LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Ik had een mooi verhaaltje opgeschreven en toen drukte ik op een verkeerde knop. Nu heb ik niet meer de kracht om dat verhaaltje te herhalen. Wat ik nu nederpen komt op hetzelfde neer, maar heeft een minder rooskleurige introductie dan voorheen.
Stel we nemen die man van vijftig die dus 'hoe ouder hij wordt' (ik weet niet eens of het er echt zo stond, maar ik parafraseer) 'hoe meer vrouwen hij vanachteren in de kut wil muilen'. Sindskort houd ik me bezig met wis- en natuurkunde. Daar ben ik bijzonder slecht in; simpelweg omdat ik er het geduld niet voor heb en toch nog teveel drink, maar goed. Dat mag er niet toe doen. Zie de volgende formule...
... dan hoop ik dat jullie in zien dat y het aantal wijven dat die man wil neuken uitdrukt, b de constante is (het vertrekpunt, zogezegd) en m toename (slope?!- helling?!) in wijven die hij wil neuken, allemaal over x,- gemakshalve, per jaar.
Nu ben ik een gezonde vent zonder latente pedofiele en zeg ik: elk jaar wil ik tien wijven neuken van mijn eigen leeftijd. Met dat ik ouder wordt, worden dat niet meer vrouwen. In mijn geval is dan het aantal wijven dat ik wil neuken...
... wat neerkomt op een STREEP. Voor elke leeftijd wil ik tien wijven per jaar neuken. Bij die ene vent, die naarmate hij ouder word meer wijven wil neuken, komt het erop neer, dat hij per jaar dat hij ouder wordt, evenzoveel extra wijven wil neuken. Op zijn achtiende wilde hij tien achtienjarige neuken, op zijn negentiende tien wijven, plus die tien achtienjarige erbij, want zie: de wijven die hij het jaar erop nog niet geneukt had komen erbij, en de wijven die hij het jaar ervoor geneukt had, daar wil hij vast nog wel een keertje overheen. In zijn geval is het dus:
Stel dat die man vijftig is, dan wil die man een hele hoop wijven neuken. Hoeveel? Wie dat niet kan beantwoorden, daar praat ik niet mee mee. TWEEDEKLAS HAVO, GODVERDOMME.
Voor het volgende topic gaan we een fatsoenlijk model opstellen, want zie, op mijn achttiende wilde ik ook met meisjes van zeventien, achtien, negentien... drieëntwintig naar bed. Dan ziet het er opeens heel anders uit! Nu neemt het libido van die vent ook af en zal hij vast ook een keertje van bil zijn gegaan met ene waarvan hij denkt: 'Dat was eens, maar nooit meer', en zie, dan ziet het er opeens heel anders uit.
Voor wie zich écht nog verveelt:
'Hoeveel wijven wil deze man tussen zijn twee- en zesendertigste neuken?'
'We zijn vertrokken vanaf 18. Door hoeveel wijven wilde hij op zijn veertiende geneukt worden?'
...en dan ook, volkomen los ervan:
'Hoe hard moet een zebra rennen eer dat je denkt dat'ie grijs is?
'Hoe dicht moet je bij een basketbal zijn eer je denkt dat'ie plat is?'
Stel we nemen die man van vijftig die dus 'hoe ouder hij wordt' (ik weet niet eens of het er echt zo stond, maar ik parafraseer) 'hoe meer vrouwen hij vanachteren in de kut wil muilen'. Sindskort houd ik me bezig met wis- en natuurkunde. Daar ben ik bijzonder slecht in; simpelweg omdat ik er het geduld niet voor heb en toch nog teveel drink, maar goed. Dat mag er niet toe doen. Zie de volgende formule...
| 1 | y = mx+b |
... dan hoop ik dat jullie in zien dat y het aantal wijven dat die man wil neuken uitdrukt, b de constante is (het vertrekpunt, zogezegd) en m toename (slope?!- helling?!) in wijven die hij wil neuken, allemaal over x,- gemakshalve, per jaar.
