Het peutertopic (2-4 jaar) deel 167

quote:

Op donderdag 23 juli 2015 22:36 schreef LadyBlack het volgende:
Mijn dreumes is overigens ook bizar mama-minded de laatste tijd Ze zei zelfs letterlijk een paar keer toen vriend thuiskwam dat ze papa "niet zo aardig" vond

Jamaar jouwes krijgt concurrentie als het gaat om mommylove

En niet zo aardig is toch beter dan 'Jij stom, jegjezen!'

Shandaly, niemand had het over overwerken. Ze kan je ook missen op je gewone werkdagen toch?

quote:

Op donderdag 23 juli 2015 22:41 schreef L-E het volgende:

[..]

Jamaar jouwes krijgt concurrentie als het gaat om mommylove

En niet zo aardig is toch beter dan 'Jij stom, jegjezen!'

Vooralsnog vraagt ze gewoon steeds heel lief terwijl ze op mn buik wijst "Zit een klein baby'tje in je buik he? Is heel klein he? Is heel lief he?"

quote:

Op donderdag 23 juli 2015 22:39 schreef Shandaly het volgende:
Het is niet dat ik meer weg ben door de drukte op m'n werk, als ik al 'overwerk' is dat thuis, 's avonds als ze allebei op bed liggen...
Maar wellicht kan met meer aandacht aandacht geven ook helpen... al vrees ik dat het eigenlijk nooit genoeg is...

Nouja, misschien bewúster aandacht geven, en dan echt proberen om niet met je hoofd alweer bij je volgende taakje te zijn.

Ik heb er momenteel ook moeite mee hoor. Ik ben nog steeds degene die E naar bed brengt. maar ben alweer 2 weken hartstikke misselijk. Dus ik wil haar eigenlijk zo snel mogelijk in bed hebben en naar beneden kunnen om iets te eten. Needless to say dat ze dan dr kont tegen de krib gooit, ik gefrustreerd raak, en het dus huilen wordt door minstens 1 van de partijen.

Als ik gewoon rustig meega met haar flow, is er meestal niks aan de hand.

quote:

Op donderdag 23 juli 2015 22:43 schreef LadyBlack het volgende:
Vooralsnog vraagt ze gewoon steeds heel lief terwijl ze op mn buik wijst "Zit een klein baby'tje in je buik he? Is heel klein he? Is heel lief he?"

Oooooh

Hier is het "papa weg, papa naar kantoor" of "mama weg, mama op vakantie"

quote:

Op donderdag 23 juli 2015 22:43 schreef LadyBlack het volgende:

[..]



Vooralsnog vraagt ze gewoon steeds heel lief terwijl ze op mn buik wijst "Zit een klein baby'tje in je buik he? Is heel klein he? Is heel lief he?"

Veeg me op Hoe schattig!
Hier is de dame ook bezig met lieve kleine baby's lately, niet dat er (al) eentje in mijn buik zit, maar ik zie het ook zo voor me ja!

Hier vinden ze zichzelf vooral kleine baby's het wordt tijd dat we ergens op kraamvisite gaan....

quote:

Op donderdag 23 juli 2015 22:48 schreef Kyara het volgende:
Hier is het "papa weg, papa naar kantoor" of "mama weg, mama op vakantie"

OMG

Wij gebruiken 2 dingen trouwens. Als we naar ons werk gaan zeggen we dat, en E herhaalt dan "papa gaat naar se werk" / "mama gaat naar se werk"

Als we 's avonds weggaan voor iets, zeggen we dat we gaan zingen. Want dat doen we doorgaans elke maandagavond, dus die uniformiteit houden we er nog maar even in.

Hehe dat plaatje in de OP

Ik had gisteren echt een mentalbreakdownmoment: ik was de hele ochtend al bezig was met kinderen badderen/douchen, voorlezen, spelletjes doen, knutselen, kleuren, cakejes bakken, alles, en toen ik om half 2 's middags (!!) wilde douchen en die douchebeurt bij nader inzien inleverde omdat we spontaan naar de speelgoedwinkel gingen (ja ook voor de kinderen!) en ik me heel even terug trok in de badkamer om me aan te kleden en daar echt binnen anderhalve minuut alle drie mijn kerels ook stonden met allerlei vragen die ze ook elkaar hadden kunnen stellen (MAMA WIL JE ZIEN HOE RAAR MIJN NEUS IS ALS IK OP MIJN HOOFD GA STAAN?!) heb ik even in het rond gegild wat ik daarvan vond

Zie, ik ben lang niet altijd Zennn!

quote:

Op donderdag 23 juli 2015 22:48 schreef Kyara het volgende:
Hier is het "papa weg, papa naar kantoor" of "mama weg, mama op vakantie"

Hahahahaa

quote:

Op donderdag 23 juli 2015 22:50 schreef Shandaly het volgende:

[..]



[..]

Ja, kan.
_{Hallo werkende-mama-schuldgevoel, welkom terug...}

Dan is t voor jullie allebei goed om even wat 1/1 tijd te hebben

He jezus L-E, dat kan ik me nou helemaal voorstellen

quote:

Op donderdag 23 juli 2015 22:50 schreef Shandaly het volgende:

[..]



[..]

Ja, kan.
_{Hallo werkende-mama-schuldgevoel, welkom terug...}

We beginnen daar niet over zodat jij je schuldig kan voelen Maar als je zelf echt denkt dat haar gedrag daaruit voortkomt, misschien goed om nader te bekijken?

quote:

Op donderdag 23 juli 2015 22:52 schreef L-E het volgende:
Hehe dat plaatje in de OP

Ik had gisteren echt een mentalbreakdownmoment: ik was de hele ochtend al bezig was met kinderen badderen/douchen, voorlezen, spelletjes doen, knutselen, kleuren, cakejes bakken, alles, en toen ik om half 2 's middags (!!) wilde douchen en die douchebeurt bij nader inzien inleverde omdat we spontaan naar de speelgoedwinkel gingen (ja ook voor de kinderen!) en ik me heel even terug trok in de badkamer om me aan te kleden en daar echt binnen anderhalve minuut alle drie mijn kerels ook stonden met allerlei vragen die ze ook elkaar hadden kunnen stellen (MAMA WIL JE ZIEN HOE RAAR MIJN NEUS IS ALS IK OP MIJN HOOFD GA STAAN?!) heb ik even in het rond gegild wat ik daarvan vond

Zie, ik ben lang niet altijd Zennn!

Ik ben eerlijk gezegd het meest onder de indruk van alles wat jij in 1 ochtend kunt doen....

En voor het eventjes verliezen van je zen. Herkenbaar ook.

OMG ik zie nu het plaatje in de OP pas.

Hoe waar

E mag meestal mee, maar als mn vriend er ook is dan wil ik ook wel eens gewoon rustig kunnen poepen dus dan doe ik de deur van de kamer dicht. En soms gaat ze echt staan krijsen bij de deur Niks wat vriend zegt of doet helpt dan, alleen als ik als een viswijf roep dat ze op moet houden blijft ze stil bij de deur zitten wachten tot ik terug ben

Oh, echt totaal geen last van. Ik sneak meestal even weg als ze rustig aan het spelen zijn. Soms hebben ze helemaal niet door dat ik even weg was.

En soms heb ik pech en dan is het "ga jij een plasje doen mama? op de wazee?" en dan staan er prompt 3 peuters bij.

Ik raak ook wel eens overprikkeld Dan loop ik soms wel eens weg Dan ga ik met de auto ergens naar toe en daar alles eens rustig overdenken. Dan zoeken C. en N. het maar even uit met elkaar en ik vooral ook even met mezelf Dat deed ik trouwens ook al voordat N. er was, soms heb ik dat heel erg nodig opeens, alleen zijn met m'n overpeinzingen.. Ik ben ook heel goed in 'retraite in mezelf', gewoon een dag (of meer) niet spreken Dat doe ik bij voorkeur ook zonder vooraf aan te kondigen, dus het is wel eens verwarrend voor m'n omgeving. Eerst heb ik dan 1001 gedachten in 2 seconden, van dingen die ik wel zou willen zeggen of schreeuwen, maar ik ben dan zo boos of teleurgesteld of overprikkeld dat ik echt weiger om m'n mond nog te openen. Na een poosje ebt dat weg, die frustratie en al die duizenden gedachten die iets van me willen en dan is het heerlijk rustig, vaak zo rustig dat ik het nog een poosje rek. Als ik er dan weer aan toe ben om te gaan praten, dan is er eigenlijk niets wat belangrijk genoeg lijkt om uitgesproken te worden..

Sowieso hebben mijn beide zoons last van een dode hoek waarin het fenomeen papa zich altijd bevindt, kent iemand dat?

Als je iets dringend wil weten, iets heel hard nodig hebt, of gewoon een leuke of minder leuke bui hebt die maakt dat je moet huilen of lachen om elke scheet: alles vraag je aan mama, alles leg je bij mama neer, werkelijk alles, OOK ALS PAPA NAAST JE ZIT TERWIJL MAMA PROBEERT TE DOUCHEN OMDAT DAT OOK AL DAGEN GELEDEN IS

quote:

Op donderdag 23 juli 2015 23:07 schreef L-E het volgende:
Sowieso hebben mijn beide zoons last van een dode hoek waarin het fenomeen papa zich altijd bevindt, kent iemand dat?

Als je iets dringend wil weten, iets heel hard nodig hebt, of gewoon een leuke of minder leuke bui hebt die maakt dat je moet huilen of lachen om elke scheet: alles vraag je aan mama, alles leg je bij mama neer, werkelijk alles, OOK ALS PAPA NAAST JE ZIT TERWIJL MAMA PROBEERT TE DOUCHEN OMDAT DAT OOK AL DAGEN GELEDEN IS

Check!

's Ochtends staat de scheepstoeter heeeeeeeeeel hard om mama te roepen. En als ik dan eindelijk een keer papa zo ver heeft dat hij naar haar toe gaat is het: nee mama! En dan scheeptoetert ze weer verder....
En ze is gaat echt gewoon niet mee met papa...

'Mama, denk je dat papa met mij wil lego-en?'
Vraag het hem, hij zit tegenover je aan tafel

Ja maar het is makkelijker het aan mama te vragen

Maar af en toe word ik er wel een beetje moe van, van dat gemama
(maar aan de andere kant ook heel schattig, "mama, zullen we samen op de bank gaan zitten?" En dan krijg ik allemaal lieve knuffels )