Het peutertopic (2-4 jaar) deel 166

quote:

Op donderdag 23 juli 2015 18:52 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Noh Arm meisje..
Hoeveel ondersteuning krijgen jullie bij dit probleem? Alleen de laxeermiddel of ook iets van de poeppoli?

Sterkte!

Ja, dat is een beetje een punt waarover ik met mezelf in discussie ben. We lopen bij de kinderarts en die zegt eigenlijk heel simpel: er zijn veel kinderen met obstipatie en ze reageert in principe op het laxeermiddel dus er is geen reden tot verder onderzoek. In de meeste gevallen vinden ze niets.
En daar sta ik dan dus, als nitwit. Hij heeft vast gelijk namelijk en ben ik dan overbezorgd als ik wil dat ze verder kijken? Haar schildklierwerking is nagekeken en toen ze baby was is KMA uitgesloten. Meer dan dat is er niet onderzocht en ik heb er zo weinig verstand van dat ik ook niet weet wat ik van de kinderarts moet verwachten/vragen.
Sinds gisteren zit ze weer aan twee zakjes Movicolon en vandaag dus ook weer, morgen een derde als er niets komt. De werking van movicolon lijkt dus ook af te nemen op 1 of andere manier.
Ik heb met Evenstar (van fok!) wat gepraat en die heeft wel wat tips gegeven (bijvoorbeeld lactose intolerantie en dus voedingsdagboek bijhouden) en daar ben ik wel heel blij mee.
Probleem is dus eigenlijk dat ik het liefste een oorzaak/oplossing zou vinden maar ik niet weet ik welke hoek ik het moet zoeken en de kinderarts op een afwachtbeleid zit..

Nu is Eva weer overstuur aan het huilen en zegt ze: 'ava poep'

Wat sneu Spark . Kan me goed voorstellen dat dit een wissel trekt op jullie allemaal. En een second opinion? Osteopaat? Ik weet niet of jullie dat al geprobeerd hebben?

quote:

Op donderdag 23 juli 2015 19:08 schreef XcUZ_Me het volgende:
Wat sneu Spark . Kan me goed voorstellen dat dit een wissel trekt op jullie allemaal. En een second opinion? Osteopaat? Ik weet niet of jullie dat al geprobeerd hebben?

We zijn als baby wel bij een osteopaat geweest, later niet meer. Second opinion heb ik overwogen maar de kinderarts die we nu hebben is als vervanger voor een kinderarts met zwangerschapsverlof en die krijgen we de volgende afspraak. Eerst haar beleid maar even afwachten dachten wij.
Maar ik vind het zo zwaar, ze huilt echt heel veel per dag

Keertje terug naar een osteopaat kan misschien geen kwaad? Is geheel aan jullie uiteraard. Wanneer is de volgende afspraak? Al snel?

quote:

Op donderdag 23 juli 2015 19:12 schreef XcUZ_Me het volgende:
Keertje terug naar een osteopaat kan misschien geen kwaad? Is geheel aan jullie uiteraard. Wanneer is de volgende afspraak? Al snel?

Over drie maanden pas maar als ze zo blijft klungelen maak ik hem eerder. Dan wil ik alleen wel vragen naar een andere kinderarts, bij deze voelen we ons ook niet helemaal op onze plek.

Osteopaat ga ik eens over nadenken, nooit aan gedacht dat dat nu natuurlijk ook gewoon weer kan.

Poeh, zou zeker aandringen, drie maanden klinkt nog als erg lang, voor jullie allemaal. Sterkte

Spark, het lijkt me heel naar voor je dochter, en inderdaad ook zwaar voor jou. Bij J. duurt zoiets max. anderhalve dag, en dat is al niet leuk.

_{Gelukkig heeft het hier zichzelf inmiddels opgelost (aardbeien werken redelijk laxerend bij J. ). Z'n slaapkamer stink wel enorm na het middagslaapje}

Zou het overwegen spark. Ik doe bij mijn kinderen 1x per jaar een check up bij de chiropraktor. Maar als er echt iets langer dwars lijkt te zitten ga ik voor de zekerheid ook altijd even langs.

En je kindje zo lang pijn zien hebben is ook niks.

Hier van de week ook, maar sindsdien poept hij 4x per dag en hebben we nog maar net genoeg luiers bij ons

Ach Spark, wat ontzettend naar. Kan me voorstellen dat jullie met de handen in het haar zitten. Zo machteloos dan he.

quote:

Op donderdag 23 juli 2015 18:40 schreef Kyara het volgende:

[..]

Mjah maar toch zou ik hem niet zo snel een week thuis houden voor vakantie eerlijk gezegd.

Ik ook niet

Spark, ik zou denk ik ook best aandringen op een second opinion, of toch meer onderzoek. Want zo goed reageert ze momenteel niet op de laxeermiddelen toch? En dat is inderdaad hartstikke zwaar, voor jullie allemaal!