Nu ben ik een gezonde vent zonder latente pedofiele en zeg ik: elk jaar wil ik tien wijven neuken van mijn eigen leeftijd. Met dat ik ouder wordt, worden dat niet meer vrouwen. In mijn geval is dan het aantal wijven dat ik wil neuken...
| 1 | y = 0x+10 |
... wat neerkomt op een STREEP. Voor elke leeftijd wil ik tien wijven per jaar neuken. Bij die ene vent, die naarmate hij ouder word meer wijven wil neuken, komt het erop neer, dat hij per jaar dat hij ouder wordt, evenzoveel extra wijven wil neuken. Op zijn achtiende wilde hij tien achtienjarige neuken, op zijn negentiende tien wijven, plus die tien achtienjarige erbij, want zie: de wijven die hij het jaar erop nog niet geneukt had komen erbij, en de wijven die hij het jaar ervoor geneukt had, daar wil hij vast nog wel een keertje overheen. In zijn geval is het dus:
| 1 | y = 10x+10 |
Stel dat die man vijftig is, dan wil die man een hele hoop wijven neuken. Hoeveel? Wie dat niet kan beantwoorden, daar praat ik niet mee mee. TWEEDEKLAS HAVO, GODVERDOMME.
Voor het volgende topic gaan we een fatsoenlijk model opstellen, want zie, op mijn achttiende wilde ik ook met meisjes van zeventien, achtien, negentien... drieëntwintig naar bed. Dan ziet het er opeens heel anders uit! Nu neemt het libido van die vent ook af en zal hij vast ook een keertje van bil zijn gegaan met ene waarvan hij denkt: 'Dat was eens, maar nooit meer', en zie, dan ziet het er opeens heel anders uit.
Voor wie zich écht nog verveelt:
'Hoeveel wijven wil deze man tussen zijn twee- en zesendertigste neuken?'
'We zijn vertrokken vanaf 18. Door hoeveel wijven wilde hij op zijn veertiende geneukt worden?'
...en dan ook, volkomen los ervan:
'Hoe hard moet een zebra rennen eer dat je denkt dat'ie grijs is?
'Hoe dicht moet je bij een basketbal zijn eer je denkt dat'ie plat is?'
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Ik probeer te doen wat iedereen probeert te doen. Mijn gebrek aan kennis tot kunde te verheffen. Weldra komt er een jongeman voorbij die het probleempje in tien seconden oplost en een beter model voorstelt. Dat kan ik dan nog ook wel, maar goed. Die jongeman redt zich wel. Zo ook ik. Wat een bende klootviolen zijn we toch bij elkaar. Een opeenstapeling van gemiste kansen en gemiste boten. Een opeenstapeling van zelfmedelijden en miskend talent. Het is dus toch maar goed zoals het is. Ik ben te oud om flauwe grapjes te maken. Dat stokje draag ik over aan Mp,- hoewel hij daar lang niet zo goed in is.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Toch blij dat ik genoemd word. Gezien, niet onopgemerkt etcetera. Dat geeft heel wat rust
Om het over een andere boeg te gooien, Pete lijkt steeds meer naar de rationaliteit te neigen met zijn natuurkunde en zijn formules, wat een zinloze en vooral ijdele bezigheid, de rationaliteit laat zich immers niet rationeel onderbouwen. Rationaliteit, de verlichting, het is net zo dogmatisch gestuurd als de leer van de Heer, besef dat eindelijk eens.
Goed, men kiest een (carrière)pad om zich de illusie van een doel voor te houden, je moet iemand zijn illusies niet ontnemen.
We leven in een wereld waarin we opkijken naar mensen die bij Shell werken, een van de foutste bedrijven die er zijn, dan heb je het goed gedaan. Na deze opmerking volgt direct het amorele geschamper van de toehoorder, want amoreel is wat hij is - dat maakt hem trouwens ook niets uit - wiens ziel al lang door zichzelf is opgevreten. Wee kleine toehoorder, volgzaam onderdeel van een verziekt systeem, dat je het onheil over je kinderen uitroept - het enige argument waar ze wel vatbaar voor zijn, dat ze hun kinderen achterlaten in deze heerlijke wereld. Wees onverschillig verschuil je achter de muren van je geld en je werk, je kinderen zullen ze te grazen nemen
Om het over een andere boeg te gooien, Pete lijkt steeds meer naar de rationaliteit te neigen met zijn natuurkunde en zijn formules, wat een zinloze en vooral ijdele bezigheid, de rationaliteit laat zich immers niet rationeel onderbouwen. Rationaliteit, de verlichting, het is net zo dogmatisch gestuurd als de leer van de Heer, besef dat eindelijk eens.
Goed, men kiest een (carrière)pad om zich de illusie van een doel voor te houden, je moet iemand zijn illusies niet ontnemen.
