Je mag ook hypocriet zijn als je het niet erkent.quote:Op woensdag 26 augustus 2015 23:45 schreef Mainport het volgende:
Ik ken iemand die zegt: 'Ik weet dat ik hypocriet ben,' alsof daarmee de kous af is, hij heeft het erkend, nu mag hij hypocriet zijn.
Je wil er zelfs een mensenrecht van maken?quote:Op donderdag 27 augustus 2015 09:11 schreef Mainport het volgende:
Hypocrisie als mensenrecht, interessant. Inconsequentie is ondergewaardeerd. Betogen te over waarin twijfelen omarmd wordt, maar het is inconsequent denken waar terrein te winnen valt.
Is zeuren dan een vrouwenrecht? Ik ben voor. Zeuren is ook een vorm van communicatie. Geef je vrouw zo nu en dan een welgemeende warme knuffel. Vraag jezelf af: wanneer heb ik voor het laatst een knuffel gegeven?
Het is helemaal niet erg om een opportunist te zijn. Leven en laten leven. Of het beeld van bankiers wat jij schetst op waarheid berust durf ik gerust aan te vechten. Ik ken er een aantal en dat zijn hele andere typetjes zoals zij in de media geschetst worden. Net zoals militairen zo´n 30 jaar geleden als stompzinnige en gewelddadige idioten werden afgebeeld door dezelfde media.quote:Op donderdag 27 augustus 2015 10:41 schreef Claudia_x het volgende:
Wil je daarmee zeggen dat het nog niet zo erg is om een opportunist te zijn? Ik denk dat bankiers en politici de laatste jaren wel het tegendeel hebben bewezen.
Je hebt duidelijk de discussie hier over depolitisering gemist, anders zou je dat laatste niet hebben opgemerkt.quote:Op donderdag 27 augustus 2015 11:44 schreef LXIV het volgende:
Politici zijn voor een groot deel inderdaad opportunisten, bij hen irriteer ik me daar wel aan. Maar dat komt met name omdat ze zich graag met een aura van idealisme omgeven.
Een idealist kan dat alleen waarmaken als er opportunisten zijn die daarbij willen helpen.quote:Op donderdag 27 augustus 2015 10:12 schreef LXIV het volgende:
En wat betreft idealisme versus opportunisme, waar het eigenlijk om ging: executiepelotons en massagraven komen praktisch altijd voort uit het brein van de idealist, die daarmee een betere wereld denkt te scheppen. Voor een opportunist is dat allemaal teveel gedoe en niet rendabel genoeg.
Ongelooflijk he?quote:
Bijna al het gedrag is opportunistisch (lees eigenbelang). De keuze voor het gedrag wordt in een fractie van een seconde gemaakt en de basis hiervoor is eigenbelang (of vermeend eigenbelang, het systeem maakt nogal eens een foutje). In de seconde die daarop volgt wordt een rationale aan het eigen handelen gegeven, waar afhankelijk van de waarden, opvoeding etc van de betreffende persoon, er een rationeel/ethisch/principeel etc. tintje aan wordt gegeven. Maar het gedrag ligt dan allang vast.quote:Op donderdag 27 augustus 2015 20:04 schreef Franny_G het volgende:
[..]
Een idealist kan dat alleen waarmaken als er opportunisten zijn die daarbij willen helpen.
Verder denk ik dat ieder mens zich weleens opportunistisch gedraagt, lijkt me vrij normaal. Maar om het nu als je identiteit te omschrijven, gaat wel erg ver. Ik zie mezelf helemaal niet als het een of het ander. Denk dat voor de meeste mensen geldt dat ze niet heel uitgesproken daarin zijn. En dat is misschien wel het lastigste.
Nu bevestig ik haar punt door er hier over te verhandelen; misschien was een opruiende tekst beter geweest, maar opruiende teksten zijn zo voorspelbaar dat ze geen bereik hebben. Ik las net over een vijftienjarige jongen die gisteren in een detentiecentrum gezet is en volgende week uitgezet zal worden naar Angola. Hij is in Nederland geboren.quote:Het denken aan vluchtelingen levert overigens geen morele punten op. Eerder vrees ik dat deze voortdurende gedachten een vorm van mentale spielerei blijken die gevaarlijk ontwijkend is. De joods-Duitse filosoof Hannah Arendt vertelde in een interview uit 1964 (‘Zur Person’, het YouTuben waard) dat ze met name haar intellectuele vrienden in Duitsland wantrouwde. Zij waren het die, in de jaren dertig, met de ideeën van Hitler aan de haal gingen. Niet omdat ze het met hem eens waren, allerminst, maar omdat ze alles wat hij zei als ‘ideeën’ behandelden. Er werd misschien smalend gedaan over zijn opvattingen, maar zijn provocaties boden smakelijk veel stof voor discussie.
Over de ‘vluchtelingensituatie’ praten voelt als toekijken terwijl er een kikker in een pan op het vuur staat; zolang hij niet uit het water springt en luidkeels protesteert, vind ik het naderend kookpunt wel erg, maar vooral theoretisch en blijkbaar niet schrijnend genoeg om mijn handen te branden.
Wat te doen? Handtekeningen onder petities zetten is vrijblijvende symboliek. Gewelddadig protest is uit de mode en een hongerstaking of protestmars naar Den Haag neigt naar grootheidswaan. Er moet op zijn minst wat origineels bedacht worden.quote:Ik moet toegeven dat ik bij bijna alles aan vluchtelingen denk, omdat ik vrees dat we op een beleid afstevenen dat we pas vijftig jaar na dato fiks zullen veroordelen.
Je olifant schiet ik dood,quote:Op maandag 31 augustus 2015 08:07 schreef Mainport het volgende:
Ik kwam 's nachts een stel Litouwse studenten tegen.
Nazdrovja, zei ik.
We're not Russian, zeiden zij.
Not yet... zei ik.
Je bent in de openbare ruimte wanneer mensen niet kunnen lachen om je rotgrappen. Is het een schild, uit angst dat men dichtbij zou kunnen komen? Nee, het is verveling, en een algehele vermoeidheid met het sociale verkeer. Ik en de mijnen, mijn kring van intimi, is als enige van waarde; van de rest wil ik afgezonderd worden.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |