Depressie & Angst #126 Waar we soms even minder opletten :P

quote:

Op zondag 16 augustus 2015 09:16 schreef Murmeli het volgende:
Child, ik denk niet dat je behandelaar overemotioneel is, ook niet een beetje. Maar jouw verhaal is gewoon heftig.

En tering zeg, die broer van jou, die spoort echt niet. En als de rest van jouw familie hem niet heeft laten opsluiten sporen ze zelf ook niet. Wat een achterlijke idioten. Mijn handen jeuken om ze zelf ook even een dergelijke behandeling te geven. Denk alleen dat ik daarvoor de bak in draai.
Het is zeker allemaal al te lang geleden om hen te laten vervolgen?

Sterkte moppie ik vind jouw behandelaren tof, dat ze het langzaamaan voor elkaar krijgen dat je gaat inzien dat het allemaal niet aan jou ligt!

Edit: waarom zou je in standje sociaal moeten? Jij mag ook egoposten.

Dank je wel
Ik zou hem nog kunnen vervolgen, alleen tja... Hij heeft een gezin (ik houd mijn hart vast) en heeft al gezeten en dwangbehandeling gehad (om andere dingen). Hij heeft zijn leven voor zijn doen op orde en dan zou ik het allemaal stuk maken. Gelukkig woont hij ver weg en weet ik het contact minimaal te houden (enkel op momenten om mijn moeder te beschermen). Het zou geen zin hebben.

Mijn behandelaren hebben ongelooflijk veel geduld geloof ik en zijn gelukkig niet te beroerd om uit te leggen hoe dingen in "gewone" gezinnen gaan. Dat helpt veel Het verbaast me met regelmaat dat ze me niet opgeven.

Thnx *knuf*

_{Edit: beetje overgevoelig is ze wel hoor. Ze zegt regelmatig dat dingen haar raken of dat ze er wel eens aan blijft denken en wat meer van dies zij. Ze heeft ook meer mimiek dan de ander wanneer ze luistert. Die vrouw geeft me echt een lesje in omgaan met "liefheid". De trauma/schemamevrouw heeft iets beter haar gezicht onder controle, daarom was ik ook zo verbaast dat juist zij pauze nodig heeft na mij. Haar neutraalheid maakt het juist wat gemakkelijker praten}

quote:

Op zondag 16 augustus 2015 09:18 schreef Luchtbel het volgende:
Maar Child, dat hoort toch ook bij overleven. Dingen normaal gaan vinden, rationaliseren. Als je op een andere levensstand gaat dan moeten die dingen ook veranderen.

Ik herken het wel hoor. Een oude therapeute zei een keer;
´Als ik hoor hoe jij praat over die situaties, hoe normaal jij dat vind. Des te serieuzer en ingrijpender ik dezelfde situaties vind. Dingen waar jij elke keer weer van zegt ´het is oké´ grijpen mij elke keer weer naar de keel.´

Ik ben daarna niet meer naar haar toe gegaan. Ze deed zo eng Maar in behandeling verder heb ik er nog heel vaak aan gedacht.

Klaarblijkelijk hoort het erbij inderdaad. Daarnaast heb ik ook nooit beter geweten natuurlijk, het is letterlijk al vanaf het begin loos.

Jammer dat je gevlucht bent van die therapeut. Zulke mensen moet je juist hebben. Wel goed dat die gedachte je helpt in de behandeling. Ik hoop dat jij ook eindelijk rust gaat krijgen

(de neiging om te vluchten ken ik wel, meer dan eens wil ik die kamers uitrennen en nooit meer terug komen. Maar goed.. no pain no game )

quote:

Op zondag 16 augustus 2015 09:19 schreef Lienekien het volgende:
Nou, maak je in ieder geval maar niet druk over het gevoel dat je anderen zou kunnen geven met je verhalen. Al hoor je waarschijnlijk ook liever dat ik blij word van je vooruitgang. Je werkt er hard voor. Je mag trots zijn!

Dank je wel Je bent altijd zo lief voor me, dat waardeer ik erg

quote:

Op zondag 16 augustus 2015 09:22 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Dat herken ik ook wel. Dingen ok vinden en mezelf de schuld geven. Ze zijn bij mij ook best effe bezig geweest om me te laten inzien dat ik dingen van vroeger erg mag vinden. Al relativeer ik nog steeds veel. Misschien deels ook wel terecht

Waarom zou het terecht zijn? Je voelt dingen en het is blijkbaar zo geweest. Waarom moet er sprake zijn van schuld? Blijkbaar heb je het er nog moeilijk mee en dat telt. Niet zo gemeen zijn voor jezelf. Daar bereik je niks mee en het is ook absoluut niet eerlijk naar jezelf toe... Kom op

quote:

Op zondag 16 augustus 2015 09:24 schreef Luchtbel het volgende:
En ook angst gehad over wat je een ander aan zou doen door het te vertellen. Ik heb ook nooit wat aan verplegend personeel willen vertellen omdat ik het zielig vond. En op een dag zei de trauma-therapeute:
'Ik ga je doorverwijzen . Ik kan jouw trauma niet aan.'
Het volde vreselijk, terwijl ze eigenlijk alleen zei. Dit is te complex, hier is andere hulp voor nodig. Maar het voelde wel als ik d'r echt iets had aangedaan. Maar ja als je last hebt van schuldgevoelens dan is dat natuurlijk al snel zo.

Dat is zo herkenbaar... Ik kan dat ook absoluut niet handelen en voel me na elke sessie zo ontzettend schuldig naar de behandelaren toe Als het enigszins kon deed ik het alleen om niemant tot last te zijn. Ik voel me überhaupt al schuldig over dat ik besta

Maar anderzijds, het geeft je wel de ruimte om erkenning te geven voor wat er is gebeurt. Als iemand die gespecialiseerd is op het gebied van trauma je verhaal te heftig vindt, mag je best ook softer voor jezelf zijn. Zeker omdat ik hier ook wel lees hoe jij jezelf soms zo kan veroordelen. Dit soort dingen moet je gezonde deel wel erkenning geven... *knuff*

quote:

Op zondag 16 augustus 2015 09:24 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik denk dat vrouwen dit over het algemeen vrij snel doen, omdat zij alles op zichzelf betrekken (ook al is het rationeel gezien nog zo duidelijk dat het niet hun schuld is, ik kom dit echt erg vaak tegen, maakt niet uit wat voor vrouw)

Ik heb inderdaad wel eens gelezen dat vrouwen alles meer internaliseren en mannen inderdaad het meer in agressie stoppen. Al geldt dat natuurlijk niet voor iedereen

Wat een liefheid hier Fijn om te lezen. Knuffel voor iedereen!
En eentje extra voor jou CotS, je bent hartstikke goed bezig Wat fijn dat je zulke lieve, meelevende behandelaren hebt. Dat verdien je. Ik hoop dat de EMDR je uiteindelijk wat gaat opleveren.

Hebben jullie enig idee of emotioneel trauma met de tijd minder wordt? Ik heb de laatste jaren zo veel ontdenkt over mezelf en anders leren denken en handelen, maar ik merk nogsteeds zoveel angst en nervositeit in de achtergrond.

Zwakt dit met de tijd af of is het iets waar ik mee moet leren leven?

quote:

Op zondag 16 augustus 2015 00:11 schreef Luchtbel het volgende:
Ja, ga er ff in zitten wrijven dat ze vet is

Slechte woordkeuze van mijn kant. . .

Dat herken ik wel hoor, dat je dingen normaal vind die t niet zijn. Gelukkig heb ik minder heftige dingen meegemaakt, maar dat maakt t soms ook lastig. Want je denkt ook snel een aansteller te zijn. Ik voel me ook altijd schuldig over van alles, en dat probeer ik nu af te leren. Maar ik merk dat ingesleten patronen soms onbewust zijn. Wel fijn dat CotS zoveel vooruitgang boekt, het is je gegund

quote:

Op zondag 16 augustus 2015 11:51 schreef zomie het volgende:
Dat herken ik wel hoor, dat je dingen normaal vind die t niet zijn. Gelukkig heb ik minder heftige dingen meegemaakt, maar dat maakt t soms ook lastig. Want je denkt ook snel een aansteller te zijn. Ik voel me ook altijd schuldig over van alles, en dat probeer ik nu af te leren. Maar ik merk dat ingesleten patronen soms onbewust zijn. Wel fijn dat CotS zoveel vooruitgang boekt, het is je gegund

Waarom zou je een gewicht geven aan een trauma? Het doet jou pijn, je hebt genoeg problemen in het leven om te kunnen erkennen dat je onrecht is gedaan. Er is altijd wel iemand te vinden die een erger trauma heeft dan dat jij hebt, als je maarlang genoeg zoekt. Je bent absoluut geen aansteller. En als je de schuldgevoelens wilt afleren, moet je dat ook erkennen
Je bent echt goed bezig

Dank je wel

quote:

Op zondag 16 augustus 2015 14:29 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Klopt. Ik ben ook 1 van die uitzonderingen

[..]


Hoe ist met jou eigenlijk?

Het gaat best goed eigenlijk. De afgelopen twee weken heb ik twee keer in de week gesprekken gehad met een psycholoog en 1 dag dagbehandeling. Dat heeft blijkbaar een positief effect. Verder wat leuke dingen gedaan afgelopen week en nu heb ik de tijd om daarvan uit te rusten.

Ik zit alleen wel met een groot probleem: beslissen of ik wel of niet verder ga met mijn studie. Dat heb ik ook veel besproken en dat is wel prettig (hoewel het ook een gevoelig onderwerp is) want het zorgt voor verheldering. Maar ik ben er nog niet uit, want toen ik donderdag zei ik dat 'officieel' de beslissing nam om weer een half jaar pauze te nemen, werd ik heel gespannen en begon ik te dissociëren. Ik vind eigenlijk dat ik nu door moet gaan omdat ik er al te lang over heb gedaan en als het dan weer niet lukt is dat een bewijs dat ik zwak en dom ben en dat zou goed voor me zijn. Dus ja, ik heb nog steeds geen knoop doorgehakt ...

En ik heb de laatste tijd veel behoefte aan alcohol. Ik heb niet veel gedronken (behalve maandag bij een barbecue) maar ik verlang steeds naar de roes.

quote:

Op zondag 16 augustus 2015 14:56 schreef kuolema het volgende:

[..]

Het gaat best goed eigenlijk. De afgelopen twee weken heb ik twee keer in de week gesprekken gehad met een psycholoog en 1 dag dagbehandeling. Dat heeft blijkbaar een positief effect. Verder wat leuke dingen gedaan afgelopen week en nu heb ik de tijd om daarvan uit te rusten.

Het doet me deugt om dit te lezen Sterker nog, het maakt mijn dag goed. Ik ben blij dat het beter met je gaat. Ik maakte me stiekem erg zorgen om je en had het ook heel erg met je te doen. Fijn dat je eindelijk meer passender hulp hebt. Ik gun het je zo om gelukkig te worden

quote:

Ik zit alleen wel met een groot probleem: beslissen of ik wel of niet verder ga met mijn studie. Dat heb ik ook veel besproken en dat is wel prettig (hoewel het ook een gevoelig onderwerp is) want het zorgt voor verheldering. Maar ik ben er nog niet uit, want toen ik donderdag zei ik dat 'officieel' de beslissing nam om weer een half jaar pauze te nemen, werd ik heel gespannen en begon ik te dissociëren. Ik vind eigenlijk dat ik nu door moet gaan omdat ik er al te lang over heb gedaan en als het dan weer niet lukt is dat een bewijs dat ik zwak en dom ben en dat zou goed voor me zijn. Dus ja, ik heb nog steeds geen knoop doorgehakt ...

Dat zijn hele pittige beslissingen, maar ik denk dat je hierin echt eerlijk naar jezelf moet zijn en je gevoel moet volgen. Ik heb twee keer een pauze gehad in het studeren (een keer van een jaar en een keer van een half jaar) en tijdens de middelbare school ook. Het waren pijnlijke beslissingen, maar ze hebben me wel goed gedaan. Daarna heb ik de draad kunnen oppakken en met plezier kunne studeren. Het is dus geen eind, het is een pauze. In die pauze kun je alle energie steken aan genezen. Weer leren echt te leven en goed voor jezelf te zorgen. Dat is een sterke beslissing, niet zwak of dom... Het is dom om door te buffelen als je niet meer kan.
Wees niet zo gemeen voor jezelf

quote:

En ik heb de laatste tijd veel behoefte aan alcohol. Ik heb niet veel gedronken (behalve maandag bij een barbecue) maar ik verlang steeds naar de roes.

Wat goed dat je verder niet meer hebt gedronken! Daar mag je echt trots op zijn.

Veel sterkte en succes

quote:

Op zondag 16 augustus 2015 15:03 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Het doet me deugt om dit te lezen Sterker nog, het maakt mijn dag goed. Ik ben blij dat het beter met je gaat. Ik maakte me stiekem erg zorgen om je en had het ook heel erg met je te doen. Fijn dat je eindelijk meer passender hulp hebt. Ik gun het je zo om gelukkig te worden

Het maakt zelfs je dag goed? Okee dan ehh ... graag gedaan? Ben ik blij om. Sorry dat ik er blijkbaar voor heb gezorgd dat je je zorgen maakte. Lief, dank je.

quote:

[..]

Dat zijn hele pittige beslissingen, maar ik denk dat je hierin echt eerlijk naar jezelf moet zijn en je gevoel moet volgen. Ik heb twee keer een pauze gehad in het studeren (een keer van een jaar en een keer van een half jaar) en tijdens de middelbare school ook. Het waren pijnlijke beslissingen, maar ze hebben me wel goed gedaan. Daarna heb ik de draad kunnen oppakken en met plezier kunne studeren. Het is dus geen eind, het is een pauze. In die pauze kun je alle energie steken aan genezen. Weer leren echt te leven en goed voor jezelf te zorgen. Dat is een sterke beslissing, niet zwak of dom... Het is dom om door te buffelen als je niet meer kan.
Wees niet zo gemeen voor jezelf

Ik heb al eerder een pauze van een half jaar genomen, maar het lukte me daarna niet om weer verder te gaan. Ik ben dus bang dat het weer geen zin heeft. En ik heb nu helemaal niet het gevoel dat ik er klaar voor ben. Wel goed om te lezen dat het bij jou wel heeft gewerkt.

quote:

[..]

Wat goed dat je verder niet meer hebt gedronken! Daar mag je echt trots op zijn.

Veel sterkte en succes

Ik zei niet dat ik niets heb gedronken Maar ik houd het steeds bij 1 of 2 glazen. Dank je.

quote:

Op zondag 16 augustus 2015 15:28 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik heb eigenlijk nauwelijks wat toe te voegen aan wat Child hierboven niet beter kan verwoorden, maar ben blij te lezen dat het blijkbaar beter met je gaat. Voelt het ook zo?

Ja ik heb niet veel last gehad van een depressieve stemming. Dus het voelt okee, al ben ik wel moe maar dat is te verklaren door mijn activiteiten.

quote:

Paar dingen nog wel: Kan me vinden in wat Child zegt over dat halfjaar pauze, want in werkelijkheid is het geen pauze, maar je prioriteiten even ergens anders leggen en daaraan gaan werken (namelijk om een fundament op te bouwen zodat het studeren straks beter gaat (en hopelijk ook met succes want de brains heb je echwel )).
Goeie (constructievere) gewoontes aanleren kost tijd en (vooral in het begin) ook moeite.
Mocht je uiteindelijk de knoop ook daadwerkelijk gaan doorhakken, dan is het wellicht een idee met je behandelaars te gaan bespreken hoe je dat gat/die afleiding gaat opvullen.

En heftige reactie trouwens toen je eruit klapte dat je "officieel" de knoop doorhakte, hoe reageerde diegene tegen wie je dit zei op je beslissing?

Het klopt dat ik niet niets zal doen, maar het voelt toch verkeerd om niet met mijn studie bezig te zijn. We zullen sowieso gaan bespreken hoe ik dan mijn dagen ga invullen.

We hadden schema's met voors en tegens gemaakt en daar kwam duidelijk uit dat een pauze houden (en daarna dus wel weer doorgaan) de optie met de meeste voordelen en minste nadelen is. Maar aangezien ik er zo heftig op reageerde zei de psycholoog dat we die beslissing nog even uitstellen. Even, ik heb nog tot de 31e.

quote:

Dat van die roes herken ik heel goed (jaaarenlang probleem bij mij en bij mn hulpverlening ook bekend). Mijn probleem is op t moment een beetje dat ik steeds meer gewenning krijg (vorige week BBQ bij mij thuis en in mn 1tje hele fles 43 opgezopen in 1 middag (0,7l 31%) en 1 uur na de laatste slok alweer nuchter ) en mn enige alternatief is blowen, maar dat wil ik ook niet omdat ik niet meer wil roken.
Ik ga volgende week in Amsterdam koekjes halen.
1 ander ding wat ik doe is heeeel veel bewegen en afleiding zoeken/leuke dingen doen/sociaal doen.

Laatste restje doe ik ff per DM (privacy enzo)

Edit: Ow, even voor de duidelijkheid. Ik drink gemiddeld 2x/week (soms 3 maar vaker nooit) mede om gewenning te voorkomen (en omdat het niet gezond is lang daarmee door te gaan).
En aangezien alcohol op mijn toch nauwelijks nog effect heeft (wat die roes betreft) heb ik besloten maar helemaal met die alcohol te gaan kappen, zonde van mn geld/tijd/gewicht/lever

Vandaar dus die koekjes

Wiet is niets voor mij, ik ga dat ook niet meer gebruiken, alcohol is meer mijn ding

Dat je een uur na de laatste slok alweer nuchter bent is trouwens niet zo gek hoor, mits je er vrij lang over hebt gedaan om die fles leeg te drinken.

quote:

Op zondag 16 augustus 2015 18:52 schreef kuolema het volgende:

[..]

Het maakt zelfs je dag goed? Okee dan ehh ... graag gedaan? Ben ik blij om. Sorry dat ik er blijkbaar voor heb gezorgd dat je je zorgen maakte. Lief, dank je.

Dat is geen probleem hè, daar hoef en mag je echt je excuses niet voor aanbieden. Ik voel me gewoon begaan met de berichten die je stuurt en mensen maken zich soms zorgen. Dat hoort erbij

quote:

[..]

Ik heb al eerder een pauze van een half jaar genomen, maar het lukte me daarna niet om weer verder te gaan. Ik ben dus bang dat het weer geen zin heeft. En ik heb nu helemaal niet het gevoel dat ik er klaar voor ben. Wel goed om te lezen dat het bij jou wel heeft gewerkt.

Meerdere pauzes hier. En waarschijnlijk was de pauze dan te kort? Je bent behoorlijk ziek en dat kost tijd. De reden dat ik meerdere pauzes heb gehad is omdat het niet meer werkte, dat ik te vroeg begonnen ben of te snel. Dat kan bij jou ook het geval zijn. Werk eerst aan je gezondheid en kijk hoelang het duurt. Het is geen falen, maar een kracht: je kiest ervoor om voor jezelf te zorgen.
Je bent echt zo hard voor jezelf... Natuurlijk ben je bang, maar het gaat nu zoveel beter met je. Je bent nu ouder en wijzer, dus je weet niet hoe het zal gaan. Jij verdient liefheid, dus wees ook lief voor jezelf!

quote:

[..]

Ik zei niet dat ik niets heb gedronken Maar ik houd het steeds bij 1 of 2 glazen. Dank je.

Dat doe ik je serieus niet na. Het gaat erom dat je op een gezonde manier met genotsmiddelen om kan gaan. Dus dit vind ik enkel knapper! Hier mag je echt trots op zijn

quote:

Op zondag 16 augustus 2015 14:56 schreef kuolema het volgende:

Ik zit alleen wel met een groot probleem: beslissen of ik wel of niet verder ga met mijn studie. Dat heb ik ook veel besproken en dat is wel prettig (hoewel het ook een gevoelig onderwerp is) want het zorgt voor verheldering. Maar ik ben er nog niet uit, want toen ik donderdag zei ik dat 'officieel' de beslissing nam om weer een half jaar pauze te nemen, werd ik heel gespannen en begon ik te dissociëren. Ik vind eigenlijk dat ik nu door moet gaan omdat ik er al te lang over heb gedaan en als het dan weer niet lukt is dat een bewijs dat ik zwak en dom ben en dat zou goed voor me zijn. Dus ja, ik heb nog steeds geen knoop doorgehakt ...

Heb je ook gekeken naar een alternatieve route om je studie af te ronden? Bijvoorbeeld eerst via het HBO een bachelor in Psychologie halen en daarna door te stromen naar WO? Dan krijg je denk ik wel wat vrijstellingen. En ik weet niet hoe gedisciplineerd je bent, maar je zou zo'n HBO-studie ook via het LOI kunnen doen. Dan zit je veel minder met deadlines en druk die op je wordt uitgeoefend.

@Child,

mbt vervolgen: je weegt nu alleen de belangen voor anderen af. Het gaat om jouw belang. Daar kan nog steeds uitkomen dat je het niet doet, maar dan is dat voor jezelf ipv om een ander te helpen.

Mbt relativeren van gebeurtenissen: ik neem dingen vaak erg serieus en letterlijk en vooral persoonlijk. Daardoor heb ik moeite met dingen die mijn stiefvader deed en zei. Hij was ook wel een botte boer, dat lag aan hem, en hij was gewoon niet verantwoord in hoe hij met mij als kind omging. Maar als ik wat minder gevoelig was geweest had ik waarschijnlijk nergens last van gehad. Daardoor relativeer ik het. Neemt niet weg dat hij anders had moeten handelen want hij zag dondersgoed dat ik hysterisch reageerde op dingen en hij was de volwassene, dus had de wijste moeten zijn.

@kuo: fijn dat het wat beter gaat. Studie is lastig, doorgaan of pauze. De vraag is denk ik: als je doorgaat, ga je dan vakken halen en kan je tegelijk beter worden in je koppie?

@koffie: ik ben agressief én ik ga mezelf dingen verwijten. Ik lijk enorm assertief, men denkt dat met mij niet te sollen valt en dat ik grenzen bewaak, omdat ik best snel boos reageer, of fel.
Maar in de praktijk ben ik heel makkelijk in een hoek te duwen. Een keer stem verheffen of heel stellig iets zeggen en ik denk dat ik alles heb verpest en kom niet in verzet. Dat wil zeggen: ik klap dicht en stop met communiceren. En soms kom ik er dan later op terug, als ik dat durf, want dat moet ik van mezelf. Zeker op mijn werk want ik moet mensen aansturen en heel veel regelen /mensen aan mijn kant krijgen etc.
Leuke uitdaging hihihi

@de rest: ik heb jullie ook gelezen maar heb geen idee meer wat te zeggen hahaha

quote:

Op zondag 16 augustus 2015 21:37 schreef Murmeli het volgende:
@Child,

mbt vervolgen: je weegt nu alleen de belangen voor anderen af. Het gaat om jouw belang. Daar kan nog steeds uitkomen dat je het niet doet, maar dan is dat voor jezelf ipv om een ander te helpen.

Naja... de tweede (maar voor mij minder belangrijke reden) is ook dat ik hem zo min mogelijk aandacht wil geven en er zo min mogelijk aan wil denken. Als ik aangifte zou doen, dan zou het mishandeling en incest betreffen, dan gaat er een behoorlijke bal rollen. Krijg ik mijn moeder weer op mijn dak, omdat ik het zelf en alleen moet oplossen, dat ik ben "gemaakt" omwille mijn broer. Dan krijg ik mijn broer op mijn dak en te horen dat het mijn rol is als jongste zusje. Ik ga dat er (nu) niet bij trekken. Afstand is gewoon beter. Ik wil juist even helemaal niks met hem te maken hebben (ook al is dat een beetje onmogelijk, maar iig zo min mogelijk). En met aangifte bereik ik het tegenover gestelde. Daarnaast heeft hij al eens gezeten en TBS om andere dingen en dat heeft bepaald niet geholpen. De behandelaren danste hem om de pijpen.

_{(maar buh... weer een avond met familiedrama ben daardoor wel even onbeleefd tegen mijn moeder geweest. Het viel verkeerd. Alles zit zo hoog. Ik zit even serieus te overwegen om de psych te mailen. Alleen ik durf niet, wil niet opdringerig zijn, weet niet precies het probleem en wil niet stom zijn)}

quote:

Mbt relativeren van gebeurtenissen: ik neem dingen vaak erg serieus en letterlijk en vooral persoonlijk. Daardoor heb ik moeite met dingen die mijn stiefvader deed en zei. Hij was ook wel een botte boer, dat lag aan hem, en hij was gewoon niet verantwoord in hoe hij met mij als kind omging. Maar als ik wat minder gevoelig was geweest had ik waarschijnlijk nergens last van gehad. Daardoor relativeer ik het. Neemt niet weg dat hij anders had moeten handelen want hij zag dondersgoed dat ik hysterisch reageerde op dingen en hij was de volwassene, dus had de wijste moeten zijn.

Het liefst zou ik je liefdevol nu even door elkaar willen schudden en gezondere gedachten in je hoofd planten. Je was een kind! Hoezo minder gevoelig? Je bent een mens, mensen hebben gevoel en blijkbaar werd je gekwetst. Dat is zijn schuld, niet de jouwe! Ik moet even goed minder gevoelig zijn en zie wat voor "discussie" er ontstond, dat geldt ook voor jou! Wees verdorie blij dat er gevoel in je donder zit, dat siert je. Dat maakt je een goed en lief mens. Kinderen horen gevoelig te zijn. Dat je gevoelig bent is niet een keuze! Misschien deed het je ook minder als je paars haar had gehad, maar zulke dingen kies je niet. Ze zijn gewoon zo.
Je mag gekwetst zijn...

Einde donderpreek... *knuffel* (sorry, zulke dingen raken mij nou )
Echt... dat een ander gemeen tegen jou is geweest, betekent niet dat jij gemeen tegen jezelf moet zijn, echt niet

Daar heb je wel gelijk in. Ik bedoelde het denk ik anders maar misschien moet ik me ook niet steeds gaan zitten verzetten en eens wat aannemen van anderen
Ik ben er ook wel blij mee hoor, dat ik gevoel heb. Het is alleen soms lastig om een wandelende open wond te zijn
Maar gekwetst heeft ie me zeker. Op m'n 30ste heeft ie echt het domste ooit gezegd en daarna was ik er echt klaar mee. Toen heb ik besloten om hem niet meer toe te laten in mijn gevoelsleven. Hoefde ook niet meer want toen is hij binnen een paar maanden overleden. Ik zou bijna denken dat het karma is, maar dat voelt een beetje grof om dat te zeggen.

Ik kan me voorstellen dat je daar nu niet aan begint met je broer. En je moeder is ziek in haar kop dat ze zegt dat jij bent gemaakt voor je broer. Wtf!

Was het erg heftg voor je toen hij overleed? En goed en sterk dat je zo je grenzen hebt getrokken! Daar mag je trots op zijn. En je mag zulke dingen best zeggen (van Karma). Ik ben ook oprecht opgelucht/blij met het feit dat mijn vader dood is Soms is het leven zo. Niet grof, maar eerlijk van je
Dat je na zovel jaar je nog een wandelende openwond voelt, betekend wel dat het relativeren niet werkt voor je. Wonden die open zijn genezen ook wel weer, mits je er genoeg aandacht aan besteed
(ik vind het echt super tof van je dat je die knoop hebt kunnen doorhakken)!

Tja... mijn moeder heeft een praktische kijk op het leven

quote:

Op zondag 16 augustus 2015 22:19 schreef ChildoftheStars het volgende:
Was het erg heftg voor je toen hij overleed? En goed en sterk dat je zo je grenzen hebt getrokken! Daar mag je trots op zijn. En je mag zulke dingen best zeggen (van Karma). Ik ben ook oprecht opgelucht/blij met het feit dat mijn vader dood is Soms is het leven zo. Niet grof, maar eerlijk van je
Dat je na zovel jaar je nog een wandelende openwond voelt, betekend wel dat het relativeren niet werkt voor je. Wonden die open zijn genezen ook wel weer, mits je er genoeg aandacht aan besteed
(ik vind het echt super tof van je dat je die knoop hebt kunnen doorhakken)!

Tja... mijn moeder heeft een praktische kijk op het leven

Ik ben nu geen wandelende open wond meer denk ik, maar wel gevoelig. Geuren en geluiden komen ook harder binnen. Vroegah was het erger denk ik, zeker als kind.

Toen hij overleed was ik bang dat hij zou komen spoken. Ben een maand ofzo beetje bangig geweest in het donker. Daarna alleen maar opluchting en een paar jaar daarna eindelijk in therapie gegaan.
Contact met mijn moeder is nu ook beter (na eerst een dip omdat de wereld ineens te klein was omdat die sukkel was overleden. En dat gezeur was ik na een paar jaar wel beu). Nu is mijn moeder ineens best een leuk mens geworden. ben best trots op haar, hoe ze nu is. Geen slaafje meer ze dacht echt dat die man God was ofzo

Haha zo kan je t ook noemen

quote:

Op zondag 16 augustus 2015 22:24 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Hoe uit zich die agressie bij jou dan?
Ga je met deuren of stoelen gooien?
Ga je iemand in elkaar timmeren, de longen uit je lijf schreeuwen?

Vloeken, schelden op mensen die stom doen in het verkeer. Snel geïrriteerd. Prikkelbaar.
Gooien doe ik nooit. Ik heb ook wel ns iemand geslagen, echt als een vrouw en vaak half mis ook. Redelijk komisch

quote:

Op zondag 16 augustus 2015 22:31 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Ik ben nu geen wandelende open wond meer denk ik, maar wel gevoelig. Geuren en geluiden komen ook harder binnen. Vroegah was het erger denk ik, zeker als kind.

Sorry, wat dom dat ik dat verkeerd heb gelezen
Gelukkig maar trouwens, dat ik dat verkeerd begrepen heb, want dat betekent dat jij veel hebt overwonnen!

quote:

Toen hij overleed was ik bang dat hij zou komen spoken. Ben een maand ofzo beetje bangig geweest in het donker. Daarna alleen maar opluchting en een paar jaar daarna eindelijk in therapie gegaan.
Contact met mijn moeder is nu ook beter (na eerst een dip omdat de wereld ineens te klein was omdat die sukkel was overleden. En dat gezeur was ik na een paar jaar wel beu). Nu is mijn moeder ineens best een leuk mens geworden. ben best trots op haar, hoe ze nu is. Geen slaafje meer ze dacht echt dat die man God was ofzo

Haha zo kan je t ook noemen

Stiekem kwam de gedachte "eind goed al goed" in mijn hoofd, dat is pas veel te bot. Sorry Dat mag ik vast niet typen en bedoel het zeker niet zoals het klinkt
Maar je bent er dus goed uit gekomen en hebt daardoor wel goede oplossingen gaan zoeken voor je problemen Fijn ook dat je contact verbeterd is met je moeder!

quote:

Op zondag 16 augustus 2015 22:38 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Sorry, wat dom dat ik dat verkeerd heb gelezen
Gelukkig maar trouwens, dat ik dat verkeerd begrepen heb, want dat betekent dat jij veel hebt overwonnen!

[..]

Stiekem kwam de gedachte "eind goed al goed" in mijn hoofd, dat is pas veel te bot. Sorry Dat mag ik vast niet typen en bedoel het zeker niet zoals het klinkt
Maar je bent er dus goed uit gekomen en hebt daardoor wel goede oplossingen gaan zoeken voor je problemen Fijn ook dat je contact verbeterd is met je moeder!

Nee joh, ik heb geen idee of jij t verkeerd las of dat ik t vaag heb opgeschreven no sorry

Haha uhh nou ja, dat klopt wel hoor, eind goed al goed vaders en stiefvaders... Kan je best zonder al is mijn vader wel ok. Redelijk

Anyway, ik ga slapen
Goodnight all

quote:

Op zondag 16 augustus 2015 19:10 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Sowieso bieden mislukte ervaringen uit het verleden geen garanties voor een 100% kans op een nogmaals mislukte ervaring in de toekomst
En je wist toen toch ook veel slechter wat je valkuilen waren? (foute/ontbrekende diagnoses o.a.)

Dat is waar maar ik heb nu, ondanks dat ik probeerde een positieve instelling te hebben, al zo vaak mezelf teleurgesteld dat ik niet meer geloof dat ik het kan. Men zegt me nu ook steeds 'ja maar je hebt nu de juiste diagnose dus er gaan dingen veranderen' maar ik weet het niet zo.

quote:

[..]

Goede ingeving om het even uit te stellen dan, zeker als je nog niet meteen hoeft te beslissen.
Gewoon een paar nachtjes over slapen, dat werkt vaak wel goed bij mij.

[..]

Geen idee, feitelijk heb ik in 1 middag 2 1/2 fles wijn opgezopen en ik vind t effect gewoon niet meer zo geweldig (maar wil wel die roes ).
Ding is dat ik steeds ietsje meer en sterkere drank haalde.
Ik heb sowieso de gewoonte de 1e drank heel snel weg te zuipen (vraag Elvi maar), 1e flesje Duvel is vaak binnen 5 minuten op en de 2e gaat direct daarna open.
Ik ga niet compleet kappen, alleen gewoon niet meer halen als ik alleen thuis ben.

En ik was altijd al een goedkope blower dus daar heb ik mazzel mee

Dat is balen. Goed idee om dan minder vaak te gaan drinken.
Bij mij gaat het eerste drankje juist altijd langzaam, daarna steeds sneller

quote:

Op zondag 16 augustus 2015 19:56 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Dat is geen probleem hè, daar hoef en mag je echt je excuses niet voor aanbieden. Ik voel me gewoon begaan met de berichten die je stuurt en mensen maken zich soms zorgen. Dat hoort erbij

[..]

Meerdere pauzes hier. En waarschijnlijk was de pauze dan te kort? Je bent behoorlijk ziek en dat kost tijd. De reden dat ik meerdere pauzes heb gehad is omdat het niet meer werkte, dat ik te vroeg begonnen ben of te snel. Dat kan bij jou ook het geval zijn. Werk eerst aan je gezondheid en kijk hoelang het duurt. Het is geen falen, maar een kracht: je kiest ervoor om voor jezelf te zorgen.
Je bent echt zo hard voor jezelf... Natuurlijk ben je bang, maar het gaat nu zoveel beter met je. Je bent nu ouder en wijzer, dus je weet niet hoe het zal gaan. Jij verdient liefheid, dus wees ook lief voor jezelf!

[..]

Dat doe ik je serieus niet na. Het gaat erom dat je op een gezonde manier met genotsmiddelen om kan gaan. Dus dit vind ik enkel knapper! Hier mag je echt trots op zijn

Het zou kunnen dat die pauze te kort was. Ik weet het niet. Het gaat nu overigens niet veel beter met me - het schommelt, en op dit moment gaat het wel okee, maar dat kan zo weer over zijn.
En dank je.

quote:

Op zondag 16 augustus 2015 20:27 schreef Elvi het volgende:

[..]

Heb je ook gekeken naar een alternatieve route om je studie af te ronden? Bijvoorbeeld eerst via het HBO een bachelor in Psychologie halen en daarna door te stromen naar WO? Dan krijg je denk ik wel wat vrijstellingen. En ik weet niet hoe gedisciplineerd je bent, maar je zou zo'n HBO-studie ook via het LOI kunnen doen. Dan zit je veel minder met deadlines en druk die op je wordt uitgeoefend.

Daar heeft mijn spv het ook over gehad. Maar mijn eerste reactie was en blijft 'Nope, geen optie, ik wil het er niet over hebben, punt. Ik moet deze studie gewoon halen en zo snel mogelijk. Ik weet dat ik dit kan en ik mag niet iets anders doen want dan heb ik gefaald.' Ik heb me aan deze studie vastgeklampt.

quote:

Op zondag 16 augustus 2015 21:37 schreef Murmeli het volgende:
@kuo: fijn dat het wat beter gaat. Studie is lastig, doorgaan of pauze. De vraag is denk ik: als je doorgaat, ga je dan vakken halen en kan je tegelijk beter worden in je koppie?

Als ik nu meteen weer zou beginnen weet ik vrijwel zeker dat het niet zou werken. Ik wil helemaal niet, zie het echt niet zitten, heb alleen het gevoel dat ik moet, omdat ik er al zo lang over doe.