We leven in een wereld waarin we opkijken naar mensen die bij Shell werken, een van de foutste bedrijven die er zijn, dan heb je het goed gedaan. Na deze opmerking volgt direct het amorele geschamper van de toehoorder, want amoreel is wat hij is - dat maakt hem trouwens ook niets uit - wiens ziel al lang door zichzelf is opgevreten. Wee kleine toehoorder, volgzaam onderdeel van een verziekt systeem, dat je het onheil over je kinderen uitroept - het enige argument waar ze wel vatbaar voor zijn, dat ze hun kinderen achterlaten in deze heerlijke wereld. Wees onverschillig verschuil je achter de muren van je geld en je werk, je kinderen zullen ze te grazen nemen
Wat een onzin. Alsof "we" werkelijk opkijken tegen mensen die bij Shell werken. Ze zijn de nieuwe bankiers, een eigentijdse zondebok op wie we onze woede kunnen richten teneinde ons schuldgevoel te sussen. Niet wij zijn verantwoordelijk, het zijn altijd de anderen.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ten eerste: Shell is een illustratie van een groter geheel waarbij niemand zijn vraagtekens zet bij de amoraliteit om ervan deel uit te maken. Elke multinational in Afrika en Azië zou aan het kruis genageld moeten worden. Is dat te extreem? Zeg jij het maar.
Ten tweede: het is opkijken naar. En opzien tegen
Ten tweede: het is opkijken naar. En opzien tegen
Een misstand aankaarten om je eigen geweten te sussen, ik weet het niet, is dat een eigenlijk argument? Neemt dat de misstand weg? Het lijkt me dat je de zaken daardoor ridiculiseert
Het is wel bijzonder - ik beticht anderen, die zich alleen om hun hypotheek bekommeren en hun leven in dienst stellen van een of ander bedrijf met als enige doel het maken van winst, van wegkijken - krijg ik dat vervolgens zelf in m'n voeten geschoven.
Doet me denken aan de reflex van minderbegaafde boze burgers die de zwarte medemens juist racisten vinden.
Hoe kan het nu als hoogste vorm van succes gelden om in een internationeel bedrijf, zorgverzekeraar, of andere ordoliberale instelling een functie te bekleden? Leg me dat nou eens uit lieve mensen.
Doet me denken aan de reflex van minderbegaafde boze burgers die de zwarte medemens juist racisten vinden.
Hoe kan het nu als hoogste vorm van succes gelden om in een internationeel bedrijf, zorgverzekeraar, of andere ordoliberale instelling een functie te bekleden? Leg me dat nou eens uit lieve mensen.
Maar wie zien dat dan precies als 'hoogste vorm van succes', lieve MP?
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Ik kan waarschijnlijk geen machine maken die na kan denken, maar eentje die mijn kleren kan wassen, dat lukt nog wel.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Koekepan is dan inmiddels Jezus en Alexander de Grote voorbijgestreefd.quote:Op donderdag 23 juli 2015 10:40 schreef I.R.Baboon het volgende:
Koekepan is overigens vandaag jarig. Laten we allemaal zwijgen over iets waar we niet over kunnen spreken.
...
In the future everybody will be a meme for fifteen minutes.
Dat was hij al toen hij van de basisschool kwam.quote:Op dinsdag 28 juli 2015 21:45 schreef Sieyes het volgende:
[..]
Koekepan is dan inmiddels Jezus en Alexander de Grote voorbijgestreefd.
...
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
330.
50.
30.
Dat kan niet.
Infinitesimaal dichtbij.
50.
30.
Dat kan niet.
Infinitesimaal dichtbij.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Ik zit op dag twee van de thirty day challenge, die eruit bestaat dertig dagen niet te masturberen. Voor het moment gaat dat nog wel. Eens even kijken hoe het er morgenochtend allemaal bijstaat. 
.
.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Tja. Laat ik er dan maar wat citaten van Cioran ingooien.
`Wat doet u van `s morgens vroeg tot `s avonds laat?`
`Ik onderga mijzelf.`
Als ik iemand zie vechten voor een of ander ideaal, wil ik graag weten wat de reden is voor dit totaal gebrek aan rijpheid.
Het loont de moeite niet zichzelf te doden, want men doodt zichzelf altijd te laat.
`Wat doet u van `s morgens vroeg tot `s avonds laat?`
`Ik onderga mijzelf.`
Als ik iemand zie vechten voor een of ander ideaal, wil ik graag weten wat de reden is voor dit totaal gebrek aan rijpheid.
Het loont de moeite niet zichzelf te doden, want men doodt zichzelf altijd te laat.
Sommetjes van de tweede klas Havo zijn ook al niet meer aan mij besteed, zie ik. En tot overmaat van ramp betekent dat dus dat ik me niet langer tot JAM kan wenden voor n goed gesprek. Dan ben je dus echt in de aap gelogeerd. ( Om maar eens zo'n evenzo onbegrijpelijke uitdrukking te gebruiken. )
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Nou ja, die dertig dagen heb ik niet volgehouden. Het duurde slechts 48 uur eer ik koortsachtige dromen kreeg waar ik uit ontwaakte met een lul alsof ik weer 14 was. 'Wie houd ik toch voor de gek? Wat probeer ik te bewijzen?'- en zo nog veel meer rationalisaties die drie minuten later vervangen werden door andere rationalisaties als 'Ach, het is de eerste keer dat je het probeerde. Elke dag minder is toch weer winst.' Lekker zeg. Lekker.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
"Waar deze uitdrukking precies vandaan komt, is niet bekend. Wel bestaan er verschillende theorieën over de herkomst, die allemaal iets met een herberg te maken hebben.quote:Op vrijdag 31 juli 2015 00:50 schreef DO2 het volgende:
Sommetjes van de tweede klas Havo zijn ook al niet meer aan mij besteed, zie ik. En tot overmaat van ramp betekent dat dus dat ik me niet langer tot JAM kan wenden voor n goed gesprek. Dan ben je dus echt in de aap gelogeerd. ( Om maar eens zo'n evenzo onbegrijpelijke uitdrukking te gebruiken. )
Een mogelijke verklaring voor de uitdrukking heeft te maken met een oud pand in het centrum van Amsterdam. Dit gebouw op de Zeedijk bestaat nog steeds en heette altijd ‘’t Aepjen’. Tegenwoordig doet het dienst als kroeg en heet het ‘In ‘t Aepjen’. Het pand stamt ongeveer uit 1550 en is één van de enige twee houten huizen in Amsterdam. Het gebouw heeft veel stadsbranden weten te overleven. Volgens sommigen zat er in de 17e eeuw een herberg in het pand gevestigd."
Ik ben begonnen in elpeeboons "De Kapellekensbaan" maar allejezus wat is me dat een raar boek. Verder zeg ik er maar niks over totdat ik het uit heb.
He's simple, he's dumb, he's the pilot.
Drie broers zijn op bezoek bij hun vader en hebben een discussie over hun inkomen. De vader vraagt: ‘Wat geeft iemand het recht meer geld te verdienen dan een ander?’
De eerste broer is ondernemer en zegt: ‘Ik draag al het risico; bovendien zou er zonder mij geen innovatie zijn, het lijkt me een uitgemaakte zaak.’
De tweede broer is bankier en zegt: ‘Integendeel, het risico ligt volledig bij de bank; dankzij ons financieel beheer en onze beleggingen kunnen ondernemers bestaan.’
De derde broer is ambtenaar en zegt: ‘Welk risico? Zodra een bank omvalt helpt de overheid haar overeind.’
Hier komen we niet uit, zegt vader, wat is een andere maatstaf die recht geeft op een groter inkomen?
De bankier zegt: ‘We leven in een kapitalistische meritocratie, dat wil zeggen, vaardigheden waar de meeste vraag naar is hebben recht op het meeste geld. Er zijn weinig mensen die kunnen wat ik kan, daarom mag ik veel verdienen.’
‘Daar ben ik het niet mee eens,’ zegt de ondernemer. ‘Jij creëert geen innovatie, geen waarde. Naar mijn dienst is vraag, dus voorzie ik in een behoefte. Ik heb werknemers in dienst die ik van een inkomen voorzie. Terwijl ik waarde creëer, verplaats jij alleen maar geld.’
De ambtenaar kan zich enigszins in de ondernemer vinden, maar plaatst er een kanttekening bij. ‘Jij hebt als ondernemer een succesvol marketingbureau. Reclame creëert negatieve waarde, is marktverstorend, sterker nog: een wereld zonder reclame is alleen maar aan te moedigen. Nu zul jij zeggen: een beetje reclame is nodig om beginnende zaken op weg te helpen. Dat klopt, maar dat is niet waar het overgrote deel van marketing voor gebruikt wordt, toch? Al jouw medewerkers zouden in plaats daarvan ook nuttig werk kunnen doen.’
Zijn twee broers lachen in co, en geven aan dat zij tenminste hun eigen broek kunnen ophouden, en de derde broer een inkomen van vadertje staat krijgt.
