Damn, mijn kloon komt nu al uitquote:Op zaterdag 15 augustus 2015 20:55 schreef VintageGirl het volgende:
Haha, ben jij mij Leonieke;)? Ik denk er zo precies hetzelfde over (niet te vaak langs bij moeders)
Bij mij als ik alleen al de wens uit dan begint iedereen te lachen want ik heb er al genoeg.quote:Op zaterdag 15 augustus 2015 19:35 schreef Stroopwafelmeisje het volgende:
Maar wellicht maakt dat het verdriet alleen maar groter als het bij een volgend kindje niet lukt. Dat je gevoel onderschat wordt, zelfs in een groep met anderen bij wie zwanger worden niet lukt.
Hmm.. Onderschatten is misschien niet het juiste woord. Maar als het gaat over het stoppen met behandelingen (ongeacht of dit een bewuste keuze is of noodgedwongen), gaat het voor mijn gevoel bijna altijd over mensen die dan kinderloos achter blijven. Ik kan me voorstellen dat mensen die al een of meerdere kinderen hebben, het gevoel krijgen dat er voor hun verdriet geen/minder plek is. En dan helpt het denk ik niet dat er mensen zijn als ik, die af en toe zwakke momenten hebben en dan ook denken: ach, je hebt er tenminste een/je bent tenminste al moeder (waar ik uiteraard ook niet trots op ben...).quote:Op zaterdag 15 augustus 2015 21:11 schreef Arja het volgende:
Stroopwafel: wie onderschat de gevoelens van wie?
quote:Op zaterdag 15 augustus 2015 21:25 schreef leonieke het volgende:
Ik ben de 2e keer zelfs op een bepaald moment zó kwaad geworden op mezelf. Ik had voor Thomas altijd gezegd dat ik de gelukkigste vrouw ter wereld ging zijn als ik een kind zou hebben en opeens zat ik (met Thomas erbij) te wenen omdat er geen TP kon plaatsvinden omdat de celdeling bij alle eicellen gestopt was. Daar zat die zogenaamde gelukkigste vrouw dan, ontroostbaar in de zetel met langs de ene kant haar man en langs de andere kant haar zoon van 2.5 jaar.
Zo'n wens valt gewoon niet weg te rationaliseren. Niet voor een 1e, niet voor een 2e of 3e of ... En écht, ik heb het heel vaak geprobeerd, maar zelfs nu zit ik nog heel vaak te denken van hoe het zou zijn moest het misschien toch...
Mijn moeder is verder lief hoor.quote:Op zaterdag 15 augustus 2015 19:09 schreef VintageGirl het volgende:
@cygne, ah gelukkig ben ik dan niet de enige dochter met zo'n moeder..en idd ik moet mij er niks van aan trekken ( heb tekst in vorige post verwijderd wegens herkenbaarheid )
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Overigens ben ik ook gewoon dik heur. Maar wordt aan gewerkt.
Ik snap (als kinderloze) ook prima dat de wens voor een volgend kind als je er al 1 (of 2 of 3) hebt prima. Als je je altijd een groot gezin hebt voorgesteld en dat wil niet is dat behoorlijk zuur.
Al denk ik bij mezelf wel eens dat ik al zó gelukkig zou zijn als ik maar een keer één kindje mocht houden. Maar dat zegt niks over de dames die graag een tweede willen, die gun ik het net zo hard.
Achja, het is gewoon allemaal kút. Zo.
Ha Stroopwafelmeisje (en anderen),quote:Op zaterdag 15 augustus 2015 19:35 schreef Stroopwafelmeisje het volgende:
Hoe is het met je zusje, Nikki?
En GVman? Jullie zijn al een tijdje aan het spuiten toch?
VG: spannend zeg! Nog geen ervaring (en niet ingelezen), maar het klinkt heel veelbelovend!
Ik heb vaak genoeg gelezen dat de wens voor een volgend kindje net zo sterk kan zijn als de wens voor een eerste, dat ik dat wel weet. Toch heb ik nu het gevoel dat al mijn problemen (onzeker over baan, gewicht, dat soort dingen) verdwijnen als er maar eenmaal een kindje is. Ik betrap mezelf er tijdens een slechte bui ook wel op als iemand ergens over klaagt, dat ik denk: maar zij heeft tenminste een kind. (wat natuurlijk ook nergens op slaat ). Het zal wel vooral die angst zijn die Arja en Cygne hierboven uiten. Zal ik ooit mee mogen maken dat ik vol trots mijn buik kan showen? Dat ik kan reageren als er "mama" geroepen wordt? Dat ik dé oplossing ben tegen slechte dromen?
Maar wellicht maakt dat het verdriet alleen maar groter als het bij een volgend kindje niet lukt. Dat je gevoel onderschat wordt, zelfs in een groep met anderen bij wie zwanger worden niet lukt.
Knuffels alom voor iedereen
Oh wat jammer GVman. Moet ze de volgende keer een hogere dosis nemen/krijgen? En waarom moet je nog steeds spuiten?quote:Op zondag 16 augustus 2015 20:11 schreef GVman het volgende:
[..]
Ha Stroopwafelmeisje (en anderen),
De eerste poging is vlak voor de punctie afgebroken. Er waren twee of drie follikels groot genoeg voor punctie en een stuk of twaalf (net) niet groot genoeg. Dat vond het ziekenhuis niet voldoende om een rietje ingevroren zaadcellen voor in te zetten (logisch, want we hebben er maar drie en een vierde die voor een beetje gevuld is).
Waarschijnlijk is er niet genoeg gestimuleerd, dus gaan we over een week of wat weer van start. Het was een teleurstelling, vooral ook omdat we tijdens het kamperen steeds die shots e.d. deden en mijn vrouw daar toch wel zoveel last van had dat we een paar dagen eerder terug naar huis zijn gegaan.
De eerste injectiereeks was met Menopur, we gaan nu (als in: wanneer het juiste moment in de cyclus daar is) over op Gonal. Kortom: wordt vervolgd...
En ikzelf? Ik zit nog steeds onder de pregnyl en de gonal (helaas). Hopelijk snel duidelijkheid, dan kan ik daar afscheid van nemen.
En knuffel voor iedereen!
Dat is toch juist wat die uitdrukking betekent Dat het niet zo vanzelfsprekend is.quote:Op zaterdag 15 augustus 2015 15:55 schreef Cygne het volgende:
Waar ik dan wel wat moeite mee heb is als iemand die heel makkelijk kinderen heeft gekregen zegt: 'kinderen krijg je', Zo vanzelfsprekend is dat niet.
Dat is ook makkelijk oordelen, want een zwangerschap kan hoe graag je ook zwanger wil zijn en een kindje wil gewoon heel erg veel pijn doen.. Ookal heb je er al 1 meegemaakt een volgende kan zo anders zijn..quote:Op maandag 17 augustus 2015 00:33 schreef Ereshkigal het volgende:
Schoonzus is zwanger van haar 4e kind ( helaas eerste overleden) en klaagt steen en been over haar zwangerschap... Soms zou ik wel willen schreeuwen mens geniet er toch eens een moment van...Het is zo bijzonder dat je dit mee mag maken...
Ik neem alle kwalen voor lief als het zo ver is...Ik kijk er heel erg naar uit tegelijkertijd ben ik ook doodsbang voor een nieuwe zwangerschap door wat we bij flint hebben meegemaakt.. En toch...laat maar komen!
Dat dacht ik ook. Mijn kwaal was een depressie, die nam ik echt niet voor lief en genieten van de zwangerschap was er echt geen moment bij. Terwijl ik al 15 jaar heel graag een kind wilde en daar ook heel veel moeite voor heb gedaan.quote:Op maandag 17 augustus 2015 00:33 schreef Ereshkigal het volgende:
Tjonge ik ben er gewoon even stil van al jullie reacties hier wat een herkenning....
Toevallig toenstraks nog met vriendlief over gehad hoe oneerlijk het soms is... Schoonzus is zwanger van haar 4e kind ( helaas eerste overleden) en klaagt steen en been over haar zwangerschap... Soms zou ik wel willen schreeuwen mens geniet er toch eens een moment van...Het is zo bijzonder dat je dit mee mag maken...
Ik neem alle kwalen voor lief als het zo ver is...Ik kijk er heel erg naar uit tegelijkertijd ben ik ook doodsbang voor een nieuwe zwangerschap door wat we bij flint hebben meegemaakt.. En toch...laat maar komen!
Gvman ik spoot bij de eerste ook menopure met veel heel veel klachten nu gonal en echt stukken minder! Hopelijk voor jou vrouw ook!
Verder voor iedereen een dikke knuffel!!!
Goed nieuws vg! En nu lekker bijkomen en je laten verwennen.quote:Op maandag 17 augustus 2015 13:09 schreef VintageGirl het volgende:
Vanochtend punctie gehad. Flink pijnlijk een kwartier lang. 15 eicellen gevonden en paar miljoen zaad bij man. Als alles goed gaat donderdag terugplaatsing. Moet veel drinken en Utrogestran bollen inbrengen.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |