LadyBlack
Rosalie voelt zich juist enorm groot als ze een 'onderbroekluier' aan mag.
Ik denk dat we ook wel uit de rompers zijn. We gaan over op onderbroekjes en hemdjes. Was al een beetje halfslachtig, maar de psz vindt het fijner en daardoor gebruiken we het nu door elkaar. En dat vind ik dan weer niet handig.
Kyara, lief dat je het vraagt.
We zijn niet geveld dus ik verwacht niet dat er iets uit het bloedonderzoek komt. Volgende week weer naar de ka en dam ze dat ws bevestigen.
Woensdagavond werd ze net voor etenstijd wat ziek. Mijn vriend vond haar ineens slapend (of flauwgevallen want ze was wat moeilijk wakker te krijgen
) op de bank. Ze heeft flink overgegeven en de dag erna was ze nog wat zielig, maar echt een eendagsvlieg. Ze heeft toen wel gemerkt dat een middagdutje toch wel lekker is
vooral in ons bed.
Dus nu ligt ze samen met papa in ons bed (vriend is door z'n rug gegaan dus hij was blij dat hij ff plat kon).
Afgelopen donderdag bij de kinderpsycholoog geweest. Zij gaf aan dat het niveau waarop eva communiceert zodanig hoog is dat mensen haar makkelijk kunnen overschatten. Ik heb al gemerkt dat ook wij (vriend nog meer dan ik) wel eens lijken te vergeten dat ze pas net 4 is. Maar anderen doen dit ook. De juf heeft (alweer) aangegeven dat ze echt versteld staat van de gesprekken die ze met Eva voert.
Het lastige is dat eva verder vrij schuchter is, en dat combineert niet echt lekker in het dagelijks leven.
Ze heeft ook voorgesteld om eens met haar langs te gaan bij een kinderfysiotherapeut die gespecialiseerd is in SI (Sensorische integratie).
Dit houdt in dat zintuigen enorm op scherp staan en makkelijk overprikkeld raken. Door middel van bepaalde behandelmethoden kun je dit wat dempen.
Want inderdaad: ze reageert flink op hard geluid, rare textuur in haar mond, bepaalde aanraking enzo.
Ik had er nog nooit van gehoord en moet het nog eens googlen (mag ik ergens uren kopen
), tot toevallig mijn collega er vorige week over begon.
Haar zoontje van 5 heeft dit. Volgens mij in Veel extremere mate. Hij kan niet onder de douche, want verdraagt de stralen niet op zijn huid, nagels knippen doet pijn en eten is drama. Dat soort dingen.
Hij krijgt nu borsteltherapie. Dan wordt met een soort rubberen borsteltje zijn hele huid geborsteld om de zenuwen te laten wennen aan aanraking en zo minder extreem erop te reageren.
Het poepen gaat trouwens nog steeds voor geen meter beter. Ik vermoed dat we volgende week movicolon Vorige schreven krijgen. Ondanks dat ze met een luier in een zucht en een scheet
klaar is, want het is wel vrij harde ontlasting.
Ze zal dan op een potje/wc minder moeite hoeven doen. Maar ik vraag me af hoe het dan met de angst van het loslaten zit?
Maar dag gaan we dus volgende week bespreken.