quote:
Op donderdag 25 juni 2015 15:36 schreef Jovatov het volgende:[..]
Volgens mij is het juist de diversiteit aan content én interpretaties die de waarde van het boek verstevigen.
Als er maar één juiste interpretatie zou zijn, dan zou die ook in één klap kunnen worden weggeveegd en zou het boek inderdaad niets meer waard zijn.
Juist de vele interpretaties en de onzekerheid van waarheid die eruit zou kunnen volgen maakt dat het telkens weer eventueel waardevol kan blijken te zijn.
[..]
Wie zegt dat Jezus/de Heilige Geest niet door iemand heen kan werken, als diegene net even het evangelische riedeltje 'ik heb Jezus aangenomen in mjn hart' niet kan opzeggen?
Ik heb persoonlijk weinig op met boeddhisme/yoga enzo. Maar om te stellen dat de mensen die daar wat mee doen voor eeuwig zullen branden in de hel? Nee, gaat voor mij te ver.
Ik ben het wel met je eens dat wie van boeddhisme of yoga verwacht dat daardoor alle problemen zullen worden opgelost bedrogen uit zal komen.
Tegelijkertijd: ook via het christendom zullen niet al je problemen worden opgelost. Wel geloof ik dat het christendom een antwoord biedt (mijns inziens het beste antwoord), kracht biedt en troost biedt. In God en in de gemeenschap met christenen. Maar goed, dat ben ik, die zijn leven lang al in de kerk komt.
Jovatov,
quote:
Volgens mij is het juist de diversiteit aan content én interpretaties die de waarde van het boek verstevigen.
Er zijn toch veel dingen ondubbelzinnig in de bijbel.
Neem bv deze: Lukas 17 vers 3 en 4:
3 Indien uw broeder tegen u zondigt, zo bestraf hem; en
indien het hem leed is(dus indien hij berouw heeft)zo vergeef het hem.
4 En
indien hij zevenmaal daags tegen u zondigt, en zevenmaal daags tot u wederkeert, zeggende:
Het is mij leed; zo zult gij het hem vergeven.
Hier kan ik duidelijk opmaken dat de basis voor vergeven berouw is.
indienAndere vertaling Lukas 17 3,4
Ook hier: "Indien uw broeder (tegen u) zondigt, ga heen, bestraf hem onder vier ogen. Indien hij naar u luistert,
indien hij berouw heeft, vergeef hem, dan hebt gij uw broeder gewonnen. En zelfs indien hij zeven maal per dag tegen u zondigt en zeven maal tot u terugkomt en zegt:
ik heb berouw, zult gij het hem vergeven
voorwaarde is: Indien
berouwDit omdat er altijd zo de nadruk op werd gelegd(evangelische getinte groepen), dat je hoe dan ook, onvoorwaardelijk moet vergeven, of de dader nu wel of geen berouw heeft, anders vergeeft God jou niet.
Ik heb berouw, anders vergeeft God mij niet, als ik bv iets doe, boos uitval ten onrecht naar partner, bv.
Ik kwam dit stukje ergens tegen in een blad, sprak me aan zo denk ik ook:
Zonder berouw geen vergeving
God heeft de wereld lief en is vergevensgezind jegens iedereen. Maar vergeven kan Hij pas wanneer er sprake is van berouw en bekering. Zijn liefde gaat namelijk nooit ten koste van Zijn gerechtigheid.
Zo is het ook in relaties tussen mensen onderling: wanneer er bewust onrecht wordt gepleegd ten opzichte van elkaar, dan moet dat uitgepraat worden en worden beëindigd. Degene die onrecht heeft geleden, moet dan vergeven. En het leed dat er het gevolg van was, moet dan aanvaard worden. Dat is de prijs die bij de vergeving betaald wordt zoals Jezus dat ook voor ons heeft gedaan.Geen berouw
Maar wat moet er gebeuren wanneer de tegenpartij dat niet wil, geen schuld erkent en in zijn houding volhardt?
Jezus spreekt daarover in Mt.18:15-18 en in Lk.17:3,4.
"Indien uw broeder (tegen u) zondigt, ga heen, bestraf hem onder vier ogen. Indien hij naar u luistert, indien hij berouw heeft, vergeef hem, dan hebt gij uw broeder gewonnen. En zelfs indien hij zeven maal per dag tegen u zondigt en zeven maal tot u terugkomt en zegt: ik heb berouw, zult gij het hem vergeven.
