Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat #148

quote:

Op zaterdag 15 augustus 2015 14:01 schreef VintageGirl het volgende:
@leonieke, jullie zijn momenteel ook bezig voor een tweede in de mmm?

Nee, niet meer. Net even mijn agenda erbij genomen en ik heb mijn laatste TP gehad op 30 januari 2013. De 2e ICSI-poging die niet gelukt was en eind maart hebben we de laatste afspraak gehad in het UZ Brussel, met de beslissing dat we even gingen wachten en alles laten bezinken vooraleer we definitief gingen beslissen wat we zouden doen. De definitieve beslissing is nooit hardop vermeld geweest omdat het dan echt over en uit is, maar als ik eerlijk ben, dan zijn we inderdaad gestopt.

Onze behandelende arts had ook wel laten doorschemeren dat we het misschien beter zo zouden laten gezien de situatie.

Maar ik blijf jullie steeds volgen

quote:

Op zaterdag 15 augustus 2015 11:38 schreef VintageGirl het volgende:
Ik word gewoon misselijk en licht draaierig en heb buikpijn als ik te lang zit... Door al die grote follikels in mijn buik. Is dit herkenbaar voor anderen?

Let even op dat het geen overstimulatie is of wordt. Veel water en sap drinken en bijhouden of je wel genoeg plast. Bij twijfel het ziekenhuis bellen

quote:

Op zaterdag 15 augustus 2015 14:00 schreef VintageGirl het volgende:
@Gaddle, sorry ik zag het idd al

Geeft niet. Ik had even niet het geduld om het te herhalen sorry.

Is goed Gaddle, ik snap het wel:-)

VG, ik vind de opmerking van je moeder wel wat lomp. Misschien weet ze niet wat ze moet zeggen en zegt ze daarom de verkeerde dingen?

De wens voor een tweede (of derde) is niet te rationaliseren. En dat is de wens voor een eerste eigenlijk ook niet. Dat is gewoon een gevoel.

Waar ik dan wel wat moeite mee heb is als iemand die heel makkelijk kinderen heeft gekregen zegt: 'kinderen krijg je', Zo vanzelfsprekend is dat niet.

Gaddle ik neem tegenwoordig de provera ook zo laat mogelijk in eerder deed ik dit bij het avondeten en het scheelt inderdaad heel erg veel!

quote:

Op zaterdag 15 augustus 2015 16:03 schreef MaJo het volgende:
Sowieso mensen die heel makkelijk zwanger worden die dat soort uitspraken doen

'Ze zijn nou eenmaal niet slimmer', zegt mijn vader dan altijd.

Even ontlurken: sterkte voor jullie allemaal!!
En apotheekfrustraties: een paar dagen nadat ik mijn 2e pakket cetrotide/gonal/pregnyl/spuiten ophaalde kwam ik een receptje ab halen bij hetzelfde meisje. Vraagt ze 'ik moet even checken: kunt u zwanger zijn?' Ik schreeuwde het nog net niet, maar vroeg wel of ze nog wist wát ik kort daarvoor opgehaald had Doos.

@cygne, laat ik het zo zeggen, mijn moeder is nooit tactisch in opmerkingen plaatsen.

@MaJo. En die opmerkingen over kinderen krijg je, die trek ik ook niet...

[ Bericht 28% gewijzigd door VintageGirl op 15-08-2015 18:20:17 ]

@leonieke, okay wat heftig allemaal.

@ Arja, ja idd ik drink ook meer dan normaal, en gelukkig plas ik nog wel voldoende. Maar ik hou het in de gaten

quote:

Op zaterdag 15 augustus 2015 15:55 schreef Cygne het volgende:


De wens voor een tweede (of derde) is niet te rationaliseren. En dat is de wens voor een eerste eigenlijk ook niet. Dat is gewoon een gevoel

Dat denk ik ook en ik kan me voorstellen dat juist als je dat allemaal al eens hebt mee gemaakt dat je dat graag nog een keer wilt ervaren. En een broertje of zusje voor de eerste wilt

Maar ik denk wel dat het een ander gevoel is dan de wens voor een eerste. Ik vraag me wel eens af of ik ooit zal weten hoe het is om leven in mijn buik te voelen, te pronken met mijn buik. Of er ooit iemand mama tegen me gaat zeggen

@Arja, ik hoop echt voor je dit ooit te mogen meemaken, het is je zo gegund, dikke knuffel van hier

En natuurlijk gun ik het iedereen hier, *digitale knuffel * van hier

Een ander gevoel is het natuurlijk omdat je wel weet wat het is om het allemaal mee te maken, maar de wens kan echt net zo enorm pijnlijk zijn..
Dat alles in je roept om een baby dat je aan niets anders kan denken etc etc.

@Moppert, dat klopt helemaal, zoveel pijn als de tweede of derde niet lukt, dat kan je niet in woorden uitdrukken. Je weet hoe het is, hoe confronterend is het dan als het de tweede keer niet lukt..

En dat constant die zin in mijn hoofd ; waarom lukte het toen wel zo makkelijk en nu totaal niet? En dat je uiteindelijk meteen bij icsi terecht komt, is zo heftig eigenlijk....BAM... De laatste mogelijkheid voor ons in de mmm...

quote:

Op zaterdag 15 augustus 2015 17:03 schreef Arja het volgende:

[..]

Dat denk ik ook en ik kan me voorstellen dat juist als je dat allemaal al eens hebt mee gemaakt dat je dat graag nog een keer wilt ervaren. En een broertje of zusje voor de eerste wilt

Maar ik denk wel dat het een ander gevoel is dan de wens voor een eerste. Ik vraag me wel eens af of ik ooit zal weten hoe het is om leven in mijn buik te voelen, te pronken met mijn buik. Of er ooit iemand mama tegen me gaat zeggen

Dat laatste vraag ik me ook wel eens af inderdaad.

VG, Mijn moeder heeft ook een obsessie met mijn gewicht (en dat van mijn zus en haar dochters). Dat is dan haar eigen probleem niet t mijne.

@cygne, ah gelukkig ben ik dan niet de enige dochter met zo'n moeder..en idd ik moet mij er niks van aan trekken ( heb tekst in vorige post verwijderd wegens herkenbaarheid )

Leo

Over de wens voor een tweede. Als die wens er eenmaal is, dan is die wens ook niet meer weg te denken. Tenminste zo heb ik het ervaren. Misschien was bij mij de wens voor een tweede nog wel groter dan de wens voor de eerste. Ik had toen al zo'n leuk exemplaar en wilde er dolgraag nog één bij. Toen ik eenmaal 2 behandelingen had gehad waarvan een zonder resultaat en één miskraam bekroop mij langzaam de angst dat het nooit zou gaan lukken. Dat L altijd alleen zou blijven en nooit een broertje of zusje zou hebben om samen mee op te groeien. Gelukkig lukte de derde poging wel en kregen we zelfs twee baby's, maar oh wat had ik het moeilijk gevonden om die wens voor een tweede te laten varen.

voor alle dames hier.

Hoe is het met je zusje, Nikki?
En GVman? Jullie zijn al een tijdje aan het spuiten toch?
VG: spannend zeg! Nog geen ervaring (en niet ingelezen), maar het klinkt heel veelbelovend!

Ik heb vaak genoeg gelezen dat de wens voor een volgend kindje net zo sterk kan zijn als de wens voor een eerste, dat ik dat wel weet. Toch heb ik nu het gevoel dat al mijn problemen (onzeker over baan, gewicht, dat soort dingen) verdwijnen als er maar eenmaal een kindje is. Ik betrap mezelf er tijdens een slechte bui ook wel op als iemand ergens over klaagt, dat ik denk: maar zij heeft tenminste een kind. (wat natuurlijk ook nergens op slaat ). Het zal wel vooral die angst zijn die Arja en Cygne hierboven uiten. Zal ik ooit mee mogen maken dat ik vol trots mijn buik kan showen? Dat ik kan reageren als er "mama" geroepen wordt? Dat ik dé oplossing ben tegen slechte dromen?
Maar wellicht maakt dat het verdriet alleen maar groter als het bij een volgend kindje niet lukt. Dat je gevoel onderschat wordt, zelfs in een groep met anderen bij wie zwanger worden niet lukt.

Knuffels alom voor iedereen

Mooi gesproken Stroopwafelmeisje, en de angst voor het niet meer zwanger kunnen worden/ of het ooit zal lukken, is bij ons allemaal in dit topic.

quote:

Op zaterdag 15 augustus 2015 16:57 schreef VintageGirl het volgende:
@leonieke, okay wat heftig allemaal.

Dat is het voor iedereen in de MMM

Nikki. Lang geleden.

quote:

Op zaterdag 15 augustus 2015 19:09 schreef VintageGirl het volgende:
@cygne, ah gelukkig ben ik dan niet de enige dochter met zo'n moeder..en idd ik moet mij er niks van aan trekken ( heb tekst in vorige post verwijderd wegens herkenbaarheid )

Er loopt hier nog zo'n moeder rond. Ik word er gek van. En is ook een reden waarom ik niet zo vaak bij haar langs ga.

Dat is absoluut waar Leonieke