, das op zich wel gunstig.
Weet je ook waarom je van jezelf niet mag falen?
Waarom ben je zo streng voor jezelf?
Doe eens lief
Oh dat klinkt wel beter dan alleen saai rennen. Maar goed, daarom krijg ik ook eerst een intake, om te horen wat het precies inhoudt.quote:[..]
Kijk maar, je weet/vaak zelf en/of voelt vaak zelf aan wat het beste voor je is
[..]
Runningtherapie heb ik een paar jaar terug ook een tijd gedaan en ookal had ik chronisch de schurft aan hardlopen, toch heb ik er erg van genoten. Denk meer omdat het een uitdaging voor me was en ik de oefeningen leuk vond (door hoepels heenrennen/springen met grote passen...had iets met looptechniek te maken ofzo). Belangrijkste reden dat ik er uiteindelijk mee stopte was omdat ik te enthousiast was en steeds blessures kreeg
Maar het viel me als doorgewinterde hardloophater echt 100% mee en de mensen waren gewoon leuk
Kijk maar of het wat voor je is (alleen moet je maar kijken of het een gezamelijke kleedruimte is enzo).
Sportschool/zwemmen zit er even niet in voor mij, gezien ik op t moment nieteens mn rekeningen kan betalen dus dan maar wandelen en mn fiets eventueel weer oplappen en kijken wanneer ik weer geld heb .
Merk wel dat ik vaak over een drempel(tje) moet vlak voor ik daadwerkelijk ga sporten, maar ik weet wel dat zodra ik er eenmaal overheen ben, ik er erg van kan genieten!
[..]
Dankje!
Goed zo!quote:Op dinsdag 18 augustus 2015 09:46 schreef ChildoftheStars het volgende:
Gewicht eindelijk eens stabiel
Dus eindelijk eens niet op mijn flikker gehad bij de diëtist
Alsjeblieft, fijn dat je er wat aan hebt. Succes.quote:Op dinsdag 18 augustus 2015 11:53 schreef Vox_Populi het volgende:
[..]
Is ook helemaal waar. En ik wil het ook wel, maar ik kan mezelf vaak nét niet die drempel over krijgen om het ook daadwerkelijk te doen. Ik heb altijd zo'n instelling gehad van 'Ik red het wel zelf, ik heb niemands hulp nodig.', maar daar kom ik nu wel op terug. Ik ben ook een stuk wantrouwender geworden ten opzichte van mensen, dus dat helpt ook niet mee.
[..]
Dat is inderdaad wel een goed idee! Toen ik aan de bel trok bij mijn zus om haar te laten weten dat het niet goed met me ging, heb ik ook alles opgeschreven omdat ik het niet kón zeggen. Ik heb volgende week vrijdag mijn volgende sessie, dus genoeg tijd om een en ander op papier te zetten. Bedankt voor de tip
Wat vind ik het ontzettend naar om te lezen dat het nu zo lastig met je gaat *knuffel*quote:Op dinsdag 18 augustus 2015 15:42 schreef Gray het volgende:
Zodra m'n huisarts terug is van vakantie ga ik me maar weer laten doorverwijzen naar een psychiater, en vraag ondertussen om een recept voor ritalin. Lusteloosheid, slapeloosheid en slechte concentratie vieren de laatste periode hoogtij. Aangezien mijn sociale contacten, werk en gezondheid hieronder lijden wil ik hier graag aan werken. De afgelopen paar jaar heb ik nieuwe vrienden gemaakt, promotie gemaakt op werk, vooruitgang in mijn academische loopbaan, een leuke meid ontmoet, en meer, wat nu allemaal gevaar loopt. Acteren bij vrienden en familie heb ik geen zin in, dus die mijd ik zoveel als kan, wat zonde is.
Een heel lange periode ging het uitstekend, zoals sommigen hier misschien nog weten. Toch is er het laatste jaar iets ingeslopen dat anders was dan voorheen, maar waar ik niet goed een vinger op kan leggen. Het lijkt nu meer uit huidige omstandigheden voort te komen, dan uit trauma's van vroeger. Afgezien van normale stress en een terminaal zieke vader, kan ik eigenlijk niets bedenken dat hier oorzaak van is.
Het lijkt me eerder fysiek, aangezien ik me moe voelde ondanks een betere conditie door enthousiast sporten. Ook ben ik vaker ziek, ondanks beter eten, bewegen en rusten (wanneer het lukt). Wel lijkt het alsof ik ongevoeliger ben voor (emotionele) prikkels, dus wellicht dat daarom de situatie met mijn vader niet echt indruk maakte. Aan de andere kant ben ik van kind af aan als redelijk onverschillig naar mijn familie toe, geen idee waarom.
Het voelt alsof ik vanaf wakker worden één lange zucht maak tot ik eindelijk weer in slaap val. Waarna ik even moe wakker word en weer opnieuw begin.
In ieder geval wil ik alle fysieke problemen met mijn gezondheid uitsluiten, dus ik ga wat dingen laten onderzoeken door de huisarts. Wellicht dat de ritalin het probleem al oplost, aangezien depressie vaak komt kijken bij ADHD, waarvan ik overwegend type 2 heb (voorheen ADD). Geen idee of deze labels nog kloppen nu trouwens. Weet wel dat mijn energiehuishouding stukken beter was bij ritalin, al was ik niet te spreken over de bijwerkingen. Wellicht is dat nu anders, of kan ik een gunstig alternatief krijgen.
Thanks. De hulp moet ik nog zoeken, aangezien de huisarts 6 weken op vakantie was en geen vervangend arts heeft. Een spoedgeval wil ik dit niet noemen, dus ik laat de huisartsenpost maar even met rust. Wel heb ik gebeld naar de huisarts, waardoor ik dit te weten ben gekomen. Voor hulp vragen heb ik me nooit geschaamd, al was het moeilijk toe te geven aan mezelf dat ik soms hulp nodig heb. Niet meer.quote:Op dinsdag 18 augustus 2015 15:55 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Wat vind ik het ontzettend naar om te lezen dat het nu zo lastig met je gaat *knuffel*
Het is een dappere beslissing van je dat je weer hulp hebt gezocht, ik denk dat het heel slim van je is. Tevens dat je fysieke oorzaken wilt uitsluiten. Als ik het zo lees onderneem je echt goede stappen en daar mag je echt trots op zijn Ben je ook van plan om nu die trauma's echt goed te gaan aanpakken? Zodat ze jou niet langer kunnen pesten. Het is al erg genoeg dat die dingen gebeurt zijn, maar het zou fijn zijn als je de macht ervan kan ontnemen
Het probleem is dat ik al weken aan het bankhangen ben en dat ik misschien wel daarvan moe ben. En vooral dat het stress geeft, omdat ik niet aan de taken ga die ik moet afmaken. Dus: door de stress word ik inactief, de inactiviteit geeft me stress. Maar het is een soort onderhuidse stress die moeilijk te voelen is, laat staan omschrijven.quote:Ik hoop dat het snel weer beter met je gaat.
Zorg je ervoor dat je echt voldoende rust krijgt? Het klinkt mij, zonder dat ik gehinderd word door enige kennis, alsof je oververmoeid bent. En met rust bedoel ik ook echt eventjes een paar daagjes bankhangen bewijze van spreken. En echt voldoende slapen en eten? Je moet goed voor jezelf zorgen hoor!
Dank je wel.quote:Heel veel sterkte *dikke knuffel*
Je hebt ook helemaal gelijk. Zal het gelijk doen, de eerstvolgende keer dat ik er tegenaan loop. Want als ik zelfs bij de psycholoog een toneelstukje opvoer, gaat het natuurlijk niet werken. Ik heb er idd ook veel te lang mee doorgelopen. Ik dacht 'wel eventjes' mijn studie af te kunnen maken, terwijl het ene na het andere instortte in mijn privéleven. Ik ben goed op mijn bek gegaan, wat dat betreft.quote:Op dinsdag 18 augustus 2015 12:00 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Als je ergens tegenaan loopt, gewoon bij je behandelaar aangeven (dat geldt dus ook voor als je dingen wel zou willen aangeven, maar het niet kunt of er heel veel moeite mee hebt, want dat is ook een belemmering). Dat van "ik red het wel, ik doe alles lekker zelf", daar had ik veel eerder vanaf moeten stappen achteraf gezien, magoed, gebeurd is gebeurd.
Waarom ben je wantrouwig?
En op zich is dat niet een 100% verkeerd iets, ik vertrouw mensen ook niet snel zomaar meer (ik was vroeger veel naiever dan ik nu ben, heb echt door schade en schande mn lesjes wel geleerd. Gelukkig heb ik in die tijd ook mensen ontmoet die wel normaal konden doen (dus die niet eropuit waren wat van me te pakken)).
ow fakquote:Op dinsdag 18 augustus 2015 14:45 schreef kuolema het volgende:
[..]
Het is behoefte, met een t . Je blijft het verkeerd typen dus ik moest er toch even iets van zeggen.
Anyway, dat is mooi, het kwam over alsof je heel erg op zoek bent naar een ongezond middel om de alcohol te vervangen.
Mij nooit opgevallen dat je veel fouten maakt (teveel is sowieso relatief), je intenties zijn normaalgesproken goed en je doet duidelijk je best. Tis voor jou alleen niet echt duidelijk waar je zoeken moet (das mijn impressie tenminste).quote:[..]
Omdat ik al zoveel fouten maak, te veel. Ik doe en ben niet zoals ik zou willen zijn. Ik haat mezelf. Ik verdien het niet dat anderen of ikzelf aardig tegen mij doen.
Ik zou het gewoon proberen (al probeer je het maar 1 of hooguit 2 keer), het spelelement en de mensen waren verder wel leuk.quote:[..]
Oh dat klinkt wel beter dan alleen saai rennen. Maar goed, daarom krijg ik ook eerst een intake, om te horen wat het precies inhoudt.
Ken die film verder niet.quote:Op dinsdag 18 augustus 2015 17:07 schreef Vox_Populi het volgende:
[..]
Je hebt ook helemaal gelijk. Zal het gelijk doen, de eerstvolgende keer dat ik er tegenaan loop. Want als ik zelfs bij de psycholoog een toneelstukje opvoer, gaat het natuurlijk niet werken. Ik heb er idd ook veel te lang mee doorgelopen. Ik dacht 'wel eventjes' mijn studie af te kunnen maken, terwijl het ene na het andere instortte in mijn privéleven. Ik ben goed op mijn bek gegaan, wat dat betreft.
Ik weet niet zo goed wat het is. Er hebben zich geen noemenswaardige dingen voorgedaan waarbij mijn vertrouwen onherstelbaar beschadigd is, of iets dergelijks. Ik merk gewoon dat ik met een oude vriendengroep steeds minder gemeen heb, en we elkaar soms niet zo goed snappen. Geeft natuurlijk niet en mezelf omschrijven als misantroop is misschien wat gechargeerd, maar ik ben wel minder sociaal en selectiever geworden in met wie ik om ga.
Kent iemand de film God Bless America? Niet dat ik zelf op een rampage zou willen gaan, maar ik kan mezelf er wel aardig in herkennen. Gelukkig is mijn sport een prima uitlaatklep, wat voorkomt dat ik in bepaalde situaties ontplof, maar soms zou het zó erg fijn voelen om eens helemaal los te gaan.
Oververmoeid misschien?quote:Op dinsdag 18 augustus 2015 15:42 schreef Gray het volgende:
Zodra m'n huisarts terug is van vakantie ga ik me maar weer laten doorverwijzen naar een psychiater, en vraag ondertussen om een recept voor ritalin. Lusteloosheid, slapeloosheid en slechte concentratie vieren de laatste periode hoogtij. Aangezien mijn sociale contacten, werk en gezondheid hieronder lijden wil ik hier graag aan werken. De afgelopen paar jaar heb ik nieuwe vrienden gemaakt, promotie gemaakt op werk, vooruitgang in mijn academische loopbaan, een leuke meid ontmoet, en meer, wat nu allemaal gevaar loopt. Acteren bij vrienden en familie heb ik geen zin in, dus die mijd ik zoveel als kan, wat zonde is.
Een heel lange periode ging het uitstekend, zoals sommigen hier misschien nog weten. Toch is er het laatste jaar iets ingeslopen dat anders was dan voorheen, maar waar ik niet goed een vinger op kan leggen. Het lijkt nu meer uit huidige omstandigheden voort te komen, dan uit trauma's van vroeger. Afgezien van normale stress en een terminaal zieke vader, kan ik eigenlijk niets bedenken dat hier oorzaak van is.
Het lijkt me eerder fysiek, aangezien ik me moe voelde ondanks een betere conditie door enthousiast sporten. Ook ben ik vaker ziek, ondanks beter eten, bewegen en rusten (wanneer het lukt). Wel lijkt het alsof ik ongevoeliger ben voor (emotionele) prikkels, dus wellicht dat daarom de situatie met mijn vader niet echt indruk maakte. Aan de andere kant ben ik van kind af aan als redelijk onverschillig naar mijn familie toe, geen idee waarom.
Het voelt alsof ik vanaf wakker worden één lange zucht maak tot ik eindelijk weer in slaap val. Waarna ik even moe wakker word en weer opnieuw begin.
In ieder geval wil ik alle fysieke problemen met mijn gezondheid uitsluiten, dus ik ga wat dingen laten onderzoeken door de huisarts. Wellicht dat de ritalin het probleem al oplost, aangezien depressie vaak komt kijken bij ADHD, waarvan ik overwegend type 2 heb (voorheen ADD). Geen idee of deze labels nog kloppen nu trouwens. Weet wel dat mijn energiehuishouding stukken beter was bij ritalin, al was ik niet te spreken over de bijwerkingen. Wellicht is dat nu anders, of kan ik een gunstig alternatief krijgen.
Zes weken!? Dat is echt bizar. Alleen het is niet anders, goed dat je alsnog gebeld hebt. En hulp kunnen vragen is een heel sterke eigenschap! Die kun je met trots dragen.quote:Op dinsdag 18 augustus 2015 17:01 schreef Gray het volgende:
[..]
Thanks. De hulp moet ik nog zoeken, aangezien de huisarts 6 weken op vakantie was en geen vervangend arts heeft. Een spoedgeval wil ik dit niet noemen, dus ik laat de huisartsenpost maar even met rust. Wel heb ik gebeld naar de huisarts, waardoor ik dit te weten ben gekomen. Voor hulp vragen heb ik me nooit geschaamd, al was het moeilijk toe te geven aan mezelf dat ik soms hulp nodig heb. Niet meer.
Wat fijn dat er begrip en geduld voor is.quote:De trauma's zelf pesten me al heel lang niet meer. Eerder dat ze van invloed zijn geweest op mijn karakter. Een trigger die ik op het moment herken is juist een deel van mijn academische loopbaan, waar ik toentertijd was gestopt door de depressie toen. Dat werk zelf en de bijkomende stress triggert me, maar gelukkig heeft de begeleider daar begrip en geduld voor.
Ah, van te weinig doen word je inderdaad ook moe. Kun je niet een soort todolist maken of dagplanning? Zodat je wel iets onderneemt? Ik weet precies welke stress je bedoelt, ik ken hem. Als het leven geen activiteiten verwacht, moet je ze dan zelf inplannen is mijn motto. Lastige situatie, dat welquote:[..]
Het probleem is dat ik al weken aan het bankhangen ben en dat ik misschien wel daarvan moe ben. En vooral dat het stress geeft, omdat ik niet aan de taken ga die ik moet afmaken. Dus: door de stress word ik inactief, de inactiviteit geeft me stress. Maar het is een soort onderhuidse stress die moeilijk te voelen is, laat staan omschrijven.
Je bent goed bezig Maak het jezelf niet te moeilijk he. Alles tegelijkertijd gaat niet werken. Fijn dat die wil er is, dat heeft niet iedereen.quote:Ik denk nu dat het moeilijke voelen een gevolg is van de invloed van vroegere trauma's op mijn karakter. Dat kan ik iig aankaarten bij de arts, met dank aan jou.
Goed eten doe ik zoveel mogelijk, al merk ik een sterke behoefte naar comfortfood, sigaretten en drank. Die laatste vermijd ik, deels vanwege m'n vader, deels omdat het niet werkt. Stoppen met roken staat overigens ook op de agenda, want ik wil goed voor mezelf zorgen.
[..]
Dank je wel.
Geen punt.quote:Op dinsdag 18 augustus 2015 19:07 schreef magnetronkoffie het volgende:
Sorry Gray, ik had jouw berciht niet gezien.
[..]
Oververmoeid misschien?
Welke bijwerkingen had je van de ritalin?
Je zou ook dexamfetamine kunnen proberen. Ander middel maar vergelijkbare werking maar andere bijwerkingen.
Zelf vaar ik wel goed bij de ritalin, zonder zweef ik de hele tijd weg in mn hoofd en mis ik halve gesprekken en heb bijna-aanrijdingen enzo
Klinkt als typisch uitstelgedrag.quote:Op dinsdag 18 augustus 2015 17:01 schreef Gray het volgende:
[..]
Het probleem is dat ik al weken aan het bankhangen ben en dat ik misschien wel daarvan moe ben. En vooral dat het stress geeft, omdat ik niet aan de taken ga die ik moet afmaken. Dus: door de stress word ik inactief, de inactiviteit geeft me stress. Maar het is een soort onderhuidse stress die moeilijk te voelen is, laat staan omschrijven.
Wist nieteens dat je rooktequote:Ik denk nu dat het moeilijke voelen een gevolg is van de invloed van vroegere trauma's op mijn karakter. Dat kan ik iig aankaarten bij de arts, met dank aan jou.
Goed eten doe ik zoveel mogelijk, al merk ik een sterke behoefte naar comfortfood, sigaretten en drank. Die laatste vermijd ik, deels vanwege m'n vader, deels omdat het niet werkt. Stoppen met roken staat overigens ook op de agenda, want ik wil goed voor mezelf zorgen.
Kan zijn dat de dexamfetamine dan beter bij je past.quote:Op dinsdag 18 augustus 2015 19:12 schreef Gray het volgende:
[..]
Ik kreeg last vast koud zweet en een ietwat opgejaagd gevoel, alsof je teveel koffie ophebt, maar dat kan ik juist gebruiken. In m'n hoofd was ik meer helder dan ooit. De symptomen die je omschrijft herken ik heel goed.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |