Wat ik vorige week heb meegemaakt is echt een voor de boeken. Een rit vanuit het noorden van Nederland (een van de grootste LM's) naar een of ander dorp in het zuiden, ruim 200 kilometer. 's ochtends vroeg, uur of 9 kwam ik daar aan en het was er goed druk, zag al wat auto's wegrijden en er stonden nog wat hikers voor mij te wachten tot ze de sleutels kregen. Sommige hadden Bimmers en heb ook een Mercé weg zien rijden, dus dan was ik met mijn Transporter iets minder blij maar gelukkig was hij dan vrij nieuw (bj 2014, weinig km).
Toen ik de parkeerplaats afreed, zag ik nog een meisje weglopen. Ik vermoedde dat zij een hiker was dus ik rij naast haar, rol mijn raam naar beneden en vroeg zo "ben je alweer klaar voor vandaag?" ze antwoorde een beetje geïriteerd "ja, blijkbaar ging er iets niet goed, mijn opdracht was gister al uitgevoerd". Dat is gewoon balen als je dat gebeurd, maar toch wist ik met mijn rotkop plagend te zeggen "Ach, ik moet helemaal naar [verre provincie] dus als je wil mag je wel met mij meerijden. Kunnen we af en toe wisselen." en ik was al flink het gas aan het voldraaien om hard weg te rijden, maar ze zei blij "Oh echt?!".
Op dat moment gingen er allemaal scenario's door mijn hoofd, van ontslagen worden omdat ik iemand meeneem (want het is niet even naar de bushalte) tot 200 kilometer met een of andere autist in een auto zitten. Maar ik herpakte mij en zei gewoon droog "als je de straat even uitloopt, dan pik ik je daar op, wie weet wat er gebeurt als ze het hier zien". Ik dacht er nog even over om gewoon door te rijden maar dat is ook zo slecht voor je karma.
Zo gezegd, zo gedaan en toen zat ik opeens met een dame in een Transporter op weg naar het zuiden. Het was echt gezellig en we hadden genoeg te praten over werk, studie en wat allemaal niet meer. Op een gegeven moment zei zij zo plagerig "wel dom eigenlijk dat ik zo bij een wildvreemde in de auto stap" en ik helemaal van "ja, wie weet ben ik wel een of andere serie moordenaar" en het sloeg echt nergens op maar op dat moment was het echt hilarisch.
Met dat onderwerp rijdend ging het gesprek langzaam een hele andere kant op, naar of ik het wel eens had gedaan in een auto. Ik zal jullie de fijne details besparen maar ik denk dat het mede door mijn uitstekende game was die dag dat het nonchalant ging naar "dat moeten wij eens proberen". Eerst was zij er nog lacherig over, maar toen wij bij een tankstation stopten om van bestuurder te wisselen, deed ze de achterklep van de Transporter open en was het "als we snel zijn, kan je het onder werktijd klokken".
En dat was het wel zo een beetje. De rit met OV terug sliep ik grotendeels dus daar is niks spannends meer gebeurd. Prima auto die Transporter verder.