[/i]
Mat 28 23-35
23Daarom is het met het koninkrijk van de hemel als met een koning die rekenschap wilde vragen van zijn dienaren. 24Toen hij daarmee begonnen was, bracht men iemand bij hem die hem tienduizend talent schuldig was. 25Omdat hij niets kon terugbetalen, gaf zijn heer bevel dat de man samen met zijn vrouw en kinderen en alles wat hij bezat verkocht moest worden, zodat de schuld kon worden ingelost. 26Toen wierp de dienaar zich aan de voeten van zijn heer en smeekte hem: “Heb geduld met mij, ik zal u alles terugbetalen.” 27Zijn heer kreeg medelijden, hij liet hem vrij en schold hem de geleende som kwijt. 28Toen deze dienaar naar buiten ging, trof hij daar een van de andere dienaren, die hem honderd denarie schuldig was. Hij nam hem in een wurggreep en beet hem toe: “Betaal me alles wat je me schuldig bent!” 29Toen wierp deze zich voor hem neer en smeekte hem: “Heb geduld met mij, ik zal je betalen.” 30Maar hij wilde daar niet van weten, integendeel, hij liet hem gevangenzetten tot hij de hele schuld zou hebben afbetaald. 31Toen de andere dienaren begrepen wat er gebeurd was, waren ze zeer ontdaan, en gingen ze naar hun heer om hem alles te vertellen. 32Daarop liet zijn heer hem bij zich roepen en hij zei tegen hem: “Je bent een slechte dienaar. Heel die schuld heb ik je kwijtgescholden, omdat je me erom smeekte. 33Dan had jij toch zeker ook medelijden moeten hebben met die andere dienaar, zoals ik medelijden heb gehad met jou?” 34En zijn heer was zo kwaad dat hij hem in handen van de gerechtsbeulen gaf tot hij de hele schuld zou hebben terugbetaald. 35Zo zal mijn hemelse Vader ook ieder van jullie behandelen die zijn broeder of zuster niet van harte vergeeft.’
Hier gaat het in bovenstaand stuk erom dat er geen vergeving werd gegeven, terwijl erom werd gesmeekt, maw 'berouw'.
Nog een stukje uit een blad wat me aansprak en ik het mee eens ben: [i]Vergeving bevrijdt niet van haat, verwijt en wrok. Wanneer je wrok in je hart hebt en verbitterd bent, kùn je zelfs niet vergeven! Wrok, haat en verwijt die het gevolg zijn van geleden onrecht, verdwijnen alleen maar wanneer het gezonde, door God geschonken rechtvaardigheidsgevoel bevredigd wordt, hetzij doordat de tegenpartij tot andere gedachten komt en vergeving vraagt, hetzij God als Rechtvaardige Rechter de zaak in handen neemt. Rechtvaardigheidsgevoel is namelijk niet iets verkeerds. Integendeel, ook God heeft deze eigenschap, het behoort tot zijn natuur.
Wanneer onrecht onvoorwaardelijk moet worden vergeven, dan leidt dat inderdaad heel makkelijk tot verdringing. Wanneer het onrecht namelijk niet wordt aangepakt of weggedaan, dan moet de vergevende partij het op één of andere manier uit de aandacht laten verdwijnen. Want vergeven is onmogelijk wanneer je voortdurend wordt geconfronteerd met het onrecht. Daar moet je je ogen dan voor proberen te sluiten. Wanneer dat echt lukt, is het gevaar groot dat het verdrongen is. Met alle gevolgen van dien.
Door de eis van onvoorwaardelijke vergeving komt het schuldbesef terecht op de verkeerde schouders. Het slachtoffer voelt zich veroordeeld omdat hij het vermogen mist om van harte te vergeven. En de schuldige vindt het vanzelfsprekend dat hem alles zonder meer vergeven behoort te worden
Nog een tekst mbt vergeven::
1 joh 1 9:
Indien wij onze zonden
belijden, Hij is getrouw en rechtvaardig, dat Hij ons de zonden vergeve, en ons reinige van alle ongerechtigheid.
Indien, en belijden(wat hetzelfde is als berouw hebben)
Ik schrijf dit allemaal omdat ik altijd tegenkwam bij evangelische groeperingen en groepen die daarop lijken dat je
moet vergeven, onvoorwaardelijk, of de dader nu geen berouw heeft, of wel, maakt niets uit. Met dreiging dat God jou(mij) anders niet vegeeft.
Maar ja, ik heb berouw als ik vergeving vraag, aan God, of wie dan ook. en 'sorry' is iets anders. Dat is als je een glas melk per ongeluk omgooit.
Het is psychologisch gezien ontzettend schadelijk te moeten vergeven als er geen berouw is.
Men dreigde zelfs met dat je zelf ook niet door God vergeven wordt als je niet onvoorwaardelijk vergeeft, zonder dat een dader berouw heeft.
Ik zie het als door God gegeven dat ik dit inzicht heb gekregen, en ook teksten lees over vergeving hoe het er staat: indien berouw.
Ik weet niet hoe ik uit deze bovenstaande bijbel teksten iets anders kan halen dat je moet vergeven
indien berouw.
en nee, niet iemand die geld heeft geleend, en niet terug heeft gegeven, of vervelende buren, die vergeef ik ook sowieso meteen, dat is wel zo goed voor mijn humeur.
Ik doel op misdaden, waarvan de dader(s) geen berouw heeft(hebben). zelfs ontkennen.
Er zijn zoveel mensen totaal helemaal doorgedraaid door dat 'moeten vergeven onvoorwaardelijk indien geen berouw'. Het is geestelijk heel erg ongezond, dat moeten vergeven zonder sprake van berouw van dader.
[ Bericht 2% gewijzigd door Eficaz op 25-06-2015 17:21:23 ]