‘Dat is waar,’ zegt de ambtenaar, ‘ik haal elke week jullie vuilnis op. In een echte meritocratie, waarin niet wordt gekeken naar welke vaardigheden het meeste geld opleveren, maar welke de meeste waarde creëren, zou ik recht hebben op het hoogste inkomen. Ik doe, samen met verplegers, leraren en politieagenten maatschappelijk het meest nuttige werk, waar het hele land profijt van heeft. Zelfs (en juist) als je een kapitalist bent zou je moeten onderkennen dat jullie beiden marktontwrichtende beroepen hebben, die jullie eigen overtuiging ondergraven.’
Vader besluit dat het mooi genoeg is geweest; hoewel het nog maar elf uur ’s ochtends is, schenkt hij zichzelf een borrel in. Zijn drie zoons kijken hem bevreemd aan. Hij houdt zijn glas hoog en proost: ‘Je werkt, je krijgt betaald en je drinkt. Dat is de cirkel van het leven.’
De eerste broer is ondernemer en zegt: ‘Ik draag al het risico; bovendien zou er zonder mij geen innovatie zijn, het lijkt me een uitgemaakte zaak.’
De tweede broer is bankier en zegt: ‘Integendeel, het risico ligt volledig bij de bank; dankzij ons financieel beheer en onze beleggingen kunnen ondernemers bestaan.’
De derde broer is ambtenaar en zegt: ‘Welk risico? Zodra een bank omvalt helpt de overheid haar overeind.’
Hier komen we niet uit, zegt vader, wat is een andere maatstaf die recht geeft op een groter inkomen?
De bankier zegt: ‘We leven in een kapitalistische meritocratie, dat wil zeggen, vaardigheden waar de meeste vraag naar is hebben recht op het meeste geld. Er zijn weinig mensen die kunnen wat ik kan, daarom mag ik veel verdienen.’
‘Daar ben ik het niet mee eens,’ zegt de ondernemer. ‘Jij creëert geen innovatie, geen waarde. Naar mijn dienst is vraag, dus voorzie ik in een behoefte. Ik heb werknemers in dienst die ik van een inkomen voorzie. Terwijl ik waarde creëer, verplaats jij alleen maar geld.’
De ambtenaar kan zich enigszins in de ondernemer vinden, maar plaatst er een kanttekening bij. ‘Jij hebt als ondernemer een succesvol marketingbureau. Reclame creëert negatieve waarde, is marktverstorend, sterker nog: een wereld zonder reclame is alleen maar aan te moedigen. Nu zul jij zeggen: een beetje reclame is nodig om beginnende zaken op weg te helpen. Dat klopt, maar dat is niet waar het overgrote deel van marketing voor gebruikt wordt, toch? Al jouw medewerkers zouden in plaats daarvan ook nuttig werk kunnen doen.’
Zijn twee broers lachen in co, en geven aan dat zij tenminste hun eigen broek kunnen ophouden, en de derde broer een inkomen van vadertje staat krijgt.
‘Dat is waar,’ zegt de ambtenaar, ‘ik haal elke week jullie vuilnis op. In een echte meritocratie, waarin niet wordt gekeken naar welke vaardigheden het meeste geld opleveren, maar welke de meeste waarde creëren, zou ik recht hebben op het hoogste inkomen. Ik doe, samen met verplegers, leraren en politieagenten maatschappelijk het meest nuttige werk, waar het hele land profijt van heeft. Zelfs (en juist) als je een kapitalist bent zou je moeten onderkennen dat jullie beiden marktontwrichtende beroepen hebben, die jullie eigen overtuiging ondergraven.’
Vader besluit dat het mooi genoeg is geweest; hoewel het nog maar elf uur ’s ochtends is, schenkt hij zichzelf een borrel in. Zijn drie zoons kijken hem bevreemd aan. Hij houdt zijn glas hoog en proost: ‘Je werkt, je krijgt betaald en je drinkt. Dat is de cirkel van het leven.’
Geld en 'succes'. Daar gaat het de laatste tijd vaak over bij jou, Mainport. Geen van de twee kan me ook maar iets interesseren. God, de liefde en de dood. Andere onderwerpen zijn er eigenlijk niet. De rest is maar een beetje platvloers gelul - wat ook nog vele gradaties kent - maar geld en 'succes' is wel zo'n beetje het platvloerste (heb ik dat zo goed geschreven?)
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Overigens 'nuttigste'. Niet 'meest nuttige'. Zo zullen er wel nog een paar verkrachtingen van het taaleigen instaan, maar dat is dan nog wel het minst kwalijke.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Gek hè? Het minst kwalijke maar dan toch het kwalijkste. Waarom werken die trappen niet de andere kant op?
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