Ik zit al regelmatig in zak en as omdat ik E zo sneu vind met dr eczeem, maar als t echt veel huilen oplevert dan word je toch half gek?

quote:

Op donderdag 23 juli 2015 21:08 schreef L-E het volgende:

[..]

Ik ook niet

Maar het kan wel

L-E, wat een schatjes van zoons heb je toch Dat is wel echt leuk aan flink leeftijdsverschil tussen je kinderen, dat de jongste echt zo mee wordt gevoerd door de oudste!

E leert ook echt superveel van de oudere kindjes op de opvang, en dat is echt heel goed voor haar.

Oeh en een weekendje weg, wat goed! Heb je er zin in?

quote:

Op donderdag 23 juli 2015 21:09 schreef LadyBlack het volgende:
Spark, ik zou denk ik ook best aandringen op een second opinion, of toch meer onderzoek. Want zo goed reageert ze momenteel niet op de laxeermiddelen toch? En dat is inderdaad hartstikke zwaar, voor jullie allemaal!

Ik zit al regelmatig in zak en as omdat ik E zo sneu vind met dr eczeem, maar als t echt veel huilen oplevert dan word je toch half gek?

Nee, sinds afgelopen anderhalve week lijkt de laxeer ineens weinig te doen nog. Daarvoor deed ze het heel goed op dagelijks 1 zakje.
Ze ligt op dit moment naast mij in bed nadat ze in haar eigen bed auwa riep rn huilde
Nu ben ik in dubio of ik niet gewoon morgen het ziekenhuis bel om te vragen naar een afspraak bij een andere kinderarts of dat ik het weekend (en dus drie zakjes movicolon per dag) aankijk en volgende week bel bij geen verbetering..

quote:

Op donderdag 23 juli 2015 10:01 schreef Kyara het volgende:
Shandaly, wat ben je stil! Hoe gaat het bij jullie?

Hoi hoi, ik ben er nog hoor Het ging alleen even niet zo lekker de afgelopen tijd met me. Belachelijk druk, chaotisch en stressvol op m'n werk, en thuis (weer/nog steeds?) een vreselijk plakkende peuter die alleen maar jengelt en piept als ik in de buurt ben. Ik las/lees wel mee, maar had de puf niet om ergens op te reageren...

SPOILER: offtopic

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Spark, wat vreselijk moet dat zijn, zo machteloos terwijl je kleine meisje er zo'n last van heeft. Een second opinion lijkt me idd niet zo'n slecht plan. Drie maanden wachten op de volgende afspraak eigenlijk wel... Hopelijk gaat het snel beter

Van dat 'niet-leerplichtig-als-ze-nog-4-zijn' hebben wij ook geen gebruik gemaakt eerlijk gezegd. Het voelt dan toch fout om ze 'zomaar' thuis te houden. Als hele dagen of een hele week nog teveel is voor zo'n jong kleutertje, vooruit, maar voor een vakantie? Zou toch een onverteerbaar schuldgevoel bij mij veroorzaken, vrees ik. En inmiddels is Lars alweer 5, dus kan het niet meer testen

Wel knap van M. trouwens, dat hij meteen ook al engels typt

Loj, hoe gaat het nu met Js? Het isIk vind het helemaal niet erg als je hier ook over hem praat. Zijn ziek zijn beïnvloed toch ook Ow? En het lukt mij ook niet hier niet over Lars te praten, zie hierboven

Tally, wat een verschil tussen je meiden Is je oudste altijd al zo verdrietig geweest bij een afscheid, of is het lakonieke van je jongste vooral omdat ze nog niet zo beseft dat papa wat langer wegblijft dan normaal?

Veel eetlijstjes voorbij zien komen ook. Femke eet de laatste tijd iets minder goed haar boterhammen, waar ze voorheen niet aan te slepen waren, krijgt ze er nu met moeite één naar binnen. En ze laat ineens de korstjes liggen. Ik vrees dat ze dat bij andere kindjes op het kdv heeft gezien, want wij hebben nog nooit korstjes eraf gehaald. Ach, zal wel een fase zijn. En ze kan het hebben. Avondeten gaat gewoon met de pot mee. Madam eet sneller en meer dan haar grote broer Koek, snoep en fristi-achtigen krijgen ze hier ook, maar met mate. En uiteraard niets meer na tandenpoetsen voor het naar bed gaan.

L-E, wat heb jij toch lieve kinderen. Hier is de interactie heel wisselvallig. Het ene moment kan Lars niets hebben van z'n kleine zusje. "Moet ze nog niet naar bed, mama?" (om 4 uur 's middags ) en het andere moment probeert hij haar vanalles te leren, hoe ze op een speeltuintoestel moet klimmen bijvoorbeeld. Hij zet dan ook meteen een hoger stemmetje op "Kom maar Femmetje, ik laat het je wel zien, kijk, zó moet je dan je voet zetten..."

XM, lastig dat onverklaarbare bang zijn. Een paar jaar geleden was Lars (ineens) bang voor regen. Echt extreem bang. Hij raakte volledig in paniek als we op straat waren en het begon een beetje te druppen. Op een gegeven moment wilde hij zelfs al niet meer naar buiten als het bewolkt was, want wolken = regen = bang! En douchen was geen enkel probleem, die het was niet de druppels zelf... Heeft een paar maanden geduurd, en uiteindelijk is het eigenlijk vanzelf over gegaan. We hadden al visitekaartjes van kinderpsychologen en speltherapeutes en alles op zak. Zal een fase zijn geweest... hopelijk gaat ie bij jullie snel over
Hoe is het met je zelf?

Danic, wat een prachtige foto's van prachtige meisjes op een prachtige locatie.... Duidelijk zusjes he?

Zoals al gezegd is Femke weer een handenbindertje tegenwoordig. Alles gaat prima, kan heerlijk zelf spelen en aanklooien met van alles en nog wat, als ik maar niet in de buurt ben. Zodra ik in zicht ben, móet ze aan m'n been hangen/op schoot zitten/hetzelfde eten of drinken als ik etc etc. Vreselijk vermoeiend... Ik kan soms niet wachten tot het bedtijd voor haar is en ik ze eindelijk van me af kan schrapen

quote:

Op donderdag 23 juli 2015 21:10 schreef Kyara het volgende:

[..]

Maar het kan wel

We have the right to know all our options

LB, ik heb er zin in ja! Mijn man heeft een prachtig plekje uitgekozen, we gaan lekker ergens eten en daarna uuuuren in bad zitten met een fles wijn erbij (zo stel ik het me voor, grote kans dat we om 22 uur compleet uitgeteld in slaap vallen natuurlijk ). Opa en oma bij de jongetjes, helemaal goed, en voor mijn man en mij wel goed om even de verbinding te zoeken in deze heftige tijd

Shandaly, misschien er even zo veel mogelijk in meegaan en proberen je drukke hoofd even uit te schakelen?

Ik las hier laatst van L-E iets waar wel waarheid in zit denk ik: als je iets met je kind doet zonder er echt met je hoofd bij te zijn, heeft het weinig effect. Terwijl als je er écht even voor gaat zitten, je kind misschien weer even verzadigd is in aandacht.

Dus misschien even een goeie 1/1 dag met je meisje? En Lars een dagje 1/1 met papa?

quote:

Op donderdag 23 juli 2015 22:31 schreef L-E het volgende:

[..]

We have the right to know all our options

LB, ik heb er zin in ja! Mijn man heeft een prachtig plekje uitgekozen, we gaan lekker ergens eten en daarna uuuuren in bad zitten met een fles wijn erbij (zo stel ik het me voor, grote kans dat we om 22 uur compleet uitgeteld in slaap vallen natuurlijk ). Opa en oma bij de jongetjes, helemaal goed, en voor mijn man en mij wel goed om even de verbinding te zoeken in deze heftige tijd

Dat klinkt super en inderdaad vast heel goed even met zn tweetjes.

Shandaly, misschien heeft ze jouw aandacht ook wel heel erg hard nodig, als je zo hard werkt ziet ze je minder vaak.. Het kan enorm helpen (voor jezelf én voor haar) om daar niet tegen te vechten, dat kost vooral nog meer energie, maar om er aan toe te geven en dan maar lekker al knuffelend met je dame dingetjes voor jezelf te doen.

Waar komt dat gedrag door Shandaly? Heb je het idee dat ze je mist? Mijnes zijn extra plakkerig als ik een avondje weg ben geweest oid

En met mijnes bedoel ik alle drie mijn mannen

quote:

Op donderdag 23 juli 2015 22:33 schreef LadyBlack het volgende:
Ik las hier laatst van L-E iets waar wel waarheid in zit denk ik: als je iets met je kind doet zonder er echt met je hoofd bij te zijn, heeft het weinig effect. Terwijl als je er écht even voor gaat zitten, je kind misschien weer even verzadigd is in aandacht.

ook voor mij herkenbaar. Vooral in het bedritueel....

Mijn dreumes is overigens ook bizar mama-minded de laatste tijd Ze zei zelfs letterlijk een paar keer toen vriend thuiskwam dat ze papa "niet zo aardig" vond

Het is niet dat ik meer weg ben door de drukte op m'n werk, als ik al 'overwerk' is dat thuis, 's avonds als ze allebei op bed liggen...
Maar wellicht kan met meer aandacht aandacht geven ook helpen... al vrees ik dat het eigenlijk nooit genoeg is...